Nowość 0112-KDSL2-2.440.79.2024.5.EZ - WIS - licencja na oprogramowanie - 8%

WIĄŻĄCA INFORMACJA STAWKOWA (WIS)

Na podstawie art. 42a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2024 r. poz. 361), zwanej dalej "ustawą", po rozpatrzeniu wniosku (...) z dnia 13 lutego 2024 r. (data wpływu 13 lutego 2024 r.), uzupełnionego pismami z dnia 10 kwietnia 2024 r. (data wpływu 10 kwietnia 2024 r.), 12 kwietnia 2024 r. (data wpływu 12 kwietnia 2024 r.) oraz 18 kwietnia 2024 r. (data wpływu 18 kwietnia 2024 r.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydaje niniejszą wiążącą informację stawkową.

Przedmiot wniosku: usługa - udostępnianie, na zasadzie udzielenia licencji niewyłącznej do oprogramowania, stworzonego przez Wnioskodawcę dodatku (...)

Opis usługi: Wnioskodawca będzie tworzył oprogramowanie - dodatek (...). Będzie to narządzie poprawiające efektywność zarządzania logistyką, planowaniem, jak i realizacją zamówieniami. Dodatek został napisany, aby działał w środowisku oprogramowania innego producenta, jednakże może działać również bez niego, ale musi mieć zapewniony dostęp do bazy danych głównego programu. Celem dodatku jest ułatwienie pracy w głównym programie, w którym instaluje się przedmiotowe oprogramowanie, uzyskanie danych z bazy (...), które wykraczają poza możliwości programu głównego i których on nie posiada. Wnioskodawca udostępnia użytkownikom stworzony przez siebie dodatek na zasadzie udzielenia licencji niewyłącznej do oprogramowania. Dodatek ma oryginalny twórczy charakter, jest unikalny, stworzony całkowicie przez Wnioskodawcę, bez pomocy osób trzecich. Do stworzenia go wymagane jest kreatywne podejście i doświadczenie z zakresu logistyki, finansów. Dodatek nie jest produktem szablonowym, każdy rodzaj dodatku musi zostać stworzony całkowicie od zera, do każdego należy przyjąć odpowiednie założenia jakie funkcje ma spełniać, zaprogramować odpowiednie funkcje i odwołania do bazy danych oraz utworzyć stronę graficzną, która będzie przystępna dla użytkownika. Dodatek jest chroniony i zabezpieczony przed edycją odpowiednim hasłem. Stworzenie dokładnie tego samego dodatku, działającego w ten sam sposób z identyczną szatą graficzną jest możliwe jedynie poprzez nielegalną kopię produktu oraz złamanie hasła. Kształt i forma dodatku całkowicie i jedynie zależą od Wnioskodawcy. Jak wynika z opisu sprawy, Wnioskodawca jest twórcą w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, jest to indywidualna działalność twórcza Wnioskodawcy i Wnioskodawca jest jedynym twórcą tego oprogramowania. Ponadto, dodatek zawiera informację, że Wnioskodawca jest jego twórcą. Wynagrodzenie będzie pobierane w formie sprzedaży licencji na użytek danego klienta. Każdy dodatek może być sprzedawany wielokrotnie różnym klientom natomiast z rożnymi numerami licencji.

Rozstrzygnięcie: Usługi twórców i artystów wykonawców w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania.

Stawka podatku od towarów i usług: 8%

Podstawa prawna: art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146ef ust. 1 pkt 2 ustawy w zw. z poz. 63 załącznika nr 3 do ustawy

Cel wydania WIS: określenie stawki podatku od towarów i usług

Zastrzeżenie: Niniejsza WIS ma zastosowanie jeśli - zgodnie z deklaracją złożoną we wniosku - Wnioskodawca jest twórcą w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2509). Weryfikacja powyższego pozostaje jednak poza zakresem postępowania w sprawie wydania WIS.

W dniu 13 lutego 2024 r. Wnioskodawca złożył wniosek o wydanie WIS w zakresie sklasyfikowania ww. usługi na potrzeby określenia stawki podatku od towarów i usług.

W treści wniosku przedstawiono następujący szczegółowy opis usługi.

Wnioskodawca prosi o informację, czy można zastosować obniżoną stawkę VAT 8% dla produktu - oprogramowania sprzedawanego na zasadach licencji - jest to dodatek (...).

Dodatek został napisany całkowicie przez Wnioskodawcę, jest on jedynym autorem, właścicielem i pracownikiem jego firmy. Natomiast sam dodatek został napisany aby działał w środowisku oprogramowania innego producenta, jednakże może działać również bez niego, ale musi mieć zapewniony dostęp do bazy danych głównego programu.

W toku analizy sprawy wszczętej ww. wnioskiem tutejszy organ stwierdził konieczność uzupełnienia wniosku o dodatkowe informacje i dokumenty. W związku z powyższym, pismem z dnia 10 kwietnia 2024 r. znak 0112-KDSL2-2.440.79.2024.1.EZ tutejszy organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez m.in.:

Należało wybrać jedną opcję.

W odpowiedzi na ww. wezwanie tutejszego organu, w piśmie z dnia 10 kwietnia 2024 r. Wnioskodawca wskazał co następuje:

" (...) Przedmiotem wniosku jest pojedynczy towar - oprogramowanie w formie niematerialnej, udostępnianej elektronicznie wraz z numerem licencji, które może być sprzedawane wielokrotnie różnym podmiotom.

(...).

1) Dodatek, rozszerzenie może mieć różne nazwy, np. (...), natomiast jego działanie i budowa opiera się zawsze na tej samej zasadzie, jest napisany w formacie (...). Działanie i efekt końcowy jaki generuje (...) określa klient przy zleceniu utworzenia oprogramowania. (...) ma za zadanie zweryfikować aktualne dane w bazie danych (...) programu (...) i wyświetlić je w czytelnej formie za każdym razem takiej samej, natomiast dane aktualizują się każdorazowo po odświeżeniu (...) zgodnie z danymi pobranymi z bazy danych.

2) Rozszerzenie, (...) jakim jest ten dodatek nie został napisany pod konkretne zamówienie, nie został jeszcze sprzedany jest to mój projekt, który będę chciał oferować w przyszłości klientom, którzy złożą na niego zamówienie.

3) Dodatek jest tworzony całkowicie i jedynie przeze mnie w środowisku (...), tworzę funkcje programistyczne, automatyczne obliczenia matematyczne, odpowiednie połączenia z bazą danych, projektuję stronę wizualną wyświetlającą w odpowiedni sposób zebrane wcześniej wymienione dane.

4) Celem jest ułatwienie pracy w programie (...), w którym Instaluje się dodatek, uzyskanie danych z bazy (...), które wykraczają poza możliwości programu (...) i których on nie posiada.

5) Tak, jest to moja indywidualna działalność twórcza, jestem jedynym twórcą tego oprogramowania.

6) Tak, ponoszę odpowiedzialność za poprawne działanie mojego dzieła, jakim jest to oprogramowanie na zasadach gwarancji.

7) Tak, napisanie dodatku wymaga specjalistycznej wiedzy i znajomości programowania w języku (...), znajomości bazy danych (...), oraz znajomości środowiska (...).

8) Standardowe (...), które teraz przygotowuję/tworzę i będę chciał oferować klientom, wyceniam na podstawie godzin pracy jakie zostały przeznaczone na napisanie dodatku, skomplikowania (...) i ew. efektu końcowego jakie może przynieść klientowi.

9) Wynagrodzenie będę pobierał w formie sprzedaży licencji na użytek danego klienta. Każdy dodatek może być sprzedawany wielokrotnie różnym klientom natomiast z rożnymi nr licencji, (...).

10) Tak, dodatek zawiera informację iż jestem jego twórcą.

11) Tak, dodatek ma oryginalny twórczy charakter. Dodatek ten jest unikalny, stworzony całkowicie przeze mnie, bez pomocy osób trzecich. Do stworzenia go wymagane jest kreatywne podejście i doświadczenie z zakresu logistyki, finansów.

12) Dodatek nie jest produktem szablonowym, każdy rodzaj dodatku musi zostać stworzony całkowicie od zera, do każdego należy przyjąć odpowiednie założenia jakie funkcje ma spełniać, zaprogramować odpowiednie funkcje i odwołania do bazy danych oraz utworzyć stronę graficzną którą będzie przestępna dla użytkownika.

13) Stworzenie dokładnie tego samego dodatku, działającego w ten sam sposób z identyczną szata graficzną jest możliwe jedynie poprzez nielegalną kopię produktu oraz złamanie hasła. Dodatek jest chroniony i zabezpieczony przed edycją odpowiednim hasłem.

14) Tak, kształt i forma dodatku całkowicie i jedynie zależą ode mnie.

15) Dodatek będzie oferowany na zasadach licencji wyłącznej, bez przekazania praw autorskich do korzystania wieczystego, jedynie we wskazanej instytucji/firmie wskazanej przy składaniu zamówienia, dodatek wyświetla informację o nr licencji oraz komu została udzielona.

16) Wieczyste korzystanie z dodatku we wskazanej instytucji.

17) (...).

Wnioskodawca nie posiada umowy na napisanie oprogramowania »dodatku«. Tworzy go jako nowy produkt, który dopiero będzie oferował klientom. Nie jest to produkt tworzony specjalne pod konkretne zamówienie.

Zasady licencjonowania oraz oferta dostępne są na stronie Wnioskodawcy (...)".

Do ww. uzupełnienia Wnioskodawca dołączył:

(...)

W wyniku analizy treści uzupełnienia tutejszy organ powziął wątpliwość co jest przedmiotem złożonego wniosku. Wobec powyższego na podstawie art. 169 § 1 Ordynacji podatkowej oraz art. 42b ust. 2 pkt 3 lit. a, art. 42b ust. 7a i art. 42g ust. 2 ustawy, pismem z dnia 12 kwietnia 2024 r. znak 0112-KDSL2-2.440.79.2024.2.EZ wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku - w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania - m.in. o:

" (...)

II. Potwierdzenie, że przedmiotem wniosku jest usługa.

III. Udzielenie informacji dotyczących usługi będącej przedmiotem wniosku, poprzez jednoznaczne wskazanie: 1) który z oferowanych przez Wnioskodawcę (...) jest przedmiotem złożonego wniosku?

Należało wybrać jeden, konkretny (...).

2) w jaki sposób nabywca oprogramowania będzie akceptował warunki umowy licencyjnej, o której mowa w dokumencie (...)?

IV. Przesłanie kserokopii (...), o której mowa w (...) lub wzoru/projektu tej umowy. W przypadku, gdy Wnioskodawca nie posiada wzoru/projektu tej umowy, należy wskazać wszelkie warunki/wytyczne, które będzie zawierała umowa licencyjna".

W odpowiedzi na ww. wezwanie Wnioskodawca w piśmie z dnia 12 kwietnia 2024 r. wskazał co następuje:

" (...) II. Przedmiotem wniosku jest produkt, nie usługa, podobnie jak np. (...). Będę dokonywał sprzedaży oprogramowania, które działa bez mojego wkładu pracy.

1) Przedmiotem wniosku jest typ produktu jakim jest to oprogramowanie - dodatek. Każdy z (...) działa dokładnie na tej samej zasadzie natomiast jest inaczej skonfigurowany. Jeśli natomiast musi być podany tylko jeden to (...).

2) Nabywca będzie akceptował warunki umowy dokonując zakupu i otrzymując fakturę z nr licencji

IV. Nie będzie dodatkowej umowy licencyjnej. Potwierdzeniem nabycia licencji będzie dokument sprzedaży - faktura VAT z podanym nr licencji oraz informacją kierującą do zasad udzielania licencji dostępnych online (...)".

(...)

Przy tak przedstawionym opisie sprawy, tutejszy organ stwierdził, że wniosek wymaga dalszego uzupełnienia. Wobec powyższego pismem z dnia 18 kwietnia 2024 r. znak 0112-KDSL2-2.440.79.2024.3.EZ na podstawie art. 169 § 1 Ordynacji podatkowej oraz art. 42b ust. 2 pkt 3 lit. a i art. 42g ust. 2 ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku - w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania - o następujące informacje:

W uzupełnieniu wniosku z dnia 18 kwietnia 2024 r. Wnioskodawca doprecyzował opis świadczenia o następujące informacje:

1) Klient będzie mógł złożyć zamówienie na (...) poprzez formularz internetowy (który jeszcze nie został ukończony) lub poprzez email, podając dane na kogo ma zostać wygenerowany nr licencji oraz na kogo ma zostać wystawiona faktura proforma. Po opłaceniu przez klienta proformy zostanie wysłany program drogą mailową z wgranym nr licencji oraz informacją na kogo jest wystawiona, dane te są widoczne po uruchomieniu (...) oraz faktura.

2) Za pomocą formularza na stronie lub poprzez wiadomość email.

3) Przekazanie numeru licencji będzie się odbywać w formie pisemnej na fakturze VAT, nr będzie umieszczony na dokumencie handlowym.

4) W odpowiedzi wkradł się błąd, oczywiście chodzi o licencję niewyłączoną - możliwość korzystania z przedmiotu w określony sposób przez wielu licencjobiorców.

W trybie przewidzianym w art. 200 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2023 r. poz. 2383, z późn. zm.), zwanej dalej "Ordynacją podatkową", w postanowieniu z dnia 19 kwietnia 2024 r. nr 0112-KDSL2-2.440.79.2024.4.EZ tut. organ wyznaczył Stronie siedmiodniowy termin do wypowiedzenia się w zakresie zebranego w sprawie materiału dowodowego. Postanowienie zostało skutecznie doręczone w dniu 19 kwietnia 2024 r. Do dnia wydania niniejszej decyzji z prawa tego Strona nie skorzystała.

UZASADNIENIE sposobu zidentyfikowania świadczenia na potrzeby podatku od towarów i usług

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Należy w tym miejscu zauważyć, że w zawartym w cytowanej wyżej definicji dostawy towarów określeniu "jak właściciel" zawiera się możliwość uznania za dostawę faktycznego przeniesienia władztwa nad rzeczą. W rozumieniu ustawy "dostawa" oznacza zatem wszelkiego rodzaju rozporządzanie towarem (sprzedaż, zamianę, darowiznę, oraz każdą inną czynność, która w aspekcie ekonomicznym będzie prowadziła do podobnego rezultatu).

Towarami - w świetle art. 2 pkt 6 ustawy - są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak wskazano w komentarzu do art. 2 pkt 6 ustawy zawartym w: "VAT. Komentarz" Tomasz Michalik, wyd. 2021, "Zgodnie z art. 45 Kodeksu cywilnego, rzeczami są tylko przedmioty materialne, a zatem samoistne części przyrody w stanie naturalnym lub przetworzonym przez działanie człowieka »na tyle wyodrębnione (w sposób naturalny lub sztuczny), że w stosunkach społeczno-gospodarczych mogą być traktowane jako dobra samoistne« (J. Wasilkowski, Zarys prawa rzeczowego, Warszawa 1963; por. także A. Wolter, J. Ignatowicz, K. Stefaniuk, Prawo cywilne. Zarys części ogólnej, Warszawa 1996; E. Gniewek (red.), Kodeks cywilny. Komentarz, Warszawa 2006). Rzeczami w tym ujęciu są więc te przedmioty, które są poddane fizycznemu władztwu człowieka, a więc np. nie są rzeczami zwierzęta żyjące na wolności, podczas gdy rzeczami w tym ujęciu są zwierzęta żyjące w niewoli. Pieniądze i papiery wartościowe są rzeczami sui generis tym różniącymi się od innych rzeczy, że ich wartość w obrocie wynika z ich funkcji jako środka płatniczego - nie będąc rzeczami ruchomymi sensu stricto, nie są więc towarami w rozumieniu ustawy. Prawa, także majątkowe, a więc posiadające określoną wartość, nie są rzeczami. Prawami majątkowymi są np. prawa autorskie, prawa do projektów wynalazczych, prawa do wzorów towarowych. Obrót tymi prawami stanowi na gruncie VATU usługę podlegającą opodatkowaniu".

W świetle przepisu art. 8 ust. 1 ustawy - przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie się na rzecz innego podmiotu. Na zachowanie to składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Przy ocenie charakteru czynności należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do usług każde świadczenie niebędące dostawą towarów, w myśl art. 7 ustawy. Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 12 kwietnia 2024 r. Wnioskodawca wskazał, że "Przedmiotem wniosku jest produkt, nie usługa, podobnie jak (...). Będę dokonywał sprzedaży oprogramowania które działa bez mojego wkładu pracy".

Uwzględniając przywołane wyżej przepisy ustawy oraz mając na uwadze żądanie Wnioskodawcy, w pierwszej kolejności należy ustalić, czy w okolicznościach niniejszej sprawy mamy do czynienia ze świadczeniem usług, czy z dostawą towaru.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca będzie tworzył oprogramowanie - dodatek o nazwie (...). Wnioskodawca udostępnia użytkownikom stworzony przez siebie dodatek na zasadzie udzielenia licencji niewyłącznej do oprogramowania.

Wskazać w tym miejscu należy, że udzielenie licencji na oprogramowanie komputerowe na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług jest traktowane jako świadczenie usług. Udzielenie licencji to uzyskanie prawa do wartości niematerialnych i prawnych przez odbiorcę. Dostawca przenosi prawo do korzystania z oprogramowania, czyli oddaje oprogramowanie do dyspozycji odbiorcy z prawem jego wykorzystywania.

Zatem, stworzony przez Wnioskodawcę (...) i udostępniony klientowi na zasadzie udzielenia licencji niewyłącznej do oprogramowania, nie jest rzeczą (przedmiotem materialnym), nie jest zatem towarem w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy. Konsekwentnie, opisane świadczenie nie stanowi dostawy towaru, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że w tym konkretnym przypadku czynność udostępniania, na zasadzie udzielenia licencji niewyłącznej do oprogramowania, stworzonego przez Wnioskodawcę dodatku (...) na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług stanowi świadczenie usług, zdefiniowane w art. 8 ust. 1 ustawy.

UZASADNIENIE klasyfikacji usługi

Stosownie do brzmienia art. 5a ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacji w układzie odpowiadającym Nomenklaturze scalonej (CN) zgodnej z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm. - Dz.Urz.UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.) lub w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są klasyfikowane według Nomenklatury scalonej (CN) lub klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują działy, pozycje, podpozycje lub kody Nomenklatury scalonej (CN) lub symbole klasyfikacji statystycznych.

Zgodnie z art. 42a ustawy, wiążąca informacja stawkowa, zwana dalej "WIS", jest decyzją wydawaną na potrzeby opodatkowania podatkiem dostawy towarów, importu towarów, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów albo świadczenia usług, która zawiera:

Zatem w przypadku, gdy stawka podatku od towarów i usług nie jest uzależniona od zaklasyfikowania danego towaru lub usługi do odpowiedniej klasyfikacji (CN, PKOB lub PKWiU), ale od spełnienia definicji (opisu) zawartej w odpowiednim przepisie ustawy lub pozycji załącznika do ustawy, przedmiotem postępowania w zakresie wydania WIS jest ustalenie, czy opisany towar lub usługa spełnia wymogi wskazane przez ustawodawcę w tym opisie.

UZASADNIENIE zastosowania stawki podatku od towarów i usług

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, innych niż klasyfikowane według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w grupowaniu usługi związane z wyżywieniem (PKWiU 56), stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem art. 114 ust. 1 i art. 138i ust. 4.

Natomiast stosownie do art. 146ef ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2024 r. do końca roku, w którym suma wydatków wymienionych w art. 40 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2022 r. o obronie Ojczyzny (Dz. U. poz. 2305 oraz z 2023 r. poz. 347, 641, 1615, 1834 i 1872) określonych na ten rok w ustawie budżetowej, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 lipca tego roku, oraz planie finansowym Funduszu Wsparcia Sił Zbrojnych przedłożonym zgodnie z art. 42 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2022 r. o obronie Ojczyzny albo projekcie tego planu przedstawionym do zatwierdzenia Ministrowi Obrony Narodowej zgodnie z art. 42 ust. 2 i 3 tej ustawy, jeżeli plan ten nie został przedłożony zgodnie z art. 42 ust. 4 tej ustawy, po wyłączeniu planowanych przepływów finansowych w ramach tej sumy wydatków, jest wyższa niż 3% wartości produktu krajowego brutto określonego zgodnie z art. 40 ust. 2 tej ustawy:

W załączniku nr 3 do ustawy zawierającym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, pod poz. 63 wskazano, bez względu na symbol PKWiU "Usługi twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2509) wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania".

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

W szczególności, przedmiotem prawa autorskiego - w myśl art. 1 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych - są utwory:

Ustawodawca posłużył się syntetyczną definicją utworu, określając w sposób generalny cechy konieczne, wyróżniające utwór od innych rezultatów działalności człowieka. Utwór musi zatem wykazywać łącznie trzy cechy:

O ile sens pierwszej z cech nie budzi wątpliwości, dwie pozostałe mają charakter ocenny. Jednakże stwierdzenie, że utwór to przejaw działalności twórczej uwypukla fakt, że utwór powinien stanowić rezultat działalności o charakterze kreacyjnym. Przesłanka ta, niekiedy określana przesłanką "oryginalności" utworu, kładzie nacisk na aspekt przedmiotowy, tj. odnoszący się do samego wytworu ludzkiego umysłu. Spełniona zostaje, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Nie może natomiast być uznany za utwór i objęty ochroną prawa autorskiego taki przejaw ludzkiej aktywności umysłowej, który jest rutynowy, standardowy lub typowy. Podkreśla to konieczność łącznego traktowania obu z wymienionych w pkt 2 i pkt 3 cech. Sam "przejaw działalności twórczej" nie jest warunkiem wystarczającym do zakwalifikowania określonego wytworu jako przedmiotu prawa autorskiego. Konieczne jest, by wytwór taki miał indywidualny charakter, tzn. żeby cechował się indywidualnością. Muszą zatem charakteryzować go dostatecznie doniosłe różnice w porównaniu z uprzednio wytworzonymi produktami intelektualnymi.

Nie każde dzieło (utwór) spełnia przesłanki utworu w rozumieniu ww. ustawy. Dotyczy to w szczególności świadczenia będącego powieleniem innych prac, a więc niebędących rezultatem działalności twórczej o indywidualnym charakterze, jak również prac typowych, zawierających powtarzalne, nieoryginalne rozwiązania. Świadczenia (utwory) takie nie podlegają ochronie autorsko-prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej.

Na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu.

Odwołując się do pojęcia "twórcy" w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wskazać należy, że twórcą w jej rozumieniu jest nie tylko jedyny twórca utworu, ale również osoby, które są współtwórcami stworzonego dzieła. Wykładnia systemowa zewnętrzna, oparta na zapisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych prowadzi do wniosku, że twórcą jest osoba fizyczna, która wykonała dany utwór sama lub z udziałem innych współtwórców.

Jak wynika z powołanych przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej, ustalony w jakiejkolwiek postaci. Przejawem działalności twórczej jest uzewnętrzniony rezultat działalności twórcy.

Jednocześnie wskazać należy, że w myśl postanowień rozdziału 5 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, autorskie prawa majątkowe do utworu mogą przejść na inne osoby na podstawie umowy o przeniesienie autorskich praw majątkowych lub na podstawie umowy o korzystanie z utworu, zwanej licencją.

Według art. 41 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej:

Umowa o przeniesienie autorskich praw majątkowych lub umowa o korzystanie z utworu, zwana dalej "licencją", obejmuje pola eksploatacji wyraźnie w niej wymienione (art. 41 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych).

Ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera definicji pojęcia "honorarium", zatem można wyjaśnić jego znaczenie posługując się Słownikiem Języka Polskiego (Słownik Współczesnego Języka Polskiego, Wydawnictwo Wilga, Warszawa 1996, str. 309), według którego "honorarium to wynagrodzenie za pracę w wolnych zawodach"; ustawa ta nie definiuje także pojęcia "wolnego zawodu". Nie oznacza to jednak, że wynagrodzenie otrzymane z tytułu udzielenia licencji do utworu, nie stanowi wynagrodzenia za pracę w wolnym zawodzie o charakterze honorarium, a wynagrodzenia za wykonaną pracę nie można utożsamiać z zapłatą za usługę wykonaną w ramach działalności gospodarczej.

Podsumowując, gdy usługi są wykonywane przez twórcę w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych i stanowią przedmiot autorskich praw majątkowych do utworu, a wynagrodzenie w formie honorarium odbywa się z przeniesieniem ww. praw, to z uwagi na nierozerwalność powyższych czynności, tj. sprzedaży usługi oraz praw autorskich, świadczenie to stanowi "Usługi twórców i artystów wykonawców w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania", wymienione w poz. 63 załącznika nr 3 do ustawy.

W przedmiotowej sprawie, Wnioskodawca będzie tworzył oprogramowanie - dodatek o nazwie (...). Będzie to narządzie poprawiające efektywność zarządzania logistyką, planowaniem, jak i realizacją zamówieniami. Dodatek został napisany, aby działał w środowisku oprogramowania innego producenta, jednakże może działać również bez niego, ale musi mieć zapewniony dostęp do bazy danych głównego programu. Celem dodatku jest ułatwienie pracy w głównym programie, w którym instaluje się przedmiotowe oprogramowanie, uzyskanie danych z bazy (...), które wykraczają poza możliwości programu głównego i których on nie posiada. Wnioskodawca udostępnia użytkownikom stworzony przez siebie dodatek na zasadzie udzielenia licencji niewyłącznej do oprogramowania. Dodatek ma oryginalny twórczy charakter, jest unikalny, stworzony całkowicie przez Wnioskodawcę, bez pomocy osób trzecich. Do stworzenia go wymagane jest kreatywne podejście i doświadczenie z zakresu logistyki, finansów. Dodatek nie jest produktem szablonowym, każdy rodzaj dodatku musi zostać stworzony całkowicie od zera, do każdego należy przyjąć odpowiednie założenia jakie funkcje ma spełniać, zaprogramować odpowiednie funkcje i odwołania do bazy danych oraz utworzyć stronę graficzną, która będzie przystępna dla użytkownika. Dodatek jest chroniony i zabezpieczony przed edycją odpowiednim hasłem. Stworzenie dokładnie tego samego dodatku, działającego w ten sam sposób z identyczną szatą graficzną jest możliwe jedynie poprzez nielegalną kopię produktu oraz złamanie hasła. Kształt i forma dodatku całkowicie i jedynie zależą od Wnioskodawcy. Jak wynika z opisu sprawy, Wnioskodawca jest twórcą w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, jest to indywidualna działalność twórcza Wnioskodawcy i tylko on jest twórcą tego oprogramowania. Ponadto, dodatek zawiera informację, że Wnioskodawca jest jego twórcą. Wynagrodzenie będzie pobierane w formie sprzedaży licencji na użytek danego klienta. Każdy dodatek może być sprzedawany wielokrotnie różnym klientom natomiast z rożnymi numerami licencji.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz opis świadczonej usługi przedstawiony we wniosku i jego uzupełnieniach, a także deklarację Wnioskodawcy, że świadczy jako twórca usługę udostępniania, na zasadzie udzielenia licencji niewyłącznej do oprogramowania, stworzonego przez siebie dodatku (...), za który wynagradzany jest w formie honorarium - podlega ona opodatkowaniu stawką podatku od towarów i usług w wysokości 8%, na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy w zw. art. 146ef ust. 1 pkt 2 ustawy w zw. z poz. 63 załącznika nr 3 do ustawy.

Informacje dodatkowe

Niniejsza WIS jest ważna, jeśli w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania zwolnienie podmiotowe lub przedmiotowe od podatku od towarów i usług (art. 42a ustawy). W zakresie wyeliminowania lub zastosowania zwolnienia Wnioskodawca może zwrócić się o interpretację indywidualną do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała.

Podmiot, na rzecz którego wydano WIS, może ją stosować wyłącznie do usług tożsamych pod każdym względem z usługą będącą przedmiotem niniejszej decyzji.

Niniejsza WIS wiąże, z zastrzeżeniem art. 42c ust. 2-2d ustawy, organy podatkowe wobec podmiotu, dla którego została wydana, oraz ten podmiot, w odniesieniu do usługi będącej jej przedmiotem, która zostanie wykonana w okresie ważności WIS (art. 42c ust. 1 pkt 2 ustawy), z wyjątkiem następujących przypadków:

- podmiot ten złożył fałszywe oświadczenie, że w dniu złożenia wniosku o WIS, w zakresie przedmiotowym tego wniosku, nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani kontrola celno-skarbowa oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego (art. 42b ust. 3 ustawy),

- usługa, będąca przedmiotem niniejszej WIS, stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy (art. 42ca ustawy).

Niniejsza WIS jest ważna przez okres 5 lat licząc od dnia następującego po dniu jej doręczenia (art. 42 ha ust. 1 ustawy).

WIS traci ważność przed upływem 5 lat, z dniem:

- w zależności od tego, które ze zdarzeń nastąpiło wcześniej (art. 42 ha ust. 2 ustawy).

WIS wygasa z mocy prawa przed upływem powyższego terminu w przypadku zmiany przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku odnoszących się do usługi będącej przedmiotem tej WIS, gdy zmiana tych przepisów spowodowała, że:

- klasyfikacja usługi, lub

- stawka podatku właściwa dla usługi lub

- podstawa prawna stawki podatku

staje się niezgodna z tymi przepisami.

Wygaśnięcie WIS następuje z dniem wejścia w życie przepisów, z którymi WIS stała się niezgodna (art. 42h ust. 1 ustawy).

Do liczenia terminów okresu ważności WIS stosuje się odpowiednio art. 12 Ordynacji podatkowej.

Od niniejszej decyzji - stosownie do art. 220 § 1 w związku z art. 221 oraz art. 223 § 2 Ordynacji podatkowej - służy Stronie odwołanie do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia, na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: (KIS/SkrytkaESP albo za pośrednictwem systemu teleinformatycznego e-Urząd Skarbowy na stronie: https://www.podatki.gov.pl/e-urząd-skarbowy), będąc użytkownikiem/wyznaczając użytkownika konta w e-Urzędzie Skarbowym.

Odwołanie od decyzji organu podatkowego powinno zawierać zarzuty przeciw decyzji, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem odwołania oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie (art. 222 Ordynacji podatkowej).