IPPB1/415-523/14-6/KS - Ustalenie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia (brak daty sporządzenia, data wpływu do tut. Organu 14 kwietnia 2014 r.) uzupełnionego pismem (data nadania 30 czerwca 2014 r. data wpływu 4 lipca 2014 r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 13 czerwca 2014 r. (data nadania 16 czerwca 2014 r., data doręczenia 23 czerwca 2014 r.) Nr IPPB1/415-523/14-2/KS oraz pismem z dnia 23 lipca 2014 r. (data wpływu 28 lipca 2014 r.) w odpowiedzi na wezwanie 14 lipca 2014 r. Nr IPPB1/415-523/14/14-4/KS (data nadania 14 lipca 2014 r., data doręczenia 17 lipca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości:

* w części dotyczącej daty nabycia spółdzielczego własnościowego prawa do domu jednorodzinnego - jest nieprawidłowe,

* w pozostałej części - jest prawidłowe.

W dniu 31 marca 2014 r. do Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim wpłynął Pani wniosek z dnia (brak daty sporządzenia), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim pismem z dnia 9 kwietnia 2014 r. (data wpływu 14 kwietnia 2014 r.), Nr IPTPB2/415-207/14-2/AK, na podstawie art. 15 i 170 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r., w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego przesłał Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej celem załatwienia zgodnie z właściwością rzeczowa i miejscową do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku.

Z uwagi na braki formalne wniosku, pismem (data nadania 30 czerwca 2014 r. data wpływu 4 lipca 2014 r.) oraz pismem z dnia 23 lipca 2014 r. (data wpływu 28 lipca 2014 r.) w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu podatkowego z dnia 14 lipca 2014 r. Nr IPPB1/415-523/14/14-4/KS oraz z dnia 14 lipca 2014 r. N IPPB1/415-523/14/14-4/KS Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek w terminie.

We wniosku i uzupełnieniach przedstawiono następujący stan faktyczny.

Na podstawie umowy przeniesienia prawa użytkowania wieczystego działki gruntu nr 1096 o pow. 0,0183 ha i prawa własności domu jednorodzinnego z dnia 21 września 1998 r. oraz decyzji o przekształceniu użytkowania wieczystego w prawo własności, była nieruchomość została sprzedana 30 lipca 2013 r. aktem notarialnym. Przedmiotową nieruchomość Wnioskodawczyni nabyła w spadku po zmarłym mężu w 1998 r.

Postanowieniem Sądu Rejonowego Wnioskodawczyni nabyła nieruchomość w spadku po zmarłym mężu 21 kwietnia 1988 r., a sprzedaż nastąpiła 30 lipca 2013 r.

Na dzień odpłatnego zbycia nieruchomości Wnioskodawczyni wymeldowała się z pobytu stałego w C. (od 31 grudnia 1990 r. do 30 lipca 2013 r.). Będąc w Polsce Wnioskodawczyni korzystała grzecznościowo z mieszkania u byłych sąsiadów. Mieszkając w Austrii Wnioskodawczyni jest zwolniona z podatku ze względu na osiągane niskie dochody.

Data śmierci męża Wnioskodawczyni - Włodzimierza S. 13 marca 1988 r.

Nieruchomość będąca przedmiotem transakcji stanowiła wspólność majątkową.

Nieruchomość Wnioskodawczyni nabyła wraz z mężem w maju 1986 r. decyzją spółdzielni mieszkaniowej przyznania mieszkania typu domek jednorodzinny o pow. 110 m² w zabudowie szeregowej na gruncie spółdzielni mieszkaniowej.

Po śmierci męża nie było działu spadku, a prawo do gruntu i lokalu zostało przyznane w całości Wnioskodawczyni umową w 1998 r.

Kredyt mieszkaniowy zaciągnięty na budowę domu do stanu surowego Wnioskodawczyni spłacała będąc wdową. Z własnych środków należało spłacić 800 tys. zł. Poza tym spółdzielnia mieszkaniowa pobrała kredyt w wysokości, 4 mln zł, który wykorzystywany był na budowę domku do stanu surowego.

W marcu 1988 r. mąż Wnioskodawczyni nagle zmarł. Pozostał kredyt do spłacenia, wszystkie roboty wykończeniowe wraz z materiałami.

W dniu 21 kwietnia 1988 r. w wyniku sprawy spadkowej Wnioskodawczyni nabyła nieruchomość w całości.

W 1989 r. Wnioskodawczyni otrzymała przydział domku na warunkach własnościowych.

W dniu 21 września 1998 r. spółdzielnia mieszkaniowa przeniosła na rzecz Wnioskodawczyni prawo wieczystego użytkowania działki i prawo własności budynku.

W dniu 31 października 2012 r. w wyniku wykupienia przez Wnioskodawczynię działki Prezydent Miasta C. przekształca prawo użytkowania wieczystego w prawo własności. Wykorzystaną bonifikatę w wysokości 5.265 zł. Wnioskodawczyni zwróciła do Urzędu Miasta po sprzedaży nieruchomości w lipcu 2013 r.

W maju 1986 r. mąż Wnioskodawczyni otrzymał propozycję przydziału spółdzielczego własnościowego prawa do domu jednorodzinnego.

We wrześniu 1989 r. Wnioskodawczyni otrzymała przydział spółdzielczego własnościowego prawa do domu jednorodzinnego.

W dniu 21 września 1998 r. Wnioskodawczyni zawarła ze Spółdzielnią Mieszkaniową w C. umowę przeniesienia prawa użytkowania wieczystego działki gruntu i prawa własności domu jednorodzinnego.

W dniu 31 października 2012 r. Prezydent Miasta C. wydał decyzję o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego działki, na której usytuowany jest dom w prawo własności.

W dniu 30 lipca 2013 r. Wnioskodawczyni dokonała sprzedaży wyżej opisanej nieruchomości.

W dniu sprzedaży nieruchomości miejscem zamieszkania była Austria (miejscowość W.), gdzie Wnioskodawczyni mieszka.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. W związku z nabyciem nieruchomości, czy istnieje obowiązek odprowadzenia podatku dochodowego od przedmiotu transakcji.

2. Czy Wnioskodawczyni ma obowiązek odprowadzenia podatku dochodowego.

Zdaniem Wnioskodawczyni, zmiana z użytkowania wieczystego na własność jest przekształceniem rodzaju własności już posiadanej, a nie własności nabytej od innej osoby. Zmieniła się tylko struktura własnościowa.

Wnioskodawczyni uważa, że nie podlega opodatkowaniu ze sprzedaży nieruchomości, gdyż nieruchomość nabyła w 1998 r., a w 2012 r. zostało zmienione prawo własności z wieczystego użytkowania na własność.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości w części dotyczącej daty nabycia spółdzielczego własnościowego prawa do domu jednorodzinnego jest nieprawidłowe, natomiast w pozostałej części jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy uważa się osobę fizyczną, która:

* posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

* przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Na podstawie art. 3 ust. 2a ww. ustawy, osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Za dochody osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez osobę, która nie posiada miejsca zamieszkania w Polsce uważa się, zgodnie z art. 3 ust. 2b pkt 4 ww. ustawy, w szczególności dochody (przychody) z położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości, w tym ze sprzedaży takiej nieruchomości.

Przepis art. 4a tej ustawy stanowi, że wymienione wyżej przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Austrii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisanej w Wiedniu dnia 13 stycznia 2004 r. (Dz. U. z 2008 r. Nr 222, poz. 1450), dochód z nieruchomości może być opodatkowany w Umawiającym się Państwie, w którym majątek nieruchomy jest położony.

Zgodnie z art. 13 ust. 1 Umowy zyski osiągane przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie z przeniesienia tytułu własności majątku nieruchomego, o którym mowa w artykule 6, i położonego w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Jak wynika z art. 6 ust. 2 Umowy określenie "majątek nieruchomy" ma takie znaczenie, jakie nadaje mu prawo tego Umawiającego się Państwa, na terytorium którego dany majątek jest położony. Określenie to obejmuje w każdym przypadku mienie przynależne do majątku nieruchomego, żywy i martwy inwentarz gospodarstw rolnych i leśnych, prawa, do których mają zastosowanie przepisy prawa powszechnego dotyczące własności ziemi, prawa użytkowania nieruchomości, jak również prawa do stałych i zmiennych świadczeń z tytułu eksploatacji lub prawa do eksploatacji złóż mineralnych, źródeł i innych zasobów naturalnych; statki morskie, statki żeglugi śródlądowej i statki powietrzne nie stanowią majątku nieruchomego.

Sformułowanie, że dochód ten "może" być opodatkowany nie zezwala na dowolne wybranie państwa, w którym dochód ten ma zostać opodatkowany. Należy wyjaśnić, że użycie w tym przepisie słowa "mogą być opodatkowane" oznacza, że przychody o których w nim mowa są opodatkowane w kraju miejsca położenia nieruchomości zawsze, o ile prawo podatkowe tego państwa przewiduje opodatkowanie takiego dochodu. Sformułowanie to oznacza zatem brak wyłączności do opodatkowania tego dochodu przez państwo, w którym podatnik ma miejsce zamieszkania. Innymi słowy przepis ten oznacza, że dochód taki oprócz tego, że podlega opodatkowaniu w państwie, w którym osoba osiągająca ten dochód ma miejsce zamieszkania lub siedzibę, to podlega również opodatkowaniu w tym państwie, w którym położony jest dany majątek, zgodnie z prawem tego państwa.

Wobec tego należy stwierdzić, że w świetle powołanych wyżej przepisów dochód ze sprzedaży nieruchomości położonej w Polsce podlega opodatkowaniu w Polsce, według zasad wynikających z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie z zastrzeżeniem ust. 2:

jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje bowiem generalną zasadę, że nie płaci się podatku dochodowego, jeśli od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości lub praw upłynęło 5 lat i odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej. W związku z tym, jeśli od końca roku, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości lub praw do dnia odpłatnego zbycia upłynęło 5 lat, zbycie nie podlega w ogóle opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W świetle powyższego pięcioletni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, winien być, zatem liczony od daty nabycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy. W konsekwencji sprzedaż nieruchomości po upływem tego terminu nie stanowi źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, w przypadku sprzedaży nieruchomości i praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ww. ustawy decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment i forma prawna ich nabycia.

Rozstrzygnięcia wymaga zatem kwestia, czy uzyskany przez Wnioskodawczynię przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości w 2013 r. stanowić będzie źródło przychodu w rozumieniu powołanego powyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegające opodatkowaniu.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego Wnioskodawczyni w 1989 r. otrzymała przydział spółdzielczego własnościowego prawa do domu jednorodzinnego. W dacie ustanowienia tego prawa obowiązywały przepisy ustawy z dnia 16 września 1982 r. - Prawo spółdzielcze (Dz. U. Nr 30, poz. 210, z późn. zm.). Stosownie do art. 204 § 2 pkt 2 ustawy - Prawo spółdzielcze dla zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych spółdzielnia może budować domy jednorodzinne w celu przeniesienia na rzecz członków własności tych domów lub inne domy w celu przeniesienia na rzecz członków znajdujących się w nich lokali mieszkalnych.

Z powyższego przepisu wynika, że budowa przez spółdzielnię domów jednorodzinnych jest początkowym etapem na drodze uzyskania przez członków własności takich domów. Natomiast prawo do domu jednorodzinnego, które Wnioskodawczyni otrzymała w 1989 r. jest etapem przejściowym. Zgodnie bowiem z art. 232 § 1 tej ustawy spółdzielnia mieszkaniowa podejmująca budowę domów jednorodzinnych w celu przeniesienia ich własności na rzecz członków może dokonywać przydziału przyszłych domów z chwilą, gdy ze względu na stan przygotowania inwestycji do realizacji możliwe jest ich oznaczenie. Z kolei po wybudowaniu domu jednorodzinnego spółdzielnia obowiązana jest przydzielić go członkowi lub wyrazić zgodę na zamieszkanie w nim członka, jeśli przydziału dokonano wcześniej (art. 232 § 2 tej ustawy).

Jak wynika z przytoczonych przepisów przydziału przyszłych domów spółdzielnia może dokonywać już na wstępnym etapie inwestycji, jeżeli tylko możliwe jest ich oznaczenie. Zatem z chwilą przydziału domu członkowi spółdzielni, powstaje prawo zwane przez ustawy - prawem do domu jednorodzinnego. Zgodnie z art. 232 § 3 tej ustawy z chwilą zamieszkania członka w przydzielonym domu prawo do tego domu staje się prawem dziedzicznym, zbywalnym i podlega egzekucji. Skuteczność przeniesienia prawa zależy od przyjęcia nabywcy w poczet członków spółdzielni. Do prawa tego zgodnie z art. 232 § 4 ustawy mają odpowiednio zastosowanie przepisy odnoszące się do członków spółdzielni, którzy zaspakajają swoje potrzeby mieszkaniowe w następstwie przydziału spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu z zachowaniem uregulowań zawartych w art. 233-237 ustawy - Prawo spółdzielcze.

Podkreślić należy, że prawo do domu jednorodzinnego jest prawem pośrednim, bowiem - jak już powyżej wskazano - w końcowym efekcie prowadzi do przeniesienia przez spółdzielnię na rzecz członków własności przydzielonych im domów wraz z prawami do działek. Stosownie bowiem do treści art. 235 § 1 ustawy - Prawo spółdzielcze po przeprowadzeniu rozliczenia kosztów budowy i ostatecznym ustaleniu wkładów budowlanych, wniesieniu przez członków tych wkładów bądź też ich części i przejęciu zobowiązań spółdzielni pokrywających resztę należności z tytułu wkładów spółdzielnia przenosi na członków własność przydzielonych domów wraz z prawami do działek. W myśl art. 235 § 3 i § 4 tej ustawy członkowie, poza wkładem budowlanym, obowiązani są pokryć koszty przeniesienia własności domu, a także udział w kosztach likwidacji spółdzielni, gdy przeniesienie własności następuje w ramach postępowania likwidacyjnego. Po przeniesieniu własności domów wspólne urządzenia wodne, kanalizacyjne, ogrzewcze oraz inne urządzenia podobne stają się współwłasnością właścicieli domów. Do tej współwłasności przepisy art. 136 § 2 Kodeksu cywilnego stosuje się odpowiednio.

Z powyższych przepisów wynika, że po rozliczeniu kosztów budowy spółdzielnia może przenieść na członka albo prawo wieczystego użytkowania gruntu wraz z prawem własności domu jednorodzinnego albo prawo własności nieruchomości gruntowej "działki" wraz z domem jako częścią składową.

Z kolei prawo wieczystego użytkowania gruntu jest specyficzną formą władania nieruchomością.

Zgodnie z art. 235 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121), budynki i inne urządzenia wzniesione na gruncie Skarbu Państwa lub gruncie należącym do jednostek samorządu terytorialnego, bądź ich związków przez wieczystego użytkownika stanowią jego własność. To samo dotyczy budynków i innych urządzeń, które wieczysty użytkownik nabył zgodnie z właściwymi przepisami przy zawarciu umowy o oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste. Paragraf 2 cytowanego przepisu stanowi jednak, że przysługująca wieczystemu użytkownikowi własność budynków i urządzeń użytkowanym gruncie jest prawem związanym z użytkowaniem wieczystym. Jak wynika z powyższego, prawo własności budynku wybudowanego na gruncie oddanym w użytkowanie wieczyste jest ściśle związane z tym prawem, jednakże oba te prawa stanowią oddzielny przedmiot władania.

Użytkowanie wieczyste jest prawem rzeczowym, którego przedmiotem może być grunt stanowiący własność Skarbu Państwa, gminy lub związku międzygminnego. Jest to prawo na rzeczy cudzej, jednak zakres i sposób określenia treści tego prawa zbliża je bardziej do prawa własności, niż praw rzeczowych ograniczonych. Ponadto na podstawie wyraźnych odesłań w art. 234 i 237 Kodeksu cywilnego do ww. prawa stosuje się odpowiednio przepisy o własności nieruchomości. Z powyższych względów prawo użytkowania wieczystego nie zostało wymienione w art. 244 ww. ustawy, wśród innych praw rzeczowych ograniczonych, lecz zostało uregulowane odrębnie, jako tytuł II księgi drugiej Kodeksu cywilnego.

Granice prawa użytkowania wieczystego są wyznaczane przez ustawy, zasady współżycia społecznego oraz umowę o oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste. Uprawnienie do wyłącznego korzystania z gruntu przez użytkownika wieczystego gruntu jest skuteczne wobec osób trzecich, a także właściciela gruntu, chyba że umowa o której mowa wyżej zawiera odrębne uregulowania dotyczące uprawnień właściciela.

Użytkowanie wieczyste jest prawem zbywalnym, podlega dziedziczeniu oraz egzekucji. Użytkownik wieczysty może więc rozporządzać swoim prawem zarówno w drodze czynności prawnej inter vivos, jak i mortis causa - za życia i na wypadek śmierci. Nie można być natomiast jednocześnie właścicielem i użytkownikiem wieczystym gruntu, ponieważ nabycie prawa własności przez użytkownika wieczystego gruntu prowadzi do wygaśnięcia użytkowania wieczystego.

Możliwe jest jednak przekształcenie prawa użytkowania wieczystego, przysługującego osobom fizycznym będącym dotychczasowymi użytkownikami wieczystymi, w prawo własności.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z 29 lipca 2005 r. o przekształceniu prawa wieczystego użytkowania w prawo własności nieruchomości (Dz. U. z 2005 r. Nr 175, poz. 1459 z późn. zm.), decyzję o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości wydaje:

* starosta wykonujący zadania z zakresu administracji rządowej - w przypadku nieruchomości stanowiących własność Skarbu Państwa, w tym również nieruchomości, w stosunku do których prawo własności Skarbu Państwa wykonują inne państwowe osoby prawne;

* wójt, burmistrz, prezydent miasta, zarząd powiatu albo zarząd województwa - odpowiednio w przypadku nieruchomości stanowiących własność jednostek samorządu terytorialnego.

Prawo użytkowania wieczystego przekształca się w prawo własności nieruchomości z dniem, w którym decyzja, o której mowa w ust. 1, stała się ostateczna. Decyzja ta stanowi podstawę wpisu do księgi wieczystej (art. 3 ust. 2 omawianej ustawy).

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, stwierdzić należy, że przekształcenie prawa wieczystego użytkowania gruntów w prawo odrębnej własności w dniu 31 października 2012 r. nie należy rozpatrywać jako nabycia tej nieruchomości.

Za datę nabycia nieruchomości, od której liczony jest 5-letni termin, określony w przepisie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie można uznać bowiem momentu przekształcenia prawa wieczystego użytkowania gruntu w prawo własności. Jest to bowiem tylko zmiana formy prawnej faktycznego prawa do nieruchomości. Nabycie prawa do nieruchomości następuje w chwili zawarcia umowy o ustanowieniu prawa wieczystego użytkowania gruntu.

Z wniosku wynika, że w 1989 r. Wnioskodawczyni otrzymała przydział spółdzielczego własnościowego prawa do domu jednorodzinnego. W dniu 21 września 1998 r. spółdzielnia mieszkaniowa przeniosła na rzecz Wnioskodawczyni prawo wieczystego użytkowania działki i prawo własności budynku. W dniu 31 października 2012 r. została wydana przez prezydenta miasta decyzja o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności. Odpłatne zbycie nieruchomości nastąpiło 2013 r.

W przedmiotowej sprawie nabycie prawa do nieruchomości nastąpiło w następujący sposób:

* w 1989 r. Wnioskodawczyni otrzymała przydział spółdzielczego własnościowego prawa do domu jednorodzinnego położony na gruncie będącym w użytkowaniu wieczystym;

* w 1998 r. spółdzielnia mieszkaniowa przeniosła na rzecz Wnioskodawczyni prawo wieczystego użytkowania działki i prawo własności budynku.

Stwierdzić należy, że w sytuacji, w której Wnioskodawczyni nabyła spółdzielcze własnościowego prawa do domu jednorodzinnego, a następnie nastąpiło ustanowienie na jej rzecz prawa odrębnej własności tego domu, za datę nabycia domu, od której liczy się 5-letni termin określony w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy uznać datę nabycia spółdzielczego własnościowego prawa do domu jednorodzinnego. Nie można zatem uznać za datę nabycia domu dnia 21 września 1998 r. czyli dnia, w którym Wnioskodawczyni zawarła ze spółdzielnią mieszkaniową umowę przeniesienia prawa użytkowania wieczystego działki gruntu i prawa własności budynku.

Jednocześnie mając na uwadze okoliczność, że Wnioskodawczyni nie dysponowała żadnym tytułem prawnym do gruntu, na którym wybudowano budynek, za datę nabycia gruntu należy uznać rok 1998, w którym ten tytuł prawny uzyskała.

W świetle powyższego, mając na uwadze powołane uregulowania prawne oraz przedstawiony stan faktyczny stwierdzić należy, że uzyskany przez Wnioskodawczynię przychód ze sprzedaży w 2013 r. nieruchomości nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Sprzedaż ta została bowiem dokonana po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości, więc nie stanowi źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.