IPPP1-443-270/08-2/IZ - VAT w zakresie zastosowania stawki podatku na usługi budowlano - montażowe w budynku mieszkalnym wielorodzinnym.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Sp. z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 11 lutego 2008 r. (data wpływu 15 lutego 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki podatku na usługi budowlano - montażowe w budynku mieszkalnym wielorodzinnym - jest prawidłowe.

W dniu 15 lutego 2008 r. do tut. Organu wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki podatku na usługi budowlano - montażowe w budynku mieszkalnym wielorodzinnym.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka wykonuje roboty budowlano - montażowe w ramach generalnego wykonawstwa w budynku mieszkalnym wielorodzinnym sklasyfikowanym w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11. Całkowita powierzchnia użytkowa budynku liczona wg definicji zawartej w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, tj. całkowita powierzchnia budynku z wyjątkiem:

* powierzchni elementów budowlanych m.in. podpór, kolumn, filarów, szybów, kominów,

* powierzchni zajmowanych przez pomieszczenia techniczne instalacji ogólnobudowalnych,

* powierzchni komunikacji, np. klatki schodowe, dźwigi, przenośniki - wynosi 5 377,48 m².

Całkowita powierzchnia użytkowa części "mieszkaniowej" ww. budynku mieszkalnego, do której zalicza się zgodnie z przytoczonym wyżej rozporządzeniem: pomieszczenia mieszkalne (kuchnie, pokoje wypoczynkowe, sypialnie), pomieszczenia pomocnicze, piwnice oraz pomieszczenia ogólnego użytkowania (np. wózkarnie, suszarnie) wynosi 3 945,76 m².

Pozostałą część całkowitej powierzchni użytkowej stanowią: garaże i miejsca postojowe (wewnątrz budynku) o powierzchni użytkowej 627,28 m² oraz pawilony usługowo - handlowe o powierzchni użytkowej 804,44 m².

Spółka przy sprzedaży usług budowlano-montażowych w ww. obiekcie nalicza podatek od towarów i usług w wysokości 7% i 22% z zastosowaniem wyliczonych przez Spółkę współczynników: udziału powierzchni użytkowej części mieszkaniowej do całkowitej powierzchni użytkowej budynku (stawka VAT 7%) oraz udziału powierzchni użytkowej lokali użytkowych (garaże, pawilony usługowo - handlowe) do całkowitej powierzchni użytkowej budynku (stawka VAT 22%).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka przy sprzedaży usług budowlano - montażowych, w budynku mieszkalnym wielorodzinnym sklasyfikowanym w dziale 11 PKOB, powinna stosować dwie stawki podatku od towarów i usług, tj. 7% i 22% przy zastosowaniu wyliczonych współczynników, czy też powinna zastosować jedną stawkę podatku VAT, tj. 7% z uwagi na zakwalifikowanie budynku jako budynku mieszkalnego, w którym co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych.

Czy prawidłowym jest zakwalifikowane do powierzchni lokali użytkowych powierzchni garaży i miejsc postojowych znajdujących się wewnątrz budynku mieszkalnego wielorodzinnego.

W związku z tym, że ustawa o podatku od towarów i usług definiując obiekty budownictwa mieszkaniowego odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych oraz z uwagi na brak w nowelizacji ustawy o VAT z dnia 19 września 2007 r. przepisów określających sposób ustalenia powierzchni użytkowej, Spółka w celu zastosowaniu właściwej stawki podatku VAT przyjęła definicję powierzchni użytkowej stosowanej na potrzeby PKOB. Zdaniem Spółki, zgodnie z art. 5 ust. 1a pkt 1 stawkę podatku VAT w wysokości 7% stosuje się w odniesieniu do robót budowlano - montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego - tj. budynków mieszkalnych rodzinnych stałego zamieszkania sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11 - lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych.

Z uwagi na brak w ustawie o podatku od towarów i usług definicji "lokalu użytkowego" Spółka przyjęła, iż pod pojęciem tym mieszczą się lokale usługowo-handlowe oraz garaże i miejsca postojowe.

Wobec powyższego Spółka w celu zastosowania właściwej stawki podatku VAT dla sprzedawanych usług budowlano - montażowych dokonała wyliczenia niżej wymienionych współczynników:

* współczynnik dla zastosowania 7% stawki podatku VAT w wysokości 0,734 (liczony jako: powierzchnia użytkowa części "mieszkaniowej" budynku mieszkalnego tj. 3 945,76 m²/ całkowita powierzchnia użytkowa budynku mieszkalnego tj. 5 377,48 m²,)

* współczynnik dla zastosowania 22% stawki podatku VAT w wysokości 0,266 (liczony jako: powierzchnia użytkowa lokali użytkowych tj. 1 431,72 m²/ całkowita powierzchnia użytkowa budynku mieszkalnego tj. 5 377,48 m²).

Tak wyliczone współczynniki służą do przeliczenia wartości netto wykonanych wdanym okresie rozliczeniowym robót budowlano - montażowych (potwierdzonych protokołem odbioru robót). 7% stawka podatku VAT stosowana jest dla tej części robót wynikającej z przemnożenia wartości netto ogółem oraz współczynnika 0,734, natomiast 22% stawka podatku VAT stosowana jest dla tej części robót wynikającej z przemnożenia wartości netto ogółem oraz współczynnika 0,266.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zgodnie z art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Podstawowa stawka podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 41 ust. 12 ww. ustawy, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z ust. 12a powyższego artykułu, rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Na podstawie zapisu art. 41 ust. 12b, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

* budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²,

* lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².

Natomiast, stosownie do art. 41 ust. 12c w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Z powyższego wynika, że o możliwości zastosowania 7% stawki podatku od towarów i usług na podstawie art. 41 ust. 12 i 12a ustawy decyduje spełnienie przesłanek przewidzianych w tych przepisach.

Ponadto, zgodnie z treścią § 5 ust. 1a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970, z późn. zm.) obowiązującego od dnia 1 stycznia 2008 r., stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 7% również w odniesieniu do:

,br>

* w zakresie, w jakim wymienione roboty i remonty, obiekty lub ich części oraz lokale nie są objęte tą stawką na podstawie art. 41 ust. 12-12c ustawy.

Zgodnie z art. 2 pkt 12 ustawy o podatku od towarów przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumieć należy budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Wskazać należy, że nie zawsze budynki mają jednorodny charakter. W sytuacji, gdy część budynku wykorzystywana jest do celów mieszkalnych, a pozostała część do innych celów, wówczas sposób zakwalifikowanie danego budynku znajduje się w przepisach rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.), stanowiącego usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. W przepisach tych zdefiniowano m.in. pojęcia takie jak:

* obiekty budowlane - to konstrukcje połączone z gruntem w sposób trwały, wykonane z materiałów budowlanych i elementów składowych, będące wynikiem prac budowlanych;

* budynki - to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych, przystosowane do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów.

Budynki dzielą się na mieszkalne i niemieszkalne:

* budynki mieszkalne - to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadkach, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem,

* budynki niemieszkalne - to obiekty budowlane wykorzystywane głównie dla potrzeb niemieszkalnych. W przypadku, gdy co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest do celów mieszkalnych, budynek klasyfikowany jest jako budynek mieszkalny.

Natomiast całkowita powierzchnia użytkowa budynku obejmuje całą powierzchnię budynku z wyjątkiem:

* powierzchni elementów budowlanych m.in. podpór, kolumn, filarów, szybów, kominów;

* powierzchni zajmowanych przez pomieszczenia techniczne instalacji ogólnobudowlanych;

* powierzchni komunikacji, np. klatki schodowe, dźwigi, przenośniki.

Zarówno ustawa o podatku od towarów i usług, jak i przepisy wykonawcze do tej ustawy, nie precyzują terminu "lokal mieszkalny" jak i "lokal użytkowy". W związku z tym, należy posiłkować się definicją lokalu mieszkalnego zawartą w art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późn. zm.), która stanowi, że samodzielnym lokalem mieszkalnym jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych, które korzystają z samodzielnego lokalu mieszkalnego - art. 2 ust. 4 cytowanej wyżej ustawy. Biorąc zatem pod uwagę kryterium zaspokajania potrzeb mieszkaniowych stwierdzić należy, iż że garaż czy miejsce postojowe (wewnątrz budynku) stanowią pomieszczenie przynależne do lokalu mieszkalnego, lecz nie służą dla bezpośredniego zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych ludności.

Natomiast rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75, poz. 690 z późn. zm.) określa lokal użytkowy jako jedno pomieszczenie lub zespół pomieszczeń wydzielone stałymi przegrodami budowlanymi, niebędące mieszkaniem, pomieszczeniem technicznym albo pomieszczeniem gospodarczym (§ 3 pkt 14 ww. rozporządzenia).

Biorąc zatem pod uwagę kryterium zaspokajania potrzeb mieszkaniowych stwierdzić należy, iż garaż czy miejsce postojowe (wewnątrz budynku) stanowią pomieszczenie przynależne do lokalu mieszkalnego, lecz nie służą dla bezpośredniego zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych ludności, traktowane są więc jako lokal użytkowy.

Z powyższej analizy przepisów w zakresie podatku od towarów i usług jednoznacznie wynika, iż zastosowanie 7% stawki podatku może mieć tylko zastosowywanie w odniesieniu do usług budowlano-montażowych związanych z budownictwem mieszkaniowym. Zatem w przypadku usług budowlano-montażowych, dla zastosowania właściwej stawki podatku VAT należy wydzielić tę część usług, która związana jest z budownictwem mieszkaniowym. Dopuszczalną metodą określenia proporcji w jakiej części roboty budowlano-montażowe związane są z budownictwem mieszkaniowym i pozostałym może być np. metoda procentowego określenia udziału powierzchni mieszkalnej w całkowitej powierzchni obiektu, i zastosowanie obliczonego ten sposób wskaźnika do rozliczenia wykonywanych robót. Rozdziału tego należy dokonać na podstawie dokumentacji projektowej oraz kosztorysowej.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Strona świadczy usługi budowlano-montażowe w budynku mieszkalnym wielorodzinnym, sklasyfikowanym w PKOB w dziale 11. Całkowita powierzchnia budynku wynosi 5.377,48 m2, z czego całkowita powierzchnia mieszkaniowa wynosi 3.945,76 m2. Pozostałą część powierzchni użytkowej budynku zajmują pawilony usługowo-handlowe oraz garaże i miejsca postojowe (wewnątrz budynku) o łącznej powierzchni 1.431,72 m2. Podatnik zastosował procentową metodę określenia udziału powierzchni mieszkalnej i powierzchni lokali użytkowych w całkowitej powierzchni budynku. Biorąc pod uwagę powołane przepisy oraz stan faktyczny wniosku uznać należy, iż Spółka prawidłowo stosuje stawkę 7% w odniesieniu do robót - budowlano montażowych związanych z budownictwem mieszkaniowym, określonej jako udział powierzchni mieszkaniowej w całkowitej powierzchni budynku, a do pozostałej części (pawilony usługowo-handlowe, garaże, miejsca postojowe stawkę w wysokości 22%.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, 09-402 Płock, ul. 1 Maja 10.