0115-KDIT2.4011.152.2022.1.ENB - PIT od odszkodowania z tytułu zakazu konkurencji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

11 lutego 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 7 lutego 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy obowiązków płatnika.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

W dniu 1 września 2015 r. R. "..." S.A. zawarło z pracownikiem umowę o zakazie konkurencji. Była to umowa o zakazie konkurencji w czasie trwania stosunku pracy oraz po zaprzestaniu jej obowiązywania (§ 3 umowy). Zakaz konkurencji po zaprzestaniu obowiązywania umowy o pracę miał obowiązywać przez okres 3 miesięcy (§ 4 ust. 1). Zgodnie z § 5 ust. 1 umowy, z tytułu zakazu konkurencji po zaprzestaniu stosunku pracy, pracownikowi miało przysługiwać odszkodowanie wypłacane miesięcznie w wysokości 100% wynagrodzenia miesięcznego brutto, liczonego jak ekwiwalent za urlop wypoczynkowy.

Pismem z dnia 23 marca 2016 r. R. w X. "..." S.A. zwróciło się do pracownika z prośbą o zawarcie porozumienia w zakresie rozwiązania umowy o zakazie konkurencji w czasie trwania stosunku pracy i po ustaniu stosunku pracy. Swoje stanowisko Spółka motywowała tym, iż w dniu 21 marca 2016 r. zmienił się Regulamin Organizacyjny obowiązujący w R. Pracownik był zatrudniony na stanowisku Dyrektora Biura Zarządu, zgodnie z nowym Regulaminem stanowisko to zostało zlikwidowane. Pomimo likwidacji stanowiska pracy pracownika, nie otrzymał on wypowiedzenia zmieniającego warunki pracy, gdyż od 17 marca 2016 r. do 22 sierpnia 2016 r. przebywał na zwolnieniu lekarskim. Pracownik nie odpowiedział na pismo proponujące rozwiązanie umowy o zakazie konkurencji. Wobec powyższego spółka pismem z dnia 12 kwietnia 2016 r. wypowiedziała pracownikowi umowę o zakazie konkurencji w czasie trwania umowy o pracę oraz o zakazie konkurencji po rozwiązaniu umowy o pracę. Prezes Zarządu Spółki uznał, że nie ma potrzeby, aby utrzymywać obowiązujący pracownika zakaz konkurencji, gdyż po powrocie ze zwolnienia lekarskiego będzie mógł pracować na innym stanowisku, a nie jako Dyrektor Biura Zarządu. Pracując na innym stanowisku nie będzie miał dostępu do szczególnie ważnych informacji, których ujawnienie mogłoby narazić pracodawcę na szkodę, a zatem brak jest powodów dla których umowa o zakazie konkurencji miałaby być kontynuowana.

Z pracownikiem rozwiązano umowę o pracę 30 listopada 2016 r. Ostatnie wynagrodzenie za pracę oraz odprawę z tytułu likwidacji stanowiska otrzymał w listopadzie 2016 r. (29 listopada 2016 r. i 30 listopada 2016 r.). Pomimo wypowiedzenia umowy o zakazie konkurencji pracownik pismami z dni: 15 grudnia 2016 r., 20 grudnia 2016 r., 16 stycznia 2017 r. i 15 lutego 2017 r. złożył oświadczenia o nienaruszaniu zakazu konkurencji w stosunku do byłego pracodawcy. Spółka odpowiadając na pisma uznała, że umowa o zakazie konkurencji nie obowiązuje i nie wypłaciła odszkodowań, o których mowa w § 4 i 5 umowy o zakazie konkurencji.

Pracownik skierował pozew do Sądu Rejonowego. Tenże Sąd wyrokiem z dnia 10 maja 2021 r. w pkt I zasądził na rzecz pracownika kwotę... zł tytułem odszkodowania z tytułu umowy o zakazie konkurencji wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 28 lutego 2017 r. do dnia zapłaty, w pkt IV zaś wyrokowi w punkcie I co do kwoty 11.400 zł nadał rygor natychmiastowej wykonalności. Spółka wniosła apelację w tej sprawie do Sądu Okręgowego w X. Sąd Okręgowy w X. wyrokiem z dnia 10 listopada 2021 r. oddalił apelację, podzielając stanowisko Sądu Rejonowego w X. Zgodnie z treścią wyroków Spółka wykonała je wypłacając na rzecz pracownika:

1)... zł netto (... zł -... zł - naliczony zryczałtowany podatek 70%) w dniu 11 czerwca 2021 r.

2)... zł netto (... zł -... zł - naliczony zryczałtowany podatek 70%) w dniu 18 listopada 2021 r.

R. S.A., jako płatnik podatku dochodowego naliczyło podatek dochodowy od wypłaconej kwoty brutto... zł w wysokości... zł, zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 15 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, o czym pracownik był poinformowany w pismach z dnia 10 czerwca 2021 r. i 18 listopada 2021 r. oraz piśmie kierowanym do jego pełnomocnika w grudniu 2021 r. Podatek został naliczony i odprowadzony zgodnie ze stanowiskiem zawartym w indywidualnej interpretacji podatkowej z dnia 11 czerwca 2019 r. znak..., dotyczącej innego pracownika R., któremu w takiej samej sytuacji faktycznej i prawnej wypłacono wynagrodzenie z tytułu zakazu konkurencji na mocy wyroku SO w X. z dnia 20 marca 2019 r.

Pracownik nie zgodził się ze sposobem naliczenia i odprowadzenia zryczałtowanego podatku dochodowego i skierował sprawę do Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w X.

Pytania

1) Czy w przypadku świadczeń wypłacanych na podstawie wyroku sądowego dotyczących zapisów umownych o zakazie konkurencji, w przypadku, gdy zobowiązaną do zapłaty jest Spółka, której jedynym udziałowcem jest Skarb Państwa, opodatkowanie w wysokości ryczałtowej wynoszącej 70% świadczenia, stosuje się do całej kwoty odszkodowania z tytułu zakazu konkurencji, jeżeli przez okres 6 miesięcy poprzedzających okres wypłaty odszkodowania uprawniony nie otrzymywał wynagrodzenia od Spółki?

2) Czy "okres sześciu miesięcy" wskazany w art. 30 ust. 1 pkt 15 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy rozumieć jako okres sześciu miesięcy kalendarzowych poprzedzających bezpośrednio datę wypłaty odszkodowania wynikającego z wyroku sądowego z tytułu zakazu konkurencji, czy też jest to okres obejmujący sześć miesięcy, poprzedzających datę, kiedy odszkodowanie wynikające z zawartej umowy powinno być wypłacone (tj. roszczenie o zapłatę stało się wymagalne)? Czy okres 6 miesięcy należy liczyć w sposób określony w kodeksie cywilnym czy jako pełne miesiące kalendarzowe?

3) Czy w sytuacji, gdy pracownik kwestionuje sposób naliczenia podatku powinien w trybie art. 75 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa złożyć wniosek o stwierdzenie nadpłaty podatku?

Państwa stanowisko w sprawie

R. w X. "..."S.A. jest jednoosobową spółką Skarbu Państwa, w której Skarb Państwa ma 100% kapitału zakładowego. Spółka jest płatnikiem w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych. Do odszkodowania wypłacanego byłemu pracownikowi z tytułu umowy o zakazie konkurencji stosuje się zatem art. 30 ust. 1 pkt 15 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zdaniem Spółki wykładni ww. przepisu należy dokonywać w sposób literalny. Skoro zatem pracownikowi wypłacono odszkodowanie z tytułu umowy o zakazie konkurencji na podstawie wyroku sądowego z dnia 10 maja 2021 r., a sześć miesięcy przed tą datą nie otrzymywał on wynagrodzenia, gdyż nie był w tym czasie pracownikiem, to do całej kwoty wypłaconego odszkodowania należy zastosować zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 70%. Spółka podziela wykładnię przepisu dokonaną w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 11 czerwca 2019 r. znak:. wydanej na wniosek R. w X. "..." S.A. w zakresie obowiązku płatnika. W uzasadnieniu tej interpretacji (strona 5) wskazano, że sześciomiesięczny okres wskazany w art. 30 ust. 1 pkt 15 ustawy p.d.o.f. należy rozumieć jako okres 6 miesięcy kalendarzowych poprzedzający bezpośrednio pierwszy miesiąc wypłaty odszkodowania z tytułu zakazu konkurencji. Skoro Spółka wyrokiem Sądu została zobowiązana do wypłaty odszkodowania z tytułu umowy o zakazie konkurencji, i w okresie 6 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc faktycznej wypłaty odszkodowania, nie wypłacała byłemu pracownikowi wynagrodzenia z tytułu umowy o pracę, z uwagi na wcześniejsze rozwiązanie tej umowy, to Spółka była zobowiązana do poboru podatku w wysokości 70% od całości wypłaconego odszkodowania.

Zdaniem Spółki pracownik w trybie art. 75 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa powinien złożyć wniosek o stwierdzenie nadpłaty podatku, jeżeli uważa, że sposób naliczenia zryczałtowanego podatku jest błędny.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

UZASADNIENIE interpretacji indywidualnej

Na podstawie art. 30 ust. 1 pkt 15 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 z późn. zm.):

Od dochodów (przychodów) z tytułu odszkodowań przyznanych na podstawie przepisów o zakazie konkurencji, jeżeli zobowiązaną do zapłaty odszkodowania jest spółka, w której Skarb Państwa, jednostka samorządu terytorialnego, związek jednostek samorządu terytorialnego, państwowa osoba prawna lub komunalna osoba prawna dysponują bezpośrednio lub pośrednio większością głosów na zgromadzeniu wspólników albo na walnym zgromadzeniu, w tym także na podstawie porozumień z innymi osobami, w części, w której wysokość odszkodowania przekracza wysokość wynagrodzenia otrzymanego przez podatnika z tytułu umowy o pracę lub umowy o świadczenie usług wiążącej go ze spółką w okresie sześciu miesięcy poprzedzających pierwszy miesiąc wypłaty odszkodowania pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 70% tej części należnego odszkodowania.

Stosownie do art. 30 ust. 3 ww. ustawy:

Zryczałtowany podatek, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, 4-4b, 5a oraz 13-16, pobiera się bez pomniejszania przychodu o koszty uzyskania.

Z art. 41 ust. 4 ustawy w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r. wynika natomiast, że:

Płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a, 13-16 oraz art. 30a ust. 1 pkt 1-11 oraz 11b-12, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5, 10, 12 i 21.

W treści wniosku wyjaśniono, że w dniu 1 września 2015 r. R. w X. "..." S.A. zawarło z pracownikiem umowę o zakazie konkurencji. Była to umowa o zakazie konkurencji w czasie trwania stosunku pracy oraz po zaprzestaniu jej obowiązywania (§ 3 umowy). Zakaz konkurencji po zaprzestaniu obowiązywania umowy o pracę miał obowiązywać przez okres 3 miesięcy (§ 4 ust. 1). Zgodnie z § 5 ust. 1 umowy, z tytułu zakazu konkurencji po zaprzestaniu stosunku pracy, pracownikowi miało przysługiwać odszkodowanie wypłacane miesięcznie w wysokości 100% wynagrodzenia miesięcznego brutto, liczonego jak ekwiwalent za urlop wypoczynkowy.

Pismem z dnia 23 marca 2016 r. R. w X. "..." S.A. zwróciło się do pracownika z prośbą o zawarcie porozumienia w zakresie rozwiązania umowy o zakazie konkurencji w czasie trwania stosunku pracy i po ustaniu stosunku pracy. Swoje stanowisko Spółka motywowała tym, iż w dniu 21 marca 2016 r. zmienił się Regulamin Organizacyjny obowiązujący w R. X. Pracownik był zatrudniony na stanowisku Dyrektora Biura Zarządu, zgodnie z nowym Regulaminem stanowisko to zostało zlikwidowane. Pomimo likwidacji stanowiska pracy pracownika, nie otrzymał on wypowiedzenia zmieniającego warunki pracy, gdyż od 17 marca 2016 r. do 22 sierpnia 2016 r. przebywał na zwolnieniu lekarskim. Pracownik nie odpowiedział na pismo proponujące rozwiązanie umowy o zakazie konkurencji. Wobec powyższego spółka pismem z dnia 12 kwietnia 2016 r. wypowiedziała pracownikowi umowę o zakazie konkurencji w czasie trwania umowy o pracę oraz o zakazie konkurencji po rozwiązaniu umowy o pracę. Prezes Zarządu Spółki uznał, że nie ma potrzeby, aby utrzymywać obowiązujący pracownika zakaz konkurencji, gdyż po powrocie ze zwolnienia lekarskiego będzie mógł pracować na innym stanowisku, a nie jako Dyrektor Biura Zarządu. Pracując na innym stanowisku nie będzie miał dostępu do szczególnie ważnych informacji, których ujawnienie mogłoby narazić pracodawcę na szkodę, a zatem brak jest powodów dla których umowa o zakazie konkurencji miałaby być kontynuowana.

Z pracownikiem rozwiązano umowę o pracę 30 listopada 2016 r. Ostatnie wynagrodzenie za pracę oraz odprawę z tytułu likwidacji stanowiska otrzymał w listopadzie 2016 r. (29 listopada 2016 r. i 30 listopada 2016 r.). Pomimo wypowiedzenia umowy o zakazie konkurencji pracownik pismami z dni: 15 grudnia 2016 r., 20 grudnia 2016 r., 16 stycznia 2017 r. i 15 lutego 2017 r. złożył oświadczenia o nienaruszaniu zakazu konkurencji w stosunku do byłego pracodawcy. Spółka odpowiadając na pisma uznała, że umowa o zakazie konkurencji nie obowiązuje i nie wypłaciła odszkodowań, o których mowa w § 4 i 5 umowy o zakazie konkurencji.

Pracownik skierował pozew do Sądu Rejonowego. Tenże Sąd wyrokiem z dnia 10 maja 2021 r. w pkt I zasądził na rzecz pracownika kwotę... zł tytułem odszkodowania z tytułu umowy o zakazie konkurencji wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 28 lutego 2017 r. do dnia zapłaty, w pkt IV zaś wyrokowi w punkcie I co do kwoty... zł nadał rygor natychmiastowej wykonalności. Spółka wniosła apelację w tej sprawie do Sądu Okręgowego w X. Sąd Okręgowy w X. wyrokiem z dnia 10 listopada 2021 r. oddalił apelację, podzielając stanowisko Sądu Rejonowego w X. Zgodnie z treścią wyroków Spółka wykonała je wypłacając na rzecz pracownika:

1)... zł netto (... zł -... zł - naliczony zryczałtowany podatek 70%) w dniu 11 czerwca 2021 r.

2)... zł netto (... zł -... zł - naliczony zryczałtowany podatek 70%) w dniu 18 listopada 2021 r.

R. X. S.A., jako płatnik podatku dochodowego naliczyło podatek dochodowy od wypłaconej kwoty brutto... zł w wysokości... zł, zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 15 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, o czym pracownik był poinformowany w pismach z dnia 10 czerwca 2021 r. i 18 listopada 2021 r. oraz piśmie kierowanym do jego pełnomocnika w grudniu 2021 r. Podatek został naliczony i odprowadzony zgodnie ze stanowiskiem zawartym w indywidualnej interpretacji podatkowej z dnia 11 czerwca 2019 r. znak..., dotyczącej innego pracownika R., któremu w takiej samej sytuacji faktycznej i prawnej wypłacono wynagrodzenie z tytułu zakazu konkurencji na mocy wyroku SO w X. z dnia 20 marca 2019 r.

Pracownik nie zgodził się ze sposobem naliczenia i odprowadzenia zryczałtowanego podatku dochodowego i skierował sprawę do Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w X.

Ze wskazanych powyżej uregulowań prawnych wynika, że od odszkodowań przyznanych stosownie do przepisów o zakazie konkurencji, w sytuacji, gdy ich wysokość przekroczy określoną w art. 30 ust. 1 pkt 15 ustawy wysokość płatnik zobowiązany jest do pobrania zryczałtowanego podatku w wysokości 70%.

Sześciomiesięczny okres wskazany w art. 30 ust. 1 pkt 15 ustawy należy rozumieć jako okres sześciu miesięcy kalendarzowych poprzedzających bezpośrednio pierwszy miesiąc wypłaty odszkodowania z tytułu zakazu konkurencji. Zgodnie z ww. przepisem dla ustalenia limitu wynagrodzenia, od którego uzależniony jest pobór 70% podatku należy zatem brać pod uwagę sumę wypłaconego pracownikowi wynagrodzenia z okresu 6 miesięcy poprzedzających miesiąc (a nie datę) wypłaty tego odszkodowania. Wyjaśnić przy tym należy, że pod pojęciem "wypłaty" rozumieć należy faktyczne przekazanie byłemu pracownikowi świadczenia lub postawienie go do jego dyspozycji. Zgodnie bowiem z definicją językową wyrażenia "wypłacić" oznacza ono wydać komuś należne mu pieniądze. W konsekwencji dla zastosowania art. 30 ust. 1 pkt 15 ustawy bez znaczenia pozostanie data wymagalności roszczenia.

Skoro więc w opisanej we wniosku sytuacji, wyrokiem sądu zostaliście Państwo zobowiązani do wypłaty odszkodowania z tytułu umowy o zakazie konkurencji, i w okresie sześciu miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc faktycznej wypłaty odszkodowania, nie wypłacaliście Państwo byłemu pracownikowi wynagrodzenia z tytułu umowy o pracę, z uwagi na wcześniejsze rozwiązanie tej umowy, to uznać należy, że byliście zobowiązani do poboru podatku w wysokości 70% od całości wypłacanego odszkodowania.

Końcowo zgodzić się z Państwem należy, że w sytuacji gdy pracownik kwestionuje zasadność lub wysokość poboru podatku przez płatnika, to przysługuje mu uprawnienie do wystąpienia z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty, stosownie do wskazanego przez Państwa art. 75 § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa. Zgodnie bowiem z tym przepisem, jeżeli podatnik kwestionuje zasadność pobrania przez płatnika podatku albo wysokość pobranego podatku, może złożyć wniosek o stwierdzenie nadpłaty podatku.

Wobec powyższego Państwa stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

POUCZENIE o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

POUCZENIE o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako "p.p.s.a.").

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 p.p.s.a.). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 p.p.s.a.):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 p.p.s.a.), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a p.p.s.a.).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a p.p.s.a.).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.).