0112-KDIL1-3.4012.279.2020.1.JK - Możliwość zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla eksportu towarów.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 1 lipca 2020 r. (data wpływu 9 lipca 2020 r.), uzupełnionym pismami z dnia 14 sierpnia 2020 r. (data wpływu 14 sierpnia 2020 r.) oraz z dnia 18 sierpnia 2020 r. (data wpływu 18 sierpnia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

* prawidłowe - w zakresie możliwości zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla eksportu towarów w schemacie nr 1;

* nieprawidłowe - w zakresie możliwości zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla eksportu towarów w schemacie nr 2.

- UZASADNIENIE

W dniu 9 lipca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla eksportu towarów w schemacie nr 1 oraz możliwości zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla eksportu towarów w schemacie nr 2. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismami z dnia 14 sierpnia 2020 r. oraz z dnia 18 sierpnia 2020 r. o dowód wpłaty dodatkowej opłaty za wydanie interpretacji oraz wyjaśnienie tytułu wpłaty.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji i sprzedaży rękodzieła dla odbiorców głównie indywidualnych w dowolnym kraju. Do czerwca 2020 r. Wnioskodawca korzystał ze zwolnienia podmiotowego w podatku od towarów i usług na zasadzie art. 113 ust. 1 u.p.t.u. Z uwagi jednak na fakt przekroczenia określonego w ww. przepisie limitu, Wnioskodawca utracił podmiotowe zwolnienie i od czerwca bieżącego roku, jest podatnikiem VAT czynnym.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności wysyła towary do odbiorców krajowych, unijnych (z terytorium Unii Europejskiej), jak również do odbiorców z państw trzecich (spoza terytorium Unii Europejskiej). Głównym rynkiem zbytu Wnioskodawcy jest terytorium Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej (dalej jako: "USA"). Kanałem marketingu i dystrybucji ww. towarów jest platforma internetowa "...". Jest to platforma służąca do marketingu i sprzedaży produktów rękodzieła. Dokonując transakcji zakupu/sprzedaży za pośrednictwem ww. platformy, nabywca - zwykle osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej - dokonuje zakupu poprzez złożenie zamówienia i dokonanie przedpłaty na rzecz sprzedawcy. Sprzedawca zaś, sprzedając za pośrednictwem ww. platformy, na swoim profilu sprzedawcy otrzymuje raport i informację dotyczącą zamówienia pozwalającą wyszczególnić m.in. adres wysyłki, informację o zamówionych produktach oraz status płatności.

Złożone za pośrednictwem platformy "..." zamówienia i otrzymane płatności, Wnioskodawca ewidencjonuje za pomocą paragonu z kasy fiskalnej na podstawie dokumentu sprzedaży - tzw. "zamówienia" otrzymanego za pośrednictwem platformy. Wnioskodawca w celu prawidłowego ewidencjonowania transakcji i możliwości bezproblemowego powiązania danej wysyłki ze sprzedanym towarem podpina pod zamówienie kopię paragonu wystawionego do tego zamówienia.

Sprzedane towary Wnioskodawca wysyła za pośrednictwem firmy kurierskiej i to Wnioskodawca ponosi koszty związane z wysyłką. Z uwagi na fakt, że sprzedaż dokonywana jest głównie na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, sprzedaż dla takich odbiorców jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług (VAT). Wnioskodawca uważa jednak, że w przypadku sprzedaży poza terytorium UE, transakcja powinna być zakwalifikowana jako eksport towarów, a co za tym idzie, zastosowanie powinna znaleźć 0% stawka podatku VAT dla eksportu, pod warunkiem posiadania przez Wnioskodawcę dokumentów potwierdzających dokonanie wywozu towarów poza terytorium UE.

Wnioskodawca posiada następujący schemat (nr 1) dystrybucji do odbiorców z państw trzecich (zaistniały stan faktyczny):

Po złożonym zamówieniu i przygotowaniu paczki do wysyłki, Wnioskodawca przekazuje nadaną paczkę kurierowi, który potwierdza jej odbiór od Wnioskodawcy. Firma kurierska następnie dokonuje odprawy celnej paczki i po przekroczeniu granicy Unii Europejskiej uzyskuje komunikat IE-599 z systemu celnego. Wnioskodawca otrzymuje również raport od firmy kurierskiej o dostarczeniu paczki poza terytorium UE na rzecz adresata paczki i informację o dacie dostarczenia. Dzięki możliwości powiązania adresata z paczką (numer śledzenia paczki) Wnioskodawca na każdym etapie wysyłki ma możliwość sprawdzenia jej statusu, gdzie będzie podana również data dostawy do odbiorcy. Na bazie takich informacji Wnioskodawca jest więc w stanie powiązać konkretną paczkę z dokumentem sprzedaży - rachunkiem (paragonem fiskalnym), jaki wystawił na rzecz tego odbiorcy (z kraju poza UE), w momencie, w jakim klient ten dokonał przedpłaty na poczet dostawy.

Alternatywnie Wnioskodawca rozważa wysyłanie paczek za pośrednictwem operatora - Poczty (...) (schemat nr 2).

W tym wariancie, po naddaniu paczki na poczcie, Wnioskodawca otrzymywać będzie numer nadania i za jego pośrednictwem, na portalu Poczty (...) Wnioskodawca będzie mógł śledzić kolejne fazy procesu dostawy do adresata. Wnioskodawca wskazuje, że nie będzie wysyłał przesyłki zbiorczej, zaś pojedyncze (indywidualne) paczki - każda na rzecz konkretnego odbiorcy. Każda paczka będzie miała więc na liście przewozowym wskazany dokładny adres dostawy, uwzględniający kraj docelowy dostarczenia. W trakcie śledzenia paczki Wnioskodawca uzyskiwał będzie, co do zasady, informacje (data i godzina): nadania przez niego przesyłki, wysłania przesyłki z Polski, zwolnienia przez urząd celny, przyjęcia przesyłki w kraju przeznaczenia, dostarczenia do adresata. Oczywiście, w zależności od kraju przeznaczenia komunikaty te mogą się różnić, bowiem poza granicami Polski, obowiązek dostarczenia paczki przejmuje odpowiednik Poczty (...) w kraju przeznaczenia i to od nich zależy uaktualnienie ww. statusu. Niezależnie od zmian statusu, bezsprzecznym faktem opuszczenia terytorium Unii Europejskiej w przypadku tego schematu dostawy (za pośrednictwem Poczty (...)) są dwa komunikaty:

* "Przyjęcie przesyłki w kraju przeznaczenia",

* "Dostarczenie".

Schemat ten opisuje zdarzenie przyszłe, jest to alternatywa dla schematu opisanego jako zaistniały stan faktyczny.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w przypadku dostarczenia przesyłki do odbiorcy z państwa trzeciego (spoza terytorium UE), Wnioskodawca może dla takiej sprzedaży zastosować stawkę 0% dla eksportu towarów, w sytuacji, gdy posiada komunikat IE-599 dotyczący konkretnej wysyłki poza terytorium UE (schemat nr 1)?

2. Czy w przypadku sprzedaży towarów na rzecz odbiorcy z państwa trzeciego (spoza terytorium UE), wystarczające do zastosowania stawki 0% dla eksportu towarów będzie posiadanie przez Wnioskodawcę komunikatów celnych CN 22 i CN 23, które generowane są przez Pocztę (...) dla paczek indywidualnych (schemat nr 2)?

Zdaniem Wnioskodawcy, zarówno w odniesieniu do pytania oznaczonego nr 1 oraz do pytania oznaczonego nr 2 odpowiedź powinna być twierdząca, tj. Wnioskodawca, w każdym z opisanych schematów dostawy poza granice Unii Europejskiej, jest uprawniony do zastosowania stawki 0% VAT z tytułu wysyłki towarów stanowiących eksport towarów.

W pierwszej kolejności wskazać należy, że zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106; dalej jako: "ustawa o VAT" lub "u.p.t.u."), opodatkowaniu podatkiem VAT podlega m.in. eksport towarów.

Zgodnie natomiast z art. 2 pkt 8 ustawy o VAT, przez eksport towarów rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez: dostawcę lub na jego rzecz, lub nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę do celów wyposażenia lub zaopatrzenia statków rekreacyjnych oraz turystycznych statków powietrznych lub innych środków transportu służących do celów prywatnych; jeżeli wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych.

Przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a (art. 2 pkt 1 ustawy o VAT). Natomiast przez terytorium państwa trzeciego rozumie się terytorium państwa niewchodzące w skład Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3 (art. 2 pkt 5 ustawy o VAT).

Zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 22 ustawy o VAT, przez sprzedaż należy rozumieć odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Z kolie w myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Artykuł 2 pkt 6 ustawy o VAT stanowi zaś, że przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jednocześnie odnotować należy, że art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT przewiduje, że opodatkowaniu podatkiem VAT podlega eksport towarów, jednak z uwagi na terytorialny charakter podatku VAT, opodatkowaniu podlegają wyłącznie czynności, których miejscem jest terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, które w przypadku dostaw towarów wysyłanych lub transportowanych wyznacza art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem, miejscem dostawy towarów jest przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Stosownie zaś do art. 41 ust. 4 ustawy o VAT, w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a, stawka podatku wynosi 0%. Jednakże zgodnie z art. 41 ust. 6 ustawy o VAT, stawkę podatku stosuje się w eksporcie towarów pod takim warunkiem, że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej.

Co ważne, przepisy ustawy nie wskazują wprost na dokument, którego posiadanie stanowi warunek konieczny zastosowania stawki 0%. W art. 41 ust. 6a ustawy ustawodawca posługuje się sformułowaniem "w szczególności" co prowadzi do wniosku, że przewidziany w tym przepisie katalog jest otwarty, a wymienione w nim dokumenty stanowią jedynie przykłady dokumentów uznanych za dowód potwierdzający dostawę i wywóz towaru poza granice UE. Wskazany przepis został dodany do ustawy z dniem 1 kwietnia 2013 r. W uzasadnieniu projektu do ustawy nowelizującej wskazano, że zmiana w art. 41 ust. 6a ustawy określa otwarty katalog dokumentów potwierdzających wywóz towarów poza Unię Europejską, o których mowa w ust. 6 tego artykułu. Z uwagi na to, iż w zależności od państwa, w którym nastąpi objęcie procedurą wywozu, mogą występować różne dokumenty, zaproponowany został katalog otwarty dokumentów, które mogą potwierdzać wywóz towarów poza UE. Umożliwi to stosowanie stawki 0% również w sytuacji, gdyby w innych państwach funkcjonowały zgodnie z przepisami tam obowiązującymi inne niż wymienione w tym przepisie dokumenty potwierdzające wywóz towarów poza terytorium UE (druk nr 805, Sejm RP VII kadencji, dostęp pod adresem: http://sejm.gov.pl).

Wnioskodawca dla wykazania eksportu może posłużyć się każdym dokumentem, który jednoznacznie i w sposób niebudzący wątpliwości potwierdzał będzie wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej. Wnioskodawca powinien więc posiadać w swojej dokumentacji dowód wiarygodny i potwierdzający faktyczne dokonanie wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej, z którego musi wynikać tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu.

Z uwagi na tak uwarunkowane pojęcie definicji eksportu towarów dla celów podatkowych, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że dokonując sprzedaży na zasadach opisanych we wniosku mamy do czynienia z wywozem towarów poza terytorium Unii Europejskiej. Różny jest jedynie sposób transportu (kurier lub Poczta (...)), co w konsekwencji sprawia, że różny jest też sposób udokumentowania samej wysyłki i opuszczenia terytorium Unii Europejskiej przez towary Wnioskodawcy. Niezależnie jednak od sposobu wywozu towarów, Wnioskodawca będzie dysponował dokumentami jednoznacznie potwierdzającymi wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej.

W odniesieniu do pierwszego schematu dostawy - do którego odnosi się pytanie oznaczone we wniosku nr 1 - gdy wysyłka poza terytorium Unii Europejskiej odbywa się za pośrednictwem firmy kurierskiej, do towarów wysyłanych tą formą dostawy, dopuszczalne jest stosowanie przez Wnioskodawcę stawki 0% VAT z tytułu eksportu towarów. Jak Wnioskodawca wskazał w opisie stanu faktycznego, po złożonym zamówieniu, wystawieniu rachunku dla nabywcy i przygotowaniu paczki do wysyłki, Wnioskodawca przekazywać będzie tak nadaną paczkę kurierowi. W następnym kroku firma kurierska dokona zgłoszenia celnego za pośrednictwem systemu ECS, gdzie dla każdej paczki wskazany będzie konkretny odbiorca towaru. Po przekroczeniu granicy Unii Europejskiej paczka uzyskiwać będzie komunikat IE-599 wygenerowany z systemu celnego. Wnioskodawca otrzyma również raport od firmy kurierskiej o dostarczeniu paczki poza terytorium UE na rzecz adresata paczki i informację o dacie dostarczenia. Dzięki możliwości powiązania adresata z paczką (numer śledzenia paczki), Wnioskodawca na każdym etapie wysyłki ma możliwość sprawdzenia jej statusu, gdzie będzie podana również data dostawy do odbiorcy. Na bazie takich informacji Wnioskodawca jest więc w stanie na każdym etapie dostawy, jak i po jej zakończeniu powiązać konkretną paczkę z dokumentem sprzedaży - rachunkiem (paragonem fiskalnym), wystawionym na rzecz odbiorcy (z kraju poza UE).

Tym samym, Wnioskodawca w przedmiotowym schemacie dostawy spełni wszelkie wyznaczone przez prawo podatkowe warunki dla zakwalifikowania danej transakcji jako eksportu towarów poza granice Unii Europejskiej, w szczególności każdorazowo posiadać będzie komunikat IE-599 potwierdzający opuszczenie przez towar granicy UE, co tym samym uprawniało będzie Wnioskodawcę do opodatkowania takiej transakcji przy zastosowaniu stawki 0% VAT dla eksportu. Analogiczne stanowisko wyraził m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 18 listopada 2010 r., nr IPPP3/443 -727/10-6/IB, gdzie uznał, że "za wystarczający dowód na udokumentowanie eksportu w przedmiotowej sytuacji należy uznać dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty, tj. elektroniczny zbiorczy komunikat IE-599 otrzymany od dokonującej wywozu na zlecenie Wnioskodawcy firmy kurierskiej".

Z kolei w przypadku drugiego schematu dostawy - w odniesieniu do pytania postawionego we wniosku jako nr 2 - gdy wysyłka poza terytorium Unii Europejskiej odbywa się za pośrednictwem Poczty (...), realizującej wysyłki poza terytorium Unii Europejskiej o wartości poniżej 1.000 Euro (EUR) bez konieczności dokonywania zgłoszenia celnego w systemie ECS, do towarów wysyłanych tą formą dostawy, dopuszczalne jest stosowanie przez Wnioskodawcę stawki 0% VAT z tytułu eksportu towarów.

Towary wysyłane przez Wnioskodawcę obiektywnie opuszczają terytorium Polski, przy czym w tym schemacie dostawy Wnioskodawca nie dysponuje komunikatem celnym IE-599 dotyczącym konkretnej wysyłki. Wnioskodawca dysponuje jednak potwierdzeniem wysyłki poza terytorium Unii Europejskiej, bowiem wówczas jest generowany raport przez system Poczty (...) wskazujący:

* adres doręczenia poza terytorium Unii Europejskiej,

* datę przyjęcia w kraju przeznaczenia oraz dane dostarczenia do odbiorcy docelowego.

Uznać tym samym należy, ze posiadane przez Wnioskodawcę informacje potwierdzające przyjęcie towaru przez adresata przesyłki (nabywcę towarów) mieszkającego poza granicami Unii Europejskiej, a także informacje o wywozie towaru poza granice Unii Europejskiej uzyskane z Poczty (...) odpowiadającej za wysyłkę i dostawę towarów w tym schemacie transportowym, są dokumentami w sposób wystarczający potwierdzającymi wywóz towarów poza granice Unii Europejskiej dla zastosowania stawki 0% VAT z tytułu eksportu.

Mając na uwadze powyższe rozważania oraz powołane przepisy, należy stwierdzić, że brak jest przeszkód by można było czynności dokonywane przez Wnioskodawcę uznać za eksport towarów w rozumieniu art. 2 pkt 8 lit. a ustawy o VAT, tym samym uprawniając Wnioskodawcę do zastosowania stawki podatku w wysokości 0%, o której mowa w art. 41 ust. 4 ustawy o VAT. W obydwu przedstawionych przez Wnioskodawcę sposobach wysyłki, Wnioskodawca dysponuje dokumentami potwierdzającymi wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej. Podobne stanowisko zostało zaprezentowane w interpretacjach indywidualnych:

* Dyrektora KIS z dnia 18 sierpnia 2017 r., nr 0112-KDIL1-3.4012.211.2017.1.JN,

* Dyrektora KIS z dnia 14 grudnia 2018 r., nr 0111-KDIB3-3.4012.289.2018.1.PJ,

* Dyrektora KIS z dnia 8 kwietnia 2020 r., nr 0114-KDIP1-2.4012.37.2020.1.JŻ,

* Dyrektora KIS z dnia 4 sierpnia 2017 r., nr 0114-KDIP1-2.4012.230.2017.1.KT.

Podsumowując, w przypadku dostawy towarów poza terytorium Unii Europejskiej, gdy Wnioskodawca będzie w stanie powiązać dokumenty przewozów z wystawionym na rzecz nabywcy towaru spoza Unii Europejskiej rachunkiem oraz będzie posiadać:

* w przypadku schematu pierwszego (wysyłka kurierem) - komunikat IE-599,

* w przypadku schematu drugiego (wysyłka Pocztą (...)) - kopie dokumentów celnych CN-22 lub CN-23 (w zależności od formy dostawy),

- Wnioskodawca będzie miał możliwość zastosowania stawki podatku 0% dla dokonanej sprzedaży i wykazywania tej sprzedaży jako eksport towarów w deklaracji VAT-7 w poz. 22 deklaracji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy:

* w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego - jest prawidłowe - w zakresie możliwości zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla eksportu towarów w schemacie nr 1,

* w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego - jest nieprawidłowe - w zakresie możliwości zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla eksportu towarów w schemacie nr 2.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

Przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a (art. 2 pkt 1 ustawy).

Na mocy art. 2 pkt 3 ustawy, przez terytorium Unii Europejskiej rozumie się terytoria państw członkowskich Unii Europejskiej (...).

Natomiast przez terytorium państwa trzeciego rozumie się terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3 (art. 2 pkt 5 ustawy).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...) - art. 7 ust. 1 ustawy.

Stosownie do art. 2 pkt 8 ustawy, przez eksport towarów rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez:

a. dostawcę lub na jego rzecz, lub

b. nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę do celów wyposażenia lub zaopatrzenia statków rekreacyjnych oraz turystycznych statków powietrznych lub innych środków transportu służących do celów prywatnych - jeżeli wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych.

Ustawodawca definiując pojęcie eksportu towarów, dokonał rozróżnienia sytuacji, gdy będący przedmiotem wywozu towar jest wywożony przez dostawcę lub na jego rzecz oraz, gdy jest dokonywany przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz. Sytuacja kiedy dostawca lub podmiot przez niego upoważniony sam dokonuje wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej - stanowi tzw. eksport bezpośredni. Eksport pośredni natomiast ma miejsce wówczas, gdy wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej, w wykonaniu dostawy towarów, jest dokonywany przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium Polski lub na jego rzecz.

Należy zauważyć, że art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy przewiduje, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega eksport towarów, jednak z uwagi na terytorialny charakter podatku VAT, opodatkowaniu podlegają wyłącznie czynności, których miejscem świadczenia jest terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, które w przypadku dostaw towarów wysyłanych lub transportowanych wyznacza art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy. Zgodnie z tym przepisem - miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Tylko zatem wywóz towarów, które w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu poza terytorium Unii Europejskiej znajdują się na terytorium kraju, stanowi eksport towarów w rozumieniu art. 2 pkt 8 ustawy, podlegający w Polsce - jako miejscu świadczenia - opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 0%.

W kwestii eksportu towarów wypowiedział się Naczelny Sąd Administracyjny w uchwale z dnia 25 czerwca 2012 r., sygn. akt I FPS 3/12 orzekając, że: "(...) Dla zastosowania przez podatnika stawki 0% w Polsce z tytułu eksportu towaru konieczne jest, aby miejscem dostawy tej czynności była Polska, co wymaga wykazania, że wywóz tego towaru poza obszar Unii Europejskiej następuje - stosownie do art. 22 ust. 1 pkt 1 u.p.t.u. - w ramach transportu, który rozpoczął się na terytorium Polski, w wykonaniu czynności określonej w art. 7 ustawy. Zgłoszenie towaru do procedury wywozu towarów, o której mowa w art. 161 Wspólnotowego Kodeksu Celnego, w krajowym urzędzie celnym należy traktować jako niewątpliwy dowód rozpoczęcia takiego transportu na terytorium Polski, niemający jednak charakteru wyłącznego".

W powyższej uchwale stwierdzono również, " (...) w sytuacji gdy eksport towarów, w rozumieniu art. 2 pkt 8 i art. 22 ust. 1 pkt 1 u.p.t.u. (art. 146 w zw. z art. 32 Dyrektywy 2006/112/WE), stanowi wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty, które w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu poza terytorium Wspólnoty znajdują się na terytorium kraju, oznacza to, że wywóz tych towarów z kraju poza obszar Unii Europejskiej powinien nastąpić w ramach transportu (wysyłki) zasadniczo o nieprzerwanym charakterze. Dla przybliżenia charakteru takiego transportu przydatne może być sięgnięcie do normy art. 83 ust. 3 pkt 1 lit. a u.p.t.u., stanowiącej, że przez usługi transportu międzynarodowego rozumie się przewóz lub inny sposób przemieszczania towarów z miejsca wyjazdu (nadania) na terytorium kraju do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Unii Europejskiej. W sytuacji gdy transport towaru z Polski zostanie przerwany na terytorium innego kraju unijnego i ponownie podjęty w okolicznościach wskazujących, że miejscem jego rozpoczęcia, w celu wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej, jest tenże inny kraj unijny, brak podstaw do stwierdzenia, że eksport tych towarów nastąpił z terytorium Polski. Oznacza to, że w przypadku gdy towar jest transportowany (wysyłany, przemieszczany) z Polski do innego państwa członkowskiego z pominięciem procedury wywozu i tam rozładowany i magazynowany (składowany poza składem celnym), po czym dopiero z tego kraju transportowany (wysyłany) - po zgłoszeniu w nim tegoż towaru do wywozu poza terytorium Unii Europejskiej - nie ma podstaw do stwierdzenia, że wywóz tego towaru poza terytorium Wspólnoty nastąpił z terytorium Polski, gdyż miejscem świadczenia takiej dostawy eksportowej, w rozumieniu art. 22 ust. 1 pkt 1 u.p.t.u. (art. 32 Dyrektywy 2006/112/WE), nie jest w takiej sytuacji Polska, lecz tenże kraj unijny, w którym znajdują się eksportowane towary w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów do nabywcy poza terytorium Unii Europejskiej. Nie są zatem w tym przypadku spełnione przesłanki do stwierdzenia eksportu takiego towaru w Polsce, a tym samym do stosowania z tego tytułu stawki 0%".

Z powyższego nie wynika, że podlegający eksportowi towar musi opuścić terytorium Unii Europejskiej za pośrednictwem krajowego granicznego urzędu celnego, gdyż może to nastąpić poprzez każdy unijny urząd celny, lecz niezbędnym jest, aby transport (wysyłka) tego towaru, przed opuszczeniem terytorium Unii Europejskiej, rozpoczął się na terytorium Polski oraz istotne jest, aby transport miał nieprzerwany charakter. Przy czym nie chodzi tutaj o aspekt fizyczny tego transportu, czyli o to aby transportu dokonywał np. tylko jeden podmiot (np. spedytor) czy też towar nie mógł być przeładowany, czy chwilowo składowany. Istotne jest, aby przeznaczeniem nadanego towaru było tylko jego wywiezienie z terytorium Unii Europejskiej.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji i sprzedaży rękodzieła dla odbiorców głównie indywidualnych w dowolnym kraju. Z uwagi na fakt przekroczenia limitu określonego w art. 113 ust. 1 ustawy, Wnioskodawca utracił podmiotowe zwolnienie i od czerwca bieżącego roku, jest podatnikiem VAT czynnym.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności wysyła towary do odbiorców krajowych, unijnych (z terytorium Unii Europejskiej), jak również do odbiorców z państw trzecich (spoza terytorium Unii Europejskiej). Głównym rynkiem zbytu Wnioskodawcy jest terytorium Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej (dalej jako: "USA"). Kanałem marketingu i dystrybucji ww. towarów jest platforma internetowa służąca do marketingu i sprzedaży produktów rękodzieła. Dokonując transakcji zakupu/sprzedaży za pośrednictwem ww. platformy, nabywca - zwykle osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej - dokonuje zakupu poprzez złożenie zamówienia i dokonanie przedpłaty na rzecz sprzedawcy. Sprzedawca zaś, sprzedając za pośrednictwem ww. platformy, na swoim profilu sprzedawcy otrzymuje raport i informację dotyczącą zamówienia pozwalającą wyszczególnić m.in. adres wysyłki, informację o zamówionych produktach oraz status płatności.

Złożone za pośrednictwem platformy zamówienia i otrzymane płatności, Wnioskodawca ewidencjonuje za pomocą paragonu z kasy fiskalnej na podstawie dokumentu sprzedaży - tzw. "zamówienia" otrzymanego za pośrednictwem platformy. Wnioskodawca w celu prawidłowego ewidencjonowania transakcji i możliwości bezproblemowego powiązania danej wysyłki ze sprzedanym towarem podpina pod zamówienie kopię paragonu wystawionego do tego zamówienia.

Sprzedane towary Wnioskodawca wysyła za pośrednictwem firmy kurierskiej i to Wnioskodawca ponosi koszty związane z wysyłką. Z uwagi na fakt, że sprzedaż dokonywana jest głównie na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, sprzedaż dla takich odbiorców jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług (VAT).

Wnioskodawca posiada następujący schemat (nr 1) dystrybucji do odbiorców z państw trzecich (zaistniały stan faktyczny):

Po złożonym zamówieniu i przygotowaniu paczki do wysyłki, Wnioskodawca przekazuje nadaną paczkę kurierowi, który potwierdza jej odbiór od Wnioskodawcy. Firma kurierska następnie dokonuje odprawy celnej paczki i po przekroczeniu granicy Unii Europejskiej uzyskuje komunikat IE-599 z systemu celnego. Wnioskodawca otrzymuje również raport od firmy kurierskiej o dostarczeniu paczki poza terytorium UE na rzecz adresata paczki i informację o dacie dostarczenia. Dzięki możliwości powiązania adresata z paczką (numer śledzenia paczki) Wnioskodawca na każdym etapie wysyłki ma możliwość sprawdzenia jej statusu, gdzie będzie podana również data dostawy do odbiorcy. Na bazie takich informacji Wnioskodawca jest więc w stanie powiązać konkretną paczkę z dokumentem sprzedaży - rachunkiem (paragonem fiskalnym), jaki wystawił na rzecz tego odbiorcy (z kraju poza UE), w momencie, w jakim klient ten dokonał przedpłaty na poczet dostawy.

Alternatywnie - jako zdarzenie przyszłe - Wnioskodawca rozważa wysyłanie paczek za pośrednictwem operatora Poczty (...) (schemat nr 2). W tym wariancie, po naddaniu paczki na poczcie, Wnioskodawca otrzymywać będzie numer nadania i za jego pośrednictwem, na portalu Poczty (...) Wnioskodawca będzie mógł śledzić kolejne fazy procesu dostawy do adresata. Wnioskodawca wskazuje, że nie będzie wysyłał przesyłki zbiorczej, zaś pojedyncze (indywidualne) paczki - każda na rzecz konkretnego odbiorcy. Każda paczka będzie miała więc na liście przewozowym wskazany dokładny adres dostawy, uwzględniający kraj docelowy dostarczenia. W trakcie śledzenia paczki Wnioskodawca uzyskiwał będzie, co do zasady, informacje (data i godzina): nadania przez niego przesyłki, wysłania przesyłki z Polski, zwolnienia przez urząd celny, przyjęcia przesyłki w kraju przeznaczenia, dostarczenia do adresata. Oczywiście, w zależności od kraju przeznaczenia komunikaty te mogą się różnić, bowiem poza granicami Polski, obowiązek dostarczenia paczki przejmuje odpowiednik Poczty (...) w kraju przeznaczenia i to od nich zależy uaktualnienie ww. statusu. Niezależnie od zmian statusu, bezsprzecznym faktem opuszczenia terytorium Unii Europejskiej w przypadku tego schematu dostawy (za pośrednictwem Poczty (...)) są dwa komunikaty:

* "Przyjęcie przesyłki w kraju przeznaczenia",

* "Dostarczenie".

Wątpliwości Wnioskodawcy w analizowanej sprawie dotyczą w pierwszej kolejności określenia, czy może On zastosować stawkę 0% dla eksportu towarów, w sytuacji, gdy posiada komunikat IE-599 dotyczący konkretnej wysyłki poza terytorium UE (schemat nr 1).

Mając na względzie okoliczności przedstawione w schemacie nr 1 należy stwierdzić, że opisane transakcje sprzedaży towarów spełniają warunek podstawowy do uznania ich za eksport towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 ustawy, ponieważ miejscem rozpoczęcia wywozu jest terytorium Polski, a wywóz towarów z Polski poza terytorium Unii Europejskiej następuje w ramach transportu o nieprzerwanym charakterze.

Jednak, aby spełniona została definicja eksportu, w myśl ww. przepisu oraz jego opodatkowanie stawką podatku w wysokości 0%, konieczne jest spełnienie również warunku dotyczącego potwierdzenia wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej.

Spełnienie tego warunku ma gwarantować, że faktycznie nastąpił wywóz towarów i że bez ich powrotnego przywozu nie będą one przedmiotem dostawy na terytorium kraju, która poprzez zastosowanie stawki 0% byłaby faktycznie nieopodatkowana.

Stawka podatku - stosownie do treści art. 41 ust. 1 ustawy - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

W świetle art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Podkreślić należy, że zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi.

Jedną z czynności, która korzysta z obniżonej stawki podatku od towarów i usług jest eksport towarów.

W myśl przepisu art. 41 ust. 4 ustawy, w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a, stawka podatku wynosi 0%.

Jednakże zgodnie z art. 41 ust. 6 ustawy, stawkę podatku 0% stosuje się w eksporcie towarów, o którym mowa w ust. 4 i 5, pod warunkiem że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej.

Na podstawie art. 41 ust. 6a ustawy, dokumentem, o którym mowa w ust. 6, jest w szczególności:

Jak wskazuje art. 41 ust. 6 ustawy, aby podatnik miał prawo zastosować stawkę podatku w wysokości 0% do eksportu towarów, przed terminem do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, musi posiadać dokument potwierdzający wywóz tych towarów poza terytorium Unii Europejskiej.

Natomiast katalog dokumentów wskazany w art. 41 ust. 6a ustawy jest otwarty, co oznacza, że podatnik dla wykazania eksportu może posłużyć się każdym dokumentem, który jednoznacznie i w sposób niebudzący wątpliwości potwierdza wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej.

Jak wskazał Wnioskodawca, przekazuje On nadaną paczkę kurierowi, który potwierdza jej odbiór. Firma kurierska następnie dokonuje odprawy celnej paczki i po przekroczeniu granicy Unii Europejskiej uzyskuje komunikat IE-599 z systemu celnego. Wnioskodawca otrzymuje również raport od firmy kurierskiej o dostarczeniu paczki poza terytorium UE na rzecz adresata paczki i informację o dacie dostarczenia. Dzięki możliwości powiązania adresata z paczką (numer śledzenia paczki) Wnioskodawca na każdym etapie wysyłki ma możliwość sprawdzenia jej statusu, gdzie będzie podana również data dostawy do odbiorcy.

Biorąc pod uwagę przedstawione okoliczności sprawy należy stwierdzić, że otrzymany komunikat IE-599 z systemu celnego oraz raport od firmy kurierskiej z którego - jak wskazał Wnioskodawca - wynika, że towar opuścił terytorium Unii Europejskiej, stanowi dokument potwierdzający wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej, po otrzymaniu którego Wnioskodawca jest uprawniony do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla sprzedawanych towarów.

Ad 1.

Odpowiadając zatem na pytanie Wnioskodawcy należy stwierdzić, że w przypadku dostarczenia przesyłki do odbiorcy z państwa trzeciego (spoza terytorium UE), w sytuacji, gdy Wnioskodawca posiada komunikat IE-599 dotyczący konkretnej wysyłki poza terytorium UE (schemat nr 1), Wnioskodawca może dla takiej sprzedaży zastosować stawkę 0% dla eksportu towarów, na podstawie art. 41 ust. 4 w zw. z ust. 6 i 6a ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Ponadto, wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą stwierdzenia, czy w przypadku sprzedaży towarów na rzecz odbiorcy z państwa trzeciego (spoza terytorium UE), wystarczające do zastosowania stawki 0% dla eksportu towarów będzie posiadanie przez Wnioskodawcę komunikatów celnych CN 22 i CN 23, które generowane są przez Pocztę (...) dla paczek indywidualnych (schemat nr 2).

Wnioskodawca wskazał, że w schemacie nr 2, po naddaniu paczki na poczcie, otrzymywać będzie numer nadania i za jego pośrednictwem, na portalu Poczty (...) będzie mógł śledzić kolejne fazy procesu dostawy do adresata. Wnioskodawca będzie wysyłał pojedyncze (indywidualne) paczki - każda na rzecz konkretnego odbiorcy. Każda paczka będzie miała więc na liście przewozowym wskazany dokładny adres dostawy, uwzględniający kraj docelowy dostarczenia. W trakcie śledzenia paczki Wnioskodawca uzyskiwał będzie, co do zasady, informacje (data i godzina): nadania przez niego przesyłki, wysłania przesyłki z Polski, zwolnienia przez urząd celny, przyjęcia przesyłki w kraju przeznaczenia, dostarczenia do adresata. Oczywiście, w zależności od kraju przeznaczenia komunikaty te mogą się różnić, bowiem poza granicami Polski, obowiązek dostarczenia paczki przejmuje odpowiednik Poczty (...) w kraju przeznaczenia i to od nich zależy uaktualnienie ww. statusu. Niezależnie od zmian statusu, bezsprzecznym faktem opuszczenia terytorium Unii Europejskiej w przypadku tego schematu dostawy (za pośrednictwem Poczty (...)) są dwa komunikaty "Przyjęcie przesyłki w kraju przeznaczenia" oraz "Dostarczenie".

Należy podkreślić, że aby uznać daną czynność za eksport towarów muszą wystąpić łącznie następujące przesłanki:

* ma miejsce dostawa towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez dostawcę lub na jego rzecz (eksport bezpośredni) lub przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz (eksport pośredni),

* wywóz towarów musi być potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych.

Niespełnienie jakiejkolwiek z wymienionych przesłanek powoduje, że nie dochodzi do eksportu towarów w rozumieniu przepisów.

W świetle powyższego należy zauważyć, że kwestię dokonywania zgłoszeń celnych w obrocie pocztowym reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 sierpnia 2016 r. w sprawie zgłoszeń celnych w obrocie pocztowym (Dz. U. z 2016 r. poz. 1293).

W myśl § 5 pkt 1 cyt. rozporządzenia, przesyłki pocztowe, o których mowa w art. 138 akapit pierwszy lit. f oraz art. 144 akapit pierwszy rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2015/2446 z dnia 28 lipca 2015 r. uzupełniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 w odniesieniu do szczegółowych zasad dotyczących niektórych przepisów unijnego kodeksu celnego (Dz.Urz.UE.L 343 z 29.12.2015, str. 1, z późn. zm.), zwanego dalej "rozporządzeniem delegowanym", wprowadzone na obszar celny Unii i przeznaczone dla osób fizycznych, są przedstawiane wraz z deklaracjami celnymi CN 22 lub CN 23.

Na mocy § 5 pkt 2 ww. rozporządzenia, przesyłki pocztowe przeznaczone dla przedsiębiorców są przedstawiane wraz z deklaracjami celnymi CN 22 lub CN 23 i dokumentami handlowymi.

Z powyższego wynika, że przesyłki pocztowe, których wartość nie przekracza 1.000 EUR, zawierające towary wysyłane poza obszar celny Unii Europejskiej, podlegające należnościom celnym wywozowym, przedstawiane są organom celnym przez urzędy pocztowe dokonujące wymiany poczty z zagranicą wraz z deklaracjami celnymi CN 22 lub CN 23.

Zgodnie z § 9 pkt 1 powołanego rozporządzenia, przesyłki pocztowe, o których mowa w art. 141 ust. 4 rozporządzenia delegowanego, jeżeli zawierają towary przeznaczone do wywozu poza obszar celny Unii, w stosunku do których istnieje obowiązek uiszczenia należności wywozowych, są przedstawiane organom celnym przez urzędy pocztowe dokonujące wymiany poczty z zagranicą wraz z deklaracjami celnymi CN 22 lub CN 23.

Stosownie do § 9 pkt 2 ww. rozporządzenia, organ celny wystawia "Dokument potwierdzający dokonanie zgłoszenia celnego - obrót pocztowy (wywóz)" w trzech egzemplarzach, według wzoru określonego w załączniku nr 2 do rozporządzenia.

Z powyższego wynika, że deklaracje celne CN 22 i CN 23 nie są dokumentami potwierdzającymi wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej, a dokumentami, na podstawie których tworzony jest "Dokument potwierdzający dokonanie zgłoszenia celnego - obrót pocztowy (wywóz)", czyli dokument niezbędny do dokonania zgłoszenia celnego. Dopiero po otrzymaniu kompletu dokumentów przez organ celny, zgłoszenie celne zostaje przyjęte, a towar zwolniony do wywozu.

Mając na uwadze okoliczności przedstawione w schemacie nr 2 oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że brak jest prawnej możliwości uznania tej czynności za eksport towarów w rozumieniu art. 2 pkt 8 lit. a ustawy, uprawniający do zastosowania stawki podatku w wysokości 0%, o której mowa w art. 41 ust. 4 ustawy. W przedstawionym powyżej sposobie wysyłki Wnioskodawca nie dysponuje dokumentem otrzymanym od właściwego organu celnego, potwierdzającym wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej. Posiadane bowiem przez Wnioskodawcę informacje potwierdzające datę wysłania przesyłki z Polski, zwolnienia przez urząd celny, przyjęcia przesyłki w kraju przeznaczenia, dostarczenia do adresata mieszkającego poza granicami Unii Europejskiej, uzyskane z Poczty (...) - nie są dokumentami potwierdzającymi wywóz towarów potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych.

W konsekwencji, w przypadku dostawy towarów poza terytorium Unii Europejskiej wg schematu nr 2, posiadając wyłącznie deklaracje celne CN 22 i CN 23 oraz dwa komunikaty uzyskane z Poczty (...): "Przyjęcie przesyłki w kraju przeznaczenia" lub "Dostarczenie", Wnioskodawca nie będzie miał możliwości zastosowania stawki podatku w wysokości 0%.

Ad 2.

Podsumowując, w przypadku sprzedaży towarów przez Wnioskodawcę na rzecz odbiorcy z państwa trzeciego (spoza terytorium UE), nie będzie wystarczające do zastosowania stawki 0% dla eksportu towarów posiadanie przez Wnioskodawcę komunikatów celnych CN 22 i CN 23, które generowane są przez Pocztę (...) dla paczek indywidualnych zgodnie ze schematem nr 2, gdyż dostawa ta nie będzie spełniała definicji eksportu towarów, o której mowa w art. 2 pkt 8 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 jest nieprawidłowe.

Zauważyć należy, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Odnosząc się do powołanych interpretacji należy wskazać, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego, co oznacza, że należy je traktować indywidualnie. Ponadto należy nadmienić, że interpretacja z dnia 18 sierpnia 2017 r., nr 0112-KDIL1-3.4012.211.2017.1.JN potwierdza stanowisko Organu zaprezentowane w niniejszej interpretacji.

Interpretacja dotyczy:

* zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,

* zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.