Musiał Krzysztof J., Pożyczki a PCC

Pożyczki a PCC

Działalność gospodarcza wiąże się z inwestycjami. Problem jednak w tym, że nie zawsze dysponuje się wystarczającą ilością środków finansowych. Konieczne może być w takim przypadku poszukanie źródeł zewnętrznych - np. zaciągnięcie pożyczki. Ta zaś może oznaczać konieczność zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych.

Przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości (art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny, tekst jedn.: Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 z późn. zm.).

Z definicji powyższej wynika, że przedmiotem pożyczki mogą być wyłącznie pieniądze i rzeczy oznaczone co do gatunku (cukier, węgiel itp.).

Według definicji ogólnej zawartej w art. 3 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2024 r. poz. 236 z późn. zm.) działalnością gospodarczą jest zorganizowana działalność zarobkowa, wykonywana we własnym imieniu i w sposób ciągły.

Pożyczki są rodzajem usługi, wobec czego mogą one stanowić przedmiot działalności gospodarczej.

Dla rozliczeń podatkowych istotniejsza jest jednak definicja stworzona na użytek VAT. Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2024 r. poz. 361 z późn. zm.), działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Pożyczki mieszczą się zatem także w definicji działalności gospodarczej obowiązującej w zakresie VAT.