ILPP5/4512-1-277/15-3/AG - VAT w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości oraz udokumentowania tej transakcji.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia 3 listopada 2015 r. (data wpływu 19 listopada 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości oraz udokumentowania tej transakcji - jest prawidłowe.

W dniu 19 listopada 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości oraz udokumentowania tej transakcji.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca należy do grupy kapitałowej (...).

Agencja Rozwoju Przemysłu (dalej: ARP) jest spółką Skarbu Państwa, prowadzącą działania w ramach pomocy publicznej, wsparcia restrukturyzacji i rozwoju przedsiębiorstw.

W związku z zamiarem realizacji na terytorium Polski inwestycji polegającej na wybudowaniu fabryki (...), w dniu 9 września 2005 r. między ARP, Ministrem Finansów, Ministrem Gospodarki, jednostkami samorządu terytorialnego oraz innymi podmiotami (...) oraz Spółką zawarta została umowa inwestycyjna.

Ze względu na pozytywny wpływ inwestycji na rozwój polskiej gospodarki, umowa przewidywała przyznanie Spółce różnych form pomocy publicznej. Między innymi, na podstawie umowy Spółka miała nabyć nieruchomość o powierzchni 66 ha zlokalizowaną w (...) (dalej: Nieruchomość). W dniu 21 sierpnia 2006 r. na podstawie aktu notarialnego Spółka nabyła od ARP Nieruchomość za cenę 10 zł netto (która to cena znacząco odbiegała od ceny rynkowej Nieruchomości); sprzedaż podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki 22%. Zgodnie z Umową Inwestycyjną, różnica pomiędzy wartością rynkową Nieruchomości a kwotą zapłaconą przez Spółkę stanowiła formę pomocy publicznej. Umowa Inwestycyjna przewidywała również szacunkową wartość nakładów inwestycyjnych (...), szacunkową liczbę nowych miejsc pracy utworzonych przez (...) oraz przewidywany moment zakończenia inwestycji.

Udzielona Spółce pomoc publiczna została zatwierdzona przez Komisję Europejską.

W dniu 22 lutego 2006 r. Spółka uzyskała zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie (...) Specjalnej Strefy Ekonomicznej zarządzanej przez ARP.

W decyzji z dnia 4 czerwca 2007 r. zawierającej pisemną interpretację co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, Dyrektor Izby Skarbowej we Wrocławiu uznał, że różnica między wartością rynkową Nieruchomości a ceną uiszczoną przez Spółkę stanowi pomoc publiczną i - jako świadczenie finansowane w ramach programów rządowych - nie jest przychodem podlegającym opodatkowaniu.

W późniejszych latach, ze względu na światowy kryzys gospodarczy Spółka została zmuszona do weryfikacji wcześniejszych założeń projektu inwestycyjnego (w zakresie liczby nowych miejsc pracy, wartości nakładów inwestycyjnych oraz terminu realizacji inwestycji). W konsekwencji, Spółka podjęła rozmowy z ARP dotyczące możliwości zmiany parametrów inwestycyjnych.

Wskutek tych rozmów, w dniu 31 marca 2010 r. między Spółką a ARP została zawarta umowa dodatkowa (dalej: Umowa Dodatkowa). Umowa Dodatkowa przewidywała m.in. dodanie do Umowy Inwestycyjnej punktu "Zwrot części Lokalizacji", zgodnie z którym określona część Nieruchomości, która nie będzie wykorzystana przez Spółkę w określony sposób do 30 września 2015 r. (dalej: Pozostała Lokalizacja) podlegać będzie zwrotowi na rzecz ARP.

Następnie, w dniu 2 września 2011 r. między ARP, Wnioskodawcą oraz (...) zawarta została umowa (dalej: Umowa 2011), która wskazywała m.in., że tę część Pozostałej Lokalizacji, która nie zostanie zabudowana albo objęta pozwoleniem na budowę przez Spółkę bądź podmioty powiązane ze Spółką do 30 września 2015 r., "Spółka zwróci Zarządzającemu SSE (ARP)" za kwotę równą cenie zakupu. Ponadto, zgodnie z Umową 2011 wartość zwracanej części Pozostałej Lokalizacji pomniejszy kwotę otrzymanej przez Spółkę pomocy publicznej (z tytułu zakupu tej części Nieruchomości za cenę niższą niż rynkowa).

Ostatecznie, powyższe ustalenia potwierdzone zostały zawartym w dniu 19 października 2011 r. aneksem do Umowy Inwestycyjnej (dalej: Aneks). W preambule do Aneksu podkreślono m.in., że światowy kryzys gospodarczy zmusił Spółkę do zmodyfikowania strategii biznesowej, a Polskie Podmioty przywiązują szczególną wagę do tworzenia warunków, które umożliwią przetrwanie kryzysu oraz są zainteresowane utrzymaniem w Polsce inwestycji dokonanej przez Wnioskodawcę. Aneks przewidywał m.in.:

* obniżenie wcześniej uzgodnionych parametrów inwestycji w zakresie liczby nowych miejsc pracy, wartości nakładów inwestycyjnych oraz terminu realizacji projektu,

* dodanie do Umowy Inwestycyjnej punktu "Zwrot części Lokalizacji", zgodnie z którym Spółka będzie zobowiązana do zwrotu na rzecz ARP tej części Pozostałej Lokalizacji, która nie zostanie wykorzystana do 30 września 2015 r., w sposób określony w odrębnej umowie (Umowa 2011).

Aneks potwierdzał również, że udzielona pomoc publiczna może być odebrana Spółce jedynie w ściśle określonych sytuacjach, w tym m.in. w przypadku niewykorzystania Pozostałej Lokalizacji lub jej części na cele inwestycyjne do dnia 30 września 2015 r. W zakresie sposobu, w jaki niewykorzystana część Pozostałej Lokalizacji ma zostać zwrócona na rzecz ARP, Aneks odwołuje się do Umowy 2011.

W związku z niewykorzystaniem Pozostałej Lokalizacji przez Spółkę w uzgodnionym terminie, w dniu 15 października 2015 r. między Wnioskodawcą a ARP zostało zawarte porozumienie (dalej: Porozumienie) ustalające zasady zwrotu tej części Nieruchomości. Według preambuły do Porozumienia, intencją jest, aby fragment zwracanej przez Spółkę części Nieruchomości został następnie przekazany przez ARP jako pomoc publiczna do celów inwestycyjnych potencjalnym inwestorom. Porozumienie przewiduje, że zwrot części Nieruchomości zostanie dokonany na podstawie umowy sprzedaży a cena za zwracaną część Nieruchomości będzie ustalona proporcjonalnie do ceny uiszczonej w 2006 r., tj. 6 zł netto (Pozostała Lokalizacja to ok. 60% Nieruchomości).

Spółka wskazuje również, że w myśl Porozumienia, oprócz samej części Nieruchomości (Pozostałej Lokalizacji), Spółka sprzeda ARP również związane z gruntem elementy infrastruktury, tj. płot oraz separatory wody, które zostały wytworzone przez Spółkę. Porozumienie przewiduje, że cena za te elementy wyniesie 2.500.000 zł netto. Oznacza to, że całościowa cena sprzedaży części Nieruchomości wraz z jej częściami składowymi (elementy infrastruktury) wyniesie 2.500.006 zł netto.

Spółka zamierza wystąpić z odrębnym wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym, przeniesienie na rzecz ARP prawa własności Pozostałej Lokalizacji na podstawie umowy sprzedaży stanowi odpłatną dostawę towarów w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT i powinno być udokumentowane fakturą wystawioną przez Spółkę.

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym zdarzeniu przyszłym przeniesienie na rzecz ARP prawa własności do Pozostałej Lokalizacji na podstawie umowy sprzedaży stanowi odpłatną dostawę towarów w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT i powinno być udokumentowane fakturą wystawioną przez Spółkę.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy.

Przedmiotowa transakcja jako odpłatna dostawa towarów

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju. Przez dostawę towarów - w myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT - należy rozumieć "przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel". Art. 2 pkt 6 ustawy o VAT definiuje towar jako "rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii". W zakresie pojęcia "rzeczy" mieszczą się zarówno rzeczy ruchome, jak i nieruchomości.

Zgodnie z ugruntowanym orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości dostawa towaru "obejmuje każdą czynność przeniesienia rzeczy przez jedną stronę, która uprawnia drugą stronę do faktycznego nią dysponowania, jak gdyby była jej właścicielem" (por. np. wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 21 listopada 2013 r. w sprawie C-494/12, LEX nr 1391568).

W wyniku transakcji ARP nabędzie zarówno prawo własności, jak i prawo do faktycznego dysponowania Pozostałą Lokalizacją. W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy, przedmiotowa transakcja spełnia wszystkie warunki konieczne dla uznania za odpłatną dostawę towarów w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Sposób udokumentowania przedmiotowej transakcji

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT podatnik jest zobowiązany do wystawienia faktury w przypadku dokonania sprzedaży. Przez sprzedaż - w myśl art. 2 pkt 22 Ustawy o VAT - należy rozumieć m.in. odpłatną dostawę towarów.

Skoro zatem - jak wskazano powyżej - przedmiotowa transakcja stanowi odpłatną dostawę towarów, Spółka będzie zobowiązana do wystawienia faktury (ewentualnie Spółka będzie uprawniona do wystawienia faktury, gdyby transakcja ta podlegała zwolnieniu z VAT).

Na marginesie Wnioskodawca wskazuje, że zakwalifikowanie przedmiotowej transakcji, dla celów VAT, jako zwrotu towaru skutkującego wystawieniem faktury korygującej przez ARP byłoby nieprawidłowe. Faktura dokumentująca sprzedaż Nieruchomości przez ARP została bowiem wystawiona w 2006 r., tzn. w okresie objętym przedawnieniem, wobec czego, w odniesieniu do takiej faktury nie jest możliwe wystawienie faktury korygującej. Stanowisko takie potwierdza m.in. interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w dniu 14 kwietnia 2014 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów - zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy - rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

Towarami - zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy - są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Wyjaśnić należy, że istota dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy polega na "przeniesieniu prawa" do rozporządzania towarami jak właściciel. Pojęcie "rozporządzanie towarami jak właściciel" należy rozumieć szeroko, będzie to zatem każde przeniesienie uprawnienia do prawnego dysponowania towarem ale nie tylko. Przepis ustawy o podatku od towarów i usług ma bowiem zastosowanie do każdego przeniesienia prawa na inną stronę, które to przeniesienie skutkuje tym, że strona uzyskuje de facto możliwość korzystania z rzeczy tak, jak właściciel. Powyższe dotyczy nawet sytuacji, gdy przeniesienie prawa do rozporządzania towarem nie wiąże się z przeniesieniem własności w sensie cywilistycznym. Znajduje to wyraz w zawartej w treści przepisu formule "jak właściciel", co implikuje możliwość uznania za dostawę towarów również owego faktycznego przeniesienia władztwa nad rzeczą bez względu na to, czy w rzeczywistości w ślad za tym doszło do przeniesienia prawa własności.

Podkreślenia wymaga jednak, że w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, rozumienie pojęcia "przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel" nie oznacza jego interpretowania jedynie w sensie ekonomicznym. Z użytego w tych przepisach zwrotu wynika bowiem, że z dostawą towarów mamy do czynienia nie tylko gdy dochodzi do przejścia prawa własności towaru, co oznacza, że do dostawy towarów dochodzi zawsze, gdy następuje przeniesienie własności towaru w sensie prawnym (cywilistycznym) ale także w każdym innym przypadku, gdy podatnik przeniesienie faktyczne lub ekonomiczne władztwo nad rzeczą na inny podmiot, a nabywca towaru będzie miał swobodę w dysponowaniu (rozporządzaniu) rzeczą, tak jakby był jej właścicielem. (vide uchwała w składzie 7 sędziów NSA z dnia 12 października 2015 r.), sygn. akt I FPS 1/15.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W świetle przywołanych wyżej przepisów należy stwierdzić, że, czynność dostawy towarów lub świadczenia usług podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością (wynagrodzeniem) a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Podkreślenia wymaga przy tym, że czynność może być albo odpłatna albo nieodpłatna. Na gruncie ustawy nie występują czynności częściowo odpłatne. Jeśli tylko czynność została wykonana za wynagrodzeniem, to jest ona odpłatna. Nie ma żadnego znaczenia, czy wynagrodzenie to pokrywa koszty świadczenia tej czynności poniesione przez podatnika, ewentualnie kreuje dla podatnika zysk. Także czynności wykonane "po kosztach" ich świadczenia, bądź poniżej tych koszów, są czynnościami odpłatnymi, o ile tylko pobrano za nie wynagrodzenie. W istocie okoliczność, czy transakcja została dokonana po cenie niższej, czy też wyższej od kosztu świadczenia, nie ma znaczenia dla zakwalifikowania transakcji jako "transakcji odpłatnej" w rozumieniu art. 5 ustawy, bowiem to ostatnie pojęcie wymaga wyłącznie istnienia bezpośredniego związku między dostawą towarów lub świadczeniem usług a świadczeniem wzajemnym (wynagrodzeniem) rzeczywiście otrzymanym przez podatnika.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Podatnikiem - jak stanowi art. 15 ust. 1 ustawy - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zauważyć należy, że definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objecie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Zasady dokumentowania czynności podlegających opodatkowaniu regulują przepisy art. 106a-106q ustawy.

Stosownie do przepisu art. 106b ust. 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

Przez sprzedaż - w myśl art. 2 pkt 22 ustawy - rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Na podstawie art. 106b ust. 2 ustawy, podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.

Stosownie do art. 106b ust. 3 ustawy, na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

- jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Jak wynika z przywołanych wyżej przepisów - co do zasady - podatnik VAT jest zobowiązany wystawiać fakturę dokumentującą sprzedaż towarów i usług na rzecz innego podatnika. Generalnie ustawodawca nie nakłada na podatników obowiązku wystawiania faktur dokumentujących sprzedaż zwolnioną od podatku na podstawie przepisów ustawy lub rozporządzeń wykonawczych do niej oraz sprzedaż realizowaną na rzecz podmiotów nie będących podatnikami VAT.

Niemniej jednak, stosownie do art. 106b ust. 3 pkt 2 ustawy, na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż zwolnioną, jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w przewidzianym przepisem terminie.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca należy do grupy kapitałowej (...). Agencja Rozwoju Przemysłu jest spółką Skarbu Państwa, prowadzącą działania w ramach pomocy publicznej, wsparcia restrukturyzacji i rozwoju przedsiębiorstw. W związku z zamiarem realizacji na terytorium Polski inwestycji polegającej na wybudowaniu fabryki, w dniu 9 września 2005 r. między Agencją Rozwoju Przemysłu, Ministrem Finansów, Ministrem Gospodarki, jednostkami samorządu terytorialnego oraz innymi podmiotami (...) oraz Spółką zawarta została Umowa Inwestycyjna. Ze względu na pozytywny wpływ inwestycji na rozwój polskiej gospodarki, Umowa Inwestycyjna przewidywała przyznanie Spółce różnych form pomocy publicznej. Między innymi, na podstawie tej umowy Spółka miała nabyć Nieruchomość o powierzchni 66 ha. W dniu 21 sierpnia 2006 r. na podstawie aktu notarialnego Spółka nabyła od ARP Nieruchomość za cenę 10 zł netto (która to cena znacząco odbiegała od ceny rynkowej Nieruchomości). Sprzedaż podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki 22%. Zgodnie z Umową Inwestycyjną, różnica pomiędzy wartością rynkową Nieruchomości a kwotą zapłaconą przez Spółkę stanowiła formę pomocy publicznej. Umowa Inwestycyjna przewidywała również szacunkową wartość nakładów inwestycyjnych, szacunkową liczbę nowych miejsc pracy oraz przewidywany moment zakończenia inwestycji. Udzielona Spółce pomoc publiczna została zatwierdzona przez Komisję Europejską. W dniu 22 lutego 2006 r. Spółka uzyskała zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej, zarządzanej przez ARP. W decyzji z dnia 4 czerwca 2007 r. zawierającej pisemną interpretację co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, Dyrektor Izby Skarbowej we Wrocławiu uznał, że różnica między wartością rynkową Nieruchomości a ceną uiszczoną przez Spółkę stanowi pomoc publiczną i - jako świadczenie finansowane w ramach programów rządowych - nie jest przychodem podlegającym opodatkowaniu. W późniejszych latach, ze względu na światowy kryzys gospodarczy Spółka została zmuszona do weryfikacji wcześniejszych założeń projektu inwestycyjnego (w zakresie liczby nowych miejsc pracy, wartości nakładów inwestycyjnych oraz terminu realizacji inwestycji). W konsekwencji, Spółka podjęła rozmowy z ARP dotyczące możliwości zmiany parametrów inwestycyjnych. Wskutek tych rozmów, w dniu 31 marca 2010 r. między Spółką a ARP została zawarta Umowa Dodatkowa. Przewidywała ona m.in. dodanie do Umowy Inwestycyjnej punktu "Zwrot części Lokalizacji", zgodnie z którym określona część Nieruchomości, która nie będzie wykorzystywana przez Spółkę w określony sposób do 30 września 2015 r. Pozostała Lokalizacja podlegać będzie zwrotowi na rzecz ARP. W dniu 2 września 2011 r. Wnioskodawca zawarł z ARP Umowę 2011, która wskazywała m.in., że tę część Pozostałej Lokalizacji, która nie zostanie zabudowana albo objęta pozwoleniem na budowę przez Spółkę bądź podmioty powiązane ze Spółką do 30 września 2015 r., "Spółka zwróci Zarządzającemu SSE (ARP)" za kwotę równą cenie zakupu. Ponadto, zgodnie z Umową 2011 wartość zwracanej części Pozostałej Lokalizacji pomniejszy kwotę otrzymanej przez Spółkę pomocy publicznej (z tytułu zakupu tej części Nieruchomości za cenę niższą niż rynkowa). Powyższe ustalenia potwierdzone zostały zawartym w dniu 19 października 2011 r. Aneksem do Umowy Inwestycyjnej. W preambule do Aneksu podkreślono m.in., że światowy kryzys gospodarczy zmusił Wnioskodawcę do zmodyfikowania strategii biznesowej, a przywiązuje szczególną wagę do tworzenia warunków, które umożliwią przetrwanie kryzysu oraz jest zainteresowana utrzymaniem w Polsce dokonanej inwestycji. Aneks przewidywał m.in.:

* obniżenie wcześniej uzgodnionych parametrów inwestycyjnych w zakresie liczby nowych miejsc pracy, wartości nakładów inwestycyjnych oraz terminu realizacji projektu,

* dodanie do Umowy Inwestycyjnej punktu "Zwrot części Lokalizacji", zgodnie z którym Spółka będzie zobowiązana do zwrotu na rzecz ARP tej części Pozostałej Lokalizacji, która nie zostanie wykorzystana do 30 września 2015 r., w sposób określony w odrębnej umowie (Umowa 2011).

Aneks potwierdził, że udzielona pomoc publiczna może być odebrana Spółce jedynie w ściśle określonych sytuacjach, w tym m.in. w przypadku niewykorzystania Pozostałej Lokalizacji lub jej części na cele inwestycyjne do dnia 30 września 2015 r. W zakresie sposobu, w jaki niewykorzystana część Pozostałej Lokalizacji ma zostać zwrócona na rzecz ARP, Aneks odwołuje się do Umowy 2011. W związku z niewykorzystaniem Pozostałej Lokalizacji przez Spółkę w uzgodnionym terminie, w dniu 15 października 2015 r. między Wnioskodawcą a ARP zostało zawarte Porozumienie ustalające zasady zwrotu tej części Nieruchomości. Według preambuły do Porozumienia, intencją jest aby fragment zwracanej przez Spółkę części Nieruchomości został następnie przekazany przez ARP jako pomoc publiczna do celów inwestycyjnych potencjalnym inwestorom. Porozumienie przewiduje, ze zwrot części Nieruchomości zostanie dokonany na podstawie umowy sprzedaży a cena za zwracaną część Nieruchomości będzie ustalona proporcjonalnie do ceny uiszczonej w 2006 r., tj. 6 zł netto (Pozostała Lokalizacja to ok. 60% Nieruchomości). W myśl Porozumienia, oprócz samej części Nieruchomości (Pozostałej Lokalizacji), Spółka sprzeda ARP również związane z gruntem elementy infrastruktury, tj. płot oraz separatory wody, które zostały wytworzone przez Spółkę. Porozumienie przewiduje, że cena za te elementy wyniesie 2.500.000 zł netto. Oznacza to, że całościowa cena sprzedaży części Nieruchomości wraz z jej częściami składowymi (elementy infrastruktury) wyniesie 2.500.006 zł netto.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy w opisanym zdarzeniu przyszłym przeniesienie na rzecz ARP prawa własności Pozostałej Lokalizacji na podstawie umowy sprzedaży stanowi odpłatną dostawę towarów i powinno być udokumentowane fakturą wystawioną przez Spółkę.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że planowane przez Wnioskodawcę, przeniesienie na rzecz ARP prawa własności do Pozostałej Lokalizacji na podstawie umowy sprzedaży będzie stanowić - w myśl art. 7 ust. 1 ustawy - odpłatną dostawę towarów. Jak wyjaśniono bowiem wyżej dokonując interpretacji art. 7 ust. 1 ustawy, zawsze gdy następuje przeniesienie własności towaru w sensie prawnym (cywilistycznym) dochodzi do uzyskania przez nabywcę prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, a zatem do dostawy towaru o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającej - w myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z treści przywołanego wyżej art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy wynika, że podatnik VAT - co do zasady - zobowiązany jest wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż dokonaną na rzecz innego podatnika. W oparciu o przepis art. 106b ust. 2 ustawy, podatnik nie jest zobowiązany wystawić faktury z tytułu sprzedaży zwolnionej od podatku, chyba, że nabywca tego zażąda i spełnione zostaną warunki wskazane w art. 106b ust. 3 ustawy.

Reasumując, w opisanym zdarzeniu przyszłym przeniesienie przez Wnioskodawcę na rzecz ARP prawa własności Pozostałej Lokalizacji na podstawie umowy sprzedaży stanowić będzie odpłatną dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, która stosownie do przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Przedmiotową dostawę towarów Wnioskodawca zobowiązany będzie udokumentować fakturą jeżeli transakcja będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług i nabywcą będzie podatnik VAT. Natomiast, w sytuacji gdy sprzedaż korzystać będzie z zwolnienia od podatku Zainteresowany zobowiązany będzie wystawić fakturę wyłącznie, w przypadku, gdy nabywca wystąpi z takim żądaniem w terminie określonym w art. 106b ust. 3 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Wyjaśnienia wymaga ponadto, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

W związku z powyższym tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego, bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności ustalenia podstawy opodatkowania tej transakcji.

Jednocześnie należy wskazać, że zgodnie z przepisem art. 14b § 3 cyt. ustawy, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

W świetle powyższego tut. Organ zaznacza, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile projektowane zdarzenie przyszłe będzie się pokrywać z opisem tego zdarzenia podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisanego zdarzenia przyszłego, wydana interpretacja straci zatem swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.