IPPB4/4511-792/15-6/MS2 - Ustalenie możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodu ze sprzedaży lokalu mieszkalnego

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 6 lipca 2015 r. (data wpływu 10 lipca 2015 r.), uzupełniony pismem z dnia 2 września 2015 r. (data wpływu 3 września 2015 r.) na wezwanie z dnia 27 sierpnia 2015 r. Nr IPPB4/4511-792/15-2/MS2, (data nadania 28 sierpnia 2015 r., data doręczenia 31 sierpnia 2015 r.), oraz uzupełniony pismem z dnia 7 października 2015 r. (data wpływu 9 października 2015 r.) na wezwanie z dnia 29 września 2015 r. Nr IPPB4/4511-792/15-4/MS2 (data nadania 30 września 2015 r., data doręczenia 6 października 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodu ze sprzedaży lokalu mieszkalnego - jest prawidłowe.

W dniu 10 lipca 2015 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodu ze sprzedaży lokalu mieszkalnego.

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 27 sierpnia 2015 r. Nr IPPB4/4511-792/15-2/MS2, (data nadania 28 sierpnia 2015 r., data doręczenia 31 sierpnia 2015 r.), oraz pismem z dnia 29 września 2015 r. (data nadania 30 września 2015 r., data doręczenia 6 października 2015 r.) Nr IPPB4/4511-792/15-4/MS2, wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia braków formalnych wniosku. W dniu 3 września 2015 r. oraz w dniu 9 października 2015 r. braki formalne wniosku zostały uzupełnione w terminie.

We wniosku i uzupełnieniach przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Lokal mieszkalny Wnioskodawczyni nabyła na podstawie testamentu z dnia 20 kwietnia 2007 r., stosownie do aktu poświadczenia dziedziczenia sporządzonego przez notariusza w dniu 7 marca 2014. Śmierć spadkodawcy nastąpiła w dniu 28 lutego 2014 r., akt zgonu Urząd Stanu Cywilnego. Testament zawierał prostą dyspozycję na wypadek śmierci, bez zapisów i poleceń. Przedmiotowy lokal mieszkalny stanowi majątek osobisty Wnioskodawczyni, bowiem z mężem Janem M. Wnioskodawczyni nie zawierała umów majątkowych małżeńskich rozszerzających wspólność ustawową. W dniu 10 lutego 2015 r. aktem notarialnym Wnioskodawczyni sprzedała ww. lokal mieszkalny za cenę 170. 000 zł. Zbycie ww. lokalu mieszkaniowego nie nastąpiło w ramach działalności gospodarczej. W związku z powyższym Wnioskodawczyni jest zobligowana do złożenia PIT- 39 za rok 2015 do końca kwietnia 2016 r. W roku 2006 (23 styczeń 2006) Wnioskodawczyni wraz z mężem zawarła umowę kredytu mieszkaniowego własny kąt - hipoteczny na kwotę 45.320,00 CHF, z którego to kredytu nastąpiła spłata kredytu mieszkaniowego i wykończenie domu położonego w A. przy ulicy C. na działce nr 510/6 z przeznaczeniem na potrzeby własne. W dacie zawarcia umowy kredytowej istniała między Wnioskodawczynią a jej mężem wspólność małżeńska. W wybudowanym domu Wnioskodawczyni zamieszkuje wraz z mężem. Działka wraz z wybudowanym domem jest własnością wspólną małżonków. Wnioskodawczyni nie korzystała z ulgi odsetkowej. Dom i działka nr 510/6 ma Księgę Wieczystą w Sądzie Rejonowym Wydział Ksiąg Wieczystych. W dniu 2 marca 2015 r. Wnioskodawczyni i jej mąż otrzymali z D. S.A. potwierdzenie stanu zadłużenia, które wynosi 20349,12 CHF.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy całkowita spłata kredytu będzie stanowiła wydatek, który Wnioskodawczyni będzie mogła rozliczyć w PIT- 39 za 2015 rok.

Zdaniem Wnioskodawczyni.

Sprzedając lokal przy ul. B. 8/20 i dokonując całkowitej spłaty kredytu Wnioskodawczyni chce uwzględnić kwotę wpłaconą w 100% jako wydatek do rozliczenia w PIT-39 za 2015 rok zgodnie z art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

* nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

* spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

* prawa wieczystego użytkowania gruntów,

* innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W świetle powyższego, zatem każda czynność prawna, której przedmiotem jest odpłatne zbycie nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy stanowi źródło przychodów w rozumieniu tego przepisu, jeżeli zostanie dokonana w określonym czasie, tj. przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, Wnioskodawczyni nabyła lokal mieszkalny na podstawie testamentu z dnia 20 kwietnia 2007 r. Śmierć spadkodawcy nastąpiła w dniu 28 lutego 2014 r. Przedmiotowy lokal stanowi majątek osobisty Wnioskodawczyni, bowiem z mężem nie zawierała umów majątkowych małżeńskich rozszerzających wspólność ustawową. W dniu 10 lutego 2015 r. aktem notarialnym Wnioskodawczyni sprzedała ww. lokal mieszkalny. W dniu 23 stycznia 2006 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem zawarła umowę kredytu mieszkaniowego własny kąt hipoteczny, z którego to kredytu nastąpiła spłata kredytu mieszkaniowego i wykończenie domu z przeznaczeniem na potrzeby własne. W wybudowanym domu Wnioskodawczyni zamieszkuje wraz z mężem od zakończenia budowy tj. od listopada 2003 r. Działka, na której został wybudowany dom jest własnością wspólną Wnioskodawczyni i jej męża.

Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121) spadek to prawa i obowiązki zmarłego wynikające ze stosunków cywilnoprawnych, które z chwilą jego śmierci przechodzą na następców prawnych.

W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego).

Postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub notarialne poświadczenie dziedziczenia potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia. Istotnym zatem dla podatku dochodowego jest dzień otwarcia spadku czyli śmierci spadkodawcy.

Zatem, stwierdzić należy, że datą nabycia przez Wnioskodawczynię lokalu mieszkalnego jest data śmierci spadkodawcy, tj. 28 lutego 2014 r.

Stosownie do powyższego, z uwagi na fakt, że odpłatne zbycie lokalu mieszkalnego nastąpiło przed upływem 5 lat, liczą od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, przychód uzyskany z tej sprzedaży podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Ustawą z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316, z późn. zm.) zmieniono m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania, zgodnie z art. 14 ustawy zmieniającej, mają zastosowanie do uzyskanych dochodów (poniesionej straty) od dnia 1 stycznia 2009 r.

W myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a - c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw (art. 30 ust. 2 ustawy).

Przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości, co wynika z treści art. 19 ust. 1 ustawy, jest jej wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej, którą zgodnie z ust. 3 tegoż artykułu określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

Natomiast w myśl art. 22 ust. 6d ww. ustawy za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a - c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e cytowanej ustawy).

Stosownie do art. 30e ust. 4 ww. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł (art. 30e ust. 5 ww. ustawy).

Natomiast, zgodnie z art. 30e ust. 7 tejże ustawy, w przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie.

Na podstawie powołanego przepisu art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Cele mieszkaniowe, których sfinansowanie przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uprawnia do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania, wymienione zostały w art. 21 ust. 25 cytowanej ustawy.

Stosownie do art. 21 ust. 25 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się m.in.:

- w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 29 i 30.

Dodatkowo ustawodawca w art. 21 ust. 29 ww. ustawy wskazuje, że w przypadku gdy kredyt (pożyczka), o którym mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a) -c), stanowi część kredytu (pożyczki) przeznaczonego na spłatę również innych niż wymienione w tych przepisach zobowiązań kredytowych (pożyczkowych) podatnika, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki przypadające na spłatę kredytu (pożyczki) określonego w ust. 25 pkt 2 lit. a) -c) oraz zapłacone odsetki od tej części kredytu (pożyczki), która proporcjonalnie przypada na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a) -c).

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 nie ma zastosowania do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, które podatnik uwzględnił korzystając z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym oraz do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, którymi sfinansowane zostały wydatki określone w ust. 25 pkt 1, uwzględnione przez podatnika korzystającego z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym (art. 21 ust. 30).

Należy również wskazać, że wszelkiego rodzaju ulgi czy zwolnienia są odstępstwem od konstytucyjnej zasady równości i powszechności opodatkowania, w sposób szczegółowy uregulowanymi w przepisach prawa podatkowego. Są one przywilejami, z których podatnik ma prawo, a nie obowiązek skorzystania. Zatem oceniając ciążące na nim obowiązki wynikające z zastosowania danej ulgi, czy zwolnienia podatkowego należy dokonać ścisłej, literalnej wykładni przepisu regulującego daną ulgę, czy zwolnienie.

W świetle powyższych przepisów należy stwierdzić, że zwolnienie ma zastosowanie do przychodów ze sprzedaży nieruchomości lub praw, które zostały przeznaczone na spłatę kredytu oraz odsetek od tego kredytu zaciągniętego na cele mieszkaniowe, a także na spłatę kolejnych kredytów, które zostały zaciągnięte w celu spłaty kredytu mieszkaniowego (czyli tzw. spłata kredytu refinansowego). Innymi słowy omawiane zwolnienie znajdzie zastosowanie w przypadku wydatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości lub praw na spłatę kredytu refinansowego i odsetek od tego kredytu, jeśli kredyt ten zaciągnięty został na spłatę kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na budowę własnego budynku mieszkalnego, czyli budynku, do którego podatnikowi przysługuje prawo własności lub współwłasności. Zgodnie z przepisami prawa cywilnego budynek trwale związany z gruntem, jako część składowa gruntu, nie może być przedmiotem odrębnej własności co oznacza, że właścicielem zarówno gruntu jak i budynku wzniesionego na tym gruncie jest zawsze właściciel nieruchomości gruntowej, na której budynek ten został wybudowany. Wyjątek stanowi jedynie prawo własności budynku wzniesionego na gruncie będącym w użytkowaniu wieczystym. Podsumowując, cel mieszkaniowy będzie spełniony gdy kredyt zostanie zaciągnięty na sfinansowanie kosztów budowy budynku mieszkalnego na gruncie, który stanowi własność lub współwłasność podatnika.

Zgodnie z wyżej cytowanym art. 21 ust. 25 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym istotne jest również to, aby kredyt mieszkaniowy lub refinansowy zaciągnięty był przed uzyskaniem przychodu ze zbycia nieruchomości. W świetle tego przepisu celem mieszkaniowym będzie więc spłata kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętych wyłącznie przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia. Ponadto ważny jest moment uzyskania przychodu i poniesienia wydatku. Środki przeznaczone na ww. cele mieszkaniowe czyli m.in. na spłatę kredytu oraz odsetek od tego kredytu muszą bezwzględnie pochodzić ze sprzedaży nieruchomości. Omawiane zwolnienie nie będzie więc obejmować tej części kredytu, którą podatnik ewentualnie spłaci przed zbyciem nieruchomości. Przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy jasno wskazuje, że wydatkowanie przychodów z odpłatnego zbycia ma nastąpić począwszy od dnia odpłatnego zbycia. Jest to zatem pierwszy dzień z okresu jaki ustawodawca dał podatnikowi na wydatkowanie przychodów z odpłatnego zbycia celem skorzystania ze zwolnienia. Kredyt i odsetki spłacone przed datą odpłatnego zbycia nie są wydatkiem na cele mieszkaniowe.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że środki pieniężne ze sprzedaży nieruchomości nabytej w drodze spadku Wnioskodawczyni przeznaczyła na spłatę kredytu, który zaciągnęła wraz z mężem na spłatę kredytu mieszkaniowego i wykończenie domu z przeznaczeniem na potrzeby własne. Działka, na której został wybudowany dom jest własnością wspólną Wnioskodawczyni i jej męża. Między małżonkami istniała i istnieje wspólność majątkowa.

Aby móc zastosować przedmiotowe zwolnienie, należy w pierwszej kolejności ustalić, czy kwota uzyskana ze sprzedaży mieszkania nabytego przez Wnioskodawczynię w dniu 28 lutego 2014 r. i stanowiącego jej majątek osobisty, podlega zwolnieniu z opodatkowania, jeśli przeznaczona zostanie na spłatę kredytu mieszkaniowego i wykończenie domu, który stanowi majątek wspólny małżonków.

Zgodnie z art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2012 r. poz. 788, z późn. zm.), z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Do majątku osobistego każdego z małżonków należą m.in. przedmioty majątkowe nabyte w zamian za składniki majątku osobistego, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej (art. 33 pkt 10 ww. ustawy). Innymi słowy sam fakt, że między małżonkami istnieje wspólność ustawowa nie czyni małżonków współwłaścicielami majątku osobistego jednego z nich. Co do zasady zatem, przedmioty nabyte do majątku osobistego stanowią majątek odrębny małżonka. Natomiast ustrój wspólności ustawowej obejmujący dorobek obojga małżonków, ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością (art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Zgodnie natomiast z art. 43 § 1 tejże ustawy, oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Zacytowane powyżej przepisy Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego określają charakter prawny majątkowej wspólności ustawowej małżonków jako współwłasności łącznej co znaczy, że udziały w majątku wspólnym nie są określone w okresie jej trwania. Inaczej mówiąc z bezudziałowego charakteru małżeńskiej wspólności ustawowej wynika bezudziałowy charakter współposiadania składników majątku wspólnego.

Przenosząc powyższe uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy, uznać należy, że skoro sprzedany lokal mieszkalny stanowił majątek odrębny Wnioskodawczyni, a uzyskany ze sprzedaży tego lokalu mieszkalnego przychód zostanie wydatkowany na cele określone w art. 21 ust. 25, tj. na spłatę kredytu mieszkaniowego, który stanowi majątek wspólny małżonków, nie ma w tej sytuacji przeszkód prawnych, aby dochód ten korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pod warunkiem spełnienia wszystkich warunków wskazanych w tym przepisie. Dodać przy tym należy, że cele mieszkaniowe, o którym mowa powyżej zostaną spełnione w odniesieniu do całej kwoty wydatkowanej w wymaganym terminie na cele wskazane w ustawie, bowiem w tym przypadku bez znaczenia pozostaje fakt, że środki pochodzące ze sprzedaży majątku odrębnego Wnioskodawczyni zostały wydatkowane na spłatę kredytu mieszkaniowego, z którego nastąpiła spłata kredytu mieszkaniowego i wykończenie domu, stanowiącego majątek wspólny małżonków.

Mając na uwadze przywołane powyżej przepisy oraz przedstawione zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, że Wnioskodawczyni może skorzystać ze zwolnienia zawartego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadku wydatkowania środków ze sprzedaży lokalu mieszkalnego należącego do jej majątku odrębnego (nie wcześniej niż w dniu uzyskania przychodu ze sprzedaży) na spłatę kredytu mieszkaniowego. Przy czym celem mieszkaniowym będzie spłata kredytu od dnia sprzedaży lokalu mieszkalnego, a środki przeznaczone na spłatę kredytu muszą pochodzić ze sprzedaży nieruchomości. Nie ma więc w tej sytuacji przeszkód prawnych, aby przychód ten korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w A. Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w A., ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.