ILPB1/415-1429/14-3/AA - Ustalenie możliwości zaliczenia odsetek od kredytu do kosztów uzyskania przychodów

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 22 września 2014 r. (data wpływu 16 grudnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia odsetek od kredytu do kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 16 grudnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

* możliwości amortyzacji składników majątku zakupionych ze środków zwrotnej pożyczki,

* możliwości zaliczenia odsetek od kredytu do kosztów uzyskania przychodów.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 6 marca 2015 r. znak ILPB1/415-1429/14-2/AA na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości amortyzacji składników majątku zakupionych ze środków zwrotnej pożyczki.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Podatnik prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w postaci szkoły tańca. Jest czynnym podatnikiem VAT. Podatnik w sierpniu 2014 r. zawarł umowę pożyczki w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego dla Województwa na lata 2007-2013. Pożyczka ta nie jest dofinansowaniem. Jest to pożyczka zwrotna, preferencyjnie opodatkowana. Pożyczka ta jest pożyczką celową. Podatnik otrzymał również zaświadczenie o udzielonej pomocy de minimis. Pożyczka zostanie przeznaczona na zamontowanie klimatyzacji w salach tanecznych, zakup wyposażenia w postaci stolików, krzeseł, telewizora, sprzętu muzycznego, mat do judo, remontu łazienki i prysznica.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie w zakresie możliwości zaliczenia odsetek od kredytu do kosztów uzyskania przychodów.

Czy odsetki od pożyczki zwrotnej zawartej w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego dla Województwa na lata 2007-2013 mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 8 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na pożyczki (kredyt) z wyjątkami.

Natomiast odsetki od pożyczek i kredytów, które zostały wydatkowane na rzeczy lub usługi związane z przedsiębiorstwem stanowią koszty uzyskania przychodów chyba, że zostały wykazane w art. 23 ust. 1 pkt 9, 9a, 33. Art. 23 ust. 1 pkt 33 stanowi, iż odsetki związane z inwestycjami, które zostały poniesione przed oddaniem inwestycji do użytkowania podnoszą wartość tej inwestycji. Inwestycja finansowana jest z pożyczki udzielonej w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego dla Województwa na lata 2007-2013. Jest to pożyczka zwrotna, opodatkowana na preferencyjnych zasadach. Podatnik uważa, że odsetki poniesione z tytułu spłaty pożyczki, które są wyliczone zgodnie z przedstawionym harmonogramem spłaty pożyczki mogą zostać uwzględnione w rachunku podatkowym podatnika. Odsetki te do momentu oddania inwestycji lub środków trwałych będą podwyższały ich wartość początkową proporcjonalnie do wartości inwestycji lub środków trwałych, natomiast odsetki zapłacone po dniu oddania inwestycji i środków trwałych do użytkowania będą stanowiły koszty uzyskania przychodów w momencie ich zapłaty.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, zatem przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów. W takim ujęciu kosztami tymi będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Aby wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

* pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie znajdować się na liście wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* być właściwie udokumentowany.

Obowiązkiem podatnika, jako odnoszącego ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie związku pomiędzy poniesieniem kosztu, a uzyskaniem przychodu, zgodnie z dyspozycją powołanego art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Musi to być zatem taki wydatek, którego związek z prowadzoną działalnością nie budzi wątpliwości, a obowiązek wykazania tego związku należy do podatnika. Kwalifikacja wydatków do kosztów uzyskania przychodów, ze względu na kryterium celowości, leży bowiem w gestii podatnika. Należy jednak mieć na uwadze, że prawidłowość dokonanej kwalifikacji podlega ocenie organów podatkowych.

Zgodnie z przepisem art. 23 ust. 1 pkt 8 lit. a ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów), z tym że kosztem uzyskania przychodów są wydatki na spłatę pożyczki (kredytu) w przypadku, gdy pożyczka (kredyt) była waloryzowana kursem waluty obcej, jeżeli:

* pożyczkobiorca (kredytobiorca) w związku ze spłatą pożyczki (kredytu) zwraca kwotę kapitału większą niż kwota otrzymanej pożyczki (kredytu) - w wysokości różnicy pomiędzy kwotą zwrotu kapitału a kwotą otrzymanej pożyczki (kredytu),

* pożyczkodawca (kredytodawca) otrzymuje środki pieniężne stanowiące spłatę kapitału w wysokości niższej od kwoty udzielonej pożyczki (kredytu) - w wysokości różnicy pomiędzy kwotą udzielonej pożyczki (kredytu) a kwotą zwróconego kapitału.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 32 ww. ustawy, nie stanowią również kosztów uzyskania przychodów naliczone, lecz niezapłacone albo umorzone odsetki od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów). W świetle powyższego należy uznać, że dopiero zapłacenie odsetek daje możliwość zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów.

Z kolei art. 23 ust. 1 pkt 33 cytowanej ustawy stanowi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek, prowizji i różnic kursowych od pożyczek (kredytów) zwiększających koszty inwestycji w okresie realizacji tych inwestycji.

Z wyżej powołanych przepisów wynika, że odsetki od pożyczki mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów pod warunkiem łącznego spełnienia następujących warunków:

* zaciągnięta pożyczka pozostaje w związku z przychodami uzyskiwanymi przez podatnika z prowadzonej przez niego działalności gospodarczej,

* odsetki zostały zapłacone,

* odsetki nie zwiększają kosztów inwestycji.

Jednocześnie zauważyć należy, że przepisy ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uzależniają możliwości zaliczania do kosztów uzyskania przychodów, wydatków poniesionych na spłatę odsetek od pożyczek (kredytów) przeznaczonych na sfinansowanie kosztów prowadzonej działalności gospodarczej, od klasyfikacji czy nazwy pożyczek (kredytów), jak również od rodzaju zaciągniętej pożyczki (kredytu).

Decydujące znaczenie dla ustalenia możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów ma bowiem faktyczne przeznaczenie pożyczki (kredytu). Istotne dla oceny, czy ponoszone wydatki spełniają kryterium związku z uzyskiwanym przychodem z działalności gospodarczej, jest np. to, czy spłata pożyczki (kredytu) dotyczy składnika majątku nabytego do majątku przedsiębiorstwa, lub związanego z prowadzoną działalnością gospodarczą. Oznacza to, że nie można odmówić prawa do zaliczenia w koszty zapłaconych odsetek od pożyczki otrzymanej przez podatnika na sfinansowanie wydatków związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca otrzymał pożyczkę zwrotną, opodatkowaną na preferencyjnych zasadach.

Zatem, wydatki poniesione na spłatę odsetek od pożyczki, która została przeznaczona na potrzeby działalności gospodarczej mogą stanowić koszty uzyskania przychodów.

Koszty te jednak - związane ze spłatą odsetek od pożyczki przeznaczonej na wydatki inwestycyjne podlegające amortyzacji - można podzielić na występujące przed dniem przekazania inwestycji do używania oraz poniesione po tej dacie. Bowiem to data przekazania przedmiotowego składnika do używania decyduje o tym, w jaki sposób będą rozliczane koszty dotyczące spłaty odsetek od pożyczki. Odsetki naliczone do dnia przekazania do używania składnika majątku zwiększają jego wartość początkową, ustaloną zgodnie z treścią art. 22g ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i będą zaliczane do kosztów uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacyjne, natomiast odsetki naliczone i zapłacone po tym dniu będą stanowić bezpośrednio koszty uzyskania przychodów.

Reasumując, zapłacone odsetki od pożyczki poniesione do dnia przekazania inwestycji do używania, będą wchodziły w skład wartości początkowej tej inwestycji i poprzez odpisy amortyzacyjne będą zaliczane do kosztów uzyskania przychodów. Natomiast odsetki zapłacone po tym dniu Wnioskodawca zaliczać będzie bezpośrednio w koszty uzyskania przychodów.

W związku z czym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Ponadto tut. Organ wskazuje, że wniosek w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości amortyzacji składników majątku zakupionych ze środków zwrotnej pożyczki zostanie rozstrzygnięty odrębnym pismem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.