0114-KDIP4-2.4012.189.2023.1.WH - Zwolnienie od podatku świadczonych usług szkoleniowych w postaci kursu wychowawcy wypoczynku

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA - stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

6 kwietnia 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 5 kwietnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zwolnienia od podatku świadczonych usług szkoleniowych w postaci kursu wychowawcy wypoczynku. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Prowadzona przez Pana działalność gospodarcza sklasyfikowana jest wg PKD jako m.in. 89.59.B Pozostałe pozaszkolne formy edukacji, gdzie indziej niesklasyfikowane.

Pana firma nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania. Nie jest Pan ujęty w żadnej ewidencji szkół i placówek niepublicznych. Zgodnie z art. 20 Ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. 2004 Nr 99 poz. 1001), która określa zasady funkcjonowania instytucji prowadzących szkolenia dla bezrobotnych i poszukujących pracy, Pana firma posiada wpis do rejestru instytucji szkoleniowych prowadzonych przez Wojewódzki Urząd Pracy właściwy ze względu na siedzibę instytucji szkoleniowej. Pana firma realizuje w zakresie swojej działalności m.in. kurs wychowawcy wypoczynku.

Przepisy prawne będące podstawą do organizacji przedmiotowego kursu (wychowawcy wypoczynku), stanowiące o podmiotach uprawnionych do organizacji kursu oraz o wymaganej procedurze:

1. W związku z art. 92t pkt 6 Ustawy o systemie oświaty z dnia 7 września 1991 r. (Dz. U. 2018. 1457 t.j.) Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania określi, w drodze rozporządzenia, program kursów na wychowawcę wypoczynku. Aktem wykonawczym do niniejszej ustawy jest Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 30 marca 2016 r. (Dz. U. 2016.452), które określa program kursu na wychowawcę wypoczynku oraz wzór zaświadczenia o ukończeniu kursu.

2. Zgodnie z art. 92q ust. 1. pkt 3 Ustawy o systemie oświaty (Dz. U. 1991 Nr 95 poz. 425) kurs na wychowawcę wypoczynku może być prowadzony przez "(...) Instytucje rynku pracy, o których mowa w art. 6 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, prowadzące działalność edukacyjno-szkoleniową".

Zgodnie zaś z ust. 2 prowadzenie kursu na wychowawcę wypoczynku wymaga zgody kuratora oświaty właściwego ze względu na miejsce prowadzenia kursu.

Pytanie

Czy świadczona przez Pana usługa szkoleniowa w postaci kursu wychowawcy wypoczynku jest zwolniona z opodatkowania VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a Ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535), który stanowi, iż zwalnia się z podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w art. 26, prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach oraz art. 92q ust. 1 pkt 3 i ust. 2 Ustawy o systemie oświaty (Dz. U. 1991 Nr 95 poz. 425), które stanowią o podmiotach uprawnionych oraz o wymogu zgody kuratora oświaty do powadzenia kursu wychowawcy wypoczynku?

Pana stanowisko w sprawie

Niniejszy wniosek opiera Pan na art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a, który stanowi, iż zwalnia się z podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w art. 26, prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Przyjął Pan, iż kurs wychowawcy wypoczynku, który nadaje uprawnienia zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej w sprawie wypoczynku dzieci i młodzieży z dnia 30 marca 2016 r. (Dz. U. z 2016 r. poz. 452) oraz fakt, iż wymaga zgody kuratora oświaty, a więc prowadzony na zasadach określonych w odrębnych przepisach, jak najbardziej podlega pod wspomniany przepis i stanowi podstawę do zwolnienia z podatku od towarów i usług kursu wychowawcy wypoczynku.

Ponadto, na zwolnienie z podatku VAT usługi szkoleniowej, tj. kursu wychowawcy wypoczynku według Pana oceny wskazuje fakt, iż zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 24 Ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535) już same usługi w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą podlegają zwolnieniu z opodatkowania, po spełnieniu wskazanych w przepisie wymogów. Wnioskodawca w celu oparcia swojego stanowiska na rzetelnych źródłach skorzystał z założeń reprezentowanych w innych interpretacjach podatkowych, zbliżonych do przedmiotowej sprawy. Jak stanowi interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w przedmiocie zwolnienia VAT z kolonii (Pismo z 26 maja 2021 r., 0114-KDIP1-3.4012.99.2021.2.k.p.) dla zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie ww. przepisów istotne jest spełnienie zawartych w tych przepisach warunków.

Uregulowania ww. ustawy odsyłają do przepisów o systemie oświaty w przedmiocie zwolnienia z podatku usług w postaci wypoczynku: Zgodnie z art. 92a ust. 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2020 r. poz. 1327 z późn. zm.), ilekroć w art. 92b-92t i art. 96a jest mowa o wypoczynku, należy przez to rozumieć wypoczynek organizowany dla dzieci i młodzieży w celach rekreacyjnych lub regeneracji sił fizycznych i psychicznych, połączony ze szkoleniem lub pogłębianiem wiedzy, rozwijaniem zainteresowań (...). Zgodnie z interpretacją, będącą decyzją administracyjną, zwolnienie od opodatkowania usług w zakresie organizacji wypoczynku dla dzieci w formie kolonii oraz półkolonii jest prawidłowe. Należy dopatrywać się podobieństwa między usługą organizacji wypoczynku, a kursem na wychowawcę wypoczynku, gdyż obie usługi wymagają zgody kuratora oświaty, jak i podlegają pod przepisy zwalniające z podatku ustawy o podatku od towarów i usług. Co więcej, jednoznacznie interpretacja Izby Skarbowej w Poznaniu (pismo z 28 czerwca 2011 r., ILPP2/443-555/11-4/MR) wskazuje, iż szkolenia wychowawców wypoczynku i kierowników wypoczynku umożliwiają uzyskiwanie i uzupełnianie przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych, a więc korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy, bowiem prowadzone są w formie i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

UZASADNIENIE interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2022 r. poz. 931 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą":

opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy:

przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług zwolnienia od podatku. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy:

zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy:

zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

- oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Zważyć należy, że pojęcia używane do oznaczenia zwolnień, o których mowa w art. 43 ustawy o VAT, należy interpretować ściśle, zważywszy, że zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatek VAT pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika.

Odniesienie opisanego wyżej stanu sprawy do powołanych przepisów prawa podatkowego prowadzi do wniosku, że przy świadczeniu usług nie może Pan korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT, ponieważ wskazał Pan, że nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania. Nie został zatem spełniony warunek, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a. Ponadto z opisu sprawy nie wynika, żeby Pana firma była podmiotem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. b ustawy o VAT, tj. była uczelnią, jednostką naukową Polskiej Akademii Nauk oraz instytutem badawczym, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym.

W odniesieniu do usług szkoleniowych w postaci kursu wychowawcy wypoczynku świadczonych przez Pana należy zatem rozpatrzeć możliwość zastosowania zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a - c) ustawy o VAT.

Z uregulowań zawartych w wyżej cytowanym przepisie wynika, że dla oceny tego, czy usługi polegające na przeprowadzaniu przez Pana szkoleń w postaci kursu wychowawcy wypoczynku, są zwolnione od podatku VAT na podstawie ww. art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a - c) ustawy o VAT, konieczne jest stwierdzenie:

- czy są to usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego,

- czy są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub

- czy są świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub

- czy są finansowane w całości ze środków publicznych.

Pojęcie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zostało zdefiniowane w art. 44 rozporządzenia Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającym środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE Rady w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U.UE.L 77 str. 1 z późn. zm.).

Zgodnie z tym przepisem:

usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i Dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

W myśl art. 132 ust. 1 lit. i ww. Dyrektywy:

państwa członkowskie zwalniają kształcenie dzieci lub młodzieży, kształcenie powszechne lub wyższe, kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

W wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 19 listopada 2009 r. w sprawie C-461/08 wyrażony został pogląd, iż pojęcia używane do opisania zwolnień wymienionych w art. 13 Dyrektywy 77/388/EWG powinny być interpretowane w sposób ścisły, ponieważ stanowią one odstępstwo od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT objęta jest każda dostawa towarów i każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika. Również w wyroku z 20 czerwca 2002 r. w sprawie C-287/00 Trybunał w swym orzeczeniu wskazał, jak należy interpretować zwolnienia przedmiotowe w VAT uregulowane w Dyrektywie 77/388/EWG. W wyroku tym podkreślono, że pojęcia używane do doprecyzowania zakresu zwolnienia powinny być interpretowane ściśle m.in. dlatego, że zwolnienia stanowią wyjątek od zasady powszechności opodatkowania i choćby z tych przyczyn muszą być interpretowane jednolicie.

Mając na uwadze powyższe, dokonując wykładni ww. przepisów przez pryzmat definicji usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania, określonej w art. 44 ww. rozporządzenia należy mieć na uwadze dosłowne brzmienie tych przepisów.

Zgodnie ze Słownikiem języka polskiego PWN (dostępnym w Internecie), użyte w art. 44 rozporządzenia słowo "bezpośredni" oznacza "dotyczący kogoś lub czegoś wprost", słowo "branża" oznacza "gałąź produkcji lub handlu obejmująca towary lub usługi jednego rodzaju", natomiast słowo "zawód" oznacza "wyuczone zajęcie wykonywane w celach zarobkowych".

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że przez kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie zawodowe, o których mowa w ww. przepisach, obejmujące nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, należy rozumieć takie kształcenie, w wyniku którego dana osoba podnosi swoje kwalifikacje, a bezpośrednio po jej ukończeniu jest w stanie podjąć pracę zarobkową, lub wykonywać określony

zawód.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że Pana firma świadczy usługi szkoleniowe w postaci kursu wychowawcy wypoczynku. Prowadzone przez Pana szkolenia kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego pozostają w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem osób szkolonych i mają na celu niewątpliwie uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do pracy w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą. Firma posiada wpis do rejestru instytucji szkoleniowych prowadzonego przez wojewódzki urząd pracy.

Wskazał Pan, że szkolenia te prowadzone są na podstawie przepisów:

1. Ustawy o systemie oświaty z dnia 7 września 1991 r.,

2. Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 30 marca 2016 r.

Pana wątpliwości dotyczą tego, czy usługa szkoleniowa w postaci kursu wychowawcy wypoczynku jest zwolniona z opodatkowania na mocy art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy.

W tym miejscu wskazać należy, że zgodnie z art. 92q ust. 1-4 Ustawy o systemie oświaty z dnia 7 września 1991 r. (tekst jedn.: Dz. U. z 2022 r. poz. 2230 z późn. zm.)

kurs na kierownika wypoczynku i kurs na wychowawcę wypoczynku mogą być prowadzone przez:

Prowadzenie kursu na kierownika wypoczynku i kursu na wychowawcę wypoczynku przez podmioty, o których mowa w ust. 1 pkt 3, wymaga zgody kuratora oświaty właściwego ze względu na miejsce prowadzenia kursów.

Zgoda jest wydawana na czas określony, nie dłuższy jednak niż rok.

Zgoda jest wydawana organizatorowi, który zapewni:

Z art. 92r. ust. 1 i 2 ustawy o systemie oświaty wynika, że:

kurs na kierownika wypoczynku i kurs na wychowawcę wypoczynku kończą się egzaminem sprawdzającym wiedzę i umiejętności uczestnika kursu.

Uczestnik kursu po zdaniu egzaminu sprawdzającego wiedzę i umiejętności otrzymuje zaświadczenie o ukończeniu kursu na kierownika wypoczynku albo wychowawcę wypoczynku wydane przez organizatora kursu.

Zgodnie z art. 92s ust. 1 i 2 ustawy o systemie oświaty,

kurator oświaty właściwy ze względu na miejsce prowadzenia kursu na kierownika wypoczynku lub wychowawcę wypoczynku sprawuje nadzór nad prowadzeniem kursu.

Kurator oświaty w ramach nadzoru może kontrolować prowadzenie kursu w miejscu jego organizacji, żądać dokumentacji kursu oraz występować do organizatora kursu o informacje związane z organizacją i przebiegiem kursu.

Ponadto w art. 92t ust. 6 ustawy o systemie oświaty wskazano, że

Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania określi, w drodze rozporządzenia: program kursów na kierownika wypoczynku albo wychowawcę wypoczynku, w tym formę i wymiar zajęć, z uwzględnieniem w programach kursów treści z zakresu specjalnych potrzeb edukacyjnych dzieci i młodzieży.

Stosownie do § 1 pkt 6 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 30 marca 2016 r. w sprawie wypoczynku dzieci i młodzieży (Dz. U. z 2016 r. poz. 452),

rozporządzenie określa program kursów na kierownika wypoczynku albo wychowawcę wypoczynku, w tym formę i wymiar zajęć.

Zgodnie z § 8 ust. 1 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej,

program kursu na kierownika wypoczynku oraz program kursu na wychowawcę wypoczynku, ich formę i wymiar zajęć określają odpowiednio załączniki nr 7 i 8 do rozporządzenia.

Z uwagi na przedstawione okoliczności sprawy wskazać należy, że usługi kursu dla wychowawców wypoczynku w kontekście powołanych wyżej przepisów prawa podatkowego spełniają definicję usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego. Szkolenia te mają na celu uaktualnienie lub uzyskanie wiedzy niezbędnej dla celów zawodowych, ponieważ szkolenia prowadzone przez Pana przeznaczone są dla osób, które chcą podjąć zatrudnienie w charakterze wychowawcy wypoczynku. Konieczność oraz zasady i program organizowania takich szkoleń zostały określone przede wszystkim w ustawie o systemie oświaty, a ponadto w powołanym powyżej rozporządzeniu. Zatem szkolenia te są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w ww. odrębnych przepisach.

Tym samym stwierdzić należy, że świadczone przez Pana usługi szkoleniowe dla wychowawców wypoczynku korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

POUCZENIE o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

POUCZENIE o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2023 r. poz. 259 z późn. zm.; dalej jako "p.p.s.a.").

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 p.p.s.a.). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 p.p.s.a.):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 p.p.s.a.), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a p.p.s.a.).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a p.p.s.a.).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 z późn. zm.).