ILPP4/4512-1-141/16-4/IL - VAT w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia od podatku dla dostawy facelii przez rolnika ryczałtowego oraz sposobu dokumentowania dostawy facelii przez rolnika ryczałtowego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 29 kwietnia 2016 r. (data wpływu 30 maja 2016 r.) uzupełnionym pismem z dnia 6 lipca 2016 r. (data wpływu 8 lipca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia od podatku dla dostawy facelii przez rolnika ryczałtowego oraz sposobu dokumentowania dostawy facelii przez rolnika ryczałtowego - jest prawidłowe.

W dniu 30 maja 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia od podatku dla dostawy facelii przez rolnika ryczałtowego oraz sposobu dokumentowania dostawy facelii przez rolnika ryczałtowego. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 6 lipca 2016 r. (data wpływu 8 lipca 2016 r.) o opłatę oraz uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność rolniczą w rozumieniu art. 2 pkt 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług - zwanej dalej ustawą o VAT. Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT, tzn. że jest rolnikiem ryczałtowym w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy o VAT. Wnioskodawca podlega szczególnym procedurom dotyczących rolników ryczałtowych opisanych w art. 115 do 118 ustawy o VAT. W ramach tej działalności Wnioskodawca m.in. uprawia i sprzedaje facelię. Do tej pory Wnioskodawca sprzedawał facelię wyłącznie dla nabywców z Polski.

Gdy nabywcą był podatnik zarejestrowany jako podatnik VAT czynny sprzedaż dokumentowana była zgodnie z art. 116 ustawy o VAT, fakturą VAT RR wystawianą przez nabywcę. Gdy nabywca nie był zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym, na jego prośbę Wnioskodawca wystawiał rachunek. Wystawiając rachunek Wnioskodawca kierował się treścią § 14 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 sierpnia 2005 r. w sprawie naliczania odsetek za zwłokę oraz opłaty prolongacyjnej, a także zakresu informacji, które muszą być zawarte w rachunkach, wydanego na podstawie art. 87 § 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, zwanej dalej Ordynacją podatkową.

Obecnie Wnioskodawca zamierza sprzedawać wyhodowaną przez siebie facelię odbiorcom, którzy mają siedzibę lub miejsce zamieszkania w krajach Unii Europejskiej w szczególności w Niemczech.

Nabywcami będą zarówno podatnicy zarejestrowani w swoich krajach jako podatnicy podatku od wartości dodanej jak i nie zarejestrowani. Dostawy zawsze będą realizowane do z góry określonego odbiorcy z siedziby gospodarstwa Wnioskodawcy. Wnioskodawca facelię przewoził będzie czasami sam, czasami nabywca a czasami transport realizowany będzie poprzez zewnętrzną firmę transportową.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że sprzedaż będzie dotyczyła nasion facelii sklasyfikowanych wg Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług z 2008 r. jako 01.19.31.0.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy dokonując, na warunkach opisanych powyżej, sprzedaży facelii odbiorcom, którzy mają siedzibę lub miejsce zamieszkania w krajach Unii Europejskiej, zarówno podatnikom zarejestrowanym w swoich krajach jako podatnicy podatku od wartości dodanej jak i nie zarejestrowanym, sprzedaż ta może korzystać ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT.

2. Czy prawidłowe jest udokumentowanie tej sprzedaży poprzez wystawienie rachunku wg zasad określonych w § 14 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 sierpnia 2005 r. w sprawie naliczania odsetek za zwłokę oraz opłaty prolongacyjnej, a także zakresu informacji, które muszą być zawarte w rachunkach, wydanego na podstawie art. 87 § 5 Ordynacji podatkowej.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1 miejscem dostawy towarów w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - jest miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy. Zdaniem Wnioskodawcy, w jego przypadku towary w momencie rozpoczęcia transportu będą znajdowały się w siedzibie jego gospodarstwa na terenie Polski. Tak więc miejscem opodatkowania będzie Polska. Dostarczany towar to facelia (PKWiU 01.19.31.0) produkt rolny wyprodukowany przez Wnioskodawcę, tj. pochodzący z własnej działalności rolniczej. Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy wyżej opisana sprzedaż jest opodatkowana w Polsce i może korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT.

W przypadku nabywców mających siedzibę lub miejsce zamieszkania poza Polską, określone w art. 116 ustawy o VAT zasady dokumentowania dostawy fakturą VAT RR nie mają zastosowania. Taki nabywca nie może wystawić faktury VAT RR.

Zgodnie z art. 87 ust. 2 Ordynacji podatkowej rolnicy sprzedający produkty roślinne i zwierzęce pochodzące z własnej uprawy, hodowli lub chowu, nieprzerobione lub nieprzetworzone sposobem przemysłowym są zwolnieni z obowiązku wystawiania rachunków, określonego w art. 87 ust. 1 Ordynacji podatkowej. Jednak brak obowiązku nie wyklucza możliwości wystawienia takiego rachunku. Zdaniem Wnioskodawcy, na prośbę nabywcy może on udokumentować dostawę wystawiając taki rachunek.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy - przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 5a ustawy - towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Podkreślić należy, że prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja towarów stanowi warunek niezbędny do opodatkowania ich na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług. Klasyfikacją, do której odwołują się przepisy ustawy jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. z 2008 r. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.).

Zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji statystycznych - na podstawie Komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS z 2005 r. Nr 1, poz. 11) - zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. Z uwagi na powyższe oraz w związku z tym, że organy podatkowe nie są właściwe do klasyfikowania towarów, a dla prawidłowego opodatkowania sprzedaży niezbędne jest zaklasyfikowanie towarów będących przedmiotem wniosku do właściwego grupowania statystycznego, obowiązek ten spoczywa na Wnioskodawcy.

Według art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Na podstawie art. 15 ust. 4 ustawy - w przypadku osób fizycznych prowadzących wyłącznie gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie za podatnika uważa się osobę, która złoży zgłoszenie rejestracyjne, o którym mowa w art. 96 ust. 1.

Artykuł 15 ust. 5 ustawy stanowi, że przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio do osób fizycznych prowadzących wyłącznie działalność rolniczą w innych niż wymienione w ust. 4 przypadkach.

Działalność rolnicza została zdefiniowana w art. 2 pkt 15 ustawy, zgodnie z którym przez działalność rolniczą rozumie się produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, gruntową, szklarniową i pod folią, produkcję roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczą, chów, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego lub fermowego oraz chów i hodowlę ryb i innych organizmów żyjących w wodzie, a także uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin "in vitro", fermową hodowlę i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowlę i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, chów i hodowlę dżdżownic, entomofagów i jedwabników, prowadzenie pasiek oraz chów i hodowlę innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej, z wyjątkiem drewna okrągłego z drzew tropikalnych (PKWiU 02.20.13.0) oraz bambusa (PKWiU ex 01.29.30.0), a także świadczenie usług rolniczych.

W myśl art. 2 pkt 16 ustawy, pod pojęciem gospodarstwa rolnego rozumie się gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów o podatku rolnym.

Biorąc pod uwagę przytoczoną definicję działalności gospodarczej (art. 15 ust. 2 ustawy) uznać należy, że działalność rolnicza (art. 2 pkt 15 ustawy) mieści się w pojęciu działalności gospodarczej.

Przez rolnika ryczałtowego rozumie się rolnika dokonującego dostawy produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej lub świadczącego usługi rolnicze, korzystającego ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3, z wyjątkiem rolnika obowiązanego na podstawie odrębnych przepisów do prowadzenia ksiąg rachunkowych (art. 2 pkt 19 ustawy).

Stosownie do art. 2 pkt 20 ustawy - przez produkty rolne rozumie się towary wymienione w załączniku nr 2 do ustawy oraz towary wytworzone z nich przez rolnika ryczałtowego z produktów pochodzących z jego własnej działalności rolniczej przy użyciu środków zwykle używanych w gospodarstwie rolnym, leśnym i rybackim.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność rolniczą w rozumieniu art. 2 pkt 15 ustawy. Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy, tzn. jest rolnikiem ryczałtowym w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy. Wnioskodawca podlega szczególnym procedurom dotyczącym rolników ryczałtowych opisanym w art. 115-118 ustawy. W ramach tej działalności Wnioskodawca m.in. uprawia i sprzedaje facelię (PKWiU 01.19.31.0). Do tej pory Wnioskodawca sprzedawał facelię wyłącznie dla nabywców z Polski.

Wnioskodawca zamierza sprzedawać wyhodowaną przez siebie facelię odbiorcom, którzy mają siedzibę lub miejsce zamieszkania w krajach Unii Europejskiej w szczególności w Niemczech.

Nabywcami będą zarówno podatnicy zarejestrowani w swoich krajach jako podatnicy podatku od wartości dodanej jak i niezarejestrowani. Dostawy zawsze będą realizowane do z góry określonego odbiorcy z siedziby gospodarstwa Wnioskodawcy. Wnioskodawca facelię przewoził będzie czasami sam, czasami nabywca a czasami transport realizowany będzie poprzez zewnętrzną firmę transportową.

W poz. 1 załącznika nr 2 do ustawy, który stanowi "Wykaz towarów i usług, od których dostawy i świadczenia przysługuje zryczałtowany zwrot podatku od towarów i usług", jako produkty rolne wymienione zostały pod symbolem:

PKWiU ex 01.1 "Rośliny inne niż wieloletnie, z wyłączeniem:

Stosownie do art. 2 pkt 30 ustawy #61485; przez PKWiU ex - rozumie się zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Umieszczenie ww. oznaczenia przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania wykazu towarów i usług, od których dostawy i świadczenia przysługuje zryczałtowany zwrot podatku od towarów i usług tylko do towarów/usług należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniających określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce "nazwa towaru lub usługi (grupy towarów lub usług)".

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca dokonując uprawy i sprzedaży facelii, o symbolu PKWiU 01.19.31.0, będzie spełniał definicję rolnika ryczałtowego dokonującego dostawy produktu rolnego pochodzącego z własnej działalności rolniczej.

Dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług istotne jest określenie miejsca świadczenia danej czynności. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależy, czy dana czynność podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Przepisy dotyczące miejsca świadczenia przy dostawie towarów, zostały zawarte w art. 22 ustawy.

W świetle art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy #61485; miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

W przedmiotowej sprawie miejscem dostawy a tym samym miejscem opodatkowania sprzedawanej przez Wnioskodawcę facelii na rzecz odbiorców, którzy mają siedzibę lub miejsce zamieszkania w krajach Unii Europejskiej, zarówno podatnikom zarejestrowanym w swoich krajach jako podatnicy podatku od wartości dodanej jak i niezarejestrowanym, będzie miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy, tj. terytorium Polski.

Jak wynika z regulacji art. 41 ust. 1 ustawy stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie natomiast z art. 146a pkt 1 ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienia od podatku.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy - zwalnia się od podatku dostawę produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej, dokonywaną przez rolnika ryczałtowego oraz świadczenie usług rolniczych przez rolnika ryczałtowego.

Analizując powyższe uregulowania prawne należy stwierdzić, że zwolnienie rolnika ryczałtowego od podatku ma charakter przedmiotowo-podmiotowy. Od podatku zwolnieni są tylko rolnicy ryczałtowi i tylko w zakresie wyraźnie wskazanym w przepisie.

W okolicznościach przedstawionych w opisie sprawy Wnioskodawca jako rolnik ryczałtowy, dokonując sprzedaży facelii odbiorcom, którzy mają siedzibę lub miejsce zamieszkania w krajach Unii Europejskiej, zarówno podatnikom zarejestrowanym w swoich krajach jako podatnicy podatku od wartości dodanej jak i niezarejestrowanym, będzie zwolniony od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy.

Reasumując, sprzedaż ta korzystać będzie ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy.

Na mocy art. 116 ust. 1 ustawy - podatnik zarejestrowany jako podatnik VAT czynny nabywający produkty rolne od rolnika ryczałtowego wystawia w dwóch egzemplarzach fakturę dokumentującą nabycie tych produktów. Oryginał faktury jest przekazywany dostawcy.

Wnioskodawca wskazał, że zamierza sprzedawać wyhodowaną przez siebie facelię odbiorcom, którzy mają siedzibę lub miejsce zamieszkania w krajach Unii Europejskiej, w szczególności w Niemczech, którzy będą zarówno podatnikami zarejestrowanymi w swoich krajach jako podatnicy podatku od wartości dodanej jak i niezarejestrowani. A zatem, powołany przepis art. 116 nie będzie miał w sprawie zastosowania.

Z art. 106b ust. 2 ustawy natomiast wynika, że podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.

Przepis art. 117 pkt 1 ustawy wskazuje, że rolnik ryczałtowy w zakresie prowadzonej działalności rolniczej dostarczający produkty rolne jest zwolniony z obowiązku m.in. wystawiania faktur.

Zgodnie z art. 87 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) - zwanej dalej Ordynacją podatkową - jeżeli z odrębnych przepisów nie wynika obowiązek wystawienia faktury, podatnicy prowadzący działalność gospodarczą są obowiązani, na żądanie kupującego lub usługobiorcy, wystawić rachunek potwierdzający dokonanie sprzedaży lub wykonanie usługi.

Obowiązek wystawienia rachunku, o którym mowa w § 1, nie dotyczy rolników sprzedających produkty roślinne i zwierzęce pochodzące z własnej uprawy, hodowli lub chowu, nieprzerobione lub nieprzetworzone sposobem przemysłowym, chyba że sprzedaż jest dokonywana w ich odrębnych, stałych miejscach sprzedaży poza obrębem uprawy, hodowli lub chowu, z wyjątkiem sprzedaży na targowiskach, o których mowa w art. 20 ust. 1c pkt 3 lit. b ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (art. 87 § 2 Ordynacji podatkowej).

Stosownie do art. 87 § 5 Ordynacji podatkowej - minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, zakres informacji, które muszą być zawarte w rachunkach, uwzględniając w szczególności dane identyfikujące sprzedawcę i kupującego, wykonawcę i odbiorcę usług oraz oznaczenie wartości i rodzaju transakcji.

Szczegółowe warunki jakie winny spełniać rachunki wystawiane przez podatników w celu udokumentowania zdarzeń gospodarczych regulują przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 sierpnia 2005 r. w sprawie naliczania odsetek za zwłokę oraz opłaty prolongacyjnej, a także zakresu informacji, które muszą być zawarte w rachunkach (Dz. U. Nr 165, poz. 1373, z późn. zm.).

W myśl § 14 ust. 1 ww. rozporządzenia - rachunek potwierdzający dokonanie sprzedaży lub wykonanie usługi zawiera co najmniej:

Wnioskodawca w opisie sprawy wskazał, że dostawy wyhodowanej facelii zawsze będą realizowane z siedziby jego gospodarstwa.

Zatem z treści przytoczonych przepisów oraz przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca nie będzie obowiązany do wystawienia rachunku. Jednakże przepisy te równocześnie nie wskazują na niemożność wystawienia przez niego rachunku wg wskazanych powyżej zasad, który będzie dokumentował sprzedaż uprawianej facelii.

Wobec powyższego, prawidłowe będzie udokumentowanie sprzedaży facelii odbiorcom, którzy mają siedzibę lub miejsce zamieszkania w krajach Unii Europejskiej, zarówno podatnikom zarejestrowanym w swoich krajach jako podatnicy podatku od wartości dodanej jak i niezarejestrowanym, poprzez wystawienie rachunku wg zasad określonych w § 14 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 sierpnia 2005 r. w sprawie naliczania odsetek za zwłokę oraz opłaty prolongacyjnej, a także zakresu informacji, które muszą być zawarte w rachunkach, wydanego na podstawie art. 87 § 5 Ordynacji podatkowej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Podkreślić należy, że analiza prawidłowości klasyfikacji sprzedawanego towaru do właściwego grupowania statystycznego, nie mieści się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego. A zatem, Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny stanowiska przedstawionego przez Wnioskodawcę w zakresie klasyfikacji statystycznej towaru będącego przedmiotem pytania. Wobec powyższego, niniejsza interpretacja wydana została w oparciu o grupowanie PKWiU wskazane przez Wnioskodawcę.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa

(art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.