IBPB-1-1/4510-271/15/BK - CIT w zakresie sposobu opłacania zaliczek na ten podatek po okresie obowiązywania umowy o utworzeniu podatkowej grupy kapitałowej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 17 grudnia 2015 r. (data wpływu do tut. Biura 23 grudnia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie sposobu opłacania zaliczek na ten podatek po okresie obowiązywania umowy o utworzeniu podatkowej grupy kapitałowej - jest prawidłowe.

W dniu 23 grudnia 2015 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie sposobu opłacania zaliczek na ten podatek po okresie obowiązywania umowy o utworzeniu podatkowej grupy kapitałowej.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest spółką z branży technologii informatycznych i medycznych. W okresie od 1 stycznia 2013 r. do 31 marca 2014 r. był spółką wchodzącą w skład podatkowej grupy kapitałowej (dalej: "PGK") w rozumieniu art. la ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm., dalej: "ustawa CIT").

W zeznaniu podatkowym CIT-8, złożonym za okres od 1 kwietnia 2014 do 31 grudnia 2014 r., tj. za rok podatkowy następujący bezpośrednio po okresie, w którym Wnioskodawca był jedną ze spółek tworzących PGK, Spółka wykazała stratę podatkową. W zeznaniu złożonym za rok podatkowy poprzedzający bezpośrednio okres, w którym Wnioskodawca był spółką wchodzącą w skład PGK (tekst jedn.: za 2012 r.), Wnioskodawca zadeklarował dochód podatkowy i w konsekwencji podatek dochodowy od osób prawnych.

Spółka rozważa obecnie rozliczanie podatku dochodowego od osób prawnych w 2016 r. metodą zaliczek uproszczonych, określoną w art. 25 ust. 6 ustawy CIT. W związku z czym, Spółka złoży zawiadomienie o wyborze uproszczonej formy wpłacania zaliczek do właściwego naczelnika urzędu skarbowego w terminie wpłaty pierwszej zaliczki w roku podatkowym, w którym po raz pierwszy wybrała uproszczoną formę wpłacania zaliczek, zgodnie z art. 25 ust. 7 pkt 1 ustawy CIT. Rok podatkowy Wnioskodawcy pokrywa się z rokiem kalendarzowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w celu rozliczania podatku dochodowego od osób prawnych w 2016 r. metodą zaliczek uproszczonych, Wnioskodawca może odnieść się do kwoty 1/12 podatku należnego wykazanego w zeznaniu złożonym za 2012 r.

Zdaniem Wnioskodawcy, w celu rozliczania podatku dochodowego od osób prawnych metodą zaliczek uproszczonych, Wnioskodawca powinien odnieść się do kwoty podatku należnego wykazanego w zeznaniu złożonym za 2012 r., co oznacza, że zaliczki w 2016 r. powinny wynosić 1/12 podatku należnego wykazanego w zeznaniu złożonym za 2012 r.

Na podstawie art. 25 ust. 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm.; dalej: "ustawa CIT"), podatnicy mogą wpłacać zaliczki miesięczne w danym roku podatkowym w uproszczonej formie w wysokości 1/12 podatku należnego wykazanego w zeznaniu o wysokości dochodu (straty) osiągniętego w roku podatkowym, złożonym w roku poprzedzającym dany rok podatkowy. Jeżeli w tym zeznaniu podatnicy nie wykazali podatku należnego, mogą wpłacać zaliczki miesięczne w wysokości 1/12 podatku należnego wynikającego z zeznania złożonego w roku poprzedzającym dany rok podatkowy o dwa lata.

Rok podatkowy spółek wchodzących w skład PGK regulują przepisy art. 8 ust. 7 pkt 1 i 2 ustawy CIT. Zgodnie z tymi przepisami, dla poszczególnych spółek tworzących PGK dzień poprzedzający początek roku podatkowego przyjętego przez grupę jest dniem kończącym rok podatkowy tych spółek. Natomiast dzień następujący po dniu, w którym upłynął okres obowiązywania umowy lub w którym grupa utraciła status PGK, jest dniem rozpoczynającym rok podatkowy tych spółek.

Ponieważ w zeznaniu złożonym za poprzedni rok podatkowy, tj. za okres od 1 kwietnia 2014 r. do 31 grudnia 2014 r. Spółka wykazała stratę, w celu zastosowania metody obliczania zaliczek w formie uproszczonej, Wnioskodawca powinien odnieść się do kwoty podatku zadeklarowanego w zeznaniu złożonym w roku poprzedzającym dany rok podatkowy o dwa lata.

Z literalnej wykładni art. 8 ust. 7 ustawy CIT wynika, że w trakcie trwania PGK nie biegną lata podatkowe spółek wchodzących w jej skład. Powyższe stanowisko znajduje odzwierciedlenie zarówno w orzecznictwie sądów administracyjnych, jak również w interpretacjach indywidualnych wydawanych w imieniu Ministra Finansów.

Jak wskazał Wnioskodawca, Naczelny Sąd Administracyjny w uzasadnieniu wyroku z 1 września 2011 r., sygn. akt II FSK 491/10 stwierdził, że: Ostatnim dniem istnienia grupy, w przypadku jej ustania w wyniku upływu czasu, na jaki umowa została zawarta, jest zatem dzień, w którym wygasa umowa o utworzeniu grupy. Od następnego dnia dla każdej ze spółek, które wchodziły w skład grupy, rozpoczyna się pierwszy dzień roku podatkowego i każda z nich powinna od tego momentu rozliczać się z podatku dochodowego jako samodzielny podatnik (a contrario z art. 8 ust. 7 u.p.d.o.p.).

Dla przykładu Wnioskodawca wskazał również interpretacje indywidualne wydane przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach 10 listopada 2015 r., Znak: IBPB-1-2/4510-507/15/MS oraz 19 lutego 2015 r., Znak: IBPBI/2/423-1416/14/JD, które jego zdaniem, potwierdzają, że w okresie funkcjonowania PGK nie biegną lata podatkowe poszczególnych spółek należących do PGK.

Wnioskodawca wskazał przy tym, że prezentowane przez niego stanowisko znajduje również potwierdzenie w innych niż wskazane powyżej interpretacjach indywidualnych np.: interpretacji indywidualnej wydanej przez:

* Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi 11 października 2011 r., Znak: IPTPB3/423-144/11-4/KJ,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu 27 września 2011 r., Znak: ILPB3/423-293/11-4/JG,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie 26 czerwca 2014 r., Znak: IPPB5/423-318/14-3/IŚ.

Z uwagi na powyższe, jego zdaniem, za rok podatkowy poprzedzający dany rok podatkowy o dwa lata, o którym mowa w art. 25 ust. 6 in fine ustawy CIT, należy uznać rok 2012.

Ponadto, Wnioskodawca wskazał, że zgodnie z art. la ust. 1 ustawy CIT, podatnikami mogą być grupy co najmniej dwóch spółek prawa handlowego mających osobowość prawną, które pozostają w związkach kapitałowych (podatkowe grupy kapitałowe). Zatem w okresie funkcjonowania PGK podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych jest PGK sama w sobie, a nie poszczególne spółki wchodzące w jej skład. Pogląd, w jego ocenie, ten potwierdził NSA w wyroku z 1 września 2011 r. sygn. II FSK 491/10, w którym wskazano, że w tym okresie (chodzi o okres funkcjonowania PGK - przypis Wnioskodawcy) spółki wchodzące w skład grupy przestają, dla potrzeb podatku dochodowego od osób prawnych, istnieć jako odrębni podatnicy.

Konsekwentnie, jak twierdzi Wnioskodawca, to PGK (a nie tworzące ją spółki) składa jedno zeznanie roczne, które uwzględnia sumę dochodów i strat wszystkich wchodzących w skład PGK spółek. Nie można zatem uznać, że w celu wypełnienia dyspozycji art. 25 ust. 6 ustawy CIT Spółka powinna odnieść się do zeznań podatkowych złożonych przez PGK w okresie 2013 r. do marca 2014 r., gdyż zeznania za te okresy obejmowały także kwoty dochodów (strat) osiągniętych (poniesionych) przez wszystkie pozostałe spółki, które tworzyły PGK.

Zdaniem Wnioskodawcy, zajęcie stanowiska przeciwnego w stosunku do przedstawionego w niniejszym wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej naruszałoby regułę wykładni lege non distinguente, gdyż różnicowałoby w sposób nieuprawniony sytuację prawno-podatkową podmiotów, które w przeszłości wchodziły w skład podatkowych grup kapitałowych w stosunku do tych, które nie były członkami PGK. Przyjęcie poglądu przeciwnego prowadziłoby bowiem do sytuacji, w której z metody określonej w art. 25 ust. 6 ustawy CIT mogłyby korzystać wyłącznie spółki, które w przeszłości nie były członkami PGK. Wniosek ten były nieuprawniony w świetle brzmienia art. 25 ust. 6 ustawy CIT, gdyż przepis ten nie wyklucza możliwości stosowania metody zaliczek uproszczonych przez tego typu podmioty.

Na marginesie Spółka pragnie wskazać, że organy podatkowe w interpretacjach wielokrotnie dopuszczały rozliczanie przez spółki wchodzące w skład PGK strat poniesionych przed utworzeniem PGK po upływie okresu obowiązywania umowy o utworzeniu PGK lub po utracie statusu podatkowej grupy kapitałowej przez PGK. Pogląd ten, wg Wnioskodawcy, przedstawiono m.in. w interpretacjach:

* Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 19 lutego 2015 r., Znak: IBPBI/2/423-1416/14/JD,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 26 czerwca 2014 r., Znak: IPPB5/423-318/14-3/IŚ, z 17 lipca 2012 r., Znak: IPPB5/423-333/12-2/JC i z 9 lipca 2012 r., Znak: IPPB5/423-406/12-2/AM,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 11 października 2011 r., Znak: IPTPB3/423-144/11-3/KJ.

Stosując zatem regułę wykładni a maiori ad minus, zdaniem Wnioskodawcy, prezentowane przez niego stanowisko należy uznać za słuszne. Skoro bowiem rozliczanie przez spółkę, która w przeszłości wchodziła w skład PGK strat poniesionych przed utworzeniem PGK jest dopuszczalne z punktu widzenia obowiązujących przepisów prawa (co niewątpliwie jest większym uprawnieniem niż możliwość obliczania podatku dochodowego metodą zaliczek uproszczonych), tym bardziej należy uznać, że stosowanie przez taką spółkę metody określonej w art. 25 ust. 6 jest dopuszczalne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie nadmienić należy, że stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe, o ile po przystąpieniu Spółki do podatkowej grupy kapitałowej, nie były składane przez tą Spółkę korekty deklaracji podatkowych za 2012 r. w zakresie, w jakim zmianie uległa wysokość podatku należnego za ten rok, ani też za ww. okres właściwy organ podatkowy nie określił Wnioskodawcy podatku należnego w innej wysokości niż zadeklarowana. Na zaistnienie powyższej okoliczności nie wskazano jednak w opisie zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.