IPPP2/4512-478/15-2/RR - Ustalenie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków zawiązanych z nieruchomością

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony - przedstawione we wniosku z dnia 20 maja 2015 r. (data wpływu 25 maja 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków zawiązanych z nieruchomością - jest prawidłowe.

W dniu 25 maja 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków zawiązanych z nieruchomością.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

A. sp. z o.o. (dalej: Wnioskodawca lub Spółka) posiada prawo użytkowania wieczystego gruntu położonego w Warszawie (dalej: Nieruchomość). W 2014 r. Spółka otrzymała Nieruchomość w drodze aportu. Na moment nabycia Nieruchomość była niezabudowana, a na jej części znajdowało się składowisko odpadów przemysłowych. Dla obszaru, na którym znajduje się Nieruchomość nie obowiązuje Miejscowy Plan Zagospodarowania Przestrzennego (obowiązuje Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego Miasta A., które określa funkcję terenu jako przemysłowo - usługową). Wobec Nieruchomości nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu, o której mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, na podstawie której Nieruchomość byłaby przeznaczona pod zabudowę. Tym samym, ze względu na fakt, że Nieruchomość nie stanowiła "terenu budowlanego", w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: "ustawa o VAT"), transakcja aportu, na podstawie której Spółka nabyła Nieruchomość została zakwalifikowana, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, jako transakcja zwolniona z VAT.

W przyszłości Spółka planuje sprzedać Nieruchomość pod działalność developerską. W tym celu Spółka planuje podjąć działania mające na celu doprowadzenie do uchwalenia Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego, w którym Nieruchomość będzie przeznaczona pod zabudowę. Na moment przyszłej sprzedaży Nieruchomość stanowić będzie zatem "teren budowlany", o którym mowa w art. 2 pkt 33 ustawy o VAT.

Spółka nie planuje wznoszenia na Nieruchomości we własnym zakresie budynków, czy też obiektów budowlanych. Niemniej, przed przyszłą sprzedażą Nieruchomości konieczne jest poniesienie przez Spółkę nakładów zmierzających do doprowadzenia do zmiany charakteru Nieruchomości na "teren budowlany" w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy o VAT. Dodatkowo konieczne jest przygotowanie Nieruchomości do przyszłej sprzedaży, w szczególności wykonanie prac porządkowych, prac w zakresie rekultywacji składowiska znajdującego się na Nieruchomości etc.

Zakładane jest, że przed sprzedażą Nieruchomości Spółka poniesie wydatki (dalej: "Wydatki związane z Nieruchomością") m.in. na:

* opracowanie operatów szacunkowych, uzyskanie: wypisów i wyrysów z ewidencji budynków i gruntów, wypisów z ksiąg wieczystych, map zasadniczych,

* opracowanie wstępnych projektów zagospodarowania,

* przygotowanie planowania i strategii w zakresie postępowania w celu zmiany Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego Miasta A. i uchwalenia Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego,

* opracowanie projektów architektonicznych i urbanistycznych niezbędnych w procesie zmiany Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego Miasta A. i uchwalenia Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego w tym: analizy nowej komunikacji terenów i oddziaływania na środowisko,

* badanie zanieczyszczenia gruntów i wód podziemnych, przygotowywanie raportów środowiskowych,

* prace porządkowe,

* rekultywację składowiska polegającą na usunięciu odpadów przemysłowych oraz na rekultywacji gruntu rodzimego do uzyskania parametrów gruntu klasy B, co pozwoli w przyszłości na przekształcenie terenu o obecnym przeznaczeniu przemysłowo - usługowym na teren pod budownictwo mieszkaniowe, biurowe i przeznaczony pod inne cele publiczne,

* prace w zakresie usuwania chorych i uschniętych drzew,

* administrowanie, zarządzanie i obsługę prawną dotyczącą projektu zagospodarowania terenów i innych ww. działań,

* przygotowywanie i prowadzenie procesu sprzedaży Nieruchomości.

Spółka nie ma w planach prowadzenia innej działalności gospodarczej, niż działalność związana z Nieruchomością. Planowane jest, że jeszcze przed sprzedażą Nieruchomość generować będzie w Spółce sprzedaż opodatkowaną VAT. W szczególności, w związku z planowaną rekultywacją składowiska, zawarta została umowa przewidująca oddanie części Nieruchomości w dzierżawę firmie, która zajmie się pracami w tym zakresie (zawarcie umowy dzierżawy jest konieczne, by firma ta uzyskała wymagane zezwolenia administracyjne na prowadzenie prac rekultywacji składowiska). Nieruchomość może być także okazjonalnie wykorzystywana przez Spółkę w inny sposób. Związane jest to m.in. z istniejącymi na rynku możliwościami udostępniania gruntów podmiotom zainteresowanym, np. pod produkcje filmowe, reklamowe itp. Możliwe jest także, że na Nieruchomości zainstalowane zostaną banery reklamowe. W przypadku, gdy możliwe będzie uzyskanie tego typu dochodów z Nieruchomości, transakcje te podlegać będą opodatkowaniu VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki związane z Nieruchomością.

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki związane z Nieruchomością.

UZASADNIENIE stanowiska Spółki.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. W konsekwencji, dla oceny uprawnienia podatnika do odliczenia podatku naliczonego, w każdym przypadku istotne jest ustalenie, czy towary i usługi, przy zakupie których naliczono VAT, pozostają w związku z wykonywanymi przez podatnika czynnościami opodatkowanymi.

Przepisy ustawy o VAT nie określają jakiego charakteru związek powinien zachodzić pomiędzy wydatkami ponoszonymi na nabycie towarów i usług, a czynnościami opodatkowanymi. Uznaje się, że związek ten może mieć charakter bezpośredni lub pośredni. Związek bezpośredni występuje w sytuacji, gdy nabywane towary lub usługi wiążą się bezpośrednio z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika, np. służą dalszej odsprzedaży. Natomiast związek pośredni zachodzi, gdy ponoszone wydatki nie mają bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych obrotach, jednakże ich ponoszenie warunkuje uzyskanie obrotu opodatkowanego VAT.

W ocenie Spółki, w sytuacji opisanej we wniosku decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków związanych z Nieruchomością ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi. Wydatki związane z Nieruchomością mają na celu przygotować Nieruchomość pod przyszłą, planowaną sprzedaż, która to sprzedaż podlegać będzie opodatkowaniu VAT. Oznacza to, zdaniem Spółki, że w analizowanym przypadku można wykazać bezpośredni związek pomiędzy dokonanymi wydatkami a czynnością opodatkowaną (planowaną w przyszłości).

W opinii Wnioskodawcy, bez znaczenia dla oceny prawa odliczenia VAT jest to, że sprzedaż Nieruchomości nastąpi w przyszłości, a więc że czynność opodatkowana, z której realizacją związane są poniesione wydatki, jest odsunięta w czasie. Prawo do odliczenia VAT oceniane jest na moment poniesienia wydatku i okoliczności sprawy wskazują, że wydatki te mają związek z czynnością opodatkowaną VAT, która zostanie zrealizowana w przyszłości. Tym samym Spółka stoi na stanowisku, że będzie miała prawo do odliczenia VAT od poniesionych wydatków związanych z Nieruchomością.

Stanowisko takie potwierdził Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 4 lutego 2015 r. (nr IPPP3/443-1225/14-4/RD), gdzie stwierdzono: "Ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej. Istotna jest intencja nabycia - jeśli dany zakup ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych - wówczas po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy (w tym art. 88 ustawy) lub aktów wykonawczych. W każdym więc przypadku należy dokonać oceny, czy intencją określonej czynności z którą łączą się skutki podatkowo prawne było wykonywanie czynności opodatkowanych. Z ogólnie przyjętej definicji "zamiaru" wynika, że jest to projekt, plan czy intencja zrealizowania czegoś. Istotą zamiaru są intencje jakie przyświecają dokonywanym czynnościom, jak i cel który dany podmiot ma osiągnąć dokonując tych czynności". Identyczne stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 20 listopada 2013 r. (nr ILPP4/443-371/13-4/ISN).

Stanowisko polskich organów podatkowych oparte jest o orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, w którym wskazuje się na powszechność prawa do odliczenia, która ma zapewniać, że każda działalność gospodarcza, niezależnie od jej celu i efektu (pod warunkiem że sama podlega VAT), będzie opodatkowana w sposób całkowicie neutralny. Zgodnie ze wskazówkami płynącymi z orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE, neutralność podatku VAT znajduje odzwierciedlenie w systemie odliczeń, mającym na celu całkowite uwolnienie podatnika od ciężaru podatku VAT zapłaconego w ramach jego działalności gospodarczej, jeżeli nabycie towarów lub usług zostało dokonane z zamiarem ich wykorzystania do działalności opodatkowanej VAT. Takie stanowisko zostało zaprezentowane między innymi w wyrokach: sygn. C-268/83 w sprawie D.A. Rompelman i E.A. Rompelman-Van Deelen, w wyroku sygn. C-110/94 w sprawie Intercommunale voor zeewaterontzilting (INZO), w wyroku sygn. C-37/95 w sprawie Ghent Coal Terminal NV, wyroku sygn. C-110/98 w sprawie Gabalfrisa SL u.a.

Analogicznie wypowiadają się polskie sądy administracyjne. Przykładowo WSA w Opolu w wyroku z dnia 29 marca 2010 r. (sygn. akt I SA/Op 592/09) stwierdził: "Nie zawsze istnieje konieczność wskazywania bezpośredniego związku z czynnościami opodatkowanymi. Ważne jest jednak, by związek ten w chwili dokonywania zakupów był uchwytny i oczywisty. Okoliczności towarzyszące konkretnej transakcji zakupu towaru lub usługi powinny wskazywać jednoznacznie, że zakup ten dokonany został w celu jego wykorzystania w ramach działalności opodatkowanej podatnika, przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej lub planowanej przez niego działalności gospodarczej. Istotne jest także, by stanowiły one element cenotwórczy produktów podatnika, pozostając w ten sposób w bezpośrednim związku z jego działalnością gospodarczą". Podobnie WSA w Krakowie w wyroku z dnia 5 lutego 2010 r. (sygn. akt I SA/Kr 1358/09), uznał: "W chwili realizacji prawa do odliczenia nie musi być jeszcze spełniona przesłanka wykorzystania towaru lub usługi do sprzedaży opodatkowanej. Wystarczającym jest, że - przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej oraz planowanej przez podatnika działalności gospodarczej - z okoliczności towarzyszących nabyciu danego towaru lub usługi wynika, iż zakup ten został dokonany w celu jego wykorzystania w ramach działalności opodatkowanej podatnika. Takie rozumienie związku nabywanych towarów i usług ze sprzedażą opodatkowaną ma szczególne znaczenie w sytuacji zakupów inwestycyjnych, które nie powinny być gorzej traktowane niż każdy inny rodzaj zakupów".

Reasumując, Spółka stoi na stanowisku, że Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki związane z Nieruchomością.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku i niepodlegających temu podatkowi.

Należy również podkreślić, iż możliwość odliczenia podatku naliczonego nie stanowi żadnego przywileju dla podatnika, lecz jest podstawowym i fundamentalnym uprawnieniem, wynikającym z samej konstrukcji podatku od wartości dodanej. Z orzecznictwa TSUE wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego w zasadzie nie może być ograniczone ani pod względem czasu, ani pod względem zakresu przedmiotowego. TSUE zwracał uwagę, iż właśnie zasada odliczenia podatku naliczonego zapewnia uzyskanie neutralności podatku. System odliczeń podatku oznacza całkowite uwolnienie przedsiębiorcy od obciążeń z tytułu VAT zapłaconego lub należnego (do zapłaty) w prowadzonej działalności gospodarczej. Wspólny system podatku od wartości dodanej zapewnia, że jakakolwiek działalność gospodarcza, bez względu na jej cel oraz rezultat, o ile sama jest opodatkowana VAT, jest opodatkowana wsposób całkowicie neutralny. Pozwala to na zachowanie zasady potrącalności, która powinna być na gruncie ustawy o VAT rozumiana możliwie najszerzej. Oznacza to, że zawsze ma ona zastosowanie przy nabyciu towarów dokonanym z zamiarem wykorzystania ich w działalności opodatkowanej.

Ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

Istotna jest intencja nabycia - jeśli dany towar ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas - po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych - odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych.

W każdym więc przypadku należy dokonać oceny, czy intencją dokonującego określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo - prawne było wykonywanie czynności opodatkowanych. Z ogólnie przyjętej definicji "zamiaru" wynika, że jest to projekt, plan czy intencja zrealizowania czegoś. Istotą zamiaru są intencje jakie przyświecają dokonywanym czynnościom, jak i cel, który dana osoba ma osiągnąć dokonując tych czynności.

Zatem w sytuacji, gdy podatnik dokonuje nabycia towarów i usług, które zmierzają do przyszłego wykorzystania ich dla czynności opodatkowanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej bez względu na to jakie faktycznie będą efekty tej działalności, należy uznać w momencie ich nabycia za związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca posiada prawo użytkowania wieczystego gruntu położonego w A, którą to nieruchomość Strona otrzymała w drodze aportu w 2014 r. Na moment nabycia Nieruchomość była niezabudowana, a na jej części znajdowało się składowisko odpadów przemysłowych. Dla obszaru, na którym znajduje się Nieruchomość nie obowiązuje Miejscowy Plan Zagospodarowania Przestrzennego i nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu. W przyszłości Spółka planuje sprzedać Nieruchomość pod działalność developerską. W tym celu Spółka planuje podjąć działania mające na celu doprowadzenie do uchwalenia Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego, w którym Nieruchomość będzie przeznaczona pod zabudowę. Na moment przyszłej sprzedaży Nieruchomość stanowić będzie zatem "teren budowlany", o którym mowa w art. 2 pkt 33 ustawy o VAT. Dlatego też przed przyszłą sprzedażą Nieruchomości konieczne jest poniesienie przez Spółkę nakładów zmierzających do doprowadzenia do zmiany charakteru Nieruchomości na "teren budowlany". Zakładane jest, że przed sprzedażą Nieruchomości Spółka poniesie wydatki m.in. na: opracowanie operatów szacunkowych, uzyskanie: wypisów i wyrysów z ewidencji budynków i gruntów, wypisów z ksiąg wieczystych, map zasadniczych, opracowanie wstępnych projektów zagospodarowania, przygotowanie planowania i strategii w zakresie postępowania w celu zmiany Studium, opracowanie projektów architektonicznych i urbanistycznych niezbędnych w procesie zmiany Studium i uchwalenia Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego w tym: analizy nowej komunikacji terenów i oddziaływania na środowisko, badanie zanieczyszczenia gruntów i wód podziemnych, przygotowywanie raportów środowiskowych, prace porządkowe, rekultywację składowiska polegającą na usunięciu odpadów przemysłowych oraz na rekultywacji gruntu rodzimego do uzyskania parametrów gruntu klasy B, co pozwoli w przyszłości na przekształcenie terenu o obecnym przeznaczeniu przemysłowo - usługowym na teren pod budownictwo mieszkaniowe, biurowe i przeznaczony pod inne cele publiczne, prace w zakresie usuwania chorych i uschniętych drzew, administrowanie, zarządzanie i obsługę prawną dotyczącą projektu zagospodarowania terenów i innych ww. działań, przygotowywanie i prowadzenie procesu sprzedaży Nieruchomości.

Spółka nie ma w planach prowadzenia innej działalności gospodarczej, niż działalność związana z Nieruchomością. Planowane jest, że jeszcze przed sprzedażą Nieruchomość generować będzie w Spółce sprzedaż opodatkowaną VAT tj. oddanie części Nieruchomości w dzierżawę czy też może być także okazjonalnie wykorzystywana przez Spółkę w inny sposób. W przypadku, gdy możliwe będzie uzyskanie tego typu dochodów z Nieruchomości, transakcje te podlegać będą opodatkowaniu VAT.

W przedmiotowej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki związane z Nieruchomością.

Odnosząc się do powyższych wątpliwości Wnioskodawcy jeszcze raz należy podkreślić, że dla określenia prawa do odliczenia, istotny jest zamiar z jakim dokonywany jest zakup towaru lub usługi w momencie nabycia.

Z wniosku wynika, że Spółka planuje sprzedać Nieruchomość pod działalność developerską i tym celu Spółka planuje podjąć działania mające na celu doprowadzenie do uchwalenia Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego, w którym Nieruchomość będzie przeznaczona pod zabudowę. Dlatego też na moment przyszłej sprzedaży Nieruchomość stanowić będzie zatem "teren budowlany", o którym mowa w art. 2 pkt 33 ustawy o VAT. Ponadto planowane jest, że jeszcze przed sprzedażą Nieruchomość generować będzie w Spółce sprzedaż opodatkowaną VAT.

Zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy o VAT przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Natomiast stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Należy zatem zauważyć, że ponoszone przez Wnioskodawce wydatki na Nieruchomość, podejmowane będą przez Wnioskodawcę z zamiarem doprowadzenia w przyszłości do zawarcia umowy sprzedaży Nieruchomości, opodatkowanej podatkiem od towarów i usług oraz poza tym planowane jest, że Nieruchomość jeszcze przed sprzedażą generować będzie w Spółce sprzedaż opodatkowaną VAT. Zatem w niniejszej sprawie wydatki dokonywane przez Wnioskodawcę związane będą z zamierzeniami Strony, które w przyszłości będą opodatkowane podatkiem od towarów i usług.

Tak więc stwierdzić należy, że w analizowanej sprawie zostanie spełniona podstawowa pozytywna przesłanka warunkująca prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z wykonywaniem czynności opodatkowanych. Zatem Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki związane z omawianą Nieruchomością.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznaje się za prawidłowe.

Wskazać jednocześnie należy, że interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.