ITPB1/4511-377/15/KW - PIT w zakresie korekty kosztów uzyskania przychodów w związku z otrzymaniem dotacji oraz odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych po otrzymaniu dotacji

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 22 maja 2015 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPB1/4511-377/15/KW PIT w zakresie korekty kosztów uzyskania przychodów w związku z otrzymaniem dotacji oraz odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych po otrzymaniu dotacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 17 lutego 2015 r. (data wpływu 24 lutego 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie korekty kosztów uzyskania przychodów w związku z otrzymaniem dotacji oraz odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych po otrzymaniu dotacji - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 lutego 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie korekty kosztów uzyskania przychodów w związku z otrzymaniem dotacji oraz odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych po otrzymaniu dotacji.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, opłacając podatek dochodowy na zasadach ogólnych wg stawki 19% (podatek liniowy).

Wnioskodawca w ramach poszerzenia prowadzonej działalności gospodarczej zakupił w okresie od maja 2013 r. do marca 2014 r.:

1.

środki trwałe:

* zgrzewarkę do profili PCV wraz z wyposażeniem stanowiącym jej oprzyrządowanie (komplet tworzy 1 środek trwały),

* frezarkę do rowków odwodnieniowych,

* pozycjoner elektroniczny do cięcia listew przyszybowych,

* podwójna wiertarka do dybli,

* podwójna wkrętarka do przykręcania wzmocnień stalowych z profilami PCV;

2.

wartości niematerialne i prawne:

* oprogramowanie (system informatyczny) wspomagający proces produkcyjny w zakresie zarządzania materiałami i magazynem;

3.

usługi szkoleniowe:

* szkolenie dla 2 pracowników w zakresie obsługi zgrzewarki do profili PCV wskazanej powyżej w pkt 1,

* szkolenie dla 1 pracownika w zakresie obsługi oprogramowania (systemu informatycznego) wspomagającego proces produkcyjny w zakresie zarządzania materiałami i magazynem wskazanego powyżej w pkt 2.

Wymienione wyżej środki trwałe, wartości niematerialne i prawne zostały wprowadzone odpowiednio do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych i amortyzowane od następnego miesiąca po wprowadzeniu do ewidencji. Zakupione środki trwałe podlegają amortyzacji metodą liniową, według odpowiednich stawek z załącznika nr 1 do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a dla amortyzacji oprogramowania przyjęto stawkę 50%. Koszty zakupu usług szkoleniowych powiększyły koszty uzyskania przychodu w miesiącu ich poniesienia.

Na zakup ww. środków trwałych, oprogramowania i usług szkoleniowych Wnioskodawca otrzymał dofinansowanie w formie refundacji w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego dla Województwa... na lata 2007-2013 1 Osi Priorytetowej Rozwój i Innowacje w MSP, Działania 1.1. Mikro, Małe i Średnie Przedsiębiorstwa, Poddziałania 1.1.2. Małe i Średnie Przedsiębiorstwa. Wniosek o dofinansowanie złożono w marcu 2013 r., umowa o dofinansowanie projektu została podpisana w dniu 17 grudnia 2013 r.

W dniu 19 grudnia 2014 r., po zakończeniu realizacji projektu i rozpatrzeniu przez Agencję Rozwoju... wniosku o płatność oraz kontroli prawidłowości realizacji projektu na konto przedsiębiorstwa wpłynęła dotacja.

Począwszy od miesiąca następującego po miesiącu oddania poszczególnych środków trwałych oraz oprogramowania do użytkowania Wnioskodawca naliczał odpisy amortyzacyjne od początkowej wartości środka trwałego i oprogramowania w wysokości zgodnej z obowiązującymi przepisami, co jest zgodne z obowiązującym stanem faktycznym i prawnym. Odpisy amortyzacyjne stanowią koszt uzyskania przychodów.

W związku z tym, że proces ubiegania się o dotację i samego jej rozliczenia przez Agencję Rozwoju... przebiegał długo i na każdym z tych etapów istniało ryzyko odrzucenia projektu, dopiero przekazanie dotacji na konto bankowe zamknęło proces udzielenia dotacji i pozwala na określenie wysokości udzielonej dotacji oraz przyporządkowanie odpowiedniej wielkości kwot dotacji do poszczególnych elementów projektu: każdego z poszczególnych środków trwałych, oprogramowania i usług szkoleniowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy w świetle obowiązujących przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych prawidłowym jest w miesiącu otrzymania dotacji jednorazowe obliczenie (korekta) i wyłączenie z kosztów uzyskania przychodów wartości zrealizowanych do czasu wpływu dotacji odpisów amortyzacyjnych w takiej wysokości w jakiej proporcji pozostaje kwota otrzymanej dotacji do wartości początkowej środków trwałych / oprogramowania, a począwszy od miesiąca otrzymania dotacji, aż do zakończenia amortyzacji należy wyłączyć odpowiednią proporcję miesięcznej raty odpisu amortyzacyjnego, która została sfinansowana w formie refundacji.

2. Czy w świetle obowiązujących przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych prawidłowym jest w miesiącu otrzymania dotacji jednorazowe obliczenie (korekta) i wyłączenie z kosztów uzyskania przychodów wartości dofinansowania otrzymanego na poczet zakupionych usług szkoleniowych.

Zdaniem Wnioskodawcy, do miesiąca poprzedzającego miesiąc wpływu dotacji na konto bankowe zgodnie z obowiązującym stanem faktycznym i prawnym odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej środków trwałych / oprogramowania stanowiły koszt uzyskania przychodów w pełnej wysokości. Z chwilą otrzymania dotacji nie istnieje konieczność korygowania wstecz poszczególnych miesięcy od czasu rozpoczęcia amortyzacji poszczególnych środków trwałych / oprogramowania do miesiąca wpływu dofinansowania na konto bankowe, a wprowadza się tylko jednorazową korektę w miesiącu otrzymania dotacji, a w każdym następnym miesiącu, aż do zakończenia amortyzacji należy wyłączyć odpowiednią proporcję miesięcznej raty odpisu amortyzacyjnego środków trwałych / oprogramowania, które zostały sfinansowane w formie refundacji.

Do dnia otrzymania refundacji (wpływu na konto bankowe) wielkość odpisów amortyzacyjnych była obliczona na podstawie obowiązujących przepisów i zgodnie z art. 22 ust. 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o ww. ustawy, z uwzględnieniem art. 23.

W ocenie Wnioskodawcy, do momentu otrzymania dotacji miał on pełne prawo zaliczać do kosztów uzyskania przychodów całość odpisu amortyzacyjnego, gdyż nie dysponował środkami z dotacji, co więcej nie miał pewności w jakiej wysokości i w jakiej proporcji na poszczególne środki trwałe / oprogramowania zostanie ona wypłacona.

Z chwilą otrzymania dotacji stanowiącej refundację wydatków na zakup środków trwałych / oprogramowania, w części sfinansowane z dotacji - stosownie do postanowień art. 23 ust. 1 pkt 45 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - nie mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, co oznacza, iż z chwilą otrzymania dotacji (wpływu dotacji na konto bankowe) powinny zostać wyłączone z kosztów uzyskania przychodu zrealizowane już odpisy amortyzacyjne w takiej wysokości w jakiej proporcji pozostaje kwota otrzymanej dotacji do wartości początkowej środka trwałego, czyli w miesiącu przekazania dotacji należy dokonać jednorazowej korekty kosztów uzyskania przychodów, a w każdym następnym miesiącu, aż do zakończenia amortyzacji należy wyłączyć odpowiednią proporcję miesięcznej raty odpisu amortyzacyjnego, która została sfinansowana w formie refundacji.

W ocenie Wnioskodawcy należy przyjąć, że jeżeli zwrot wydatków na nabycie lub wytworzenie środka trwałego powoduje wyłączenie z kosztów uzyskania przychodów odpowiedniej części odpisów amortyzacyjnych, to skutek w postaci obowiązku wyłączenia (korekty kosztów) powstaje z chwilą zwrotu wydatków (w rozliczeniu za okres, w którym zwrot wydatków został otrzymany). Bez zwrotu podatnik nie miał i nie ma obowiązku zmniejszenia kosztów z tytułu amortyzacji. Wsteczne korygowanie dokonanych odpisów amortyzacyjnych doprowadziłoby do sytuacji, w której po stronie Wnioskodawcy powstałaby zaległość podatkowa i odsetki za zwłokę. Oznaczałoby to, że podatnik ustalał koszty w poszczególnych okresach w sposób nieprawidłowy i niezgodny z prawem.

Wnioskodawca zauważa, że powyższe stanowisko znajduje swoje potwierdzenie w orzecznictwie NSA. Z utrwalonego już w tym zakresie orzecznictwa sądów administracyjnych wynika, że do czasu otrzymania refundacji, naliczone odpisy amortyzacyjne są kosztem uzyskania przychodu i dopiero z momentem otrzymania środków pomocowych podatnik winien dokonać korekty kosztów z tytułu odpisów amortyzacyjnych. Oznacza to, że dopiero po otrzymaniu dofinansowania należy określić jaka wartość odpisów dotychczas zaliczonych do kosztów powinna być z kosztów wyłączona (z racji zwrócenia części wydatków na zakup środka trwałego), i następnie o tę kwotę zmniejszyć koszty bieżące, a nie dokonywać wstecznej korekty kosztów z tytułu odpisów amortyzacyjnych (wyroki o sygnaturze akt: I SA/Bd 480/13, II FSK 2024/14, I SA/Łd 1128/14).

Zdaniem Wnioskodawcy, te same wnioski dotyczą korekty kosztów uzyskania przychodów dotyczących wydatków na zakup, które zostały zaliczone do kosztów w dacie poniesienia. Również w tym przypadku podatnik może dokonywać korekt na bieżąco. Skutek w postaci wyłączenia kosztów uzyskania przychodów (korekty kosztów) w tym przypadku także powstaje w momencie otrzymania dofinansowania.

Wnioskodawca podkreśla, że oczywistym jest i bezspornym, iż wyroki oraz interpretacje indywidualne wydane w innych sprawach nie mają mocy wiążącej w stosunku do pozostałych spraw. Jednakże rozpoznając konkretną sprawę nie można pominąć rozstrzygnięć i rozważań poczynionych w bliźniaczych sprawach i orzekać w całkowitym oderwaniu od linii orzeczniczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

* pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* być właściwie udokumentowany.

Generalnie należy przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów, o ile w myśl przepisów ww. ustawy nie podlegają wyłączeniu z tychże kosztów. Przy czym, związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku, a osiągnięciem przychodu bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów.

Podkreślenia wymaga jednak, że ciężar udowodnienia faktu poniesienia kosztu oraz wykazania związku przyczynowo-skutkowego między jego poniesieniem a uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów spoczywa na podatniku, jako odnoszącym ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków do kosztów uzyskania przychodów.

Zgodnie natomiast z art. 23 ust. 1 pkt 56 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46, 47a, 47c, 47d, 116, 122, 129, 136 i 137 ustawy.

Zaznaczyć przy tym należy, że zawarte w powołanym przepisie sformułowanie "bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów)" dotyczy także wydatków, które zostały najpierw przez podatnika poniesione, a dopiero później zrefundowane, np. z dotacji.

W związku z powyższym, wydatki bezpośrednio sfinansowane przychodami zwolnionymi od podatku na podstawie ww. przepisów nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej.

W odniesieniu do otrzymanej refundacji wydatków na zakup lub wytworzenie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zaznaczyć należy, że w myśl art. 23 ust. 1 pkt 45 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 22a-22o, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Z zacytowanego przepisu jednoznacznie wynika, że nie stanowią kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne z tytułu zużycia środków trwałych od tej części ich wartości, która została podatnikowi zwrócona w jakiejkolwiek formie, a zatem również poprzez refundację. Zwrot dokonany w jakiejkolwiek formie, a więc w tym również w formie pomocy finansowej stanowiącej zwrot określonej części nakładów poniesionych na cele inwestycyjne, powoduje, że wartość odpisów amortyzacyjnych od tej części wartości początkowej środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, która została zwrócona podatnikowi, nie może stanowić kosztu uzyskania przychodu prowadzonej działalności gospodarczej.

Zatem, po otrzymaniu refundacji poniesionych wydatków, przeznaczonych na zakup lub wytworzenie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podatnik jest zobowiązany do skorygowania (zmniejszenia) kosztów uzyskania przychodów, a tym samym skorygowania (zwiększenia) podatku dochodowego (zaliczek za okresy rozliczeniowe), w których wykazał te koszty w wysokości zawyżonej.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, opłacając podatek dochodowy na zasadach ogólnych wg stawki 19% (podatek liniowy). Wnioskodawca w ramach poszerzenia prowadzonej działalności gospodarczej zakupił w okresie od maja 2013 r. do marca 2014 r. środki trwałe, wartości niematerialne i prawne oraz usługi szkoleniowe. Środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne zostały wprowadzone odpowiednio do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych i amortyzowane od następnego miesiąca po wprowadzeniu do ewidencji. Koszty zakupu usług szkoleniowych powiększyły koszty uzyskania przychodu w miesiącu ich poniesienia. Na zakup ww. środków trwałych, oprogramowania i usług szkoleniowych Wnioskodawca otrzymał dofinansowanie w formie refundacji w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego dla Województwa... na lata 2007-2013 1 Osi Priorytetowej Rozwój i Innowacje w MŚP, Działania 1.1. Mikro, Małe i Średnie Przedsiębiorstwa, Poddziałania 1.1.2. Małe i Średnie Przedsiębiorstwa. Wniosek o dofinansowanie złożono w marcu 2013 r., umowa o dofinansowanie projektu została podpisana w dniu 17 grudnia 2013 r. W dniu 19 grudnia 2014 r., po zakończeniu realizacji projektu i rozpatrzeniu przez Agencję Rozwoju... wniosku o płatność oraz kontroli prawidłowości realizacji projektu na konto przedsiębiorstwa wpłynęła dotacja. Począwszy od miesiąca następującego po miesiącu oddania poszczególnych środków trwałych oraz oprogramowania do użytkowania Wnioskodawca naliczał odpisy amortyzacyjne od początkowej wartości środka trwałego i oprogramowania w wysokości zgodnej z obowiązującymi przepisami. W związku z tym, że proces ubiegania się o dotację i samego jej rozliczenia przebiegał długo i na każdym z tych etapów istniało ryzyko odrzucenia projektu, dopiero przekazanie dotacji na konto bankowe zamknęło proces udzielenia dotacji i pozwala na określenie wysokości udzielonej dotacji oraz przyporządkowanie odpowiedniej wielkości kwot dotacji do poszczególnych elementów projektu: każdego z poszczególnych środków trwałych, oprogramowania i usług szkoleniowych.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy Wnioskodawca ponosił koszty finansowane dotacją we wcześniejszych okresach sprawozdawczych, to z uwagi na otrzymanie środków pomocowych zobowiązany jest do skorygowania - zmniejszenia - kosztów uzyskania przychodów, za okresy rozliczeniowe, w których wykazał te koszty w wysokości zawyżonej. Dla celów podatkowych koszty dotyczące przychodów zwolnionych z opodatkowania powinny być zatem skorygowane wstecz, do okresu, w którym zostały wykazane w wysokości zawyżonej.

Podkreślenia wymaga, że co prawda przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie określają szczególnych zasad dokonywania korekt kosztów uzyskania przychodów, jednakże należy zauważyć, że otrzymanie refundacji nie zmienia momentu poniesienia i potrącenia kosztu, a jedynie wpływa na wysokość kosztu, bądź też całkowite wykluczenie wydatku z kosztów podatkowych. Zatem, korekty kosztów powinny odnosić się do tych okresów rozliczeniowych, w których koszty te były ujęte w rachunku podatkowym.

Tym samym, nie można zgodzić się z twierdzeniem Wnioskodawcy, że korekty kosztów sfinansowanych środkami pochodzącymi z dofinansowania, zaliczanych do kosztów uzyskania przychodów (odpisy amortyzacyjne) należy dokonać w miesiącu otrzymania tego dofinansowania, gdyż w analizowanym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca zobowiązany jest dokonać korekty ww. kosztów w tych miesiącach (okresach), w których wykazał je w wysokości zawyżonej.

Mając na uwadze przedstawiony opis zdarzenia przyszłego w świetle obowiązujących przepisów prawa, stwierdzić należy, że otrzymanie refundacji poniesionych wydatków skutkuje koniecznością dokonania korekty odpisów amortyzacyjnych w tych miesiącach, w których zostały one wykazane w wysokości zawyżonej. Zatem, Wnioskodawca winien dokonać korekty odpisów amortyzacyjnych wstecz.

Odnośnie wydatków poniesionych przed dniem uzyskania środków z dofinansowania i zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów w dacie poniesienia, stwierdzić należy, że stanowiły one w momencie poniesienia koszty uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, stosownie do art. 22 ust. 1 ustawy o podatku chodowym od osób fizycznych. Jednakże biorąc pod uwagę powyższe przepisy prawa, również w tym przypadku korekty kosztów sfinansowanych środkami pochodzącymi z dofinansowania, zaliczanych do kosztów uzyskania przychodów, nie można dokonać poprzez korektę innych kosztów w miesiącu otrzymania dofinansowania. Zatem, Wnioskodawca również w zakresie wydatków zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia winien dokonać korekty wstecz - w odniesieniu do tych wydatków, które zostały zrefundowane.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy, że stosownej korekty kosztów uzyskania przychodów z tytułu amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, a także wydatków zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów w dacie poniesienia, sfinansowanych dofinansowaniem, należy dokonać na bieżąco, uznano za nieprawidłowe.

W odniesieniu natomiast do odpisów amortyzacyjnych dokonywanych po otrzymaniu dotacji należy stwierdzić, że począwszy od miesiąca otrzymania środków z dotacji do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawca może zaliczyć wartość odpisów amortyzacyjnych pomniejszonych o kwotę odpowiadającą udziałowi wydatków zwróconych Wnioskodawcy w wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Pomniejszenia wartości odpisów amortyzacyjnych należy dokonać w takiej proporcji w jakiej pozostaje wartość wydatków zwróconych Wnioskodawcy do wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, że w miesiącu przekazania dotacji należy dokonać jednorazowej korekty kosztów uzyskania przychodów, a w każdym następnym miesiącu, aż do zakończenia amortyzacji należy wyłączyć odpowiednią proporcję miesięcznej raty odpisu amortyzacyjnego, która została sfinansowana w formie refundacji, również należało uznać za nieprawidłowe. Jak bowiem wykazano wyżej, dokonywanie proporcjonalnie pomniejszonych odpisów amortyzacyjnych należy rozpocząć od miesiąca otrzymania dotacji, a nie od miesiąca kolejnego.

Należy przy tym zastrzec, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl