0113-KDIPT2-2.4011.639.2019.1.MP - Pomoc państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 10 listopada 2019 r. (data wpływu 10 listopada 2019 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej ustawy o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi w zakresie prawa do zwrotu części wydatków od zakupów materiałów budowlanych - jest nieprawidłowe.

W dniu 10 listopada 2019 r. wpłynął do Organu podatkowego ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej ustawy o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi w zakresie prawa do zwrotu części wydatków od zakupów materiałów budowlanych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni zwraca się z prośbą o interpretację indywidualną dotyczącą ustawy z dnia 27 września 2013 r. o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi. Warunki, które Wnioskodawczyni wraz z mężem spełnia, przystępując do programu są następujące.

Pozwolenie na budowę zostało wydane x sierpnia 2015 r. W chwili wydania pozwolenia na budowę mąż Wnioskodawczyni nie ukończył 36 lat (data urodzenia męża to x czerwca 1980 r.). Dom wybudowany posiada powierzchnię użytkową 90 m². Zgodnie z prawem przystąpienie do użytkowania wybudowanego domu jednorodzinnego to data x kwietnia 2019 r. Wnioskodawczyni i Jej mąż w chwili wydania pozwolenia na budowę i w czasie trwania budowy domu nie byli właścicielami żadnych nieruchomości, ani nie posiadali własnego lokum. Mieszkali przez 18 lat u rodziców męża Wnioskodawczyni, w jednym pokoju, z dwójką dzieci, w tym jedno z chorobą (xx), które miało bardzo ciężkie warunki bytowe ze względu na swój stan zdrowia i nie miało żadnej prywatności w okresie dojrzewania. Sytuacja w jakiej mieszkali, zmusiła ich do budowy własnego domu. Do chwili wystąpienia o interpretację indywidualną, nie złożyli wniosku o zwrot wydatków związanych z budową domu do Urzędu Skarbowego, gdyż urzędnik doradził, aby wystąpili do Krajowej Informacji Skarbowej o interpretację indywidualną.

W dniu 19 lipca 2018 r. doszło do zawarcia w formie aktu notarialnego umowy darowizny domu, w którym obecnie mieszka xx-letnia matka Wnioskodawczyni, posiadająca I grupę inwalidztwa o symbolu... i brat Wnioskodawczyni, także niepełnosprawny, II grupa inwalidztwa, symbol...,... oraz choroba.... Matka Wnioskodawczyni - ze względu na pogarszający się stan zdrowia i pogłębiającą się chorobę brata Wnioskodawczyni, po śmierci ojca, nie mając nikogo z bliższej rodziny, a chcąc zapewnić bezpieczeństwo i spokój oraz opiekę swojemu synowi, który tej opieki potrzebuje - postanowiła obdarować Wnioskodawczynię (swoją córkę) nieruchomością z lat 60, o powierzchni 80 m², przeznaczoną do generalnego remontu. Wnioskodawczyni dodaje, że zamieszkanie w ww. domu wraz z matką i bratem, jest niemożliwe ze względu na brak minimalnych warunków bytowych dla 4 - osobowej rodziny Wnioskodawczyni oraz ze względu na chorobę Jej córki, która wymaga spokoju i ciszy, a choroba brata Wnioskodawczyni to uniemożliwia, gdyż jest on.... oraz....

Cały etap budowy domu zamknął się w latach 2015 r. - 2018 r., co jest udokumentowane na podstawie faktur. Rok 2018 wykorzystano tylko na zakup styropianu i ocieplenie domu. Wnioskodawczyni chce uzasadnić, że darowiznę przyjęła nie będąc świadoma, że to w jakikolwiek sposób utrudni Jej zwrot podatku na materiały budowlane, który jest dla Wnioskodawczyni bardzo ważny, bo spełniała wszystkie kryteria programu przystępując do budowy domu. Wnioskodawczyni przez cały czas boryka się z brakiem środków do życia wynikających z zaciągniętego kredytu i wkładem wszystkich swoich oszczędności. Wnioskodawczyni chce też zaznaczyć bardzo istotny fakt, że nieruchomość, którą obdarowała Ją matka nie zmienia, ani nie polepsza Jej sytuacji bytowej, gdyż przez 18 lat w tym domu ze względu na chorobę brata, zarówno brat jak i matka do chwili śmierci mają prawo mieszkania, a Wnioskodawczyni zapewnia im opiekę. Zwrot podatku (VZM) umożliwiłby Wnioskodawczyni choć trochę pomoc w remoncie starego domu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy spełniając powyższe warunki Wnioskodawczyni może się starać o zwrot podatku w związku z budową domu jednorodzinnego?

Zdaniem Wnioskodawczyni, należy Jej się zwrot podatku na materiały budowlane, ponieważ dom w 2018 r. przed przyjęciem darowizny był wewnątrz wykończony i gotowy do zamieszkania - na potwierdzenie dołącza ciągłość faktur w załącznikach. Darowizna nie była przez Wnioskodawczynię ani przewidziana, ani nie polepszyła w żaden sposób warunków bytowych. Wnioskodawczyni darowiznę od matki tylko dlatego przyjęła, iż chciała jej zapewnić spokój i opiekę pod koniec życia, a także z troski o swojego chorego brata.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Stosownie do art. 1 ustawy z dnia 27 września 2013 r. o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi (Dz. U. z 2019 r. poz. 1116), ustawa określa zasady udzielania ze środków Funduszu Dopłat finansowego wsparcia w związku z nabyciem mieszkania oraz reguluje zasady zwrotu ze środków budżetu państwa części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych przez osoby fizyczne w związku z budową własnego mieszkania.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ww. ustawy, dofinansowanie wkładu własnego wynosi 10% kwoty określonej jako iloczyn średniego wskaźnika przeliczeniowego kosztu odtworzenia 1 m² powierzchni użytkowej budynków mieszkalnych obowiązującego w dniu złożenia wniosku o dofinansowanie wkładu własnego w gminie, na terenie której położone jest mieszkanie, z zastrzeżeniem art. 10 ust. 3, oraz:

W myśl art. 7 ust. 1a ww. ustawy, w przypadku gdy nabywca w dniu złożenia wniosku o dofinansowanie wkładu własnego wychowuje przynajmniej troje własnych lub przysposobionych:

- powierzchnię użytkową mieszkania, będącą podstawą do ustalenia wysokości dofinansowania wkładu własnego na zasadach, o których mowa w ust. 1, zwiększa się z 50 m² do 65 m².

Stosownie do treści art. 20 ust. 1 ustawy o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi - osoba fizyczna, która po dniu 1 stycznia 2014 r. poniosła wydatki na zakup materiałów budowlanych, ma prawo ubiegać się o zwrot części tych wydatków, zwany dalej "zwrotem wydatków".

Zgodnie z art. 20 ust. 3 ww. ustawy, o zwrot wydatków można się ubiegać, jeżeli:

c. właścicielem lub współwłaścicielem budynku, jeżeli jego udział w przypadku zniesienia współwłasności obejmowałby co najmniej jeden lokal mieszkalny - z wyłączeniem domu jednorodzinnego albo lokalu mieszkalnego, o którym mowa w pkt 1.

Zgodnie z art. 20 ust. 4 ww. ustawy, warunków, o których mowa w ust. 3 pkt 4 i 5, nie stosuje się w przypadku, gdy w dniu wydania pozwolenia na budowę albo dokonania zgłoszenia budowy osoba fizyczna wychowuje przynajmniej troje dzieci, o których mowa w art. 7 ust. 1a.

Nadmienić należy, że w myśl art. 2 pkt 4 ww. ustawy, określenie dom jednorodzinny oznacza budynek wolno stojący albo budynek w zabudowie bliźniaczej, szeregowej lub grupowej, służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiący konstrukcyjnie samodzielną całość, w którym znajduje się wyłącznie lokal mieszkalny.

Ponadto, stosownie do treści art. 3 pkt 2a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2019 r. poz. 1186, z późn. zm.) przez budynek mieszkalny jednorodzinnym, należy rozumieć budynek wolno stojący albo budynek w zabudowie bliźniaczej, szeregowej lub grupowej, służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiący konstrukcyjnie samodzielną całość, w którym dopuszcza się wydzielenie nie więcej niż dwóch lokali mieszkalnych albo jednego lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego o powierzchni całkowitej nieprzekraczającej 30% powierzchni całkowitej budynku.

W myśl art. 21 ust. 1 ustawy o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi, zwrot wydatków dotyczy wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych, które do dnia 30 kwietnia 2004 r. były opodatkowane stawką podatku od towarów i usług w wysokości 7%, a od dnia 1 maja 2004 r. są opodatkowane podatkiem VAT, udokumentowanych fakturami wystawionymi dla osoby fizycznej od dnia wydania pozwolenia na budowę albo dokonania zgłoszenia budowy, o których mowa w art. 20 ust. 3 pkt 2, do dnia 30 września 2018 r.

Zgodnie z art. 21 ust. 2 ww. ustawy, dokumentem stanowiącym podstawę do obliczenia kwoty zwrotu wydatków jest faktura wystawiona dla osoby fizycznej.

Stosownie do treści art. 21 ust. 8 ww. ustawy, minister właściwy do spraw budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych ogłosi, w drodze obwieszczenia, wykaz materiałów budowlanych uwzględniający materiały budowlane, które do dnia 30 kwietnia 2004 r. były opodatkowane stawką podatku od towarów i usług w wysokości 7%, a od dnia 1 maja 2004 r. są opodatkowane podatkiem VAT.

Należy wskazać, iż obowiązującym jest wykaz zawarty w załączniku do obwieszczenia Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia 24 grudnia 2013 r. w sprawie ogłoszenia obowiązującego od dnia 1 stycznia 2014 r. wykazu materiałów budowlanych, które do dnia 30 kwietnia 2004 r. były opodatkowane stawką podatku od towarów i usług w wysokości 7%, a od dnia 1 maja 2004 r. są opodatkowane podatkiem VAT (Dz. Urz. MIniR z 2013, poz. 6).

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi, prawo do zwrotu wydatków przysługuje pod warunkiem, że osoba fizyczna lub jej małżonek nie dokonywali czynności, o których mowa w art. 20 ust. 1, jako podatnicy podatku od towarów i usług, w celu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

W myśl art. 22 ust. 2 ww. ustawy, w przypadku osoby fizycznej pozostającej w związku małżeńskim w roku kalendarzowym, w którym wydano pozwolenie na budowę lokalu mieszkalnego albo domu jednorodzinnego albo dokonano zgłoszenia budowy, warunek, o którym mowa w art. 20 ust. 3 pkt 4, dotyczy młodszego z małżonków, a warunek, o którym mowa w art. 20 ust. 3 pkt 5, dotyczy obojga małżonków.

Z art. 23 ust. 2 ustawy o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi wynika, że wniosek o zwrot wydatków osoba fizyczna składa raz, nie później niż do dnia 31 grudnia roku, w którym zgodnie z prawem miało miejsce przystąpienie do użytkowania wybudowanego lokalu mieszkalnego albo domu jednorodzinnego.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że wraz z mężem Wnioskodawczyni prowadziła budowę budynku mieszkalnego zgodnie z pozwoleniem na budowę, które zostało wydane w dniu x sierpnia 2015 r. W chwili wydania pozwolenia na budowę mąż Wnioskodawczyni nie ukończył 36 lat (jego data urodzenia to x czerwca 1980 r.). Wybudowany dom posiada powierzchnię użytkową 90 m². Cały etap budowy domu zamknął się w latach 2015 r. - 2018 r., co jest udokumentowane fakturami. Rok 2018 wykorzystano tylko na zakup styropianu i ocieplenie domu. Przystąpienie do użytkowania wybudowanego domu jednorodzinnego to data x kwietnia 2019 r. Wnioskodawczyni ma dwoje dzieci. Wnioskodawczyni i Jej mąż w chwili wydania pozwolenia na budowę i w czasie trwania budowy domu, nie byli właścicielami innych nieruchomości. Natomiast, w dniu 19 lipca 2018 r. nastąpiło nabycie przez Wnioskodawczynię nieruchomości (domu) na podstawie umowy darowizny zawartej w formie aktu notarialnego między darczyńcą - matką Wnioskodawczyni, a obdarowanym - Wnioskodawczynią. Przedmiotem tej darowizny była nieruchomość zabudowana domem z lat 60, o powierzchni 80 m², przeznaczonym do generalnego remontu, w którym mieszka matka Wnioskodawczyni wraz z niepełnosprawnym i chorym synem, czyli bratem Wnioskodawczyni. Wnioskodawczyni podkreśla, że nieruchomość, którą obdarowała Ją matka nie zmienia, ani nie polepsza sytuacji bytowej Wnioskodawczyni, gdyż zarówno brat jak i matka Wnioskodawczyni do chwili śmierci mają prawo mieszkania, a Wnioskodawczyni zapewnia im opiekę. Ponadto, zamieszkanie w ww. domu wraz z matką i bratem Wnioskodawczyni, jest niemożliwe ze względu na brak minimalnych warunków bytowych dla 4-osobowej rodziny Wnioskodawczyni oraz ze względu na chorobę Jej córki i chorobę Jej brata. Do dnia złożenia wniosku ORD-IN o wydanie interpretacji indywidualnej, Wnioskodawczyni nie złożyła wniosku o zwrot wydatków na podstawie ustawy o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi.

Z powołanych przepisów ustawy o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi wynika, że jeżeli osoba fizyczna od dnia 1 stycznia 2014 r. poniesie w celu zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych wydatki na zakup materiałów budowlanych, w związku m.in. z budową domu jednorodzinnego, to po spełnieniu warunków określonych w art. 20 ust. 3 ww. ustawy, może ubiegać się o zwrot części poniesionych wydatków.

Jednym z warunków wynikających wprost z art. 20 ust. 3 pkt 5 lit. a ww. ustawy jest, że o zwrot wydatków można się ubiegać, jeżeli do dnia złożenia wniosku o zwrot wydatków, osoba fizyczna nie była właścicielem budynku mieszkalnego jednorodzinnego lub lokalu mieszkalnego. Warunek ten, nie musi być spełniony jedynie przez osobę fizyczną, która wychowuje przynajmniej troje dzieci własnych lub przysposobionych (o których mowa w art. 7 ust. 1a), co wynika z art. 20 ust. 4 ww. ustawy.

Jednocześnie należy zauważyć, że warunkiem skorzystania z omawianej pomocy państwa przez osobę fizyczną, która nie wychowuje przynajmniej trojga dzieci jest, aby osoba fizyczna nie tylko w chwili rozpoczęcia budowy domu jednorodzinnego lub wydania pozwolenia na budowę, lecz w całym poprzednim okresie, czyli aż do dnia złożenia wniosku o zwrot wydatków, nie była właścicielem innego (niż budynek mieszkalny, którego zwrot wydatków miałby dotyczyć) budynku mieszkalnego jednorodzinnego lub lokalu mieszkalnego, zaś kwestia zamieszkiwania (bądź niemieszkania) w nim w świetle przepisów tej ustawy o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi, nie ma znaczenia. Dlatego też, sam fakt posiadania tytułu prawnego (tj. prawa własności) do innego budynku mieszkalnego jednorodzinnego lub lokalu mieszkalnego i to bez względu na okoliczności oraz powody związane z jego nabyciem, powoduje brak możliwości otrzymania zwrotu na podstawie przepisów ww. ustawy.

Zatem, Wnioskodawczyni nie może ubiegać się o zwrot części wydatków poniesionych na budowę domu jednorodzinnego na podstawie ustawy o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi, gdyż nie można jej uznać za osobę która "do dnia złożenia wniosku" nie była właścicielem budynku mieszkalnego jednorodzinnego, innego niż dom jednorodzinny, którego zwrot wydatków miałby dotyczyć.

Reasumując, należy stwierdzić, że Wnioskodawczyni będąc od dnia 19 lipca 2018 r. właścicielem nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym (nabytej w drodze darowizny), nie spełnia warunku przewidzianych ustawą o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi, tj. warunku zawartego w art. 20 ust. 3 pkt 5 lit. a) ww. ustawy. Jednocześnie, należy wskazać, że Wnioskodawczyni wychowuje dwoje dzieci, więc w Jej sytuacji nie ma zastosowania przepis art. 20 ust. 4 ww. ustawy. Tym samym Wnioskodawczyni nie jest uprawniona do ubiegania się o zwrot części wydatków w związku z budową domu jednorodzinnego.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni zawarte we wniosku o wydanie interpretacji należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego. Ponadto wskazać należy, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym niniejsza interpretacja jest wiążąca dla Wnioskodawczyni jako osoby występującej z wnioskiem, nie wywiera natomiast skutku prawnego dla innych osób (np. małżonka).

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w..., za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.