0113-KDIPT2-3.4011.159.2023.2.GG - Zwolnienie z PIT przychodów osób do 26 roku życia jako obligatoryjne

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA - stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

24 lutego 2023 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych.

Uzupełnił go Pan pismem z 10 maja 2023 r. (data wpływu 11 maja 2023 r.) w odpowiedzi na wezwanie Organu.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego (po uzupełnieniu)

Wnioskodawca w 2022 r. uzyskiwał przychody: z umowy zlecenie od pracodawcy....Sp. z o.o. w wysokości.....zł (praca wykonywana w 2021 r., wypłata wynagrodzenia w 2022 r.); z umowy o pracę - umowa zawarta w marcu 2022 r.z. Sp. z o.o. w wysokości....zł... gr oraz z wykonywania zlecenia dla... na kwotę.... zł. Pisemny wniosek o pobór zaliczek bez zastosowania ulgi dla młodych złożył w lutym 2023 r. na nowym druku obowiązującym w 2023 r., w którym również można zrezygnować ze stosowania ulgi dla młodych, czego dokonał. Oprócz przychodów, które mogą być objęte ulgą dla młodych nie uzyskiwał innych dochodów. Łączne przychody Wnioskodawcy za 2022 r. nie przekroczyły kwoty wolnej od podatku obowiązującej w 2022 r. i wyniosły......zł.... gr. Zeznanie podatkowe Wnioskodawcy zostało zatwierdzone z urzędu.

Pytanie (po uzupełnieniu)

Czy wobec powyższego Wnioskodawca ma możliwość zrezygnować z ulgi przy składaniu rozliczenia rocznego i rozliczyć się w zeznaniu rocznym na zasadach ogólnych, według skali?

Pana stanowisko w sprawie (po uzupełnieniu)

Objaśnienia podatkowe z 30 grudnia 2022 r. Ulga w podatku dochodowym od osób fizycznych dla osób do 26 roku życia wydane przez Ministra Finansów wyjaśniają, że z ulgi dla młodych można zrezygnować w każdym momencie a po zakończonym roku podatkowym można ją zastosować. Jest to ulga, przywilej, nie obowiązek. Skutki podatkowe, jakie będą wynikać dla Wnioskodawcy to wykazanie prawidłowo wysokości osiągniętego dochodu poprzez zastosowanie kosztów uzyskania przychodu, a to ma dla Wnioskodawcy istotne znaczenie, jako podatnika.

Wnioskodawca uważa, że z ulgi dla młodych można zrezygnować w zeznaniu rocznym. Skoro z ulgi dla młodych można skorzystać (można, ale nie trzeba, nie jest to przymus i obowiązek) to w Jego rozumieniu, jeśli pracodawca ją zastosował (ma do tego prawo bez Jego zgody, z automatu) i można z niej zrezygnować w trakcie roku podatkowego - to tym bardziej można z niej zrezygnować przy składaniu zeznania rocznego i rozliczyć się według zasad ogólnych. Przychód Wnioskodawcy mieści się poniżej kwoty wolnej od podatku. W ubiegłym roku nastąpiła też zmiana interpretacji w zakresie składanego PIT-2 (informacja dla pracodawcy, że chce się być rozliczanym na zasadach ogólnych), a nowy wzór pojawił się dopiero w 2023 r. Wcześniej PIT-2 składało się przed pierwszą wypłatą wynagrodzenia, w ubiegłym roku pojawiły się interpretacje, że można składać w każdym momencie i Nowy Ład to zmienił. Wnioskodawca uważa, że panował chaos i niedoinformowanie a prawo podatkowe zmieniało się istotnie w ciągu trwania roku. Zmiany ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w lipcu 2022 r. wprowadziły na powrót możliwość rozliczenia rodzica samotnie wychowującego dziecko z tym dzieckiem pod pewnymi warunkami. Na początku 2022 r. ta możliwość była zlikwidowana. Wnioskodawca jest studentem, w tym roku skończył... lata, od 20... r. samotnie wychowywanym przez jednego rodzica - mamę. Istotne dla Niego jest, aby Jego dochód nie przekroczył kwoty uprawniającej w 2022 r. do wspólnego rozliczenia, tj. 16 061 zł 28 gr. Gdyby Wnioskodawca mógł w zeznaniu rocznym zrezygnować z ulgi dla młodych (nie skorzystać ze zwolnienia przedmiotowego), a przy Jego dochodach nie ma ona znaczenia a wręcz pozbawia Go innych praw i rozliczyć się na zasadach ogólnych, to mógłby On zastosować przysługujące Jemu koszty uzyskania przychodu, co wpłynęłoby na ostateczną wielkość dochodu za 2022 r.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE interpretacji indywidualnej

Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 z późn. zm.) przewiduje dwa "tryby" zapłaty/poboru podatku:

- tzw. samoobliczenie (samowymiar) i zapłatę podatku przez podatnika;

- obliczenie i pobór podatku przez płatnika.

Zasadą jest, że obowiązek prawidłowego ustalenia podstawy opodatkowania, obliczenia i zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych ciąży na podatnikach. Obowiązek poboru podatku przez płatnika dotyczy natomiast wyłącznie przypadków określonych w ustawie.

Ustawodawca ustanowił obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych poprzez:

- określenie rodzaju podmiotu, który dokonuje wypłaty (realizacji) świadczeń na rzecz podatników - przy czym ustawodawca określa rodzaj podmiotu poprzez wskazanie jego formy organizacyjnej, jego statusu bądź roli, jaką podmiot ten pełni w relacji z podatnikiem oraz

- określenie kategorii przychodów (dochodów) w odniesieniu do których na ww. podmiotach ciążą obowiązki płatnika podatku.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ww. ustawy:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Przy czym, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów tej ustawy odrębnymi źródłami przychodów są m.in. określone w art. 10 ust. 1 pkt 1 i pkt 2:

Jak natomiast stanowi art. 12 ust. 1 ww. ustawy:

Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Należy zauważyć, że użyty w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwrot "w szczególności" oznacza, że wymieniane kategorie przychodów stanowią katalog otwarty. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym. Ponadto treść tego przepisu wskazuje, że do przychodów pracownika zaliczyć należy praktycznie wszystkie otrzymane przez niego świadczenia, które mógł on otrzymać od pracodawcy. Są nimi bowiem nie tylko wynagrodzenia, czyli świadczenia wprost wynikające z zawartej umowy o pracę, ale również wszystkie inne przychody (świadczenia), niezależnie od podstawy ich wypłaty, jeżeli w jakikolwiek sposób wiążą się z faktem wykonywania pracy. Oznacza to, że do przychodów pracownika ustawodawca zaliczył nie tylko pieniądze, ale także wartość świadczeń w naturze, czy świadczeń nieodpłatnych otrzymanych od pracodawcy.

Tak szerokie zdefiniowanie pojęcia przychodu pracownika wskazuje, iż w każdym przypadku, w którym uzyska on realną korzyść, będzie powstawał obowiązek zwiększenia jego przychodu, z wyjątkiem świadczeń określonych w katalogu zwolnień przedmiotowych, zawartych w art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ustawodawca do przychodów ze stosunku pracy zalicza bowiem nie tylko otrzymane pieniądze, ale i świadczenia, które przybrały postać rzeczy (produktu), wykonania usługi, bądź udostępnienia rzeczy lub praw.

Z kolei w myśl art. 13 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się m.in. przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia, uzyskiwane wyłącznie od:

- z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

Zgodnie natomiast z art. 21 ust. 1 pkt 148 ww. ustawy:

Wolne od podatku dochodowego są przychody:

- otrzymane przez podatnika do ukończenia 26. roku życia, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85 528 zł.

Analiza treści powyższego zwolnienia podatkowego prowadzi do wniosku, że zwolnienie to nie ma charakteru jedynie podmiotowego, ale ma charakter podmiotowo-przedmiotowy. Podmiotowy, bowiem jest adresowane do podatników podatku dochodowego, którzy nie ukończyli 26 roku życia. Przedmiotowy, bo nie wszystkie przychody osiągnięte przez wskazanych metrykalnie podatników mogą korzystać z tego zwolnienia. Zwolnienie to dotyczy jedynie przychodów enumeratywnie wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 148 ww. ustawy, którymi są m.in. przychody stosunku pracy oraz umów zlecenia, o których mowa w art. 13 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Możliwość zastosowania tego zwolnienia ustawodawca uzależnił od łącznego spełnienia wszystkich przesłanek wytyczonych analizowanym przepisem (zarówno tej podmiotowej, jak i tej przedmiotowej). Są to warunki sine qua non zastosowania zwolnienia.

W orzecznictwie sądowym utrwalony jest pogląd, że wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe jako odstępstwo od zasady powszechności opodatkowania powinny być interpretowane ściśle, z wyłączeniem wykładni rozszerzającej. Zasadą jest, że przepisy wprowadzające ulgi podatkowe nie mogą być interpretowane ani z zastosowaniem wykładni rozszerzającej, ani z zastosowaniem wykładni ścieśniającej.

Literalne brzmienie art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie pozostawia wątpliwości, określając wprost, które dochody są wolne od podatku dochodowego od osób fizycznych. Gdyby ustawodawca dopuszczał możliwość skorzystania przez podatnika lub nie skorzystania z konkretnego zwolnienia przedmiotowego, wyraźnie stwierdziłby to w ustawie, przykładowo poprzez zastosowanie sformułowania "wolne od podatku mogą być".

Zatem spełnienie przez Pana warunków wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oznacza, że dochody osiągnięte przez Pana ze źródeł przychodów określonych w art. 21 ust. 1 pkt 148 ww. ustawy, są zwolnione z opodatkowania.

Podkreślić należy, że art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera sformułowania mówiącego o "przysługiwaniu uprawnienia" do skorzystania ze zwolnienia podatkowego. Zwolnienie z opodatkowania stanowi Pana uprawnienie, jednak uprawnienie to przysługuje Panu w związku ze spełnieniem przez Pana wymogów określonych przepisami prawa. Nie można na tej podstawie stwierdzić, że w efekcie tego, że jest Pan uprawniony do korzystania ze zwolnienia z opodatkowania, uzyskał Pan również uprawnienie do jednostronnego kształtowania warunków tego zwolnienia, w tym do rezygnacji z tego zwolnienia.

Zasada ścisłej interpretacji przepisów dotyczących ulg i zwolnień podatkowych, wskazuje, że nie należy rozszerzać rozumienia pojęć użytych w ustawie. Przepisy dotyczące zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych tworzą spójny system, który nie pozwala podatnikowi arbitralnie decydować, które przychody i koszty będzie rozliczał w ramach wyniku podatkowego na zasadach ogólnych, a w stosunku do których woli zastosować zwolnienie podatkowe. Takie stosowanie przepisów o zwolnieniach z opodatkowania byłoby sprzeczne z ich funkcją i celem.

Reasumując, nie może Pan zrezygnować z "ulgi dla młodych" przy składaniu rozliczenia rocznego i rozliczyć się w zeznaniu rocznym na zasadach ogólnych, według skali.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku w kontekście zadanego pytania.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

POUCZENIE o funkcji ochronnej interpretacji

* Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

* Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

* Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

POUCZENIE o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w.. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako "p.p.s.a.").

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 p.p.s.a.). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 p.p.s.a.):

* w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 p.p.s.a.), albo

* w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a p.p.s.a.).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a p.p.s.a.).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 z późn. zm.).