ILPP2/443-1364/11-4/AK - VAT w zakresie opodatkowania sprzedaży działki.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 27 grudnia 2011 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP2/443-1364/11-4/AK VAT w zakresie opodatkowania sprzedaży działki.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 16 września 2011 r. (data wpływu 27 września 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 16 grudnia 2011 r. (data wpływu 22 grudnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działki - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 września 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działki. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem w dniu 22 grudnia 2011 r. o pełnomocnictwo oraz doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni na podstawie umowy darowizny z dnia 7 września 1987 r., sporządzonej w formie aktu notarialnego w Państwowym Biurze Notarialnym, nabyła od swojej matki część gospodarstwa rolnego, w którego skład wchodziła działka nr 150/1 i 138/2 o łącznej powierzchni 1,07 ha, położona we wsi B., gmina K.

W 1991 r. działki rolne o nr 150/1 i nr 138/2 zostały przekształcone na działki budowlane w związku z tworzeniem planu przestrzennego zagospodarowania Gminy.

Decyzją z dnia 2 grudnia 2003 r. Wójt Gminy zatwierdził projekt podziału działki 150/1 na 8 mniejszych działek nr 150/3, 150/4, 150/5, 150/6, 150/7, 150/8, 150/9, 150/10. W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego wsi X, zatwierdzonym Uchwałą Rady Gminy z dnia 27 marca 2003 r., powstałe w wyniku podziału działki są m.in. przeznaczone na:

a.

150/3 - poszerzenie drogi gminnej,

b.

150/5 i 150/7 - projektowane drogi gminne,

c.

150/9 - projektowana droga gminna.

Zgodnie z art. 98 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2000 Nr 46 poz. 543) powstałe w wyniku podziału działki nr 150/3, 150/5 150/7 150/9 z mocy prawa przeszły na rzecz Gminy.

Wobec powyższego dokonanie podziału posiadanych przez podatniczkę działek było podyktowane zmianami w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego Gminy.

Decyzją z dnia 20 marca 2007 r. Wójt Gminy zatwierdził projekt podziału działki 150/8 AM - 8 o powierzchni 1637 m 2 na 2 mniejsze działki nr 150/19, 150/20, które zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego wsi X, zatwierdzonym Uchwałą Rady Gminy z dnia 27 marca 2003 r., przeznaczone są na projektowane budownictwo mieszkaniowe jednorodzinne.

Dnia 8 września 2007 r. Zainteresowana dokonała sprzedaży działki nr 150/20 AM - 8 o pow. 812 m 2.

Decyzją z dnia 28 lipca 2009 r. Wójt Gminy zatwierdził projekt podziału działki 150/6 AM - 8 o powierzchni 1548 m 2 na 2 mniejsze działki nr 150/21, 150/22, które zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego wsi X, zatwierdzonym Uchwałą Rady Gminy z dnia 27 marca 2003 r. przeznaczone są na projektowane budownictwo mieszkaniowe jednorodzinne.

Podatniczka zamierza - do końca 2012 r. - sprzedać działkę nr 150/21.

Podatniczka nie prowadzi działalności gospodarczej, jej źródłem utrzymania jest obecnie zasiłek przedemerytalny.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowana wskazała, iż:

1.

Nie wykorzystywała przedmiotowego gruntu w działalności gospodarczej, w tym również działalności rolniczej w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054).

2.

Nie posiadała i nie posiada statusu rolnika ryczałtowego w rozumieniu art. 2 pkt 19 ww. ustawy, czyli rolnika dokonującego dostawy produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej lub świadczącego usługi rolnicze, korzystając na podst. art. 43 ust. 1 pkt 3 cyt. ustawy ze zwolnienia od podatku.

3.

Nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów usług.

4.

Wnioskodawczyni nie udostępniała i nie udostępnia innym osobom posiadanych gruntów.

5.

Nie dokonywała sprzedaży (innych niż wymienione we wniosku) gruntów.

6.

Nie poniesiono jakichkolwiek nakładów w celu przygotowania działek do sprzedaży.

7.

Pierwszego podziału działki o wielkości 0,90 ha dokonano na wniosek Urzędu Gminy na cztery działki z względu na brak dróg dojazdowych osiedlowych pod rygorem wywłaszczenia.

Podziału dwóch działek dokonano ze względu chęć uporządkowania stanu prawnego z uwagi na treść uchwały Rady Gminy o wielkości działek pod zabudowę określającą ją na minimum 8 ar, a nadto z uwagi na chęć posprzątania i zabezpieczenia terenu, gdyż jest on porośnięty chwastami i krzewami oraz stał się obecnie wysypiskiem śmieci dla okolicznych mieszkańców co z kolei jest przedmiotem skarg i interwencji Urzędu Gminy.

Uzyskaną kwotę ze sprzedaży działki Zainteresowana ma zamiar przeznaczyć na remont swojego starego poniemieckiego domu, tj. wymianę dachu, ocieplenia budynku, wymiany stolarki-w tym drzwi, podłóg, wymiana starej instalacji c.o., wybudowanie łazienki itp.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż działki nr 150/21 przez podatnika będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawczyni, sprzedaż działek nie jest jej stałym źródłem przychodu. Nigdy nie prowadziła ona działalności w zakresie handlu i obrotu nieruchomościami, a także nie zamierza prowadzić w przyszłości takiej działalności. Zdaniem podatniczki, sprzedaż kolejnej działki, podobnie jak pierwszej z nich nie będzie przedmiotem opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W myśl art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Powyższe oznacza, że dostawa towarów (w tym przypadku gruntów) podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, do czynienia mamy z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Kryterium prowadzenia działalności gospodarczej wyłącza z grona podatników podatku VAT osoby fizyczne, w przypadku gdy dokonują one dostawy towarów. Niezbędnym do uznania dostawy towarów za działalność gospodarczą jest, aby w momencie jej dokonania podatnik miał zamiar dokonywać czynności wielokrotnie. Jeżeli podatnik dokonuje sprzedaży gruntu przeznaczonego pod zabudowę, a okoliczności nie wskazują że czynności te czynione są z zamiarem ich powtarzania (kontynuowania) i nie zmierzają do nadania im stałego (zorganizowanego) charakteru, to nie można stwierdzić, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu wyżej wskazanym.

Od dnia 1 maja 2004 r. grunt jest towarem, którego odpłatna dostawa podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Wobec powyższego podatnik nie będzie miał, w przypadku dostawy wskazanej w zapytaniu działki gruntu, statusu podatnika podatku od towarów i usług, z uwagi na brak "częstotliwości" w dokonywaniu tej czynności. Oznacza to, że dokonana przez niego dostawa nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT (por. postanowienie Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Opolu z dnia 7 marca 2007 r. PP/443-4-1-/AB/07).

Wskazać należy, że nawet hipotetycznie zakładając, iż podatniczka sprzedając w 2007 r. jedną z działek, a następnie 2011 r. kolejną z nich, działałaby w sposób częstotliwy, nie przesądzałoby o tym, że stałaby się ona podatnikiem podatku VAT.

Sam zamiar wykonywania sprzedaży w sposób częstotliwy posiadanych przez podatniczkę działek, nie stanowi o tym, że staje się ona automatycznie podatnikiem podatku VAT. Dla uznania, że Zainteresowana podlegałaby temu podatkowi, konieczne byłoby bowiem ustalenie, że w odniesieniu do tej czynności występowałaby ona w charakterze podatnika, tj. jako handlowiec, że jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czyli stałą (powtarzalność czynności i zamiar ich kontynuacji), a w konsekwencji zorganizowaną co w opisanym stanie faktycznie nie ma miejsca (podobnie wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 29 marca 2010 r. III SNGI 1561/09).

Wnioskodawczyni nie staje się także podatnikiem - w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE - z racji tego, że posiadane przez nią grunty były wcześniej przeznaczone na działalność rolniczą, a następnie z uwagi na zmianę planów zagospodarowania przestrzennego, która nastała z przyczyn niezależnych od jej woli, przekwalifikowano je na działki budowlane.

Powyższe stanowisko odpowiada utrwalonej linii orzeczniczej ETS, zgodnie z którą jeśli chodzi o profesjonalny obrót gospodarczy, to powinien cechować się on stałością, powtarzalnością i niezależnością wykonywania (wyrok ETS z dnia 26 września 1996 r. w sprawie C-230/94 Renate Enkier v. Finanzamt Hamburg), a handlem jest dokonywanie w sposób zorganizowany zakupów towarów w celu ich odsprzedaży, a przez co zamiar częstotliwego wykonywania czynności ujawniony być musi już w momencie nabycia towaru, a nie w momencie jego sprzedaży (orzeczenie z dnia 8 czerwca 2000 r., Lex Polonica nr 367656, w sprawie C-400/98 pomiędzy Finanzamt Goslar a Brigitte Breitsohl). Brak takiego zamiaru wyklucza możliwość uznania danego podmiotu za podatnika podatku od towarów i usług.

Wobec powyższego skoro podatniczka zbywa część nieruchomości nabytej w drodze darowizny, to nie można twierdzić, iż staje się ona podatnikiem VAT. Nabycie nieruchomości w drodze darowizny - co do zasady - nie ma bowiem na celu późniejszej handlowej działalności. Stąd nie można Wnioskodawczyni przypisać zamiaru prowadzenia w tym zakresie działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - mocą ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Ponadto, według przepisu art. 2 pkt 15 ustawy, przez działalność rolniczą rozumie się produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, gruntową, szklarniową i pod folią, produkcję roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczą, chów, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego lub fermowego oraz chów i hodowlę ryb i innych organizmów żyjących w wodzie, a także uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin "in vitro", fermową hodowlę i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowlę i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, chów i hodowlę dżdżownic, entomofagów i jedwabników, prowadzenie pasiek oraz chów i hodowlę innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej, z wyjątkiem drewna okrągłego z drzew tropikalnych (PKWiU 02.01.13) oraz bambusa (PKWiU 02.01.42-00.11), a także świadczenie usług rolniczych.

Biorąc pod uwagę przytoczoną definicję działalności gospodarczej (art. 15 ust. 2 ustawy) uznać należy, iż działalność rolnicza (art. 2 pkt 15 ustawy) mieści się w pojęciu działalności gospodarczej.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów (w tym przypadku gruntów) podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Niezbędnym do uznania dostawy towarów za działalność gospodarczą jest, aby w momencie jej dokonania podatnik miał zamiar dokonywać czynności wielokrotnie. Jeżeli podmiot dokonuje sprzedaży gruntu przeznaczonego pod zabudowę, a okoliczności nie wskazują, że czynności te wykonywane są z zamiarem ich powtarzania (kontynuowania) i nie zmierzają do nadania im stałego (zorganizowanego) charakteru, to nie można stwierdzić, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu powołanego wyżej art. 15 ust. 2 ustawy.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży.

Z przedstawionego we wniosku opisu wynika, iż Wnioskodawczyni na podstawie umowy darowizny z dnia 7 września 1987 r., sporządzonej w formie aktu notarialnego nabyła od swojej matki część gospodarstwa rolnego, w którego skład wchodziła działka nr 150/1 i 138/2 o łącznej powierzchni 1,07 ha.

W 1991 r. działki rolne o nr 150/1 i nr 138/2 zostały przekształcone na działki budowlane w związku z tworzeniem planu przestrzennego zagospodarowania Gminy.

Decyzją z dnia 2 grudnia 2003 r. Wójt Gminy zatwierdził projekt podziału działki 150/1 na 8 mniejszych działek nr 150/3, 150/4, 150/5, 150/6, 150/7, 150/8, 150/9, 150/10. W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego wsi X, zatwierdzonym Uchwałą Rady Gminy z dnia 27 marca 2003 r., powstałe w wyniku podziału działki są m.in. przeznaczone na:

a.

150/3 - poszerzenie drogi gminnej,

b.

150/5 i 150/7 - projektowane drogi gminne,

c.

150/9 - projektowana droga gminna,

Zgodnie z art. 98 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2000 Nr 46 poz. 543) powstałe w wyniku podziału działki nr 150/3, 150/5 150/7 150/9 z mocy prawa przeszły na rzecz Gminy.

Wobec powyższego dokonanie podziału posiadanych przez podatniczkę działek było podyktowane zmianami w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego Gminy.

Decyzją z dnia 20 marca 2007 r. Wójt Gminy zatwierdził projekt podziału działki 150/8 AM - 8 o powierzchni 1637 m 2 na 2 mniejsze działki nr 150/19, 150/20, które zgodnie z miejscowym

planem zagospodarowania przestrzennego przeznaczone są na projektowane budownictwo mieszkaniowe jednorodzinne.

Dnia 8 września 2007 r. Zainteresowana dokonała sprzedaży działki nr 150/20 AM - 8 o pow. 812 m 2.

Decyzją z dnia 28 lipca 2009 r. Wójt Gminy zatwierdził projekt podziału działki 150/6 AM - 8 o powierzchni 1548 m 2 na 2 mniejsze działki nr 150/21, 150/22, które zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego przeznaczone są na projektowane budownictwo mieszkaniowe jednorodzinne.

Wnioskodawczyni zamierza - do końca 2012 r. - sprzedać działkę nr 150/21.

Nie prowadzi ona działalności gospodarczej, jej źródłem utrzymania jest obecnie zasiłek przedemerytalny.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowana wskazała, iż nie wykorzystywała przedmiotowego gruntu w działalności gospodarczej, w tym również działalności rolniczej. Nie posiadała i nie posiada statusu rolnika ryczałtowego w rozumieniu art. 2 pkt 19 ww. ustawy, czyli rolnika dokonującego dostawy produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej lub świadczącego usługi rolnicze, korzystającego na podst. art. 43 ust. 1 pkt 3 cyt. ustawy ze zwolnienia od podatku. Wnioskodawczyni nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów usług. Nie udostępniała i nie udostępnia innym osobom posiadanych gruntów. Zainteresowana nie dokonywała sprzedaży (innych niż wymienione we wniosku) gruntów. Nie poniesiono jakichkolwiek nakładów w celu przygotowania działek do sprzedaży. Pierwszego podziału działki o wielkości 0,90 ha dokonano na wniosek Urzędu Gminy na cztery działki z względu na brak dróg dojazdowych osiedlowych pod rygorem wywłaszczenia. Z kolei, podziału działek następnych dokonano ze względu chęć uporządkowania stanu prawnego z uwagi na treść uchwały Rady Gminy o wielkości działek pod zabudowę określającą ją na minimum 8 ar, a nadto z uwagi na chęć posprzątania i zabezpieczenia terenu, gdyż jest on porośnięty chwastami i krzewami oraz stał się obecnie wysypiskiem śmieci dla okolicznych mieszkańców co z kolei jest przedmiotem skarg i interwencji Urzędu Gminy.

W przedmiotowej sprawie uznać zatem należy, iż Wnioskodawczyni dokonując sprzedaży działek powstałych w wyniku podziału nieruchomości stanowiącej majątek osobisty, który nie był wykorzystywany w działalności gospodarczej (w tym w działalności rolniczej w rozumieniu ustawy) nie będzie działała w charakterze podatnika, a czynność ta nie będzie nosiła znamion działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Bowiem ze względu na sposób nabycia przedmiotowej nieruchomości - darowizna - należy uznać, iż intencją Zainteresowanej w momencie nabycia gruntów nie był zamiar ich odsprzedaży. Ponadto, Wnioskodawczyni nie podejmowała aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, tj. nie uatrakcyjniała sprzedawanych działek np. poprzez uzbrojenie w media, ani nie podejmowała działań marketingowych w związku z ich sprzedażą.

Wobec powyższego stwierdzić należy, że planowana sprzedaż działki budowlanej wchodzącej w skład majątku osobistego Zainteresowanej nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a Wnioskodawczyni dokonując jej sprzedaży będzie korzystała z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Zatem, w przedmiotowej sprawie nie wystąpi konieczność odprowadzenia podatku należnego od czynności sprzedaży działki budowlanej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl