Krywan Tomasz, Składniki majątku podatnika podlegające opodatkowaniu w ramach remanentu likwidacyjnego

Składniki majątku podatnika podlegające opodatkowaniu w ramach remanentu likwidacyjnego

Procedura pozwala ustalić, jakie składniki majątku należy uwzględniać w ramach remanentu likwidacyjnego VAT.

Przepisy art. 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2024 r. poz. 361 z późn. zm.) - dalej u.p.t.u., przewidują obowiązek opodatkowywania VAT tzw. remanentu likwidacyjnego. Obowiązek ten nie dotyczy jednak wszystkich składników majątku podatników.

Opodatkowaniu VAT w ramach remanentu likwidacyjnego podlegają towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów. Opodatkowaniu VAT w ramach remanentu likwidacyjnego nie podlegają zatem składniki majątku podatnika, które nie są towarami (w szczególności prawa).

Opodatkowaniu w ramach remanentu likwidacyjnego nie podlegają również inwestycje w obcych środkach trwałych. Odpowiednie zastosowanie ma wydany na gruncie ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 z późn. zm.) wyrok WSA w Łodzi z dnia 23 stycznia 2004 r., I SA/Łd 1274/02, w którym czytamy, że „inwestycji w obcych środkach trwałych (stanowiącej środek trwały w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym) nie można uznać za towar w rozumieniu przepisów o VAT. (...) Dlatego inwestycja w obcych środkach trwałych nie podlega opodatkowaniu na podstawie art. 6a u.p.t.u. [obecnie na podstawie art. 14 u.p.t.u. - przyp. aut.]”.

Warto dodać, że z punktu widzenia opodatkowania pozostałych towarów w ramach spisu z natury nie ma znaczenia do jakiego rodzaju składników majątku podatnika dany towar należał. W konsekwencji opodatkowaniu w ramach spisu z natury podlegają nie tylko pozostałe towary handlowe i materiały, ale również, przykładowo, wyposażenie (w tym wyposażenie o wartości mniejszej niż 1500 zł) czy środki trwałe należące do podatnika. Jak czytamy w wyroku WSA w Krakowie z dnia 29 stycznia 2009 r., I SA/Kr 1070/08, „wbrew stanowisku skarżącego środki trwałe oraz urządzenia stanowiące wyposażenie firmy mogą być opodatkowane podatkiem VAT zgodnie z art. 14 ust. 1 u.p.t.u.”.

W przypadku środków trwałych dotyczy to również tych środków trwałych, dla których upłynął okres korekty, o którym mowa w art. 91 ust. 2 u.p.t.u. Potwierdził to Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 16 czerwca 2016 r., C–229/15, w którym czytamy, że „artykuł 18 lit. c dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, zmienionej dyrektywą Rady 2009/162/UE z dnia 22 grudnia 2009 r., należy interpretować w ten sposób, że w wypadku zaprzestania podlegającej opodatkowaniu działalności gospodarczej podatnika zatrzymanie towarów przez podatnika, jeżeli podatek od wartości dodanej od owych towarów podlegał odliczeniu w momencie ich nabycia, można uznać za odpłatną dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu podatkiem od wartości dodanej, jeżeli upłynął okres korekty przewidziany w art. 187 dyrektywy 2006/112, zmienionej dyrektywą 2009/162”.