IBPP3/4512-269/15/KS - Wyłączenie z opodatkowania sprzedaży przedsiębiorstwa znajdującego się w stanie upadłości likwidacyjnej

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 24 marca 2015 r. (data wpływu 31 marca 2015 r.), uzupełnionym pismem z 16 czerwca 2015 r. (data wpływu 19 czerwca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania sprzedaży przedsiębiorstwa znajdującego się w stanie upadłości likwidacyjnej - jest prawidłowa.

W dniu 31 marca 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania sprzedaży przedsiębiorstwa znajdującego się w stanie upadłości likwidacyjnej. Wniosek został uzupełniony pismem z 16 czerwca 2015 r. (data wpływu 19 czerwca 2015 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie organu z 9 czerwca 2015 r. znak: IBPP3/4512-269/15/KS.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (uzupełnione pismem z 16 czerwca 2015 r.):

X.Sp. z o.o. w likwidacji (Wnioskodawca) znajduje się, na mocy postanowienia Sądu Rejonowego dla K. Ś. w K. z dnia 31 marca 2014 r. (sygn. akt...) w stanie upadłości likwidacyjnej. Na mocy tego samego postanowienia powołany został syndyk masy upadłości w osobie M. Ż.

W skład masy upadłości Wnioskodawcy w upadłości likwidacyjnej wchodzi 100% udziałów w spółkach X.-1 Sp. z o.o. w upadłości likwidacyjnej, X.-2 Sp. z o.o., X.-3 Sp. z o.o., X.-4 Sp. z o.o., X.-5 Sp. z o.o., X.-6 Sp. z o.o., X -8 Sp. z o.o., X -9 Sp. z o.o., X -10 Sp. z o.o., X -11 Sp. z o.o., X -TT Sp. z o.o. Wymienione spółki są osobami prawnymi. Niektóre z nich są podmiotami czynnie prowadzącymi działalność gospodarczą i posiadającymi własny majątek w postaci między innymi nieruchomości.

Wobec treści art. 320 ust. 1 pkt 1 ustawy - Prawo Upadłościowe i Naprawcze w związku z art. 316 ust. 1 tej ustawy Syndyk masy upadłości zamierza ogłosić przetarg na sprzedaż przedsiębiorstwa X Sp. z o.o. w upadłości likwidacyjnej. Zasady przetargu określone zostały w regulaminie sprzedaży przedsiębiorstwa X Sp. z o.o. w upadłości likwidacyjnej w trybie przetargu nieograniczonego, podlegającemu zatwierdzeniu przez Sędzigo-Komisarza. Przedmiotowym przetargiem objętych jest 100% udziałów w wymienionych wyżej spółkach jak i inne rzeczy ruchome oraz prawa majątkowe w postaci oznaczenia przedsiębiorstwa "X" objętego prawem ochronnym, urządzeń biurowych oraz samochodu osobowego.

Ze sprzedaży przedsiębiorstwa wyłączone zostają, zgodnie z pkt 4 regulaminu przetargu, następujące prawa majątkowe:

Dokonanie tego rodzaju wyłączenia niezbędne jest ze względu na przepisy ustawy - Prawo Upadłościowe i Naprawcze. Środki pieniężne (w kasie, na rachunkach) stanowią fundusze masy upadłości niezbędne do zaspokojenia wierzycieli. Wierzytelności będą przez syndyka ściągnięte, a dopiero w braku takiej możliwości sprzedane, stosownie do art. 331 p.u.n. Nadto wyłączenie wymienionych wyżej praw z przedmiotu sprzedaży niezbędne jest ze względu na konieczność zakończenia postępowania upadłościowego, ustalenia składu masy upadłości oraz dokonania podziału środków zgromadzonych w masie upadłości.

Przedmiot sprzedaży - w płaszczyźnie prawa upadłościowego - traktowany jest jako przedsiębiorstwo. Syndyk nie ma zgody - w rozumieniu art. 206 ust. 1 pkt 2 p.u.n. i art. 213 ust. 1 p.u.n. - na odstąpienie od sprzedaży przedsiębiorstwa jako całości.

Okoliczność kwalifikacji sprzedaży dokonanej przez Syndyka masy upadłości jako sprzedaży przedsiębiorstwa jest okolicznością istotną w związku z art. 6 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. W związku ze wskazanym przepisem ustawa o podatku od towarów i usług nie ma zastosowania do sprzedaży przedsiębiorstwa. Kwalifikacja sprzedaży dokonanej przez syndyka jako sprzedaży przedsiębiorstwa będzie miała znaczenie dla ustalenia zobowiązań podatkowych stron stosunku sprzedaży.

Ponadto pismem z 16 czerwca 2015 r. Wnioskodawca potwierdził, że pomimo wyłączeń dokonanych w toku postępowania przetargowego dotyczącego sprzedaży przedsiębiorstwa X Sp. z o.o. ściśle sprecyzowanych składników majątkowych wchodzących w skład masy upadłości, przeznaczone do zbycia składniki majątkowe stanowią w sumie zorganizowane przedsiębiorstwo umożliwiające nabywcy prowadzenie działalności gospodarczej tożsamej z działalnością dotychczas prowadzoną przez upadłego w rozumieniu art. 6 ustawy o podatku od towarów i usług.

Dokonane w toku procedury przetargowej wyłączenia są wyłączeniami typowymi dla procedury upadłościowej dokonanymi ze względu na treść przepisów ustawy - Prawo Upadłościowe i Naprawcze, przy czym nie wypływają one na fakt, że poddana w ramach procedury sprzedażowej suma składników majątkowych stanowi w całości zorganizowane przedsiębiorstwo.

Syndyk masy upadłości nie posiada uprawnienia do sprzedaży wierzytelności ani środków zgromadzonych w kasie i na rachunkach bankowych. Dokonanie takiej czynności prawnej jest niedopuszczalne na gruncie ustawy - Prawo Upadłościowe i Naprawcze. Środki pieniężne zgromadzone przez upadłego stanowią fundusze masy upadłości i podlegają podziałowi pomiędzy wierzycielom. Inne zagospodarowanie funduszy masy upadłości jest ze względu na regulacje ustawy - Prawo Upadłościowe i Naprawcze niedopuszczalne.

Aktywa wchodzące w skład przedsiębiorstwa upadłego to głównie udziały w spółkach kapitałowych. Oznacza to, że aktywa wyłączne ze spółki z uwagi na bezwzględnie obowiązujące przepisy prawa upadłościowego nie pozostają w funkcjonalnym związku z przedmiotem sprzedaży.

Zwrócić należy uwagę, że zgodnie z art. 203 ust. 1 pkt 2 ustawy - Prawo Upadłościowe i Naprawcze odstąpienie do sprzedaży przedsiębiorstwa upadłego jako całości w toku likwidacji masy upadłości wymaga zezwolenia rady wierzycieli albo sędziego-komisarza (art. 213 ustawy - Prawo Upadłościowe i Naprawcze). Syndyk masy upadłości zezwolenia na sprzedaż przedsiębiorstwa w części nie uzyskał, natomiast podjęta przez niego procedura przetargowa nakierowana jest właśnie na dokonanie sprzedaży przedsiębiorstwa upadłego jako całości (art. 316 ust. 1 ustawy - Prawo Upadłościowe i Naprawcze).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy dokonanie sprzedaży przedsiębiorstwa na warunkach określonych w regulaminie sprzedaży przedsiębiorstwa X Sp. z o.o. w upadłości likwidacyjnej, a przywołanych powyżej, stanowi sprzedaż przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług i czy w konsekwencji ustawa o podatku od towarów i usług nie będzie miała zastosowania do opisanej wyżej sprzedaży przedsiębiorstwa.

Zdaniem Wnioskodawcy, opisana w części G niniejszego wniosku sprzedaż nosi znamiona sprzedaży przedsiębiorstwa. Z uwagi na powyższe, na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, względem przedmiotowej sprzedaży nie będą miały zastosowania przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

W postępowaniu upadłościowym przedmiotowa sprzedaż kwalifikowana jest jako sprzedaż przedsiębiorstwa. Pewne wyłączenia ze sprzedaży mają charakter wyjątkowy i typowy dla postępowań upadłościowych. Nadto za pomocą majątku wyłączonego ze sprzedaży nie da się prowadzić przedsiębiorstwa, natomiast wszystkie istotne, z punktu widzenia prowadzenia przedsiębiorstwa (zarządzanie udziałami spółek zależnych w strukturze holdingowej), składniki majątkowe zostały włączone do sprzedaży, przedsiębiorstwa w ramach przetargu. Zwrócić należy również uwagę, że wszelkie składniki podlegające wyłączeniu ze sprzedaży przedsiębiorstwa zostały wyłączone ze względu na uregulowania prawne z ustawy - Prawo Upadłościowe i Naprawcze.

Zwrócić należy uwagę nadto, że katalog składników majątkowych w przedsiębiorstwa określonych w art. 551 Kodeksu Cywilnego ma charakter otwarty i nie zawiera składników niezbędnych do uznania istnienia lub nie istnienia przedsiębiorstwa. Odnosząc się do kategorii ocennych spektrum praw podlegających sprzedaży w ramach ogłoszonego przez Syndyka przetargu z całą pewnością stanowi zorganizowany zespół składników materialnych przeznaczonych łącznie do prowadzenia działalności gospodarczej, a co więcej w chwili obecnej za pomocą tych składników prowadzona jest działalność gospodarcza.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl ust. 2 ww. artykułu, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ww. ustawy.

Stosownie do postanowień art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pojęcie "transakcja zbycia" należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu "dostawa towarów" w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. "zbycie" obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Na podstawie art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 121 z późn. zm.), przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

Jak stanowi art. 552 tej ustawy, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

W przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z przedsiębiorstwem będącym w upadłości, zatem zasadnym jest odwołanie do przepisów ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. - Prawo upadłościowe i naprawcze (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 233).

W myśl art. 306 tej ustawy, po ogłoszeniu upadłości obejmującej likwidację majątku upadłego, syndyk niezwłocznie przystępuje do spisu inwentarza i oszacowania masy upadłości oraz sporządzenia planu likwidacyjnego. Syndyk składa sędziemu-komisarzowi spis inwentarza wraz z planem likwidacyjnym w terminie jednego miesiąca od dnia ogłoszenia upadłości. Plan likwidacyjny powinien określać proponowane sposoby sprzedaży składników majątku upadłego, w szczególności sprzedaży przedsiębiorstwa, termin sprzedaży, preliminarz wydatków oraz ekonomiczne uzasadnienie dalszego prowadzenia działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 307 ust. 1 cyt. ustawy, na podstawie spisu inwentarza i innych dokumentów upadłego oraz oszacowania syndyk sporządza sprawozdanie finansowe na dzień poprzedzający ogłoszenie upadłości i niezwłocznie przedkłada je sędziemu-komisarzowi.

Stosownie do art. 308 ustawy, po sporządzeniu spisu inwentarza i sprawozdania finansowego albo po złożeniu pisemnego sprawozdania ogólnego syndyk przeprowadza likwidację masy upadłości.

Na podstawie art. 311 ust. 1 ww. ustawy, likwidacji masy upadłości dokonuje się przez sprzedaż przedsiębiorstwa upadłego w całości lub jego zorganizowanych części, sprzedaż nieruchomości i ruchomości, przez ściągnięcie wierzytelności od dłużników upadłego i wykonanie innych jego praw majątkowych wchodzących w skład masy upadłości albo ich zbycie.

Stosownie do brzmienia art. 313 ust. 1 ustawy, sprzedaż dokonana w postępowaniu upadłościowym ma skutki sprzedaży egzekucyjnej. Nabywca składników masy upadłości nie odpowiada za zobowiązania podatkowe upadłego, także powstałe po ogłoszeniu upadłości.

Jak stanowi art. 316 ust. 1 ustawy, przedsiębiorstwo upadłego powinno być sprzedane jako całość, chyba że nie jest to możliwe.

Według regulacji art. 318 ust. 1 tej ustawy, jeżeli sprzedaż przedsiębiorstwa upadłego jako całości nie jest możliwa ze względów ekonomicznych lub innych przyczyn, można sprzedać zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Zgodnie z art. 319 ust. 1 ustawy, sędzia-komisarz, na wniosek syndyka, przed sprzedażą przedsiębiorstwa wyznacza biegłego do sporządzenia opisu i oszacowania przedsiębiorstwa oraz jego zorganizowanych części. Może jednak tego zaniechać, jeżeli opisu i oszacowania przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części dokonano przy sporządzeniu spisu inwentarza i oszacowaniu masy upadłości.

W myśl art. 331 ust. 1 ww. ustawy, likwidacja wierzytelności upadłego następuje przez ich ściągnięcie.

Jeżeli ściągnięcie wierzytelności napotyka przeszkody albo roszczenie nie jest jeszcze wymagalne, likwidacja wierzytelności nastąpi przez ich zbycie (ust. 2 powyższego artykułu).

Z treści art. 335 ustawy wynika, że fundusze masy upadłości obejmują sumy uzyskane z likwidacji masy upadłości oraz dochód uzyskany z prowadzenia lub wydzierżawienia przedsiębiorstwa upadłego, a także odsetki od tych sum zdeponowanych w banku, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

Na podstawie art. 337 ust. 1 tej ustawy, podziału funduszów dokonuje się jednorazowo albo kilkakrotnie w miarę likwidacji masy upadłości po zatwierdzeniu przez sędziego-komisarza listy wierzytelności.

Stosownie do brzmienia art. 231 ust. 1 ustawy, koszty postępowania upadłościowego pokrywane są z masy upadłości.

Należy wskazać, że w przypadku sprzedaży przedsiębiorstwa transakcją tą nie są objęte środki pieniężne przedsiębiorstwa, ani wierzytelności, których likwidacja - co do zasady - następuje przez ich ściągnięcie. Zgodnie z całokształtem regulacji prawa upadłościowego i naprawczego, środki pieniężne stanowią fundusze masy upadłości, a celem upadłości likwidacyjnej jest spieniężenie majątku. Natomiast wierzytelności mają charakter dynamiczny i ich stan jest zmienny, a z chwilą wpłaty przez dłużników wierzytelności zostają zamienione na gotówkę i wchodzą w skład funduszów masy upadłości.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 330, z późn. zm.), księgi rachunkowe otwiera się, z zastrzeżeniem ust. 3, na dzień rozpoczęcia likwidacji lub ogłoszenia upadłości - w ciągu 15 dni od dnia zaistnienia tych zdarzeń.

Jak stanowi ust. 2 pkt 2 powyższego artykułu, księgi rachunkowe zamyka się, z zastrzeżeniem ust. 3, 3a, 3b i 3c, na dzień zakończenia działalności jednostki, w tym również jej sprzedaży, zakończenia likwidacji lub postępowania upadłościowego, o ile nie nastąpiło jego umorzenie.

W myśl ust. 5 powyższego artykułu, zamknięcie ksiąg rachunkowych polega na nieodwracalnym wyłączeniu możliwości dokonywania zapisów księgowych w zbiorach tworzących zamknięte księgi rachunkowe, z uwzględnieniem art. 13 ust. 2 i 3.

Na podstawie art. 13 ust. 1 cyt. ustawy, księgi rachunkowe obejmują zbiory zapisów księgowych, obrotów (sum zapisów) i sald, które tworzą:

W myśl art. 76 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, zbiory jednostek, które zostały zlikwidowane - przechowuje wyznaczona osoba lub jednostka; o miejscu przechowywania kierownik, likwidator jednostki lub syndyk masy upadłościowej informuje właściwy sąd lub inny organ prowadzący rejestr lub ewidencję działalności gospodarczej oraz urząd skarbowy.

Według regulacji art. 71 ust. 1 tej ustawy, dokumentację, o której mowa w art. 10 ust. 1, księgi rachunkowe, dowody księgowe, dokumenty inwentaryzacyjne i sprawozdania finansowe, zwane dalej także "zbiorami", należy przechowywać w należyty sposób i chronić przed niedozwolonymi zmianami, nieupoważnionym rozpowszechnianiem, uszkodzeniem lub zniszczeniem.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści przywołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, że sprzedaż przedsiębiorstwa w upadłości likwidacyjnej, mimo że - z uwagi na specyfikę postępowania upadłościowego - zostaną z niej wyłączone środki pieniężne w kasie i na rachunkach bankowych, dokumentacja księgowa, pracownicza, finansowa i handlowa niezbędna do prowadzenia postępowania upadłościowego, wierzytelności (należności) upadłego jak i masy upadłości oraz roszczenia pieniężne przeciwko stronom trzecim w toczących się postępowaniach sądowych, będzie nosiła znamiona czynności, do której zastosowanie będzie miał art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa. Wnioskodawca wskazał, że pomimo wyłączeń dokonanych w toku postępowania przetargowego dotyczącego sprzedaży przedsiębiorstwa X Sp. z o.o. ściśle sprecyzowanych składników majątkowych wchodzących w skład masy upadłości, przeznaczone do zbycia składniki majątkowe stanowią w sumie zorganizowane przedsiębiorstwo umożliwiające nabywcy prowadzenie działalności gospodarczej tożsamej z działalnością dotychczas prowadzona przez upadłego w rozumieniu art. 6 ustawy o podatku od towarów i usług. Należy wskazać, że czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo, co do zasady, obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych, o czym stanowi art. 552 Kodeksu cywilnego.

A zatem przedmiot sprzedaży, mimo ww. wyłączeń, może stanowić przedsiębiorstwo, wobec czego sprzedaż ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Do sprzedaży tej będzie miało zastosowanie uregulowanie zawarte w art. 6 pkt 1 ustawy, które stanowi, że przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Końcowo należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.