IPPP1/4512-640/15-5/KR - VAT w zakresie uznania za podatnika podmiotu dokonującego sprzedaży działek

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 czerwca 2015 r. (data wpływu 26 czerwca 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 5 sierpnia 2015 r. (data wpływu 10 sierpnia 2015 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 22 lipca 2015 r. (skutecznie doręczonym 3 sierpnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania za podatnika podmiotu dokonującego sprzedaży działek - jest prawidłowe.

W dniu 26 czerwca 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, uzupełniony pismem z dnia 5 sierpnia 2015 r. (data wpływu 10 sierpnia 2015 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 22 lipca 2015 r. (skutecznie doręczonym 3 sierpnia 2015 r.) dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania za podatnika podmiotu dokonującego sprzedaży działek.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W 1997 r. w drodze spadku po zmarłym ojcu oraz w drodze darowizny od najbliższej rodziny (rodzeństwa) Wnioskodawca stał się właścicielem gospodarstwa rolnego o powierzchni 5,8 ha położonego na terenie gminy ("Nieruchomość"). W momencie otrzymania spadku oraz ww. darowizn nie został przez Wnioskodawcę odliczony VAT na przedmiotowym nabyciu Nieruchomości (nabycie poza VAT).

Po kilku latach, dalsze prowadzenie przez Wnioskodawcę ww. gospodarstwa rolnego stało się niemożliwe ze względu na stan zdrowia Wnioskodawcy (choroba nowotworowa). W sytuacji niemożności zbycia ww. gospodarstwa rolnego w całości (brak chętnych), Wnioskodawca zdecydował o podziale Nieruchomości na mniejsze części ("Działki"). Kilka z tak powstałych Działek zostało przekazanych w drodze darowizny na rzecz rodzeństwa Wnioskodawcy. Cztery inne niezabudowane Działki zostały przeznaczone do sprzedaży w celu pozyskania środków finansowych niezbędnych Wnioskodawcy na kontynuację jego leczenia i rehabilitacji. Są to niezabudowane grunty o numerach ewidencyjnych: 179/12, 179/13, 179,14 i 179/15.

Działki przeznaczone na sprzedaż położne są na terenie objętym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego z przeznaczeniem pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną i usługi nieuciążliwe. Na terenie Działek przeznaczonych do sprzedaży znajduje się napowietrzna linia energetyczna (stanowiąca własność zakładu energetycznego). W celu zbycia Działek, Wnioskodawca postawił na ich terenie tablicę informacyjną o chęci ich sprzedaży. Poza tym Wnioskodawca nie podejmował żadnych innych czynności mających na celu komercyjne zbycie posiadanych Działek czy podniesienie ich wartości. W związku z chęcią sprzedaży działek, Wnioskodawca zwraca się z pytaniem czy transakcja sprzedaży będzie opodatkowana podatkiem VAT.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że przedmiotowe działki nigdy nie były przez Niego uprawiane rolniczo ze względu na stan zdrowia. W związku z tym, nie uzyskiwał dochodów z działalności rolniczej prowadzonej na zbywanym gruncie. Ponadto Wnioskodawca zaznaczył, że działki nie były również przedmiotem umów najmu, dzierżawy i innych umów o podobnym charakterze, w związku z tym nie uzyskiwał dochodów z tego tytułu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy transakcja sprzedaży Działek będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, transakcja sprzedaży Działek nie wchodzi w zakres opodatkowania podatkiem VAT, gdyż Wnioskodawca nie wystąpi w charakterze podatnika.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 Ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 Ustawy o VAT).

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, iż aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma na tyle uniwersalny charakter, że pozwala na objęcie pojęciem "podatnika" te wszystkie podmioty, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

W świetle definicji zawartej w art. 15 Ustawy o VAT, dla uznania określonych zachowań podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej. Dodatkowo wskazuje się, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym.

Zdaniem Wnioskodawcy nie istnieją przesłanki do zakwalifikowania transakcji sprzedaży Działek do profesjonalnego obrotu gospodarczego, gdyż czynności podjęte przez stronę sprzedającą nie wchodzą w jej zakres. Wnioskodawca nie uzbrajał terenu, nie wydzielał dróg zewnętrznych, ani nie podejmował innych czynności zmierzających do zwiększenia ich wartości, a tym samym ceny przedmiotu transakcji. W celu sprzedaży Wnioskodawca umieścił na ich terenie stosowną tablicę informacyjną. Ustawienie tablicy informacyjnej zdaniem Wnioskodawcy nie wykracza poza zwykłe formy ogłoszenia. Dokonane czynności przez Wnioskodawcę ewidentnie świadczą o nie wykonywaniu profesjonalnego obrotu gruntami przez niego.

Ponadto, należy uwzględnić, że wcześniejsza działalność prowadzona przez Wnioskodawcę nie polegała na sprzedaży nieruchomości, a na działalności rolniczej. Wnioskodawca prowadził zatem działalność gospodarczą w zakresie nie obejmującym zakup i sprzedaż gruntów. W takim wypadku fakt prowadzenia oraz wykorzystanie Nieruchomości w innej działalności gospodarczej nie może mieć wpływu na opodatkowanie sprzedaży Działek z majątku prywatnego.

Znaczenie mają również okoliczności nabycia i sprzedaży, tj. że Wnioskodawca nie mógł mieć pierwotnie zamiaru przeznaczenia gruntu na dalszą odsprzedaż, ponieważ nabył grunt w drodze dziedziczenia oraz darowizn - z zamiarem prowadzenia gospodarstwa rolnego. Sprzedaż składników majątku wchodzących w zasadniczej części do masy spadkowej nie odpowiada rozumieniu działalności gospodarczej, a zatem w odniesieniu do takiej sprzedaży Wnioskodawca nie występuje jako podatnik VAT, a transakcje takie nie mogą podlegać VAT. Jest to zatem sprzedaż okazjonalna, wynikająca niejako z konieczności (stan zdrowia Wnioskodawcy) oraz w okolicznościach wskazujących, że nie jest czyniona z zamiarem nadania jej stałego charakteru. Jeżeli zatem Wnioskodawca nie dokonał nabycia Nieruchomości w celu jej dalszej odsprzedaży, to Działki powstałe w wyniku podziału Nieruchomości stanowią jego majątek osobisty, a więc uznać należy, że ich sprzedaż nie podlega opodatkowaniu VAT. W tym przypadku, Wnioskodawca korzysta z przysługującego mu prawa do swobodnego rozporządzania własnym majątkiem. W świetle powyższego, nie można uznać przyszłej i ewentualnej sprzedaży Działek za częstotliwą dostawę towarów.

W związku z powyższym, należy uznać, iż planowana transakcja sprzedaży Działek nie spełnia przesłanek podmiotowych, określonych w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy. Zgodnie z powyższym transakcja sprzedaży Działek nie będzie podlegała opodatkowaniu VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Art. 2 pkt 6 ustawy stanowi, że przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast w art. 8 ust. 1 ustawy wskazano, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zatem w świetle przytoczonych przepisów, nieruchomość spełnia definicję towaru określoną w art. 2 pkt 6, a jej sprzedaż traktowana jest jako odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju.

Z powołanych przepisów wynika, że nie każda czynność, która stanowi dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Określona czynność będzie opodatkowana podatkiem VAT, jeśli zostanie wykonana przez podatnika, a więc osobę prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie o podatku od towarów i usług, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

Zatem, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Ponadto, z przytoczonych wyżej przepisów wynika, że dla uznania danego podmiotu za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy nie ma znaczenia rezultat prowadzonej działalności. Oznacza to, że aby uznać działalność podmiotu za działalność gospodarczą nie jest konieczne, aby przyniosła ona jakiekolwiek efekty. Podatnikiem jest zatem również podmiot prowadzący działalność generującą straty, a nawet podmiot, który w ogóle nie dokona żadnej sprzedaży.

Za podatnika należy uznać także osobę, która zadeklarowała zamiar prowadzenia działalności gospodarczej, czyniąc w tym celu pewne nakłady, mimo że sama działalność gospodarcza jeszcze się nie rozpoczęła, nawet w sytuacji jeśli nigdy nie zostanie rozpoczęta. Działalność gospodarcza może składać się z kilku następujących po sobie etapów. Czynności przygotowawcze, takie jak nabycie nieruchomości, które stanowią część tych transakcji, powinny być również traktowane jako działalność gospodarcza. Poniesienie wstępnych wydatków inwestycyjnych w celu i z zamiarem rozpoczęcia przyszłej działalności gospodarczej należy również uznać za działalność gospodarczą.

W kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku zdarzenia przyszłego Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży gruntu podejmie aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania Go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - Dz.Urz.UE.L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm. - (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Ponadto, jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w 1997 r. w drodze spadku po zmarłym ojcu oraz w drodze darowizny nabył gospodarstwo rolne. Wnioskodawca wskazał, że w momencie otrzymania spadku i darowizny nie został odliczony podatek VAT.

Po kilku latach, prowadzenie ww. gospodarstwa rolnego stało się niemożliwe ze względu na stan zdrowia Wnioskodawcy. Ze względu na trudności w zbyciu całej nieruchomości Wnioskodawca zdecydował o podziale Nieruchomości na mniejsze działki. Kilka działek zostało przekazanych w drodze darowizny na rzecz rodzeństwa Wnioskodawcy, natomiast cztery inne niezabudowane działki zostały przeznaczone do sprzedaży w celu pozyskania środków finansowych na kontynuację leczenia i rehabilitacji.

We wniosku wskazano, że działki przeznaczone na sprzedaż położne są na terenie objętym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego z przeznaczeniem pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną i usługi nieuciążliwe. Ponadto na terenie działek znajduje się napowietrzna linia energetyczna stanowiąca własność zakładu energetycznego. W celu zbycia działek, Wnioskodawca postawił na ich terenie tablicę informującą o sprzedaży niniejszej nieruchomości, natomiast poza ww. działaniem Wnioskodawca nie podejmował żadnych innych czynności mających na celu komercyjne zbycie posiadanych działek bądź podniesienie ich wartości.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że działki nigdy nie były przez Niego uprawiane rolniczo, nie były również przedmiotem umów najmu, dzierżawy i innych umów o podobnym charakterze, w związku z tym Wnioskodawca nie uzyskiwał żadnych dochodów z tego tytułu.

W związku z tak przedstawionym opisem sprawy Wnioskodawca ma wątpliwości, czy sprzedaż ww. działek będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Na podstawie okoliczności przedstawionych we wniosku stwierdzić należy, że w analizowanym przypadku brak jest przesłanek świadczących o aktywności Wnioskodawcy w przedmiocie zbycia gruntu, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnym obrotem. Powyższe stwierdzenie wynika z faktu, że sprzedaż działek niewykorzystywanych do działalności gospodarczej stanowi zwykłe wykonywanie prawa własności. Wnioskodawca wskazał, że nabył nieruchomość w drodze spadku i darowizny z zamiarem prowadzenia gospodarstwa rolnego. Ponadto przedmiotowa działka nie była wykorzystywana w żadnej działalności gospodarczej i nie była przedmiotem umów najmu, dzierżawy i innych umów o podobnym charakterze. Dodatkowo Wnioskodawca nie uzbrajał terenu, nie wydzielał dróg zewnętrznych i nie podejmował żadnych innych czynności zmierzających do zwiększenia ich wartości. Jak wskazano we wniosku, Wnioskodawca dokonał jedynie podziału nieruchomości na mniejsze działki, ze względu na trudności w zbyciu całej nieruchomości. W celu znalezienia klientów, Wnioskodawca umieścił jedynie tablicę informacyjną. W związku z tym, w omawianej sytuacji należy wskazać, że działania Wnioskodawcy polegające na podziale nieruchomości i umieszczeniu tablicy informującej o sprzedaży działek nie świadczą o zamiarze wykonywania działalności gospodarczej w zakresie profesjonalnego obrotu nieruchomościami.

Analiza orzecznictwa w przedstawionej kwestii prowadzi do wniosku, że dla uznania danej transakcji za podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług konieczne jest podjęcie przez sprzedającego dodatkowych działań oznaczających aktywne i stałe zaangażowanie w planowane transakcje poprzez np. podniesienie wartości działek wskutek poniesienia dodatkowych nakładów inwestycyjnych, czy też poniesienie wydatków, których celem jest zachęcenie potencjalnych nabywców do zakupu tych nieruchomości. Należy w tym miejscu zauważyć, że Wnioskodawca nie podejmował jakichkolwiek innych czynności wymagających zaangażowania własnych środków finansowych zmierzających do podniesienia wartości gruntu - nie dokonywał ogrodzenia, uzbrojenia terenu, nie podejmował także żadnych działań marketingowych. Ponadto, grunt został nabyty w celach prywatnych i nie był on przedmiotem najmu ani dzierżawy.

Zbycie gruntu będącego własnością prywatną Wnioskodawcy, nabytego w drodze spadku i darowizny, nie stanowi działalności handlowej podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, lecz mieści się w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Wnioskująca nie działa zatem w tym zakresie jako podatnik VAT.

Zatem dokonując sprzedaży opisanych we wniosku działek, niezwiązanych z żadną działalnością gospodarczą, Wnioskodawca nie będzie działał w charakterze handlowca (przedsiębiorcy), podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, prowadzącego działalność gospodarczą w tym zakresie. W związku z tym, sprzedaż opisanych we wniosku działek powstałych z podziału gruntu należącego do Wnioskodawcy nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, a Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku VAT z tego tytułu.

W analizowanej sprawie całokształt okoliczności, ich zakres i stopień zaangażowania, wskazuje, że są to działania należące do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Zatem, z uwagi na przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego i obowiązujące przepisy prawa podatkowego, należy stwierdzić, że przedstawiony opis sprawy nie wskazuje na takie formy aktywności Wnioskodawcy w związku z zamiarem zbycia działek, które wykraczałyby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W związku z tym nie można uznać Zainteresowanego za podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy.

Reasumując, Wnioskodawca dokonując dostawy działek, nie będzie wypełniał definicji działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy i nie będzie spełniał przesłanki do uznania Go za podatnika podatku od towarów i usług zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy. Tym samym planowana dostawa działek nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.