IBPBII/1/415-943/13/AA - PIT w zakresie obowiązków płatnika z tytułu wypłat ekwiwalentów sędziowskich sędziom sportowym.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 13 stycznia 2014 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBII/1/415-943/13/AA PIT w zakresie obowiązków płatnika z tytułu wypłat ekwiwalentów sędziowskich sędziom sportowym.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 8 października 2013 r. (data wpływu do Biura - 11 października 2013 r.), uzupełnionym 23 grudnia 2013 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika z tytułu wypłat ekwiwalentów sędziowskich sędziom sportowym - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 października 2013 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika z tytułu wypłat ekwiwalentów sędziowskich sędziom sportowym.

Z uwagi na braki formalne wniosku, pismem z 12 grudnia 2013 r. znak: IBPB II/1/415-943/13/AA wezwano Wnioskodawcę do jego uzupełnienia. Przedmiotowy wniosek uzupełniono 23 grudnia 2013 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Międzyszkolny Klub Sportowy jest stowarzyszeniem kultury fizycznej. Do statutowych zadań stowarzyszenia należy: organizacja i prowadzenie zajęć sportowych, rekreacyjnych, turystycznych, prowadzenie działalności profilaktycznej, prowadzenie działalności szkoleniowej, dydaktycznej w dziedzinach związanych ze sportem, rekreacją, szeroko pojętą profilaktyką, rozwoju i propagowania różnych dyscyplin sportu oraz podnoszenie ich na jak najwyższy poziom, organizacji masowych imprez sportowych, rekreacyjnych, kulturalnych, turystycznych, czynnego udziału w życiu kulturalnym, społecznym, gospodarczym. Między innymi organizujemy mecze piłki ręcznej. Mecze są sędziowane przez sędziów sportowych. Sędziowie nie są pracownikami Klubu, nie wiąże ich z Klubem umowa o pracę ani żadna inna umowa cywilnoprawna. Podstawą wypłaty jest wystawiona przez (...) Związek Piłki Ręcznej delegacja sędziowska (ryczałt sędziowski na odpowiednim druku delegacji sędziowskiej), którego wysokość regulują stosowne przepisy i uchwały (...) Związku Piłki Ręcznej - uchwała Nr (...) z dnia 2 marca 2011 r. Jednorazowe wynagrodzenie sędziego za przeprowadzony mecz nie przekracza kwoty 200 zł. Delegacji sędziego do Klubu Sportowego w celu sędziowania konkretnego meczu dokonuje związek sportowy. Klub Sportowy jest stowarzyszeniem non profit.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wypłacone na podstawie złożonych delegacji sędziowskich ryczałty sędziowskie (ekwiwalenty), które nie przekraczają jednorazowo kwoty 200 zł należy opodatkować ryczałtowo pobierając tylko 18% podatku od przychody czy też należy naliczyć koszty uzyskania przychodu w wysokości 20%, a następnie od tak wyliczonej kwoty do opodatkowania, pobrać zaliczkę na podatek dochodowy.

Zdaniem Wnioskodawcy, powinien być zastosowany przepis art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. pobór zaliczki na podatek dochodowy z uwzględnieniem 20% kosztów uzyskania przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z generalną zasadą opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawodawca w art. 10 ust. 1 pkt 2 cytowanej ustawy identyfikuje jako osobne źródło przychodu działalność wykonywaną osobiście.

W myśl art. 13 pkt 2 powyższej ustawy za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się m.in. przychody z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej i publicystycznej, w tym z tytułu udziału w konkursach z dziedziny nauki, kultury i sztuki oraz dziennikarstwa, jak również przychody z uprawiania sportu, stypendia sportowe przyznawane na podstawie odrębnych przepisów oraz przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych.

Zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 5a cyt. ustawy od dochodów (przychodów) z tytułu, o którym mowa w art. 13 pkt 2 i 5-9, jeżeli kwota należności określona w umowie zawartej z osobą niebędącą pracownikiem płatnika nie przekracza 200 zł, pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 18% przychodu.

Zryczałtowany podatek od przychodów wymienionych powyżej pobierany jest bez pomniejszania tych przychodów o koszty ich uzyskania (art. 30 ust. 3 ustawy). Dodatkowo, przychody te nie łączą się z dochodami podlegającymi opodatkowaniu według skali podatkowej, co wynika z art. 30 ust. 8 ustawy. Z kolei, przepis art. 41 ust. 4 ustawy obliguje płatnika do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z ww. tytułu.

