IPPP2/4512-989/15-2/DG - Zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej świadczonych usług udostępnienia samochodu na rzecz własnych pracowników.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 3 grudnia 2015 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP2/4512-989/15-2/DG Zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej świadczonych usług udostępnienia samochodu na rzecz własnych pracowników.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki #61485; przedstawione we wniosku z dnia 5 października 2015 r. (data wpływu 15 października 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej świadczonych usług udostępnienia samochodu na rzecz własnych pracowników - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 października 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej świadczonych usług udostępnienia samochodu na rzecz własnych pracowników.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka jest dużym zakładem produkcyjnym produkującym papier sprzedawany w Polsce i za granicą. Spółka zatrudnia wysokiej klasy managerów oraz tzw. handlowców i zakupowców. Kadra ta dużą część czasu spędza w podróżach na spotkaniach z klientami, dostawcami i innymi partnerami biznesowymi. Ze względu na częstotliwość używania samochodów oraz w celu ograniczenia ich nadmiernej eksploatacji przyporządkowano większość samochodów do poszczególnych osób. Wszystkie koszty związane z utrzymaniem i eksploatacją samochodów (włącznie z kosztami paliwa) pokrywa Spółka.

W wyjątkowych przypadkach pracownik ma możliwość używania samochodu służbowego do celów prywatnych. Spółka do tej pory nie była zobowiązana do instalacji i stosowania kas rejestrujących; korzystała ze zwolnienia na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 listopada 2014 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Zgodnie z art. 12 ust. 2a i 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Spółka ustala wartość nieodpłatnego świadczenia z tytułu wykorzystywania samochodu służbowego do celów prywatnych w wysokości uzależnionej od pojemności silnika.

Ponadto Spółka obciąża każdego użytkownika samochodu służbowego zryczałtowaną kwotą, która ma pokryć inne koszty związane z samochodem: m.in. koszty paliwa wykorzystywanego do jazd prywatnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy z tytułu opisanego wyżej ryczałtu pokrywającego inne koszty, w tym przede wszystkim koszt paliwa Spółka jest zobowiązana do instalacji kasy rejestrującej i ewidencji kwoty zryczałtowanego obciążenia przy użyciu kasy rejestrującej.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 listopada 2014 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia. W poz. 35 część II załącznika wymieniono dostawę towarów i świadczenie usług na rzecz pracowników.

Spółka należność ryczałtową jaką obciąża pracowników traktuje jak świadczenie usług udostępnienia samochodu na cele prywatne.

W kwocie zryczałtowanej mieszczą się inne kosztowe elementy związane z użytkowaniem samochodu jak paliwo, parkingi, myjnia itp.

Zgodnie z § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów zwolnione z ewidencji przy użyciu kasy rejestrującej jest dostawa towarów i świadczenie usług na rzecz jego pracowników.

Spółka uważa, że kwota ryczałtu jest odpłatnością, jaką płaci pracownik z tytułu użytkowania samochodu służbowego do celów prywatnych, czyli jest zapłatą za usługę.

Wobec tego Spółka nadal nie ma obowiązku instalacji kasy rejestrującej i dokonywania ewidencji sprzedaży opisanych usług za pomocą kasy fiskalnej.

Spółka dokonuje potrącenia kwoty ryczałtu z wynagrodzeń wypłacanych pracownikom.

Spółka prosi o potwierdzenie słuszności swojego stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zgodnie z art. 2 pkt 6 ww. ustawy przez towary rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z kolei przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Przez sprzedaż, w myśl art. 2 pkt 22 ustawy, rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z zapisu art. 111 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z tym przepisem, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem jednym z podstawowych kryteriów decydujących o obowiązku ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Stosownie do treści art. 111 ust. 3a pkt 1 ww. ustawy podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani dokonywać wydruku paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży oraz wydawać wydrukowany dokument nabywcy.

Kwestie dotyczące między innymi zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji, ustawodawca reguluje na mocy wydawanych rozporządzeń w tym zakresie.

W stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2015 r. do 31 grudnia 2016 r., kwestię zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy użyciu kas rejestrujących niektórych czynności i niektórych grup podatników reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 4 listopada 2014 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2014 r. poz. 1544), zwane dalej rozporządzeniem.

Zwolnienie z obowiązku instalowania kas rejestrujących zostało określone w § 2 i § 3 ww. rozporządzenia.

Powyższe zwolnienia wskazują na dwojakiego rodzaju zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kas rejestrujących, mianowicie: zwolnienie dla określonych grup podatników (zwolnienie podmiotowe) i zwolnienie dla konkretnych czynności (zwolnienie przedmiotowe).

I tak, stosownie do zapisu § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia - zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie później jednak niż do dnia 31 grudnia 2016 r. podatników, u których obrót realizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych nie przekroczył w poprzednim roku podatkowym kwoty 20.000 zł, a w przypadku podatników rozpoczynających w poprzednim roku podatkowym dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli kwota obrotu z tego tytułu nie przekroczyła, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w poprzednim roku podatkowym, kwoty 20.000 zł.

Powyższe zwolnienie jest zwolnieniem podmiotowym, tj. dotyczącym podmiotu.

Z kolei stosownie do § 2 ust. 1 rozporządzenia - zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2016 r. czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia.

Zwolnienie zawarte w tym przepisie jest zwolnieniem przedmiotowym, tj. dotyczącym niektórych czynności wykonywanych przez podatnika.

W poz. 35 załącznika do rozporządzenia w części II - sprzedaż dotycząca szczególnych czynności - zwolniono z obowiązku ewidencjonowania dostawę towarów i świadczenie usług przez podatnika na rzecz jego pracowników oraz przez spółdzielnie mieszkaniowe na rzecz członków lub innych osób, którym przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu lub które są właścicielami lokali położonych w budynkach administrowanych przez spółdzielnie mieszkaniowe, jak również przez wspólnoty mieszkaniowe na rzecz właścicieli lokali.

Stosownie do § 8 ust. 3 rozporządzenia w przypadku podatników, którzy przed dniem 1 stycznia 2015 r. rozpoczęli ewidencjonowanie czynności wymienionych w poz. 35, 40 lub 41 załącznika do rozporządzenia, zwolnienia, o którym mowa w § 2 ust. 1, w zakresie tych czynności ewidencjonowanych nie stosuje się.

Niezależnie od wysokości osiągniętych obrotów czy też świadczonych czynności ustawodawca wykluczył jednak z prawa do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaż usług i towarów, które szczegółowo zostały określone w § 4 powołanego rozporządzenia.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca jest dużym zakładem produkcyjnym produkującym papier sprzedawany w Polsce i za granicą. Spółka zatrudnia wysokiej klasy managerów oraz tzw. handlowców i zakupowców.

Kadra ta dużą część czasu spędza w podróżach na spotkaniach z klientami, dostawcami i innymi partnerami biznesowymi. Spółka większość samochodów przyporządkowała do poszczególnych osób. Wszystkie koszty związane z utrzymaniem i eksploatacją samochodów (włącznie z kosztami paliwa) pokrywa Spółka. W wyjątkowych przypadkach pracownik ma możliwość używania samochodu służbowego do celów prywatnych.

Spółka do tej pory nie była zobowiązana do instalacji i stosowania kas rejestrujących.

Zgodnie z art. 12 ust. 2a i 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Spółka ustala wartość nieodpłatnego świadczenia z tytułu wykorzystywania samochodu służbowego do celów prywatnych w wysokości uzależnionej od pojemności silnika.

Ponadto Spółka obciąża każdego użytkownika samochodu służbowego zryczałtowaną kwotą, która ma pokryć inne koszty związane z samochodem: m.in. koszty paliwa wykorzystywanego do jazd prywatnych, opłaty za parkingi, myjnię itp. Spółka należność ryczałtową, jaką obciąża pracowników, traktuje jak świadczenie usług udostępnienia samochodu na cele prywatne.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest czy z tytułu opisanego wyżej ryczałtu pokrywającego inne koszty, w tym przede wszystkim koszt paliwa, Spółka jest zobowiązana do instalacji kasy rejestrującej i ewidencji kwoty zryczałtowanego obciążenia przy użyciu kasy rejestrującej.

W rozpatrywanej sprawie mamy do czynienia z odpłatnym świadczeniem usług na rzecz pracowników, gdyż za takie należy uznać udostępnianie pracownikom samochodów służbowych do celów prywatnych. Samochód jest wykorzystywany przez pracownika Spółki, a z jego wynagrodzenia potrącana jest odpowiednia kwota za zużycie paliwa, opłaty za parkingi, myjnię itp.

Jak wyżej wskazano w poz. 35 części II załącznika do rozporządzenia w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących przewidziano zwolnienie z tego obowiązku w przypadku m.in. świadczenia usług przez podatnika na rzecz jego pracowników. W przepisie tym objęto zwolnieniem zarówno usługi świadczone dla pracowników odpłatnie jak i nieodpłatnie. Tut. Organ wskazuje, że przepis § 8 ust. 3 ww. rozporządzenia do Wnioskodawcy nie będzie miał zastosowania, gdyż jak wynika z wniosku do końca 2014 r. Wnioskodawca korzystał ze zwolnienia i nie stosował kas rejestrujących w prowadzonej działalności, a więc także nie ewidencjonował usług świadczonych na rzecz pracowników.

Ponadto świadczone przez Wnioskodawcę usługi na rzecz pracowników nie zostały wymienione § 4 pkt 2 rozporządzenia z dnia 4 listopada 2014 r. jako podlegające obligatoryjnemu ewidencjonowaniu na kasie rejestrującej. W związku z tym w stosunku do świadczonych na rzecz własnych pracowników usług polegających na udostępnieniu samochodu na cele prywatne Wnioskodawca stosownie do § 2 ust. 1 rozporządzenia z dnia 4 listopada 2014 r. w zw. z poz. 35 załącznika do rozporządzenia będzie zwolniony z ich ewidencjonowania z zastosowaniem kasy rejestrującej.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w zakresie przedstawionym we wniosku należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl