ILPB2/436-116/14-2/MK - PCC w zakresie opodatkowania umowy cash-poolingu

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 25 kwietnia 2014 r. (data wpływu 29 kwietnia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy cash-poolingu - jest prawidłowe.

W dniu 29 kwietnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy cash-poolingu.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest spółką kapitałową prawa polskiego. "B" należy do grupy kapitałowej "A". Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji i przetwórstwa wyrobów mięsnych.

W celu efektywnego zarządzania zasobami finansowymi, m.in. poprzez obniżenie kosztów finansowych ze względu na optymalne wykorzystanie nadwyżek oraz pokrycie niedoborów środków pieniężnych, w Grupie "A" został wdrożony system zarządzania finansami, tzw. cash-pooling (w dalszej części cash-pooling). W cash-poolingu uczestniczy wiele podmiotów, w tym m.in. spółki z siedzibą w Niemczech. Wnioskodawca w najbliższym czasie planuje przystąpić do cash-poolingu.

Umowną podstawę dla funkcjonowania cash-poolingu tworzą m.in.:

* umowa między "A" AG (w dalszej części #8722; "A"), uczestniczącym bankiem i Spółką oraz umowa między "A", uczestniczącym bankiem i każdym z pozostałych uczestników,

* umowa między "A" i Spółką dotycząca prowadzenia cash-poolingowego konta do zarządzania rozliczeniami,

* odrębne umowy dotyczące prowadzenia cash-poolingowych kont do zarządzania rozliczeniami między "A" i poszczególnymi uczestnikami cash-poolingu (innymi aniżeli Spółka).

Żadna z umów nie będzie zawierała postanowień, które zobowiązywałyby uczestników cash-poolingu do przeniesienia na własność innego podmiotu (np. innego uczestnika) określonej ilości pieniędzy. A zatem po stronie Spółki nie wystąpi zobowiązanie do przekazania na rzecz danego podmiotu (np. konkretnego uczestnika cash-poolingu) określonej kwoty środków pieniężnych, ani też zobowiązanie do przyjęcia od danego podmiotu (np. konkretnego uczestnika cash-poolingu) określonej kwoty środków pieniężnych.

Ze względu na udział wielu banków, cash-pooling będzie podzielony na odrębne "podstruktury". W ramach poszczególnych podstruktur cash-poolingu #8722; w tym również w ramach podstruktury, w której uczestniczy Spółka (w dalszej części - cash-pooling PL) - "A" będzie pełnił funkcję lidera, tzn. dla "A" będzie m.in. prowadzone tzw. konto celowe. Cash-pooling PL będzie obejmować dwie waluty #8722; PLN i EUR. Rozliczenia będą jednak dokonywane oddzielnie w ramach poszczególnych walut, tzn. np. konto pomocnicze i konto celowe będą prowadzone odrębnie dla poszczególnych walut, przenoszenie sald oraz naliczanie odsetek będzie dokonywane odrębnie dla poszczególnych walut. W chwili obecnej cash-pooling PL dla waluty PLN jest przewidziany tylko dla podmiotów z Grupy "A", które mają siedzibę w Polsce.

Rozliczenia w ramach cash-poolingu PL będą przeprowadzane w następujący sposób:

* w banku uczestniczącym w cash-poolingu PL będą prowadzone rachunki bankowe na rzecz Spółki oraz pozostałych uczestników (w dalszej części #8722; Konta Pomocnicze);

* na rzecz "A" będzie prowadzone w banku niemieckim tzw. konto celowe, na którym będą koncentrowane środki pieniężne;

* na koniec dnia salda z Kont Pomocniczych będą automatycznie przenoszone na konto celowe (będzie dochodziło do faktycznego, fizycznego przelewu środków), tzn.:

o salda dodatnie na Kontach Pomocniczych będą przekazywane na konto celowe, natomiast

o salda ujemne na Kontach Pomocniczych będą pokrywane ze środków pieniężnych znajdujących się na koncie celowym. W wyniku tych operacji saldo Konta Pomocniczego będzie wynosiło zero;

* od sald dodatnich przekazanych na konto celowe oraz od sald ujemnych pokrytych z konta celowego będą naliczane odsetki. Odsetki od sald ujemnych na Kontach Pomocniczych Spółki będą uiszczane przez Spółkę, natomiast odsetki od sald dodatnich na Kontach Pomocniczych Spółki będą uiszczane przez "A".

Zasady przeprowadzania rozliczeń w ramach pozostałych podstruktur cash-poolingu będą analogiczne.

Jeżeli konto uczestnika danej podstruktury cash-poolingu będzie wykazywało saldo ujemne, a tym samym po stronie tego uczestnika wystąpi zapotrzebowanie na środki pieniężne, to saldo ujemne będzie kompensowane z konta celowego, tzn. zapotrzebowanie na środki pieniężne po stronie uczestnika będzie pokrywane ze środków zgromadzonych na rachunku celowym.

Jeżeli którakolwiek z podstruktur będzie wykazywała saldo ujemne, a tym samym po stronie uczestnika/uczestników wystąpi zapotrzebowanie na środki pieniężne, to saldo ujemne będzie kompensowane przez "A", tzn. niedobór środków pieniężnych danej podstruktury będzie pokrywany ze środków przekazanych przez "A". O tym, z jakich źródeł zostanie pokryty niedobór środków pieniężnych w danej podstrukturze będzie decydować "A"; niedobór może być pokryty, m.in.:

* ze środków pieniężnych przekazanych na konto celowe prowadzone na rzecz "A" w ramach innych podstruktur,

* ze środków własnych "A", i/lub

* z kredytów/linii kredytowych udzielonych "A" przez bank.

Banki uczestniczące w cash-poolingu będą otrzymywać wynagrodzenie z tytułu wykonywania czynności związanych ze cash-poolingiem (np. z tytułu prowadzenia kont bankowych, dokonywania przelewów, etc.).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym umowy zawarte w związku z cash-poolingiem i czynności wykonywane w ramach cash-poolingu będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych i w konsekwencji w związku z uczestnictwem w cash-poolingu spółka nie będzie zobowiązana do uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy umowy zawarte w związku z cash-poolingiem i czynności wykonywane w ramach cash-poolingu nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, a w konsekwencji w związku z uczestniczeniem w cash-poolingu Spółka nie będzie zobowiązana do uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnych.

UZASADNIENIE stanowiska.

Zakres opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. I ust. 1 ustawy o p.c.c. opodatkowaniu podatkiem od czynności prawnych podlegają następujące czynności prawne:

* umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,

* umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,

* umowy darowizny #8722; w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,

* umowy dożywocia,

* umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności #8722; w części dotyczącej spłat lub dopłat,

* ustanowienie hipoteki,

* ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,

* umowy depozytu nieprawidłowego,

* umowy spółki.

Ponadto - w myśl art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy o p.c.c. - podatek od czynności cywilnoprawnych obciąża również:

* zmiany wskazanych powyżej umów, jeżeli powodują podwyższenie podstawy opodatkowania, oraz

* orzeczenia sądów, w tym również polubownych i ugody, jeżeli wywołują takie same skutki prawne.

Katalog czynności opodatkowanych podatkiem od czynności cywilnoprawnych ma charakter zamknięty, tzn. opodatkowaniu podlegają tylko te czynności, które zostały wskazane w ustawie o p.c.c.

Na gruncie prawa polskiego cash-pooling jest tzw. umową nienazwana, czyli umową, której nie można zakwalifikować do żadnego typu umowy, który został uregulowany w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z dnia 18 maja 1964 r. Nr 16, poz. 93 - dalej "kodeks cywilny") lub w innych aktach normatywnych. W literaturze cash-pooling jest definiowany jako specyficzna usługa bankowa umożliwiająca obniżenie kosztów działalności grup kapitałowych (Z. Ofiarski, Prawo bankowe, Warszawa 2008, s.273).

W konsekwencji przedstawiony w zdarzeniu przyszłym cash-pooling #8722; jako czynność niewymieniona w ustawie o p.c.c. #8722; pozostaje poza zakresem opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych. W szczególności cash-pooling nie może być uznany za umowę pożyczki, co Wnioskodawca szczegółowo uzasadnia poniżej.

Brak podstaw dla uznania cash-poolingu za umowę pożyczki.

Odmienny cel cash-poolingu.

Zgodnie z art. 720 kodeksu cywilnego dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego pożyczkę określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych, co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. Ekonomiczną istotą umowy pożyczki jest zatem wykorzystywanie #8722; przez dany okres czasu #8722; środków pieniężnych będących własnością określonego podmiotu przez inny podmiot.

Podstawowym celem Cash-Poolingu jest natomiast efektywne zarządzanie nadwyżkami i niedoborami środków pieniężnych w ramach grupy kapitałowej "A". Ze względu m.in. na kompensatę nadwyżek środków pieniężnych wykazywanych przez jednych uczestników z niedoborami innych uczestników możliwe jest ograniczenie zapotrzebowania na finansowanie zewnętrzne #8722; skonsolidowanie sald na rachunkach uczestników pozwala Grupie "A" na zmniejszenie poziomu zadłużenia wobec banku i w konsekwencji obniżenie należnych bankowi odsetek.

Podstawowe cele umowy pożyczki i cash-poolingu są zatem rozbieżne. Istotą umowy pożyczki jest udostępnienie kapitału, natomiast istotą cash-poolingu jest optymalne zarządzanie środkami pieniężnymi uczestników.

Brak elementów koniecznych umowy pożyczki.

Zgodnie z art. 720 kodeksu cywilnego elementem koniecznym (essentiala negotii) umowy pożyczki jest m.in. zobowiązanie konkretnego podmiotu (pożyczkodawcy) do przeniesienia na inny, skonkretyzowany podmiot (pożyczkobiorcę) określonej ilości środków pieniężnych.

Jak wskazano w stanie faktycznym cash-pooling funkcjonuje w oparciu o:

* odrębne umowy między liderem ("A"), poszczególnymi uczestnikami oraz bankiem,

* odrębne umowy dotyczące prowadzenia cash-poolingowego konta do zarządzania rozliczeniami między liderem ("A") i każdym z uczestników.

Żadna z umów nie zawiera postanowień, które zobowiązywałyby uczestników cash-poolingu do przeniesienia na własność innego podmiotu (np. innego uczestnika) określonej ilości pieniędzy. Po stronie Spółki nie wystąpi zatem zobowiązanie do przekazania na rzecz danego podmiotu (np. konkretnego uczestnika cash-poolingu) określonej kwoty środków pieniężnych, ani też zobowiązanie do przyjęcia od danego podmiotu (np. od konkretnego uczestnika cash-poolingu) określonej kwoty środków pieniężnych. W konsekwencji w świetle umów zawartych w związku z udziałem w cash-poolingu Spółka nie może być kwalifikowana jako pożyczkodawca lub pożyczkobiorca w rozumieniu art. 720 kodeksu cywilnego.

Również sposób przeprowadzania rozliczeń w ramach cash-poolingu nie daje podstaw dla uznania Spółki za pożyczkodawcę lub pożyczkobiorcę. Jak wskazano w zdarzeniu przyszłym salda dodatnie na Kontach Pomocniczych danej podstruktury (np. w ramach cash-poolingu PL) będą automatycznie przenoszone na konto celowe tej podstruktury, natomiast salda ujemne na Kontach Pomocniczych danej podstruktury (np. w ramach cash-poolingu PL) będą automatycznie pokrywane z konta celowego funkcjonującego w ramach tej podstruktury. Ewentualne salda ujemne na kontach celowych danej podstruktury (np. w ramach cash-poolingu PL) będą pokrywane m.in. ze środków pieniężnych przekazanych na konto celowe prowadzone na rzecz "A" w ramach innych podstruktur. W konsekwencji:

* jeżeli po stronie Spółki występuje saldo dodatnie #8722; Spółka transferuje środki pieniężne na konto celowe, jednak nie określa, w jakiej kwocie i któremu z podmiotów środki te mają być przekazane. Ponadto #8722; ze względu na konstrukcję cash-poolingu - ustalenie, który podmiot i w jakiej kwocie rzeczywiście skorzystał z tych środków pieniężnych, które przetransferowała Spółka jest niemożliwe, np. gdy saldo dodatnie na Koncie Pomocniczym Spółki jest niewystarczające dla pokrycia sald ujemnych na Kontach Pomocniczych pozostałych uczestników cash-poolingu PL i różnica jest pokrywana ze środków pieniężnych przekazanych na konto celowe prowadzone na rzecz "A" w ramach innych podstruktur;

* jeżeli po stronie Spółki występuje saldo ujemne #8722; Spółka otrzymuje środki pieniężne z konta celowego, jednak nie określa, który z podmiotów i w jakiej kwocie ma środki te przekazać. Ponadto #8722; ze względu na konstrukcję cash-poolingu #8722; ustalenie, od którego podmiotu i w jakiej kwocie pochodziły środki pieniężne, z których skorzystała Spółka jest niemożliwe, np. gdy salda dodatnie na Kontach Pomocniczych pozostałych uczestników cash-poolingu PL są niewystarczające dla pokrycia salda ujemnego na Koncie Pomocniczym Spółki i różnica jest pokrywana ze środków pieniężnych przekazanych na konto celowe prowadzone na rzecz "A" w ramach innych podstruktur.

Spółka wskazuje również, że wszystkie transfery środków pieniężnych w ramach danej podstruktury będą odbywały się za pośrednictwem konta celowego "A", a tym samym nie będzie dochodziło do bezpośredniego przekazania środków pieniężnych między poszczególnymi uczestnikami cash-poolingu.

Z uwagi na powyższe, nie jest możliwe wskazanie konkretnych podmiotów będących pożyczkodawcą i pożyczkobiorcą, a cash-pooling, do którego przystąpi Spółka, nie może być uznany za umowę pożyczki.

W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, udział w cash-poolingu nie jest żadną z czynności cywilnoprawnych wymienionych w art. I ust. 1 ustawy o p.c.c. Tym samym umowy zawarte w związku z cash-poolingiem i czynności wykonywane w ramach cash-poolingu nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, a tym samym w związku z uczestniczeniem w opisanym powyżej cash-poolingu Spółka nie będzie zobowiązana do uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnych.

Stanowisko takie było wielokrotnie potwierdzane w interpretacjach indywidualnych. Przykładowo Wnioskodawca wskazuje interpretacje indywidualne wydane w imieniu Ministra Finansów przez:

* Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 14 marca 2014 r., sygn. ITPB2/436 -237/13/DSZ;

* Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 12 marca 2014 r., sygn. IPTPB2/436-149/13-2/TS;

* Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 6 marca 2014 r., sygn. IPPB2/436-49/14 -4/AF;

* Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 27 grudnia 2013 r., sygn. ILPB2/436-265/13 -2/AJ.

Mając na uwadze powyższe, Spółka wnosi o potwierdzenie prawidłowości powyżej przedstawionego stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 z późn. zm.), podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają:

Zatem, jak z powyższego wynika, ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Tym samym, o kwalifikacji określonej czynności prawnej, a w konsekwencji o jej podleganiu opodatkowaniu tym podatkiem decyduje jej treść (elementy przedmiotowo istotne), a nie nazwa. Zatem, jeżeli strony zawierają umowę i układają stosunki w jej ramach w określony sposób, to dla oceny czy powstanie obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych, w związku z dokonaniem wskazanej w ustawie czynności, miarodajne będą rzeczywiste prawa i obowiązki stron tej umowy pozwalające na ich kwalifikacje pod względem prawnym.

Szczegółowe ustalenie zakresu przedmiotowego ma określone konsekwencje. Ustawodawca, wprowadzając zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu, wyłączył od opodatkowania inne podobne, które nie zostały wyraźnie wskazane w przepisie. Oznacza to, że czynności niewymienione w ustawowym katalogu nie podlegają opodatkowaniu, nawet gdy wywołują skutki w sferze gospodarczej takie same bądź podobne do tych, które zostały w nim wyliczone.

Na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b ww. ustawy, przedmiotem opodatkowania są umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku. Stosownie do art. 3 ust. 1 pkt 1 oraz art. 4 pkt 7 obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej i ciąży na biorącym pożyczkę.

W myśl art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. #8722; Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 121), przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Do elementów znamionujących umowę pożyczki należy obowiązek jej zwrotu. Przy czym, nie tyle dotyczy to oznaczenia terminu zwrotu, ile zaznaczenia samego obowiązku zwrotu - który, jak wskazuje się w orzecznictwie, w myśl art. 720 § 1 ww. ustawy, jest elementem przedmiotowo istotnym dla tego rodzaju umowy, bez którego nie ma umowy pożyczki. W zależności od tego, jak zostanie ukształtowana przez strony umowa pożyczki, może ona przyjąć postać umowy nieodpłatnej bądź też odpłatnej, gdzie pożyczkobiorca zobowiązany będzie do zapłaty odsetek. Umowa pożyczki jest umową konsensualną. Dochodzi do skutku poprzez zgodne oświadczenia woli.

Należy podkreślić, że umowa cash-pooling pozostaje na gruncie polskiego prawa umową nienazwaną. Kodeks cywilny #8722; w części zobowiązaniowej #8722; nie zawiera przepisów odnoszących się do tego typu umowy.

W związku z powyższym wyjaśnić należy, że umowa cash-poolingu, w ramach której dokonywane będą czynności, których dotyczy zapytanie Wnioskodawcy, to nowoczesna forma efektywnego zarządzania finansami grupy podmiotów powiązanych. Cash-pooling polega na koncentrowaniu środków z jednostkowych rachunków (sald) poszczególnych jednostek (rachunki uczestników) i zarządzaniu zgromadzoną w ten sposób kwotą przy wykorzystaniu korzyści skali. Umowa cash-poolingu ma na celu zwiększenie efektywności działalności gospodarczej prowadzonej przez uczestniczące w niej podmioty dzięki odpowiedniemu wykorzystaniu sumy dziennych sald (dodatnich i ujemnych) na rachunkach bankowych każdego z nich. Dzięki temu rozwiązaniu wynik odsetkowy grupy jest korzystniejszy niż w przypadku oddzielnego inwestowania nadwyżek i ponoszenia kosztów finansowania przez posiadaczy poszczególnych rachunków w tym systemie.

Przedstawiona we wniosku konstrukcja umowy cash-poolingu, jako sposobu gospodarowania wolnymi środkami finansowymi uczestniczących podmiotów, pomimo zawierania w sobie pewnych elementów pożyczki, nie wyczerpuje istotnych jej znamion.

Cash-pooling polega na umożliwieniu lepszej gospodarki finansowej grupy kapitałowej. Dzięki tej usłudze można skompensować niedobory środków przedsiębiorstw należących do danej grupy nadwyżkami innych przedsiębiorstw należących do tej samej grupy oraz korzystnie zagospodarować nadwyżkę środków netto.

W przypadku cash-poolingu mamy do czynienia z przynajmniej trzema podmiotami, a mianowicie: podmiotem posiadającym wolne środki finansowe, podmiotem posiadającym niedobór tych środków oraz bankiem występującym w roli pośrednika działającego we własnym imieniu.

Z tytułu uczestnictwa w tych transakcjach dla wszystkich podmiotów powstają określone prawa i obowiązki, jednak nie dochodzi w tym przypadku do zawarcia umowy pożyczki, ponieważ brak jest zobowiązania do przeniesienia określonej ilości pieniędzy na określony w umowie podmiot.

Uczestnik cash-poolingu posiadający wolne środki nie wie, czy środki te zostaną wykorzystane, w jakiej wysokości i przez którego uczestnika. Tym samym, nie jest skonkretyzowana druga strona transakcji, jak też jej przedmiot, ponieważ źródłem, z którego zostanie zasilony rachunek o saldzie debetowym, co do zasady, jest rachunek zbiorczy, na którym gromadzone są wolne środki wszystkich posiadających je uczestników cash-poolingu.

Należy stwierdzić, że zawarcie umowy dotyczącej kompleksowego zarządzania płynnością finansową cash-pooling nie zostało wymienione w ustawowym katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Reasumując, należy stwierdzić, że zawarcie opisanej we wniosku umowy cash-poolingu oraz wykonywane w jej ramach czynności nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Powyższe wynika z faktu, że czynności dokonywane w ramach cash-poolingu nie zostały wymienione w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Końcowo, odnosząc się do powołanych interpretacji indywidualnych, wskazać należy, że nie są one wiążące dla tutejszego organu. Interpretacja organu podatkowego dotyczy tylko konkretnej, indywidualnej sprawy, osadzonej w określonym stanie faktycznym i tylko w tej sprawie rozstrzygnięcie w niej zawarte jest wiążące. Natomiast organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.