IBPP1/4512-1028/15/AL - VAT w zakresie opodatkowania dostawy udziału w nieruchomości.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku, który złożono w tut. organie 29 grudnia 2015 r., uzupełnionym pismem z 14 marca 2016 r. (data wpływu 21 marca 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy udziału w nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 29 grudnia 2015 r. złożono w tut. organie ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy udziału w nieruchomości.

Wniosek został uzupełniony pismem z 14 marca 2016 r. (data wpływu 21 marca 2016 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 2 marca 2016 r. nr IBPP1/4512-1028/15/AL.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Nabycie nieruchomości przez Wnioskodawcę.

Wnioskodawca i jego była żona są współwłaścicielami po 1/4 części nieruchomości niezabudowanej składającej się z działki gruntu numer 230, położonej w, jednostka ewidencyjna X, obręb X, dla której Sąd Rejonowy Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą numer XXX ("Nieruchomość").

Wnioskodawca nabył z byłą żoną w dniu 16 października 2001 r. (w czasie, gdy pozostawali w związku małżeńskim) udział w wysokości 1/2 we współwłasności Nieruchomości. Udział został wówczas nabyty do majątku wspólnego małżonków na zasadach wspólności ustawowej małżeńskiej. Całość środków finansowych na zakup przez Wnioskodawcę tego udziału we współwłasności Nieruchomości pochodziła ze sprzedaży w dniu 31 sierpnia 2001 r. przez ówczesnych współmałżonków - M. i D. G. innej nieruchomości zakupionej uprzednio w dniu 10 marca 1995 r. Jednocześnie pozostałą część udziału w wysokości 1/2 we współwłasności Nieruchomości nabyli w tym samym dniu, 16 października 2001 r. małżonkowie W.S. i A.S.

W dniu 19 lutego 2007 r. Wnioskodawca D.G. i jego była żona zawarli umowę o podział majątku wspólnego oraz umowę majątkową małżeńską, na mocy której małżonkowie podzielili majątek wspólny.

W wyniku podziału majątku Wnioskodawca nabył do majątku odrębnego udział ułamkowy wynoszący po 1/4 prawa we współwłasności Nieruchomości.

W dniu 9 maja 2007 r. małżeństwo Wnioskodawcy i M.G. zostało rozwiązane przez Sąd Okręgowy Wydział Cywilny Rodzinny, sygn. akt XXX, przez rozwód. Wnioskodawcy pozostają obecnie stanu wolnego.

Obecnie współwłaścicielami Nieruchomości pozostają:

* W.S. i A.S. - w udziale 1/2 własności Nieruchomości na zasadach wspólności ustawowej małżeńskiej;

* Wnioskodawca - w udziale ułamkowym wynoszącym 1/4 własności Nieruchomości;

* M.G. - w udziale ułamkowym wynoszącym1/4 własności Nieruchomości.

Opis Nieruchomości.

W momencie nabycia Nieruchomości nie była ona zabudowana oraz nie posiadała przyłączy w tym do sieci energetycznej i kanalizacyjnej. Wskazane sieci przebiegają przez Nieruchomość - nie była i nadal nie jest ona jednak do nich przyłączona.

W dniu 17 lipca 2007 r. Prezydent Miasta wydał dla Nieruchomości decyzję o warunkach zabudowy nr XXX pozwalającą na jej zabudowanie budynkiem mieszkaniowym wielorodzinnym z wbudowanym garażem ("decyzja WZ") na wniosek panów P. i M.W. (współwłaściciele granicznej nieruchomości), pana W.S. i pana D. G. Na Nieruchomości Wnioskodawcy chcieli bowiem wybudować domy na potrzeby mieszkaniowe współwłaścicieli oraz ich rodzin.

Zamierzenie inwestycyjne wskazane w wydanej decyzji WZ nie zostało zrealizowane, a wnioskujący o wydanie decyzji WZ, poza uzyskaniem decyzji WZ, nie podjęli żadnych działań zmierzających do realizacji inwestycji tzn. nie została sporządzona jakakolwiek dokumentacja projektowo-budowlana, nie zostały zakupione też jakiekolwiek materiały budowlane itp.

Od dnia nabycia udziału we współwłasności Nieruchomości przez Wnioskodawcę, status Nieruchomości nie uległ zmianie, to jest nie ulegała ona podziałom ani połączeniom z inną nieruchomością. Dodatkowo Wnioskodawca ani pozostali współwłaściciele nie wybudowali na Nieruchomości jakiejkolwiek budowli, nie podejmowali działań zmierzających do przygotowania Nieruchomości pod zabudowę, w szczególności nie podejmowali działań w celu doprowadzenia do Nieruchomości mediów, innych niż te, które istniały w dniu zakupu tj. w dniu 16 października 2001 r., nie były na niej prowadzone roboty ziemne ani inne prace mające przygotować ją pod zabudowę, nie ulegała ona podziałom jak też nie były przygotowywane plany jej podziału, nie była grodzona oraz nie były i nie są na niej wytyczone drogi wewnętrzne itp. Od momentu nabycia udziału we współwłasności Nieruchomości nie była ona zagospodarowana tzn. stanowiła nieużytek. Sprzedaż Nieruchomości następuje w związku ze zmianą sytuacji życiowej i planów Wnioskodawcy.

Dla Nieruchomości nie jest ustalony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, a zgodnie z zapisami ewidencji gruntów, jest ona przeznaczona na cele budowlane, przy czym stan ten nie uległ zmianie od chwili nabycia Nieruchomości przez Wnioskodawcę. W dniu 20 maja 2015 r. wydana została decyzja Prezydenta Miasta XXX z dnia zezwalająca na usunięcie z Nieruchomości wskazanych w decyzji drzew, pod warunkiem dokonania do dnia 31 grudnia 2016 r. nasadzeń zastępczych. Decyzja została wydana na wniosek współwłaścicieli nieruchomości, z uwagi na konieczność jej uporządkowania, w wykonaniu uprawnień i obowiązków właścicielskich wobec Nieruchomości, a jej wydanie i wykonanie nie było związane ze sprzedażą Nieruchomości. W chwili obecnej doszło do wycinki drzewostanu, zaś nasadzenia będą realizowane w 2016 r. zgodnie z wydaną decyzją.

