IPPP1/4512-280/15-4/KC - Ustalenie prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupu paliwa do obcych pojazdów

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 24 marca 2015 r. (data wpływu 27 marca 2015 r.), uzupełnione w dniu 20 kwietnia 2015 r. (data wpływu 22 kwietnia 2015 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 13 kwietnia 2015 r. (skutecznie doręczone w dniu 16 kwietnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupu paliwa do obcych pojazdów - jest nieprawidłowe.

W dniu 27 marca 2015 r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupu paliwa do obcych pojazdów. Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 17 kwietnia 2015 r., złożonym w dniu 20 kwietnia 2015 r. (data wpływu 22 kwietnia 2015 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 13 kwietnia 2015 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka G. Sp. z o.o. prowadzi swą działalność w zakresie sprzedaży hurtowej i detalicznej pozostałych pojazdów samochodowych z wyłączeniem motocykli - oznaczonej symbolem PKD 4519Z.

Spółka jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem VAT w pełnym zakresie i składa miesięczne rozliczenie VAT-7 w Urzędzie Skarbowym i wszystkie usługi przez Wnioskodawcę wykonywane są opodatkowane.

Spółka prowadząc swoją działalność zawiera umowy współpracy z wieloma firmami leasingowymi w zakresie przyjmowania na parking, składowania oraz wydawania ruchomości będących własnością firm leasingowych. Przyjmowanymi ruchomościami są w głównej mierze pojazdy wszystkich typów oraz maszyny i urządzenia.

Zgodnie z zawieranymi umowami współpracy Spółka G. Sp. z o.o, zobowiązuje się do przechowania tychże ruchomości, jak również do m.in. uzupełniania benzyny, oleju napędowego oraz innych płynów eksploatacyjnych.

Paliwo do tych samochodów kupowane jest na stacjach paliw na terenie kraju - faktury wystawiane są na firmę G. Zakup paliwa do obcych ruchomości (samochodów osobowych, ciężarowych oraz innych pojazdów) nie jest refakturowany na kontrahenta (firmę leasingową).

Za czynności przechowywania ruchomości Spółka G. otrzymuje wynagrodzenie według stawek wymienionych w umowie, na podstawie wystawionej przez G. faktury VAT.

W nadesłanym przez Spółkę piśmie z dnia 17 kwietnia 2015 r. (data wpływu 22 kwietnia 2015 r.) wskazano, że:

Zgodnie z podpisaną umową współpracy z firmą leasingową, której przedmiotem jest świadczenie przez G. Sp. z o.o. na rzecz firmy leasingowej usługi przyjmowania, składowania (parking, ogrzewana hala magazynowa, wiata, utwardzony plac) i wydawania Ruchomości w obiektach G. Sp. z o.o. na warunkach określonych w Umowie, firma G. zobowiązuje się do prowadzenia na rzecz firmy leasingowej kompleksowych usług przechowania Ruchomości.

Do usług tych zgodnie z podpisaną umową należy m.in.:

Na zakup potrzebnych materiałów, płynów, paliwa itp. faktury wystawiane są na firmę G. Sp. z o.o. Zakup paliwa do tych Ruchomości nie jest refakturowany na firmę leasingową.

Za ww. czynności G. Sp. z o.o. przysługiwać będzie wynagrodzenie według stawek zawartych w podpisanej umowie, które uwzględniają wszystkie czynności, które przechowawca zapewnia w ramach przechowania Ruchomości - również zakup paliwa.

Zgodnie z podpisaną umową współpracy w okresie trwania umowy, Ruchomości nie mogą być użytkowane przez G. Sp. z o.o. ani przez inne osoby trzecie bez zgody firmy leasingowej.

Każdorazowy wyjazd i wjazd na parking lub do hali magazynowej w celu realizacji Umowy, wymaga poinformowania firmy leasingowej i będzie dokumentowany na piśmie. Wyjazd i wjazd na parking lub do hali magazynowej w innym celu niż ww. wymaga pisemnej zgody firmy leasingowej - Każdorazowo jest to udokumentowane.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy firma G. Sp. z o.o. ma prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupu paliwa do obcych pojazdów.

Zdaniem Wnioskodawcy;

W przypadku nabycia paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, przeznaczonych do napędu pojazdów samochodowych (w tym również samochodów osobowych) wykorzystywanych wyłącznie do działalności gospodarczej będą odliczane na zasadach ogólnych, tj. będzie w stosunku do nich przysługiwało pełne prawo do odliczenia, przy spełnieniu warunków wskazanych w art. 86a ustawy o VAT.

Natomiast jeżeli nabywane paliwo przeznaczone jest do napędu pojazdów samochodowych wykorzystywanych do celów "mieszanych" (czyli do działalności gospodarczej i do celów prywatnych) wówczas wysokość odliczenia podatku będzie uzależniona od rodzaju pojazdu samochodowego.

Zgodnie z zawartymi umowami o współpracy pojazdy samochodowe są jedynie przechowywane na parkingu będącym własnością firmy G. Tankowanie tychże pojazdów odbywa się w uzasadnionych przypadkach zgodnie z postanowieniami umowy, a faktury za paliwo wystawiane są na firmę G.

Według Spółki nie można odliczyć podatku VAT od nabywanych paliw silnikowych nabywanych do obcych pojazdów samochodowych (nie będących własnością Spółki).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Natomiast w myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy również podkreślić, że prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane, ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możliwość wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami. Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi.

W przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca jako czynny podatnik VAT, prowadzący działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży hurtowej i detalicznej pojazdów samochodowych z wyłączeniem motocykli, zawarł umowę współpracy z firmą leasingową, której przedmiotem jest świadczenie na rzecz firmy leasingowej usługi przyjmowania, składowania (parking, ogrzewana hala magazynowa, wiata, utwardzony plac) i wydawania Ruchomości w swoich obiektach na warunkach określonych w Umowie. Do usług zgodnie z podpisaną umową należy m.in.:

Innymi słowy Wnioskodawca zobowiązuje się do prowadzenia na rzecz firmy leasingowej kompleksowych usług przechowania Ruchomości (samochodów osobowych, ciężarowych oraz innych pojazdów). Zgodnie z zawieranymi umowami współpracy Wnioskodawca zobowiązuje się do przechowania tychże ruchomości, jak również do m.in. uzupełniania benzyny, oleju napędowego oraz innych płynów eksploatacyjnych.

Paliwo do tych pojazdów kupowane jest na stacjach paliw na terenie kraju - faktury wystawiane są na Wnioskodawcę a zakup tego paliwa nie jest refakturowany na kontrahenta (firmę leasingową). Za czynności przechowywania Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie według stawek wymienionych w umowie, na podstawie wystawionej przez siebie faktury VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur zakupowych dotyczących paliwa przeznaczonego do przedmiotowych pojazdów, niebędących własnością Wnioskodawcy.

W swoim stanowisku Wnioskodawca powołując się na art. 86a ustawy, dotyczący możliwości odliczenia m.in. paliwa związanego z używaniem pojazdów samochodowych, uznał, że nie przysługuje mu to prawo, ponieważ zakupione przez siebie paliwo wykorzystuje do obcych pojazdów, których sam nie użytkuje.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Jednak ustawodawca nie precyzuje, w jakim zakresie i w jaki sposób towary i usługi muszą być wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, aby pozwoliło to podatnikowi na odliczenie podatku naliczonego. Związek dokonywanych zakupów z działalnością podatnika może mieć zatem charakter pośredni lub bezpośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży - towary handlowe lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy; bezpośrednio więc wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast o pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością przedsiębiorcy można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa - mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganym przez podatnika obrotem opodatkowanym. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością podmiotu, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług, a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania obrotu przez podatnika, np. przez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez podmiot obrotu.

Jak wskazał Wnioskodawca, pojazdy, tj. samochody ciężarowe, osobowe oraz inne pojazdy i maszyny, do których zakupowane jest m.in. paliwo nie są jego własnością, ani też nie są przez niego bezpośrednio używane w działalności gospodarczej. Niemniej jednak, jak wynika z umowy z firmą leasingową, Wnioskodawca jest zobowiązany do przyjmowania, składowania i wydawania tych pojazdów w swoich obiektach.

Przez pojazdy samochodowe - stosownie do art. 2 pkt 34 ustawy - rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Stosownie do zapisu art. 86a ust. 2 ustawy, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

Na podstawie art. 86a ust. 3 ustawy, przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

W świetle art. 86a ust. 4 pkt ustawy, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

Podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami (art. 86a ust. 12 ustawy).

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 312), obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika do dnia 30 czerwca 2015 r. paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu:

Jednakże - na mocy art. 12 ust. 2 ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw - przepis ust. 1 nie dotyczy pojazdów samochodowych, które są wykorzystywane przez podatnika wyłącznie do działalności gospodarczej.

Należy wskazać, że cyt. wyżej przepisy art. 86a ust. 1 i ust. 2 pkt 3 w zw. z art. 12 ustawy nowelizującej wprowadzają do dnia 30 czerwca 2015 r. ograniczenie prawa do odliczenia podatku naliczonego w odniesieniu zakupu paliw wykorzystywanych do napędu m.in. samochodów osobowych związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Zatem w opisanej sprawie ww. przepisy nie znajdują zastosowania. Jak wskazał Wnioskodawca, nie jest on właścicielem ani najemcą opisanych pojazdów. Wnioskodawca świadczy kompleksowe usługi przechowywania dla tych pojazdów na podstawie umowy współpracy zawartej z firmami leasingowymi, jednocześnie pokrywając m.in. koszty paliwa, oleju napędowego oraz innych płynów eksploatacyjnych. Pojazdy od momentu wprowadzenia na swój teren - magazyn, wiata - nie są użytkowane przez Wnioskodawcę w żaden sposób. Wszystkie czynności, do których zobowiązany jest Wnioskodawca w ramach umowy, sprowadzają się do przygotowania i utrzymywania przedmiotowych pojazdów w stanie nie gorszym niż w dniu przyjęcia.

Analiza przedstawionego opisu sprawy prowadzi do wniosku, że nie można zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, że nie może dokonać odliczenia VAT od nabywanych paliw silnikowych, wykorzystywanych do obcych pojazdów. Zakupione w tym przypadku paliwo wykorzystywane jest do świadczonych przez Wnioskodawcę usług przechowywania pojazdów należących do firmy leasingowej, za która to usługę Wnioskodawca wystawia fakturę VAT. Jak wskazano wyżej, ograniczenie prawa do odliczenia VAT w kwestii zakupu paliw wykorzystywanych do napędu m.in. samochodów osobowych, związane jest z ich używaniem, co w przedmiotowej sprawie nie ma miejsca.

Tym samym, prawo do odliczenia w tym przypadku należy rozpatrywać wg zasady ogólnej, określonej w art. 86 ust. 1 i ust. 2 ustawy. Z przepisów tych wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Z uwagi na opis stanu faktycznego należy stwierdzić, że zakupy paliwa służą wykonywaniu czynności opodatkowanych, tj. świadczeniu kompleksowej usługi przechowywania pojazdów należących do firm leasingowych. Pomimo, że pojazdy nie stanowią własności Wnioskodawcy i w sposób bezpośredni nie użytkuje ich w swojej działalności gospodarczej, to jednak w pośredni sposób zakupy te przyczyniają się do generowania obrotów w działalności gospodarczej, z tytułu której Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT.

Podsumowując, Wnioskodawca ma prawo do odliczenia VAT z faktur zakupowych dotyczących paliwa przeznaczonego do obcych pojazdów, niebędących własnością Wnioskodawcy. Jednocześnie, należy podkreślić, że możliwość odliczenia wynika z art. 86 ust. 1 ustawy, tj. prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, jest jedynie prawem każdego podatnika, z którego może skorzystać lub nie.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.