0113-KDIPT1-2.4012.224.2023.2.JSZ - Rozpoznanie i dokumentowanie eksportu towarów

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA - stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

24 marca 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 17 marca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 0% w związku z eksportem towarów na podstawie dokumentów wskazanych we wniosku. Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 17 maja 2023 r. (wpływ 24 maja 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawcą jest producent (...) jakości premium działającym w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością będącą zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT (dalej: "Wnioskodawca" bądź "Spółka"). Spółka rozpoznaje dwa typy problematycznych transakcji, które będą przedmiotem niniejszego wniosku:

1. Wysyłka drobnych przesyłek przez firmy kurierskie poza Unię Europejską

Spółka dokonuje sprzedaży za pośrednictwem amerykańskiej platformy e-commerce, która oferuje meble i artykuły wyposażenia wnętrz (dalej: "Platforma"), m.in. na rzecz podmiotów mających siedzibę na terenie Wielkiej Brytanii. W tym przypadku Dział sprzedaży otrzymuje zamówienie z Platformy, które wpływa na jej indywidualne konto sprzedawcy. Następnie przekazuje je do Magazynu, które kompletuje zamówienie i przygotowuje je do wysyłki. Magazyn otrzymuje z Platformy etykiety do oklejenia przygotowanego towaru i potwierdza datę jego odbioru. Firma kurierska na zlecenie Platformy odbiera towar w uzgodnionym terminie i dostarcza go bezpośrednio do klienta. Natomiast Dział handlowy wystawia fakturę jako odbiorcę wskazując Platformę.

Od 1 stycznia 2021 r., tj. po wyjściu Wielkiej Brytanii z Unii Europejskiej i zakończeniu okresu przejściowego, sprzedając towar podmiotowi mającemu siedzibę na terenie Wielkiej Brytanii, Spółka obowiązana jest rozpoznawać taką sprzedaż jako eksport towarów w rozumieniu art. 2 pkt 8 ustawy o VAT.

Spółka otrzymuje od Platformy raport potwierdzający, że dane zamówienie zostało dostarczone do klienta - raport zawiera dokładne dane adresowe Spółki, czyli miejsca rozpoczęcia wysyłki towaru, dane przewoźnika (firmy kurierskiej), dokładne dane adresowe klienta, czyli miejsca docelowego dostarczenia towaru, numer zamówienia oraz dokładną datę dostarczenia towaru pod wskazany adres.

Spółka ma możliwość wygenerowania z Platformy komunikatu IE 529 potwierdzającego rozpoczęcie procedury wywozu. Jednakże, w związku z powyższym, z uwagi, iż Wnioskodawca nie jest stroną transakcji i nie zleca firmie kurierskiej transportu towaru, nie ma tym samym możliwości uzyskania potwierdzenia wywozu towaru poza Unię Europejską - komunikatu IE-599, o którym mowa w art. 41 ust. 6a pkt 1 ustawy o VAT. Spółka ma jednak możliwość śledzenia przesyłki na stronie internetowej firmy kurierskiej, dzięki czemu każdorazowo posiada informacje o statusie paczki - status "doręczono". Spółka ze względu na wymóg dochowania należytej staranności, w sytuacji gdy nie dysponuje komunikatem IE 599, postępuje zgodnie z dyspozycją art. 41 ust. 7 ustawy o VAT, tj. wykazuje stawkę właściwą dla dostawy towaru na terytorium kraju.

2. Wysyłka towarów, które są pakowane w zbiorcze przesyłki w innym państwie członkowskim i wysyłane drogą morską poza Unię Europejską.

Wnioskodawca sprzedaje towar odbiorcy mającemu siedzibę w kraju poza Unią Europejską. Towar przekazuje Przewoźnikowi, który transportuje go do innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej i umieszcza go w swoim magazynie. Tam towar jest ładowany do kontenera, wraz z innymi towarami przeznaczonymi na eksport od innych dostawców dla tego samego klienta i jest transportowany drogą morską do odbiorcy mającego siedzibę poza krajem Unii Europejskiej. Spółka posiada informacje, iż Przewoźnik oznacza wszystkie towary, zarówno towary Spółki jak i innych dostawców, konsolidowane w jednym kontenerze jako części zamienne - "Spare parts in transit" i transportuje je do odbiorcy końcowego mającego siedzibę poza Unią Europejską.

Spółka eksportując towar stosuje regułę Incoterms FCA (Free Carrier), zgodnie z którą sprzedający dostarcza towary kupującego na jeden z dwóch sposobów:

1. Gdy oznaczone miejsce jest terenem sprzedającego, towary są dostarczone, jeśli są załadowane na środki transportu zorganizowane przez kupującego,

2. Gdy oznaczone miejsce jest innym miejscem, towary uważa się za dostarczone po załadowaniu na środki transportu sprzedającego, jeśli dotarły do tego innego wyznaczonego miejsca i są gotowe do wyładunku z tych środków transportu sprzedającego oraz są w dyspozycji przewoźnika lub innej osoby wyznaczonej przez kupującego.

Wnioskodawca, w powyższym typie transakcji posiada komunikat IE 529 potwierdzający rozpoczęcie procedury wywozu. Jego wydanie oznacza, że towary są odprawione do wywozu i można rozpocząć ich transport do granicy Unii Europejskiej. Spółka nie otrzymuje jednak komunikatu IE 599, o którym mowa w art. 41 ust. 6a pkt 1 ustawy o VAT. Konosament, czyli morski list przewozowy nie wyróżnia natomiast towaru eksportowanego przez Spółkę wśród innych towarów w danym kontenerze transportowanym poza Unię Europejską.

Spółka w takim przypadku zwraca się do odbiorcy towaru z prośbą o przesłanie alternatywnych dokumentów potwierdzających otrzymanie towaru i dopuszczenia go do obrotu na terenie USA. Otrzymuje wówczas:

a) "Confirmation" - podpisane przez odbiorcę potwierdzenie otrzymania towarów,

b) "Packing list" - podpisany przez odbiorcę list przewozowy zawierający spis transportowanego towaru wraz ze wskazaniem adresu wysyłki (Polska) i adresu dostawy (kraj poza Unią Europejską). Spółka ponadto bezskutecznie próbuje otrzymać dokument "Entry" jako rozwiązanie alternatywne, który potwierdzałby import po stronie odbiorcy mającego siedzibę poza Unią Europejską. Niestety, najprawdopodobniej z uwagi na bardzo dużą ilość towarów skonsolidowanych w danym kontenerze (tj. zarówno towarów Spółki jak i towarów innych dostawców) Spółce nie udaje się uzyskać właściwego dokumentu "Entry" od strony USA.

Spółka posiada informację, iż Przewoźnik, ignorując rozpoczętą przez Spółkę procedurę wywozu danego towaru, zgłasza wszystkie towary skonsolidowane w danym kontenerze, zarówno towar Spółki jak i towary innych dostawców do nowej odprawy celnej otwierając nową procedurę wywozu. Spółka ze względu na wymóg dochowania należytej staranności, w sytuacji gdy nie dysponuje komunikatem IE 599, postępuje zgodnie z dyspozycją art. 41 ust. 7 ustawy o VAT, tj. wykazuje stawkę właściwą dla dostawy towaru na terytorium kraju.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że w ramach transakcji, objętych zakresem zadanych we wniosku pytań, Wnioskodawca sprzedaje (...). Wywóz towarów, o których mowa we wniosku, w ramach transakcji objętych zakresem zadanych pytań we wniosku, następuje z terytorium Polski poza terytorium Unii Europejskiej.

Wywóz towarów, o którym mowa we wniosku, w ramach transakcji objętych zakresem zadanych pytań we wniosku, następuje w ramach transportu o nieprzerwanym charakterze, tj. od momentu rozpoczęcia transportu do chwili wywozu tego towaru poza terytorium Unii Europejskiej nie wystąpiły przerwy niezwiązane bezpośrednio z organizacją transportu do miejsca docelowego. Występują jedynie chwilowe przerwy związane z przeładowaniem towaru na inny środek transportu - towar jest umieszczany w magazynie, gdzie zostaje załadowany do kontenera wraz z innymi towarami przeznaczonymi na eksport od innych dostawców dla tego samego klienta. Jest to czynność bezpośrednio związana z organizacją transportu do miejsca docelowego i obowiązkowa z uwagi na konieczność "przejścia" z transportu drogowego na transport morski.

Jak Spółka wskazała we wniosku, posiada komunikaty IE 529 potwierdzające rozpoczęcie procedury wywozu, natomiast nie posiada komunikatów IE 599 w przypadku towarów, które są pakowane w zbiorcze przesyłki w innym państwie członkowskim i wysyłane drogą morską poza Unię Europejską oraz w przypadku wysyłki drobnych przesyłek przez firmy kurierskie poza Unię Europejską (z uwagi, iż Spółka nie jest stroną transakcji i nie zleca firmie kurierskiej transportu towaru, nie ma możliwości uzyskania potwierdzenia z urzędu celnego wywozu towaru poza Unię Europejską). Odpowiadając zatem wprost na pytanie organu, Spółka nie mamy możliwości weryfikacji czy wywóz towarów, o których mowa we wniosku, w ramach transakcji objętych zakresem zadanych pytań we wniosku, poza terytorium Unii Europejskiej jest potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych, przy czym z uwagi na posiadane alternatywne dokumenty dokładnie opisane we wniosku, Spółka ma pewność że towary każdorazowo docierają do miejsca docelowego (tj. poza terytorium Unii Europejskiej).

Posiadane przez Spółkę dokumenty dotyczące transakcji objętych pytaniem nr 1 wniosku, w ocenie Spółki:

a) Potwierdzają jednoznacznie wywóz towarów z Polski poza terytorium Unii Europejskiej,

b) Potwierdzają jednoznacznie doręczenie towarów do nabywcy.

c) Pozwalają na stwierdzenie tożsamości towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu.

Wnioskodawca podkreśla, iż celem złożenia przez niego wniosku jest uzyskanie oceny Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej czy posiadane (i dokładnie opisane) we wniosku dokumenty są wystarczające do zastosowania stawki 0%, a więc do uzyskania oceny organy podatkowego czy wskazane we wniosku dokumenty są wystarczające do uznania za jednoznacznie potwierdzające fakt dokonania eksportu towarów.

Wskazane we wniosku dokumenty posiadane przez Spółkę dotyczące transakcji objętych pytaniem nr 2 wniosku w ocenie Spółki:

a) Potwierdzają jednoznacznie wywóz towarów z Polski poza terytorium Unii Europejskiej,

b) Potwierdzają jednoznacznie doręczenie towarów do nabywcy,

c) Pozwalają na stwierdzenie tożsamości towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu.