Działalność gospodarcza Wnioskodawcy.

Wnioskodawca prowadził faktyczną działalność gospodarczą w zakresie sporządzania projektów architektoniczno-budowlanych, w okresie od dnia 21 stycznia 1993 r. do dnia 31 grudnia 2004 r. oraz od dnia 26 kwietnia 2005 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. (przy czym w okresie od dnia 23 stycznia 2012 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. działalność gospodarcza była zawieszona), przy czym:

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca był zarejestrowany, jako podatnik VAT czynny w okresie od 12 czerwca 1996 (w tym dniu zostały nadane odrębne nr NIP dla spółki cywilnej oraz odrębne dla każdego z jej wspólników - przedsiębiorców) do dnia 31 grudnia 2004 r., w ramach spółki cywilnej zawiązanej z M.G. NIP XXX oraz w okresie od 26 kwietnia 2005 r., do 31 grudnia 2013 r. jako przedsiębiorca jednoosobowy NIP XXX.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca nie nabywał nigdy ani nie zbywał nieruchomości. Przez cały okres prowadzenia działalności (zarówno w formie spółki cywilnej jak i w formie działalności jednoosobowej) Wnioskodawca nie podejmował faktycznej działalności związanej z budową obiektów budowlanych, sieci handlowych czy też z pośrednictwem lub handlem nieruchomościami. Wnioskodawca nabył udział w Nieruchomości w celach niezwiązanych z prowadzoną działalnością gospodarczą. Nieruchomość nie była oraz nie jest wykorzystywana przez Wnioskodawcę do celów związanych z działalnością gospodarczą i w związku z tym udział we współwłasności Nieruchomości nie był wprowadzony do ewidencji środków trwałych działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę. Z tytułu umowy nabycia udziału we współwłasności Nieruchomości z dnia 16 października 2001 r. żaden z współwłaścicieli nie był zobowiązany do zapłaty podatku VAT, a sama umowa zakupu podlegała podatkowi od czynności cywilnoprawnych.

Obecnie Wnioskodawca ani żaden ze współwłaścicieli Nieruchomości nie prowadzi działalności gospodarczej oraz żaden z nich nie jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.

Umowa przedwstępna.

W dniu 10 czerwca 2015 r. Wnioskodawca wraz z pozostałymi współwłaścicielami zawarł z SD Sp. z o.o. z siedzibą w X KRS: XXX ("Nabywca") przedwstępną umowę sprzedaży Nieruchomości ("Umowa Przedwstępna").

Na mocy Umowy Przedwstępnej Wnioskodawca i pozostali współwłaściciele zobowiązali się do zawarcia umowy ostatecznej sprzedaży udziału we współwłasności Nieruchomości na rzecz Nabywcy w terminie do dnia 9 lutego 2016 r.

Nabywca jest podatnikiem VAT czynnym oraz nabywa Nieruchomość w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Zgodnie z zapisami Umowy Przedwstępnej Nabywcy przysługuje prawo do odstąpienia od Umowy Przedwstępnej, jeśli w terminie do zawarcia umowy przyrzeczonej wydane zostanie rozstrzygnięcie Prezydenta Miasta - Wydziału Architektury Urzędu Miasta lub Ministra Infrastruktury, z którego jednoznacznie wynikać będzie, że niemożliwa jest zabudowa wielorodzinna w granicy Nieruchomości od strony północnej działki (od strony działki nr 229).

W celu ustalenia okoliczności wskazanych powyżej, w dniu 24 lipca 2015 r. współwłaściciele M.G. oraz W.S. złożyli wniosek o ustalenie warunków zabudowy dla Nieruchomości. Wniosek obejmuje przedsięwzięcie inwestycyjne polegające na budowie na Nieruchomości oraz na działce 117/2 obręb x budynku wielorodzinnego z usługami na poziomie parteru z garażem podziemnym wraz z wjazdem i infrastrukturą techniczną ("Zamierzenie Inwestycyjne").

Do dnia wystąpienia z niniejszym wnioskiem, nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy dla Nieruchomości.

Zawarcie umowy przyrzeczonej.

Po uzyskaniu warunków zabudowy dla Nieruchomości pozwalających na zrealizowanie na niej Zamierzenia Inwestycyjnego, Wnioskodawca zamierza dokonać sprzedaży udziału we współwłasności Nieruchomości na rzecz Nabywcy w wykonaniu Umowy Przedwstępnej.

W celu sprzedaży udziału we współwłasności Nieruchomości Wnioskodawca nie planuje podejmować żadnych innych działań w szczególności nie będzie dokonywać podziałów działki, wytyczał dróg wewnętrznych, dokonywał uzbrojenia jej terenu ani podejmował dodatkowych działań marketingowych.

Pozostali współwłaściciele Nieruchomości złożyli do tut. organu analogiczne wnioski w przedmiocie opodatkowania podatkiem VAT przy sprzedaży nieruchomości.

W uzupełnieniu wniosku z 14 marca 2016 r. Wnioskodawca wskazał:

1 lit. a i b). Wnioskodawca nabył do majątku wspólnego z ówczesną żoną M.G. udział w 1/2 części w nieruchomości składającej się z działki gruntu nr 230 o pow. 662 m² w celu budowy na niej budynku mieszkalnego (domu). Dom miał służyć potrzebom mieszkaniowym Wnioskodawcy i jego żony (M.G.) oraz pozostałych współwłaścicieli nieruchomości. Dom miał składać się z 4 kondygnacji i garażu, przy czym każda z rodzin (Państwo G. i S.) miała mieć możliwość korzystania z dwóch kondygnacji na potrzeby mieszkaniowe. I tak Wnioskodawca wraz ówczesną żoną M.G. chcieli wybudować dwa odrębne mieszkania na potrzeby mieszkaniowe: jedno dla siebie oraz drugie dla rodziców Wnioskodawcy, natomiast A. z mężem W.S. zamierzali wybudować i wykorzystywać na własne potrzeby mieszkaniowe jedno mieszkanie dwupozionowe - zlokalizowane na dwóch kondygnacjach.

