IPTPB1/415-384/14-5/AG - Ustalenie momentu powstania przychodów w przypadku świadczenia usług przy wykorzystaniu automatów wrzutowych

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 14 lipca 2014 r. (data wpływu 16 lipca 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 15 października 2014 r. (data wpływu 20 października 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie momentu powstania przychodów w przypadku świadczenia usług przy wykorzystaniu automatów wrzutowych - jest prawidłowe.

W dniu 16 lipca 2014 r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od towarów i usług.

Wniosek nie spełniał wymogów, określonych w art. 14b § 1 i § 3 oraz art. 14f § 1 i § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.), w związku z powyższym, pismem z dnia 9 października 2014 r., Nr IPTPB1/415-384/14-2/AG IPTPP2/443-535/14-2/IR, wezwano Wnioskodawczynię, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h ustawy - Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia. Wezwanie wysłane zostało w dniu 9 października 2014 r. (doręczone w dniu 14 października 2014 r.). W dniu 20 października 2014 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczy wyłącznie podatku dochodowego od osób fizycznych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni od listopada 2012 r. prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą o przeważającym profilu działalności zakwalifikowanym do kodu PKD 79.11.A - Działalność agentów turystycznych. Wnioskodawczyni jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług i składa deklaracje VAT-7k.

W ramach swojej działalności zamierza do końca 2014 r. zgłosić rozszerzenie działalności gospodarczej o nowy rodzaj działalności, tj. świadczenie usług za pomocą automatów wrzutowych, klasyfikowanych: 93.29.Z - Pozostała działalność rozrywkowa i rekreacyjna.

W ramach powyższej działalności Wnioskodawczyni zamierza ulokować na terenie Niemiec w centrach handlowych (galeriach) symulatory do gier w postaci repliki bolidów F1. Nie będą to automaty hazardowe, nie przewiduje się żadnych wygranych. Symulatory wyposażone są we wrzutnik monet, do którego klienci, chcący skorzystać z symulatora, tj. zagrać w grę, będą wrzucać monety w walucie euro. Po wrzuceniu monety symulator łączy się on-line z serwerem i gra uruchamia się oraz zatrzymuje automatycznie. Przyjmowane od klientów środki pieniężne przechowywane będą przez automat w specjalnej kasecie znajdującej się wewnątrz urządzenia. Kasetę można otworzyć po otwarciu automatu wrzutowego. Wnioskodawczyni będzie dokonywała okresowo otwarcia urządzenia i wyciągała wrzucone monety.

Symulatory będą obsługiwane wyłącznie przez klientów - symulator przyjmuje należności wyłącznie w bilonie w systemie bezobsługowym. Nie będzie wydawał reszty, natomiast wartość wrzuconych monet będzie się przekładała na czas, w którym klient będzie mógł skorzystać z symulatora. Symulator jest wyposażony w licznik, który pozwala wyliczyć w każdym dniu ilość oraz wartość wrzuconych monet. Oprócz tego każdy symulator wyposażony jest w system komputerowy połączony z siecią internetową, w którym można po zalogowaniu, monitorować na bieżąco wartość wrzucanych monet.

Do systemu będzie miała dostęp Wnioskodawczyni oraz przedstawiciel galerii, w której umieszczony jest dany symulator.

Wnioskodawczyni będzie wynajmowała od galerii powierzchnie, na której usytuowany będzie symulator. Na podstawie wartości wrzuconych monet Wnioskodawczyni będzie się rozliczała z galerią za najem powierzchni, na której postawiony jest dany symulator, w taki sposób, że na ostatni dzień miesiąca rozliczeniowego będzie przesyłała galerii raport z miesięcznego utargu z danego symulatora. Na podstawie podanych wartości galeria będzie, po zakończeniu każdego miesiąca, wystawiała fakturę za najem o wysokości stanowiącej umówiony przez strony procent uzyskanej kwoty z symulatora w danym okresie rozliczeniowym (miesiąc). Faktura będzie powiększona o podatek VAT. Wnioskodawczyni do 10 dnia następującego miesiąca po miesiącu stanowiącym okres rozliczeniowy będzie przelewała na konto galerii kwotę znajdującą się na fakturze, wyrażoną w walucie euro.

Gotówka wrzucana do automatu to kwota brutto. Na jej podstawie wyliczana będzie kwota netto oraz podatek VAT według stawki 23%.

W piśmie z dnia 15 października 2014 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, wskazano, że:

1. Wnioskodawczyni w momencie składania wniosku, zgodnie z rejestracją w CEIDG, prowadziła działalność o przeważającym profilu "Działalność agentów turystycznych". Zamierzała prowadzić pośrednictwo sprzedaży biletów autokarowych pomiędzy polskimi podmiotami gospodarczymi świadczącymi usługi transportowe, a osobami fizycznymi. Z uwagi na realia gospodarcze nie doszło do świadczenia ww. usług. W związku z tym, w dniu 1 sierpnia 2014 r. Wnioskodawczyni zarejestrowała w CEIDG zmianę przeważającego profilu działalności, obecnie jest to działalność oznaczona kodem PKD 70.22.Z "Pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania". Profil "Działalność agentów turystycznych" pozostał w rejestrze jako wykonywana działalność gospodarcza, z uwagi na to, że może dojść do zmiany sytuacji na rynku. Wnioskodawczyni zaznacza, że nigdy nie prowadziła działalności na innym terenie niż terytorium kraju. Obecnie Wnioskodawczyni świadczy usługi doradcze na rzecz podmiotów gospodarczych zarejestrowanych w Polsce oraz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Usługi doradcze świadczone są na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

2. Działalność, o której mowa w pkt 1 prowadzona jest na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

3. Działalność ta jest opodatkowana na zasadach ogólnych i w związku z tym Wnioskodawczyni prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów oraz wymagane przez przepisy prawa ewidencje.

4. W związku z planowanym świadczeniem usług za pomocą automatów wrzutowych na terenie Niemiec nie dojdzie do powstania na terenie tego kraju zakładu w rozumieniu przepisów Umowy z dnia 14 maja 2003 r. między Rzecząpospolitą Polską, a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku.

5. Galerie będące centrami handlowymi będą wystawiać faktury za wynajętą przez Wnioskodawczynię powierzchnię w walucie euro.

6. Czynsz za najem powierzchni w centrach handlowych będzie uiszczany w walucie euro.

7. Kontrahent niemiecki będący podatnikiem podatku od wartości dodanej będzie wystawiał faktury z naliczonym podatkiem od wartości dodanej w stawce obowiązującej zgodnie z przepisami niemieckimi z tytułu wynajmu powierzchni w galeriach będących centrami handlowymi.

8. Wnioskodawczyni będzie wpłacała na konto kontrahenta niemieckiego, o którym mowa w pkt 7 kwotę wyrażoną w walucie euro, wynikającą z wystawionej faktury VAT. Kwota wynikająca z faktury będzie stanowiła zapłatę za najem i będzie powiększona o podatek od wartości dodanej.

9. Zwrot nastąpi na podstawie art. 89 ust. 1h ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054). Zgodnie z tym przepisem, "Zwrot podatku od wartości dodanej przysługuje przy nabyciu na terytorium państwa członkowskiego zwrotu towarów i usług, albo w odniesieniu do towarów, które były importowane na terytorium tego państwa członkowskiego, jeżeli towary te i usługi podatnik wykorzystywał do wykonywania takich czynności, które uprawniają do zmniejszenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej".

W zakresie terminu uzyskania zwrotu podatku od wartości dodanej, Wnioskodawczyni zwraca uwagę, że wniosek o zwrot podatku od wartości dodanej musi być złożony nie później niż do 30 września roku następującego po roku podatkowym, którego wniosek dotyczy. Natomiast państwo członkowskie zwrotu zawiadamia Wnioskodawczynię o decyzji co do przyjęcia lub odrzucenia wniosku w terminie 4 miesięcy od dnia jego otrzymania. Jeżeli administracja podatkowa państwa członkowskiego zwrotu zażąda dodatkowych informacji, a następnie dalszych dodatkowych informacji, decyzja powinna być wydana do:

* 6 miesięcy od dnia otrzymania wniosku, w przypadku żądania dodatkowych informacji,

* 8 miesięcy od dnia otrzymania wniosku, w przypadku żądania dalszych dodatkowych informacji.

W związku z powyższym zwrot może nastąpić najszybciej do 4 miesięcy od dnia złożenia wniosku, natomiast może się to przedłużyć do 8 miesięcy od dnia złożenia wniosku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

1. Czy prawidłowym podejściem Wnioskodawczyni będzie uznanie naliczonego przez niemieckiego kontrahenta podatku od wartości dodanej za koszt uzyskania przychodów, natomiast po odzyskaniu podatku zaliczenie jego wartości do przychodów.

2. Jaki będzie moment powstania przychodu podatkowego z tytułu świadczenia usług przez Wnioskodawczynię.

3. Po jakim kursie Wnioskodawczyni powinna ewidencjonować poniesienie kosztu z tytułu opłaty za najem w podatku dochodowym od osób fizycznych.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że wnosi o nieudzielanie odpowiedzi na pytanie oznaczone nr 3.

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie Nr 2. W pozostałym zakresie wydane zostaną odrębne rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawczyni, moment uzyskania przychodu z tytułu świadczenia przez Nią usług powstanie z chwilą wrzucenia przez osobę fizyczną monety do symulatora.

W myśl art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zgodnie z ust. 1c ww. ustawy, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 1, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 1e, 1 h i 1i, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

* wystawienia faktury albo

* uregulowania należności.

Wnioskodawczyni zaznacza, że powyższe przepisy stanową generalną zasadę określającą moment powstania przychodu dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wyjątek od tej zasady wprowadza art. 14 ust. 1e, 1 h i 1i ww. ustawy.

Zgodnie z art. 14 ust. 1e ww. ustawy, jeżeli strony ustalą, że usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku.

Stosownie do art. 14 ust. 1h tej ustawy, przepis ust. 1e stosuje się odpowiednio do dostawy energii elektrycznej i cieplnej oraz gazu przewodowego.

W myśl art. 14 ust. 1i ww. aktu prawnego, w przypadku otrzymania przychodu z działalności gospodarczej, do którego nie stosuje się ust. 1c, le i 1h, za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty.

Ustalenie momentu uzyskania przychodu uzależnione jest tym samym od rodzaju prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Wnioskodawczyni uważa, że w odniesieniu do działalności gospodarczej polegającej na świadczeniu usług za pomocą automatów wrzutowych ustalenie momentu uzyskania przychodu z tego tytułu winno nastąpić na podstawie wyżej wskazanego art. 14 ust. 1i cytowanej ustawy. Konsekwencją czego będzie przyjęcie, że datą powstania przychodu jest dzień otrzymania zapłaty za grę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Stosownie do przepisu art. 14 ust. 1c wymienionej ustawy, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 1, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 1e, 1 h i 1i, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

Cytowany wyżej przepis ustanawia ogólną zasadą ustalania przychodu związanego z działalnością gospodarczą, według której datą powstania przychodu należnego jest dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego, wykonania usługi lub jej częściowego wykonania.

Wyjątek od tak skonstruowanej zasady wprowadza przepis art. 14 ust. 1e, 1 h oraz 1i ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 14 ust. 1e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli strony ustalą, że usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku.

Stosownie do art. 14 ust. 1h ww. ustawy, przepis ust. 1e stosuje się odpowiednio do dostawy energii elektrycznej i cieplnej oraz gazu przewodowego.

Przepis art. 14 ust. 1i powyższej ustawy stanowi, że w przypadku otrzymania przychodu z działalności gospodarczej, do którego nie stosuje się ust. 1c, 1e i 1h, za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty.

W świetle powyższego moment uzyskania przychodu uzależniony jest od rodzaju prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą na terenie Polski. Obecnie zamierza rozszerzyć swoją działalność poza teren kraju i postawić w centrach handlowych - galeriach na terenie Niemiec automaty wrzutowe, tj. symulatory do gier w postaci repliki bolidów F1, wyposażone we wrzutnik monet, do którego klienci, chcący zagrać w grę, będą wrzucać monety w walucie euro. Przyjmowane od klientów środki pieniężne przechowywane będą przez automat w specjalnej kasecie znajdującej się wewnątrz urządzenia, którą otworzyć można dopiero po otwarciu automatu wrzutowego. Wnioskodawczyni będzie dokonywała okresowo otwarcia urządzenia i wyciągała wrzucone monety.

Ponadto Wnioskodawczyni wskazała, że symulator jest wyposażony w licznik, który pozwala wyliczyć w każdym dniu ilość oraz wartość wrzuconych monet. Oprócz tego każdy symulator wyposażony jest w system komputerowy połączony z siecią internetową, w którym można po zalogowaniu, monitorować na bieżąco wartość wrzucanych monet.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powołane wyżej przepisy prawa podatkowego uznać należy, że w przypadku działalności gospodarczej polegającej na świadczeniu usług za pomocą automatów wrzutowych ustalenie momentu uzyskania przychodu winno nastąpić na podstawie wyżej wskazanego art. 14 ust. 1i ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stosownie do tego przepisu, datą powstania przychodu ze świadczenia ww. usług będzie dzień otrzymania zapłaty za grę.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w..., ul.....,..., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.