0113-KDIPT2- 3.4011.1057.2021.3.RR - Źródło przychodów ze sprzedaży gazu

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA - stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

19 listopada 2021 r. wpłynął Pana wniosek z 10 listopada 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określenia źródła przychodów w związku ze sprzedażą gazu. Uzupełnił go Pan - w odpowiedzi na wezwania - pismem z 12 kwietnia 2022 r. (wpływ 13 kwietnia 2022 r.) oraz pismem z 29 kwietnia 2022 r. (wpływ 29 kwietnia 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca (dalej także: podatnik) jest wspólnikiem w spółce jawnej X (dalej: Spółka). Wspólnikami tej Spółki są wyłącznie osoby fizyczne. Przedmiotem działalności Spółki jest przetwórstwo mięsne. Z tytułu przychodów osiąganych za pośrednictwem wspomnianej Spółki podatnik wybrał opodatkowanie na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca zajmuje się również prywatnym najmem garaży i rozlicza go w podatku dochodowym od osób fizycznych ryczałtem 8,5% od przychodów. Nie prowadzi On żadnej indywidualnej działalności gospodarczej.

Jako osoba fizyczna nieprowadząca indywidualnej działalności gospodarczej, zawarł On umowę z Y o dostawę gazu jako odbiorca indywidualny. Z dniem 1 listopada 2021 r. rozpoczął On sprzedaż, na zasadzie refaktury, tego gazu na rzecz Spółki, w której jest wspólnikiem. Spółka ta bowiem wykorzystuje gaz do ogrzewania hali produkcyjnej. Na sprzedaży gazu na rzecz Spółki Wnioskodawca nie zarabia - nie pobiera On marży. Dla celów tych transakcji Wnioskodawca zarejestrował się jako czynny podatnik VAT. Wnioskodawca powziął wątpliwości, do którego źródła ma zaliczyć przychody otrzymywane od Spółki z tytułu refakturowania kosztów gazu.

W piśmie z 12 kwietnia 2022 r. stanowiącym uzupełnienie wniosku wskazano, że umowa sprzedaży związana jest z inną umową zawartą pomiędzy Wnioskodawcą a Spółką w postaci umowy o udostępnienie powierzchni.

Sprzedaż gazu nie jest prowadzona zgodnie z ustawą z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne z uwagi na fakt, iż Wnioskodawca nie jest podmiotem dostarczającym gaz, a jedynie refakturuje koszty energii.

W piśmie z 29 kwietnia 2022 r. stanowiącym uzupełnienie wniosku wskazano, że umowa o udostępnienie powierzchni jest umową nieodpłatną. Ww. umowa jest umową użyczenia.

Spółka jako korzystający z powierzchni jest zobowiązana do ponoszenia opłat na podstawie refaktury.

Pytanie

Czy przychód otrzymany ze sprzedaży gazu, w opisanym stanie faktycznym (powinno być: zdarzeniu przyszłym) należy zaklasyfikować do źródła pozostałe przychody, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Pana stanowisko w sprawie

Wnioskodawca uważa, że przychód który otrzymuje za dostarczanie paliwa na rzecz Spółki stanowi inne źródło przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stanowi on w systemie opodatkowania osób fizycznych kategorię przychodów, do których kwalifikujemy przychody, których nie da się przypisać do żadnego z innych wymienionych w art. 10 rodzajów przychodów.

Innymi słowy przychodami z innych źródeł nie są te wszystkie przychody, które stanowią przychody ze źródeł określonych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca nie prowadzi we własnym imieniu indywidualnej działalności gospodarczej. Zgodnie z brzmieniem umowy zawartej pomiędzy Y a Wnioskodawcą, pozostaje On odbiorcą indywidualnym - osobą fizyczną nieprowadzącą indywidualnej działalności gospodarczej. Umowa nie pozostaje w związku z żadną działalnością gospodarczą, nie zabrania ona jednak dalszej sprzedaży otrzymywanego przezeń gazu. Podkreślenia wymaga fakt, iż za sprzedaż gazu na rzecz Spółki nie ustalił On żadnej marży - sprzedaje gaz w cenie wynikającej z faktury otrzymywanej od Y.

Okoliczność, iż jest On podatnikiem VAT nie stanowi jednoznacznie, iż jest przedsiębiorcą. Definicja legalna z ustawy o podatku VAT, art. 15 ust. 1 stanowi, iż podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Z ustępu drugiego tego przepisu wynika jednak, iż działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody.

Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Oznacza to, iż warunkiem odprowadzania podatku VAT przez osobę fizyczną jest prowadzenie działalności, która mieści się w zakresie definicji ustawowej art. 15 ust. 2 ustawy o podatku VAT. Tym samym, na gruncie powyższej analizy okazuje się, że osoba prywatna niebędąca przedsiębiorcą, ale wykonująca czynności pokrywające się z definicją działalności gospodarczej na gruncie ustawy o podatku VAT może być czynnym podatnikiem VAT.

Oznacza to, iż przychód opisany w zaistniałym stanie faktycznym (powinno być: zdarzeniu przyszłym) nie może być przypisany do przychodów otrzymywanych za prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej.

Wykluczona pozostaje więc kategoria przychodów otrzymywanych za prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej.

Po dogłębnej analizie przytoczonego przepisu, należy więc stwierdzić, iż kwota otrzymywana od Spółki za dostarczanie gazu pozostaje w kategorii "innych źródeł przychodów" w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 z późn. zm.): Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Powyższy przepis ustanawia generalną zasadę opodatkowania podatkiem dochodowym, zgodnie z którą opodatkowaniu tym podatkiem podlegają wszelkie uzyskane przez podatnika w danym roku korzyści majątkowe, z wyjątkiem tych, które na mocy ustawy wyłączone zostały z tego opodatkowania (poprzez wprowadzenie ustawowego zwolnienia z opodatkowania, czy też zaniechanie poboru podatku).

Stosownie natomiast do treści art. 11 ust. 1 ww. ustawy: Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Rodzaje źródeł przychodów zostały określone w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdzie między innymi w pkt 9 wymieniono "inne źródła".

Stosownie zaś do art. 20 ust. 1 tej ustawy: Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Zwrot "w szczególności" użyty w ww. artykule oznacza, że ustawodawca jedynie przykładowo wskazał, jakie przychody należy zaliczyć do przychodów z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9. Katalog ten nie jest więc zamknięty. Oznacza to, że do "innych źródeł" należy zakwalifikować wszelkie przychody - w rozumieniu ustawy - których nie można zaliczyć do któregokolwiek z pozostałych źródeł przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. O przychodzie podatkowym z innych źródeł należy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest wspólnikiem w spółce jawnej, której użycza lokal na cele prowadzonej działalności gospodarczej. Użyczenie lokalu Spółce nie następuje w ramach działalności gospodarczej. Umowa sprzedaży gazu związana jest z inną umową zawartą pomiędzy Wnioskodawcą a Spółką w postaci umowy o udostępnienie powierzchni, która jest umową nieodpłatną tj. umową użyczenia. Spółka jako korzystający z powierzchni jest zobowiązana do ponoszenia opłat na podstawie refaktury. Wnioskodawca na sprzedaży gazu na rzecz Spółki nie zarabia - nie pobiera marży.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że wskazana umowa użyczenia, na podstawie której Spółka wykorzystuje lokal do prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej jest podstawą do refakturowania przez Wnioskodawcę kosztów zużycia gazu na Spółkę.

Odnosząc się do kwestii powstania przychodu w związku ze sprzedażą gazu na zasadzie refaktury należy zauważyć, że zgodnie z art. 713 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 z późn. zm., dalej: "Kodeks cywilny"), biorący w użyczenie jest zobowiązany wyłącznie do ponoszenia zwykłych kosztów utrzymania rzeczy.

Jak wynika z przepisów Kodeksu cywilnego w ramach umowy użyczenia u biorącego w użyczenie nie powstaje obowiązek dokonania jakichkolwiek świadczeń na rzecz użyczającego. Przy tym, za świadczenie na rzecz użyczającego nie uznaje się zwykłych kosztów utrzymania rzeczy użyczonej, czyli kosztów ponoszonych w celu używania tej rzeczy.

W myśl cyt. powyżej art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega dochód uzyskiwany w wyniku określonych czynności faktycznych i prawnych, w następstwie, których mamy do czynienia z przyrostem mienia, osiągniętym przysporzeniem majątkowym mającym konkretny wymiar finansowy.

Przechodząc na grunt rozpatrywanej sprawy mając na względzie powołane wyżej przepisy wskazać należy, że skoro wskazał Pan w uzupełnieniu wniosku, że umowa o udostępnienie powierzchni jest umową nieodpłatną (umową użyczenia), a Spółka jako korzystający z powierzchni jest zobowiązana do ponoszenia opłat za gaz na podstawie refaktury, to z tytułu refakturowania kosztów zużytego gazu nie uzyskuje Pan przychodu, a zatem nie jest Pan zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tego tytułu.

W związku z powyższym, Pana stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Interpretacja dotyczy jedynie kwestii będącej przedmiotem zapytania i nie rozstrzyga o skutkach opisanego przez Pana zdarzenia przyszłego na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

POUCZENIE o funkcji ochronnej interpretacji

* Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

* Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

* Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

POUCZENIE o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - (Dz. U. z 2022 r. poz. 329; z późn. zm.; dalej jako "p.p.s.a.").

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 p.p.s.a.). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 p.p.s.a.):

* w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 p.p.s.a.), albo

* w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a p.p.s.a.).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a p.p.s.a.).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.).