Nieruchomość nie została wykorzystana w ten sposób, gdyż w dniu 9 maja 2007 r. został orzeczony rozwód z ówczesną żoną M.G. w związku z czym nie chciał już z nią dzielić mieszkania. Dodatkowo doszło do konfliktu pomiędzy współwłaścicielami nieruchomości, który uniemożliwiał wspólne zamieszkiwanie. Pierwotne plany zakładały bowiem zamieszkiwanie dwóch rodzin w jednym budynku. W sytuacji gdy współwłaściciele popadli w konflikt a Państwo G. się rozwiedli plan ten nie mógł być już przez nich zrealizowany.

Podsumowując, Nieruchomość miała zaspokajać potrzeby mieszkaniowe Wnioskodawcy, jednak z uwagi na całkowitą zmianę jego sytuacji osobistej nie może być w ten sposób obecnie wykorzystywana.

2. Przebiegające przez działkę nr 230 sieci energetyczna i kanalizacyjna są własnością Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego oraz Zakładu Energetycznego. Sieci te nie stanowią zabudowy - działka nie posiada przyłączy do tych sieci - przebiegają one jedynie przez Nieruchomość. Sieci te przebiegały już przez Nieruchomość w momencie zakupu przez Wnioskodawcę udziału w Nieruchomości. Od chwili zakupu nie zaszła żadna zmiana w tym zakresie. Wnioskodawca nie podejmował żadnych działań w tym zakresie - sieci istniały na działce w chwili zakupu i nie były w żaden sposób rozbudowywane.

3. Działka nr 230 w momencie sprzedaży nie będzie zabudowana.

4. a) Od momentu nabycia Wnioskodawca nie wykorzystywał działki - stała ona odłogiem i nie była w żaden sposób wykorzystywana ani zagospodarowana. Wnioskodawca nie planuje też wykorzystywać działki do dnia sprzedaży;

b) Działka nigdy nie zaspokajała celów prywatnych Wnioskodawcy - była zakupione w celu budowy domu w którym chciał zamieszkać Wnioskodawca jednak dom ten nie został nigdy wybudowany zgodnie z odpowiedzią na pytanie 1;

c) Wnioskodawca nie był i nie jest rolnikiem ryczałtowym;

d) Działka nr 230 nie była nigdy ani nie jest wykorzystywana przez Wnioskodawcę do prowadzenia działalności rolniczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca nie uprawiał tej działki ani nie uzyskiwał z niej płodów rolnych;

e) M.G. nie wykorzystywała Nieruchomości od chwili zakupu w żadnym zakresie ani do żadnych czynności i nie wykorzystuje jej obecnie;

f) W.S. i A.S. nie wykorzystywali ani nie zagospodarowywali Nieruchomości od chwili zakupu w żadnym zakresie ani też nie korzystali z niej do żadnych czynności i nie wykorzystują jej obecnie.

5. Wniosek o wydanie decyzji o warunkach zabudowy został złożony w dniu 7 lipca 2006 r.

6. Jak zostało wskazane w odpowiedzi na pytanie 1 Wnioskodawca wspólnie z pozostałymi współwłaścicielami Nieruchomości zamierzał zbudować jeden dom, w którym wydzielone byłyby: dwa mieszkania dla Wnioskodawcy i jego ówczesnej żony (na osobnych kondygancjach) oraz jedno mieszkanie dwupoziomowe dla pp. S.

7. Jak zostało wskazane w odpowiedzi na pytanie 1 Wnioskodawca miał wspólnie z żoną korzystać z dwóch mieszkań (w wybudowanym 1 wspólnym domu).

8. Jak zostało wskazane w odpowiedzi na pytanie 1 Wnioskodawca planował zamieszkiwać w jednym mieszkaniu wspólnie z ówczesną żoną i synem a w drugim mieli zamieszkać jego rodzice.

9. Jak zostało wskazane w odpowiedzi na pytanie 1 budowa domu nie doszła do skutku z uwagi na drastyczną zmianę sytuacji życiowej Wnioskodawcy. W dniu 9 maja 2007 r. rozwiódł się on z dotychczasową żoną M.G. Dodatkowo konflikt z pozostałymi współwłaścicielami Nieruchomości uniemożliwił wspólne z nimi zamieszkiwanie. Z uwagi na powyższe plany budowy wspólnego domu nie mogły być zrealizowane.

10. Na pytanie tut. organu cyt.: "Kiedy i który ze współwłaścicieli działki wystąpił o wydanie decyzji zezwalającej na usunięcie konkretnych drzew i dokonanie nasadzeń zastępczych..." Wnioskodawca odpowiedział, że z wnioskiem wystąpił w dniu 20 stycznia 2015 r. W.S., za zgodą wszystkich współwłaścicieli Nieruchomości to jest Wnioskodawcy, A.S. oraz M.G., a konieczność dokonania nasadzeń zastępczych wynika wprost z treści decyzji.

11. Wystąpienie o decyzję było konieczne z uwagi na częste monity Straży Miejskiej dotyczące braku porządku na działce. W ocenie Straży Miejskiej samosiewny drzewostan stanowił niebezpieczeństwo dla osób trzecich mogących mieć dostęp do działki (nie była i nie jest ona ogrodzona). Dodatkowo teren wokół działki należący do Gminy Miejskiej był i jest utrzymany i uporządkowany, a tym samym Nieruchomość pozostawała w rażącym kontraście estetycznym do jej otoczenia, co zwiększyło ilość kontroli i powtarzające się monity.

12. Po usunięciu drzewostanu Wnioskodawca został powiadomiony przez pozostałych współwłaścicieli o usunięciu drzewostanu przez specjalistyczną firmę zajmującą się utrzymaniem zieleni na koszt Kupującego - SD Sp. z o.o. jak również przedłożono mu odnośną decyzję zezwalającą na jego usunięcie.

13. Zgodnie z treścią wydanej decyzji nasadzeń zastępczych dokona właściciel nieruchomości w terminie do dnia 31 grudnia 2016 r. na własny koszt.

14. Wystąpienie o nową decyzję o warunkach zabudowy, było konieczne z uwagi na ustalenia wynikające z umowy przedwstępnej z dnia 10 czerwca 2015 r. zawartej z nabywcą Nieruchomości tj. SD Sp. z o.o. w związku z faktem, że objęta wnioskiem inwestycja znacznie różni się przedmiotowo od inwestycji objętej decyzją WZ z 2007 r.

Do głównych różnic należy:

* przeznaczenie parteru projektowanego budynku na cele usługowe (a nie wyłącznie mieszkaniowe jak było w poprzednio wydanej decyzji WZ);

* decyzja WZ dotyczyła warunków zabudowy na działce nr 230 oraz nr 229 (granicząca z działką Wnioskodawcy, której właściciele rozważali wówczas zabudowanie działki 229 ze współwłaścicielami działki nr 230 budynkiem podzielonym ścianą nośną w granicy obu działek);

* inwestycja objęta obecnie złożonym wnioskiem zakłada też budowę infrastruktury na działkach sąsiednich (czego nie obejmuje decyzja WZ z 2007 r.).

Daną decyzję o warunkach zabudowy można wykorzystać jednokrotnie do uzyskania pozwolenia na budowę. Decyzja WZ z 2007 r. obejmuje 2 działki (230 i 229) których współwłaściciele nie planują w chwili obecnej wspólnej inwestycji (wspólnej budowy budynku). Stąd konieczność uzyskania nowej, odrębnej decyzji dla przedmiotowej działki dla zrealizowania innej inwestycji niż objęta decyzją WZ z 2007 r.

15. Na pytanie tut. organu cyt.: "Czy Wnioskodawca wyraził zgodę na wystąpienie z takim wnioskiem (chodziło o wniosek z 24 lipca 2015 r. o wydanie decyzji na budowę domu wielorodzinnego z usługami na poziomie parteru i garażem) przez P. M.G. i P. W.S...." Wnioskodawca odpowiedział, że zgodnie z przepisami nie była i nie jest wymagana zgoda Wnioskodawcy na wystąpienie o decyzję WZ przez współwłaścicieli działki 230, a Wnioskodawca jest stroną tego postępowania.

16. Jak zostało wskazane w odpowiedzi na pytanie 1 przyczyną zmiany sytuacji życiowej Wnioskodawcy jest przede wszystkim rozwód z M.G., co uniemożliwia im realizację planów o wspólnym zamieszkiwaniu. Dodatkowo konflikt z pozostałymi współwłaścicielami nieruchomości uniemożliwia realizację planów o wspólnym zamieszkiwaniu.

17. Środki ze sprzedaży Nieruchomości Wnioskodawca zamierza przeznaczyć na cele prywatne, konsumpcyjne, przede wszystkim zaspokojenie potrzeb życiowych, na cele związane z poprawą stanu zdrowia, rekreacją i wypoczynkiem oraz na rehabilitację w związku z pogarszającym się stanem zdrowia po przebytej operacji kręgosłupa, która miała miejsce 2 lipca 2001 r. W związku ze schorzeniem kręgosłupa Wnioskodawca nie wyklucza możliwości zakupu dla siebie nieruchomości mieszkalnej przystosowanej i dostępnej dla osoby niepełnosprawnej, lub innej nieruchomości mieszkalnej możliwej do takiego przystosowania.

18. Wnioskodawca nie podejmował ani nie zamierza występować lub podejmować żadnych czynności zmierzających do uchwalenia dla działki 230 planu zagospodarowania przestrzennego.

19. Wnioskodawca nie podejmował ani nie zamierza podejmować żadnych czynności zmierzających do uatrakcyjnienia działki 230.

20. Wnioskodawca nie podejmował ani nie zamierza podejmować żadnych działań marketingowych w celu sprzedaży działki 230.

21. O możliwości sprzedaży działki nr 230 Wnioskodawca dowiedział się od pozostałych współwłaścicieli, którzy skorzystali z usług pośrednika sprzedaży nieruchomości.

22. Wnioskodawca pozyskał nabywcę na działkę 230 w drugim kwartale 2015 r. a w dniu 10 czerwca 2015 r. została zawarta umowa przedwstępna sprzedaży z nim oraz z pozostałymi współwłaścicielami Nieruchomości.

23. Nieruchomość to jest działka nr 230 nie była oraz nie jest zabudowana oraz nigdy nie była ani nie jest przedmiotem najmu i dzierżawy.

24. Wnioskodawca nie posiada takich nieruchomości, które są przeznaczone do sprzedaży w przyszłości.

25. Wnioskodawca dokonał wcześniej dwóch sprzedaży nieruchomości opisanych w pkt A i B poniżej.

I. Własnościowe spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego

a. własnościowe spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego o powierzchni około 40 m² zlokalizowane w miejscowości C. w obecnym woj. X;

b. Wnioskodawca nabył własnościowe prawo do lokalu na początku lat 80 XX wieku, w drodze przekształcenia lokatorskiego prawa do lokalu w prawo własnościowe;

e. Wnioskodawca dokonał sprzedaży tej nieruchomości w roku 1990 z powodu zamieszkania wraz z żoną w X. w jej domu rodzinnym i związaną z tym przeprowadzką do X. oraz z powodu przeprowadzenia się babci Wnioskodawcy ze względów zdrowotnych do rodziców Wnioskodawcy;

II. Nieruchomość gruntowa niezabudowana

a. działając wspólnie z ówczesną żoną M.G. Wnioskodawca sprzedał w 2001 r. jedną działkę o powierzchni 550 m² zlokalizowaną w X., przeznaczoną pod zabudowę jednorodzinną;

b. Wnioskodawca zakupił ww. nieruchomość z majątku dorobkowego wspólnie z ówczesną żoną w roku 1995;

e. Wnioskodawca dokonał sprzedaży tej nieruchomości w roku 2001, z powodu zmiany sytuacji życiowej. Z uwagi na chorobę Wnioskodawcy potrzebował on środków na leczenie i rehabilitację po operacji kręgosłupa która miała miejsce 2 lipca 2001 r., oraz nie mógł już sobie pozwolić na budowę domu w tym okresie, między innymi w związku ze spadkiem dochodów z tego powodu;

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż przez Wnioskodawcę udziału w części ułamkowej 1/4 we współwłasności nieruchomości niezabudowanej składającej się z działki gruntu numer 230, położonej w X, jednostka ewidencyjna X, obręb x, dla której Sąd Rejonowy Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą numer XXX, o której mowa w poz. 67 podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż przez niego Nieruchomości nie będzie podlegała podatkowi od towarów i usług.

1. Zasady podlegania opodatkowaniu VAT.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) zwanej dalej Ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 Ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Artykuł 7 ust. 1 Ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 Ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem był podatnikiem podatku od towarów i usług.

W myśl art. 15 ust. 1 Ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 Ustawy).

W związku z powyższym, aby dostawę towarów uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego. Majątek taki nabywany jest bowiem na własne potrzeby danej osoby, a nie z przeznaczeniem do działalności gospodarczej, w tym handlowej, a zatem jego sprzedaż zarówno w całości jak i w częściach, jednemu lub wielu nabywcom, z zyskiem lub bez, nie może być uznana za działalność handlową ze skutkiem w postaci uznania tej osoby za podatnika VAT.

Zgodnie z orzeczeniami TSUE z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10 kryterium decydującym o zaliczeniu transakcji sprzedaży nieruchomości przez osoby fizyczne do działalności gospodarczej jest podejmowanie aktywnych działań angażujących środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców. Do działań takich zaliczane jest podejmowanie zorganizowanych działań mających na celu w szczególności uzbrojenie terenu, zmianę planu miejscowego, uzyskaniu warunków zabudowy, wytyczanie dróg wewnętrznych podejmowanie działań marketingowych (wykraczających poza umieszczenie ogłoszenia o sprzedaży). Warto przy tym podkreślić, że podjęcie jedynie jednego ze wskazanych działań (jak np. wystąpienie o decyzję o warunków zabudowy i zagospodarowania terenu, dokonania jednorazowego podziału działek) nie przesądza o gospodarczym charakterze sprzedaży (tak m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w Interpretacji Indywidualnej z dnia 17 stycznia 2013 r. ITPP1/443-1359/12/AP, oraz Interpretacji Indywidualnej z dnia 18 marca 2015 r. ITPP2/443-1673b/14/KT) a stanowi przejaw wykonywania prawa własności do rzeczy prywatnej. Jednocześnie w wydanych orzeczeniach TSUE wskazano, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności (podział działki, umieszczanie ogłoszeń o sprzedaży) nie mogą przesądzać o uznaniu sprzedającego za prowadzącego działalność gospodarczą. W przypadku zatem gdy brak jest przesłanek świadczących o aktywności sprzedawcy w przedmiocie zbycia gruntu, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem - zbycie działki budowlanej nie stanowi działalności handlowej podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, lecz mieści się w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

2. Ocena sytuacji Wnioskodawcy.

Biorąc pod uwagę przedstawiony powyżej stan faktycznych, obowiązujące przepisy oraz wydane na ich podstawie orzecznictwo (w tym orzecznictwo TSUE) i interpretacje, zbycie przez Wnioskodawcę udziałów w Nieruchomości po uzyskaniu decyzji o warunkach jej zabudowy, nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W zakresie planowanej sprzedaży Wnioskodawca nie będzie bowiem działał jako przedsiębiorca będący podatnikiem podatku od towarów i usług.

Analizując stan faktyczny zaistniały w niniejszej sprawie należy wskazać, że:

* udziały w Nieruchomości zostały zakupione przez każdego ze współwłaścicieli do majątku osobistego, w celach niezwiązanych z działalnością gospodarczą;

* udziały w Nieruchomości nie zostały przez Wnioskodawcę nigdy wprowadzone do ewidencji środków trwałych prowadzonych działalności gospodarczych,

* Nieruchomość nigdy nie była wykorzystywana przez Wnioskodawcę w celach zarobkowych - w szczególności nie była wynajmowana ani wydzierżawiana ani w żaden innych sposób wykorzystywana w celach zarobkowych;

* Wnioskodawca nie ma zamiaru podejmowania wielokrotnych czynności polegających na sprzedaży nieruchomości - zakupiona Nieruchomość ma być sprzedana jednorazowo, z uwagi na zmianę planów życiowych Wnioskodawców;

* Wnioskodawca nie podejmował ani nie planuje podjąć żadnych działań charakterystycznych dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami - w szczególności Wnioskodawca nie podejmował ani nie będzie podejmować działań marketingowych zmierzających do sprzedaży, nie zamierza podzielić nieruchomości, doprowadzać do niej mediów (zbroić terenu), wytyczać dróg wewnętrznych itp.

Wszystkie powyższe okoliczności wskazują na fakt, że Wnioskodawca dokonuje sprzedaży udziałów w Nieruchomości jako osoba prywatna - nie w ramach działalności gospodarczej.

Wskazać przy tym należy, że nie zmienia tego fakt iż współwłaściciele Nieruchomości M.G. i W.S. wystąpili o wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla Nieruchomości. Konieczność wykonania tej czynności wynikała z warunków Umowy Przedwstępnej - uzyskanie decyzji jest warunkiem pod jakim kupujący nabędzie Nieruchomość i stanowiła jedynie przejaw wykonania przez Wnioskodawcę prawa własności Nieruchomości.

Jak podkreślają organy skarbowe samo wystąpienie o uzyskanie warunków zabudowy dla terenu (które zasadniczo wynika z braku ustalenia dla Nieruchomości miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego) nie stanowi podstawy dla uznania, że sprzedawca działa jako profesjonalny handlowiec. Wnioskodawca nie podjął bowiem poza tym żadnych działań zmierzających do zwiększenia atrakcyjności gruntu, które to są czynnościami charakterystycznymi dla profesjonalnych handlowców (tak m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w Interpretacji Indywidualnej z dnia 18 marca 2015 r. ITPP2/443-1673b/14/KT).

Tym samym, Wnioskodawca sprzedając udziały w Nieruchomości podejmuje działalność incydentalną - nieopodatkowaną podatkiem od towarów i usług, która ma charakter zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Zatem wskazana czynność sprzedaży oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W świetle art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 121 z późn. zm.), prawo dopuszcza, aby własność tej samej rzeczy przysługiwała niepodzielne kilku osobom. Na tym polega współwłasność. Współwłasność nie jest instytucją samodzielną, lecz stanowi odmianę własności i charakteryzuje się tym, że własność rzeczy (ruchomej lub nieruchomej) przysługuje kilku podmiotom. Do współwłasności stosuje się - jeśli co innego nie wynika z przepisów poświęconych specjalnie tej instytucji - przepisy odnoszące się do własności.

Należy zatem uznać, że udział każdego ze współwłaścicieli jest ze swej istoty szczególną postacią prawną własności.

Z kolei zgodnie z art. 196 Kodeksu cywilnego współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. W przypadku współwłasności w częściach ułamkowych każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w rzeczy. Udział wyraża zakres uprawnień współwłaściciela względem rzeczy wspólnej. Współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, jako wyłącznego prawa współwłaściciela, zasadą jest, że każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli (art. 198 k.c.). Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział. Współwłaściciele są zatem odrębnymi podmiotami prawa.

Natomiast, w myśl art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 2082), z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Zatem istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

W świetle art. 35 tego Kodeksu, w czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku.

Natomiast zgodnie z art. 37 § 1 pkt 1 ww. Kodeksu zgoda drugiego małżonka jest potrzebna do dokonania czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia nieruchomości lub użytkowania wieczystego, jak również prowadzącej do oddania nieruchomości do używania lub pobierania z niej pożytków.

Na gruncie powołanych powyżej przepisów prawa należy stwierdzić, że zarówno sprzedaż udziału we współwłasności gruntu na podstawie art. 198 k.c., jak i sprzedaż wspólnego gruntu za zgodą wszystkich współwłaścicieli na podstawie art. 199 k.c. stanowi odpłatną dostawę towarów.

Należy przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, zbycie udziału w prawie własności nieruchomości gruntowej (działki), dokonywane przez podatnika, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Jednakże nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Podatnikami - według art. 15 ust. 1 ustawy o VAT - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Powyższe oznacza, że dostawa towarów, w tym przypadku gruntów, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy czynność podlegającą opodatkowaniu wykona podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Jednocześnie okoliczności dokonania tej czynności powinny nosić znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w ustawie o VAT, tzn. powinny polegać na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

W kontekście powyższego należy stwierdzić, że nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty ani też wykorzystany w trakcie jego posiadania w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Jeżeli dana czynność została wykonana poza zakresem działań producenta, handlowca, usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika, czy wykonującego wolny zawód i jednocześnie okoliczności dokonania tej czynności nie noszą znamion działalności gospodarczej, o której mowa w ustawie o VAT, to w świetle cytowanego powyżej art. 15 ust. 2, podmiotu dokonującego tych czynności nie można uznać za podatnika VAT.

Taka właśnie sytuacja występuje w przypadku sprzedaży przez daną osobę majątku prywatnego. Majątek taki nabywany jest bowiem na własne potrzeby danej osoby, a nie z przeznaczeniem do działalności gospodarczej, w tym handlowej, a zatem jego sprzedaż zarówno w całości jak i w częściach, jednemu lub wielu nabywcom, z zyskiem lub bez, nie może być uznana za działalność handlową ze skutkiem w postaci uznania tej osoby za podatnika VAT.

Podkreślenia wymaga, że wprawdzie pojęcie "majątku prywatnego" nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy o VAT, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. "Majątek prywatny" to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej.

Zaznaczyć należy również, że nie ma przeszkód aby podatnik prowadzący działalność gospodarczą nabył nieruchomość do majątku prywatnego, który byłby wyłączony z systemu VAT i sprzedaż takiego majątku również nie podlegałaby opodatkowaniu podatkiem VAT. Należy mieć jednak na uwadze, że stwierdzenie czy dany przedmiot sprzedaży stanowi składnik majątku prywatnego, czy też jest związany z prowadzoną czy planowaną działalnością gospodarczą jest konsekwencją oceny prawnej dokonanej przez organ wydający interpretację, a nie elementem stanu faktycznego.

Ze wskazanego powyżej orzeczenia C-291/92 wynika bowiem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego.

W tym miejscu należy się także odnieść do orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości UE wydanego w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10. Z treści wskazanego orzeczenia wynika, że za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, tj. wykazuje aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Przedstawione przez Wnioskodawcę okoliczności sprawy nie wskazują, że aktywność Wnioskodawcy dotycząca sprzedaży udziału w działce nr 230 jest porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca obecnie nie prowadzi działalności gospodarczej oraz nie jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.

Wnioskodawca w przeszłości (w latach 1993-2004 oraz 2005-2013) prowadził działalność gospodarczą w zakresie sporządzania projektów architektoniczno-budowlanych. Działalność była prowadzona przez Wnioskodawcę początkowo w formie spółki cywilnej a następnie w sposób samodzielny.

Wnioskodawca nabył z byłą żoną w dniu 16 października 2001 r. (w czasie, gdy pozostawali w związku małżeńskim) udział w wysokości 1/2 we współwłasności Nieruchomości składającej się z działki gruntu numer 230. Wnioskodawca wskazał, że nabył udział w Nieruchomości w celach niezwiązanych z prowadzoną działalnością gospodarczą.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca nie nabywał nigdy ani nie zbywał nieruchomości. Przez cały okres prowadzenia działalności (zarówno w formie spółki cywilnej jak i w formie działalności jednoosobowej) Wnioskodawca nie podejmował faktycznej działalności związanej z budową obiektów budowlanych, sieci handlowych czy też z pośrednictwem lub handlem nieruchomościami.

Udział w ww. nieruchomości został nabyty przez Wnioskodawcę i jego ówczesnego małżonka w celu budowy na niej budynku mieszkaniowego wielorodzinnego, który miał służyć potrzebom mieszkaniowym Wnioskodawcy i jego ówczesnego małżonka oraz pozostałych współwłaścicieli nieruchomości.

W związku z powyższymi planami, na wniosek panów P. i M.W. (współwłaściciele granicznej nieruchomości), pana W.S. i Wnioskodawcy z 7 lipca 2006 r. Prezydent Miasta dla ww. Nieruchomości wydał w dniu 17 lipca 2007 r. decyzję o warunkach zabudowy pozwalającą na jej zabudowanie budynkiem mieszkaniowym wielorodzinnym z wbudowanym garażem.

Ww. zamierzenie inwestycyjne nie zostało jednak zrealizowane, a współwłaściciele przedmiotowej nieruchomości, poza uzyskaniem decyzji, nie podjęli żadnych działań zmierzających do realizacji inwestycji.

Z wniosku wynika, że powodem rezygnacji z ww. inwestycji było m.in. orzeczenie rozwodu Wnioskodawcy i Pani M.G. w związku z czym Wnioskodawca nie chciał już z nią dzielić mieszkania. Dodatkowo doszło do konfliktu pomiędzy współwłaścicielami nieruchomości, który uniemożliwiał wspólną realizację tej inwestycji a tym bardziej wspólne zamieszkiwanie.

W związku ze zmianą sytuacji życiowej i planów, współwłaściciele działki nr 230 podjęli decyzję o jej sprzedaży. W dniu 10 czerwca 2015 r. Wnioskodawca wraz z pozostałymi współwłaścicielami Nieruchomości zawarł przedwstępną umowę sprzedaży Nieruchomości, zgodnie z którą Nabywcy przysługuje prawo do odstąpienia od umowy, jeśli w terminie do zawarcia umowy przyrzeczonej wydane zostanie rozstrzygnięcie Prezydenta Miasta lub Ministra Infrastruktury, z którego jednoznacznie wynikać będzie, że niemożliwa jest zabudowa wielorodzinna w granicy Nieruchomości od strony północnej działki (od strony działki nr 229).

W dniu 24 lipca 2015 r. współwłaściciele M.G. i W. S. złożyli wniosek o ustalenie warunków zabudowy dla przedsięwzięcia inwestycyjnego polegającego na budowie na Nieruchomości budynku wielorodzinnego z usługami na poziomie parteru z garażem podziemnym wraz z wjazdem i infrastrukturą techniczną. Wnioskodawca wskazał, że zgodnie z przepisami nie była i nie jest wymagana zgoda Wnioskodawcy na wystąpienie o decyzję WZ przez współwłaścicieli działki, a Wnioskodawca jest stroną tego postępowania.

Do dnia wystąpienia z niniejszym wnioskiem, nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy dla Nieruchomości.

Wnioskodawca wskazał, że pozyskał nabywcę na działkę w drugim kwartale 2015 r. w wyniku skorzystania z usług pośrednika sprzedaży nieruchomości.

Z opisu sprawy nie wynika, by Wnioskodawca podejmował lub zamierzał podjąć jakiekolwiek czynności zmierzając do uatrakcyjnienia działki nr 230.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że nie wykorzystywał ww. działki - stała ona odłogiem i nie była w żaden sposób wykorzystywana (stanowiła nieużytek). Wnioskodawca nie planuje też wykorzystywać działki do dnia sprzedaży.

Na wniosek współwłaścicieli nieruchomości, z uwagi na konieczność jej uporządkowania, w dniu 20 maja 2015 r. wydana została decyzja Prezydenta Miasta zezwalająca na usunięcie z Nieruchomości wskazanych w decyzji drzew. Wystąpienie o decyzję było konieczne z uwagi na częste monity Straży Miejskiej dotyczące braku porządku na działce. Usunięcie zieleni zostało wykonane na koszt Kupującego, na podstawie porozumienia zawartego ze współwłaścicielami, w związku z umową przedwstępną. Wnioskodawca wyraził zgodę na wystąpienie w dniu 20 stycznia 2015 r. przez innego współwłaściciela z wnioskiem o wydanie decyzji na usunięcie konkretnych drzew. Jak wskazał Wnioskodawca, wydanie i wykonanie decyzji nie było związane ze sprzedażą nieruchomości.

Środki ze sprzedaży Nieruchomości Wnioskodawca zamierza przeznaczyć na cele prywatne, konsumpcyjne, przede wszystkim zaspokojenie potrzeb życiowych, na cele związane z poprawą stanu zdrowia, rekreacją i wypoczynkiem oraz na rehabilitację w związku z pogarszającym się stanem zdrowia po przebytej operacji kręgosłupa, która miała miejsce 2 lipca 2001 r. W związku ze schorzeniem kręgosłupa Wnioskodawca nie wyklucza możliwości zakupu dla siebie nieruchomości mieszkalnej przystosowanej i dostępnej dla osoby niepełnosprawnej, lub innej nieruchomości mieszkalnej możliwej do takiego przystosowania.

Wnioskodawca wskazał również, że dokonał w 1990 r. sprzedaży własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, który zajmowany był przez Wnioskodawcę oraz jego babcię, z powodu zamieszkania wraz z żoną w X.

Ponadto Wnioskodawca w 2001 r. wspólnie z ówczesną żoną sprzedał działkę, zakupioną z majątku dorobkowego w 1995 r. wspólnie z ówczesną żoną, która miała służyć zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych Wnioskodawcy i jego żony (budowa domu jednorodzinnego). Wnioskodawca dokonał sprzedaży tej nieruchomości w roku 2001, z powodu zmiany sytuacji życiowej. Z uwagi na chorobę Wnioskodawcy potrzebował on środków na leczenie i rehabilitację po operacji kręgosłupa która miała miejsce 2 lipca 2001 r., oraz nie mógł już sobie pozwolić na budowę domu w tym okresie, między innymi w związku ze spadkiem dochodów z tego powodu. Część środków ze sprzedaży tej nieruchomości została przeznaczona na zakup udziału w działce nr 230.

Biorąc pod uwagę przywołane regulacje prawne w zakresie podatku od towarów i usług oraz opis zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że Wnioskodawca dla czynności sprzedaży udziału w działce nr 230 nie będzie działał w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, prowadzącego działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Z zawartego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego nie wynika bowiem taka aktywność Wnioskodawcy, która wskazywałaby na działalność zbliżoną do działalności podmiotu zajmującego się profesjonalnie obrotem nieruchomościami. Wnioskodawca nabył 16 października 2001 r. udział w nieruchomości w celu budowy na niej budynku mieszkalnego. W tym też celu w dniu 7 lipca 2006 r. został złożony wniosek o wydanie decyzji o warunkach zabudowy m.in. przez Wnioskodawcę. Budowa domu nie doszła jednak do skutku z uwagi na zmianę sytuacji życiowej (m.in. rozwód). W tej sytuacji Wnioskodawca wraz z pozostałymi współwłaścicielami 10 czerwca 2015 r. zawarł przedwstępną umowę sprzedaży Nieruchomości. Wprawdzie współwłaściciele M.G. oraz W.S. złożyli wniosek o ustalenie warunków zabudowy dla zamierzenia inwestycyjnego (Wnioskodawca wskazał, że zgodnie z przepisami zgoda Wnioskodawcy nie była i nie jest wymagana, a Wnioskodawca jest stroną tego postępowania), jednak działanie to związane było bezpośrednio z chęcią sprzedaży działki, dla której nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego i zgodnie z umową przedwstępną, Nabywcy przysługuje prawo odstąpienia od umowy, jeśli z decyzji wynikać będzie, że niemożliwa jest zabudowa wielorodzinna w granicy Nieruchomości od strony północnej działki. Ponadto za zgodą m.in. Wnioskodawcy inny współwłaściciel Pan W.S. w dniu 20 stycznia 2015 r. wystąpił z wnioskiem o wydanie decyzji pozwalającej na usunięcie z działki drzew, która została wydana pod warunkiem dokonania do dnia 31 grudnia 2016 r. nasadzeń zastępczych, jednak czynność ta była konieczna z uwagi na częste monity Straży Miejskiej dotyczące braku porządku na działce i jak wskazał Wnioskodawca, wydanie i wykonanie tej decyzji nie było związane ze sprzedażą Nieruchomości. Z wniosku wynika również, że wystąpienie o wydanie tej decyzji nastąpiło 20 stycznia 2015 r., natomiast nabywca na nieruchomość został pozyskany w drugim kwartale 2015 r. Wnioskodawca nie podejmował ani nie zamierza podejmować żadnych czynności zmierzających do uatrakcyjnienia działki nr 230. Wnioskodawca nie podejmował ani nie zamierza podejmować żadnych działań marketingowych w celu sprzedaży działki nr 230. Działka nr 230 nigdy nie była ani nie jest przedmiotem najmu i dzierżawy.

Zatem działania podejmowane przez Wnioskodawcę należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Wystąpienie przez M.G. i W.S. z wnioskiem o wydanie decyzji o warunkach zabudowy na budowę budynku mieszkaniowego wielorodzinnego z usługami na poziomie parteru z garażem podziemnym wraz z wjazdem i infrastrukturą techniczną, jest pojedynczą czynnością, o której mowa w orzeczeniach TSUE w sprawach C-180/10 i C-181/10, a ponadto nabywca uzależnił nabycie działki od uzyskania takiej decyzji, zatem nie stanowi ciągu wskazanych tam okoliczności i jak wskazano wyżej, zostało podyktowane chęcią sprzedaży działki, dla której nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego. Wnioskodawca dokonując sprzedaży udziału w niezabudowanej działce nr 230 korzystać będzie z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której nie mają zastosowania przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

Wobec powyższego uznać należy, że planowana sprzedaż udziału Wnioskodawcy w działce nr 230 nie będzie stanowiła działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT, gdyż brak jest przesłanek świadczących o takiej aktywności sprzedawcy w przedmiocie zbycia udziału w tej działce, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego - stałego i zorganizowanego - charakteru takiej działalności). To wskazuje, że w takim przypadku mamy do czynienia z czynnościami mieszczącymi się w ramach zarządu majątkiem prywatnym niemających cech działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym nie można uznać sprzedaży przedmiotowego udziału w działce nr 230 przez Wnioskodawcę za przejaw jego działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

W konsekwencji stwierdzić należy, że sprzedaż ww. udziału Wnioskodawcy w działce nr 230 nie będzie podlegała przepisom ustawy o podatku od towarów i usług, a co za tym idzie z tytułu tej sprzedaży Wnioskodawca nie stanie się podatnikiem VAT.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy przedstawionego zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

Niniejsza interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

W zakresie podatku od czynności cywilno-prawnych zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zaznaczyć należy, iż niniejsza interpretacja wydana została dla Wnioskodawcy i nie wywołuje skutków prawnopodatkowych dla pozostałych współwłaścicieli działki nr 230.

W zakresie powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia oraz nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.