Analiza normy wyrażonej w powołanym przepisie art. 30 ust. 1 pkt 5a cyt. ustawy wskazuje, że opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym ma miejsce, gdy:

* kwota należności określona w umowie (powołaniu, uchwale, zleceniu bądź innym dokumencie o podobnym charakterze) nie przekracza 200 zł, oraz

* umowa lub umowy zawarte są przez wypłacającego świadczenie z osobą niebędącą pracownikiem płatnika.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Wnioskodawca (Międzyszkolny Klub Sportowy) jest stowarzyszeniem kultury fizycznej non profit, organizującym mecze piłki ręcznej. Mecze są sędziowane przez sędziów sportowych, którzy nie są pracownikami Wnioskodawcy, nie wiąże ich z Klubem umowa o pracę ani żadna inna umowa cywilnoprawna. Podstawą wypłaty jest wystawiona przez (...) Związek Piłki Ręcznej delegacja sędziowska (ryczałt sędziowski na odpowiednim druku delegacji sędziowskiej), którego wysokość regulują stosowne przepisy i uchwały (...) Związku Piłki Ręcznej - uchwała Nr (...) z dnia 2 marca 2011 r. Jednorazowe wynagrodzenie sędziego za przeprowadzony mecz nie przekracza kwoty 200 zł. Delegacji sędziego do Klubu Sportowego w celu sędziowania konkretnego meczu dokonuje związek sportowy.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, iż uregulowania zawarte w art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mają zastosowanie wyłącznie w sytuacji, gdy zostaną spełnione łącznie wszystkie przesłanki przewidziane tym przepisem.

W kontekście przedstawionego we wniosku stanu faktycznego oraz dokonanej powyżej analizy przepisów prawa podatkowego, stwierdzić należy, że w stosunku do ekwiwalentów wypłacanych sędziom nie zostaną spełnione wynikające z ww. przepisu przesłanki, bowiem Wnioskodawca nie zawiera z sędziami żadnych umów cywilnoprawnych, z których wynikałaby wysokość wypłacanych ekwiwalentów sędziowskich. Wypłaty przedmiotowych ekwiwalentów Wnioskodawca dokonuje na podstawie przedstawionej przez sędziego delegacji sędziowskiej (ryczałtu sędziowskiego na odpowiednim druku delegacji sędziowskiej) wystawionej przez Związek Piłki Ręcznej. W związku z powyższym, pomimo, że ekwiwalenty wypłacane sędziom mogą nie przekraczać kwoty 200 zł nie ma możliwości zastosowania do wypłacanych ekwiwalentów art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż wysokość wypłacanego ekwiwalentu nie wynika z zawartej umowy.

Zatem jak wskazano powyżej, zakwalifikowanie przedmiotowego ekwiwalentu do przychodów z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 pkt 2 ww. ustawy powoduje, iż na Wnioskodawcy jako płatniku dokonującym wypłat z powyższego tytułu ciąży obowiązek określony w art. 41 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl tego przepisu, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. Zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób określony w tym przepisie zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, pobranej ze środków podatnika przez płatnika, o którym mowa w ust. 1 (art. 41 ust. 1a ww. ustawy). Kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku płatnicy są zobowiązani, zgodnie z art. 42 ust. 1 ww. ustawy, przekazywać w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego właściwego według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. W terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w ust. 1 art. 42 cyt. ustawy, są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa w art. 3 ust. 1, oraz urzędom skarbowym, którymi kierują naczelnicy urzędów skarbowych właściwi według miejsca zamieszkania podatnika - imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 41 ust. 1, sporządzone według ustalonego wzoru (PIT-11) - art. 41 ust. 2 pkt 1 powołanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Do ww. przychodów zastosowanie mają koszty uzyskania przychodów określone w art. 22 ust. 9 pkt 4 ww. ustawy, które określa się w wysokości 20% uzyskanego przychodu, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

Zatem w przedmiotowej sprawie, podatek pobierany przez Wnioskodawcę (płatnika) od ekwiwalentu sędziego należy obliczyć zgodnie z art. 41 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uwzględniając 20% koszty uzyskania przychodów - nawet w sytuacji gdy kwoty na rachunku nie zawsze będą przekraczały 200 zł. Tym samym, Wnioskodawca zajął właściwe stanowisko, w którym słusznie stwierdził, że do należności wypłacanych sędziom sportowym powinien zostać zastosowany przepis art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. pobór zaliczki na podatek dochodowy z uwzględnieniem 20% kosztów uzyskania przychodu.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl