0115-KDST2-2.4011.131.2024.2.AP - Preferencyjne opodatkowanie dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA - stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

6 marca 2024 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej. Uzupełnił go Pan w odpowiedzi na wezwanie pismami z 16 kwietnia i 13 maja 2024 r. (daty wpływu).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej.

Wnioskodawca podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą.

Wnioskodawca prosi o uzyskanie interpretacji indywidualnej w zakresie możliwości zastosowania przepisów art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i opodatkowania kwalifikowanych dochodów z praw autorskich do programów komputerowych przenoszonych odpłatnie na wymienionego we wniosku kontrahenta preferencyjną 5% stawką podatkową na zasadach wskazanych w tych przepisach w zeznaniu za lata podatkowe 2023 oraz lata przyszłe.

I. Informacje ogólne o Wnioskodawcy.

Ogólny opis działalności Wnioskodawcy.

Wnioskodawca prowadzi w wyżej wskazanym okresie działalność gospodarczą na własne ryzyko, podlega również odpowiedzialności kontraktowej wskazanej w art. 471 i następnych k.c.

Usługi świadczone przez Wnioskodawcę.

Wnioskodawca świadczy usługi na rzecz kontrahenta w oparciu o umowę współpracy, która pozostaje w związku wykonywaniem przez niego i kontrahenta działalności gospodarczej. Wnioskodawca podkreśla ponadto, że umowa, która łączyła go z kontrahentem nie nosiły znamion umowy pracę, Wnioskodawca nie działał pod kierownictwem kontrahenta ani w czasie i miejscu wskazanym przez kontrahenta. Kontrahent wskazywał jedynie ogólny kierunek działań Wnioskodawcy i analizował wymagania w zakresie dedykowanego mu oprogramowania oraz ram czasowych, w których Wnioskodawca zobowiązany był ukończyć dany projekt, produkt lub proces. Działania Wnioskodawcy zmierzały do zwiększenia oraz wykorzystania zasobów posiadanej przez niego wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych rozwiązań lub nowych zastosowań istniejących już rozwiązań.

Wnioskodawca wykonuje usługi we własnym zakresie, na własne ryzyko oraz na własną odpowiedzialność, z wykorzystaniem swojego doświadczenia oraz zasobów niezbędnych do pełnej, skutecznej i prawidłowej realizacji umowy współpracy. Kontrahent zwraca Wnioskodawcy koszty podróży, paliwa czy hoteli do klientów. Są to różne lokalizacje, Wnioskodawca odbywa spotkania w różnych terminach, Wnioskodawca nie świadczy usług w jednym wskazanym miejscu przez kontrahenta, ma dowolność w wyborze miejsca, w którym będzie świadczył usługi. Wnioskodawca nie ma prawa do urlopów i innych tego rodzaju świadczeń. Wnioskodawca również nie świadczył nigdy wcześniej pracy na podstawie umowie o pracę dla obecnych kontrahentów.

Sposób prowadzenia działalności przez Wnioskodawcę.

Działalność prowadzona była przez Wnioskodawcę w sposób ciągły i systematyczny a jej efektem było tworzenie oprogramowania dopasowanego do indywidualnych potrzeb klientów użytkowników końcowych. Działania Wnioskodawcy zmierzały do zwiększenia oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Systematyczność tych działań polegała na wykonywaniu prac zgodnie z zaplanowanym harmonogram. Zgodnie z definicją zawartą w słowniku języka polskiego PWN "systematyczny" oznacza: o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny (https://sjp.pwn.pl/szukaj/Systematyczny.html).

Współpraca z kontrahentem.

Wnioskodawca podkreśla ponadto, że umowa, która łączy go z kontrahentem nie nosi znamion umowy pracę, Wnioskodawca nie działała/nie działał/nie będzie działał pod kierownictwem kontrahenta ani w czasie i miejscu wskazanym przez kontrahenta. Kontrahent wskazywał jedynie ogólny kierunek działań Wnioskodawcy w zakresie wymagań, oczekiwań dotyczących działającego już produktu bądź oczekiwanych nowych funkcjonalności, w których Wnioskodawca zobowiązany był ukończyć dany projekt, produkt lub proces. Wnioskodawca wykonuje usługi dla kontrahenta w miejscu przez siebie wybranym, sporadycznie pojawia się potrzeba spotkania z kontrahentem w jego siedzibie lub innym miejscu przez niego wyznaczonym. Działania Wnioskodawcy zmierzały do zwiększenia oraz wykorzystania zasobów posiadanej przez niego wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych rozwiązań lub nowych zastosowań istniejących już rozwiązań.

Wynagrodzenie otrzymywane przez Wnioskodawcę.

Wnioskodawca wskazuje, że czynności programistyczne (twórcze), które Wnioskodawca wykonuje stanowią od 80-90%. Wnioskodawca także wykonuje dodatkowe czynności, które stanowią od 10-20% jego miesięcznego wynagrodzenia, jednakże ta część działań Wnioskodawcy nie jest objęta przedmiotowym wnioskiem. Wnioskodawca prowadzi na bieżąco ewidencję, w której są ujęte wszystkie przeniesione przez niego prawa autorskie.

W prowadzonej ewidencji wyodrębnione jest każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Ewidencja pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

Wynagrodzenie za świadczenie usług jest łączną zapłatą za usługi programistyczne. Z uwagi na fakt, że Wnioskodawca nie wyodrębnia na fakturze osobnej pozycji dotyczącej przeniesienia praw majątkowych do stworzonego lub rozwiniętego oprogramowania to jest w stanie je wyodrębnić na podstawie prowadzonych ewidencji i zapisów.

II. Usługi świadczone przez Wnioskodawcę

Wnioskodawca świadczy usługi jako architekt oprogramowania. W ramach wspomnianej działalności Wnioskodawca wykonuje prace programistyczne zlecone przez zleceniodawcę, prowadzące do powstania innowacyjnych, indywidualnych rozwiązań obsługujących dedykowane obszary działalności. W efekcie świadczonych przez Wnioskodawcę usług powstają aplikacje tworzone pod potrzeby indywidualne kontrahenta (zwane dalej: "oprogramowaniem").

Wnioskodawca, wyjaśnia, iż pod pojęciem oprogramowania i/lub "programu komputerowego" należy ponadto rozumieć programy w jakiejkolwiek formie, w tym aplikacje, oprogramowania, produkty, utwory, w tym programy zintegrowane ze sprzętem komputerowym. Pojęcie to obejmuje również przygotowawcze prace projektowe i prace rozwojowe prowadzące do wytworzenia lub rozwoju programu komputerowego z zastrzeżeniem, że charakter prac przygotowawczych jest taki, że program komputerowy może korzystać z nich na późniejszym etapie.

Usługi świadczone przez Wnioskodawcę polegają zarówno na samodzielnym tworzeniu kompletnych aplikacji od podstaw. Jest to projektowanie i implementacja kompleksowych rozwiązań informatycznych powstałych w celu realizacji potrzeb danego podmiotu zlecającego tę usługę. Działalność prowadzona jest przez Wnioskodawcę w sposób ciągły i systematyczny, a jej efektem jest tworzenie oprogramowania dopasowanego do indywidualnych potrzeb klientów.

III. Autorskie prawa majątkowe.

Wytwarzane i rozwijane przez Wnioskodawcę oprogramowanie, stanowi przejaw jego działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej). Twórczy charakter tej działalności polega na tym, że każdorazowo rozwiązania tworzone przez Wnioskodawcę są wynikiem jego autorskich pomysłów, opierają się na wieloletnim doświadczeniu, praktyce i wiedzy Wnioskodawcy, jak również stanowią nowe, nieistniejące do tej pory rozwiązania, dopasowane do indywidualnych potrzeb kontrahenta Wnioskodawcy. Wnioskodawca analizuje dane i tworzy z nich zaawansowane modele i struktury oraz opracowuje i implementuje wymyślone przez siebie algorytmy pozwalające na dokonanie określonych obliczeń oraz automatyzację procesów.

W każdym przypadku efekty prac Wnioskodawcy były/są/będą odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Utwory tworzone przez Wnioskodawcę są chronione przez art. 74 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 z późn. zm.).

Wnioskodawca podkreśla, iż projekty polegające na tworzeniu oprogramowania mają skomplikowany charakter i każdorazowo wymagają podjęcia wielu prac i czynności o charakterze programistycznym. Mają one przymiot indywidualności, innowacyjności oraz niepowtarzalny charakter. Wiedza, jaką Wnioskodawca wykorzystuje w procesie tworzenia praw autorskich nie jest wiedzą powszechną, gdyż w procesie tworzenia łączy znajomość języków programowania, baz danych, systemów komputerowych i zagadnień związanych z sieciami komputerowymi i infrastrukturą IT ze szczegółową wiedzą specjalistyczną z zakresu funkcjonowania i zarządzania nowoczesnymi pojazdami. Aby tworzyć prawa autorskie Wnioskodawca musi korzystać nie tylko z posiadanej i rozwijanej wiedzy technicznej dotyczącej procesu wytwarzania oprogramowania, ale również analizować dokumentacje techniczne. Tworzone oprogramowanie wymaga twórczego i innowacyjnego podejścia, gdyż Wnioskodawca częstokroć samodzielnie analizuje dane i tworzy z nich zaawansowane modele i struktury oraz opracowuje i implementuje wymyślone przez siebie algorytmy pozwalające na dokonanie określonych obliczeń oraz automatyzację procesów.

Języki programowania, z jakich korzysta Wnioskodawca przy realizowanych projektach to:

TypeScript, JavaScript.

Wnioskodawca wyodrębnia w prowadzonej ewidencji pozarachunkowej, prawa IP Box (prawa autorskie do oprogramowania), spełniając tym samym wymóg wynikający z art. 30cb ustawy o PIT.

Sposób "przeniesienia" każdego z majątkowych praw autorskich do programu komputerowego następował/następuje/będzie następował zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy.

IV. Opis usług.

Celem wyjaśnienia Wnioskodawca poniżej przedstawia/opisuje jakie oprogramowanie wytwarzał w okresie objętym przedmiotowym wnioskiem.

Od roku 2023 Wnioskodawca zajmuje się wytwarzaniem aplikacji dla branży Automotive (...).

Wnioskodawca tworzy warstwę wizualną (UI) aplikacji z wykorzystaniem języka TypeScript oraz frameworka Angular. Jego prace polegają przede wszystkim na:

- tworzeniu architektury warstwy Front-endowej,

- tworzeniu dokumentacji oraz modelowanie procesów,

- definiowaniu i wdrażaniu wymagań biznesowych,

- definiowaniu i wdrażaniu wymagań niefunkcjonalnych.

Prace programistyczne.

Wnioskodawca świadczy usługi w metodyce Agile. Jest to nowoczesna metodyka zarządzania projektami, polegająca w praktyce na przyrostowym tworzeniu oprogramowania na podstawie zakresu ustalonego z klientem dla danej części projektu nazywanej Sprintem.

Prace programisty obejmują kilka etapów, pierwszym z nich jest etap obejmujący planowanie, analizę i projektowanie oprogramowania, jest to szczegółowa analiza indywidualnych potrzeb danego użytkowników programu, zapoznanie się ze specyfiką branży, zbadanie i zaprojektowanie możliwych rozwiązań, dobranie odpowiednich technologii do wytwarzania oprogramowania i metod jego implementacji. Następnie dochodzi do pracy nad wytworzeniem nowej architektury i oprogramowania - etap ten obejmuje stworzenie nowych funkcjonalności w oparciu o wyniki analizy potrzeb użytkowników oprogramowania, przygotowywanie koncepcji rozwiązania z uwzględnieniem języków programowania i technologii wybranych na etapie projektowania oprogramowania.

Działania te prowadzone są w metodyczny sposób, czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego, tj. określenie celu jaki ma on spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), zaplanowanie prac, weryfikacja, zakończenie. Wnioskodawca bez wątpienia w ramach działalności gospodarczej prowadzi w sposób systematyczny prace twórcze w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy. Bez wątpienia działalność na rzecz kontrahenta polega na tworzeniu nowych zastosowań, które wcześniej w ramach działalności prowadzonej przez niego nie miały miejsca. W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Natomiast oprogramowanie stworzone na rzecz kontrahenta powoduje stworzenie zupełnie nowych funkcjonalności co oznacza, że cecha twórczości jest spełniona. Twórczą działalność Wnioskodawcy odnosić należy nie do praktyki gospodarczej sensu largo, a do praktyki gospodarczej danego podmiotu jak wskazano w Objaśnieniu Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącym preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej (IP Box). Wobec czego, Wnioskodawca w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej na rzecz danego kontrahenta opracowuje nowe oprogramowanie, czyniąc to z wykorzystaniem aktualnie posiadanej wiedzy i umiejętności, ale niekoniecznie tworzy innowacyjne rozwiązania w wymiarze światowym, gdyż nie weryfikuje tego w takiej skali.

Wnioskodawca oferuje produkty, które są wynikiem prac rozwojowych w swojej działalności gospodarczej.

Zasoby wiedzy wykorzystywane przy tworzeniu oprogramowania.

Zasobami wiedzy, które Wnioskodawca wykorzystuje przy planowaniu projektu są technologie informatyczne, czyli jego wiedza o oprogramowaniu i narzędziach informatycznych, występujących zarówno w ogólnym stanie nauki, jak i w środowisku, w którym funkcjonować ma program przez niego wytworzony. Ustawodawca, jednakże nie przewidział minimalnego progu skalowalności zwiększenia zasobów wiedzy, dlatego istotny jest element celowościowy, jaki Wnioskodawca uwzględnia w swojej działalności.

W ramach omawianej działalności gospodarczej, współpracując z kontrahentem, Wnioskodawca jest członkiem zespołu programistycznego (zespół programistów współpracujących z kontrahentami na podstawie odrębnych umów).

Rozwiązania wytworzone przez Wnioskodawcę są całkowicie nowe i innowacyjne, stąd też nie było wcześniej istniejących na rynku tego rozwiązań.

Wiedza i umiejętności Wnioskodawcy są wykorzystywane w następujących miejscach:

- podczas projektowania architektury oprogramowania,

- podczas projektowania interfejsów aplikacji,

- podczas implementacji oprogramowania,

- podczas testowania oprogramowania.

Cele Wnioskodawcy.

Wnioskodawca zmierzał w roku poprzednim, w obecnym jak i zmierza w przyszłości, aby podejmowane przez niego prace nosiły znamiona działalności badawczo-rozwojowej, aby dotyczyły zastosowania praktycznego nowych/unikalnych/innowacyjnych, rozwiązań, które cechować będą się zupełną nowością/innowacyjnością w skali prowadzonej działalności gospodarczej, a charakter tych prac stanowił przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze.

Harmonogramy.

Działalność prowadzona jest przez Wnioskodawcę w sposób ciągły i systematyczny, tj. uporządkowany oraz według opracowanego przez siebie harmonogramu, a jej efektem jest tworzenie oprogramowania dopasowanego do indywidualnych potrzeb klientów. Wszystkie harmonogramy opracowane przez Wnioskodawcę w latach, które obejmuje wniosek zostały zrealizowane.

Planowanie prac.

Wnioskodawca zmierzał do tego, aby podejmowane przez niego prace, nosiły znamiona działalności badawczo-rozwojowej, dotyczyły zastosowania praktycznie nowych/unikalnych/innowacyjnych, rozwiązań, które cechować będą się zupełną nowością/innowacyjnością w skali prowadzonej działalności gospodarczej, a charakter tych prac stanowił przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze.

Sposób realizacji zaplanowanego przedsięwzięcia.

Działalność prowadzona była przez Wnioskodawcę w sposób ciągły i systematyczny, a jej efektem było tworzenie oprogramowania dopasowanego do indywidualnych potrzeb klientów. Działania Wnioskodawcy zmierzały do zwiększenia oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Wskazane powyżej efekty prowadzonych prac twórczych powinny być kwalifikowane jako prace prowadzące do powstania utworów w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, bądź poprzez stworzenie nowego programu komputerowego, bądź poprzez twórczą zmianę (opracowanie) istniejącego programu komputerowego (systemu wykorzystywanego przez klienta Wnioskodawcy). Na zakończenie uznać należy, że projekty polegające na tworzeniu i rozwoju oprogramowania mają skomplikowany charakter i każdorazowo wymagają podjęcia wielu prac i czynności o charakterze programistycznym. Mają one przymiot indywidualności, innowacyjności oraz niepowtarzalny charakter.

Osiągnięte cele.

W efekcie prowadzonych przez Wnioskodawcę prac w roku 2023 i w przyszłości, podejmowane przez niego prace noszą znamiona działalności badawczo-rozwojowej i dotyczą zastosowania praktycznie nowych/unikalnych/innowacyjnych rozwiązań, które cechować będą się zupełną nowością/innowacyjnością w skali prowadzonej działalności gospodarczej, a charakter tych prac stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze.

Efekty prac, do których Wnioskodawca przenosił majątkowe prawa autorskie w okresie objętym wnioskiem zawsze były/będą/są wynikiem podejmowanych przez Wnioskodawcę prac rozwojowych w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Nowe zastosowanie powstałe przy realizacji prac Wnioskodawcy.

Efekty prac Wnioskodawcy zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej, nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny. Nie są jedynie "techniczną", a "twórczą", realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez kontrahenta, gdyż Wnioskodawca prowadził działalność twórczą, która obejmowała nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępne aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania.

Źródła finansowania zaplanowanych prac.

Wnioskodawca wykonywał zaplanowane prace pracą własną w ramach własnej działalności gospodarczej, na własne ryzyko i rachunek. Wnioskodawca świadczy usługi osobiście, nie korzysta z usług podwykonawców.

V. Koszty IP Box.

Wnioskodawca wskazuje, iż w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą ponosi następujące koszty:

Koszty poniesione przez Wnioskodawcę w okresie objętym wnioskiem lub/i ponoszone przez niego stale:

Planowane koszty, które Wnioskodawca poniesie w przyszłości:

Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, że pozyskanie tego rodzaju informacji nie zawsze jest możliwe za pomocą źródeł bezpłatnych (biblioteki, źródła internetowe), gdyż poziom specjalizacji wymagany przez literaturę przedmiotu i tempo jej zmian sprawia, że zasadne jest korzystanie jedynie z najnowszych, profesjonalnych publikacji i szkoleń. Wnioskodawca wskazał we wniosku, że w ramach świadczonych usług wytwarza coraz to nowe produkty spełniające nowe funkcje oraz często wymagające zastosowania metod i/lub narzędzi, których jeszcze nie miał sposobności stosować. W celu zdobycia niezbędnej wiedzy na temat nowych narzędzi i technologii kupuje literaturę specjalistyczną i uczestnictwo w branżowych szkoleniach.

Ewidencja.

Wnioskodawca prowadzi ewidencję na bieżąco.

W prowadzonej ewidencji wyodrębnione jest każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Ewidencja pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Forma ewidencji pozwala wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Uzupełnienie stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca wskazuje, że nie może wskazać konkretnych nazw programów z uwagi na fakt, że jest objęty klauzulą poufności i NDA.

Wnioskodawca zajmuje się wytwarzaniem aplikacji dla branży Automotive. (...).

Wnioskodawca stworzył nowy program komputerowy, co stanowiło jego główny cel. Umożliwiło to usprawnienie działania zleceniodawcy, jego działalności i dodatkowo nie spowodowało przy tym zwiększenia zapotrzebowania kadrowego zleceniodawcy.

Wnioskodawca tworzy i rozwija oprogramowanie w oparciu o technologie i języki programowania określone w przedmiotowym wniosku.

Oryginalność tego oprogramowania/programów komputerowych przejawia się przede wszystkim przez fakt, że programy te nie mogłyby być zakupione przez zleceniodawcę na wolnym rynku, musiały być stworzone lub rozwinięte przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca tworzy i rozwija oprogramowanie/programy komputerowe w oparciu o technologie i języki programowania określone w przedmiotowym wniosku. Technologie i języki programowania zostały dobrane do konkretnego projektu indywidualnie.

Wnioskodawca oferuje swojemu kontrahentowi takie produkty, jakie są przedmiotem jego zapotrzebowania. Wnioskodawca nie posiada konkretnego asortymentu.

Prace wykonywane przez Wnioskodawcę, polegające na wytworzeniu programów komputerowych oraz ich ulepszeń i tworzeniu nowych funkcjonalności, stanowią działalność badawczo-rozwojową. Daje to możliwość stosowania stawki 5% do dochodu uzyskanego ze sprzedaży praw autorskich do oprogramowania bądź też dochodu uzyskanego ze sprzedaży usług, w których cenie sprzedaży uwzględnione jest zbycie praw autorskich do oprogramowania. Prace polegające na tworzeniu nowego oprogramowania, ulepszeń, czy nowych funkcjonalności mają twórczy charakter. Twórczy charakter działalności badawczo-rozwojowej Wnioskodawcy odznacza się tym, że realizowane prace mają na celu tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży po stronie wykonawcy (Wnioskodawcy).

Usługi świadczone przez Wnioskodawcę, objęte niniejszym wnioskiem nigdy nie stanowią rutynowych i okresowych zmian do produktów.

Efekty prac Wnioskodawcy w postaci oprogramowania w każdym przypadku - tj. zarówno w przypadku tworzenia, jak i rozwinięcia utworów - są/będą odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Zdarza się, że Wnioskodawca podejmuje się wytworzenia utworu we współpracy z zespołem. Jednakże w tym przypadku Wnioskodawca wnosi wkład twórczy w wytwarzane dzieło utwór. W obydwu przypadkach przenosi na kontrahenta całość przysługujących mu autorskich praw majątkowych.

W ramach wykonywanej działalności Wnioskodawca może współpracować z zespołem kontrahenta, wówczas ma z góry określoną rolę wytwarzając zdefiniowane i funkcjonalnie samodzielne elementy. Za rezultat prac oraz wykonywane czynności w ramach zawieranych umów odpowiedzialność ponosi Wnioskodawca. Sposób wykonywania czynności oraz użyte rozwiązania są wyborem Wnioskodawcy.

Wnioskodawca wytwarza oprogramowania lub ich części opierając się na indywidualnych, autorskich pomysłach poprzez m.in. zaprojektowanie algorytmu, czynność programowania (tworzenia kodu źródłowego) oraz weryfikację, modyfikację i udoskonalanie dostępnych rozwiązań programistycznych.

Wnioskodawca jak i inni specjaliści z zespołu wytwarzają zazwyczaj osobne programy komputerowe. Podział zadań polega na wskazaniu jaki cel chce osiągnąć kontrahent (na który składają się również techniczne aspekty, jak np. ustalenie używanej technologii) i Wnioskodawca odpowiedzialny jest za konkretne funkcjonalności, które wytwarza. Nie jest jednak mu narzucony żaden sposób stworzenia utworu, wobec czego korzysta ze swobody twórczej w tym zakresie.

Wnioskodawca samodzielnie wytwarza kody źródłowe, interfejsy. W konsekwencji Wnioskodawca wytwarza programy komputerowe, a więc utwory chronione w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Zgodnie z postanowieniami umowy Wnioskodawca przenosi na klienta autorskie prawa majątkowe do wytworzonych utworów, co następuje w momencie ich akceptacji przez klienta. Ponadto, Wnioskodawca przenosi na klienta wyłączne prawo zezwalania na wykonywanie zależnego prawa autorskiego do utworu. Przeniesienie autorskich praw majątkowych odbywa się w ramach wynagrodzenia określonego w umowie. Wnioskodawca uzyskuje zatem dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej uwzględnione w cenie sprzedaży produktu lub usługi. Wnioskodawca na bieżąco powiększa zasób swojej wiedzy dokształcając się - codziennie śledzi najnowsze artykuły branżowe, bierze udział w kursach i szkoleniach, jak również czyta literaturę branżową. Programy komputerowe były, są i będą wytwarzane na rzecz ww. zleceniodawców przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności gospodarczej i są rezultatem jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji, stanowią utwory podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Odnośnie ponoszonych kosztów Wnioskodawca wskazuje:

Koszty paliwa, koszty eksploatacyjne, koszty napraw i przeglądów, sprawny transport, czy to do klienta w celu konsultacji dotyczących tworzonego oprogramowania, czy to do specjalistycznego sklepu w celu nabycia potrzebnych urządzeń programistycznych, czy to na szkolenia poszerzające wiedzę w dziedzinie programowania. Podkreślić należy, iż amortyzacja) leasing i użytkowanie samochodu jest wprost związane z wytworzeniem oprogramowania. Ponoszenie kosztu leasingu samochodu (raty i opłata wstępna) pozwala na konsultację z klientem, co służy personalizacji tworzonego oprogramowania i kodu, dostosowaniu go do indywidualnych potrzeb klienta i jego oczekiwań, również nie można zapomnieć o zapewnieniu szybkiego dostępu do sklepów z narzędziami programistycznymi, a więc Wnioskodawca będzie w stanie świadczyć usługi programistyczne efektywniej i lepszej jakości, wpływając na mocniejszą pozycję na rynku zleceń informatycznych. Biorąc pod uwagę wyżej opisane koszty związane z użytkowaniem leasingowanego samochodu należy zauważyć, że korzystanie z niego w ramach działalności Wnioskodawcy nie będzie możliwe bez wydatków na paliwo.

Koszt uczestnictwa w konferencjach, webinarach, szkoleniach, koszty literatury branżowej, koszt dostępu do platform ze specjalistyczną wiedzą, koszt licencji. Koszt ten obejmuje takie wydatki, jak m.in. literatura branżowa, udział w szkoleniach, konferencjach, certyfikaty, licencje. W tym miejscu należy podkreślić konieczność poniesienia wydatków na nieustanne kształcenie się Wnioskodawcy w branży IT, która podlega ciągłym zmianom. Oprogramowanie wytwarzane jest przede wszystkim na podstawie wiedzy i doświadczenia Wnioskodawcy. Dla jego finalnego kształtu decydujące znaczenie mają przede wszystkim posiadane przez niego informacje specjalne i wiedza specjalistyczna. W tym celu Wnioskodawca ustawicznie planuje pogłębić swój zasób wiedzy, dzięki czemu pozna nowe technologie, co przyczyni się do poszerzenia jego oferty.

Wydatki te zostały poniesione, są ponoszone lub będą ponoszone w związku z wytworzeniem, rozwinięciem, oprogramowania lub jego części (kwalifikowane IP).

Wnioskodawca nie posiada środków trwałych.

Koszt leasingu dotyczy leasingu operacyjnego.

Umowy zawarte pomiędzy Wnioskodawcą a danym kontrahentem wskazują, że w zakresie związanym z wytwarzaniem oprogramowania przenoszone są wszelkie prawa autorskie do nich w zamian za wynagrodzenie - otrzymywane przez Wnioskodawcę należności będą przychodem z tytułu sprzedaży majątkowych praw autorskich do programu komputerowego.

Wartość wynagrodzenia za przeniesienie poszczególnych praw autorskich do oprogramowania jest każdorazowo określana na koniec okresu rozliczeniowego na podstawie zaangażowania Wnioskodawcy w prace nad określonym programem komputerowym.

Wnioskodawca prowadzi odrębna ewidencję od stycznia 2021 r.

Pana pytania

1. Czy opisane prace wykonywane przez Wnioskodawcę, rozumiane jako całość działalności realizowanej przez Wnioskodawcę w ramach zawartej umowy ze zleceniodawcą, polegające na tworzeniu oprogramowania, spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

2. Czy prawa IP Box, tj. autorskie prawa majątkowe do oprogramowania wskazane w niniejszym wniosku, będące efektem tworzenia lub rozwijania programów komputerowych, spełniają definicję kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT?

3. Czy dochód IP Box osiągany z przeniesienia praw IP Box (autorskich praw majątkowych do oprogramowania) z tytułu tworzenia i rozwijania oprogramowania wskazanych we wniosku podlega opodatkowaniu preferencyjną stawką 5%?

4. Czy ustalając wskaźnik nexus, Wnioskodawca ma prawo do uwzględniania kosztów opisanych w niniejszym wniosku w punkcie V (koszty IP Box) wskaźnika nexus?

Pana stanowisko w sprawie

Ad. 1.

Wnioskodawca uważa, że opisane prace wykonywane przez niego rozumiane jako całość działalności realizowanej w ramach umowy ze zleceniodawcą polegające na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w przepisach ustawy o PIT.

Stosownie do treści art. 5a ust. 1 pkt 38 ustawy o PIT przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego, Wnioskodawca jest dostawcą usług programistycznych. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca wykonuje prace programistyczne zlecane przez klientów, prowadzące do powstania innowacyjnych, indywidualnych rozwiązań obsługujących dedykowane obszary działalności. Prace badawczo-rozwojowe są realizowane w sposób ciągły i systematyczny. W celu realizacji prac badawczo-rozwojowych Wnioskodawca wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności z dziedziny nauki i technologii.

Należy przy tym podkreślić, iż opisane w stanie faktycznym podejmowane prace zmierzające do stworzenia oprogramowania nie mają charakteru prac rutynowych, a zadania i problemy przed którymi stawiany jest Wnioskodawca wymagają zawsze indywidualnego podejścia i praktycznego zastosowania posiadanej wiedzy i umiejętności.

Ad. 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, prawa IP Box, tj. autorskie prawa majątkowe do programu komputerowego, wskazane w niniejszym wniosku będące efektem tworzenia lub rozwijania programów komputerowych, spełniają definicję kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT.

Za takie ustawodawca w art. 30ca ust. 1 uPIT traktuje, m.in. autorskie prawo do programu komputerowego. Warunkiem jest jego ochrona prawna na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest RP, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest UE, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

W przedmiotowym wniosku, Wnioskodawca wskazał, że przejaw jego działań prowadzonych w ramach działalności gospodarczej stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a ust. 1 pkt 38 ustawy o PIT. Jego praca spełnia bowiem definicje prac rozwojowych zgodnie z art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. -

Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (tekst jedn.: Dz. U. z 2020 r. poz. 85 z późn. zm.), Wnioskodawca wskazuje, że w ramach działalności m.in. "tworzy" i "rozwija" oprogramowanie, co ustawodawca wymaga, aby uznać je za prace rozwojowe.

Prawa autorskie realizowane przez Wnioskodawcę, są programami komputerowymi, podlegającymi osobnej ochronie, o której mowa w art. 74 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zgodnie z objaśnieniami podatkowymi MF do IP BOX (pkt 80), program komputerowy to w szczególności zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu. Stwierdzono ponadto, że pojęcie to należy traktować szeroko. Wnioskodawca w takim przypadku wytwarza program komputerowy. Nadto jak zostało wyżej podkreślone, podlega ono ochronie prawnej.

Ad. 3.

Zdaniem Wnioskodawcy, dochód osiągany z przeniesienia praw IP Box (autorskich praw majątkowych do programów komputerowych) z tytułu tworzenia i rozwijania programów komputerowych wskazanych we wniosku będzie mógł podlegać opodatkowaniu preferencyjną stawką 5%.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, która prowadzi działalność gospodarczą polegającą na tworzeniu i rozwoju programów komputerowych na zlecenie. Wnioskodawca przenosi prawa autorskie do programów wytworzonych we własnej działalności gospodarczej w ramach sprzedaży tych praw.

Wnioskodawca ponosi koszty, które mogą być uznane za bezpośrednie bowiem są związane bezpośrednio z tworzeniem i rozwojem oprogramowania. Wobec czego, Wnioskodawca jest w stanie ustalić wskaźnik nexus dla tworzonych IP.

Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze prowadzonej działalności oraz nie działa pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wskazanym przez zleceniodawcę.

Zarówno tworzone jak i rozwijane (zaimplementowane funkcjonalności, jak i ich kod źródłowy) programy komputerowe są chronione przez art. 74 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Zgodnie z art. 30ca ust. 2, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej jest m.in. autorskie prawo do programu komputerowego. Warunkiem jest, że podlegają one ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw. W odesłaniu do ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 z późn. zm.) w art. 1 ustawodawca wskazuje, że przedmiotem ochrony prawa autorskiego są utwory m.in. wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe).

W myśl art. 30cb ust. 1 ustawy o PIT podatnik zobowiązany jest prowadzić ewidencję, która umożliwia wyodrębnienie każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w prowadzonych księgach - tu podatkowych. Prowadzenie ewidencji pozaksięgowej w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej nadto wyodrębnić koszty przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

Z uwagi na to, że Wnioskodawca spełnia te wszystkie przesłanki, ma prawo do opodatkowania dochodu z kwalifikowanych praw autorskich w stawce 5%.

Ad. 4.

Zdaniem Wnioskodawcy, ustalając wskaźnik nexus, będzie miał prawo do uwzględniania wszystkich kosztów, opisanych w niniejszym wniosku wskaźnika odrębnie na każde prawo IP BOX.

Ustawodawca w art. 30ca ust. 4 uPIT, wskazuje, że podatnik chcący skorzystać z preferencyjnej stawki podatkowej, zobowiązany jest obliczyć tzw. wskaźnik nexus. Jedną ze składowych mających zastosowanie w przedmiotowym wskaźników, są koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Zastrzeżono przy tym, że nie wszystkie koszty uznać można za kwalifikowane. Nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej wartość odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami. Ustawodawca posłużył się tu katalogiem otwartym takich kosztów. Jednak, wykładnia tego przepisu powinna prowadzić do uznania, że mowa tu o tzw. kosztach pasywnych i to w części finansowej oraz takich, które dotyczą miejsca powstawania prawa własności intelektualnej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

UZASADNIENIE interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2024 r. poz. 226 z późn. zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one:

prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

Natomiast stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że świadczy Pan usługi jako architekt oprogramowania. W ramach działalności wykonuje Pan prace programistyczne zlecone przez zleceniodawcę, prowadzące do powstania innowacyjnych, indywidualnych rozwiązań obsługujących dedykowane obszary działalności. W efekcie świadczonych przez Pana usług powstają aplikacje tworzone pod potrzeby indywidualne kontrahenta.

Od roku 2023 zajmuje się Pan wytwarzaniem aplikacji dla branży Automotive. (...).

Na wstępie trzeba podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług. Wobec powyższego ocena czy prowadzone przez Pana prace programistyczne stanowią działalność badawczo-rozwojową dokonana zostanie w kontekście wskazanych przez Pana efektów tych prac (programów opisanych we wniosku).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność - zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy - mający na celu tworzenie, tworzyć - powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że "ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia". Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

We wniosku wskazał Pan, wytwarzane i rozwijane przez Pana oprogramowanie, stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej). Twórczy charakter tej działalności polega na tym, że każdorazowo rozwiązania tworzone przez Pana są wynikiem autorskich pomysłów, opierają się na wieloletnim doświadczeniu, praktyce i wiedzy Wnioskodawcy, jak również stanowią nowe, nieistniejące do tej pory rozwiązania, dopasowane do indywidualnych potrzeb kontrahenta.

Pana projekty polegające na tworzeniu oprogramowania mają skomplikowany charakter i każdorazowo wymagają podjęcia wielu prac i czynności o charakterze programistycznym. Mają one przymiot indywidualności, innowacyjności oraz niepowtarzalny charakter. Tworzone oprogramowanie wymaga twórczego i innowacyjnego podejścia, gdyż samodzielnie analizuje Pan dane i tworzy z nich zaawansowane modele i struktury oraz opracowuje i implementuje wymyślone przez Pana algorytmy pozwalające na dokonanie określonych obliczeń oraz automatyzację procesów. Rozwiązania wytworzone przez Pana są całkowicie nowe i innowacyjne. Oryginalność tego oprogramowania/programów komputerowych przejawia się przede wszystkim przez fakt, że programy te nie mogłyby być zakupione przez zleceniodawcę na wolnym rynku, musiały być stworzone lub rozwinięte przez Pana.

Dodatkowo wskazał Pan, że efekty Pana prac zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej. Nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny. Nie są jedynie "techniczną", a "twórczą", realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez kontrahenta.

Zatem prowadzona przez Pana działalność w zakresie tworzenia wymienionych programów komputerowych ma twórczy charakter.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN, słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo "systematyczny" występuje w sformułowaniu "podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny", a więc odnosi się do "działalności", czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium "systematyczności" danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Wskazał Pan, że działalność prowadzona była w sposób ciągły i systematyczny, a jej efektem było tworzenie oprogramowania dopasowanego do indywidualnych potrzeb klientów użytkowników końcowych. Pana działania zmierzały do zwiększenia oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Systematyczność tych działań polegała na wykonywaniu prac zgodnie z zaplanowanym harmonogram.

Pana prace obejmują kilka etapów, pierwszym z nich jest etap obejmujący planowanie, analizę i projektowanie oprogramowania, jest to szczegółowa analiza indywidualnych potrzeb danego użytkowników programu, zapoznanie się ze specyfiką branży, zbadanie i zaprojektowanie możliwych rozwiązań, dobranie odpowiednich technologii do wytwarzania oprogramowania i metod jego implementacji. Następnie dochodzi do pracy nad wytworzeniem nowej architektury i oprogramowania - etap ten obejmuje stworzenie nowych funkcjonalności w oparciu o wyniki analizy potrzeb użytkowników oprogramowania, przygotowywanie koncepcji rozwiązania z uwzględnieniem języków programowania i technologii wybranych na etapie projektowania oprogramowania.

Pana działania prowadzone są w metodyczny sposób, czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego, tj. określenie celu jaki ma on spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), zaplanowanie prac, weryfikacja, zakończenie.

Stworzył Pan nowy program komputerowy, co stanowiło jego główny cel.

Wszystkie harmonogramy opracowane przez Pana w latach, które obejmuje wniosek zostały zrealizowane.

Zatem kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej w odniesieniu do wskazanych przez Pana prac jest spełnione.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji - głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu.

Z opisu sprawy wynika, że wiedza, jaką wykorzystuje Pan w procesie tworzenia praw autorskich nie jest wiedzą powszechną, gdyż w procesie tworzenia łączy znajomość języków programowania, baz danych, systemów komputerowych i zagadnień związanych z sieciami komputerowymi i infrastrukturą IT ze szczegółową wiedzą specjalistyczną z zakresu funkcjonowania i zarządzania nowoczesnymi pojazdami. Aby tworzyć prawa autorskie musi Pan korzystać nie tylko z posiadanej i rozwijanej wiedzy technicznej dotyczącej procesu wytwarzania oprogramowania, ale również analizować dokumentacje techniczne.

Zasobami wiedzy, które wykorzystuje Pan przy planowaniu projektu są technologie informatyczne, czyli jego wiedza o oprogramowaniu i narzędziach informatycznych, występujących zarówno w ogólnym stanie nauki, jak i w środowisku, w którym funkcjonować ma program przez niego wytworzony. Świadczy Pan usługi w metodyce Agile. Jest to nowoczesna metodyka zarządzania projektami, polegająca w praktyce na przyrostowym tworzeniu oprogramowania na podstawie zakresu ustalonego z klientem dla danej części projektu nazywanej Sprintem. Języki programowania, z jakich Pan korzysta przy realizowanych projektach to: TypeScript, JavaScript oraz framework Angular.

Zatem powyższe pozwala uznać, że wykorzystuje Pan istniejące zasoby wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest również zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:

- badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz

- prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności - przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik "i" wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:

* nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

* łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

* kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

* wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.

Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy - w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:

* nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;

* łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badan rozwojowych;

* kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie "ułożenie" efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;

* wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.

Co istotne, całość ww. czynności służy:

* planowaniu produkcji oraz

* projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług - od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.

Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.

Jak wskazuje Pan we wniosku, że prowadził Pan działalność twórczą, która obejmowała nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępne aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania. Usługi świadczone przez Pana, objęte niniejszym wnioskiem nigdy nie stanowią rutynowych i okresowych zmian do produktów. Efekty prac, do których przenosił Pan majątkowe prawa autorskie w okresie objętym wnioskiem zawsze były/będą/są wynikiem podejmowanych przez Pana prac rozwojowych w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Zatem powyższe pozwala uznać, że opisana działalność w zakresie tworzenia wymienionych programów spełnia warunki do uznania jej za prace rozwojowe.

Jak wcześniej wskazano, wytwarzanie i rozwijanie przez Pana oprogramowania ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystywania wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W konsekwencji, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy, Pana działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Pana, ani też całość prowadzonej przez Pana działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu - takich jak te, które zostały wymienione we wniosku i w warunkach działalności opisanych we wniosku i jego uzupełnieniu.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

- podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a - prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d - nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w których osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do kwalifikowanego dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Jak wcześniej rozstrzygnięto, tworzenie i rozwijanie przez Pana programów komputerowych ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności badawczo-rozwojowej, spełniającej definicję wskazaną w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak wynika z treści wniosku, w każdym przypadku tworzenia i rozwijania utworów, efekty Pana pracy są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Przeniesienie każdego z majątkowych praw autorskich do programu komputerowego następuje zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy. Prowadzona ewidencja pozwala wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu. Ewidencja taka prowadzona jest na bieżąco od 1 stycznia 2021 r.

Należy także wskazać, że oprogramowanie - definiowane, jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2509 z późn. zm. dalej: "ustawa o PAIPP").

Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o PAIPP:

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Mając powyższe na uwadze, autorskie prawo do programu komputerowego (Oprogramowanie), wytwarzane przez Pana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychody z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do programów komputerowych na kontrahenta mieszczą się w kategorii przychodów ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, które są podstawą do ustalenia dochodu z kwalifikowanego IP (art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy).

Tym samym, na podstawie art. 30ca ust. 1 ww. ustawy, może Pan zastosować stawkę opodatkowania 5% do kwalifikowanego dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej za rok 2023 oraz w latach kolejnych, jeśli Pana sytuacja i obowiązujące przepisy prawa nie ulegną zmianie.

Należy podkreślić, że wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

- dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

- wskaźnika Nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przechodząc do Pana wątpliwości dotyczących uznania ponoszonych przez Pana wydatków za koszty konieczne do wyliczenia wskaźnika, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika Nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik Nexus należy pamiętać, aby istniał związek pomiędzy:

- wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

- kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

- dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie na potrzeby kalkulacji tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik Nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym należy również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Przyjąć należy zatem, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego, wydatki ponoszone przez Pana - wskazane w opisie sprawy - mogą stanowić koszty, o których mowa w literze "a" wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uwzględnione przy wyliczaniu Nexus dla poszczególnych kwalifikowanych IP, w zakresie, w jakim służą prowadzeniu działalności badawczo-rozwojowej, której efektem jest powstanie kwalifikowanego IP.

POUCZENIE o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pan sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

POUCZENIE o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - (tekst jedn.: Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 z późn. zm.); (dalej jako "p.p.s.a.").

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 p.p.s.a.). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 p.p.s.a.):

* w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 p.p.s.a.),

albo * w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a p.p.s.a.).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a p.p.s.a.).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 z późn. zm.).