IBPBI/2/423-604/14/KP - CIT w zakresie zaliczenia do przychodów umorzonej kary administracyjnej

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 14 maja 2014 r. (data wpływu do tut. Biura 20 maja 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do przychodów umorzonej kary administracyjnej - jest prawidłowe.

W dniu 20 maja 2014 r. wpłynął do tut. Biura wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do przychodów umorzonej kary administracyjnej.

We wniosku zostało przedstawione następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca świadczy usługi w zakresie lecznictwa rehabilitacyjnego i jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. W związku z wprowadzaniem ścieków z własnej oczyszczalni do wód z naruszeniem warunków aktualnego pozwolenia wodno-prawnego w 2011 r. Wojewódzki Inspektor Ochrony Środowiska w "X" nałożył na Wnioskodawcę karę administracyjną w wysokości 61.309,04 zł, która nie została zapłacona. Wnioskodawca występował bowiem o odroczenie tej płatności z uwagi na realizowaną inwestycję (przyłącze do miejskiej sieci kanalizacyjnej i likwidacja własnej oczyszczalni). Decyzją WIOŚ z lipca 2012 r. kara administracyjna została zniesiona. Powyższa decyzja WIOŚ była następstwem zrealizowania w listopadzie 2011 r. przez Wnioskodawcę inwestycji tj. podłączenia obiektów Szpitala bezpośrednio do miejskiej sieci kanalizacyjnej, co spowodowało, że wyeliminowano przyczynę nałożenia wcześniejszej kary. Koszt inwestycji wyniósł 250.558,48 zł. Wartość nałożonej kary administracyjnej została ujęta w ewidencji księgowej na koncie "rezerwy" i ujęta w koszty bilansowe za 2011 r.

Wnioskodawca w deklaracji CIT-8 za 2011 r. nie zaliczył kary do kosztów podatkowych, jak również w deklaracji CIT-8 za 2011 r. nie dokonano pomniejszenia dochodu zwolnionego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych o kwotę nałożonej kary administracyjnej, wychodząc z założenia, że środki z umorzonej kary będą przeznaczone na cele statutowe Wnioskodawcy. W związku z powyższym nie dokonano zapłaty podatku dochodowego od wartości naliczonej kary administracyjnej. Po zniesieniu obowiązku zapłaty kary przez WIOŚ w 2012 r., Wnioskodawca wartość kary administracyjnej zaliczył do pozostałych przychodów operacyjnych.

Istotne elementy opisu stanu faktycznego przedstawiono we własnym stanowisku w sprawie gdzie wskazano, że kara administracyjna została umorzona.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy kwota, wymierzonej przez WIOŚ kary administracyjnej z tytułu naruszenia pozwolenia wodno-prawnego, na którą utworzono "rezerwę" w 2011 r., stanowi przychód w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym, bez względu na fakt późniejszego zniesienia obowiązku zapłaty nałożonej kary.

Zdaniem Wnioskodawcy, zniesienie obowiązku zapłaty kary administracyjnej, w wysokości 61 309,04 zł z tytułu korzystania ze środowiska, nie stanowi przychodu podatkowego z uwagi na poniesione koszty zrealizowania przedsięwzięcia, którego realizacja usunęła przyczyny naliczonej kary.

Wnioskodawca podkreślił, że zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 19 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodu grzywien i kar pieniężnych orzeczonych w postępowaniu karnym, karnoskarbowym, administracyjnym i w sprawach o wykroczenia oraz odsetek od tych grzywien i kar. Tym bardziej sprzeczne z istotą tej instytucji jest twierdzenie, że umorzona kara jest przychodem, w sytuacji gdy sama kara nie jest kosztem uzyskania przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że przedmiotem niniejszej interpretacji, zgodnie z zadanym we wniosku pytaniem wyznaczającym jej zakres, jest kwestia zaliczenia do przychodu wartości kary administracyjnej dla której zniesiono obowiązek zapłaty (została umorzona). Tut. Organ nie odniósł się zatem do możliwości zaliczenia ww. kary pieniężnej do kosztów uzyskania przychodu.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851, dalej "u.p.d.o.p."), przychodem jest wartość umorzonych lub przedawnionych zobowiązań, w tym z tytułu zaciągniętych pożyczek (kredytów) z wyjątkiem umorzonych pożyczek z Funduszu Pracy. Natomiast w myśl art. 12 ust. 4 pkt 6a u.p.d.o.p. do przychodów nie zalicza się zwróconych innych wydatków niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów.

W związku z powyższym, jeżeli wydatek, w tym przypadku nałożona kara administracyjna, nie został zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, to jej umorzenie nie stanowi przychodu.

Jak wynika z opisu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku, nałożona kara administracyjna nie była uprzednio zaliczona przez Wnioskodawcę w ciężar kosztów uzyskania przychodu, zatem zgodnie art. 12 ust. 4 pkt 6a u.p.d.o.p. jej umorzenie nie będzie skutkowało powstaniem przychodu u Wnioskodawcy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 14 marca 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.