IBPP4/4512-23/15/PK - VAT w zakresie określenia miejsca świadczenia usług pośrednictwa .

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 25 lutego 2015 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP4/4512-23/15/PK VAT w zakresie określenia miejsca świadczenia usług pośrednictwa .

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z 7 stycznia 2015 r. (data wpływu 19 stycznia 2015 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenie miejsca świadczenia usług pośrednictwa - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 stycznia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenie miejsca świadczenia usług pośrednictwa.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca zamierza prowadzić działalność gospodarczą opodatkowaną na zasadach ogólnych. Działalność ta znajduje oparcie w modelu logistycznym sprzedaży przez internet za pośrednictwem aukcji internetowych, bądź ogłoszeń na własnej stronie internetowej (dropshipping). Będzie to polegało na świadczeniu usług w zakresie pośrednictwa w zakupie jednostkowych towarów między klientem a dostawcą, który znajduje się na terytorium kraju trzeciego (spoza krajów Unii Europejskiej). Sprzedaż pod nazwą dropshipping będzie polegała na przeniesieniu procesu wysyłki towaru na dostawcę. Wnioskodawca występuje jedynie jako podmiot kojarzący klienta z dostawcą oraz inkasent ceny za towar, którą przekazuje dostawcy. Z tytułu świadczonych usług Wnioskodawca otrzymuje od dostawcy stosowne wynagrodzenie.

Potencjalnym importerem towarów w rozumieniu prawa celnego oraz ustawy o podatku od towarów i usług jest klient. W konsekwencji ewentualne należności celne oraz podatek od towarów i usług z tyt. importu obciążają klienta, a informacja o tym umieszczona jest w regulaminie aukcji.

Ponadto Wnioskodawca oświadcza, iż:

1.

rozlicza się z podatku na zasadach ogólnych;

2.

ma zamiar świadczyć usługi w zakresie pośrednictwa handlowego (kojarzenia klienta z dostawcą oraz pośredniczenia w płatnościach i zamówieniach);

3.

w żadnym momencie nie dochodzi do przeniesienia na Wnioskodawcę prawa do rozporządzania towarem jak właściciel (dostawca wysyła towar bezpośrednio do klienta);

4. Wnioskodawca nie jest importerem towaru i nie sprowadza towaru na własny rachunek ani w cudzym imieniu;

5. Wynagrodzenie Wnioskodawcy stanowi różnica pomiędzy kwotą otrzymaną od klienta a kwotą przekazaną do dostawcy z tyt. poszczególnych transakcji;

6.

jako pośrednik, Wnioskodawca nie posiada fizycznie towaru w swojej firmie, a co za tym idzie nie dysponuje dokumentem zakupu towaru, jakim jest faktura lub rachunek;

7.

klient najpierw przelewa pieniądze na konto bankowe Wnioskodawcy, a dopiero później są one przekazywane do dostawcy, który znajduje się poza terytorium Unii Europejskiej;

8.

nieujawniony zostaje dostawca towaru;

9.

warunki transakcji są dostępne dla klienta w regulaminie Wnioskodawcy.

Od strony organizacyjnej działalność wyglądałaby następująco:

1. Wnioskodawca nawiązuje kontakt z dostawcą z zagranicy;

2. Wnioskodawca otrzymuje listę produktów, ceny, warunki itp.;

3.

dostawca zleca Wnioskodawcy wystawienie produktów na aukcjach, bądź w formie ogłoszeń na stronie Wnioskodawcy w uzgodnieniu, że prowizja będzie wypłacona Wnioskodawcy jedynie w przypadku sprzedaży;

4.

klient kończy aukcję i przelewa zapłatę na konto bankowe Wnioskodawcy;

5. Wnioskodawca przekazuje zamówienie klienta do dostawcy z zagranicy, następnie przelewa zapłatę pomniejszoną o wartość prowizji i wskazuje jako kupującego klienta, który dokonał zakupu na stronie Wnioskodawcy oraz jego adres jako adres odbiorcy;

6. towar jest dostarczany bezpośrednio do klienta z pominięciem osoby Wnioskodawcy. W przesyłce wraz z towarem klient otrzymuje rachunek wystawiony przez dostawcę;

7. Wnioskodawca wystawia fakturę dla dostawcy z zagranicy na wykonaną przez siebie usługę na kwotę będącą różnicą między kwotą zapłaconą przez klienta a kwotą przekazaną do dostawcy, z zaznaczeniem że usługa ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (polskim).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy usługa pośrednictwa handlowego świadczonego na rzecz usługobiorców z Chin (podmiotów prowadzących działalność gospodarczą z siedzibą na terenie Chin) nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jako że miejsce świadczenia usług znajduje się na terenie tzw. państwa trzeciego.

Zdaniem Wnioskodawcy przedmiotowe usługi pozostaną poza zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawca, jako usługodawca, nie będzie zobowiązany do rozliczenia w kraju podatku należnego z tytułu świadczonych usług pośrednictwa handlowego z uwagi na to, że miejscem świadczenia tych usług będzie państwo siedziby usługobiorcy, w szczególności Chiny. W konsekwencji nie ma mowy o opodatkowaniu tego rodzaju czynności i powstaniu z tego tytułu obowiązku podatkowego.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy:

Stosownie do dyspozycji art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają:

* odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

* eksport towarów;

* import towarów na terytorium kraju;

* wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

* wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

* przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

* zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

* świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych, o czym stanowi art. 15 ust. 2 powołanej ustawy.

W perspektywie obowiązku podatkowego w przypadku świadczenia usług decydujące znaczenie odgrywa miejsce świadczenia usług. Co do zasady opodatkowane jest wyłącznie świadczenie usług na terytorium kraju.

Regulacje prawne obowiązujące w tym zakresie zostały zwarte w ustawie o podatku od towarów i usług w rozdziale 3 "Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług", działu V.

Jak wynika z art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału: ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:

1.

podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,

2.

osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;

3.

podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

Powyższy przepis wprowadza kolejną, po art. 15 i 17 ustawy, definicję podatnika do ustawy o podatku od towarów i usług. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalania miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest podmiot wykonujący samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Innymi słowy podatnikiem, w rozumieniu art. 15 ust. 1 i art. 28a cytowanej ustawy jest nie tylko podatnik mający siedzibę na terytorium Polski, lecz również każdy podmiot mający siedzibę w innym państwie UE lub państwie trzecim, jeżeli tylko prowadzi samodzielnie w dowolnym miejscu działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 tej ustawy i art. 9 ust. 2 dyrektywy nr 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej. Stanowisko takie potwierdził Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 19 marca 2014 r. (sygn. akt I FSK 586/13).

Zgodnie z ogólną regułą wyrażoną w przepisie art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

W konsekwencji, skoro w okolicznościach przedmiotowej sprawy Wnioskodawca, działając jako podmiot świadczący usługę pośrednictwa w internetowej sprzedaży towaru w ramach przyjętego modelu dropshippingu, będzie ją wykonywał - jak wskazano - na rzecz podmiotu z siedzibą w Chinach, to w oparciu o normę art. 28b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, czynność ta pozostanie poza zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług, a w konsekwencji Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do rozliczenia w kraju podatku należnego z tego tytułu (zobowiązanie podatkowe nie powstanie).

Stanowisko takie zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, w interpretacji indywidualnej z 28 maja 2014 r. (ITPP3/443-83/14/AT) oraz Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, w interpretacji indywidualnej z 16 maja 2012 r. (IPPP3/443-202/12-2/k.c.).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl