Niewiadomski Zygmunt, Wprowadzenie do planu miejscowego inwestycji celu publicznego o znaczeniu ponadlokalnym przewidzianych w wojewódzkim planie zagospodarowania przestrzennego

Wprowadzenie do planu miejscowego inwestycji celu publicznego o znaczeniu ponadlokalnym przewidzianych w wojewódzkim planie zagospodarowania przestrzennego

Artykuł 44 u.p.z.p. nie stanowi podstawy do twierdzenia jakoby plan miejscowy winien być dostosowany w pełni do planu wojewódzkiego. Procedura przewidziana w przywołanym przepisie dotyczy wyłącznie wprowadzania do planu miejscowego inwestycji celu publicznego o znaczeniu ponadlokalnym przewidzianych w wojewódzkim planie zagospodarowania przestrzennego (Ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Komentarz, red. Z. Niewiadomski, Warszawa 2013, s. 352). Wprowadzenie rozwiązań przyjętych w planie zagospodarowania przestrzennego województwa do planu miejscowego nie ma charakteru automatycznego, lecz następuje w dwóch etapach. Najpierw konieczne jest bowiem uzgodnienie terminu wykonania planowanej inwestycji celu publicznego o znaczeniu ponadlokalnym i warunków jej realizacji. Pojęcie terminu realizacji inwestycji powinno odnosić się co najmniej do konkretnej perspektywy czasowej, np. poprzez wskazanie daty finalizacji przedsięwzięcia. Następnie powinno dojść do zawarcia umowy, która z kolei określałaby finansowe konsekwencje realizacji inwestycji w sferze planowania przestrzennego. Nie można zatem wymagać arbitralnie i w sposób jednostronny, by organy gminy już z chwilą uchwalenia planu zagospodarowania przestrzennego województwa uwzględniły poczynione tam ustalenia w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego (teza wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 5 grudnia 2013 r., II SA/Go 833/13, LEX nr 1406817).

Projekt planu zagospodarowania przestrzennego województwa sporządza marszałek województwa wedle procedury przewidzianej w art. 41 u.p.z.p. Wyłączna kompetencja do uchwalenia planu wojewódzkiego przysługuje sejmikowi województwa. Plan wojewódzki, w przeciwieństwie do planu miejscowego, nie jest aktem prawa miejscowego. W celu zagwarantowania spójności systemu aktów planowania przestrzennego w planie ogólnym uwzględnione winny być m.in. ustalenia planu zagospodarowania przestrzennego województwa.

W celu wprowadzenia ustaleń planu wojewódzkiego do planu miejscowego marszałek województwa zobligowany jest podjąć negocjacje z gminą w tej sprawie. Pomimo ustalenia w studium inwestycji celu publicznego o znaczeniu ponadlokalnym, nie mogą one zostać wprowadzone do planu miejscowego, jeżeli nieznany jest termin ich realizacji, a inwestor nie dysponuje środkami finansowymi umożliwiającymi podjęcie zobowiązań finansowych związanych ze skutkami prawnymi uchwalenia planu miejscowego. Zapisy i ustalenia przyjęte w planie wojewódzkim nie przechodzą automatycznie do miejscowego planu zagospodarowania gminy. Nie może być tak, że bez procedury uzgodnienia wymaga się arbitralnie od organów gminy jednostronnego i automatycznego implementowania regulacji zawartych w planie wojewódzkim (tezy wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 2 lutego 2010 r., II SA/Ol 1035/09, LEX nr 602433).