IBPP3/4512-279/15/KS - Brak prawa odliczenia podatku VAT w ramach realizacji projektu - budowy sieci wodnokanalizacyjnej

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 16 czerwca 2015 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP3/4512-279/15/KS Brak prawa odliczenia podatku VAT w ramach realizacji projektu - budowy sieci wodnokanalizacyjnej

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 26 marca 2015 r. (data wpływu 2 kwietnia 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 22 maja 2015 r. (data wpływu 27 maja 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa odliczenia podatku VAT w ramach realizacji projektu pn. "..." - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 kwietnia 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa odliczenia podatku VAT w ramach realizacji projektu pn. "...". Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 22 maja 2015 r. (data wpływu 27 maja 2015 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie organu z dnia 15 maja 2015 r. znak: IBPP3/4512-279/15/EJ.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (uzupełnionym pismem z dnia 22 maja 2015 r.):

Wnioskodawca podpisał umowę o przyznanie pomocy nr xx w ramach działania "..." objętego PROW na lata 2007-2013, na realizację zadania pn. "...".

W wyniku realizacji operacji osiągnięty zostanie następujący cel: poprawa warunków życia mieszkańców w gminie B. poprzez budowę sieci kanalizacyjnej w miejscowościach: B., R. i G. oraz przebudowę pompowni ścieków w R.

Wybudowana sieć kanalizacyjna zostanie przyłączona do sieci już istniejącej i przekazana w odpłatną dzierżawę spółce A., będącej na terenie gminy operatorem w zakresie gospodarki wodno-ściekowej.

Mieszkańcy, których budynki zostaną podłączone do nowobudowanej sieci, będą zawierać umowy o odprowadzenie ścieków ze spółką A. Opłaty za zrzut ścieków pobierać będzie spółka A.

Zgodnie z obowiązującymi zasadami wybudowana infrastruktura będzie funkcjonować w okresie długoterminowym. W ciągu 5 lat od momentu rozliczenia projektu nie zostaną wprowadzone żadne zmiany modyfikacyjne odnośnie jego pierwotnego przeznaczenia. Faktury w ramach realizacji wystawiane będą na gminę.

Zgodnie z wytycznymi w zakresie kwalifikowalności wydatków w ramach PROW z dnia 1 kwietnia 2008 r. podatek od towarów i usług (VAT) może być uznany za wydatek kwalifikowany tylko i wyłącznie wówczas, gdy beneficjentowi zgodnie z obowiązującym ustawodawstwem krajowym, nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego lub ubieganie się o zwrot VAT.

Jednocześnie Wnioskodawca został zobowiązany do uzyskania interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora właściwej Izby Skarbowej w sprawie prawa do odliczenia podatku VAT.

Ponadto pismem z dnia 22 maja 2015 r. uzupełniono wniosek o następujące informacje:

Wnioskodawca z chwilą nabycia towarów i usług związanych z realizacją projektu "..." zamierza wykorzystywać wybudowaną infrastrukturę dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2014 r. - działalność gospodarcza gminy w tym przypadku polega na wykorzystywaniu wybudowanej infrastruktury w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na etapie projektowania i przygotowywania inwestycji założono, że wybudowana sieć kanalizacyjna oraz przebudowana pompownia zostaną włączone do funkcjonującego już systemu kanalizacyjnego z uwagi, że ścieki z terenu gminy odbierane są przez oczyszczalnię ścieków B.K., która jest własnością spółki A. Wybudowana infrastruktura będzie zarządzana przez A. na podstawie umowy cywilnoprawnej.

Zakupione towary i usługi w ramach realizacji ww. inwestycji będą przez Wnioskodawcę wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Wybudowana infrastruktura zostanie przekazana przez Gminę w odpłatne użytkowanie spółce A. będącej operatorem w zakresie gospodarki wodno-ściekowej.

Mieszkańcy, których budynki zostały podłączone do nowobudowanej sieci, zawierają umowy o odprowadzenie ścieków ze spółką A. Opłaty za zrzut ścieków pobiera spółka A.

Wybudowana sieć kanalizacyjna oraz przebudowana pompownia bezpośrednio po oddaniu do użytkowania zostaną przekazana w dzierżawę spółce A.

Realizacja inwestycji "..." jest związana z wykonywaniem zadań własnych gminy (art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym) - "Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz".

Wnioskodawca określił termin realizacji inwestycji od 2 września 2013 r. do 30 czerwca 2015 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawcy jako beneficjentowi będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT poniesionego przy realizacji projektu pn. "...".

Zdaniem Wnioskodawcy, Gminie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy - w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2013 r. - kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

a.

z tytułu nabycia towarów i usług,

b.

potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,

c.

od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

- z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Przepis art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy - od dnia 1 stycznia 2014 r. - otrzymał następujące brzmienie: "Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a.

nabycia towarów i usług,

b.

dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi".

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, tj. zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Natomiast zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Z treści powołanego art. 8 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że definicja świadczenia usług ma charakter dopełniający definicję dostawy towarów i jest wyrazem realizacji powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatnika w ramach działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - (Dz.Urz.UE.L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r.s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji. W każdych okolicznościach podmioty prawa publicznego są uważane za podatników w związku z czynnościami określonymi w załączniku I, chyba że niewielka skala tych działań sprawia, że mogą być one pominięte.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r. poz. 594 z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują m.in. sprawy gminnych wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz (art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym).

O publicznym charakterze działania gminy przesądza to, że wykonywanie zadań publicznych odbywa się na podstawie przepisów powszechnie obowiązujących i że przez te działania zaspokajane są zbiorowe potrzeby wspólnoty samorządowej.

Ponadto wskazać należy, że stosownie do treści art. 693 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121), przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.

W świetle ww. przepisu należy stwierdzić, że umowa dzierżawy jest cywilnoprawną umową nakładającą na strony - zarówno wydzierżawiającego, jak i dzierżawcę - określone przepisami obowiązki.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca infrastrukturę wybudowaną w ramach realizacji inwestycji pn. "..." zamierza wykorzystywać dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu 5 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2014 r. Wnioskodawca w piśmie z dnia 22 maja 2015 r. podkreśla, że działalność gospodarcza gminy w tym przypadku polega na wykorzystywaniu wybudowanej infrastruktury w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zakupione towary i usługi w ramach realizacji ww. inwestycji będą przez Wnioskodawcę wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Wybudowana infrastruktura zostanie przekazana przez Gminę w odpłatne użytkowanie spółce A. będącej operatorem w zakresie gospodarki wodno-ściekowej.

Analiza przedstawionych we wniosku okoliczności na tle powołanych regulacji prawnych prowadzi do wniosku, że w przypadku gdy Wnioskodawca świadczy/będzie świadczyć usługi dzierżawy Spółce A., Wnioskodawca występuje/będzie występować w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług. Ponadto, w związku z tym, że Wnioskodawcy z tytułu świadczenia ww. usług dzierżawy przysługuje/będzie przysługiwać określone wynagrodzenie, usługi te - w świetle art. 5 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy - podlegają/będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jako odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ww. ustawy.

Mając zatem na uwadze wskazane wyżej przepisy w tym art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie zostały spełnione podstawowe warunki uprawniające do odliczenia podatku od towarów i usług wynikającego z faktur dokumentujących nabywane towary i usługi tj. zakupione towary i usługi będą przez Wnioskodawcę wykorzystywane do wykonywania czynności generujących podatek należny.

W konsekwencji należy stwierdzić, że Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu towarów związanych z realizowanym projektem pn. "...".

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi-tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl