IPTPP1/443-644/12-5/14/S/RG - Ustalenie stawki podatku VAT dla usług szkoleniowych świadczonych na rzecz szkoły policealnej

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów, w związku wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego I FSK 1372/14 z dnia 17 września 2014 r. (data wpływu 14 października 2014 r.) oraz prawomocnym wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego I SA/Łd 104/13 z dnia 4 kwietnia 2014 r. (data wpływu 17 listopada 2014 r.) stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 1 sierpnia 2012 r. (data wpływu 6 sierpnia 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 10 października 2012 r. (data wpływu 15 października 2012 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla usług szkoleniowych świadczonych na rzecz szkoły policealnej - jest nieprawidłowe.

W dniu 6 sierpnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla usług szkoleniowych świadczonych na rzecz szkoły policealnej.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 10 października 2012 r. o doprecyzowanie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, zarejestrowanej od 1 grudnia 2010 r., Wnioskodawca od 2011 r. świadczy m.in. usługi nauczania z zakresu zagadnień administracyjno-prawnych. Zgodnie z nazewnictwem wynikającym z ministerialnego programu nauczania są to:

1. Wybrane zagadnienia kryminologii, kryminalistyki i terroryzmu;

2. Wybrane zagadnienia prawa karnego i wykroczeń;

3. Wybrane zagadnienia prawa cywilnego;

4. Konwojowanie.

Wymiar godzin dla jednego semestru wynosi 165 godzin. Zainteresowany ukończył studia na Uniwersytecie na wydziale prawo - administracja, posiada wykształcenie wyższe i tytuł magistra. Ponadto posiada przygotowanie pedagogiczne - ukończył kurs pedagogiczny. Podany stan dotyczy zdarzenia przeszłego (prowadzenie szkoleń w 2011 r.). Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Nie prowadzi placówki oświatowej oraz nie posiada akredytacji w rozumieniu ustawy o oświacie. Zajęcia prowadzi na rzecz zaocznej, prywatnej szkoły policealnej. Zajęcia, które prowadzi adresowane są do uczniów szkoły prywatnej, która finansuje naukę uczniów w całości ze środków publicznych. Nauczanie ma na celu przygotowanie do wykonywania zawodu technika ochrony fizycznej osób i mienia.

Firma Wnioskodawcy nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Zajęcia prowadzone przez Wnioskodawcę są usługami kształcenia zawodowego.

Przepis art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o VAT wskazuje, że ze zwolnienia od podatku VAT skorzystają usługi szkolenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach. Ustawodawca nie precyzuje jednak, jakie przepisy odrębne winny regulować prowadzenie usług szkolenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego, aby mogły być objęte zwolnieniem od podatku VAT wynikającym z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o podatku VAT obowiązującej od 1 stycznia 2011 r. Celem kształcenia zawodowego jest przygotowanie do wykonywania konkretnego zawodu. Kształcenie zawodowe w Polsce jest realizowane w systemie szkolnym w zasadniczych szkołach zawodowych technikach, technikach uzupełniających oraz szkołach policealnych. Zawody, w których mogą kształcić szkoły zawodowe określone są w klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego. Rozporządzenie Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiające środki wykonawcze do Dyrektywy 77/388/ EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 288 z 29 października 2005 r.)"Artykuł 14 Usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i) dyrektywy 77/388/EWG, obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu." Zgodnie z art. 288 Traktatu o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej "rozporządzenie ma zasięg ogólny, wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich" Rozporządzenie to jest obowiązujące - odwołuje się wprawdzie do uchylonej Dyrektywy 77/388/EWG (konkretnie art. 13.), lecz zastępująca ją Dyrektywa 2006/112/WE w odpowiadającym art. 132 1i.

Usługi prowadzone przez Wnioskodawcę w zakresie kształcenia zawodowego są usługami dodatkowymi w ramach prowadzonej działalności gospodarczej oprócz innych usług np. wynajem nieruchomości i usług ochrony mienia. Usługi w zakresie kształcenia wykonywane są przez Wnioskodawcę w celu osiągnięcia dodatkowego dochodu poprzez stasowanie cen porównywalnych z innymi firmami świadczącymi tego typu usługi.

W ramach świadczonej usługi kształcenia zawodowego Zainteresowany nie zapewnia sali wykładowej, jest ona zapewniona przez Szkołę, w której prowadzi wykłady, nie wystawia również zaświadczeń, zapewnia jedynie materiały szkoleniowe i prowadzi wykłady.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy prowadzone przez Wnioskodawcę zajęcia w prywatnej, policealnej szkole z zakresu zagadnień administracyjno - prawnych, które mają na celu przygotowanie uczniów do zawodu technika ochrony fizycznej osób i mienia od 2011 r. powinny być opodatkowane stawką VAT 23% czy stawką zwolnioną. Szkoła, na rzecz której świadczy usługi, otrzymuje w całości finansowanie ze środków publicznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzone wykłady z zakresu zagadnień administracyjno-prawnych dla uczniów szkoły, która otrzymuje w 100% środki publiczne na własną działalność gospodarczą ma zastosowanie zwolnienie w podatku od towarów i usług na podstawie § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów. W podobnej sprawie wypowiada się Sąd Administracyjny w Krakowie - sygnatura akt. I SA/Kr 1534/2011 - wyrok z dnia 15 listopada 2011 r. oraz Sąd Administracyjny w Gdańsku - sygnatura akt I SA/Gd 859/2011 - wyrok z dnia 4 października 2011 r., który stwierdził między innymi w uzasadnieniu, że zapis "finansowane w całości ze środków publicznych" nie odnosi się do podmiotów dysponujących środkami, lecz rzeczywistego w kontekście ekonomicznym źródła finansowania środkami Podmiot organizujący szkolenie, który otrzymał środki publiczne na ich przeprowadzenie musi te środki przeznaczyć na te szkolenia, czyli na pokrycie kosztów takich szkoleń. Nie ulega wątpliwości, że jednym z kosztów szkolenia jest wynagrodzenie podmiotu przeprowadzającego to szkolenie. W żadnym przepisie nie został postawiony wymóg, aby podmiot organizujący szkolenie był jednoznacznie zobligowany do jego przeprowadzenia. Podmiot otrzymujący środki publiczne może zatem zlecić przeprowadzenie tego szkolenia i wypłacić podmiotowi prowadzącemu szkolenie odpowiednie wynagrodzenie z otrzymanych środków publicznych.

W wyniku analizy wniosku oraz biorąc pod uwagę obowiązujące przepisy, interpretacją z dnia 26 października 2012 r. znak IPTPP1/443-644/12-4/RG, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, działając w imieniu Ministra Finansów, uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe.

W związku z powyższym rozstrzygnięciem, na mocy art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi pismem z dnia 6 listopada 2012 r. (data wpływu 7 listopada 2012 r.) wezwano Organ podatkowy do usunięcia naruszenia prawa z powodu jej niezgodności z prawem.

Pismem z dnia 27 listopada 2012 r. nr IPTPP1/443W-37/12-2/EOG udzielono odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, stwierdzając, że brak jest podstaw do zmiany ww. interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Powyższa interpretacja indywidualna z dnia 26 października 2012 r. została zaskarżona do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, który wyrokiem z dnia 4 kwietnia 2014 r. sygn. akt I SA/Łd 104/13 uchylił zaskarżoną interpretację.

W dniu 8 maja 2013 r. od ww. wyroku została wniesiona przez Ministra Finansów -Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi, Biura Krajowej Informacji Podatkowej skarga kasacyjna IPTRP-4440-6/13-1.

Wyrokiem z dnia 17 września 2014 r. I FSK 1372/14 Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną Ministra Finansów od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 4 kwietnia 2013 r. sygn. akt I SA/Łd 104/13 w sprawie ze skargi... na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 26 października 2012 r. nr IPTPP1/443-644/12-4/RG.

Z dniem 17 września 2014 r. ww. wyrok I SA/Łd 104/13 uprawomocnił się. Natomiast zwrot akt sprawy nastąpił w dniu 17 listopada 2014 r. przy piśmie z dnia 13 listopada 2014 r., sygn. I SA/Łd 104/13.

Mając na uwadze rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego I FSK 1372/14 z dnia 17 września 2014 r. oraz prawomocnego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 4 kwietnia 2014 r. sygn. akt I SA/Łd 104/13, stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

- oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

W świetle art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy, zwalnia się od podatku usługi prywatnego nauczania na poziomie przedszkolnym, podstawowym, gimnazjalnym, ponadgimnazjalnym i wyższym, świadczone przez nauczycieli.

Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

- oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Stosownie do art. 43 ust. 17 ustawy w brzmieniu obowiązującym do 30 marca 2011 r. zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

W myśl art. 43 ust. 17 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r., zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

Ponadto w art. 43 ust. 17a ww. ustawy dodanym do ustawy od dnia 1 kwietnia 2011 r., ustawodawca doprecyzował zwolnienie dotyczące dostawy towarów i świadczenia usług związanych z usługami wymienionymi m.in. w art. 43 ust. 1 pkt 29, wskazując, że zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a, mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe.

Zgodnie z § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 z późn. zm.), zwanego dalej rozporządzeniem, obowiązującego od dnia 6 kwietnia 2011 r., zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Na podstawie § 13 ust. 8 ww. rozporządzenia w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2011 r., zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 19, 20, 24 i 25, stosuje się do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi dokonywanych przez podmioty świadczące usługę podstawową.

W myśl § 13 ust. 9 ww. rozporządzenia w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2011 r., zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 19, 20, 24 i 25, stosuje się do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, pod warunkiem że:

Zgodnie z § 13 ust. 8 ww. rozporządzenia, obowiązującym od dnia 1 lipca 2011 r., zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 19, 20, 24, 25 i 26, stosuje się do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe.

Natomiast w myśl § 13 ust. 9 ww. rozporządzenia w brzmieniu obowiązującym, od dnia 1 lipca 2011 r. zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 19, 20, 24, 25 i 26, stosuje się do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, pod warunkiem że:

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego wskazać należy, iż Wnioskodawca nie może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy. Wnioskodawca stwierdził bowiem, że nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, a ponadto z opisu przedstawionego we wniosku nie wynika, żeby Wnioskodawca był podmiotem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. b ustawy o VAT.

Pomimo, iż usługi świadczone przez Wnioskodawcę mogą być niezbędne do świadczenia usługi przez nabywcę - szkołę policealną, to z uwagi na fakt, iż Wnioskodawca nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, przedmiotowe usługi kształcenia świadczone przez Wnioskodawcę nie będą objęte zwolnieniem wynikającym z art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy.

Ponadto, żeby dostawa towarów i świadczenie usług ściśle związanych z usługami w zakresie kształcenia i wychowania, mogły korzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, dostawa towarów/świadczenie usług ściśle związanych z usługami kształcenia i wychowania muszą być dokonywane przez ten sam podmiot, tj. przez jednostkę objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, świadczącą usługę podstawową.

Wobec powyższego, usługi nauczania z zakresu zagadnień administracyjno-prawnych, na rzecz prywatnej szkoły policealnej, świadczone przez Wnioskodawcę, niebędącego jednostką objęta systemem oświaty, nie podlegają zwolnieniu od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy.

Usługi świadczone przez Wnioskodawcę nie mogą również korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy o VAT, gdyż nie stanowią prywatnego nauczania świadczonego przez nauczycieli, bowiem świadczone są na rzecz zaocznej prywatnej szkoły policealnej.

Analizując bowiem powołaną wyżej regulację art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy, zauważyć należy, iż warunkiem zastosowania zwolnienia od podatku jest spełnienie przesłanki o charakterze przedmiotowym dotyczącej rodzaju świadczonych usług, tj. usług prywatnego nauczania na odpowiednim poziomie edukacji, jak również przesłanki podmiotowej odnoszącej się do usługodawcy, który musi być nauczycielem. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, iż zwolnienie nie ma zastosowania. Zwolnione od podatku VAT jest zatem nauczanie prywatne przez nauczycieli, obejmujące kształcenie powszechne lub wyższe. Prywatne nauczanie obejmuje czynności wykonywane przez nauczycieli na ich własny rachunek i odpowiedzialność (tekst jedn.: nauczyciel działa we własnym imieniu), w oparciu o umowy zawarte bezpośrednio z uczniem (lub jego rodzicami czy opiekunami).

W przedmiotowej sprawie nie występuje jednak ww. stan faktyczny, zatem świadczone przez Wnioskodawcę usługi nie mogą korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy.

Należy zauważyć, iż powołane wyżej przepisy prawa podatkowego przewidują również zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją lub finansowane w całości ze środków publicznych. Co więcej, przepisy przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowanych w co najmniej 70% ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane. Dla zastosowania przedmiotowych zwolnień istotne jest uznanie danej usługi za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, a następnie spełnienie dodatkowych warunków wynikających z niniejszego przepisu, tj. prowadzenie danego szkolenia w formie i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub uzyskanie akredytacji na dany rodzaj szkolenia lub finansowanie danego szkolenia w całości ze środków publicznych lub też finansowanie danego szkolenia w co najmniej 70% ze środków publicznych.

Z powyższego wynika, iż istotnym w przedmiotowej sprawie jest stwierdzenie, czy przedmiotowe usługi stanowią usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego.

W tym miejscu wskazać należy, iż w dniu 1 lipca 2006 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 288 s. 1). Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2006 r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych - Wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EWG z późn. zm.).

Przepis art. 14 ww. rozporządzenia nr 1777/2005 wyjaśnia, co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i Dyrektywy 77/388/EWG (analogiczne zwolnienie zawiera art. 132 ust. 1 lit. i obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - Dz.Urz.UE.L 347, s. 1 z późn. zm.), obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak amo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Od dnia 1 lipca 2011 r. obowiązuje natomiast rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r., ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 77, s. 1). Zgodnie z art. 44 tego rozporządzenia, usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

Z wniosku wynika, iż Wnioskodawca, będący czynnym podatnikiem podatku VAT, od 2011 r. świadczy m.in. usługi nauczania z zakresu zagadnień administracyjno-prawnych. Zgodnie z nazewnictwem wynikającym z ministerialnego programu nauczania są to: wybrane zagadnienia kryminologii, kryminalistyki i terroryzmu, wybrane zagadnienia prawa karnego i wykroczeń, wybrane zagadnienia prawa cywilnego, konwojowanie. Wnioskodawca zajęcia prowadzi na rzecz zaocznej, prywatnej szkoły policealnej, która finansuje naukę uczniów w całości ze środków publicznych. Nauczanie ma na celu przygotowanie do wykonywania zawodu technika ochrony fizycznej osób i mienia. W ramach świadczonej usługi kształcenia zawodowego Zainteresowany nie zapewnia sali wykładowej, jest ona zapewniona przez Szkołę w której prowadzi wykłady, nie wystawia również zaświadczeń, zapewnia jedynie materiały szkoleniowe i prowadzi wykłady.

Zdaniem WSA w Łodzi, organ dokonał błędnej wykładni przepisu art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy. Bowiem, kształcenie zawodowe, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, obejmujące nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, należy rozumieć takie kształcenie, w wyniku którego dana osoba podnosi swoje kwalifikacje, a bezpośrednio po jej ukończeniu jest w stanie podjąć pracę.

W ocenie Sądu nauczanie w zakresie wybranych zagadnień kryminologii, kryminalistyki i terroryzmu, prawa karnego i wykroczeń, prawa cywilnego oraz konwojowania ma bezpośredni związek z przygotowaniem do wykonywania zawodu technika ochrony fizycznej osób i mienia. Bowiem osoby ochraniające inne osoby lub mienie powinny być teoretycznie przygotowane do radzenia sobie w sytuacjach łamania prawa, czy stanu zagrożenia zaistniałego wobec podmiotów lub przedmiotów chronionych. Wiedzę w tym zakresie uczniowie uzyskują na wykładach z różnych dziedzin prawa. Zdaniem Sądu związek z ochroną osób i mienia ma również wiedza z zakresu konwojowania. Według Słownika języka polskiego PWN Warszawa 1998, t. I, s. 942, konwojować to prowadzić pod strażą, eskortować. Niewątpliwie poznanie zasad konwojowania jest przydatne w zawodzie technika ochrony fizycznej osób i mienia. Zdaniem Sądu o zawodowym charakterze usług wykonywanych przez skarżącego świadczy m.in. krąg osób, do których usługi są bezpośrednio adresowane. W tym przypadku jest to młodzież szkoły policealnej, której ukończenie - z uwagi na wiek uczniów - pozwala już funkcjonować na rynku pracy i wykonywać konkretny zawód technika ochrony fizycznej osób i mienia.

W tych okolicznościach prowadzone przez Wnioskodawcę szkolenia, kierowane do młodzieży szkoły policealnej, pozostają w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem uczestników tego szkolenia, oraz mają na celu uzyskanie wiedzy do celów zawodowych.

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 17 września 2014 r. uznał stanowisko WSA w Łodzi za trafne i uzasadnione.

W konsekwencji, mając na uwadze opis sprawy, obowiązujące przepisy prawa podatkowego oraz ich wykładnię dokonaną przez NSA w orzeczeniu I FSK 1372/13 z dnia 17 września 2014 r. oraz prawomocnego orzeczenia WSA w Łodzi z dnia 4 kwietnia 2014 r. I SA/Łd 104/13, należy stwierdzić, iż prowadzone przez Wnioskodawcę szkolenia, kierowane do młodzieży szkoły policealnej, pozostają w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem uczestników tego szkolenia, oraz mają na celu uzyskanie wiedzy do celów zawodowych, które - jak wskazał Wnioskodawca - są finansowane w całości ze środków publicznych, korzystają ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 pkt c) ustawy.

Mając powyższe na uwadze, pomimo, iż Wnioskodawca wywiódł prawidłowy skutek w zakresie zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT świadczonych usług, to jednak wskazał niewłaściwą podstawę prawną tego zwolnienia i dlatego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tutejszy Organ informuje ponadto, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie podniesione w opisie zaistniałego stanu faktycznego, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - w niniejszej interpretacji rozpatrzone.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.