BI/005/0544/03 - Czy przychód osiągnięty ze sprzedaży prawa użytkowania wieczystego gruntu wraz ze zbudowanym na tym gruncie budynkiem mieszklanym stanowi przychód z działalności gospodarczej prowadzonej przez podatników, czy też przychód o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 30 grudnia 2003 r. Izba Skarbowa w Gdańsku BI/005/0544/03 Czy przychód osiągnięty ze sprzedaży prawa użytkowania wieczystego gruntu wraz ze zbudowanym na tym gruncie budynkiem mieszklanym stanowi przychód z działalności gospodarczej prowadzonej przez podatników, czy też przychód o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Stan faktyczny:

W dniu 16 maja 1996 r. Gminna Spółdzielnia Samopomoc Chłopska w likwidacji "sprzedała" Podatniczce budynek restauracji. "Sprzedaż" ta została udokumentowana rachunkiem uproszczonym wystawionym przez Spółdzielnię. Formalną umowę (akt notarialny) przenoszącą na Podatniczkę i jej męża własność tej nieruchomości strony zawarły jednak dopiero w dniu 7 sierpnia 1998 r.

Jak wynika z postanowień § 2 tej umowy przedmiotem umowy sprzedaży było prawo użytkowania wieczystego gruntu działki Nr 661 zabudowanej budynkiem restauracji, który poprzez nadbudowanie przez nabywców - na podstawie stosownej decyzji - na obiekcie restauracji części mieszkalnej oraz pokoi gościnnych został przekształcony w budynek usługowo-mieszkalny.

W dniu 30 kwietnia 2003 r. Podatnicy sprzedali tę nieruchomość. Jak wynika z umowy sprzedaży przedmiotem sprzedaży była nieruchomości oznaczonej w ewidencji gruntów jako działka Nr 661, ale zabudowana budynkiem mieszkalnym.

W piśmie z dnia 13 maja 2003 r. Podatnicy oświadczyli, iż uzyskane z tej sprzedaży przychody wydatkują w okresie dwóch lat na cele mieszkaniowe.

Stan prawny:

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) - w brzmieniu obowiązującym w 2003 roku - opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52 i 52a oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Jeżeli podatnik uzyskuje dochody z więcej niż jednego źródła, przedmiotem opodatkowania w danym r. podatkowym jest z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3, art. 28-30 i art. 44 ust. 7e i 7F, suma dochodów ze wszystkich źródeł przychodów. W myśl ust. 2 cytowanego przepisu dochodem ze źródła przychodów jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w r. podatkowym.

Jednym ze źródeł przychodów wymienionym przez ustawodawcę w art. 10 ust. 1 pkt 8a) tej ustawy jest odpłatne zbycie (z pewnymi zastrzeżeniami) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane (...) przed upływem pięciu lat, licząc od końca r. kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Zgodnie z art. 237 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) do przeniesienia użytkowania wieczystego stosuje się odpowiednio przepisy o przeniesieniu własności nieruchomości, a w myśl postanowień art. 150-170 k.c. przeniesienie własności nieruchomości na kupującego następuje na podstawie umowy sprzedaży zawartej w formie aktu notarialnego; przy czym niezachowanie tej szczególnej formy pociąga za sobą bezwzględną nieważność dokonanej czynności (art. 73 § 2 k.c.).

Biorąc pod uwagę, że umowa kupna-sprzedaży przenoszącą na Podatników prawo użytkowania wieczystego gruntu działki Nr 661 zabudowanej budynkiem restauracji, została zawarta w formie aktu notarialnego dopiero w dniu 7 sierpnia 1998 r., to sprzedaż ta mogła stanowić źródło przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8a) ustawy z 26 lipca 1991 r.

Stosownie do treści art. 28 ustawy z 26 sierpnia 1991 r., przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z przychodami (dochodami) z innych źródeł, a podatek ustala się w formie ryczałtu w wysokości 10% uzyskanego przychodu. Podatek ten jest płatny bez wezwania w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia na rachunek urzędu skarbowego właściwego według miejsca zamieszkania podatnika. Obowiązek zapłaty podatku w terminie 14 dni od dnia zbycia nie dotyczy podatników dokonujących sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit a)-c), którzy w terminie 14 dni od dnia dokonania tej sprzedaży złożą oświadczenie, że przychód uzyskany ze sprzedaży przeznaczą na cele określone w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) lub lit. e)

W powołanym art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) i e) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r., ustawodawca zwolnił od podatku dochodowego przychody uzyskane ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. "a" - "c":

*

w części wydatkowanej na nabycie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, nie później niż w okresie dwóch lat od dnia sprzedaży, budynku mieszkalnego lub jego części, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, gruntu albo prawa użytkowania wieczystego gruntu pod budowę budynku mieszkalnego, lub na nabycie prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej oraz na budowę, rozbudowę albo remont lub modernizację własnego budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego,

*

w części wydatkowanej na spłatę kredytu lub pożyczki zaciągniętych na cele, o których mowa w lit. a) w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym również na spłatę kredytu lub pożyczki zaciągniętych przed dniem uzyskania tych przychodów, nie wcześniej jednak niż 24 miesiące przed tym dniem.

W przypadku, gdy nie zostaną spełnione warunki, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) lub lit. e), to podatek jest płatny najpóźniej następnego dnia po upływie terminów określonych w tym przepisie wraz z odsetkami naliczonymi:

1.

od terminu płatności określonego w ust. 2 do dnia, w którym upłynęły dwa lata, licząc od dnia sprzedaży - w wysokości połowy odsetek za zwłokę pobieranych od zaległości podatkowych,

2.

począwszy od następnego dnia, po upływie dwóch lat, licząc od dnia sprzedaży, aż do dnia zapłaty - w pełnej wysokości odsetek za zwłokę pobieranych od zaległości podatkowych.

W treści art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca przewidział jednak, że powyższych przepisów nie stosuje się do odpłatnego zbycia praw majątkowych lub rzeczy będących składnikami majątku związanymi z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej.

Z kolei w myśl art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. przychodem z działalności gospodarczej jest przychód z odpłatnego zbycia składników majątku wykorzystywanego w działalności gospodarczej, z wyjątkiem przychodu z odpłatnego zbycia budynku mieszkalnego lub jego części, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, gruntu albo prawa użytkowania wieczystego gruntu związanego z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej.

W świetle powyższych przepisów w niniejszej sprawie istotnym jest ustalenie, czy budynek sprzedany przez Podatników był budynkiem mieszkalnym, czy też niemieszkalnym.

Jak bowiem wynika z dołączonych dokumentów w roku 1998 w budynku tym mieściła się restauracja, nad która Podatnicy nadbudowali - na podstawie stosownej decyzji - część mieszkalną oraz pokoje gościnne.

Tymczasem zgodnie z wyjaśnieniami zamieszczonymi w uwagach szczegółowych do grupy 1 Klasyfikacji Środków Trwałych - rozporządzenie Rady Ministrów z 30 grudnia 1999 r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT) (Dz. U. Nr 112, poz. 1317 z późn. zm.) - budynki to obiekty budowlane, trwale związane z gruntem, wydzielone z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiadające fundamenty i dach (ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane - Dz. U. Nr 89, poz. 414 z późn. zm.). Budynki mieszkalne wg Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB), są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadkach, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny zgodnie z jego przeznaczeniem. Budynki niemieszkalne są to obiekty budowlane wykorzystywane głównie dla potrzeb niemieszkalnych. Podział budynków na mieszkalne i niemieszkalne oparto na podstawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB), co znalazło swój wyraz w powiązaniu każdej pozycji KŚT z odpowiednimi grupowaniami tej klasyfikacji. W ramach budynków niemieszkalnych wprowadzono w nawiązaniu do PKOB dalszy podział na rodzaje (symbole trzy cyfrowe).

Z kolei w myśl przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112., poz. 1316 z późn. zm.) hotele, motele, gospody, pensjonaty i podobne budynki oferujące zakwaterowanie, z restauracjami lub bez, a także samodzielne restauracje i bary, zalicza się do sekcji 1 - budynki, działu 12 - budynki niemieszkalne, grupy 121 - hotele i budynki zakwaterowania turystycznego, klasy 1211 - budynki hoteli; przy czym klasa ta nie obejmuje restauracji w budynkach mieszkalnych, o których mowa w klasie 1122 PKOB.

Biorąc powyższe pod uwagę, jeżeli sprzedane prawo użytkowania wieczystego gruntu wraz ze zbudowanym na tym gruncie budynkiem było związane z prowadzoną przez Podatników działalnością gospodarczą (wprowadzone do ewidencji środków trwałych), a budynek ten był budynkiem niemieszkalnym, to przychód uzyskany ze sprzedaży tego prawa i budynku - nawet jeżeli przed zbyciem zostały one wycofane z działalności gospodarczej - stanowił przychód z tej działalności.

W przypadku, gdy sprzedany budynek był budynkiem mieszkalnym, to przychód uzyskany ze sprzedaży tego budynku - oraz prawo użytkowania wieczystego gruntu, na którym został on wybudowany - podlegał opodatkowaniu 10% zryczałtowanym podatkiem dochodowym, o ile Podatnicy nie wydatkują uzyskanych przychodów - w terminie 2 lat od dnia sprzedaży - na własne cele mieszkaniowe określone w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) lub lit. e) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl