0111-KDIB3-2.4012.516.2020.1.MN - Ulga na zakup kasy rejestrującej.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 28 sierpnia 2020 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0111-KDIB3-2.4012.516.2020.1.MN Ulga na zakup kasy rejestrującej.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 czerwca 2020 r. (data wpływu 30 czerwca 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do skorzystania z ulgi na zakup kasy rejestrującej w ramach obecnie prowadzonej działalności gospodarczej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 czerwca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadził działalność gospodarczą pod firmą P. Firma Handlowo - Usługowa "L." numer NIP: XXX, numer REGON: XXX.

Stałym miejscem wykonywania działalności gospodarczej było województwo XXX, powiat XXX, gmina XXX, miejscowość XXX, ul. XXX, nr XXX. Z kolei adresem do doręczeń było województwo XXX, powiat XXX, gmina XXX, miejscowość XXX, ul. XXX, nr XXX.

Wnioskodawca rozpoczął wykonywanie działalności gospodarczej wraz z dniem 1 grudnia 2006 r. Natomiast zaprzestał wykonywania działalności gospodarczej dnia 11 czerwca 2018 r.

Przeważająca działalność gospodarcza (wg kodów PKD) polegała na: * 47.79.Z Sprzedaż detaliczna artykułów używanych prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach.

Nadto wykonywana była również działalność gospodarcza następujących kodów PKD 47.79.Z, 32.12.Z, 45.11.Z, 46.72.Z, 47.43.Z, 47.54.Z, 47.62.Z, 47.77.Z, 47.91.Z, 52.10.B, 96.03.Z

W toku prowadzenia działalności gospodarczej Wnioskodawca zakupił kasę rejestrującą, a następnie skorzystał z ulgi na zakup kasy fiskalnej na podstawie art. 111 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: u.p.t.u.), w brzmieniu z dnia zakupu kasy rejestrującej.

Następnie dnia 12 czerwca 2018 r. dokonano wykreślenia wpisu działalności gospodarczej Wnioskodawcy z CEIDG z uwagi na likwidację przedsiębiorstwa.

Następnie Wnioskodawca rozpoczął prowadzenie nowej działalności gospodarczej pod firmą K., ze stałym miejscem wykonywania działalności gospodarczej mieszczącym się w województwie XXX, powiat XXX, gmina XXX, miejscowość XXX, ul. XXX, nr XXX, adres do doręczeń jest tożsamy z miejscem wykonywania działalności.

Wnioskodawca rozpoczął wykonywanie działalności dnia 10 stycznia 2020 r.

Przeważająca działalność gospodarcza (wg kodów PKD) sprowadza się do: * 96.02.Z Fryzjerstwo i pozostałe zabiegi kosmetyczne

Natomiast w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykonywana jest także działalność wg. następujących kodów PKD: 96.02.Z, 96.09.Z.

Na dzień złożenia niniejszego wniosku status indywidualnej działalności jest aktywny.

Wnioskodawca w toku prowadzonej działalności gospodarczej zakupiła kasę rejestrującą i zamierza skorzystać z ulgi na zakup kasy rejestrującej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy wobec powyższego stanu faktycznego Wnioskodawca może skorzystać z ulgi na zakup kasy rejestrującej w ramach obecnie prowadzonej działalności gospodarczej, pomimo skorzystania z tej ulgi w ramach innej, obecnie zakończonej działalności gospodarczej?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy, może on skorzystać z ulgi na zakup kasy rejestrującej w ramach obecnie prowadzonej działalności gospodarczej, pomimo skorzystania z tej ulgi w ramach innej, obecnie zakończonej działalności gospodarczej.

Na wstępie zauważyć należy, iż Wnioskodawca obecnie prowadzi działalność gospodarczą, którą wykonuje od dnia 10 stycznia 2020 r., w porównaniu z uprzednio prowadzoną oraz zamkniętą działalnością gospodarczą:

* według innego kodu przeważającej działalność gospodarczej,

* według innych kodów pozostałych działalności,

* w innym miejscu wykonywania działalności,

* z innym adresem do doręczeń,

* w innym segmencie rynku,

* pod inną firmą,

* wykorzystując odmienne formy i metody prowadzenia działalności gospodarczej.

Co jednoznacznie wskazuje, iż należy obecnie prowadzoną działalność oraz uprzednio prowadzą działalność traktować odrębnie w zakresie możliwości zastosowania ulgi na zakup kasy rejestrującej.

Przechodząc do przepisów u.p.t.u. należy w pierwszej kolejności odnieść do art. 111 ust. 1 u.p.t.u.

1. Podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

oraz ust. 4 tegoż przepisu,

4. Podatnicy, u których:

1.

powstał obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży i którzy w obowiązujących terminach rozpoczęli prowadzenie ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących, o których mowa w ust. 6a,

2.

nie powstał obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży i którzy rozpoczęli prowadzenie ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących, o których mowa w ust. 6a, oraz dotychczas nie używali kas rejestrujących lub kas, o których mowa w art. 145a ust. 1, do prowadzenia ewidencji sprzedaży

* mają prawo do odliczenia od podatku należnego kwoty wydanej na zakup każdej z kas rejestrujących, w wysokości 90% jej ceny zakupu (bez podatku), nie więcej jednak niż 700 zł, a w przypadku gdy kwota ta jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, mają prawo do zwrotu ich różnicy na rachunek bankowy podatnika w banku mającym siedzibę na terytorium kraju lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem, lub do odliczenia od podatku należnego tej różnicy za następne okresy rozliczeniowe, pod warunkiem że zakup kas rejestrujących nastąpił nie później niż w terminie 6 miesięcy od dnia rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji.

a także ust. 7

7. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia:

1.

określi warunki, sposób i tryb odliczania od podatku należnego lub zwrotu kwot, o których mowa w ust. 4 i 5, uwzględniając obowiązki podatników związane ze składaniem deklaracji podatkowej oraz przeciwdziałanie nadużyciom związanym z odliczeniem albo zwrotem tych kwot;

2.

określi warunki i tryb zwrotu przez podatnika kwot, o których mowa w ust. 6, oraz inne przypadki naruszenia warunków związanych z ich odliczeniem albo zwrotem, powodujące konieczność dokonania przez podatnika zwrotu, uwzględniając okres używania kas rejestrujących, przestrzeganie przez podatników obowiązków związanych z używaniem tych kas oraz konieczność zapewnienia kontroli realizacji nałożonego na podatników obowiązku zwrotu odliczonych albo zwróconych im kwot wydanych na zakup kas rejestrujących w przypadku naruszenia warunków związanych z odliczeniem albo zwrotem tych kwot;

3.

może podwyższyć wysokość odliczenia lub zwrotu kwoty wydanej na zakup kas rejestrujących, uwzględniając wydatki związane z ich zakupem.

Biorąc pod uwagę przepisy u.p.t.u., a zwłaszcza art. 111 ust. 7 u.p.t.u. należy wskazać na akt wykonawczy tj. rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 29 kwietnia 2019 r. w sprawie odliczania lub zwrotu kwot wydanych na zakup kas rejestrujących oraz zwrotu tych kwot przez podatnika, które weszło w życie dnia 1 maja 2019 r. (dalej: Rozporządzenie)

1. Odliczenie kwoty wydanej na zakup kasy rejestrującej, o której mowa w art. 111 ust. 4 ustawy, zwanej dalej "kwotą wydaną na zakup", lub jej zwrot następuje pod warunkiem:

* rozpoczęcia prowadzenia ewidencji sprzedaży przez podatnika przy użyciu kasy rejestrującej zakupionej w okresie obowiązywania potwierdzenia, o którym mowa w art. 111 ust. 6b ustawy;

* posiadania przez podatnika faktury potwierdzającej zakup kasy rejestrującej oraz dowodu zapłaty całej należności za jej zakup.

2. W przypadku podatników prowadzących ewidencję sprzedaży przy użyciu więcej niż jednej kasy rejestrującej odliczenie lub zwrot, o którym mowa w ust. 1, na zakup każdej z tych kas następuje dodatkowo pod warunkiem rozpoczęcia prowadzenia ewidencji przy użyciu każdej kasy rejestrującej w każdym punkcie sprzedaży nie później niż w okresie 6 miesięcy od dnia rozpoczęcia prowadzenia ewidencji sprzedaży przez podatnika.

Analizując powyższe przepisy u.p.t.u. oraz Rozporządzenia Wnioskodawca stwierdza, iż może dokonać odliczenia wydatków poniesionych na zakup kasy rejestrującej ponownie w ramach obecnie prowadzonej działalności gospodarczej zgodnie z terminami oraz wysokością tychże wydatków wynikających z u.p.t.u.

Co więcej zauważyć należy, iż wykładnia językowa przepisów u.p.t.u. w tym zakresie nie daje jednoznacznych wyników co do tego czy ulga na zakup kasy rejestrującej ma charakter jednorazowy w odniesieniu do tegoż samego podatnika. Stanowisko to znajduje potwierdzenie w Wyroku Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 17 grudnia 2008 r., sygn. akt I SA/Sz 520/08: "(...) wykładnia językowa przepisu art. 111 ust. 4 (...) ustawy (o podatku od towarów i usług) nie wskazuje jednoznacznie, iż z (możliwości odliczenia wydatków poniesionych na zakup kasy rejestrującej podatnik może korzystać tylko raz, niezależnie od zaistniałych okoliczności faktycznych lub prawnych. Użyte w tym przepisie określenie "rozpoczną ewidencjonowanie (...) w obowiązujących terminach" nie wyklucza takiego rozumienia tego przepisu, iż także wobec jednego podatnika, z powodów prawnych lub faktycznych, może powstać nowy (drugi, dodatkowy) "obowiązujący" termin ewidencjonowania. (...) takiej interpretacji nie wyklucza także dalsze określenie wyrażone w tym przepisie, iż ulga dotyczy: "(...) każdej z kas rejestrujących zgłoszonych na dzień rozpoczęcia (powstania obowiązku) ewidencjonowania".

Użyte w nawiasie dodatkowe określenie nie wskazuje jednoznacznie, że chodzi tutaj o pierwszy (jedyny) moment powstania obowiązku ewidencjonowania, lecz stanowi podkreślenie, że istotnym warunkiem prawa do ulgi jest zgłoszenie tych kas w określonym terminie, to jest na dzień rozpoczęcia ewidencjonowania, który musi być zgodny (w każdym razie nie może być późniejszy) z dniem powstania obowiązku ewidencjonowania."

Wobec tego, iż rezultaty wykładni osiągnięte przy pomocy wykładni językowej (gramatycznej) nie dają jednoznacznych wyników, zasadnym jest odejście od tego rodzaju wykładni na rzecz wykładni celowościowej. W tym samym wyroku Sąd stwierdził, iż "wobec niejednoznaczności rezultatów wyników wykładni językowej do prawidłowego zrozumienia i zastosowania omawianego przepisu ustawy konieczne jest sięgnięcie do wykładni logicznej, a przede wszystkim celowościowej."

W konkluzji biorąc pod uwagę powyższe rozważania wskazać należy, iż dzień rozpoczęcia (powstania obowiązku) ewidencjonowania, o którym mowa w art. 111 ust. 4 u.p.t.u., odnosi się do rozpoczęcia ewidencjonowania w nowo rozpoczętej działalności, co znajduje potwierdzenie w powyższym wyroku. Wnioskodawca jednocześnie wskazuje na późniejszy wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 30 września 2015 r. (sygn. akt I SA/Ol 437/15), który stanowi potwierdzenie przywołanego orzeczenia, a zarazem rozwinięcie problematyki zastosowania ulgi przez podatnika ubiegającego się o ulgę z tytułu zakupu kasy fiskalnej.

" (...) Nie można ograniczać prawa do ulgi z tytułu zakupu kasy fiskalnej wyłącznie do sytuacji podatnika, który nie prowadził wcześniej sprzedaży za pomocą urządzenia rejestrującego, jak wywiódł organ I instancji, co poparł organ odwoławczy. Stanowi to w istocie ograniczenie dostępu do prawa skorzystania z ulgi z tytułu zakupu kasy fiskalnej i ogranicza wolność działalności gospodarczej.

W tej sytuacji pozbawienie prawa zwrotu kwoty 700 zł wydatkowanej na zakup kasy rejestrującej wobec uznania przez organy obu instancji ciągłości działalności gospodarczej skarżącej: zlikwidowanej i podjętej na nowo po ponad czternastu latach działalności o innym profilu, nie znajduje uzasadnienia. Nie ma oparcia w treści art. 111 ust. 4 u.p.t.u. stanowisko Organu, że prawo do ulgi z tytułu zakupu kasy fiskalnej ma wyłącznie podatnik, który nie prowadził wcześniej sprzedaży za pomocą urządzenia rejestrującego. Nie ma też takiego oparcia w omawiany przepisie stanowisko Organu, że prawo do takiej ulgi, w przypadku osób fizycznych, może być przyznane tylko jednorazowo. Takie dodatkowe warunki, sformułowane przez Organ, nie wynikały z treści przepisu prawnego, który miał zastosowanie w rozpoznawanej sprawie."

Wskazać zatem należy, iż wykładnia celowościowa w niniejszej sprawie znajdzie zastosowanie z uwagi na niejednoznaczny charakter przepisów prawa warunkujących możliwość zastosowania ulgi na zakup kasy rejestrującej oraz niejednoznaczne rezultaty wykładni gramatycznej (językowej).

Co więcej zauważyć należy, iż polskie ustawy nie wskazują kolejności stosowania dyrektyw wykładni (Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 20 października 2016 r., sygn. akt II FSK 1582/16), co za tym idzie dobór dyrektyw wykładni uzależniony jest charakteru przepisów prawa podatkowego oraz danej sytuacji faktycznej.

Zauważyć należy, iż działanie Wnioskodawcy polegające na zamiarze skorzystania z ulgi podatkowej przewidzianej przepisami prawa podatkowego należy rozumieć jako działanie typowe dla podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą, co koresponduje z istotą wykładni gospodarczej przepisów prawa podatkowego, wedle której "podatnik działa i powinien działać w sposób typowy dla podmiotów prowadzących działalność gospodarczą" (Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 20 kwietnia 2017 r., II FSK 703/15, LEX nr 2299019.)

Wykładnia gospodarcza w ujęciu "progospodarczym" to taki rodzaj wykładni, "wedle której interpretacja przepisów podatkowych powinna mieć na uwadze realia gospodarcze, w których jest wykonywana" (Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 26 lipca 2017 r., II FSK 1793/15, LEX nr 2350260). W przywołanym orzeczeniu Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 20 kwietnia 2017 r. zauważyć można, iż "postuluje się interpretowanie prawa podatkowego w oparciu o tzw. wykładnię gospodarczą" (II FSK 703/15).

Co należy rozumieć zgodnie z definicją pochodzącą ze słownik języka polskiego, słowo "postulować" oznacza proponować coś lub domagać się czegoś (Słownik języka polskiego, red. M. Szymczak, Warszawa 1979, s. 846.).

Mając na względzie przywołane orzecznictwo Naczelnego Sądu Administracyjnego oraz stanowiska wyrażane w doktrynie należy zauważyć, iż rola wykładni gospodarczej nieustannie wzrasta i zyskuje w procesie interpretacji przepisów prawa podatkowego dokonywanej tak przez podatników jak i organy skarbowe.

W niniejszej sprawie wobec niejednoznacznych wyników wykładni językowej (gramatycznej), wskazań z orzecznictwa sądów administracyjnych oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego należało oprzeć się o rezultaty wykładni celowościowej (logicznej) przepisów prawa podatkowego, posiłkując się pomocniczo wykładnią gospodarczą i jej rezultatami.

W wyniku zastosowanych tychże rodzajów wykładni należy jednoznacznie wskazać, iż Wnioskodawcy w przedstawionym stanie faktycznym niewątpliwie przysługuje prawo do zastosowania ulgi z tytułu zakupu kasy fiskalnej na podstawie art. 111 ust. 4 u.p.t.u. oraz Rozporządzenia.

Co jednak najistotniejsze podatnicy prowadzący działalność gospodarczą powinni być traktowani jednakowo na gruncie przepisów prawa podatkowego zwłaszcza w zakresie możliwości skorzystania z ulg podatkowych.

Prowadzenie działalności gospodarczej jest ściśle związane z aktualną sytuacją rynkową w danym sektorze, występującymi popytem oraz podażą. Co za tym idzie podatnicy dostosowują swoje działania do tychże zjawisk, w wyniku czego Wnioskodawca zakończył działalność gospodarczą w jednym sektorze, by po czasie rozpocząć ją w innym sektorze rynkowym.

Fakt prowadzenia działalności gospodarczej to pewien obiektywny stan, z którym wiążą się określone obowiązki jak i prawa podatnika. Prawo do skorzystania z ulgi podatkowej należy uznać za jedno z podstawowych prawa podatnika.

Okoliczność prowadzenia działalności gospodarczej w sposób ciągły, nieprzerwany oraz okoliczność prowadzenia działalności gospodarczej przez podatnika ponownie, po uprzednim zakończeniu działalności gospodarczej nie może prowadzić do zróżnicowania sytuacji prawnej podatnika (przedsiębiorcy) w zakresie możliwości skorzystania z ulgi na zakup kasy rejestrującej.

Co więcej zauważyć należy, iż przepisy prawa podatkowego wprowadzają określone terminy podług których to podatnicy są zobligowani do wymiany kas rejestrujących zgodnie z ze zmieniającymi się przepisami prawa podatkowym.

W związku z powyższym jako niedopuszczalne różnicowanie sytuacji prawnej podatnika należałoby uznać niemożliwość skorzystania z ulgi na zakup kasy rejestrującej przez podatnika, który w ramach ponownie rozpoczętej działalności gospodarczej zakupił kasę rejestrującą (zgodnie i według przepisów prawa podatkowego) i zamierzał skorzystać ze wskazanej ulgi.

Wobec powyższego a contrario uznać należy, iż w zdaniem Wnioskodawcy będzie przysługiwać mu prawo do skorzystania z ulgi na zakup kasy rejestrującej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z zapisu art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą". Zgodnie z tym przepisem, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy użyciu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Przez sprzedaż, w myśl art. 2 pkt 22 ustawy, rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Należy wskazać, że od dnia 1 maja 2019 r. obowiązuje ustawa z dnia 15 marca 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy - Prawo o miarach (Dz. U. z 2019 r. poz. 675), dalej "ustawa zmieniająca", wprowadzająca zmiany w zakresie przepisów dotyczących kas rejestrujących.

Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku od towarów i usług zmiany w zakresie kas rejestrujących. Ustawa ta zakłada m.in. możliwość, a dla podatników prowadzących działalność gospodarczą w określonych w ustawie wrażliwych branżach - obowiązek stosowania nowego rodzaju kas rejestrujących (kas on-line) w celu prowadzenia ewidencji sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Kasy online wyposażone są w nowe funkcjonalności umożliwiające, oprócz zapisu w pamięci fiskalnej i chronionej kasy, również przekazywanie w sposób ciągły, zautomatyzowany i bezpośredni danych rejestrowanych przy ich użyciu z prowadzonej ewidencji oraz danych o zdarzeniach mających znaczenie dla pracy kas do systemu teleinformatycznego Centralnego Repozytorium Kas.

W myśl art. 111a ust. 3 ustawy, kasy rejestrujące łączą się z Centralnym Repozytorium Kas za pośrednictwem sieci telekomunikacyjnej w sposób, który zapewnia:

1.

przesyłanie danych z kas rejestrujących do Centralnego Repozytorium Kas w sposób bezpośredni, ciągły, zautomatyzowany lub na żądanie Szefa Krajowej Administracji Skarbowej, w postaci elektronicznej odpowiadającej strukturze logicznej, o której mowa w art. 193a § 2 Ordynacji podatkowej;

2.

przesyłanie poleceń z Centralnego Repozytorium Kas do kas rejestrujących, dotyczących pracy kas, i ich odbiór przez te kasy:

a.

związanych z fiskalizacją kasy rejestrującej,

b.

obejmujących określenie:

* sposobu i zakresu przesyłania danych z tej kasy,

* sposobu pracy kasy rejestrującej,

c.

zapewniających prawidłowość pracy kasy rejestrującej.

Artykuł 111 ust. 6a ustawy określa wymagania i zasady działania, którym powinny odpowiadać kasy on-line. W myśl przywołanego przepisu, kasa rejestrująca musi zapewniać prawidłowe zaewidencjonowanie, przechowywanie i bezpieczne przesyłanie danych z kasy rejestrującej na zewnętrzne nośniki danych oraz umożliwiać połączenie i przesyłanie danych między kasą rejestrującą a Centralnym Repozytorium Kas określonych w art. 111a ust. 3 (...).

Pojęcie "kasa fiskalna on-line" zdefiniowane zostało w § 2 pkt 6 rozporządzenia z dnia 29 kwietnia 2019 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2019 r. poz. 816), który odwołuje się do treści znowelizowanej ustawy, wskazując, że przez kasę on-line rozumie się kasę o której mowa w art. 111 ust. 6a ustawy.

Jak wyżej wskazano znowelizowana ustawa o podatku od towarów i usług wskazuje terminy i grupy podatników, których dotyczy obowiązek posiadania kasy online. Natomiast podatnicy, prowadzący działalność w innych obszarach niż określone w ustawie, nie zostali zobowiązani do posiadania kas fiskalnych online. W ich przypadku ewidencja sprzedaży może być prowadzona z wykorzystaniem dotychczas stosowanych "tradycyjnych" kas fiskalnych. Zgodnie bowiem z art. 145a, ust. 1, z zastrzeżeniem art. 145b, podatnicy mogą prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii, które nie umożliwiają połączenia i przesyłania danych między kasą rejestrującą a Centralnym Repozytorium Kas, określonych w art. 111a ust. 3.

W myśl art. 145b ust. 1 pkt 3 lit. a i b ustawy, podatnicy mogą prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii w terminie do dnia 31 grudnia 2020 r. - do świadczenia usług fryzjerskich, kosmetycznych i kosmetologicznych.

Przepis ust. 1 stosuje się tylko do kas rejestrujących, przy zastosowaniu których jest prowadzona ewidencja sprzedaży w zakresie sprzedaży towarów lub świadczenia usług wymienionych w ust. 1 (art. 145b ust. 2 ustawy).

Z powyższego wynika, że w przypadku podatników prowadzących działalność w innych obszarach niż określone w art. 145b ust. 1 ustawy, ewidencja sprzedaży może być prowadzona z wykorzystaniem dotychczas stosowanych "tradycyjnych" kas fiskalnych. Wprowadzono jednak zapis, zgodnie z którym w kasach rejestrujących z papierowym zapisem kopii nie będzie wymieniana pamięć fiskalna. Oznacza to, że dla takich kas - wraz z zapełnieniem pamięci fiskalnej kasy - konieczna będzie ich wymiana. W okresie do 31 grudnia 2022 r. kasę z papierowym zapisem kopii będzie można wymienić na kasę z elektronicznym zapisem kopii lub na kasę online, po tym okresie natomiast już tylko na kasę online.

Zgodnie z art. 145b ust. 5 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, przedłużać terminy określone w ust. 1 i 3, określając rodzaje czynności, dla których termin został przedłużony, oraz dzień upływu przedłużonego terminu, uwzględniając specyfikę prowadzonej działalności gospodarczej oraz możliwości prowadzenia kontroli celno-skarbowej.

W tym miejscu należy wskazać, że w dniu 19 czerwca 2020 r. weszło w życie rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 10 czerwca 2020 r. w sprawie przedłużenia terminów prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii (Dz. U. , poz. 1059).

Na podstawie § 1 ww. rozporządzenia Przedłuża się terminy, w których podatnicy mogą prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii, o których mowa w art. 145b ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług:

1.

do dnia 31 grudnia 2020 r. - do:

a.

świadczenia usług związanych z wyżywieniem wyłącznie świadczonych przez stacjonarne placówki gastronomiczne, w tym również sezonowo, oraz usług w zakresie krótkotrwałego zakwaterowania,

b.

sprzedaży węgla, brykietu i podobnych paliw stałych wytwarzanych z węgla, węgla brunatnego, koksu i półkoksu przeznaczonych do celów opałowych;

2.

do dnia 30 czerwca 2021 r. - do świadczenia usług:

a.

fryzjerskich,

b.

kosmetycznych i kosmetologicznych,

c.

budowlanych,

d.

w zakresie opieki medycznej świadczonej przez lekarzy i lekarzy dentystów,

e.

prawniczych,

f.

związanych z działalnością obiektów służących poprawie kondycji fizycznej - wyłącznie w zakresie wstępu.

Zgodnie z § 2 ww. rozporządzenia, przedłuża się terminy przyjęte za dzień rozpoczęcia prowadzenia ewidencji, o których mowa w art. 145b ust. 3 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług:

1.

na dzień 1 stycznia 2021 r. - dla podatników, o których mowa w ust. 1 pkt 1;

2.

na dzień 1 lipca 2021 r. - dla podatników, o których mowa w ust. 1 pkt 2.

Tym samym, mając na uwadze zapisy art. 145b ust. 1 oraz art. 145b ust. 3 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia są obligatoryjnie zobowiązani do rozpoczęcia ewidencji za pomocą kas online od 1 stycznia 2021 r., podatnicy, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia są obligatoryjnie zobowiązani do rozpoczęcia ewidencji za pomocą kas online od 1 lipca 2021 r., a zatem są zobowiązani do wymiany wszystkich kas starego typu na kasy online do tego terminu.

Do prowadzenia ewidencji sprzedaży mogą być stosowane wyłącznie kasy rejestrujące, które zostały nabyte w okresie obowiązywania potwierdzenia, o którym mowa w ust. 6b, z uwzględnieniem ust. 3d (art. 111 ust. 3c ustawy o VAT).

Producenci krajowi i podmioty dokonujące wewnątrzwspólnotowego nabycia lub importu kas rejestrujących w celu wprowadzenia ich na terytorium kraju do obrotu są obowiązani do uzyskania dla danego typu kas rejestrujących potwierdzenia Prezesa Głównego Urzędu Miar, że kasy te spełniają funkcje wymienione w ust. 6a i wymagania techniczne dla kas rejestrujących (art. 111 ust. 6b ustawy o VAT).

Na mocy art. 111 ust. 4 ustawy o VAT podatnicy, u których:

1. powstał obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży i którzy w obowiązujących terminach rozpoczęli prowadzenie ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących, o których mowa w ust. 6a (online),

2. nie powstał obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży i którzy rozpoczęli prowadzenie ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących, o których mowa w ust. 6a, oraz dotychczas nie używali kas rejestrujących lub kas, o których mowa w art. 145a ust. 1, do prowadzenia ewidencji sprzedaży - mają prawo do odliczenia od podatku należnego kwoty wydanej na zakup każdej z kas rejestrujących, w wysokości 90% jej ceny zakupu (bez podatku), nie więcej jednak niż 700 zł, a w przypadku gdy kwota ta jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, mają prawo do zwrotu ich różnicy na rachunek bankowy podatnika w banku mającym siedzibę na terytorium kraju lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem, lub do odliczenia od podatku należnego tej różnicy za następne okresy rozliczeniowe, pod warunkiem że zakup kas rejestrujących nastąpił nie później niż w terminie 6 miesięcy od dnia rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji.

Stosownie do art. 111 ust. 7 pkt 1 ustawy o VAT, Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia określi warunki, sposób i tryb odliczania od podatku należnego lub zwrotu kwot, o których mowa w ust. 4 i 5, uwzględniając obowiązki podatników związane ze składaniem deklaracji podatkowej oraz przeciwdziałanie nadużyciom związanym z odliczeniem albo zwrotem tych kwot.

Zatem z powyższego wynika, że kwestia odliczenia kwoty wydatkowanej na zakup kasy rejestrującej została szczegółowo uregulowana przepisami aktów wykonawczych do ustawy.

Wskazać w tym miejscu należy, że od 1 maja 2019 r. obowiązuje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 29 kwietnia 2019 r. w sprawie odliczania lub zwrotu kwot wydanych na zakup kas rejestrujących oraz zwrotu tych kwot przez podatnika (Dz. U. z 2019 r. poz. 820), dalej "rozporządzenie".

Zgodnie z § 2 ust. 1 ww. rozporządzenia, odliczenie kwoty wydanej na zakup kasy rejestrującej, o której mowa w art. 111 ust. 4 ustawy, zwanej dalej "kwotą wydaną na zakup", lub jej zwrot następuje pod warunkiem:

1.

rozpoczęcia prowadzenia ewidencji sprzedaży przez podatnika przy użyciu kasy rejestrującej zakupionej w okresie obowiązywania potwierdzenia, o którym mowa w art. 111 ust. 6b ustawy;

2.

posiadania przez podatnika faktury potwierdzającej zakup kasy rejestrującej oraz dowodu zapłaty całej należności za jej zakup.

Kwestie dotyczące prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej regulują przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 kwietnia 2019 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2019 r. poz. 816).

W opisie sprawy Wnioskodawca wskazał, że prowadził działalność gospodarczą pod firmą P.Firma Handlowo - Usługowa "L." numer NIP: XXX. Wnioskodawca rozpoczął wykonywanie działalności gospodarczej z dniem 1 grudnia 2006 r. Natomiast zaprzestał jej wykonywania dnia 11 czerwca 2018 r.

W toku prowadzenia działalności gospodarczej Wnioskodawca zakupił kasę rejestrującą, a następnie skorzystał z ulgi na zakup na podstawie art. 111 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: u.p.t.u.), w brzmieniu z dnia zakupu kasy rejestrującej. Dnia 12 czerwca 2018 r. dokonano wykreślenia wpisu działalności gospodarczej Wnioskodawcy z CEIDG z uwagi na likwidację przedsiębiorstwa.

Następnie Wnioskodawca 10 stycznia 2020 r. rozpoczął prowadzenie nowej działalności gospodarczej pod firmą K.

Przeważająca działalność gospodarcza (wg kodów PKD) sprowadza się do: * 96.02.Z Fryzjerstwo i pozostałe zabiegi kosmetyczne

Wnioskodawca w toku prowadzonej działalności gospodarczej zakupiła kasę.

W związku z powyższym, Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy może skorzystać z ulgi na zakup kasy rejestrującej w ramach obecnie prowadzonej działalności gospodarczej, pomimo skorzystania z tej ulgi w ramach innej, zakończonej już działalności gospodarczej.

Odnosząc się do zawartego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, w kwestii prawa do skorzystania z ulgi na zakup kasy rejestrującej w przypadku ponownego podjęcia działalności gospodarczej, istotnym staje się ustalenie bytu prawnopodatkowego Wnioskodawcy. Tym samym należy rozstrzygnąć kwestię, czy Wnioskodawca może być, w świetle przepisów prawa, uznany za podatnika rozpoczynającego działalność gospodarczą, czy też jest, z racji wcześniej prowadzonej działalności gospodarczej, podatnikiem podatku od towarów i usług kontynuującym sprzedaż.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Co do zasady, podatnikami VAT z tytułu wykonywania czynności opodatkowanych są zatem podmioty realizujące te czynności w ramach swojej działalności. Od powyższej ogólnej reguły przepisy ustawy o VAT przewidują jednak pewne wyjątki.

A zatem co do zasady podatnikiem jest każdy podmiot prowadzący działalność gospodarczą oraz osoba prawna, która takiej działalności nie prowadzi, ale jest zidentyfikowana do celów podatku lub podatku od wartości dodanej.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują zatem odrębnie kategorii podatnika rozpoczynającego sprzedaż (działalność), tym samym, nie precyzują kiedy mamy do czynienia z podatnikiem podatku od towarów i usług rozpoczynającym, a kiedy z podatnikiem kontynuującym działalność gospodarczą.

Jak wynika z treści art. 96 ust. 1 powołanej ustawy, podmioty, o których mowa w art. 15 - z uwzględnieniem wyjątków określonych w przepisie art. 96 ust. 3, są obowiązane przed dokonaniem pierwszej czynności opodatkowanej, wymienionej w art. 5 ustawy, złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne.

Zgodnie z art. 96 ust. 4 ustawy, naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika i potwierdza jego zarejestrowanie jako "podatnika VAT czynnego" lub w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 - jako "podatnika VAT zwolnionego".

W tym miejscu należy podkreślić, że zaprzestanie wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w wyniku likwidacji działalności przez osobę fizyczną, a następnie ponowne rozpoczęcie ich wykonywania, bez względu na to, czy o tym samym profilu czy innym, powoduje, że mamy do czynienia z tym samym podatnikiem posługującym się tym samym Numerem Identyfikacji Podatkowej (NIP). Wznowienie działalności w rozumieniu odrębnych przepisów, nie ma wpływu na byt osoby fizycznej jako podatnika podatku od towarów i usług. Ustanie bytu prawnopodatkowego w zakresie podatku od towarów i usług powoduje bowiem zmiana formy prawnej prowadzonej działalności, np. zlikwidowanie działalności prowadzonej jednoosobowo jako osoba fizyczna i podjęcie w formie spółki cywilnej lub odwrotnie, a nie zaniechanie na pewien czas wykonywania czynności opodatkowanych.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, podejmując ponownie działalność gospodarczą w niezmienionej formie prawnej (jako osoba fizyczna), Wnioskodawca uczynił to jako podmiot kontynuujący działalność gospodarczą, a nie jako podmiot rozpoczynający wykonywanie działalności gospodarczej.

Z opisu sprawy wynika, że w toku uprzednio prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca prowadził ewidencje sprzedaży przy użyciu kasy rejestrującej i skorzystał już z ulgi z tytułu jej zakupu.

Tymczasem z przywołanego wcześniej przepisu art. 111 ust. 4 ustawy o VAT jednoznacznie wynika, że odliczenie (ulga) przysługuje tylko przy zakupie kas w związku z wypełnieniem powstającego po raz pierwszy u danego podatnika obowiązku ewidencjonowania albo w przypadku obowiązku wymiany dotychczas stosowanej kasy rejestrującej na kasę online przez określone grupy podatników.

Zatem, ustawodawca utożsamia dzień rozpoczęcia ewidencjonowania z dniem powstania obowiązku ewidencjonowania. Art. 111 ust. 4 ustawy, stosuje tryb warunkowy i odnosi się do podatników, którzy wcześniej nie byli obowiązani do prowadzenia ewidencji obrotów i kwot podatku należnego za pomocą kas rejestrujących lub są zobowiązani do wymiany dotychczas stosowanej kasy rejestrującej na kasę rejestrującą online.

Zgodnie bowiem z powołanym wcześniej przepisem art. 145b ust. 1 pkt 3 lit. a i b ustawy o VAT w zw. z § 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 10 czerwca 2020 r., podatnicy do świadczenia usług fryzjerskich, kosmetycznych i kosmetologicznych mogą prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii w terminie do dnia 30 czerwca 2021 r. Do tego terminu podatnicy w celu ewidencji sprzedaży ww. usług, zobowiązani są wymienić dotychczas używane kasy rejestrujące na kasy rejestrujące online.

Równocześnie mogą oni skorzystać z prawa do "ulgi" na zakup kas on-line, przy czym za dzień rozpoczęcia prowadzenia ewidencji przyjmuje się w przypadku ww. podatników dzień 1 lipca 2021 r. (art. 145b ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT w zw. z § 2 ww. rozporządzenia).

W przedmiotowym przypadku kasa nie jest nabyta przez Wnioskodawcę - podatnika w związku z wymianą kasy z elektronicznym zapisem kopii na kasę online, lecz w związku z podjęciem na nowo przez tego samego podatnika działalności gospodarczej w innym zakresie niż tą, którą wcześniej zlikwidował (Wnioskodawca działa pod tym samym numerem NIP - zmienił tylko obszar swojej działalności).

Zatem w powyższej sprawie nie znajduje zastosowania art. 111 ust. 4 ustawy o VAT odnoszący się do podatników rozpoczynających po raz pierwszy po dniu 30 kwietnia 2019 r. ewidencjonowanie obrotu przy użyciu kas rejestrujących (za takiego podatnika nie można uznać Wnioskodawcy - podatnika, będącego osobą fizyczną, uprzednio prowadzącego działalność gospodarczą i ewidencjonującego sprzedaż za pośrednictwem kasy rejestrującej).

W tej sytuacji nie ma też zastosowania art. 145b ust. 1 i 3 ustawy o VAT dotyczący podatników prowadzących działalność w zakresie określonych branż, którzy na dzień 1 maja 2019 r. prowadzą ewidencję sprzedaży przy użyciu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii i którzy zostali zobowiązani do wymiany dotychczasowych kas na kasy on-line.

Reasumując należy stwierdzić, że nabycie kolejnej kasy w toku prowadzonej działalności gospodarczej w trakcie 2020 r. przez Wnioskodawcę - podatnika podejmującego na nowo zlikwidowaną w 2018 r. działalność gospodarczą (Fryzjerstwo i pozostałe zabiegi kosmetyczne) nie wiąże się:

* z rozpoczęciem po raz pierwszy prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej (w związku z powstaniem takiego obowiązku lub dobrowolnym rozpoczęciem ewidencjonowania sprzedaży),

* jak również nie wiąże się z obowiązkiem wymiany dotychczas stosowanej kasy rejestrującej na kasę online (podatnik na dzień ponownego rozpoczęcia działalności gospodarczej nie prowadzi ewidencji sprzedaży przy użyciu kasy rejestrującej z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii).

W związku z powyższym w takim przypadku nie przysługuje "ulga" na zakup kasy rejestrującej online.

Na marginesie należy wskazać, że w uzasadnieniu swojego stanowiska Wnioskodawca powołuje się na nieaktualną już linie orzeczniczą sądów administracyjnych tj. wyrok WSA w Szczecinie z 17 grudnia 2008 r. I SA/Sz 520/08 oraz wyrok WSA w Olsztynie z 30 września 2015 r. I SA/Ol 437/15 (uchylony wyrokiem NSA z 7 września 2017 r. I FSK 2312/15).

Warto w tym miejscu przywołać aktualnie obowiązującą linia orzeczniczą Naczelnego Sądu Administracyjnego. NSA w swoim orzeczeniu z 26 lutego 2013 r. sygn. akt I FSK 494/12, przedstawił następujące stanowisko: "Podlegający interpretacji przepisy art. 111 ust. 4 u.p.t.u. stanowi, że podatnicy mogą odliczyć od podatku kwotę wydatkowaną na zakup każdej z kas rejestrujących zgłoszonych na dzień rozpoczęcia (powstania obowiązku) ewidencjonowania. Ulga ta, jak słusznie wskazał organ w wydanej interpretacji, przysługuje tylko przy zakupie kas w związku z wypełnieniem powstającego po raz pierwszy u danego podatnika obowiązku ewidencjonowania. Wynika to bowiem z treści przytoczonego przepisu, który stanowi o ulgach przysługujących przy zakupie kas fiskalnych zgłoszonych na dzień powstania obowiązku ewidencjonowania. W ocenie Sądu odwoławczego oznacza to, że nabycie kolejnych kas rejestrujących, które zostaną zakupione po dacie powstania obowiązku nie dają uprawnienia podatnikowi do skorzystania z ustanowionej ulgi. Przenosząc to na grunt niniejszej sprawy, skarżąca chciałby skorzystać z tej ulgi w związku z zakupem 6 kas rejestrujących niezbędnych do rejestrowania świadczonych usług medycznych, jednak w przypadku, gdy u skarżącej już powstał obowiązek ewidencjonowania przed dniem 1 maja 2011 r. jak wynika z opisu sprawy skarżąca zainstalowała już kasy fiskalne przed wskazaną datą z racji pozostałej części prowadzonej działalności, w stołówce od 2005 r., a w sklepie zielarskim od 2000 r., nie ma ona prawa do skorzystania z tego odliczenia. Nie można zatem, jak to stwierdził sąd I instancji, mówić o powtórnym obowiązku ewidencjonowania, ani że dzień 1 maja 2011 r. będzie dla skarżącej dniem rozpoczęcia (powstania obowiązku) ewidencjonowania, gdyż powstał on już przecież w jej przypadku wcześniej. Jednocześnie można tu uznać, że mamy do czynienia z sytuacją, gdzie skarżąca chciałby skorzystać z ulgi wynikającej z przepisu art. 111 ust. 4 u.p.t.u. powtórnie w związku z obowiązkiem ewidencjonowania usług medycznych, w przypadku gdy już na skarżącej wcześniej ciążył obowiązek ewidencjonowania obrotu nabywanych od niej świadczonych usług w zakresie opieki medycznej (...).

Sąd odwoławczy stwierdza, że Minister Finansów biorąc pod uwagę dokładnie taki stan faktyczny jak przedstawiony przez skarżącą we wniosku o udzielenie interpretacji indywidualnej, dokonał jego obiektywnej oceny i trafnie uznał, że skarżąca nie może dokonać odliczenia ulgi z tytułu kwot wydatkowanych na zakup kas fiskalnych, w sytuacji gdy już powstał u niej wcześniej obowiązek ewidencjonowania obrotu z racji świadczenia innych usług niż usługi opieki medycznej".

Natomiast NSA w wyroku z 7 września 2017 r. I FSK 2312/15 uchylił powołany przez Wnioskodawcę na poparcie swoich argumentów wyrok WSA w Olsztynie z 30 września 2015 r. I SA/Ol 437/15. NSA w swoim wyroku wyraźnie wskazał:

"Rację ma składający skargę kasacyjną organ, że w przypadku osób fizycznych będących podatnikami VAT, zaprzestanie wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w wyniku likwidacji działalności, a następnie ponowne rozpoczęcie ich wykonywania, powoduje, iż mamy do czynienia z tym samym podatnikiem posługującym się tym samym Numerem Identyfikacji Podatkowej (NIP), co oznacza, że wznowienie działalności gospodarczej po przerwie spowodowanej uprzednią likwidacją takiej działalności, nie ma wpływu na byt osoby fizycznej, jako podatnika. Dla bytu tego podatnika nie ma przy tym znaczenia odmienny przedmiot wznowionej działalności gospodarczej.

Skoro zatem Skarżąca jako podatnik VAT w ramach poprzedniej swojej aktywności gospodarczej miała prawo do wykorzystania uprawnienia (ulgi), o którym obecnie mowa w art. 111 ust. 4 u.p.t.u., nie ma podstaw do przyznania jej ponownie tego uprawnienia z uwagi na wznowienie przez nią działalności gospodarczej.

Przepis ten jednoznacznie określone w nim uprawnienie przyznaje podatnikom, którzy rozpoczną ewidencjonowanie obrotu i kwot podatku należnego w obowiązujących terminach, w stosunku do kas rejestrujących zgłoszonych na dzień rozpoczęcia (powstania obowiązku) ewidencjonowania. Wymaga podkreślenia, że przepis art. 111 ust. 4 u.p.t.u. łączy przewidzianą w nim ulgę z podatnikiem i momentem powstania u niego obowiązku ewidencjonowania, a nie rodzajem działalności, w której powstaje obowiązek ewidencjonowania.

(...).

Dzień "rozpoczęcia (powstania obowiązku) ewidencjonowania" winien być utożsamiany z dniem, w którym u podatnika wystąpi obowiązek ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących. Oznacza to pierwszy dzień, w którym podatnik jest obowiązany rozpocząć ewidencjonowanie przy użyciu kas rejestrujących.

Tym samym, kolejne kasy, nabywane przez danego podatnika po dniu powstania u niego obowiązku ewidencjonowania, nie są już objęte tym uprawnieniem. Wyklucza to z dyspozycji tego przepisu kasy nabyte w związku z rozszerzeniem działalności przez podatnika (otwarcie nowych punktów kasowych), skoro nie są kasami zgłoszonymi na dzień powstania obowiązku ewidencjonowania, jak również przypadki nabycia kas w sytuacjach, jak w niniejszej sprawie, gdy podatnik wznawia zlikwidowaną działalność gospodarczą, a obowiązek ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego w obowiązujących terminach za pomocą kas rejestrujących zaistniał u niego już w ramach zlikwidowanej uprzednio działalności.".

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie jest nieprawidłowe.

Wskazać należy, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie przedstawione w opisie stanu faktycznego (zdarzeniu przyszłym), bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl