Bielak Edyta, Ochrona pracy kobiet w ciąży i w czasie urlopu macierzyńskiego

Ochrona pracy kobiet w ciąży i w czasie urlopu macierzyńskiego

Pracownica od chwili poinformowania pracodawcy o ciąży podlega ochronie. Ochrona ta obejmuje zarówno zdrowie kobiety, jak i trwałość jej zatrudnienia.

Pracownica, która chce skorzystać z ochrony i zasad świadczenia pracy oraz zwolnień od pracy z powodu ciąży, powinna poinformować pracodawcę o tym fakcie.

Pracownica powinna dostarczyć pracodawcy zaświadczenie lekarskie stwierdzające stan ciąży.

Sposób wydania świadectw lekarskich stwierdzających stan ciąży określa rozporządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996 r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w kodeksie pracy (Dz. U. Nr 69, poz., 332, ze zm.) - dalej r.b.l.p. Zgodnie z § 11 ust. 2 r.b.l.p. zaświadczenie lekarskie stwierdzające stan ciąży wydawane jest według wzoru Mz/L-1. Oznacza to, że potwierdzenie ciąży w innej formie nie wiąże pracodawcy.

Pracownica od chwili poinformowania pracodawcy o ciąży podlega ochronie. Ochrona ta obejmuje zarówno zdrowie kobiety, jak i trwałość jej zatrudnienia.

Ochrona zdrowia obejmuje zakaz zatrudniania przy pracach zakazanych kobietom w ciąży, zakaz pracy w godzinach nadliczbowych oraz w porze nocnej. Zakaz pracy w godzinach nadliczbowych i w porze nocnej obowiązuje od chwili przedłożenia pracodawcy zaświadczenia lekarskiego stwierdzającego stan ciąży, ponieważ korzystanie przez pracownicę z uprawnień związanych z ciążą jest uwarunkowane stwierdzeniem stanu ciąży zaświadczeniem lekarskim.

Jeżeli pracownica nie przedstawiła pracodawcy takiego zaświadczenia, a stan ciąży jest widoczny, pracodawca także nie może jej zatrudniać w godzinach nadliczbowych i w porze nocnej. Zakaz ma charakter bezwzględnie obowiązujący, co oznacza, że musi być przestrzegany, nawet jeżeli pracownica wyrazi zgodę na pracę w tych godzinach.