Wnioskodawca podkreśla, iż celem złożenia przez niego wniosku jest uzyskanie oceny Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej czy posiadane (i dokładnie opisane) we wniosku dokumenty są wystarczające do zastosowania stawki 0%, a więc do uzyskania oceny organu podatkowego czy wskazane we wniosku dokumenty są wystarczające do uznania za jednoznacznie potwierdzające fakt dokonania eksportu towarów.

Pytanie

1. Czy w przypadku wysyłek drobnych przesyłek przez firmy kurierskie poza Unię Europejską, tj. gdy Spółka dokonuje faktycznego wywozu towarów z kraju poza teren Unii Europejskiej, czego potwierdzeniem jest status "doręczone" w systemie firmy kurierskiej oraz raport Platformy potwierdzający, że dane zamówienie zostało dostarczone do klienta, ma ona prawo do zastosowania 0% stawki podatku VAT, o której mowa w art. 41 ust. 4 ustawy o VAT przewidzianej dla eksportu towarów?

2. Czy w przypadku wysyłki towarów, które są pakowane w zbiorcze przesyłki w innym państwie członkowskim i wysyłane drogą morską poza Unię Europejską, tj. gdy Spółka dokonuje faktycznego wywozu towarów z kraju poza teren Unii Europejskiej, czego potwierdzeniem są dokumenty "Confirmation" i "Packing List" otrzymane od odbiorcy towaru, ma ona prawo do zastosowania 0% stawki podatku VAT, o której mowa w art. 41 ust. 4 ustawy o VAT przewidzianej dla eksportu towarów?

Państwa stanowisko w sprawie

1. W ocenie Spółki, w przypadku wysyłek drobnych przesyłek przez firmy kurierskie poza Unię Europejską, tj. gdy Spółka dokonuje faktycznego wywozu towarów z kraju poza teren Unii Europejskiej, czego potwierdzeniem jest status "doręczone" w systemie firmy kurierskiej oraz raport Platformy potwierdzający, że dane zamówienie zostało dostarczone do klienta, ma ona prawo do zastosowania 0% stawki podatku VAT, o której mowa w art. 41 ust. 4 ustawy o VAT przewidzianej dla eksportu towarów.

Zgodnie z definicją eksportu towarów wskazaną w ustawie o VAT, przez eksport rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez:

- jeżeli wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych.

Zgodnie z art. 41 ust. 4 ustawy o VAT w eksporcie towarów stawka podatku wynosi 0%, przy czym jej zastosowanie możliwe jest pod warunkiem, że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej.

Ustawa o VAT wskazuje na dokumenty potwierdzające wywóz towarów, jednak w art. 41 ust. 6a ustawy o VAT posługuje się sformułowaniem "w szczególności" co prowadzi do wniosku, że przewidziany w tym przepisie katalog jest otwarty, a wymienione w nim dokumenty stanowią jedynie przykłady dokumentów uznanych za dowód potwierdzający dostawę i wywóz towaru poza granicę Unii Europejskiej.

Zgodnie z powyższą regulacją, dokumentami potwierdzającymi wywóz towaru poza granice Unii Europejskiej są w szczególności:

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w wyroku z dnia 23 lutego 2021 r. również potwierdził, że wskazane powyżej dokumenty są jedynie przykładami, a podatnik, jeżeli posiada inne wiarygodne dowody potwierdzające faktyczny wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej, jest uprawniony do zastosowania 0% stawki VAT przewidzianej dla eksportu. Katalog dokumentów wskazany w art. 41 ust. 6a u.p.t.u. jest katalogiem otwartym, co oznacza, że podatnik dla wykazania eksportu może posłużyć się każdym dokumentem, który jednoznacznie i w sposób niebudzący wątpliwości potwierdza wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej. Podatnik powinien więc posiadać w swojej dokumentacji dowód wiarygodny, potwierdzający faktyczne dokonanie wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej, z którego musi wynikać tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu" (sygn. akt I SA/GI 1459/20).

W świetle powyższych regulacji, wskazać należy na najważniejszy aspekt pozwalający rozpoznać charakter czynności jaką dokonuje podatnik, bowiem w celu uznania czynności za eksport towarów niezbędne jest, wraz z transportem wysyłanych poza terytorium Unii Europejskiej towarów, dokonanie dostawy towarów, czyli przeniesienie na nabywcę prawa do rozporządzania towarem jak właściciel (zob. definicja dostawy towarów z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT). Chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. W niniejszej sprawie prawo do rozporządzania towarem jak właściciel bezspornie zostało przeniesione na klienta, czego potwierdzeniem są posiadane przez Spółkę dokumenty:

1) Faktura,

2) Komunikat IE 529,

3) Raport potwierdzający, że dane zamówienie zostało dostarczone do klienta - raport zawiera dokładne dane adresowe Spółki, czyli miejsca rozpoczęcia wysyłki towaru, dane przewoźnika (firmy kurierskiej), dokładne dane adresowe klienta, czyli miejsca docelowego dostarczenia towaru, numer zamówienia oraz dokładną datę dostarczenia towaru pod wskazany adres.

Spółka posiadając powyższe dokumenty jest w stanie jednoznacznie wykazać, że konkretny towar będący przedmiotem dostawy eksportowej opuścił terytorium Unii Europejskiej i został odebrany przez klienta poza jej terytorium. Wskazane przez Spółkę dokumenty nie są dokumentami, które zostały literalnie wymienione w art. 41 ust. 6a ustawy o VAT. Są to natomiast dokumenty, o których mowa w art. 41 ust. 6 ustawy, tj. dokumenty potwierdzające wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej, a to jest w świetle przepisów ustawy o VAT bezwzględnie wymagane.

W konsekwencji należy uznać, że w przypadku gdy przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowej Spółka dysponuje powyższymi dokumentami, tj. fakturą, komunikatem IE 529 oraz raportem potwierdzającym dostarczenie towaru do klienta poza terytorium Unii Europejskiej. Spółka ma prawo opodatkować dokonywane dostawy towarów z zastosowaniem stawki podatku VAT w wysokości 0%. Natomiast, w przypadku otrzymania ww. dokumentów w terminie późniejszym niż określony w art. 43 ust. 6 i 7 ustawy, Spółka ma prawo do dokonania korekty podatku należnego w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym otrzyma dokumenty potwierdzające wywóz towarów poza Unię Europejską.

W ocenie Spółki, dla wykazania eksportu może ona posłużyć się każdym dokumentem, który jednoznacznie i w sposób niebudzący wątpliwości potwierdza wywóz towaru poza granice Unii Europejskiej. W konsekwencji tego, posiadane przez niego dokumenty, tj. faktura, potwierdzenie rozpoczęcia procedury wywozu - komunikat IE 529 oraz raport potwierdzający, że dane zamówienie zostało dostarczone do klienta - raport zawiera dokładne dane adresowe Spółki, czyli miejsca rozpoczęcia wysyłki towaru, dane przewoźnika (firmy kurierskiej), dokładne dane adresowe klienta, czyli miejsca docelowego dostarczenia towaru, numer zamówienia oraz dokładną datę dostarczenia towaru pod wskazany adres.

Wskazać należy na wnioski płynące z orzecznictwa TSUE. W wyroku z dnia 28 marca 2019 r. w sprawie czeskiej C-275/18 Milan Vinś dotyczącej podatnika, który wysyłał pocztą poza terytorium Unii Europejskiej przedmioty kolekcjonerskie. TSUE uznał, że jeśli bezsporne jest, że towary faktycznie zostały wyprowadzone poza terytorium UE (przesłanka materialnoprawna eksportu została spełniona), to brak spełnienia wymogów formalnych w postaci objęcia towarów celną procedurą wywozu nie może skutkować tym, że eksporter traci prawo do skorzystania ze zwolnienia VAT w eksporcie (zgodnie z polskimi przepisami traci prawo do 0% stawki VAT). Zgodnie z treścią ww. wyroku, istnieją tylko dwie sytuacje, w których niedopełnienie wymogów formalnych może doprowadzić do utraty prawa do stawki 0%:

Spółka wskazuje ponadto na wyrok TSUE z dnia 17 grudnia 2020 r. w sprawie C-656/19 który odnosi się do zwolnienia z VAT dla zagranicznych podróżnych, jednakże w swojej treści podnosi kwestie ogólne dla stosowania regulacji prawnych związanych z eksportem uwarunkowanym dopełnieniem wymogów formalnych. W powołanym wyroku, TSUE stanął na stanowisku, iż "art. 146 ust. 1 lit. b i art. 147 dyrektywy VAT należy interpretować w ten sposób, że nie sprzeciwiają się one orzecznictwu krajowemu, zgodnie z którym w przypadku gdy organ podatkowy stwierdzi, że przesłanki zwolnienia z VAT przewidziane dla towarów przewożonych w bagażu osobistym podróżnych nie zostały spełnione, lecz dane towary faktycznie zostały przetransportowane przez nabywcę poza terytorium Unii, to jest on zobowiązany do zbadania, czy zwolnienie z VAT przewidziane w tym art. 146 ust. 1 lit. b może zostać zastosowane do danej dostawy, nawet jeśli właściwe formalności celne nie zostały dochowane, a przy zakupie nabywca nie miał zamiaru skorzystać z tego ostatniego zwolnienia".

Trybunał podniósł również, że państwa członkowskie muszą przestrzegać ogólnych zasad prawa wchodzących w skład porządku prawnego Unii, do których należą w szczególności zasady pewności prawa, proporcjonalności i ochrony uzasadnionych oczekiwań (zob. podobnie wyroki: z dnia 28 lutego 2018 r., C 307/16, pkt 33 i przytoczone tam orzecznictwo, a także wyrok z dnia 17 października 2019 r., C 653/18, pkt 26). W odniesieniu do tej zasady, Trybunał przypomniał, że praktyka krajowa uzależniająca prawo do zwolnienia z podatku VAT od spełnienia obowiązków formalnych, nie uwzględniając jednocześnie przesłanek materialnoprawnych, wykracza poza to, co jest niezbędne dla zapewnienia prawidłowego poboru podatku (zob. również wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 17 października 2019 r. w sprawie C-653/18).

Orzecznictwo TSUE prezentuje zatem jednolity pogląd uznający niekwestionowany prymat przesłanek materialno-prawnych nad przesłankami formalnymi, które mimo, że są wymagane przez ustawodawstwo krajowe i winny być respektowane, nie powinny pozbawiać podatnika prawa do realizacji swoich uprawnień przy ich niedopełnieniu, zwłaszcza gdy podatnik dysponuje innymi dokumentami potwierdzającymi - w tym przypadku - wywóz towarów poza granice Unii Europejskiej - " (...) należy odmówić skorzystania ze zwolnienia z VAT przewidzianego w owym art. 146 ust. 1 lit. b), jeżeli naruszenie wymogu formalnego skutkuje uniemożliwieniem przedstawienia przekonywającego dowodu na to, że zostały spełnione przesłanki materialnoprawne warunkujące zastosowanie tego zwolnienia" (sprawa C-656/19).

W świetle powyższych analiz regulacji unijnych i krajowych oraz przenosząc wypracowane stanowisko na grunt niniejszej sprawy ustalić można pewną hierarchię przesłanek zezwalających na zastosowania 0% stawki podatku VAT przy eksporcie towarów wskazując jednocześnie na te, które są bezwzględnie wymagane:

1) W pierwszej kolejności do zastosowania 0% stawki podatku VAT w eksporcie - jest ustalenie, że towar fizycznie opuścił terytorium Unii Europejskiej - jest to warunek bezwzględnie wymagany wprost przez art. 2 pkt 8 ustawy o VAT przedstawiający definicję eksportu jako dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej stanowiący prawną "furtkę" do analizy kolejnych regulacji ustawy o VAT.

2) Następnie, należy ustalić czy podatnik jest w posiadaniu dokumentów potwierdzających wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej w terminie przewidzianym przez ustawodawcę (art. 41 ust. 6 ustawy o VAT) - w ocenie Wnioskodawcy warunek ten również jest bezwzględnie wymagany.

3) Ostatnim etapem jest ustalenie rodzaju dokumentu jaki posiada podatnik, który stanowi formalne potwierdzenie wywozu towaru za obszar Unii Europejskiej. Nie można zapominać, że ustawa o VAT, jak już wyżej omówiono, wskazuje jedynie na przykładowe dokumenty potwierdzające wywóz towarów. Oznacza to, że nieposiadanie przez Spółkę dokumentów wskazanych w tym przepisie nie pozbawia jej prawa do zastosowania 0% stawki VAT w eksporcie, o ile jest ona w stanie w inny sposób - w tym przypadku za pomocą wiarygodnych i niepodważalnych dokumentów - udowodnić, że sprzedawany przez nią towar fizycznie opuścił terytorium Unii Europejskiej, a więc został spełniony bezwzględnie wymagany przez ustawę o VAT warunek, o którym mowa w punkcie 1. Dostrzegają to również polskie sądy administracyjne, w tym Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 10 września 2014 r., sygn. akt I FSK 1304/13, który potwierdził, że jeżeli okoliczności wywozu towaru poza Unię Europejską zostaną wykazane innymi dowodami, to organy podatkowe nie mogą tego pomijać.

W ocenie Spółki, dokumenty jakie posiada, tj. potwierdzenia wywozu towarów poza Unię Europejską są niepodważalnym dowodem faktycznego opuszczenia granic Unii Europejskiej przez towary, co uprawnia Spółkę do zastosowania 0% stawki VAT o której mowa w art. 41 ust. 4 ustawy o VAT.

Mając powyższe na względzie w przypadku wysyłek drobnych przesyłek przez firmy kurierskie poza Unię Europejską, tj. gdy Spółka dokonuje faktycznego wywozu towarów z kraju poza teren Unii Europejskiej, czego potwierdzeniem jest status "doręczone" w systemie firmy kurierskiej oraz raport Platformy potwierdzający, że dane zamówienie zostało dostarczone do klienta, ma ona prawo do zastosowania 0% stawki podatku VAT, o której mowa w art. 41 ust. 4 ustawy o VAT przewidzianej dla eksportu towarów.

2. W ocenie Spółki, w przypadku wysyłki towarów, które są pakowane w zbiorcze przesyłki w innym państwie członkowskim i wysyłane drogą morską poza Unię Europejską tj. gdy Spółka dokonuje faktycznego wywozu towarów z kraju poza teren Unii Europejskiej, czego potwierdzeniem są dokumenty "Confirmation" i "Packing List" otrzymane od odbiorcy towaru, ma ona prawo do zastosowania 0% stawki podatku VAT, o której mowa w art. 41 ust. 4 ustawy o VAT przewidzianej dla eksportu towarów.

Mając na względzie uzasadnienie do pytania nr 1 niniejszego wniosku powtórzyć należy, iż ustawa o VAT wskazuje na dokumenty potwierdzające wywóz towarów jednak w art. 41 ust. 6a ustawy o VAT posługuje się sformułowaniem "w szczególności" co prowadzi do wniosku ze przewidziany w tym przepisie katalog jest otwarty, a wymienione w nim dokumenty stanowią jedynie przykłady dokumentów uznanych za dowód potwierdzający dostawę i wywóz towaru poza granicę Unii Europejskiej. Pamiętać należy, iż to przesłanki materialnoprawne, a nie formalne wiodą prym przy ustalaniu możliwości zastosowania 0% stawki podatku VAT przy eksporcie.

W tym miejscu wskazać również należy, że w wyroku z 28 marca 2019 r., w sprawie C-275/18 dotyczącej podatnika, który wysyłał pocztą poza terytorium Unii Europejskiej przedmioty kolekcjonerskie Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej wskazał, że: "(...) w okolicznościach takich jak w postępowaniu głównym brak poszanowania formalnego wymogu objęcia towarów przeznaczonych do wywozu procedurą wywozu nie może prowadzić do tego, że eksporter traci prawo do zwolnienia w eksporcie o ile zostało wykazane faktyczne wyprowadzenie danych towarów z terytorium Unii" (pkt 38 wyroku).

Natomiast odpowiadając na pytanie prejudycjalne, TSUE stwierdził, że " (...) art. 146 ust. 1 lit. a) w związku z art. 131 dyrektywy VAT należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwia się on temu, aby przepis prawa krajowego uzależniał zwolnienie z VAT przewidziane dla towarów przeznaczonych do wywozu poza terytorium Unii od przesłanki, aby towary te zostały objęte procedurą celną wywozu, w sytuacji, w której jest bezsporne, że zostały spełnione materialno-prawne przesłanki zwolnienia, w tym w szczególności przesłanka faktycznego wyprowadzenia danych towarów z terytorium Unii."

Do wskazanego orzeczenia TSUE odwołał się również Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 21 lipca 2020 r., sygn. akt I FSK 2005/17. Sprawa będąca przedmiotem rozstrzygnięcia NSA dotyczyła podatnika, który dokonując sprzedaży za pośrednictwem Poczty Polskiej poza terytorium Unii Europejskiej, nie dopełnił wymagań formalnych w postaci zgłoszeń celnych wywozowych i w związku z tym nie posiadał dokumentów potwierdzających wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej. We wskazanym wyroku NSA stwierdził: "Przenosząc te rozważania TSUE na grunt niniejszej sprawy wskazać trzeba, co zaznaczono już wyżej, że organy uznały za bezsporne dokonywanie dostaw przez skarżącego na rzecz osób fizycznych spoza terytorium UE. W żadnym miejscu zaskarżonych decyzji nie ma mowy o tym, by organy kwestionowały faktyczny wywóz towarów poza obszar Unii. Jedynym powodem odmowy zastosowania do nich stawki 0% była okoliczność braku dokonywania przez podatnika zgłoszeń celnych wywozowych, a co za tym idzie braku dokumentów potwierdzających wywóz towarów poza terytorium UE przez właściwy urząd celny. W ocenie organu odwoławczego " (...) dla uznania - na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług - danej dostawy towarów za eksport i w konsekwencji zastosowania stawki podatku 0% niezbędne jest potwierdzenie przez urząd celny określony w przepisach celnych wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej i posiadanie przez Podatnika takiego potwierdzenia". W istocie więc organy nie kwestionowały wypełnienia wymogów materialnych eksportu, w tym wypadku faktycznego wyprowadzenia towarów z terytorium Unii, ale niedochowanie przez podatnika warunków formalnych (brak zgłoszenia do procedury celnej wywozu i brak stosownych dokumentów). Tymczasem w świetle cytowanego szeroko wyżej orzeczenia TSUE, dla zastosowania stawki VAT 0% w eksporcie kluczowy jest fakt wywozu poza terytorium UE (przesłanka materialna), a nie zgromadzenie określonych dokumentów w konkretnej procedurze (przesłanka formalna). W konsekwencji, nie można odmówić podatnikowi prawa do zastosowania stawki 0% VAT wyłącznie na tej podstawie, że nie posiada on określonego dokumentu potwierdzającego eksport towarów poza UE, jeśli eksport ten faktycznie nastąpił, która to okoliczność jak wskazano wyżej nie była przez organy kwestionowana. (...) W tym miejscu przypomnieć również należy, że w orzecznictwie sądów krajowych już wcześniej podkreślano, że jeśli okoliczność wywozu poza UE zostanie wykazana innymi dowodami, w tym ustalona w sposób bezsporny w ramach toczącego się postępowania podatkowego organy podatkowe nie mogą takiej okoliczności pomijać, stosując do takiego wywozu stawkę jak dla obrotu krajowego gdyż takie działanie nie tylko narusza zasadę neutralności, lecz jest nieadekwatne do poczynionych przez organy podatkowe ustaleń faktycznych i w konsekwencji przybiera formę sankcji podatkowej, a nie opodatkowania faktycznej czynności podlegającej VAT (por. wyroki NSA z dnia 10 września 2014 r., sygn. akt I FSK 1304/13, z dnia 25 kwietnia 2013 r., sygn. akt I FSK 828/12 czy z dnia 20 grudnia 2017 r. sygn. akt I FSK 825/17)".

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej również przychylny jest do akceptacji alternatywnych dokumentów potwierdzających wywóz towarów poza granice Unii Europejskiej. W interpretacji indywidualnej z dnia 3 sierpnia 2022 r. nr 0112-KDIL1-3.4012.232.2022.1.MR uznał, że wystarczające są chociażby takie dokumenty jak kopia faktury dokument WZ (zawierający specyfikację sztuk ładunku) czy dokument przewozowy CMR otrzymany od przewoźnika. Żaden z tych dokumentów nie jest dokumentem wymienionym w art. 41 ust. 6a ustawy o VAT, a mimo to jest w oczach organu podatkowego uznany za wystarczający do zastosowania 0% stawki podatku VAT przy eksporcie. Uznać zatem należy, że tym bardziej dokumentami potwierdzającymi wywóz towaru poza granicę Unii Europejskiej są dokumenty, w posiadaniu których znajduje się Spółka, czyli:

1) komunikat IE 529 potwierdzający rozpoczęcie procedury wywozu,

2) "Confirmation" - podpisane przez odbiorcę potwierdzenie otrzymania towarów,

3) "Packing list" - podpisany przez odbiorcę list przewozowy zawierający spis transportowanego towaru wraz ze wskazaniem adresu wysyłki (Polska) i adresu dostawy (kraj poza Unią Europejską).

Powyższe dokumenty niepodważalnie wskazują, że towar został wywieziony poza granice Unii Europejskiej i dotarł do klienta mającego siedzibę poza granicą Unii Europejskiej.

Mając powyższe na względzie, w przypadku wysyłki towarów, które są pakowane w zbiorcze przesyłki w innym państwie członkowskim i wysyłane drogą morską poza Unię Europejską, tj. gdy Spółka dokonuje faktycznego wywozu towarów z kraju poza teren Unii Europejskiej, czego potwierdzeniem są dokumenty "Confirmation" i "Packing List" otrzymane od odbiorcy towaru, ma ona prawo do zastosowania 0% stawki podatku VAT, o której mowa w art. 41 ust. 4 ustawy o VAT przewidzianej dla eksportu towarów.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2022 r. poz. 931 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą":

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

Według art. 2 pkt 1 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terytorium kraju rozumie się przez to terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Na mocy art. 2 pkt 3 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terytorium Unii Europejskiej rozumie się przez to terytoria państw członkowskich Unii Europejskiej (...).

Natomiast jak stanowi art. 2 pkt 5 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terytorium państwa trzeciego rozumie się przez to terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 2 pkt 8 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o eksporcie towarów rozumie się przez to dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez:

- jeżeli wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych.

Należy zauważyć, że art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy przewiduje, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega eksport towarów, jednak z uwagi na terytorialny charakter podatku VAT, opodatkowaniu podlegają wyłącznie czynności, których miejscem świadczenia jest terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Podkreślić należy, że zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi.

Jedną z czynności, która korzysta z obniżonej stawki podatku od towarów i usług jest eksport towarów.

W myśl przepisu art. 41 ust. 4 ustawy:

W eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a, stawka podatku wynosi 0%.

Jednakże zgodnie z art. 41 ust. 6 ustawy:

Stawkę podatku 0% stosuje się w eksporcie towarów, o którym mowa w ust. 4 i 5, pod warunkiem że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej.

Na podstawie art. 41 ust. 6a ustawy:

Dokumentem, o którym mowa w ust. 6, jest w szczególności:

Przepisy ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b, jeżeli podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym dokonał dostawy towarów, otrzymał dokument, o którym mowa w ust. 6, z którego wynika tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu. Przepisy ust. 7 i 9 stosuje się odpowiednio.

Wskazać jednak należy, że aby uznać daną czynność za eksport towarów muszą wystąpić łącznie następujące przesłanki:

* ma miejsce dostawa towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez dostawcę lub na jego rzecz (eksport bezpośredni) lub przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz (eksport pośredni),

* wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej musi zostać potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych.

Niespełnienie jakiejkolwiek z wymienionych wyżej przesłanek powoduje, że nie dochodzi do eksportu towarów w rozumieniu przepisów ustawy.

Z kolei aby możliwe było opodatkowanie eksportu towarów stawką podatku w wysokości 0%, konieczne jest spełnienie warunku dotyczącego otrzymania przez podmiot potwierdzenia wywozu towarów przez organ celny określony w przepisach celnych. Spełnienie tego warunku ma gwarantować, że faktycznie nastąpił wywóz towarów i że bez ich powrotnego przywozu nie będą one przedmiotem dostawy na terytorium kraju, która poprzez zastosowanie stawki 0% byłaby faktycznie nieopodatkowana.

Odnosząc się do kwestii objętych zakresem postawionych przez Państwa pytań należy wskazać, że zgodnie z art. 41 ust. 6 ustawy, możliwość zastosowania stawki 0% do eksportu towarów uwarunkowana jest posiadaniem, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, dokumentu potwierdzającego wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej. Zatem, aby mogli Państwo opodatkować sprzedaż stanowiącą eksport towarów stawką podatku w wysokości 0% - muszą Państwo posiadać dokument, który w sposób jednoznaczny potwierdza, że wysyłane towary opuściły terytorium Unii Europejskiej. Przykładowy katalog takich dokumentów wymieniony został w art. 41 ust. 6a ustawy. Przy tym, zauważyć należy, że nie jest to katalog zamknięty, na co wskazuje użyty w tym przepisie zwrot "w szczególności".

Niemniej jednak, pomimo tego, że katalog dokumentów wymienionych w art. 41 ust. 6a ustawy ma charakter otwarty, nie można przyjąć, że mogą to być inne dowody niż dokumenty "urzędowe", w których właściwe organy celne (polskie lub z innych państw członkowskich UE) potwierdziły wywóz towarów poza terytorium UE.

W tym miejscu wskazać należy, że co do zasady zgłoszenia wywozowe towarów z obszaru celnego UE składane są w formie elektronicznej z wykorzystaniem systemu AES (Automatyczny System Eksportu). Zgłoszenie celne (wywozowe) w postaci komunikatu IE 515 jest składane przez zgłaszającego do właściwego urzędu wywozu. Z kolei urząd wyprowadzenia (urząd celny graniczny, przez który towar opuszcza obszar celny Unii Europejskiej) niezwłocznie po tym, jak towar opuścił obszar celny UE przesyła do urzędu wywozu (urzędu, w którym zostało złożone zgłoszenie celne) komunikat IE 518 zawierający wyniki kontroli przeprowadzonej w urzędzie wyprowadzenia. Po otrzymaniu przez urząd wywozu komunikatu IE 518 system AES generuje automatycznie komunikat IE 599 i przesyła go zgłaszającemu. Komunikat IE 599 jest dokumentem celnym potwierdzającym, także dla celów podatkowych, wywóz towarów poza terytorium UE przez wskazanego w zgłoszeniu wywozowym eksportera.

Należy dodatkowo zaznaczyć, że komunikat IE 599, może być wydany nie tylko przez administrację celną krajową, ale także przez inne unijne organy celne, jeśli odprawa celna wywozowa (eksportowa) miała miejsce na terenie innego państwa członkowskiego. Zatem dokumentem potwierdzającym wywóz towarów poza terytorium UE jest:

- elektroniczny komunikat IE 599 otrzymany w systemie AES,

- wydruk ww. komunikatu potwierdzony przez właściwy organ celny,

- elektroniczny komunikat IE 599 otrzymany poza systemem AES, jeżeli jego autentyczność jest zapewniona.

Dokumentem, o którym mowa w art. 41 ust. 6a ustawy uprawniającym do zastosowania stawki 0% przy eksporcie będzie również zgłoszenie wywozowe w formie papierowej złożone poza systemem teleinformatycznym lub kopia takiego zgłoszenia potwierdzona przez właściwy urząd celny. We wszystkich ww. przypadkach są to dokumenty o charakterze "urzędowym" - wygenerowane w systemie AES lub potwierdzone przez właściwy urząd celny.

Z powyższego wynika więc, że pomimo tego, że katalog dokumentów wymienionych w art. 41 ust. 6a ustawy jest katalogiem otwartym, nie można zastosować stawki VAT w wysokości 0% względem eksportu towarów na podstawie dowodów innych niż dokumenty "urzędowe", w których właściwe organy celne (polskie lub z innych państw członkowskich UE) potwierdziły wywóz towarów poza terytorium UE.

Mając zatem na uwadze okoliczności sprawy w świetle powołanych przepisów prawa wskazać należy, że posiadane przez Państwa dokumenty, dotyczące transakcji objętych pytaniami nr 1 i 2 wniosku, nie są dokumentami o charakterze urzędowym, mają one jedynie charakter informacyjny. W przypadkach, o których mowa we wniosku, to nie właściwy organ celny krajowy lub innego państwa członkowskiego lecz podmiot gospodarczy, tj. Platforma w sytuacji, o której mowa w pytaniu nr 1 wniosku lub odbiorca towarów w transakcji, o objętej pytaniem nr 2 wniosku, potwierdzaja wywóz poza terytorium UE. Tym samym, ww. dokumenty nie są dokumentami potwierdzającymi wywóz towarów poza terytorium UE, o których mowa w art. 41 ust. 6 i ust. 6a ustawy. W konsekwencji na podstawie dokumentów opisanych we wniosku nie mogą Państwo zastosować stawki VAT w wysokości 0% przewidzianej dla eksportu towarów.

Tym samym Państwa stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Informuję, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa - rozpatrzone.

Odnosząc się do powołanych przez Państwa wyroków wskazuję, że są wydawane w indywidualnych sprawach i nie wiążą w sprawach innych podatników, co jest zrozumiałe zważywszy na różnorodność i odmienność okoliczności faktycznych występujących w każdej z indywidualnych spraw podlegających rozstrzygnięciu.

W odniesieniu natomiast do powołanych interpretacji indywidualnych podkreślam, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych co oznacza, że należy je traktować indywidualnie. Cel ten osiągany jest poprzez zastosowanie odpowiednich przepisów Ordynacji podatkowej.

Zauważyć w tym miejscu należy, że interpretacje rozbieżne bądź wątpliwe mogą być poddane weryfikacji w trybie art. 14e § 1 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym Szef Krajowej Administracji Skarbowej może z urzędu zmienić wydaną interpretację indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Oznacza to, że interpretacje indywidualne wydane przez upoważniony do tego organ, każdorazowo podlegają analizie i weryfikacji, a w przypadku stwierdzenia nieprawidłowości, Szef Krajowej Administracji Skarbowej może zmienić nieprawidłową interpretację indywidualną.

POUCZENIE o funkcji ochronnej interpretacji

* Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem sprawy i zastosują się Państwo do interpretacji.

* Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

* Zgodnie z art. 14na § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

POUCZENIE o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2023 r. poz. 259 z późn. zm.; dalej jako "p.p.s.a.".

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 p.p.s.a.). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 p.p.s.a.):

* w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 p.p.s.a.),

albo * w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a p.p.s.a.).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a p.p.s.a.).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 z późn. zm.).