ILPP5/443-117/14-4/PG - VAT w zakresie zwolnienia od podatku usługi cateringowej związanej z usługą szkolenia

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia - brak daty sporządzenia (data wpływu 7 maja 2014 r.) uzupełnionym pismem z dnia 24 lipca 2014 r. (data wpływu 28 lipca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usługi cateringowej związanej z usługą szkolenia - jest nieprawidłowe.

W dniu 7 maja 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usługi cateringowej związanej z usługą szkolenia. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 24 lipca 2014 r. (data wpływu 28 lipca 2014 r.) o informacje doprecyzowujące opis sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest płatnikiem podatku od towarów i usług, a w swojej działalności m.in. realizuje usługi cateringu na rzecz projektów finansowanych w całości ze środków publicznych (w 85% z Europejskiego Funduszu Społecznego i 15% z budżetu państwa) stanowiące dostawy i usługi związane ze szkoleniami i kształceniem zawodowym, świadczy usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego oraz usługi i dostawy towarów ściśle z tymi usługami powiązanych, w tym usługi cateringu. Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwalnia się od podatku od towarów i usług usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

W myśl przepisu § 3 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (Dz. U. poz. 1722) zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane. Zgodnie z rozporządzeniem wykonawczym Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającym środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, w art. 44 kształcenie zawodowe i przekwalifikowanie definiowane jest poprzez wskazanie: "usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i) dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych".

Zgodnie z pismem Ministra Finansów z dnia 27 grudnia 2011 r., znak PT1/063-8/182A/TKQ/11 BMI9-1679, kierowanym do Ministra Rozwoju Regionalnego pojęcie "finansowania ze środków publicznych" obejmuje zarówno sytuacje, gdy usługi takie są opłacane przez podmioty zaliczane do sektora finansów publicznych, jak i gdy usługi te opłacają inne podmioty bezpośrednio dysponujące takimi środkami. Minister Finansów wskazał jednak, że z uwagi na fakt, że pomiędzy uczestnikami danego projektu dopuszcza się swobodę w zawieraniu umów cywilnoprawnych, kwestia finansowania ze środków publicznych i związane z tym ewentualne zastosowanie zwolnienia może przedstawiać się bardzo różnorodnie. Tym samym w uznaniu Ministra Finansów możliwe jest prezentowanie różnych stanowisk na temat tego pojęcia w zależności od ukształtowanego stanu faktycznego wynikającego z zawieranych umów cywilnoprawnych.

Powyższe pozostaje istotne dla określenia sposobu weryfikacji wydatków współfinansowanych ze środków funduszy strukturalnych i Funduszu Spójności oraz poświadczenie prawidłowości poniesienia tych wydatków do Komisji Europejskiej. Powstaje bowiem wątpliwość dotycząca z jednej strony dopuszczalności ujęcia podatku VAT na fakturach przekazywanych beneficjentom środków publicznych (zleceniodawcom usług w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego oraz usług i dostaw towarów ściśle z tymi usługami powiązanych) przez usługodawców (np. Wnioskodawcę), z drugiej natomiast możliwości uznania środków przeznaczonych na opłacenie ujętego na fakturach podatku VAT, związanego z usługami kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego, za wydatek kwalifikowany, czyli możliwy do zrefundowania ze środków Unii Europejskiej.

W piśmie z 24 lipca 2014 r. (data wpływu 28 lipca 2014 r.), będącym uzupełnieniem wniosku, Zainteresowany wskazał, że nie świadczy on na rzecz zleceniodawcy usług szkoleniowych. Usługi cateringowe są jedynymi usługami świadczonymi na rzecz zleceniodawcy. Świadczone są jednak w ramach projektu współfinansowanego z Europejskiego Funduszu Społecznego i towarzyszą usługom szkoleniowym świadczonym przez innego wykonawcę. Usługa cateringowa jest świadczona samodzielnie. Wnioskodawca nie świadczy usług szkoleniowych.

Ponadto w odpowiedzi na pytania tut. Organu zadane w wezwaniu do uzupełnienia wniosku o treści: "Czy usługa cateringowa jest niezbędna do wykonania usługi szkolenia. Na czym ta niezbędność polega. Czy usługa szkoleniowa utraciłaby swój sens lub nie mogłaby być wykonana bez usługi cateringu..." Zainteresowany odpowiedział: "Nie dotyczy".

Wnioskodawca świadczy usługę cateringową samodzielnie, jednak usługa ta jest realizowana na potrzeby szkoleń realizowanych w ramach PO KL przez innego wykonawcę. Wniosek o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej uzasadniony jest faktem, że Instytucje Pośredniczące II stopnia Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki (w przypadku województwa (...) jest to Wojewódzki Urząd Pracy w (...)) odmawiają uznania za kwalifikowalny wartości podatku VAT w przypadku samodzielnie świadczonych usług cateringowych (lecz towarzyszących usługom szkoleniowym wykonywanym przez innego wykonawcę) powołując się na to, że usługi te są ściśle związane z usługą szkoleniową korzystającą ze zwolnienia z VAT.

Usługa cateringowa jest opłacana w całości ze środków publicznych (budżetu Unii Europejskiej oraz budżetu państwa). Wynagrodzenie innych wykonawców świadczących usługi szkoleniowe (na potrzeby tych szkoleń dostarczany jest catering przez Wnioskodawcę) również w 100% opłacane jest ze środków publicznych.

Zainteresowany nie jest podmiotem objętym systemem oświaty zgodnie z ustawą z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty.

Wnioskodawca nie jest uczelnią, jednostką naukową Polskiej Akademii Nauk lub jednostką badawczo-rozwojową świadczącą usługi kształcenia na poziomie wyższym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w świetle przepisu art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), z uwzględnieniem przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień, świadczona przez Wnioskodawcę - na podstawie umów o świadczenie usług cateringu, w ramach projektów finansowanych w co najmniej 70% ze środków publicznych - usługa cateringu jako usługa ściśle związana z usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego winna być opodatkowana przez Zainteresowanego świadczącego takie usługi na rzecz beneficjenta środków publicznych podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, realizując usługi cateringu na rzecz projektów finansowanych w całości ze środków publicznych (w 85% z Europejskiego Funduszu Społecznego i 15% z budżetu państwa) stanowiące dostawy i usługi związane ze szkoleniami i kształceniem zawodowym zobowiązany jest przez usługodawcę do wystawiania faktur VAT ze stawką VAT zwolniony ze względu na interpretację Ministra Rozwoju Regionalnego z dnia 31 stycznia 2012 r. (nr DZF-IV-82252-54-IK/12) stanowiącej o zwolnieniu usług kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego, a także dostaw i usług z nimi związanych z podatku VAT, a tym samym o kwalifikowalności ww. podatku VAT jako kosztu związanego z realizacją wszystkich szkoleń w projektach finansowanych w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki (w 85% z Europejskiego Funduszu Społecznego i 15% z budżetu państwa). Istotne pozostaje także zatem, czy w świetle przywołanych powyżej interpretacji Ministra Rozwoju Regionalnego oraz Ministra Finansów powiększenie kwoty wynagrodzenia za świadczone usługi związane z ww. szkoleniami o podatek VAT może zostać uznane za wydatek kwalifikowany w projekcie realizowanym w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki.

W uznaniu podatnika w świetle przytoczonej powyżej argumentacji, o ile świadczący usługi finansowane ze środków publicznych spełnia wymogi określone w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054) oraz w § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 z późn. zm.) warunkujące możliwość zwolnienia od podatku od towarów i usług, świadczenie takich usług i dostawa towarów na potrzeby ich świadczenia winny być zwolnione od podatku VAT.

O ile jednak świadczący usługi (np. Wnioskodawca) - wobec braku interpretacji indywidualnej - nalicza podatek VAT z tytułu świadczenia usług i dostawy towarów we wspomnianym powyżej zakresie, beneficjent środków publicznych (zlecający usługi) uprawniony jest do uznania takiej faktury za podstawę do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zgodnie z art. 86 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054). Co za tym idzie wydatek poniesiony w tym zakresie (również co do zapłaty podatku VAT) w całości winien być uznany za wydatek kwalifikowany w ramach rozliczania realizowanego projektu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Z kolei w art. 8 ust. 1 ustawy wskazano, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast jak stanowi art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

- oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Z uregulowań zawartych w wyżej cytowanym art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy wynika, że zwolnienie od podatku od towarów i usług obejmuje usługi w zakresie kształcenia i wychowania świadczone przez jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane. Zatem aby możliwe było skorzystanie ze zwolnienia, przewidzianego w powołanym przepisie ustawy, dany podmiot musi być jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty oraz musi świadczyć usługi w zakresie kształcenia. Natomiast jeśli chodzi o kwestię wychowania, należy wskazać, że jest ona przypisana podmiotom, do których uczęszczanie jest obowiązkowe i regulowane przepisami. Zatem to szkoły obowiązkowe mają za zadanie realizować program wychowywania. Nie jest przy tym konieczne, by usługa w zakresie kształcenia była jednocześnie usługą w zakresie wychowania. Na podstawie przedmiotowego przepisu zwolnieniem od podatku mogą być objęte zarówno usługi w zakresie kształcenia, jak i usługi w zakresie wychowania.

Ze zwolnienia wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. b ustawy, mogą natomiast korzystać uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo-rozwojowe, o ile świadczone przez te podmioty usługi są usługami kształcenia na poziomie wyższym.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

- oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Na mocy art. 43 ust. 17 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

Zgodnie z art. 43 ust. 17a ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a, mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe.

Określenie "ścisły związek" oznacza, że do wykonania usługi podstawowej niezbędna jest dostawa towarów lub świadczenie usług pomocniczych, przy czym nie może to być jakikolwiek związek, lecz relacja o charakterze wskazującym na nieodzowność tych ostatnich dla prawidłowego przebiegu podstawowej usługi.

Analiza powołanych wyżej przepisów wskazuje, że zwolnienia, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 i pkt 29 ustawy, stosuje się również do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługę podstawową, pod warunkiem że:

* są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej,

* ich głównym celem nie jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

Ponadto, w myśl § 3 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 1722 z późn. zm.), obowiązującego od 1 stycznia 2014 r., zwanego dalej rozporządzeniem, zwalnia się od podatku usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

W myśl § 3 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Stosownie do § 3 ust. 8 rozporządzenia, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 13, 14, 18 i 19 stosuje się do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe.

Na mocy § 13 ust. 9 rozporządzenia, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 13, 14, 18 i 19, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

Powołane przepisy przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub świadczonych przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją lub finansowane w całości ze środków publicznych. Co więcej przepisy przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego finansowanych w co najmniej 70% ze środków publicznych, oraz świadczenia usług i dostawy towarów ściśle z tymi usługami związanych. Dla zastosowania przedmiotowych zwolnień istotne jest uznanie danej usługi za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, a następnie spełnienie dodatkowych warunków wynikających z niniejszego przepisu, tj. prowadzenie danego szkolenia w formie i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub uzyskanie akredytacji na dany rodzaj szkolenia lub finansowanie danego szkolenia w całości ze środków publicznych lub też finansowanie danego szkolenia w co najmniej 70% ze środków publicznych.

Wskazane wyżej regulacje stanowią implementację prawa unijnego, gdyż w świetle art. 132 ust. 1 lit. i Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L347 z 11 grudnia 2006 r., str. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą, państwa członkowskie zwalniają kształcenie dzieci lub młodzieży, kształcenie powszechne lub wyższe, kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

Ponadto, zgodnie z art. 134 powołanej wyżej Dyrektywy, dostawa towarów ani świadczenie usług nie korzystają ze zwolnienia przewidzianego w art. 132 ust. 1 lit. b, g), h), i), l), m) i n), w następujących przypadkach:

Cytowany przepis umiejscowiony został w Tytule IX rozdziale 2 tego aktu, zatytułowanym "Zwolnienia dotyczące określonych czynności wykonywanych w interesie publicznym", co oznacza, że usługi szkoleniowe na gruncie Dyrektywy VAT podlegają zwolnieniu od podatku wyłącznie, gdy są wykonywane w interesie publicznym, tzn. wypełniają obowiązki, jakie ciążą na danym państwie wobec jego obywateli. W żadnym przepisie Dyrektywy nie została jednak wskazana definicja "interesu publicznego", nie zostały również określone podmioty, które mogą działać "w interesie publicznym". Oznacza to, że zarówno komercyjne przedsiębiorstwa jak i niekomercyjne organizacje mogą prowadzić działalność z zakresu "interesu publicznego".

W tym kontekście wskazać należy - co wielokrotnie podkreślał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej - że zakres zwolnień przewidzianych w Dyrektywie nie może być interpretowany w sposób rozszerzający. Czynności zwolnione zgodnie z Dyrektywą stanowią autonomiczne pojęcia prawa wspólnotowego, a ich ujednolicona interpretacja ma służyć unikaniu rozbieżności w stosowaniu systemu podatku od wartości dodanej w poszczególnych państwach członkowskich. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem "pojęcia używane do opisania zwolnień wymienionych w art. 13 Szóstej Dyrektywy powinny być interpretowane w sposób ścisły, ponieważ stanowią one odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT objęta jest każda dostawa towarów i każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika" (wyrok TSUE z dnia 19 listopada 2009 r. C-461/08 w sprawie Don Bosco Onroerend Goed BV).

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca - podatnik podatku od towarów i usług - w swojej działalności m.in. realizuje usługi cateringu na rzecz projektów finansowanych w całości ze środków publicznych (w 85% z Europejskiego Funduszu Społecznego i 15% z budżetu państwa) stanowiące dostawy i usługi związane ze szkoleniami i kształceniem zawodowym, świadczy usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego oraz usługi i dostawy towarów ściśle z tymi usługami powiązanych, w tym usługi cateringu.

Zainteresowany nie świadczy na rzecz zleceniodawcy usług szkoleniowych. Usługi cateringowe są jedynymi usługami świadczonymi na rzecz zleceniodawcy. Świadczone są jednak w ramach projektu współfinansowanego z Europejskiego Funduszu Społecznego i towarzyszą usługom szkoleniowym świadczonym przez innego wykonawcę. Usługa cateringowa jest świadczona samodzielnie. Wnioskodawca nie świadczy usług szkoleniowych.

Dodatkowo z opisu stanu faktycznego wynika, że usługa cateringowa nie jest niezbędna do wykonania usługi szkolenia.

Wnioskodawca świadczy usługę cateringową samodzielnie, jednak usługa ta jest realizowana na potrzeby szkoleń realizowanych w ramach PO KL przez innego wykonawcę.

Usługa cateringowa jest opłacana w całości ze środków publicznych (budżetu Unii Europejskiej oraz budżetu państwa). Wynagrodzenie innych wykonawców świadczących usługi szkoleniowe (na potrzeby tych szkoleń dostarczany jest catering przez Wnioskodawcę) również w 100% opłacane jest ze środków publicznych.

Zainteresowany wskazał ponadto, że nie jest podmiotem objętym systemem oświaty zgodnie z ustawą z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty, nie jest także uczelnią, jednostką naukową Polskiej Akademii Nauk lub jednostką badawczo-rozwojową świadczącą usługi kształcenia na poziomie wyższym.

Zainteresowany uważa, że przy tak przedstawionym opisie sprawy wykonując usługę cateringu na rzecz podmiotów realizujących projekty finansowane w całości ze środków publicznych, świadczy usługi ściśle związane ze szkoleniami i kształceniem zawodowym i w związku z tym zobowiązany jest do wystawiania faktur VAT z zastosowaniem zwolnienia od podatku.

Z powyższym stanowiskiem Zainteresowanego nie można się zgodzić, ponieważ biorąc pod uwagę powołane wyżej przepisy w kontekście przedstawionego opisu sprawy stwierdzić należy, że świadczona przez Wnioskodawcę usługa cateringowa nie jest usługą ściśle związaną z usługą szkoleniową.

Aby ustalić, czy dana czynność (dostawa bądź usługa) ma ścisły związek z usługami kształcenia, należy zastosować w pierwszym rzędzie wykładnię językową przepisu posiłkując się w tym zakresie definicją słownikową. Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN, Warszawa 1996 r., "związek" to stosunek między rzeczami, zjawiskami itp. połączonymi ze sobą w jakiś sposób.

Przepisy krajowe, jak i europejskie, nie definiują dostaw/usług "ściśle związanych". Niemniej jednak z brzmienia art. 43 ust. 17 ustawy wynika, że nie dotyczą one dostaw towarów lub świadczenia usług, które nie są niezbędne do wykonania usługi podstawowej lub których głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia. Ponadto usługi pomocnicze winny być świadczone przez podmiot, który wykonuje usługę podstawową (art. 43 ust. 17a ustawy).

Trybunał Sprawiedliwości UE rozstrzygnął, że świadczenie usług lub dostawa towarów mogą być uznane za "ściśle związane" z działalnością edukacyjną, a przez to traktowane tak samo na gruncie podatkowym zgodnie z art. 13 część A ust. 1 lit. i Szóstej Dyrektywy (obecnie art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy 2006/112/WE) tylko, gdy mają one rzeczywiście charakter pomocniczy w stosunku do działalności edukacyjnej stanowiącej świadczenie główne (wyrok w sprawie Horizon College C-434/05). Z orzecznictwa Trybunału wynika, że określone świadczenie może być uznane za pomocnicze względem świadczenia głównego, jeżeli nie stanowi celu samego w sobie, lecz środek służący jak najlepszemu skorzystaniu ze świadczenia głównego.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy uznać, że redagując art. 43 ust. 17 i ust. 17a w zw. z art. 43 ust. 1 pkt 26 i pkt 29 ustawy, polski ustawodawca uwzględnił wnioski wypływające z orzecznictwa.

Zgodnie z tymi regulacjami zwolnienia dotyczące dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi (usługi kształcenia) mają zastosowanie, jeżeli:

* usługi te są wykonywane przez podmiot korzystający ze zwolnienia przy świadczeniu usługi podstawowej,

* usługi te są niezbędne do wykonania usługi podstawowej,

* ich głównym celem nie jest osiągnięcie dodatkowego dochodu, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

Z opisu zawartego we wniosku wynika, że Wnioskodawca - świadcząc usługi cateringu - chciałby skorzystać ze zwolnienia od podatku w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy z uwagi na to, że otrzymane przez niego wynagrodzenie pochodzi ze środków publicznych.

W tym miejscu ponownie należy wskazać, że aby wykonywana przez podwykonawcę - na rzecz zlecającego usługę - czynność, która nie stanowi usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, lecz jest usługą związaną z usługą podstawową podlegała zwolnieniu od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy lub § 3 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia nie wystarczy, że jest ona finansowana w całości lub w co najmniej 70% ze środków publicznych. W takim przypadku zwolnienie ma zastosowanie pod warunkiem, że:

* usługa jest niezbędna do wykonania usługi podstawowej,

* podwykonawca jest podmiotem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 lub 29 ustawy lub § 3 ust. 1 pkt 13 lub 14 rozporządzenia,

* celem wykonania tej usługi nie jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

Przy czym wyżej wymienione warunki muszą być spełnione łącznie aby dana usługa mogła być potraktowana jako usługa ściśle związana z usługą szkoleniową i mogła korzystać ze zwolnienia od podatku VAT w oparciu o wskazany przez Wnioskodawcę przepis.

Biorąc powyższe warunki pod uwagę stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie nie są one spełnione. Bowiem - jak wskazał Wnioskodawca i co potwierdzają okoliczności faktyczne sprawy - usługa cateringowa nie jest niezbędna do wykonania usługi szkolenia. Ponadto Zainteresowany nie jest podmiotem wymienionym w art. 43 ust. 1 pkt 26 oraz 29 ustawy, a usługi cateringowe są jedynymi usługami świadczonymi przez niego na rzecz zleceniodawcy.

Zatem w niniejszej sytuacji świadczona przez Wnioskodawcę usługa cateringu nie korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy w związku z art. 43 ust. 17 ustawy lub też na podstawie odpowiednich przepisów rozporządzenia - jako usługa ściśle związana z usługą szkoleniową - lecz jest opodatkowana stawką podatku VAT właściwą dla usługi cateringu.

Reasumując, świadczona przez Zainteresowanego usługa cateringu na rzecz beneficjenta środków publicznych, który świadczy usługę szkoleniową w ramach projektów finansowanych ze środków publicznych nie korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy z uwzględnieniem przepisów rozporządzenia - jako usługa ściśle związana z usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zauważyć ponadto należy, że organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Zainteresowanemu przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowanym.

Podkreślić należy, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy oraz we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa - rozpatrzone.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.