IPTPB1/415-449/14-2/KO - PIT w zakresie przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 12 sierpnia 2014 r. (data wpływu 18 sierpnia 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej - jest prawidłowe.

W dniu 18 sierpnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest pośrednikiem usług kurierskich i współpracuje z jedną firmą kurierską - X. Wnioskodawca bezpośrednio zarabia na marży, która stanowi różnicę między opłatą pobieraną przez Niego od klienta, a ceną wynegocjowaną z firmą kurierską. Wnioskodawca przyjmuje paczki od potencjalnych klientów w lokalu. Paczki te są dostarczane odbiorcom przez X.

W przypadku świadczenia usługi wysłania paczki za pobraniem, Wnioskodawca otrzymuje od klienta opłatę za wysłanie paczki (np. 17,00 zł), która stanowi dla Niego przychód z działalności gospodarczej. Następnie firma, z którą współpracuje Wnioskodawca - X, za dostarczoną paczkę pobiera od faktycznego odbiorcy paczki określoną kwotę (np. 500,00 zł), na konto Wnioskodawcy. Wnioskodawca następnie dokonuje przelewu bankowego na konto klienta (zlecającego wysłanie paczki - 500,00 zł). Zwrot kwot następuje czasami w formie gotówkowej w lokalu, w którym Wnioskodawca prowadzi działalność.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy wypłacona przez X kwota stanowi dla Wnioskodawcy przychód z działalności podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

2. Jeśli odpowiedź na pytanie nr 1 jest twierdząca, to czy wówczas wypłacona przez Wnioskodawcę klientowi kwota stanowi koszt uzyskania przychodu.

Zdaniem Wnioskodawcy, jak stanowi art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane. Otrzymane przez X kwoty nie są należne dla Wnioskodawcy - nie są Jego własnością. W ocenie Wnioskodawcy, kwotą należną jest prowizja (np. 17,00 zł), a nie kwota (500,00 zł) pobrana od odbiorcy paczki. Wnioskodawca nie ma prawa dysponowania tą kwotą, gdyż nie jest ona Jego własnością. Sam fakt wpłynięcia takiej kwoty na rachunek bankowy Wnioskodawcy nie świadczy o tym, że uzyskał On przychód. Przekazanie tych kwot stanowi jedynie czynność techniczną, ułatwiającą rozliczenia z klientami. Wnioskodawca, zgodnie z umową, zobowiązany jest do zwrotu tych kwot (500,00 zł) faktycznemu właścicielowi - klientowi. Zatem w ocenie Wnioskodawcy, otrzymane przez X kwoty nie stanowią przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Zdaniem Wnioskodawcy, odnośnie pytania Nr 2, wypłacona klientowi kwota stanowi koszt uzyskania przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przepis art. 10 ust. 1 cytowanej ustawy zawiera katalog przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Stosownie do treści art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca jest pośrednikiem usług kurierskich i współpracuje z firmą kurierską. Zarabia bezpośrednio na marży, która stanowi różnicę między opłatą pobieraną przez Niego od klienta, a ceną wynegocjowaną z firmą kurierską. Wnioskodawca przyjmuje paczki od potencjalnych klientów w lokalu. Paczki te są dostarczane odbiorcom przez firmę kurierską.

W przypadku świadczenia usługi wysłania paczki za pobraniem, Wnioskodawca otrzymuje od klienta opłatę za wysłanie paczki, która stanowi dla Niego przychód z działalności gospodarczej. Następnie firma kurierska, z którą współpracuje, za dostarczoną paczkę pobiera od faktycznego odbiorcy paczki określoną kwotę. Potem, firma kurierska dokonuje przelewu bankowego powyższej kwoty na konto Wnioskodawcy. W dalszej kolejności, Wnioskodawca dokonuje przelewu bankowego na konto klienta (zlecającego wysłanie paczki).

Biorąc pod uwagę powyższe, należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie nie powstaje przychód w rozumieniu ww. przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż kwoty otrzymane od firmy kurierskiej, a pobrane przez tę firmę od odbiorcy przesyłki, nie są kwotami należnymi Wnioskodawcy z tytułu sprzedaży towarów lub usług. Wnioskodawca zobowiązany jest do przekazania otrzymanych kwot na rzecz nadawcy przesyłki.

Zatem, środki pieniężne, które wpływają na rachunek bankowy Wnioskodawcy, w związku ze zobowiązaniem do przekazania ich nadawcy przesyłki, nie stanowią przychodów, w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 3 powołanej ustawy, a tym samym nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto, należy nadmienić, że z uwagi na fakt, że stanowisko Wnioskodawcy dotyczące pytania pierwszego jest prawidłowe, zgodnie z dyspozycją zawartą we wniosku, odstąpiono od odpowiedzi na pytanie drugie.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.