ILPB3/4510-1-130/15-3/AO - CIT w zakresie kosztów uzyskania przychodów w przypadku udzielenia "Bonusu w formie rabatu na zakup przez kontrahenta od Wnioskodawcy Towarów lub Usług"

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z 10 marca 2015 r. (data wpływu 19 marca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów w przypadku udzielenia "Bonusu w formie rabatu na zakup przez kontrahenta od Wnioskodawcy Towarów lub Usług" - jest prawidłowe.

W dniu 19 marca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

* prawidłowości rozpoznania wysokości przychodu podatkowego w przypadku udzielenia "Bonusu w formie rabatu na zakup przez kontrahenta od Wnioskodawcy Towarów lub Usług",

* kosztów uzyskania przychodów w przypadku udzielenia "Bonusu w formie rabatu na zakup przez kontrahenta od Wnioskodawcy Towarów lub Usług".

We wniosku przedstawiono następujący opis zdarzenia przyszłego.

Wnioskodawca jest firmą oferującą produkty z branży autokosmetyków, szeroko pojętej chemii samochodowej, akcesoriów samochodowych, wyposażenia warsztatów, narzędzi oraz innych produktów (dalej: "Produkty Wnioskodawcy").

W ramach przyjętej strategii rozwoju, w związku z zamiarem zwiększania sprzedaży Produktów Wnioskodawcy, a także z uwagi na rosnącą konkurencyjność na rynku, Wnioskodawca jest zainteresowany wdrożeniem rozwiązań ukierunkowanych na stymulowanie popytu na Produkty Wnioskodawcy oraz budowanie i utrwalanie Jego pozycji rynkowej w branży autokosmetyków, szeroko pojętej chemii samochodowej, akcesoriów samochodowych, wyposażenia warsztatów, narzędzi oraz innych produktów.

W celu utrzymania / rozwoju bieżących relacji handlowych oraz zwiększeniu wartości zakupów dokonywanych u Wnioskodawcy przez kontrahentów, Wnioskodawca jest gotowy przyznać kontrahentom dodatkowe preferencje cenowe uatrakcyjniające ofertę Wnioskodawcy (dalej: "Bonusy") w przypadku realizacji przez kontrahentów w ustalonym okresie określonych celów biznesowych związanych z wartością zakupów Produktów Wnioskodawcy lub w przypadku spełnienia innych określonych kryteriów.

Poziom Bonusu oraz wymagania niezbędne do jego rozliczenia będą uzgadniane przez Wnioskodawcę indywidualnie z kontrahentem w zawieranych każdorazowo odpowiednich umowach dotyczących udzielania Bonusu przez Wnioskodawcę (dalej: "Umowa").

Podstawowymi kryteriami naliczenia Bonusu zawartymi w Umowie, będą:

Wartości poszczególnych wskazanych powyżej Bonusów naliczanych w przypadku realizacji przez kontrahentów określonych celów biznesowych związanych z wartością zakupów Produktów Wnioskodawcy lub w przypadku spełnienia innych określonych powyżej kryteriów mogą się sumować dając łączną wartość Bonusu.

Jednocześnie, Umowa będzie zawierała następujące formy realizacji Bonusu przez kontrahenta:

1. Bonus w formie dodatkowego rabatu na nabyte przez kontrahenta od Wnioskodawcy, w okresie objętym Bonusem, Produkty Wnioskodawcy dokumentowany poprzez korektę faktury zakupu ww. Produktów Wnioskodawcy, albo

2. Bonus w formie rabatu na zakup przez kontrahenta od Wnioskodawcy Towarów lub Usług (tekst jedn.: towarów lub usług pochodzących od podmiotów trzecich, niewchodzących w zakres podstawowej oferty produktowej Wnioskodawcy).

O wyborze sposobu wykorzystania Bonusu, kontrahent będzie zobowiązany poinformować Wnioskodawcę w wynikającym z Umowy terminie.

W przypadku wyboru przez kontrahenta "Bonusu w formie rabatu na zakup przez kontrahenta od Wnioskodawcy Towarów lub Usług", kontrahent w terminie określonym w Umowie wskaże Wnioskodawcy wybrany Towar lub Usługę, których nabycia oczekuje od Wnioskodawcy oraz potencjalnie ofertę firmy trzeciej działającej na rynku polskim, od której Wnioskodawca mógłby zakupić wybrany Towar lub Usługę.

Wysokość łącznego Bonusu, zgłoszonego do wykorzystania przez Kontrahenta jako "Bonus w formie rabatu na zakup przez Kontrahenta od Sprzedawcy Towarów lub Usług", nie może być równa ani wyższa od ceny nabycia przez Sprzedawcę Towaru lub Usługi, wskazanych przez Kontrahenta.

Wykorzystanie Bonusu przez kontrahenta zgodnie z ww. formą nastąpi poprzez odsprzedaż przez Wnioskodawcę na rzecz kontrahenta Towaru lub Usługi za cenę stanowiącą cenę zakupu Towaru lub Usługi przez Wnioskodawcę od podmiotu trzeciego (zgodnie z ofertą podmiotu trzeciego przedstawioną przez kontrahenta), pomniejszoną o rabat odpowiadający wartości całości lub części Bonusu, dostępnego do wykorzystania przez kontrahenta na podstawie zawartej Umowy.

W przypadku zaś wyboru przez kontrahenta "Bonusu w formie dodatkowego rabatu na nabyte przez kontrahenta od Wnioskodawcy, w okresie objętym Bonusem, Produkty Wnioskodawcy" Wnioskodawca zamierza wystawiać stosowną fakturę korygującą odnoszącą się do już zrealizowanych transakcji na rzecz danego kontrahenta.

Kontrahenci (z którymi Wnioskodawca podpisze Umowę) oraz podmioty trzecie (od których Wnioskodawca zakupi Towar lub Usługę), nie będą stanowić podmiotów powiązanych wobec Wnioskodawcy w rozumieniu art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym w przypadku udzielania "Bonusu w formie rabatu na zakup przez kontrahenta od Wnioskodawcy Towarów lub Usług", w momencie dokonywania sprzedaży Towaru i / lub Usługi Wnioskodawca powinien rozpoznać:

i. przychód podatkowy w wysokości ceny netto odsprzedaży Towaru lub Usługi przez Wnioskodawcę na rzecz kontrahenta (tekst jedn.: ceny netto po uwzględnieniu rabatu przyznanego kontrahentowi w wysokości odpowiadającej kwocie całości lub części Bonusu, dostępnego do wykorzystania przez tego kontrahenta na podstawie zawartej Umowy), oraz

ii. koszt uzyskania przychodów w wysokości ceny zakupu Towaru lub Usługi od podmiotu trzeciego.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie w części dotyczącej pkt ii).

Wniosek Spółki w zakresie pkt i) został rozpatrzony odrębnym pismem wydanym w dniu 17 czerwca 2015 r. nr ILPB3/4510-1-130/15-2/AO.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku udzielania "Bonusu w formie rabatu na zakup przez kontrahenta od Wnioskodawcy Towarów lub Usług", w momencie dokonywania sprzedaży Towaru i / lub Usługi Wnioskodawca powinien rozpoznać:

i. przychód podatkowy w wysokości ceny netto odsprzedaży Towaru lub Usługi przez Wnioskodawcę na rzecz kontrahenta (tekst jedn.: ceny netto po uwzględnieniu rabatu przyznanego kontrahentowi w wysokości odpowiadającej kwocie całości lub części Bonusu, dostępnego do wykorzystania przez tego kontrahenta na podstawie zawartej Umowy), oraz

ii. koszt uzyskania przychodów w wysokości ceny zakupu Towaru lub Usługi od podmiotu trzeciego.

a.

Zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się (...) należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. Tym samym przychodem podatkowym z tytułu sprzedaży towarów i usług jest zatem co do zasady finalna cena netto określona na fakturze sprzedaży wystawionej przez sprzedawcę (podatnika) - tj. kwota netto, której zapłaty sprzedawca spodziewa się otrzymać od klienta.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego Wniosku, w przypadku wyboru przez kontrahenta "Bonusu w formie rabatu na zakup przez kontrahenta od Wnioskodawcy Towarów lub Usług", cena sprzedaży Towaru i / lub Usługi przez Wnioskodawcę na rzecz kontrahenta ustalana jest jako:

* cena zakupu Towaru lub Usługi przez Wnioskodawcę od podmiotu trzeciego,

* pomniejszona o rabat przyznany kontrahentowi przez Wnioskodawcę w wysokości odpowiadającej wartości całości lub części Bonusu, dostępnego do wykorzystania przez tego kontrahenta na podstawie zawartej Umowy.

Tym samym, kwota należna Wnioskodawcy z tytułu odsprzedaży Towaru i / lub Usługi, w ramach programu uatrakcyjniania oferty Wnioskodawcy odpowiada cenie tego Towaru i / lub Usługi, lecz po uwzględnieniu rabatu przyznanego danemu kontrahentowi w wysokości odpowiadającej kwocie całości lub części Bonusu, dostępnego do wykorzystania przez tego kontrahenta na podstawie zawartej Umowy. Zatem, przychodem podatkowym Wnioskodawcy w związku z odsprzedażą Towaru i / lub Usługi na preferencyjnych zasadach opisanych w stanie faktycznym Wniosku, powinna być cena netto należna do zapłaty przez kontrahenta (po uwzględnieniu ww. rabatu).

b.

Powyższych wniosków nie zmienia także treść regulacji art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Na mocy wspomnianej regulacji, przychodem z odpłatnego zbycia rzeczy lub praw majątkowych jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie. Wyłącznie w przypadku, gdy cena bez uzasadnionej przyczyny znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, organ podatkowy mógłby określić przychód podatkowy w wysokości wartości rynkowej.

Zdaniem Wnioskodawcy, powyższe działanie - tj. przyznanie kontrahentowi preferencyjnego rabatu na Towary i / lub Usługi w kwocie stanowiącej całość lub część Bonusu, dostępnego do wykorzystania przez kontrahenta na podstawie Umowy - służy uatrakcyjnieniu oferty Wnioskodawcy i powinna przyczynić się do wzrostu jego przychodów generowanych na sprzedaży towarów własnych. Rabaty te zostały przyznane zatem mając na względzie przede wszystkim uzasadnione cele biznesowe Wnioskodawcy.

Tym samym, na mocy art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychodem podatkowym Wnioskodawcy w związku z odsprzedażą Towaru i / lub Usługi na preferencyjnych zasadach opisanych w stanie faktycznym Wniosku, powinna być cena netto należna do zapłaty przez kontrahenta (po uwzględnieniu ww. rabatu), jednocześnie nie ma podstaw do określania ww. przychodu w innej wysokości - np. jako wartość ww. Towarów i / lub Usług bez uwzględnienia rabatu udzielonego kontrahentowi przez Wnioskodawcę (tekst jedn.: kwota za jaką kontrahent mógłby nabyć Towar i / lub Usługę na regularnych zasadach, poza programem uatrakcyjniania oferty Wnioskodawcy).

c.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego niniejszego Wniosku, Wnioskodawca nie jest podmiotem powiązanym wobec kontrahentów uzyskujących preferencyjne rabaty na zakup Towarów lub Usług. W związku z powyższym, do transakcji dokonywanych pomiędzy nimi nie stosuje się szczególnych regulacji wynikających z art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

d.

Jednocześnie, na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w momencie odsprzedaży Towarów lub Usług - realizowanej w ramach (opisanego w opisie stanu faktycznego Wniosku) programu uatrakcyjniania oferty Wnioskodawcy, który został wprowadzony w celu stymulowania popytu na Produkty Wnioskodawcy oraz budowania i utrwalania jego pozycji rynkowej w branży autokosmetyków i chemii samochodowej - Wnioskodawca będzie uprawniony do rozpoznania jako koszt uzyskania przychodów ceny netto, po której nabył on Towar i / lub Usługę od podmiotu trzeciego.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku udzielania "Bonusu w formie rabatu na zakup przez kontrahenta od Wnioskodawcy Towarów lub Usług", w momencie dokonywania sprzedaży Towaru i / lub Usługi Wnioskodawca powinien rozpoznać:

i. przychód podatkowy w wysokości ceny netto odsprzedaży Towaru lub Usługi przez Wnioskodawcę na rzecz kontrahenta (tekst jedn.: ceny netto po uwzględnieniu rabatu przyznanego kontrahentowi w wysokości odpowiadającej kwocie całości lub części Bonusu, dostępnego do wykorzystania przez tego kontrahenta na podstawie zawartej Umowy), oraz

ii. koszt uzyskania przychodów w wysokości ceny zakupu Towaru lub Usługi od podmiotu trzeciego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

O możliwości obciążenia podatkowych kosztów uzyskania przychodów wydatkami ponoszonymi przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych decydują przepisy art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...).

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (niewymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Tak więc, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Należy przy tym zauważyć, że definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach, należy zaś zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania. Podatnik oceniając związek wydatku z prowadzoną działalnością gospodarczą winien zakładać, że dany koszt może obiektywnie przyczynić się do osiągnięcia przychodu. Ponadto, należy mieć na względzie, że podatnik uznając wydatek za koszt uzyskania przychodu odnosi ewidentne korzyści albowiem o ten koszt zmniejsza podstawę opodatkowania. Na nim więc spoczywa ciężar udowodnienia, że określony wydatek jest kosztem uzyskania przychodu.

Uznanie danego wydatku za koszt uzyskania przychodów jest możliwe tylko wtedy, gdy z prawidłowo i rzetelnie udokumentowanych zdarzeń wynika ponad wszelką wątpliwość, że jest to wydatek celowy i racjonalnie uzasadniony. Podatnik zobowiązany jest więc wykazać nie tylko fakt poniesienia danego wydatku, ale także jego celowość i racjonalność.

Przesłankę celowości kosztu uważa się za spełnioną, gdy istnieje związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem danego kosztu a powstaniem lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania. Nie ma przy tym znaczenia, czy dany wydatek przyniósł oczekiwany skutek w postaci osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenie ich źródła. Istotne jest, czy w momencie jego ponoszenia podatnik mógł - obiektywnie oceniając - oczekiwać takiego efektu.

Kosztem uzyskania przychodów będzie zatem taki koszt, który spełnia łącznie następujące warunki:

* został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika,

* jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,

* został właściwie udokumentowany,

* nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Podsumowując, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, której celem jest osiągnięcie przychodów bądź zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Spółka w związku z zamiarem zwiększania sprzedaży Jej produktów, a także z uwagi na rosnącą konkurencyjność na rynku, jest zainteresowana wdrożeniem rozwiązań ukierunkowanych na stymulowanie popytu na Jej produkty oraz budowanie i utrwalanie pozycji rynkowej w branży. W celu utrzymania / rozwoju bieżących relacji handlowych oraz zwiększeniu wartości zakupów dokonywanych przez kontrahentów, Wnioskodawca chce przyznać kontrahentom dodatkowe preferencje cenowe uatrakcyjniające ofertę Wnioskodawcy (dalej: "Bonusy") w przypadku realizacji przez kontrahentów w ustalonym okresie określonych celów biznesowych związanych z wartością zakupów produktów Wnioskodawcy lub w przypadku spełnienia innych określonych kryteriów. Poziom Bonusu oraz wymagania niezbędne do jego rozliczenia będą uzgadniane przez Wnioskodawcę indywidualnie z kontrahentem w zawieranych o umowach. Jednocześnie, umowa będzie zawierała następujące formy realizacji Bonusu przez kontrahenta:

1. Bonus w formie dodatkowego rabatu na nabyte przez kontrahenta od Wnioskodawcy, w okresie objętym Bonusem, Produkty Wnioskodawcy dokumentowany poprzez korektę faktury zakupu ww. Produktów Wnioskodawcy, albo

2. Bonus w formie rabatu na zakup przez kontrahenta od Wnioskodawcy Towarów lub Usług (tekst jedn.: towarów lub usług pochodzących od podmiotów trzecich, niewchodzących w zakres podstawowej oferty produktowej Wnioskodawcy).

Ponadto, Wnioskodawca wskazał, że w przypadku wyboru przez kontrahenta "Bonusu w formie rabatu na zakup przez kontrahenta od Wnioskodawcy Towarów lub Usług", kontrahent w terminie określonym w umowie wskaże Wnioskodawcy wybrany Towar lub Usługę, których nabycia oczekuje od Wnioskodawcy oraz potencjalnie ofertę firmy trzeciej działającej na rynku polskim, od której Wnioskodawca mógłby zakupić wybrany Towar lub Usługę. Wykorzystanie Bonusu przez kontrahenta zgodnie z tą formą nastąpi poprzez odsprzedaż przez Wnioskodawcę na rzecz kontrahenta Towaru lub Usługi za cenę stanowiącą cenę zakupu Towaru lub Usługi przez Wnioskodawcę od podmiotu trzeciego, pomniejszoną o rabat odpowiadający wartości całości lub części Bonusu, dostępnego do wykorzystania przez kontrahenta na podstawie zawartej umowy.

Wobec powyższego, mając na uwadze fakt, że programu uatrakcyjniania oferty Wnioskodawcy, został wprowadzony w celu stymulowania popytu na Jego produkty oraz budowania i utrwalania Jego pozycji rynkowej w przypadku odsprzedaży Towarów lub Usług Wnioskodawca będzie uprawniony do rozpoznania jako koszt uzyskania przychodów ceny nabycia Towaru i / lub Usługi od podmiotu trzeciego.

Dla ustalenia momentu zaliczenia wydatków w ciężar kosztów uzyskania przychodów, podatnik powinien rozpoznać rodzaj powiązania kosztów z przychodami. W oparciu o kryterium stopnia tego powiązania koszty podatkowe można podzielić na:

* bezpośrednio związane z przychodami, których poniesienie przekłada się wprost na uzyskanie konkretnych przychodów (możliwe jest ustalenie, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód),

* inne niż bezpośrednio związane z przychodami, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie).

Zgodnie z ugruntowanym poglądem, kosztami uzyskania przychodów bezpośrednio związanymi z przychodami są takie wydatki, których poniesienie przekłada się wprost (w sposób bezpośredni) na uzyskanie konkretnych przychodów. Klasycznym przykładem bezpośredniego związku kosztów z przychodami jest relacja, w jakiej pozostają wydatki na nabycie lub wytworzenie jednostki towaru i przychód ze zbycia tej jednostki towaru.

Pośrednie koszty uzyskania przychodów to takie wydatki, które nie pozostają w uchwytnym związku z konkretnymi przysporzeniami podatnika - brak jest możliwości ustalenia, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód. Do tego rodzaju kosztów zalicza się m.in. koszty ogólnego zarządu, koszty administracyjne, wydatki na utrzymanie obiektów, obsługę prawną, ubezpieczenia, koszty promocji i reklamy.

W związku z powyższym, skoro z okoliczności przedstawionych we wniosku Spółki wynika, że w przypadku wyboru przez kontrahenta "Bonusu w formie rabatu na zakup przez kontrahenta od Wnioskodawcy Towarów lub Usług", Wnioskodawca odsprzeda na rzecz kontrahenta Towar lub Usługę za cenę stanowiącą cenę zakupu Towaru lub Usługi od podmiotu trzeciego, to koszt zakupu Towaru lub Usługi stanowić będzie dla Wnioskodawcy koszt bezpośrednio związany z przychodem uzyskanym ze sprzedaży, potrącalny zgodnie z zasadami uregulowanymi w art. 15 ust. 4-4c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 15 ust. 4 powołanej ustawy, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c.

W myśl art. 15 ust. 4b tej ustawy, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po zakończeniu tego roku podatkowego do dnia:

- są potrącalne w roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody.

Należy również zauważyć, że koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po dniu, o którym mowa w ust. 4b pkt 1 albo pkt 2, są potrącalne w roku podatkowym następującym po roku, za który sporządzane jest sprawozdanie finansowe lub składane zeznanie - art. 15 ust. 4c ww. ustawy.

Podsumowując, prawidłowe jest stanowisko Spółki, że w przypadku udzielania "Bonusu w formie rabatu na zakup przez kontrahenta od Wnioskodawcy Towarów lub Usług", w momencie dokonywania sprzedaży Towaru i / lub Usługi Wnioskodawca powinien rozpoznać koszt uzyskania przychodów w wysokości ceny zakupu Towaru lub Usługi od podmiotu trzeciego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.