IBPP2/4512-711/15/EK - Brak prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego lub prawa do zwrotu różnicy podatku w związku z realizacją projektu

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 18 sierpnia 2015 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP2/4512-711/15/EK Brak prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego lub prawa do zwrotu różnicy podatku w związku z realizacją projektu

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 3 sierpnia 2015 r. (data złożenia 3 sierpnia 2015 r.), uzupełnionym pismem z 12 sierpnia 2015 r. (data złożenia 13 sierpnia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego lub prawa do zwrotu różnicy podatku w związku z realizacją projektu pn. "..." - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 sierpnia 2015 r. w tut. organie złożono ww. wniosek, uzupełniony pismem z 12 sierpnia 2015 r. (data złożenia 13 sierpnia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego lub prawa do zwrotu różnicy podatku w związku z realizacją projektu pn. "...".

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Rzymsko-katolicka Parafia uzyskała dofinansowanie z Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007-2013 w ramach programu 6. zrównoważony rozwój miast, rewitalizacja obszarów zdegradowanych, numer Poddziałania 6.2.1. Rewitalizacja - duże miasta. Parafia postawiła sobie za cel przeprowadzenie modernizacji budynku katechetycznego, jak również remont budynku kościoła, wraz z wyposażeniem obiektu w niezbędny system nagłośnieniowy. Wpłynęła, na to potrzeba przygotowania obiektów parafii do pełnienia nie tylko funkcji religijnych, ale także kulturalnych, społecznych oraz edukacyjnych. Inwestycja miała przyczynić się do możliwości poszerzenia, działalności społecznej Kościoła na terenie zrewitalizowanym o aktywne wsparcie grup zmarginalizowanych oraz rozpoczęcie działalności dydaktycznej. Chodziło o przygotowanie form stałego wsparcia i zajęć dla osób w gorszej sytuacji społeczno-ekonomicznej. Modernizacja miała także wpłynąć na poprawę warunków funkcjonowania działającym przy parafii grupom, a przez to przyczynić się zwiększenia skali zaangażowania mieszkańców w działalność na terenie parafii, dzielnicy, miasta. Główną przeszkodą w bezpiecznym użytkowaniu i funkcjonalności był przeciekający dach, zła izolacja termiczna, brak wentylacji oraz nieefektywny system ogrzewania podłogowego i problem z nagłośnieniem. Pełne przystosowanie obiektów zakładało więc wymianę stolarki zewnętrznej, przebudowę instalacji grzewczej oraz modernizację nagłośnienia. Wybrane rozwiązania zostały skonsultowane z projektantem, tak aby zapewnić wyższe standardy rozwiązań technicznych obiektów, bezproblemową eksploatację i eliminację usterek technologicznych i materiałowych budynków. Rewitalizacja w zakresie przedmiotowego projektu wpłynęła na ożywienie, poprawę funkcjonalności, estetykę i wygodę w użytkowaniu zespołu obiektów parafialnych. Całość zamierzenia doprowadziła do pełniejszego przystosowania obiektów Kościoła do roli największej sali koncertowej miasta. Po adaptacji nawa główna kościoła jest wykorzystywana jako sala koncertowa na kilka tysięcy osób, zaś salki katechetyczne stanowią, zaplecze socjalne dla artystów, sale prób i szatnie. Dzięki powstaniu sali klubowej przystosowanej do prób mniejszych zespołów, przedstawień teatralnych czy koncertów kameralnych możliwe jest równoczesne wykorzystanie przestrzeni do różnorodnych działań tj. działalność klubów nauki (językowe, teatralne, komputerowe, sportowe). Parafia jest w okresie rozliczania projektu z Instytucją Zarządzająca, czyli Urzędem Marszałkowskim Województwa i ubiega się o uznanie podatku od towarów i usług jako kosztu kwalifikowanego. Realizując ww. projekt Parafia ponosiła koszty zawierające podatek od towarów i usług. Nie jest "płatnikiem" podatku od towarów i usług, nie jest zarejestrowana w rejestrze "płatników" VAT, nie składa deklaracji VAT-7, nie prowadzi działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT oraz realizowany projekt nie służy i nie będzie służył czynnościom opodatkowanym. Projekt nie generuje dochodu.

W piśmie z 12 sierpnia 2015 r. Wnioskodawca poinformował że:

* realizacja projektu pn. "... odbyła się w okresie od 22.09.2007 do 31 marca 2015 r. (wg umowy o dofinansowanie z aneksami); rzeczywisty termin zakończenia projektu (data poniesienia ostatniego wydatku) to 13 stycznia 2015 r.;

* faktury za zakup towarów i usług służących realizacji projektu były wystawiane przez wykonawców na rzecz Rzymsko - katolickiej Parafii i zawierały podatek VAT;

* wydatki poniesione w ramach zrealizowanego projektu na zakup towarów i usług nie służą i nie będą służyły czynnościom opodatkowanym;

* we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej jako dane pełnomocnika zostały podane dane proboszcza Rzymsko-katolickiej Parafii;

* ilekroć we wniosku jest mowa o Kościele w A. należy przez to rozumieć Rzymsko-katolicką Parafię w B.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

* Czy Parafii przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od realizowanego projektu.

* Czy Parafii przysługuje prawo do zwrotu różnicy podatku w sytuacji, kiedy projekt nie służy i nie będzie służył czynnościom opodatkowanym, a Parafia nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy, Parafii nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, o którym mowa w art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług, w związku z realizacją wyżej opisanego projektu, gdyż poniesione wydatki nie służą do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT, a ponadto nie jest ona zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Parafii zatem nie przysługuje też prawo zwrotu podatku, o którym mowa w art. 87 ustawy o podatku od towarów i usług. Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki (art. 86, art. 87 ustawy), tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z nabyciem których podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami podatkowymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Ponadto art. 88 ust. 4 ustawy wyklucza odliczenie w odniesieniu do podmiotów niebędących zarejestrowanymi, czynnymi podatnikami VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r., kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ww. ustawy.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r., kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Na mocy art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika określone zostały w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Wyjaśnić należy, że przepisy art. 87 ustawy regulują sposób dokonania przez podatnika rozliczenia w sytuacji, gdy w danym okresie rozliczeniowym deklaruje on nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym. Przepisy te statuują możliwość otrzymania przez podatnika rzeczywistego zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym. Warunkiem, który musi spełnić podatnik, by domagać się zwrotu, jest powstanie w okresie rozliczeniowym różnicy pomiędzy kwotą podatku naliczonego a kwotą podatku należnego. Wynika to z generalnej zasady określonej w przywołanym powyżej art. 87 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - według ust. 2 powołanego artykułu, w brzmieniu obowiązującym do 31 marca 2013 r. - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Od dnia 1 kwietnia 2013 r. powyższy przepis art. 15 ust. 2 ustawy otrzymał następujące brzmienie: "działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych".

Jak wynika z powyższych regulacji prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wyłącznie podatnikom podatku od towarów i usług, w sytuacji gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Aby zatem podatnik mógł obniżyć kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z dokonanych zakupów, zakupy te muszą być związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych, przy czym związek ten winien mieć charakter bezsporny.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Zgodnie z art. 88 ust. 4 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r., obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Zgodnie z art. 88 ust. 4 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r., obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zaznaczenia wymaga, że zgodnie z art. 96 ust. 1 ustawy o VAT, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

W myśl art. 96 ust. 4 ustawy o VAT w brzmieniu do 31 grudnia 2014 r. naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika i potwierdza jego zarejestrowanie jako "podatnika VAT czynnego" lub w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 - jako "podatnika VAT zwolnionego".

W myśl art. 96 ust. 4 ustawy o VAT w brzmieniu od 1 stycznia 2015 r. Naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika jako "podatnika VAT czynnego", a w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 - jako "podatnika VAT zwolnionego", i na wniosek podatnika potwierdza to zarejestrowanie.

Z wniosku wynika, że Rzymsko-katolicka Parafia w terminie od 22 września 2007 r. do 31 marca 2015 r. realizowała projekt pn. "...". Celem projektu było przeprowadzenie modernizacji budynku katechetycznego, jak również remont budynku kościoła, wraz z wyposażeniem obiektu w niezbędny system nagłośnieniowy. Chodziło o przygotowanie form stałego wsparcia i zajęć dla osób w gorszej sytuacji społeczno-ekonomicznej. Modernizacja miała także wpłynąć na poprawę warunków funkcjonowania działającym przy parafii grupom, a przez to przyczynić się do zwiększenia skali zaangażowania mieszkańców w działalność na terenie parafii, dzielnicy, miasta. Pełne przystosowanie obiektów zakładało więc wymianę stolarki zewnętrznej, przebudowę instalacji grzewczej oraz modernizację nagłośnienia. Realizując ww. projekt Parafia ponosiła koszty zawierające podatek od towarów i usług. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej, nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT i nie składa deklaracji VAT-7. Zakup towarów i usług nie służy i nie będzie służył czynnościom opodatkowanym. Faktury za zakup towarów i usług związanych z realizacją projektu wystawione są na Parafię.

Jak wskazano na wstępie, warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Zrealizowanie tego prawa możliwe jest wyłącznie przez podatników zarejestrowanych jako "podatnicy VAT czynni" przez złożenie deklaracji VAT-7.

Mając zatem na uwadze wskazane wyżej przepisy art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie nie zostaną spełnione podstawowe warunki uprawniające do odliczenia podatku od towarów i usług wynikającego z faktur dokumentujących nabywane towary i usługi. Wnioskodawca nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT, a realizacja projektu nie będzie związana z czynnościami opodatkowanymi.

Tym samym w związku z realizacją projektu Wnioskodawca nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT ani prawa do zwrotu różnicy podatku VAT na podstawie art. 87 ust. 1 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy zauważyć, iż pojęcie "kosztu kwalifikowanego" nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych. Kwestie te rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowanym. W związku z powyższym nie zajęto stanowiska w tej sprawie.

Zgodnie z art. 14b § 3 powołanej w sentencji ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego stanu faktycznego, w szczególności konieczności zarejestrowania się Wnioskodawcy jako podatnika VAT czynnego oraz wykorzystywania nabytych towarów i usług do wykonywania czynności opodatkowanych, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl