ILPP2/4512-1-603/15-4/SJ - VAT w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntu.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z 30 lipca 2015 r. (data wpływu 3 sierpnia 2015 r.) uzupełnionym pismem z 16 września 2015 r. (data wpływu 21 września 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntu - jest prawidłowe.

W dniu 3 sierpnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntu. Wniosek uzupełniono 21 września 2015 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest rolnikiem indywidualnym, prowadzącym gospodarstwo rolne. Jednocześnie Zainteresowany nie prowadzi pozarolniczej działalności gospodarczej, nie jest zarejestrowany jako przedsiębiorca oraz nie jest zarejestrowany jako podatnik podatku VAT.

Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości gruntowej niezabudowanej, obejmującej jedną działkę gruntową. Nieruchomość ta jest wykorzystywana w ramach prowadzonego przez Wnioskodawcę gospodarstwa rolnego. Do 2009 r. nieruchomość była przeznaczona w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego na cele rolnicze. W 2009 r. miała jednak miejsce zmiana planu i od tamtego czasu nieruchomość objęta jest terenem aktywności gospodarczej z obiektami produkcji, składami, magazynami i usługami.

Zainteresowany zamierza sprzedać nieruchomość będącą jego własnością na rzecz nabywcy będącego przedsiębiorcą.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany wskazał, że:

1. Nabył grunt na podstawie umowy sprzedaży zawartej w dniu 21 czerwca 2002 r.

2. Do 2009 r. Wnioskodawca dokonywał zbioru i sprzedaży płodów rolnych z działki będącej przedmiotem transakcji.

3. Inicjatorem zmiany przeznaczenia gruntu był właściciel przyległej działki.

4. Grunt jest nadal przeznaczony do celów rolniczych.

5. Grunt nie był, nie jest i nie będzie udostępniany innym osobom na podstawie umów dzierżawy, najmu itp.

6. Wnioskodawca dokonywał już dostaw gruntu. Dnia 4 marca 2008 r. zawarł umowę sprzedaży działek o numerach: 87/1; 2/2; 3; 460/2; 460/3; 461; 1/1; 3/2; 3/3; 40; 41, 112/2 o łącznym obszarze 52,3422 ha.

7. Zainteresowany poniósł nakłady w celu przygotowania gruntu do sprzedaży, m.in. zawarł umowę z pośrednikiem w obrocie nieruchomościami, który aktywnie poszukiwał nabywcy gruntu. Obecnie korzysta z usług profesjonalnego doradztwa prawnego i podatkowego z zamiarem jak najkorzystniejszego przeprowadzenia planowanej transakcji poprzez m.in. opiniowanie treści umów, czy pomoc w negocjacjach z kontrahentem. Działa więc wyłącznie w celu zarobkowym. Oprócz tego nie wyklucza poniesienia innych wydatków w celu uatrakcyjnienia gruntu poprzez przygotowanie go dla potrzeb potencjalnych nabywców (uzbrojenie terenu, ogrodzenie itp.).

8. Wnioskodawca posiada jeszcze inne grunty rolne i nie wyklucza sprzedaży części z nich w przyszłości.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy zamierzona przez Wnioskodawcę transakcja sprzedaży będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, zamierzona przez niego czynność będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Sprzedaż nieruchomości gruntowych mieści się w zakresie czynności opodatkowanych podatkiem VAT, ponieważ stanowi ona dostawę towarów, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 oraz art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług (u.vat.). Obowiązek podatkowy przy sprzedaży nieruchomości gruntowej powstanie jednak jedynie wtedy, gdy sprzedawcę, tj. osobę dokonującą tej dostawy, będzie można zakwalifikować jako podatnika tego podatku.

Podatnikami podatku VAT są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Z punktu widzenia przypisania danej osobie statusu podatnika podatku VAT nie jest przy tym istotne, czy prowadzi ona lub prowadziła wcześniej działalność gospodarczą oraz czy dokonała ona przewidzianej przepisami rejestracji jako osoba prowadząca taką działalność.

Według definicji przewidzianej w art. 15 ust. 2 u.vat, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. C-180/10, wskazano, że jeżeli sprzedawca nieruchomości w celu dokonania wspomnianej sprzedaży podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi dyrektywy 2006/112, należy uznać ją za podmiot prowadzący "działalność gospodarczą" w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od wartości dodanej. Okoliczność, że osoba ta jest "rolnikiem ryczałtowym" w rozumieniu art. 295 ust. 1 pkt 3 dyrektywy 2006/112, jest w tym zakresie bez znaczenia.

W wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 18 października 2011 r. I FSK 1536/10, wskazano natomiast, że: "rolnik sprzedający prywatne działki wcześniej wykorzystywane do działalności rolniczej, powstałe w wyniku podziału jednej działki na mniejsze (po przeklasyfikowaniu na budowlane), działa jako podatnik z uwagi na podejmowane zorganizowane działania w celu sprzedaży, uzbrojenie terenu, działania marketingowe. Fakt podjęcia np. takich czynności jak uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych oraz działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, stanowią o takiej aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, które mogą wskazywać, że czynności sprzedającego przybierają formę zawodową (profesjonalną), a w konsekwencji zorganizowaną". Również w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z 13 listopada 2013 r. I SA/Łd 1007/13, stwierdzono, że: "takie elementy, jak: podział gruntu na działki budowlane, uzbrojenie terenu (woda i prąd), wydzielenie drogi wewnętrznej, angażowanie własnych środków wreszcie wielokrotność dokonywania sprzedaży, a także zarobkowy charakter tej działalności (zaspokojenie cudzych potrzeb) pozwalają uznać stronę za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu przepisu art. 15 ust. 1 i 2 u.p.t.u., a więc za podatnika podatku od towarów i usług".

Opodatkowanie danej czynności sprzedaży nieruchomości gruntowej może zatem każdorazowo zależeć od oceny tej czynności w kontekście przypisania sprzedawcy statusu podatnika. Na tle powołanego orzecznictwa można przyjąć, że przypisanie sprzedawcy nieruchomości statusu podatnika VAT zależy zatem przede wszystkim od sposobu, w jaki przygotowuje się on do sprzedaży i następnie jej dokonuje. Jeżeli sprzedawca podejmuje działania w zakresie obrotu nieruchomościami, aktywnie poszukuje nabywców, przeznacza na ten cel własne środki lub stara się uatrakcyjnić sprzedawaną nieruchomość (np. poprzez jej uzbrojenie), wówczas może zostać uznany za podatnika VAT.

W związku z powyższym opodatkowanie sprzedaży nieruchomości gruntowych podatkiem VAT zależy przede wszystkim od czynności, które wykonuje sprzedający w związku z zamierzoną sprzedażą - w wypadku podejmowania działań "marketingowych", ponoszenia inwestycji w celu jak najkorzystniejszej sprzedaży działki itp., osoba taka powinna - w odniesieniu do tej sprzedaży-zostać uznana za podatnika VAT.

W odniesieniu do Wnioskodawcy przesłanki uznania go za podatnika podatku VAT w odniesieniu do zamierzonej czynności sprzedaży nieruchomości będą zatem spełnione bowiem:

* Zainteresowany angażuje własne środki w przygotowanie sprzedaży poprzez zawarcie umowy z pośrednikiem w obrocie nieruchomościami;

* Wnioskodawca zamierza dokonać czynności wyłącznie w celu zarobkowym;

* Zainteresowany prowadzi rozległe negocjacje z potencjalnym nabywcą i podejmuje starania mające na celu dostosowanie nieruchomości do potrzeb nabywcy.

W związku z powyższym, w wypadku ziszczenia się opisanego zdarzenia przyszłego, zamierzone przez Wnioskodawcę czynności będą polegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wnioskodawca podkreśla, że prawidłowość powyższego stanowiska potwierdza interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 10 lipca 2014 r. nr (...), wydana dla niego w niemal identycznym stanie faktycznym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy - przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Według art. 2 pkt 22 ustawy - przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Jak stanowi art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121, z późn. zm.) - rzeczami w rozumieniu niniejszego Kodeksu są tylko przedmioty materialne. Wyjaśnić jednocześnie należy, że przedmiotami stosunków prawnych są dobra materialne i niematerialne. Wśród dóbr materialnych wyróżniamy m.in. rzeczy. Rzeczy dzieli się na nieruchomości i rzeczy ruchome. Natomiast w myśl art. 46 § 1 ww. Kodeksu, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Zatem grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Podkreślić należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Powyższe oznacza, że dostawa towarów, w tym przypadku gruntów, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy czynność podlegającą opodatkowaniu wykona podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Jednocześnie okoliczności dokonania tej czynności powinny nosić znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w ustawie o podatku od towarów i usług, tzn. powinny polegać na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Należy stwierdzić, że każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług. Tym samym wykorzystywanie majątku prywatnego stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży, w tym przypadku nieruchomości jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie majątku w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został i faktycznie wykorzystany na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Tym samym nie jest działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty, ani też wykorzystany w trakcie jego posiadania w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Skutkiem powyższego, status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonywania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT, istotnym jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów cytowanej wyżej ustawy.

Stosownie do art. 9 ust. 1 i ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L z 2006 r. Nr 347, str. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą - "podatnikiem" jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel, czy też rezultaty takiej działalności. Natomiast "działalność gospodarcza" obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Opodatkowaniu VAT podlega - na podstawie art. 2 ust. 1 lit. a Dyrektywy - odpłatna dostawa towarów na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze.

W kontekście powyższego nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W podobny sposób rozstrzygnął Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w orzeczeniu z 29 października 2007 r. sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

W niniejszej sprawie konieczne stało się zatem ustalenie, czy w świetle przedstawionych informacji Zainteresowany w celu dokonania sprzedaży działek podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkować będzie koniecznością uznania go za podmiot prowadzący "działalność gospodarczą" w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż ta nastąpiła w ramach zarządu jego majątkiem prywatnym.

Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady - a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy - jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalności gospodarczą. Podobnie - zdaniem Trybunału - okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast - wyjaśnił Trybunał - w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, tj. wykazuje aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest rolnikiem indywidualnym, prowadzącym gospodarstwo rolne i jednocześnie nie prowadzi pozarolniczej działalności gospodarczej, nie jest zarejestrowany jako przedsiębiorca oraz nie jest zarejestrowany jako podatnik podatku VAT. Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości gruntowej niezabudowanej, obejmującej jedną działkę gruntową, która została nabyta na podstawie umowy sprzedaży zawartej w 2002 r. Nieruchomość ta jest wykorzystywana w ramach prowadzonego przez Wnioskodawcę gospodarstwa rolnego. Do 2009 r. nieruchomość była przeznaczona w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego na cele rolnicze. W 2009 r. miała jednak miejsce zmiana planu i od tamtego czasu nieruchomość objęta jest terenem aktywności gospodarczej z obiektami produkcji, składami, magazynami i usługami (inicjatorem zmiany przeznaczenia gruntu był właściciel przyległej działki). Do 2009 r. Wnioskodawca dokonywał zbioru i sprzedaży płodów rolnych z działki będącej przedmiotem transakcji. Jak wskazał Zainteresowany, przedmiotowy grunt jest nadal przeznaczony do celów rolniczych i nie był, nie jest i nie będzie udostępniany innym osobom na podstawie umów dzierżawy, najmu itp. Wnioskodawca zamierza sprzedać nieruchomość będącą przedmiotem wniosku na rzecz nabywcy będącego przedsiębiorcą. W ramach czynności zmierzających do sprzedaży Wnioskodawca poniósł nakłady w celu przygotowania gruntu do sprzedaży, m.in. zawarł umowę z pośrednikiem w obrocie nieruchomościami, który aktywnie poszukiwał nabywcy gruntu. Obecnie korzysta z usług profesjonalnego doradztwa prawnego i podatkowego z zamiarem jak najkorzystniejszego przeprowadzenia planowanej transakcji poprzez m.in. opiniowanie treści umów, czy pomoc w negocjacjach z kontrahentem. Działa więc wyłącznie w celu zarobkowym. Oprócz tego nie wyklucza poniesienia innych wydatków w celu uatrakcyjnienia gruntu poprzez przygotowanie go dla potrzeb potencjalnych nabywców (uzbrojenie terenu, ogrodzenie itp.). Wnioskodawca dokonywał już dostaw gruntu, tj. w 2008 r. zawarł umowę sprzedaży działek o numerach: 87/1; 2/2; 3; 460/2; 460/3; 461; 1/1; 3/2; 3/3; 40; 41; 112/2 o łącznym obszarze 52,3422 ha. Zainteresowany Wnioskodawca posiada jeszcze inne grunty rolne i nie wyklucza sprzedaży części z nich w przyszłości.

Przy tak postawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy sprzedaż nieruchomości gruntowej będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

W kontekście powyższych rozważań istotna jest więc ocena, czy z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Zainteresowany podejmował działania charakterystyczne dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Ocena ta winna przy tym uwzględniać nie tylko samodzielne znaczenie poszczególnych kryteriów kwalifikacji określonych działań jako cech charakteryzujących działalność handlową, ale też brać pod uwagę całokształt tychże działań, ich wzajemne uzupełnianie się i przydatność z punktu widzenia tego rodzaju działalności gospodarczej.

Analizując przedstawione we wniosku okoliczności należy stwierdzić, że z zawartego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika taka aktywność Zainteresowanego, która wykracza poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W niniejszej sprawie, Wnioskodawca poniósł bowiem nakłady w celu przygotowania gruntu do sprzedaży, m.in. zawarł umowę z pośrednikiem w obrocie nieruchomościami, który aktywnie poszukiwał nabywcy gruntu. Obecnie Zainteresowany korzysta z usług profesjonalnego doradztwa prawnego i podatkowego z zamiarem jak najkorzystniejszego przeprowadzenia planowanej transakcji poprzez m.in. opiniowanie treści umów, czy pomoc w negocjacjach z kontrahentem. Oprócz tego Zainteresowany nie wyklucza poniesienia innych wydatków w celu uatrakcyjnienia gruntu poprzez przygotowanie go dla potrzeb potencjalnych nabywców (uzbrojenie terenu, ogrodzenie itp.). Wnioskodawca wskazał również, że sprzedaży gruntu zamierza dokonać wyłącznie w celu zarobkowym. W tym kontekście należy także zwrócić uwagę na fakt, że do tej pory Wnioskodawca sprzedał 12 działek o łącznej powierzchni 52,3422 ha i nie wyklucza sprzedaży następnych działek w przyszłości. Ponadto z wniosku wynika, że Zainteresowany prowadzi rozległe negocjacje z potencjalnym nabywcą i podejmuje starania mające na celu dostosowanie nieruchomości do potrzeb nabywcy.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, że w niniejszej sprawie występują przesłanki pozwalające uznać Zainteresowanego za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, polegającą na handlu nieruchomościami. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT należy uznać podmiot dokonujący dostawy za występujący w związku ze sprzedażą jako podatnik podatku od towarów i usług. W niniejszej sprawie takie przesłanki występują.

Należy zatem uznać, że Zainteresowany dokonując sprzedaży nieruchomości gruntowej będzie działał w charakterze podatnika, a czynność ta będzie nosiła znamiona działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Skutkiem powyższego transakcja zbycia nieruchomości gruntowej będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Reasumując, zamierzona przez Wnioskodawcę transakcja sprzedaży nieruchomości gruntowej będącej przedmiotem wniosku, będzie stanowiła działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy i będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ Zainteresowany wypełni przesłanki zdefiniowane w art. 15 ust. 1 ustawy i wystąpi w roli podatnika podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.