ILPB2/4511-1-499/15-4/JK - Ustalenie skutków uczestnictwa w programie motywacyjnym

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 19 maja 2015 r. (data wpływu 21 maja 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 29 lipca 2015 r. (data wpływu 3 sierpnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków uczestnictwa w programie motywacyjnym - jest prawidłowe.

W dniu 21 maja 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków uczestnictwa w programie motywacyjnym.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, pismem z dnia 27 lipca 2015 r. nr ILPB2/4511-1-499/15-2/JK wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Jednocześnie poinformowano Wnioskodawcę, że nieuzupełnienie wniosku w wyznaczonym terminie spowoduje pozostawienie podania bez rozpatrzenia.

Ponadto, pouczono Wnioskodawcę, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a uzupełnieniem wniosku przez Wnioskodawcę nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 27 lipca 2015 r., natomiast w dniu 3 sierpnia 2015 r. (data nadania 30 lipca 2015 r.) wpłynęło pismo stanowiące uzupełnienie wniosku.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej: Uczestnik) jest prezesem zarządu spółki Sp. z o.o. (dalej: Spółka). Spółka wprowadziła program motywacyjny (dalej: Program), którym zostali objęci członkowie zarządu Spółki, w tym także Wnioskodawca. Program ma motywować Uczestników oraz przyczynić się do zwiększenia ich efektywności i wyników pracy, w szczególności wysokości ich sprzedaży, a w związku z tym także do poprawy wyników finansowych i pozycji rynkowej Spółki.

W celu realizacji Programu, Spółka podpisała z Wnioskodawcą umowę pochodnego instrumentu finansowego (dalej: Umowa).

Na podstawie zawartej Umowy, Wnioskodawcy przyznane zostało warunkowe prawo (dalej: Prawo) do otrzymania w przyszłości kwoty rozliczenia pieniężnego (dalej: Rozliczenie), wynikającego z realizacji tego Prawa.

Prawo zostało przyznane Wnioskodawcy nieodpłatnie.

Realizacja Prawa przez Uczestnika dokonywać się będzie poprzez wypłatę Uczestnikowi kwoty Rozliczenia, pod warunkiem, że spełnią się określone w Umowie przesłanki, a więc w szczególności:

Przyjętym w Umowie z Uczestnikiem okresem rozliczeniowym są poszczególne kwartały w roku obrotowym Spółki. W uzasadnionych przypadkach Rozliczenie może nastąpić w okresie półrocznym lub rocznym. W takim przypadku okresem rozliczeniowym są odpowiednio: pół roku lub rok obrotowy Spółki.

Instrumentem bazowym, którego poziom będzie decydował o możliwości realizacji Prawa i wysokości Rozliczenia, jest przychód netto Spółki ze sprzedaży (dalej: Wskaźnik). Wartość Wskaźnika za dany okres ustalana będzie na podstawie ksiąg rachunkowych Spółki.

Po zakończeniu danego okresu rozliczeniowego (kwartału / półrocza / roku) Spółka przekaże Wnioskodawcy informację nt. wysokości Wskaźnika za dany okres rozliczeniowy. Uczestnik otrzyma kwotę Rozliczenia, jeśli ustalony Wskaźnik osiągnie za dany okres rozliczeniowy odpowiedni poziom. Jeśli warunek ten nie zostanie spełniony, wówczas Uczestnik nie będzie mieć możliwości realizacji Prawa i otrzymania Rozliczenia za dany okres. Jeżeli dojdzie do spełnienia tego warunku, wysokość Rozliczenia będzie kalkulowana jako iloczyn wartości Wskaźnika i wskazanej w umowie stawki procentowej, zróżnicowanej w zależności od wartości Wskaźnika.

Jak wynika zatem z przedstawionego zdarzenia, przyznane Wnioskodawcy Prawo będzie prawem warunkowym, gdyż jego realizacja nie będzie pewna (tekst jedn.: Uczestnik nie będzie mieć gwarancji otrzymania kwoty Rozliczenia) i uzależniona będzie od ziszczenia się określonych w Umowie warunków.

Przyznane Wnioskodawcy Prawo jest niezbywalne.

Warunkiem realizacji Prawa przez Członka Zarządu jest pełnienie przez niego funkcji członka zarządu Spółki w momencie realizacji Prawa.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku Zainteresowany wskazał, że w Jego ocenie przyznane w ramach programu motywacyjnego prawo do otrzymania w przyszłości kwoty rozliczenia pieniężnego (Prawo) stanowi pochodny instrument finansowy w rozumieniu art. 5a pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy ewentualny przychód podlegający opodatkowaniu po stronie Wnioskodawcy z tytułu nabycia i realizacji Prawa, powstanie tylko w momencie realizacji Prawa (tekst jedn.: w momencie, kiedy Kwota Rozliczenia stanie się należna).

2. Czy ewentualny przychód podlegający opodatkowaniu po stronie Wnioskodawcy z tytułu realizacji Prawa stanowić będzie przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o PIT, podlegający opodatkowaniu z zastosowaniem 19% stawki podatkowej zgodnie z art. 30b ust. 1 ustawy o PIT i powinien zostać wykazany w deklaracji PIT-38 do dnia 30 kwietnia roku następnego.

Zdaniem Wnioskodawcy, ewentualny przychód podlegający opodatkowaniu po stronie Zainteresowanego z tytułu nabycia i realizacji Prawa, powstanie tylko w momencie realizacji Prawa (tekst jedn.: w momencie, kiedy Kwota Rozliczenia stanie się należna). Ewentualny przychód podlegający opodatkowaniu po stronie Wnioskodawcy z tytułu realizacji Prawa stanowić będzie przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o PIT, podlegający opodatkowaniu z zastosowaniem 19% stawki podatkowej zgodnie z art. 30b ust. 1 ustawy o PIT i powinien zostać wykazany w deklaracji PIT-38 do dnia 30 kwietnia roku następnego.

Zdaniem Wnioskodawcy, ewentualny przychód powstanie po stronie Wnioskodawcy jedynie z tytułu i w momencie realizacji Prawa (tekst jedn.: w momencie, kiedy Kwota Rozliczenia stanie się należna).

W momencie nieodpłatnego przyznania Wnioskodawcy Prawa, po stronie Uczestnika nie dochodzi do powstania przychodu w rozumieniu ustawy o PIT.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o PIT, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Mając na uwadze brzmienie powyższej regulacji, należy wskazać, że w momencie otrzymania Prawa przez Uczestnika, nie otrzymuje on jeszcze żadnych pieniędzy ani wartości pieniężnych. Nie można również twierdzić, że nabyte przez Uczestnika Prawo stanowi świadczenie w naturze lub też inne nieodpłatne świadczenie, posiadające konkretną wartość, która powinna zostać doliczona do przychodów Wnioskodawcy.

Nabycie Prawa przez Uczestnika stanowi jedynie uzyskanie uprawnienia do otrzymania wypłaty w formie Rozliczenia w przyszłości, pod warunkiem spełnienia się przesłanek określonych w Umowie zawartej ze Spółką. Spełnienie warunków określonych w Umowie nie jest jednak pewne, co powoduje, że Uczestnik nie ma żadnej gwarancji otrzymania Rozliczenia w przyszłości, jak również nie zna jeszcze jego wysokości. Oznacza to zatem, że przysporzenie, które Uczestnik otrzymuje w chwili nabycia Prawa, jest jedynie potencjalne. Dopiero w momencie realizacji Prawa, możliwe będzie określenie konkretnej wielkości przysporzenia.

Prawidłowość przedstawionego powyżej stanowiska znajduje również potwierdzenie w indywidualnych interpretacjach prawa podatkowego, wydawanych przez organy podatkowe.

Przykładowo:

* w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 3 września 2014 r. znak IPPB2/415-409/14-4/MK wskazano: przyznanie wybranym pracownikom spółki warunkowego niezbywalnego prawa w postaci jednostek uczestnictwa stanowiącego pochodny instrument finansowy uprawniającego do otrzymania w przyszłości kwoty wynikającej z jego realizacji nie będzie skutkować powstaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż jak wynika z wniosku prawo to jest niezbywalne co skutkuje tym, że nie można określić jego wartości rynkowej i będzie miało jedynie charakter warunkowy;

* w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 21 sierpnia 2014 r. znak IPPB2/415-424/14-4/MK1 stwierdzono, że przyznanie nieodpłatnie Wnioskodawcy w ramach organizowanego przez Spółkę programu motywacyjnego niezbywalnego, warunkowego prawa do otrzymania kwoty rozliczenia, uniemożliwia traktowanie przyznanego prawa w kategorii przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z zasadami wynikającymi z art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W momencie przyznania prawa nie można stwierdzić, czy ich realizacja przyniesie pracownikowi wymierne korzyści ekonomiczne, a tym bardziej oszacować wartości tej korzyści. Prawo Uprawnionego do dysponowania przyznanym prawem jest ograniczone. W okresie do dnia realizacji, Uprawniony nie może zrealizować praw związanych z ich posiadaniem. Przede wszystkim Wnioskodawca nie może zbyć Prawa przed momentem realizacji.

W rezultacie, po stronie Wnioskodawcy nie powstanie przychód w chwili nabycia przez Niego Prawa, tylko w momencie jego realizacji.

Zdaniem Wnioskodawcy ewentualny przychód po stronie Zainteresowanego z tytułu realizacji Prawa stanowić będzie przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o PIT.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o PIT, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających.

Definicja pochodnych instrumentów finansowych została zawarta w art. 5a pkt 13 ustawy o PIT. Zgodnie z nią pochodnymi instrumentami finansowymi są instrumenty finansowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 Ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2010 r. Nr 211, poz. 1384 z późn. zm., dalej: ustawa o OIF), z wyłączeniem tytułów uczestnictwa w instytucjach wspólnego inwestowania oraz instrumentów rynku pieniężnego.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o OIF, instrumentami finansowymi są niebędące papierami wartościowymi:

Jak wynika z powyższego, za instrument finansowy ustawa o OIF uznaje m.in. inny instrument pochodny, którego instrumentem bazowym jest wskaźnik finansowy, który jest wykonywany przez rozliczenie pieniężne.

Użyty w art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. c ustawy o OIF termin "instrument pochodny", zdefiniowany został natomiast w art. 3 pkt 28a ustawy o OIF.

Zgodnie z tym przepisem, przez instrumenty pochodne należy rozumieć opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward oraz inne prawa majątkowe, których cena zależy bezpośrednio lub pośrednio od ceny lub wartości instrumentów finansowych, walut, stóp procentowych, rentowności, indeksów finansowych, wskaźników finansowych, towarów, zmian klimatycznych, stawek frachtowych, poziomów emisji, stawek inflacji lub innych oficjalnych danych statystycznych, a także innych aktywów, praw, zobowiązań, indeksów lub wskaźników (instrumentów bazowych) oraz instrumenty pochodne dotyczące przenoszenia ryzyka kredytowego.

Z przepisu art. 3 pkt 28a ustawy o OIF wynika zatem, że instrumentem pochodnym może być prawo majątkowe, którego wartość (cena) uzależniona jest od wartości wskaźników finansowych. Za wskaźniki finansowe, o których mowa w tym przepisie, można niewątpliwie uznać również wskaźniki finansowe przedsiębiorstwa. Tego typu sytuacja będzie mieć również miejsce w przypadku Programu wprowadzonego przez Spółkę, ponieważ uprawnienie do otrzymania Rozliczenia przez Uczestnika jak również wysokość tego Rozliczenia ustalane będą na podstawie wskaźnika finansowego jakim jest wartość przychodów netto Spółki, wynikająca z ksiąg rachunkowych Spółki.

Oznacza to zatem, że przysługujące Wnioskodawcy Prawo do otrzymania Rozliczenia spełnia definicję instrumentu pochodnego, sformułowaną w art. 3 pkt 28a ustawy o OIF, gdyż będzie to prawo majątkowe, którego cena (tekst jedn.: wartość Rozliczenia) zależeć będzie bezpośrednio od wartości wskazanego wskaźnika finansowego.

Konsekwentnie, uznać należy, że realizacja Prawa przysługującego Wnioskodawcy, w wyniku której dojdzie do przekazania przez Spółkę na rzecz Wnioskodawcy kwoty Rozliczenia, stanowić będzie realizację pochodnych instrumentów finansowych. A zatem, uzyskiwane przez Wnioskodawcę na tej podstawie przychody kwalifikować się będą do przychodów z kapitałów pieniężnych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o PIT (a więc do przychodów z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających).

Powyższe stanowisko potwierdzają przytoczone poniżej interpretacje Ministra Finansów wydane w podobnych stanach faktycznych:

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 16 kwietnia 2014 r. IPPB2/415-82/14-5/MK1, w której stwierdzono, że: Ewentualny przychód podlegający opodatkowaniu po stronie Podatnika z tytułu nabycia i realizacji Prawa powstanie tylko w momencie realizacji Prawa (tekst jedn.: w momencie, gdy Kwota Rozliczenia stanie się należna) i będzie on stanowić przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 10 u.p.d.o.f., podlegający opodatkowaniu z zastosowaniem 19% stawki podatkowej zgodnie z art. 30b ust. 1 u.p.d.o.f. i zadeklarowaniu zgodnie z art. 30b ust. 6 (tekst jedn.: w zeznaniu podatkowym Podatnika);

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 20 marca 2014 r., IPPB2/415-892/13-4/MK, w której stwierdzono, że przychód po stronie Uczestników Programu powstanie dopiero w momencie realizacji Rozliczenia Pieniężnego (a nie na żadnym wcześniejszym etapie), który w konsekwencji stanowić będzie przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 10 u.p.d.o.f., podlegający opodatkowaniu z zastosowaniem 19% stawki podatkowej zgodnie z art. 30b ust. 1 u.p.d.o.f.

Zgodnie z art. 30b ust. 1 ustawy o PIT, od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, w tym z realizacji praw wynikających z tych instrumentów, z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu. Dochodem, o którym mowa w ust. 1, jest różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 38a. Dochody te Wnioskodawca wykaże w rocznej deklaracji PIT-38. Termin składania deklaracji, zgodnie z art. 45 ust. 1a pkt 1 ustawy o PIT, mija 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym. Ponadto, zgodnie z art. 30b ust. 5 ustawy o PIT, dochodów, o których mowa w ust. 1, nie łączy się z dochodami opodatkowanymi na zasadach określonych w art. 27 oraz art. 30c.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że przychodem podatkowym będzie również wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. W tym kontekście rozważenia wymagają skutki przyznania Wnioskodawcy prawa ("Prawo") do otrzymania w przyszłości kwoty rozliczenia pieniężnego wynikającego z realizacji tego Prawa. Realizacja Prawa dokonywać się będzie poprzez wypłatę kwoty Rozliczenia, pod warunkiem, że spełnią się określone w Umowie przesłanki. Przyznane Wnioskodawcy Prawo będzie prawem warunkowym, gdyż jego realizacja nie będzie pewna (tekst jedn.: Uczestnik nie będzie mieć gwarancji otrzymania kwoty Rozliczenia) i uzależniona będzie od ziszczenia się określonych w Umowie warunków. Przyznane Wnioskodawcy Prawo jest niezbywalne. Prawo do otrzymania w przyszłości kwoty rozliczenia przez Wnioskodawcę stanowi w Jego ocenie pochodny instrument finansowy w rozumieniu art. 5a pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi.

W kontekście powyższego stwierdzić należy, że samo przyznanie Wnioskodawcy pochodnych instrumentów finansowych (Prawo) - po spełnieniu warunków programu - nie rodzi skutku w postaci powstania przychodu. Zatem otrzymanie Prawa w ramach Umowy stanowiącego pochodny instrument finansowy nie stanowi nieodpłatnego świadczenia w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest bowiem związane z jakimkolwiek przysporzeniem w majątku osoby otrzymującej instrument finansowy. Wnioskodawca wskazał bowiem, że Prawo jest niezbywalne, a samo przystąpienie do Programu nie daje Uczestnikom żadnych natychmiastowych korzyści, ani nie gwarantuje ich uzyskania w przyszłości. Otrzymanie Prawa stwarza Wnioskodawcy, potencjalną tylko - po spełnieniu szeregu warunków określonych w Umowie - możliwość uzyskania w przyszłości korzyści majątkowych w postaci otrzymania kwoty rozliczenia pieniężnego.

Natomiast w odniesieniu do skutków podatkowych związanych z realizacją praw wynikających z otrzymanego w ramach programu pochodnego instrumentu finansowego wyjaśnić należy, że w myśl art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy jednym ze źródeł przychodów są m.in. kapitały pieniężne.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających.

Stosownie do treści art. 17 ust. 1b ww. ustawy, przychód określony w ust. 1 pkt 10 powstaje w momencie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych.

Z kolei, w myśl art. 5a pkt 13 ww. ustawy podatkowej, ilekroć w ustawie jest mowa o pochodnych instrumentach finansowych - oznacza to instrumenty finansowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, z wyłączeniem tytułów uczestnictwa w instytucjach wspólnego inwestowania oraz instrumentów rynku pieniężnego.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 pkt 2 powołanej ustawy o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2014 r. poz. 94, z późn. zm.), instrumentami finansowymi w rozumieniu ustawy są niebędące papierami wartościowymi:

Dodatkowo, zgodnie z art. 3 pkt 28a ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, ilekroć w ustawie jest mowa o instrumentach pochodnych - rozumie się przez to opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward oraz inne prawa majątkowe, których cena zależy bezpośrednio lub pośrednio od ceny lub wartości instrumentów finansowych, walut, stóp procentowych, rentowności, indeksów finansowych, wskaźników finansowych, towarów, zmian klimatycznych, stawek frachtowych, poziomów emisji, stawek inflacji lub innych oficjalnych danych statystycznych, a także innych aktywów, praw, zobowiązań, indeksów lub wskaźników (instrumentów bazowych) oraz instrumenty pochodne dotyczące przenoszenia ryzyka kredytowego.

Cechą pochodnych instrumentów finansowych jest fakt, że ich wartość uzależniona jest od wartości instrumentów bazowych, czyli np. wartości akcji, obligacji, wartości indeksu giełdowego, wskaźnika rentowności, wskaźnika finansowego itp.

Stosownie do powołanych wyżej przepisów oraz przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego, należy stwierdzić, że w związku z realizacją Prawa stanowiącego pochodny instrument finansowy Uczestnicy Programu osiągną przychód z realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, o którym mowa w cytowanym powyżej art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 30b ust. 1 ww. ustawy, od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, w tym z realizacji praw wynikających z tych instrumentów, z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

Stosownie natomiast do art. 30b ust. 2 pkt 3 ww. ustawy, dochodem z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów oraz z realizacji praw z nich wynikających jest różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 38a.

Na podatniku, który uzyskał dochód, (poniósł stratę) z kapitałów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30b ciąży obowiązek złożenia we właściwym urzędzie skarbowym zeznania według ustalonego wzoru (formularz PIT-38), w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym (art. 45 ust. 1a pkt 1 w związku z art. 30b ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). W tym samym terminie jest obowiązany do wpłaty należnego podatku wynikającego z zeznania (art. 45 ust. 4 pkt 2 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Reasumując, stwierdzić należy, że samo przyznanie Wnioskodawcy Prawa w ramach zawartej Umowy nie skutkuje powstaniem po Jego stronie nieodpłatnego świadczenia w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ewentualny przychód podlegający opodatkowaniu powstanie dopiero w momencie realizacji Prawa, tj. w momencie kiedy Kwota Rozliczenia stanie się należna. Przychód ten należy zakwalifikować jako przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegający opodatkowaniu z zastosowaniem 19% stawki podatkowej zgodnie z art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i powinien zostać wykazany w deklaracji PIT-38 do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę pism organów podatkowych, tut. Organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.