ILPB2/4511-1-1190/15-2/MK - Określenie skutków podatkowych wypłaty odsetek za zwłokę z tytułu nieterminowej wypłaty odszkodowania.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana reprezentowanego przez doradcę podatkowego - Pana przedstawione we wniosku z dnia 18 listopada 2015 r. (data wpływu 26 listopada 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wypłaty odsetek za zwłokę z tytułu nieterminowej wypłaty odszkodowania - jest:

* prawidłowe w przedmiocie kwalifikacji źródła przychodu;

* nieprawidłowe w pozostałym zakresie.

W dniu 26 listopada 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wypłaty odsetek za zwłokę z tytułu nieterminowej wypłaty odszkodowania.

We wniosku przedstawiono następujące dwa zdarzenia przyszłe.

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym, podlegającym opodatkowaniu od całości swoich dochodów w Polsce. W dniu 27 listopada 2008 r. doszło do podpisania umowy cesji wierzytelności pomiędzy Wnioskodawcą (cesjonariuszem) i Panem X (cedentem). W przedmiotowej umowie, Pan X oświadczył, iż przysługuje mu wierzytelność względem Gminy tytułem odszkodowania za wywłaszczoną działkę gruntu położoną na terenie tej gminy, stanowiącej jego własność (dalej: "Nieruchomość"). Na dzień podpisania wyżej wskazanej umowy cesji wierzytelności, toczyło się postępowanie przed Starostą Powiatowym o ustalenie wysokości odszkodowania za przejęcie przez Gminę Nieruchomości, wszczęte na wniosek Pana X z dnia 10 października 2007 r. Jak wynika z treści zawartej umowy, cedent sprzedał, a cesjonariusz kupił wyżej opisaną wierzytelność i na dzień podpisania umowy cesjonariusz stał się uprawnionym do pobrania odszkodowania w całości w każdej jego ewentualnej wysokości ustalonej w toku prowadzonego postępowania lub jakiegokolwiek innego oraz uprawnionym do domagania się wypłaty odszkodowania od gminy w jego wysokości odpowiedniej do wartości gruntu zajętej i przejętej przez gminę działki, tj. Nieruchomości. Jak wynika z treści umowy, wskutek jej zawarcia, cesjonariusz wchodzi w prawa cedenta we wszczętym postępowaniu o wypłatę odszkodowania oraz każdym innym postępowaniu toczącym się w związku ze zgłoszeniem roszczenia dotyczącego przedmiotowego odszkodowania. Wnioskodawca nigdy nie był właścicielem Nieruchomości. Strony ustaliły dodatkowo określoną cenę sprzedaży omawianej wierzytelności.

W dniu 30 września 2009 r. Starosta P. na podstawie art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 z późn. zm.; dalej "k.p.a.") oraz art. 98 ust. 3, art. 128 ust. 1, art. 129 ust. 5 pkt 1, art. 130, art. 132 ust. 1a, 2 i 3, art. 134 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn.: Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 z późn. zm.: dalej. "ustawa o gospodarce nieruchomościami") wydał decyzję, w której ustalił na rzecz Wnioskodawcy odszkodowanie w pewnej kwocie, stanowiącej należność za nieruchomość wydzieloną pod drogi, przejętą na rzecz Gminy. Odszkodowanie to, na mocy art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm., dalej: "u.p.d.o.f.") korzysta ze zwolnienia od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Orzeczone w decyzji odszkodowanie zostało wypłacone Wnioskodawcy w 2015 r. Dotychczas Wnioskodawca nie otrzymał odsetek za zwłokę z tytułu nieterminowej wypłaty odszkodowania.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Do jakiego źródła przychodów powinna zostać zaliczona kwota odsetek, którą ma otrzymać Wnioskodawca.

2. Czy otrzymana w przyszłości przez Wnioskodawcę kwota odsetek z tytułu spóźnionej wypłaty odszkodowania stanowić będzie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy:

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.; dalej: "u.p.d.o.f."), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Art. 21 u.p.d.o.f. stanowi katalog zwolnień określonych przychodów (dochodów) od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Nawiązując do informacji przedstawionych w opisie zdarzenia przyszłego niniejszego wniosku, Wnioskodawca oprócz kwoty odszkodowania należnego na podstawie przepisów ustawy o gospodarce nieruchomościami, ma otrzymać także odsetki z tytułu spóźnionej wypłaty kwoty odszkodowania. Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymane odsetki stanowić będą należność ściśle związaną z kwotą główną odszkodowania i w konsekwencji opodatkowanie otrzymanej w przyszłości kwoty odsetek winno przebiegać w sposób analogiczny do opodatkowania otrzymanej kwoty samego odszkodowania. Tak więc, skoro samo odszkodowanie stanowi przychód zwolniony od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, to odsetki otrzymane w przyszłości przez Wnioskodawcę w związku z nieterminową wypłatą odszkodowania winny również korzystać ze zwolnienia z podatku.

Powyższe wynika przede wszystkim z nierozerwalnego związku powstałych odsetek z należnością główną, tj. kwotą odszkodowania. Jak stwierdził Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 17 stycznia 2014 r. (sygn. akt II FSK 289/12), odsetki należy przypisać do tego samego źródła przychodów co należność główną - a co za tym idzie, podlegają one opodatkowaniu w ten sam sposób. Odsetki stanowią integralny element przychodu ze sprzedaży nieruchomości, ponieważ mają charakter akcesoryjny, a ich byt prawny zależy od należności, z którą są związane. Podobne stanowisko zajął Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 29 stycznia 2014 r. (sygn. akt II FSK 333/12): skoro odsetki jako świadczenie akcesoryjne są bezpośrednio i ściśle związane z przychodem z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości, odsetki te nie mogłyby powstać, gdyby nie obowiązek zapłaty ceny, to nie ma uzasadnienia, aby należność główna oraz odsetki za "nieterminowe spełnienie roszczenia" były przypisane do dwóch różnych źródeł przychodów. Nie sposób bowiem za odrębne źródło przychodów uznać przychodów z odpłatnego zbycia (wykupu) nieruchomości i odsetek od kwoty wykupu tej nieruchomości. Odsetki o tym charakterze powinny być zatem przypisane do tego samego źródła co należność główna.

Podobny pogląd wyraził Naczelny Sąd Administracyjny m.in. w wyroku z dnia z 17 stycznia 2014 r. (sygn. akt II FSK 290/12) oraz w wyroku z 20 grudnia 2013 r. (sygn. akt II FSK 115/12). Na podstawie powyższego, w ocenie Wnioskodawcy, otrzymane odsetki za zwłokę z tytułu nieterminowej wypłaty odszkodowania, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 29 u.p.d.o.f., stanowią przychód, który należy kwalifikować do przychodów z innych źródeł.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2.

Zgodnie z art. 98 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami, działki gruntu wydzielone pod drogi publiczne: gminne, powiatowe, wojewódzkie, krajowe - z nieruchomości, której podział został dokonany na wniosek właściciela, przechodzą, z mocy prawa, odpowiednio na własność gminy, powiatu, województwa lub Skarbu Państwa z dniem, w którym decyzja zatwierdzająca podział stała się ostateczna albo orzeczenie o podziale prawomocne. Przepis ten stosuje się także do nieruchomości, której podział został dokonany na wniosek użytkownika wieczystego, z tym że prawo użytkowania wieczystego działek gruntu wydzielonych pod drogi publiczne wygasa z dniem, w którym decyzja zatwierdzająca podział stała się ostateczna albo orzeczenie o podziale prawomocne. Przepis stosuje się odpowiednio przy wydzielaniu działek gruntu pod poszerzenie istniejących dróg publicznych. Ponadto, w myśl art. 98 ust. 3 ustawy o gospodarce nieruchomościami, za działki gruntu, o których mowa w ust. 1, przysługuje odszkodowanie w wysokości uzgodnionej między właścicielem lub użytkownikiem wieczystym a właściwym organem. Przepis art. 131 stosuje się odpowiednio. Jeżeli do takiego uzgodnienia nie dojdzie, na wniosek właściciela lub użytkownika wieczystego odszkodowanie ustala się i wypłaca według zasad i trybu obowiązujących przy wywłaszczaniu nieruchomości.

Zgodnie z art. 128 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami, wywłaszczenie własności nieruchomości, użytkowania wieczystego lub innego prawa rzeczowego następuje za odszkodowaniem na rzecz osoby wywłaszczonej odpowiadającym wartości tych praw Starosta, wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej, wydaje odrębną decyzję o odszkodowaniu w przypadkach, o których mowa w art. 98 ust. 3, art. 106 ust. 1 i art. 124-126 (art. 129 ust. 5 pkt 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami).

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 29 u.p.d.o.f., wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z tytułu odszkodowania wypłacanego stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami lub z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie oraz z tytułu sprzedaży nieruchomości w związku z realizacją przez nabywcę prawa pierwokupu, stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami; nie dotyczy to przypadków, gdy właściciel nieruchomości, o której mowa w zdaniu pierwszym, nabył jej własność w okresie 2 lat przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego bądź odpłatnym zbyciem nieruchomości za cenę niższą o co najmniej 50% od wysokości uzyskanego odszkodowania lub ceny zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie lub w związku z realizacją prawa pierwokupu.

Jak wynika z powyższych przepisów, zwolniony od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych jest m.in. uzyskany przez podatnika przychód z tytułu odszkodowania wypłaconego na podstawie przepisów ustawy o gospodarce nieruchomościami. Jak wynika z informacji przedstawionych w opisie zdarzenia przyszłego, decyzja Starosty ustalająca odszkodowanie na rzecz Wnioskodawcy została wydana na podstawie przepisów ustawy o gospodarce nieruchomościami i stanowi odszkodowanie za nieruchomość wydzieloną pod drogi, przejętą na rzecz Gminy. Otrzymane przez Wnioskodawcę odszkodowanie na tej podstawie stanowi odszkodowanie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 29 u.p.d.o.f., a przychód ten korzysta ze zwolnienia od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze cytowany już wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego, odsetki z tytułu nieterminowej wypłaty odszkodowania, o którym mowa w opisie zdarzenia przyszłego w związku z wywłaszczeniem Nieruchomości, stanowią przychód z innych źródeł ze względu na ścisły związek odsetek z należnością główną, tj. kwotą odszkodowania. Ze względu na akcesoryjny charakter odsetek z tytułu nieterminowej zapłaty odszkodowania w stosunku do samej kwoty odszkodowania, a zatem konieczność kwalifikacji otrzymanych w przyszłości odsetek do tego samego źródła przychodów, do którego kwalifikowane jest otrzymane odszkodowanie, opodatkowanie tych dwóch świadczeń winno przebiegać według analogicznych reguł. Tak więc, jeżeli uzyskana kwota odszkodowania korzysta ze zwolnienia od opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 29 u.p.d.o.f., to i w odniesieniu do odsetek Wnioskodawca będzie mieć możliwość zastosowania zwolnienia z podatku. Wynika to przede wszystkim z bezpośredniego i ścisłego związku występującego pomiędzy kwotą odszkodowania jako należnością główną oraz odsetkami z tytułu nieterminowej zapłaty tej należności. Odsetki od odszkodowania nie wystąpiłyby bowiem, jeżeli nie istniałaby należność główna, tj. odszkodowanie.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, otrzymana w przyszłości kwota odsetek z tytułu nieterminowej zapłaty kwoty odszkodowania należnego Wnioskodawcy będzie korzystać ze zwolnienia od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ze względu na zwolnienie od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 29 u.p.d.o.f. należności głównej tj. odszkodowania z tytułu wywłaszczenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzeń przyszłych jest:

* prawidłowe w przedmiocie kwalifikacji źródła przychodu;

* nieprawidłowe w pozostałym zakresie.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z powyższego wynika zatem, że podstawową zasadą podatku dochodowego od osób fizycznych jest zasada powszechności opodatkowania, która wynika z art. 9 ust. 1 tej ustawy.

Jednak, aby zastosowanie mogły znaleźć postanowienia tej ustawy, w konkretnej sytuacji, u podatnika musi powstać przychód. Następnie przychód ten musi mieścić się w katalogu źródeł przychodów zdefiniowanych w ustawie podatkowej.

Stosownie do postanowień art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłami przychodów są:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany;

8a. działalność prowadzona przez zagraniczną spółkę kontrolowaną;

9. inne źródła.

Z kolei, zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Za przychody podatkowe mogą być uznane tylko takie świadczenia, które nie mają charakteru zwrotnego. Przychód jest bowiem w istocie określonym przyrostem majątkowym, a zatem jego otrzymanie musi mieć charakter definitywny. Stąd też odsetki stanowią przychód w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z tym biorąc pod uwagę określony w art. 10 analizowanej ustawy katalog źródeł przychodów, w szczególności pkt 1 - 8a, odsetki, które ma otrzymać Wnioskodawca należy zakwalifikować jako przychód z innych źródeł (art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy).

Wnioskodawca powołując się na orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego uważa, że odsetki należy przypisać do tego samego źródła przychodów, co należność główną, zaś odszkodowanie na które składa się należność główna jak i odsetki podlega zwolnieniu od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy. Z twierdzeniem tym nie można się zgodzić. Wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy, nie można bowiem utożsamiać odsetek za zwłokę ze świadczeniem odszkodowawczym, czy też innym świadczeniem (naprawieniem szkody). Wierzyciel może ich żądać dopiero, jeżeli dłużnik opóźni się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego. Odsetki mają charakter uboczny względem świadczenia głównego - są skutkiem nie wykonania zobowiązań.

Nie można przyjąć, że odsetki są odszkodowaniem sensu stricte i jako takie objęte są zwolnieniem od podatku dochodowego od osób fizycznych przewidzianym dla odszkodowań, do których mają zastosowanie przepisy art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Okoliczność, że odsetki stanowią najczęściej swoistą rekompensatę wynikającą z czasookresu jaki upłynął pomiędzy zaistnieniem zdarzeń skutkujących wypłatą odszkodowania a skonkretyzowaniem obowiązku naprawienia szkody (krzywdy), nie jest wystarczająca do objęcia zwolnieniem z opodatkowania przedmiotowych odsetek, na podstawie tychże przepisów.

Zresztą co należy podkreślić kwestia stosowania zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie stanowi przedmiotu niniejszej sprawy, co bezpośrednio wynika ze sformułowanych we wniosku pytań oraz własnego stanowiska Wnioskodawcy.

Nie oznacza to jednak, że wszystkie odsetki podlegają opodatkowaniu. Niektóre z nich, wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych określonym w art. 21 ust. 1 ustawy, korzystają ze zwolnienia od podatku. Jednakże należy podkreślić, że korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym zwolnienia od podatku, jest możliwe wyłącznie w sytuacji, gdy spełnione są wszelkie przesłanki określone w przepisie stanowiącym podstawę prawną danej preferencji.

W ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w katalogu zwolnień przedmiotowych wymieniono wprost odsetki wolne od podatku, co oznacza, że ustawodawca wyraźnie odróżnia je od odszkodowania i zadośćuczynienia.

I tak, wolne od podatku są odsetki wymienione w art. 21 ust. 1 pkt 52, pkt 95, pkt 119, pkt 130, pkt 130a i pkt 130b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli:

* odsetki i kwoty rekompensat otrzymanych na podstawie przepisów ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o zasadach realizacji przedpłat na samochody osobowe (Dz. U. Nr 156, poz. 776);

* odsetki z tytułu nieterminowej wypłaty wynagrodzeń i świadczeń z tytułów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1;

* odsetki od papierów wartościowych emitowanych przez Skarb Państwa oraz obligacji emitowanych przez jednostki samorządu terytorialnego, w części odpowiadającej kwocie odsetek zapłaconych przy nabyciu tych papierów wartościowych od emitenta;

* odsetki lub dyskonto od obligacji emitowanych przez Skarb Państwa i oferowanych na rynkach zagranicznych oraz dochody z odpłatnego zbycia tych obligacji uzyskane przez osoby fizyczne, o których mowa w art. 3 ust. 2a;

* odsetki lub dyskonto od listów zastawnych uzyskane przez osoby fizyczne, o których mowa w art. 3 ust. 2a;

* odsetki lub dyskonto od obligacji emitowanych przez Bank Gospodarstwa Krajowego i oferowanych na rynkach zagranicznych, przeznaczonych na finansowanie ustawowych celów działalności Banku Gospodarstwa Krajowego, dotyczących wspierania polityki gospodarczej Rady Ministrów, realizacji rządowych programów społeczno-gospodarczych oraz programów samorządności lokalnej i rozwoju regionalnego, oraz dochody z odpłatnego zbycia tych obligacji, uzyskane przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a;

Skoro ustawodawca wyraźnie określa, że w tych przypadkach także odsetki od określonych przychodów wolne są od podatku dochodowego, natomiast w stosunku do innych kategorii przychodów zwolnionych od podatku o odsetkach związanych z tymi należnościami nie wspomina, należy uznać że jest to zabieg celowy.

Zatem, opisane we wniosku odsetki, które Wnioskodawca ma otrzymać - jako niewymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych i stanowiące wyraźnie odmienną instytucję prawną od odszkodowania (również na tle przepisów podatkowych) - stanowią przychód podlegający opodatkowaniu.

W rezultacie, w sprawie znajdzie zastosowanie art. 20 ust. 1 ww. ustawy, zgodnie z którym za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Zaakcentować bowiem należy, że użycie w powyższym przepisie sformułowania "w szczególności", wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł należy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe - z czym będziemy mieć do czynienia, gdy Wnioskodawca otrzyma wymienione we wniosku odsetki.

W konsekwencji, należy stwierdzić, że wypłacone odsetki będą stanowić przychód, o którym mowa w cytowanym wyżej art. 10 ust. 1 pkt 9, a co za tym idzie będą podlegać opodatkowaniu stosownie do art. 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Na gruncie ww. ustawy brak jest podstaw do uznania, że przedmiotowe odsetki będą korzystać ze zwolnienia od podatku.

Z ww. względów stanowisko Wnioskodawcy w przedmiocie kwalifikacji źródła przychodu uznano za prawidłowe, a nieprawidłowe w pozostałym zakresie.

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.