ILPP2/4512-1-257/15-4/MN - VAT w zakresie opodatkowania transakcji sprzedaży Budynku wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntu

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 17 marca 2015 r. (data wpływu do Izby Skarbowej w Poznaniu 20 marca 2015 r., data wpływu do Biura KIP w Lesznie 25 marca 2015 r.) uzupełnionym pismem z 20 maja 2015 r. (data wpływu do Izby Skarbowej w Poznaniu 21 maja 2015 r., data wpływu do Biura KIP w Lesznie 25 maja 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji sprzedaży Budynku wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntu - jest prawidłowe.

W dniu 20 marca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji sprzedaży Budynku wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntu. Wniosek uzupełniono pismem z 20 maja 2015 r. (data wpływu do Izby Skarbowej w Poznaniu 21 maja 2015 r., data wpływu do Biura KIP w Lesznie 25 maja 2015 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest właścicielem budynku biurowo-usługowego (zwanym dalej: "Budynkiem") posadowionego na gruncie nabytym przez Wnioskodawcę (transakcja nabycia gruntu została opodatkowana podatkiem od towarów i usług).

Grunt jest własnością Skarbu Państwa i znajduje się w użytkowaniu wieczystym Wnioskodawcy.

Budynek stanowi główny składnik majątku Wnioskodawcy i jest w całości, od momentu oddania do użytkowania w styczniu 2013 r., przedmiotem najmu. Usługi najmu podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wnioskodawca zamierza dokonać sprzedaży Budynku (w znaczeniu "dostawy" zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 maja 2004 r. z późn. zm., zwanej dalej: "Ustawą") wraz z gruntem, na którym posadowiony jest m.in. Budynek, parkingi oraz wiaty rowerowe przeznaczone do wyłącznego użytku przez najemców Budynku.

W wyniku sprzedaży na nabywcę Budynku przejdą prawa z umów najmu Budynku. W wyniku sprzedaży nie dojdzie do przejścia zobowiązań, należności (w tym należności związane z czynszami najmu, powstałe przed planowaną transakcją), umów z gestrami sieci, firmami świadczącymi usługi zarządzania Budynkiem, rachunków bankowych, praw do znaku towarowego Wnioskodawcy, nie dojdzie także do przejęcia - w rozumieniu art. 231 Kodeksu pracy - pracowników Wnioskodawcy. Księgi rachunkowe i rozliczenia podatkowe przedsiębiorstwa Wnioskodawcy nie zostaną przejęte przez nabywcę w ramach planowanej transakcji. Także zobowiązania z tytułu kredytu, z którego sfinansowana została budowa Budynku nie przejdą na nowego nabywcę. Wnioskodawca ani nabywca nie będą podejmowali próby uzyskania zgody wierzycieli na przeniesienie zobowiązań Wnioskodawcy związanych z Budynkiem na nabywcę Budynku. Celem transakcji sprzedaży będzie zbycie poszczególnych składników majątku Wnioskodawcy i to w taki sposób, by po ich sprzedaży Wnioskodawca mógł prowadzić dalszą działalność gospodarczą.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że Budynek będący przedmiotem wniosku jest i był wykorzystywany wyłącznie na cele prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług. Z tytułu wytworzenia Budynku będącego przedmiotem wniosku przysługiwało Spółce prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Spółka, od momentu przyjęcia Budynku jako środka trwałego nie poniosła wydatków na ulepszenie Budynku, które stanowiłyby co najmniej 30% jego wartości początkowej. Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że w zdarzeniu przyszłym przedstawionym we wniosku, przedmiotem planowanej transakcji sprzedaży Budynku wraz z gruntem nie będzie przedsiębiorstwo albo zorganizowana część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 pkt 1 w związku z art. 2 pkt 27e Ustawy.

2. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że w zdarzeniu przyszłym przedstawionym we wniosku, planowana transakcja sprzedaży Budynku wraz z gruntem będzie korzystała ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy.

3. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że w zdarzeniu przyszłym przedstawionym we wniosku, planowana transakcja sprzedaży Budynku wraz gruntem może korzystać z opcji opodatkowania podatkiem VAT przy spełnieniu warunków zawartych w art. 43 ust. 10 Ustawy.

Zdaniem Wnioskodawcy, w zdarzeniu przyszłym przedstawionym we wniosku, przedmiotem planowanej transakcji sprzedaży Budynku wraz z gruntem nie będzie przedsiębiorstwo ani zorganizowana część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 pkt 1 w związku z art. 2 pkt 27e Ustawy.

Zgodnie z art. 6 pkt 1 Ustawy - przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zgodnie z art. 2 pkt 27e Ustawy - ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o zorganizowanej części przedsiębiorstwa rozumie się przez to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo realizujące te zadania.

Pojęcie "przedsiębiorstwa" nie zostało zdefiniowane w Ustawie, niemniej zgodnie ze stanowiskiem organów podatkowych i sądów administracyjnych, należy w tym przypadku odnieść się do definicji przedsiębiorstwa, zawartej w art. 551 Kodeksu cywilnego, zgodnie z którym: "Przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności: 1) oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa); 2) własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości; 3) prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych; 4) wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne; 5) koncesje, licencje i zezwolenia; 6) patenty i inne prawa własności przemysłowej; 7) majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne; 8) tajemnice przedsiębiorstwa; 9) księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej".

Planowana sprzedaż Budynku wraz z gruntem dotyczyć będzie jedynie określonych składników materialnych i niematerialnych Wnioskodawcy.

W ramach tej transakcji nie dojdzie do przeniesienia m.in. środków pieniężnych; należności; ksiąg rachunkowych; umów dotyczących usług księgowych umów z dostawcami mediów do Budynku, umów dotyczących bieżącego funkcjonowania Wnioskodawcy (np. umowy najmu biura, umów o świadczenie usług doradczych i administracyjnych, rachunków bankowych ani zobowiązań Wnioskodawcy, w tym także z tytułu zaciągniętego kredytu przeznaczonego na wybudowanie Budynku.

Oznacza to, że składniki materialne i niematerialne przenoszone w ramach transakcji przez Wnioskodawcę na kupującego nie będą mogły stanowić niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego zadania gospodarcze ze względu na brak transferu kluczowych składników.

Przenoszony majątek nie będzie zatem umożliwiał samodzielnego prowadzenia działalności gospodarczej, wyłącznie w oparciu o nabywane składniki. W planowanej transakcji nie dojdzie do przeniesienia minimum środków, wystarczających do samodzielnego prowadzenia działalności gospodarczej, a w celu jej prowadzenia nabywca będzie musiał podjąć dalsze działania, aby zapewnić brakujące składniki majątku, tj. zawrzeć umowy z dostawcami usług do Budynku, zawrzeć umowy o zarządzanie Budynkiem, dokonać otwarcia rachunku bankowego, itp.

W świetle wskazanej wcześniej definicji, aby mówić o nabyciu "zorganizowanej części przedsiębiorstwa", przenoszony zespół składników majątkowych powinien być co najmniej wyodrębniony organizacyjnie oraz finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie Wnioskodawcy, względnie umożliwiać prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej wyłącznie w oparciu o te składniki (wyodrębnienie funkcjonalne). Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej jako dział, wydział, oddział. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu bądź innego aktu o podobnym charakterze. W przypadku planowanej transakcji, przedmiot transakcji nie jest wyodrębniony organizacyjnie ani finansowo w strukturach Wnioskodawcy.

Biorąc pod uwagę powyższe, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że planowana transakcja stanowić będzie przeniesienie własności konkretnych składników materialnych i niematerialnych (w tym umów), których zespół nie spełnia jednak definicji przedsiębiorstwa lub też zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Powyższe stanowisko Wnioskodawcy znajduje także potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych wydawanych przez organy podatkowe dla zapytań w podobnych stanach faktycznych (np. interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 2 kwietnia 2014 r., nr ILPP2/443-38/14-4/MN, interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 5 kwietnia 2013 r., nr IPPP1/443-186/13-4/MP, interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 3 grudnia 2012 r., nr IPPP1/443 943/12-4/AP).

W ocenie Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym nie znajdzie zastosowania art. 6 pkt 1 Ustawy, zgodnie z którym nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej jego części przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, a planowana sprzedaż przez Wnioskodawcę Budynku będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 Ustawy.

Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż (dostawa) Budynku będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów usług na mocy art. 43 pkt 10 Ustawy.

Dostawa Budynku bowiem nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim, a pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą Budynku upłynął okres dłuższy niż 2 lata.

Natomiast, zgodnie z art. 43 ust. 11 Ustawy, stronom transakcji dostawy Budynku przysługiwało będzie prawo rezygnacji ze zwolnienia od podatku, o którym mowa pkt 10, i wybranie opodatkowania dostawy pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca Budynku (i) będą zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni i (ii) złożą, przed dniem dokonania dostawy Budynku właściwemu dla nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy Budynku.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 Ustawy - w myśl którego, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższego wynika, że co do zasady, grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku, zaś wybór opodatkowania transakcji dostawy budynku w swych skutkach rozciągać się będzie na dostawę gruntu, na którym posadowiony jest budynek.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przepisy art. 6 ustawy wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są tutaj wskazane te czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów, czy też odpłatnego świadczenia usług. Z uwagi jednakże na stosowne wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu.

Na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy - przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pojęcie "transakcji zbycia" należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu "dostawy towarów" w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy tzn. "zbycie" obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej, w tym także w formie umowy sprzedaży.

Zaznaczyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji "przedsiębiorstwa". Dlatego też, dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy posłużyć się definicją sformułowaną w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121, z późn. zm.).

Zgodnie z powołanym wyżej przepisem - przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

W myśl art. 55² Kodeksu cywilnego - czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Zatem, składniki materialne i niematerialne, wchodzące w skład przedsiębiorstwa, powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

O tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Stosownie do art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług - przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

Z wniosku wynika, że w wyniku sprzedaży na nabywcę Budynku przejdą prawa z umów najmu Budynku. W wyniku sprzedaży nie dojdzie do przejścia zobowiązań, należności (w tym należności związane z czynszami najmu, powstałe przed planowaną transakcją), umów z gestrami sieci, firmami świadczącymi usługi zarządzania Budynkiem, rachunków bankowych, praw do znaku towarowego Wnioskodawcy, nie dojdzie także do przejęcia - w rozumieniu art. 231 Kodeksu pracy - pracowników Wnioskodawcy. Księgi rachunkowe i rozliczenia podatkowe przedsiębiorstwa Wnioskodawcy nie zostaną przejęte przez nabywcę w ramach planowanej transakcji. Także zobowiązania z tytułu kredytu, z którego sfinansowana została budowa Budynku nie przejdą na nowego nabywcę. Wnioskodawca ani nabywca nie będą podejmowali próby uzyskania zgody wierzycieli na przeniesienie zobowiązań Wnioskodawcy związanych z Budynkiem na nabywcę Budynku. Celem transakcji sprzedaży będzie zbycie poszczególnych składników majątku Wnioskodawcy i to w taki sposób, by po ich sprzedaży Wnioskodawca mógł prowadzić dalszą działalność gospodarczą. Składniki materialne i niematerialne przenoszone w ramach transakcji przez Wnioskodawcę na kupującego nie będą mogły stanowić niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego zadania gospodarcze ze względu na brak transferu kluczowych składników. Przenoszony majątek nie będzie zatem umożliwiał samodzielnego prowadzenia działalności gospodarczej, wyłącznie w oparciu o nabywane składniki. W planowanej transakcji nie dojdzie do przeniesienia minimum środków, wystarczających do samodzielnego prowadzenia działalności gospodarczej, a w celu jej prowadzenia nabywca będzie musiał podjąć dalsze działania, aby zapewnić brakujące składniki majątku, tj. zawrzeć umowy z dostawcami usług do Budynku, zawrzeć umowy o zarządzanie Budynkiem, dokonać otwarcia rachunku bankowego, itp. W przypadku planowanej transakcji, przedmiot transakcji nie jest wyodrębniony organizacyjnie ani finansowo w strukturach Wnioskodawcy.

Odnosząc treść przytoczonych przepisów do opisu sprawy stwierdzić należy, że Budynek wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntu, na którym jest on posadowiony, nie będzie stanowić wyodrębnionego organizacyjnie zespołu składników oraz nie zostanie wydzielona finansowo z całości przedsiębiorstwa, zatem nie spełnia definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa, w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Tym samym, w przedmiotowej sytuacji nie znajdzie zastosowania art. 6 pkt 1 ustawy, zgodnie z którym nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej jego części przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, a planowana sprzedaż przez Wnioskodawcę przedmiotowego Budynku wraz z prawem użytkowania wieczystego gruntu będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług - stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy - w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%.

Jednakże, zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki lub zwolnienie od podatku.

I tak, w myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy - zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Zatem z powyższych przepisów wynika, że dostawa nieruchomości, spełniających określone w przepisach warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia nie minęły co najmniej dwa lata.

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy - przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Co istotne, oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za taką można rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość nie musi być faktycznie zamieszkała, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu. Jednakże czynność ta nie musi być faktycznie opodatkowana (nie musi prowadzić do powstania podatku należnego), bowiem za czynność taką należy również rozumieć czynność podlegającą opodatkowania w myśl przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, jednakże na mocy przepisów szczególnych - korzystającą ze zwolnienia od tego podatku.

Z powyższej definicji wynika, że oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za taką należy rozumieć sprzedaż, a także umowy najmu i dzierżawy podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Zatem, należy uznać za pierwsze zasiedlenie moment sprzedaży w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, a także moment oddania budynku do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy).

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy - w myśl którego, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Zgodnie z art. 29a ust. 9 ustawy - przepisu ust. 8 nie stosuje się do czynności oddania w użytkowanie wieczyste gruntu, dokonywanego z równoczesną dostawą budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady, grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż prawa wieczystego użytkowania gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest właścicielem Budynku posadowionego na gruncie nabytym przez Wnioskodawcę (transakcja nabycia gruntu została opodatkowana podatkiem od towarów i usług). Grunt jest własnością Skarbu Państwa i znajduje się w użytkowaniu wieczystym Wnioskodawcy. Budynek stanowi główny składnik majątku Wnioskodawcy i jest w całości, od momentu oddania do użytkowania w styczniu 2013 r., przedmiotem najmu. Usługi najmu podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawca zamierza dokonać sprzedaży Budynku wraz z prawem użytkowania wieczystego gruntu, na którym posadowiony jest m.in. Budynek, parkingi oraz wiaty rowerowe przeznaczone do wyłącznego użytku przez najemców Budynku. Z tytułu wytworzenia Budynku będącego przedmiotem wniosku przysługiwało Spółce prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Spółka, od momentu przyjęcia Budynku jako środka trwałego nie poniosła wydatków na ulepszenie Budynku, które stanowiłyby co najmniej 30% jego wartości początkowej.

W analizowanej sprawie, wobec nieruchomości będących przedmiotem wniosku, doszło do pierwszego zasiedlenia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 w związku z art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług, a ponadto, pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą nieruchomości upłynie okres dłuższy niż dwa lata. Bowiem, jak wskazał Wnioskodawca, Budynek jest w całości, od momentu oddania do użytkowania w styczniu 2013 r., przedmiotem najmu. Usługi najmu podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a Spółka, od momentu przyjęcia Budynku jako środka trwałego nie poniosła wydatków na jego ulepszenie, które stanowiłyby co najmniej 30% jego wartości początkowej.

Wobec powyższego, sprzedaż Budynku wraz z prawem użytkowania wieczystego gruntu korzystać będzie ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług w związku z tym, że nie będzie ona dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia ani przed nim, zaś pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą nieruchomości upłynie okres dłuższy niż dwa lata.

Według art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

Stosownie do art. 43 ust. 11 ustawy - oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

Zatem, ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków spełniających przesłanki do korzystania ze zwolnienia od podatku wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, po spełnieniu określonych warunków, możliwość rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych. Powyższe prawo zostało zawężone tylko do rezygnacji ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Tym samym, jeżeli przedmiotowa dostawa Budynku dokonana zostanie na rzecz nabywcy zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny, a strony transakcji przed dniem dokonania dostawy Budynku złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie tej dostawy, które zawierać będzie elementy wskazane w art. 43 ust. 11 ustawy - przy przedmiotowej sprzedaży nieruchomości będzie możliwe zastosowanie rezygnacji ze zwolnienia, stosownie do art. 43 ust. 10 ustawy.

W zdarzeniu przyszłym przedstawionym we wniosku, w przypadku planowanej transakcji sprzedaży Budynku wraz z prawem użytkowania wieczystego gruntu Wnioskodawca może skorzystać z opcji opodatkowania podatkiem VAT, przy spełnieniu warunków zawartych w art. 43 ust. 10 i ust. 11 ustawy.

Stosownie do art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej - składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego zdarzenia przyszłego - udzielona interpretacja traci swą aktualność. Zastosowanie się przez podatnika do interpretacji wydanej w odniesieniu do stanu faktycznego odbiegającego od stanu rzeczywiści zaistniałego nie chroni podatnika na zasadach wynikających z art. 14k oraz art. 14m Ordynacji podatkowej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.