IBPB-2-1/4511-78/15/BD - Ustalenie możliwości skorzystania z odliczenia w ramach ulgi rehabilitacyjnej

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w związku z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. , poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 22 kwietnia 2015 r. (data wpływu do Biura - 27 kwietnia 2015 r.), uzupełnionym 10 lipca 2015 i 3 sierpnia 2015 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z odliczenia w ramach ulgi rehabilitacyjnej - jest nieprawidłowe.

W dniu 27 kwietnia 2015 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z odliczenia w ramach ulgi rehabilitacyjnej.

Z uwagi na fakt, iż wniosek nie spełniał wymogów formalnych w pismach z 29 czerwca 2015 r. i 23 lipca 2015 r. wezwano Wnioskodawczynię o jego uzupełnienie.

Wniosek uzupełniono 10 lipca 2015 r. i 3 sierpnia 2015 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Mąż Wnioskodawczyni jest osobą uznaną za niepełnosprawną na podstawie orzeczenia o stopniu niepełnosprawności wydanego przez Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie Zespół ds. Orzekania o Niepełnosprawności z 28 lipca 2011 r. Na podstawie przeprowadzonego badania oraz dostarczonej dokumentacji medycznej stwierdzono naruszenie sprawności organizmu kwalifikujące do znacznego stopnia niepełnosprawności. Orzeczono również, że jest osobą niezdolną do podjęcia zatrudnienia i wymagającą, w celu pełnienia ról społecznych, stałej i długotrwałej opieki i pomocy innych osób w związku z niezdolnością do samodzielnej egzystencji.

W roku 2013 mąż Wnioskodawczyni przebywał w Ośrodku Opiekuńczym. Ośrodek ten zapewniał całodobową opiekę opiekuńczo-pielęgniarską wraz z rehabilitacją. Jest to jedna z nielicznych placówek, które przyjmują podopiecznych zmagających się z chorobą Alzheimera, na którą cierpi mąż Wnioskodawczyni. Pobyt w tym zakładzie w całości był finansowany z przychodów z tytułu renty i emerytury Wnioskodawczyni i jej męża.

Za pobyt, na podstawie wystawianych rachunków, Wnioskodawczyni dokonywała przelewów na konto ośrodka:

* styczeń: 2.945,00 zł

* luty: 2.660,00 zł

* marzec: 2.945,00 zł

* kwiecień: 2.850,00 zł

* maj: 2.945,00 zł

* czerwiec: 3.088,00 zł

* lipiec: 3.085,00 zł

* sierpień: 2.945,00 zł

* wrzesień: 2.850,00 zł

* październik: 2.945,00 zł

* listopad: 2.850,00 zł

* grudzień: 2.945,00 zł

Z uzupełnienia wniosku, które wpłynęło do Biura 10 lipca 2015 r. wynika, że:

Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie Zespół ds. Orzekania o Niepełnosprawności, na podstawie przeprowadzonego badania oraz dostarczonej dokumentacji medycznej w orzeczeniu o stopniu niepełnosprawności męża Wnioskodawczyni z 28 lipca 2011 r. postanowiło:

Wnioskodawczyni wskazała również, iż Ośrodek Opiekuńczy X jest placówką zapewniającą całodobową, kompleksową, profesjonalną opiekę opiekuńczo-pielęgniarską, opiekę lekarską (wizyty, konsultacje, lekarze specjaliści), terapie zajęciowe, rehabilitację.

Ośrodek Opiekuńczy funkcjonuje w oparciu o decyzję Wojewody - zezwolenie na prowadzenie placówki zapewniającej całodobową opiekę osobom niepełnosprawnym, przewlekle chorym lub osobom w podeszłym wieku, w tym prowadzoną na podstawie przepisów o działalności gospodarczej.

Ośrodek Opiekuńczy X nie jest domem opieki społecznej:

* w ww. ośrodku mąż Wnioskodawczyni poddawany jest zabiegom rehabilitacyjnym, terapii, które mają na celu ułatwienie wykonywania czynności życiowych,

* w cenie pobytu ujęte są opłaty za zabiegi rehabilitacyjne oraz za usługi opiekuńcze świadczone dla osób niepełnosprawnych zaliczanych do I grupy inwalidztwa.

W uzupełnieniu Wnioskodawczyni wskazała ponadto, że 3 marca 2014 r. złożyła zeznanie roczne PlT-37 za 2013 r. w formie elektronicznej z wnioskiem o łączne opodatkowanie dochodów, o którym mowa w art. 6 ust. 2 ustawy o podatku od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawczyni, spełniając wszystkie warunki opisane w ww. przepisie mogła wraz z mężem być opodatkowana łącznie od sumy wspólnych dochodów, po uprzednim skorzystaniu z odliczeń od dochodu lub od podatku.

W związku z chorobą męża Wnioskodawczyni #8722; zespół psychoorganiczny otępienny o podłożu mieszanym, encephalopatia, zaniki korowo-podkorowe mózgu - zwany inaczej chorobą Alzheimera, a tym samym brakiem możliwości trzeźwej oceny sytuacji, całkowitym brakiem zdolności do czynności prawnych #8722; na podstawie zaświadczenia o stanie zdrowia Wnioskodawczyni wystąpiła z wnioskiem o ubezwłasnowolnienie do Sądu Okręgowego.

Wnioskodawczyni uważa zatem, że jest osobą uprawnioną do uzyskania interpretacji, bowiem zagadnienie podjęte w złożonym wniosku dotyczy jej sytuacji prawnopodatkowej.

Z kolei w uzupełnieniu z 30 lipca 2015 r. Wnioskodawczyni wskazała, iż jej mąż nie był i nie jest na jej utrzymaniu. Raczej to Wnioskodawczyni była na jego utrzymaniu (pracowała ale też wychowywała dzieci i zajmowała się domem). W chwili obecnej Wnioskodawczyni i jej mąż są 45 lat po ślubie i cały czas ich majątek objęty jest wspólnotą majątkową.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Wnioskodawczyni wraz z mężem może skorzystać w odliczenia wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - odpłatność za pobyt w placówkach pielęgniarsko-opiekuńczych oraz odpłatność za zabiegi rehabilitacyjne.

Zdaniem Wnioskodawczyni, w związku z ciężką chorobą męża, niepełnosprawnością ruchową i umysłową konieczne było umieszczenie go w ośrodku opiekuńczo-pielęgnacyjnym. Dokonywane opłaty za pobyt, niedofinansowane z żadnego źródła, tylko z własnych zasobów, są dla Wnioskodawczyni dużym obciążeniem. W świetle ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Wnioskodawczyni uważa, że przysługuje jej wraz z mężem ulga na cele rehabilitacyjne oraz wydatki związane z ułatwieniem czynności życiowych zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), podstawę obliczenia podatku z zastrzeżeniem art. 29-30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4, 4a- 4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2 lub art. 25, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Stosownie do art. 26 ust. 7e cyt. ustawy przepisy ust. 7a-7d i ust. 7g stosuje się odpowiednio do podatników, na których utrzymaniu pozostają następujące osoby niepełnosprawne: współmałżonek, dzieci własne i przysposobione, dzieci obce przyjęte na wychowanie, pasierbowie, rodzice, rodzice współmałżonka, rodzeństwo, ojczym, macocha, zięciowie i synowe - jeżeli w roku podatkowym dochody tych osób niepełnosprawnych nie przekraczają kwoty 9120 zł.

W świetle powołanych wyżej przepisów z odliczeń w ramach ulgi rehabilitacyjnej mogą skorzystać podatnicy będący osobami niepełnosprawnymi lub podatnicy, na których utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Z treści wniosku wynika, że mąż Wnioskodawczyni ma orzeczony znaczny stopień niepełnosprawności. W roku 2013 mąż Wnioskodawczyni przebywał w Ośrodku Opiekuńczym. Pobyt w tym zakładzie w całości był finansowany z przychodów z tytułu renty i emerytury Wnioskodawczyni i jej męża.

Wnioskodawczyni sformułowała pytanie czy może wraz z mężem skorzystać z odliczenia wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Należy zauważyć, iż z treści wniosku nie wynika, iżby Wnioskodawczyni była osobą niepełnosprawną i jako taka chciała skorzystać z tzw. ulgi rehabilitacyjnej. Wnioskodawczyni mogłaby skorzystać z ulgi rehabilitacyjnej tylko zatem jako osoba, na której utrzymaniu pozostają osoby najbliższe, w tym przypadku mąż (pod warunkiem, że dochody tych osób niepełnosprawnych nie przekraczają kwoty 9120 zł). Takie warunki wynikają wprost z powołanych wyżej art. 26 ust. 1 pkt 6 oraz art. 26 ust. 7e ustawy. W treści uzupełnienia Wnioskodawczyni jednak w sposób wyraźny wskazała, że jej mąż, jako osoba niepełnosprawna, nie pozostaje na jej utrzymaniu. Tym samym Wnioskodawczyni nie może skorzystać z odliczenia w ramach ulgi rehabilitacyjnej jako podatnik, na którego utrzymaniu jest osoba niepełnosprawna.

Fakt, iż Wnioskodawczyni ponosiła wydatki związane z pobytem męża w ośrodku opiekuńczym nie stanowi przesłanki wystarczającej do zastosowania przez Wnioskodawczynię odliczeń od jej dochodu w ramach ulgi rehabilitacyjnej. Również złożenie wspólnego z mężem zeznania podatkowego i posiadanie wspólności majątkowej nie oznacza, że Wnioskodawczyni jest osobą uprawnioną do odliczeń w tym zakresie. Odliczenia w ramach ulgi rehabilitacyjnej może bowiem dokonać podatnik będący osobą niepełnosprawną, gdyż to od jego dochodu jest dokonywane odliczenie (bądź też osoba, na której utrzymaniu są osoby niepełnosprawne - co jednak nie ma miejsca w niniejszej sytuacji).

Odnosząc się z kolei do złożonego do Sądu wniosku o ubezwłasnowolnienie i wywodzonego z tego faktu uprawnienia do uzyskania interpretacji należy wskazać, iż nawet jeżeli Wnioskodawczyni zgodnie ze złożonym wnioskiem ustanowiona zostanie opiekunem prawnym, to będzie ona uprawniona do reprezentowania męża, natomiast na gruncie prawa podatkowego jej mąż pozostanie podatnikiem i to on nadal będzie osobą uprawnioną do dokonywania ewentualnych odliczeń od własnego dochodu w ramach ulgi rehabilitacyjnej.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe, gdyż Wnioskodawczyni nie jest osobą uprawnioną do dokonywania odliczeń w ramach ulgi rehabilitacyjnej.

Końcowo należy wskazać, iż stosownie do art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Przedmiotowa interpretacja została zatem wydana wyłącznie dla Wnioskodawczyni. Mąż Wnioskodawczyni chcąc uzyskać interpretację winien wystąpić z odrębnym wnioskiem, działając przed Organem przez osoby uprawnione do jego reprezentacji.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.