IPTPB2/4511-553/15-4/AKr - PIT w zakresie opodatkowania dochodów otrzymywanych z Niemiec.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 9 września 2015 r. (data wpływu 10 września 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 2 grudnia 2015 r. (data wpływu 8 grudnia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów otrzymywanych z Niemiec - jest nieprawidłowe.

W dniu 10 września 2015 r. złożony został wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów otrzymywanych z Niemiec.

Wniosek nie spełniał wymogów, określonych w art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z powyższym pismem z dnia 25 listopada 2015 r.,

Nr IPTPB2/4511-553/15-2/AKr, wezwano Wnioskodawcę, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy - Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało w dniu 25 listopada 2015 r. (skutecznie doręczone w dniu 30 listopada 2015 r.). W dniu 8 grudnia 2015 r. (nadano w dniu 3 grudnia 2015 r.) wpłynęło uzupełnienie wniosku.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Od dnia 1 stycznia 2015 r. Wnioskodawca otrzymuje emeryturę uzyskaną z tytułu pracy w Niemczech, przyznaną z obowiązkowego niemieckiego systemu ubezpieczeń socjalnych. Od powyższej emerytury pobierany jest w Niemczech podatek dochodowy i ubezpieczenie zdrowotne. Poza emeryturą niemiecką, Wnioskodawca otrzymuje także od dnia 1 maja 2015 r. emeryturę polską, przyznaną przez ZUS. Jednocześnie Wnioskodawca osiąga dodatkowe dochody z tytułu zatrudnienia na podstawie umowy o pracę w Niemczech.

Wnioskodawca jest zameldowany nieprzerwanie od dnia 3 grudnia 1991 r. do chwili obecnej na pobyt stały w Niemczech. Przewidywany czas pobytu Wnioskodawcy w 2015 r. ze względu na pracę w Niemczech wyniesie ok. 200 dni. Wnioskodawca posiada dom w Polsce (jest współwłaścicielem) gdzie jest zameldowany na pobyt stały. Wnioskodawca posiada obywatelstwo polskie i niemieckie. Od dnia 1 lipca 1999 r. w związku z zatrudnieniem Wnioskodawca posiada ubezpieczenie zdrowotne niemieckie

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca stwierdził, że Jego miejscem zamieszkania dla celów podatkowych w 2015 r., w którym znajduje się Jego centrum interesów osobistych są Niemcy. Czas pobytu Wnioskodawcy w Niemczech ze względu na pracę przekroczył w 2015 r. 250 dni. Pracodawca wypłacający wynagrodzenie Wnioskodawcy w Niemczech z tytułu zawartej umowy o pracę, posiada siedzibę w Niemczech i odprowadza tam wszelkie podatki z tytułu swojej działalności, zgodnie z obowiązującymi tam przepisami. Wypłacane wynagrodzenie w Niemczech z tytułu zawartej umowy o pracę ponoszone jest przez zakład w Niemczech. Wynagrodzenie przekazywane jest miesięcznie na konto Wnioskodawcy w Niemczech i podlega opodatkowaniu zgodnie z przepisami obowiązującymi na terenie Niemiec.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w momencie składania rocznego zeznania podatkowego z osiągniętych dochodów, należy wykazać w deklaracji dochód z emerytury polskiej oraz stosując metodę progresji, dochód z emerytury niemieckiej oraz dochód z tytułu pracy w Niemczech.

2. Czy też w momencie składania rocznego zeznania podatkowego z osiągniętych dochodów należy wykazać dochód z emerytury polskiej oraz stosując metodę progresji, dochód jedynie z tytułu pracy w Niemczech, nie wykazując w rocznej deklaracji dochodu z tytułu niemieckiej emerytury.

Zdaniem Wnioskodawcy, emerytura niemiecka otrzymywana z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych nie powinna być łączona z pozostałymi dochodami i nie powinna być wykazywana w rocznej deklaracji podatkowej składanej w Polsce (zgodnie z art. 18 ust. 2 Umowy między RP a Niemcami w sprawie unikania podwójnego opodatkowania z dnia 14 maja 2003 r.). W rocznej deklaracji podatkowej składanej w Polsce, wykazana winna być emerytura polska oraz dochody uzyskane z tytułu pracy w Niemczech.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

Natomiast art. 3 ust. 2a cytowanej ustawy stanowi, że osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Zatem, rozstrzygające znaczenie w przedmiotowej sprawie ma ustalenie miejsca zamieszkania Wnioskodawcy.

Przepis art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazuje na dwa warunki, od spełnienia których uzależnia się kwalifikację danej osoby jako mającej miejsce zamieszkania w Polsce. Powyższe przesłanki są rozdzielone spójnikiem "lub", co jest równoznaczne z tym, że wystarczy spełnienie którejkolwiek z nich, aby uznać, że osoba posiada miejsce zamieszkania w Polsce, a co za tym idzie - podlega w kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, czyli opodatkowaniu od wszystkich osiąganych dochodów.

Jako pierwszy warunek pozwalający na uznanie osoby za mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przepis wskazuje posiadanie centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych). Przesłanka ta została skonstruowana w bardzo szeroki sposób, jeśli chodzi o zakreśloną grupę osób, które na potrzeby podatku dochodowego od osób fizycznych posiadają w Polsce ośrodek interesów życiowych. Wynikać może to z użycia w powołanym powyżej przepisie spójnika "lub" w sformułowaniu "centrum interesów osobistych lub gospodarczych" dla doprecyzowania, kiedy uznaje się daną osobę za mającą miejsce zamieszkania na terytorium RP.

Przez "centrum interesów osobistych" należy rozumieć wszelkie powiązania rodzinne, tzn. ognisko domowe, aktywność społeczna, polityczna, kulturalna, obywatelska, przynależność do organizacji/klubów, uprawiane hobby itp. Z kolei "centrum interesów gospodarczych" to przede wszystkim miejsce prowadzenia działalności zarobkowej, źródła dochodów, posiadane inwestycje, majątek nieruchomy i ruchomy, polisy ubezpieczeniowe, zaciągnięte kredyty, konta bankowe itd.

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej uważa się również osobę fizyczną, która przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. W świetle art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, warunek ten stanowi samodzielną podstawę do uznawania określonej kategorii osób za rezydentów, niezależną od omówionego powyżej posiadania na terytorium RP centrum interesów życiowych.

Ustalenie miejsca zamieszkania podatnika decyduje o zakresie ciążącego na nim obowiązku podatkowego. Inaczej mówiąc, od miejsca zamieszkania zależy czy podatnik podlega nieograniczonemu, czy ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Nieograniczonym obowiązkiem podatkowym objęci są podatnicy, którzy w Polsce mają miejsce zamieszkania. Podlegają oni obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Natomiast, jeśli podatnik będzie miał miejsce zamieszkania za granicą, to w Polsce będzie płacił podatek tylko od dochodów (przychodów) uzyskanych w danym roku podatkowym w Polsce (ograniczony obowiązek podatkowy).

Na podstawie art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

W przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie umowa między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisana w Berlinie dnia 14 maja 2013 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90).

Stosownie do art. 4 ust. 1 Umowy, określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się państwie" oznacza osobę, która zgodnie z prawem tego Państwa podlega tam opodatkowaniu z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, miejsce zarządu albo inne kryterium o podobnym charakterze i obejmuje również to Państwo oraz jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny. Jednakże określenie to nie obejmuje osób, które podlegają opodatkowaniu w tym Państwie w zakresie dochodu osiąganego tylko ze źródeł w tym Państwie lub z tytułu majątku położonego w tym Państwie.

Definicja "osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie" odnosi się bezpośrednio do określenia "miejsca zamieszkania" przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego.

Stosownie do art. 4 ust. 2 ww. Umowy, jeżeli stosownie do postanowień ustępu 1 niniejszego artykułu, osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, to jej status określa się według następujących zasad:

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że od dnia 1 stycznia 2015 r. Wnioskodawca otrzymuje emeryturę uzyskaną z tytułu pracy w Niemczech, przyznaną z obowiązkowego niemieckiego systemu ubezpieczeń socjalnych, od której pobierany jest w Niemczech podatek dochodowy i ubezpieczenie zdrowotne. Od dnia 1 maja 2015 r. Wnioskodawca otrzymuje także emeryturę polską, przyznaną przez ZUS. Jednocześnie Wnioskodawca osiąga dodatkowe dochody z tytułu zatrudnienia na podstawie umowy o pracę w Niemczech. Wnioskodawca jest zameldowany nieprzerwanie od dnia 3 grudnia 1991 r. do chwili obecnej na pobyt stały w Niemczech. Czas pobytu Wnioskodawcy w Niemczech ze względu na pracę przekroczy 250 dni w 2015 r. Wnioskodawca jest współwłaścicielem domu w Polsce, gdzie jest zameldowany na pobyt stały. Posiada obywatelstwo polskie i niemieckie. Od dnia 1 lipca 1999 r. do chwili obecnej w związku z zatrudnieniem Wnioskodawca posiada niemieckie ubezpieczenie zdrowotne. Wnioskodawca wskazuje, że Jego centrum interesów osobistych w 2015 r. znajduje się w Niemczech.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis oraz powołane powyżej przepisy prawa podatkowego, stwierdzić należy, że w 2015 r. Wnioskodawca spełnia przesłanki pozwalające uznać go za osobę posiadającą miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Niemczech. Będąc emerytem otrzymującym emeryturę zarówno niemiecką, jak i polską, Wnioskodawca osiąga w 2015 r. dodatkowe dochody z tytułu zatrudnienia na podstawie umowy o pracę w Niemczech. Jest zameldowany nieprzerwanie od dnia 3 grudnia 1991 r. do chwili obecnej na pobyt stały w Niemczech. Czas pobytu Wnioskodawcy w Niemczech ze względu na pracę przekroczy 250 dni w 2015 r. Posiada obywatelstwo polskie i niemieckie. Jego centrum interesów osobistych w 2015 r. znajduje się w Niemczech.

Zatem Wnioskodawca posiadając w 2015 r. miejsce zamieszkania dla celów podatkowych na terytorium Niemiec, zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlega w Polsce w 2015 r. ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Oznacza to, że w Polsce podlegają opodatkowaniu tylko dochody Wnioskodawcy osiągnięte na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (emerytura polska), zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast dochody uzyskane przez Wnioskodawcę na terytorium Niemiec nie podlegają w Polsce opodatkowaniu i Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do wykazywania ich w zeznaniu rocznym w Polsce.

W związku z tym, że przedstawione we wniosku stanowisko Wnioskodawcy oparte zostało na założeniu, że Wnioskodawca posiada w 2015 r. w Polsce nieograniczony obowiązek podatkowy, uznaje się je w całości za nieprawidłowe.

Jednocześnie Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie różniło się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego...., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.