0113-KDIPT2-2.4011.583.2021.1.ACZ - Rozliczenia PIT w związku z wycofaniem środków z kasy mieszkaniowej

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 maja 2021 r. (data wpływu 20 maja 2021 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wycofania środków zgromadzonych w kasie mieszkaniowej, w części dotyczącej:

* uznania, że obowiązek wydatkowania środków z kasy mieszkaniowej zgodnie z ich przeznaczeniem na własne cele mieszkaniowe do końca 2021 r. ma dotyczyć jedynie środków zgromadzonych z udziałem ulgi podatkowej (pytanie nr 1) - jest prawidłowe,

* obowiązku zwrotu całej kwoty odliczonej w ramach ulgi podatkowej w przypadku nieuznania, że obowiązek wydatkowania środków z kasy mieszkaniowej zgodnie z ich przeznaczeniem na własne cele mieszkaniowe do końca 2021 r. ma dotyczyć jedynie środków zgromadzonych z udziałem ulgi podatkowej (pytanie nr 2) -jest bezprzedmiotowe.

W dniu 20 maja 2021 r. wpłynął do Organu podatkowego ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wycofania środków zgromadzonych w kasie mieszkaniowej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Jako podatnik, Wnioskodawca gromadził oszczędności na rachunku w kasie mieszkaniowej w...Bank... - nieprzerwanie prowadzonego od dnia 26 kwietnia 2001 r. Do 2004 r. na podstawie pierwotnie zawartej umowy na okres 3-letni środki na rachunku kasy mieszkaniowej w wysokości 38 620 zł były gromadzone z wykorzystaniem przysługującej wówczas w PIT ulgi podatkowej na podstawie deklaracji o przeznaczeniu ich w przyszłości na cele mieszkaniowe rozliczane w ramach ulgi mieszkaniowej w zeznaniach rocznych PIT-37 z tytułu oszczędzania w kasie mieszkaniowej.

Dokładnie w 2001 r. wpłacono 1 000 zł - odliczono w ramach ulgi 300 zł, w 2002 r. wpłacono 12 210 zł - odliczono w ramach ulgi 3 663 zł, w 2003 r. wpłacono 13 210 zł - odliczono w uldze 3 963 zł, w 2004 r. wpłacono 12 200 zł - odliczono 3 660 zł. Łącznie w latach 2001-2004 wpłacono 38 620 zł a odliczono 11 586 zł. Wpłata z wykorzystaniem ulgi podatkowej ostatni raz została dokonana w 2004 r.

Z uwagi na zmianę przepisów w owym czasie i wygaśnięcie możliwości dalszego korzystania z ulgi podatkowej (umowa zawarta przed dniem 1 stycznia 2002 r. przewidywała oszczędzanie do 2004 r., późniejsze aneksy wydłużające oszczędzanie w kasie mieszkaniowej z uwagi na to, że zawarte już po zmianie przepisów nie pozwalały na dokonywanie odliczeń w ramach ulgi podatkowej od dalszych wpłat w kasie mieszkaniowej) i od dalszych wpłat w ramach wydłużania kolejnymi aneksami trwania umowy na prowadzenie kasy mieszkaniowej nie dokonywano odliczeń w PIT. W kolejnych latach systematycznie jednak nadal były gromadzone oszczędności z myślą ich przyszłego wykorzystania na cele mieszkaniowe i kwota zgromadzonych środków przewyższyła znacząco sumę kwot zgromadzonych do czasu wygaśnięcia ulgi w PIT.

Na dzień 2 kwietnia 2021 r. zgromadzono według zestawienia banku łącznie 89 008 zł 73 gr wraz z odsetkami.

W dniu 2 kwietnia 2021 r. dokonano wypłaty środków w kwocie 84 907 zł 32 gr (89 008 zł 73 gr minus pobrany podatek od odsetek - 4 101 zł 41 gr).

Wypłacona kwota ze zlikwidowanego rachunku kasy mieszkaniowej będzie w części przeznaczona do końca 2021 r. na własne cele mieszkaniowe w postaci wydatków na remont budynku mieszkalnego (m.in. wymianę pokrycia dachowego, stolarkę okienną, izolację i ocieplenie ścian i stropu budynku). Zrezygnowano z uwagi na niewystarczające zgromadzone środki w kasie mieszkaniowej z budowy nowego domu lub zakupu mieszkania tylko przeznaczono część środków na generalny remont własnego budynku mieszkalnego pozostającego w złym stanie technicznym.

Planowana wysokość środków, która zostanie do końca 2021 r. wydatkowana na remont będzie zapewne większa niż wysokość środków zgromadzonych do czasu możliwości korzystania z odpisu w ramach ulgi w PIT z tytułu oszczędzania w kasie mieszkaniowej, tj. powyżej 38 620 zł, ale też mniejsza niż łączna kwota zgromadzona przez 20 lat w kasie mieszkaniowej, tj. poniżej 84 907 zł 32 gr, która wpłynęła po wycofaniu środków z rachunku. Pozostałe środki gromadzone przez Wnioskodawcę ponad kwotę 38 620 zł zostaną przeznaczone na inne potrzeby życiowe Wnioskodawcy i Jego rodziny.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy obowiązek wydatkowania środków z kasy mieszkaniowej zgodnie z ich przeznaczeniem na własne cele mieszkaniowe w rozumieniu przepisów podatkowych do końca 2021 r. ma dotyczyć jedynie środków zgromadzonych z udziałem ulgi podatkowej (we wnioskowanej interpretacji chodzi dokładnie o kwotę 38 620 zł, która to kwota była na rachunku kasy mieszkaniowej w 2004 r., kiedy po raz ostatni Wnioskodawca miał prawo skorzystać z ulgi w PIT), czy też wydatkowania na własne cele mieszkaniowe wszystkich zgromadzonych do 2021 r. środków, tj. kwoty 84 907 zł 32 gr wypłaconej w dniu 2 kwietnia 2021 r.?

2. Czy w przypadku odmiennego stanowiska niż stanowisko Wnioskodawcy z pytania 1, tj. nieuznania, że wydatkowanie środków z kasy mieszkaniowej zgodnie z przeznaczeniem na cele mieszkaniowe w rozumieniu przepisów podatkowych dotyczy wyłącznie środków zgromadzonych z udziałem ulgi podatkowej, tj. we wnioskowanej sprawie 38 620 zł i wydatkowania do końca 2021 r. na własne cele mieszkaniowe kwoty mniejszej niż łączna kwota zgromadzonych środków, tj. mniej niż 84 907 zł 32 gr, Wnioskodawca będzie zobowiązany do zwrotu całej odliczonej w PIT ulgi, tj. kwoty 11 586 zł odliczonej w latach 2001-2004, czy też w jakiejś proporcji lub w innej wysokości, jeżeli proporcjonalnie to w jaki sposób wyliczonej dokładnie proporcji?

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pytania nr 1, wydatkowanie środków z kasy mieszkaniowej zgodnie z przeznaczeniem na cele mieszkaniowe w rozumieniu przepisów podatkowych dotyczy wyłącznie środków zgromadzonych z udziałem ulgi podatkowej, tj. we wnioskowanej sprawie 38 620 zł. Odnośnie zaś pozostałych środków zgromadzonych w kasie mieszkaniowej, ponad kwotę zgromadzoną w kasie mieszkaniowej z wykorzystaniem ulgi w PIT na skutek dalszych aneksów do umowy i dalszego oszczędzania w kolejnych latach, pomimo wygaśnięcia możliwości korzystania z ulgi podatkowej - Wnioskodawca ma dowolność przeznaczenia środków na własne potrzeby życiowe bez konieczności zwracania ulgi, która dotyczyła środków zgromadzonych do czasu jej obowiązywania. Zdaniem Wnioskodawcy, inne stanowisko byłoby rażąco niesprawiedliwe, gdyż Wnioskodawca gromadził swoje oszczędności w kolejnych latach nie mając już możliwości korzystania z odliczeń - rachunek ten po wygaśnięciu ulgi w PIT stanowił niejako rachunek oszczędnościowy Wnioskodawcy.

Przepisy wskazują, że aby nie doszło do sytuacji, w której podatnik utraciłby prawo do odliczeń związanych z oszczędzaniem w kasie mieszkaniowej - należy przeznaczyć wycofane po zakończeniu oszczędzania środki w kasie mieszkaniowej na jeden z celów systematycznego oszczędzania wymienionych w art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego. Jednym z celów wymienionych w ustawie jest remont domu. Środki wycofane w dniu 2 kwietnia 2021 r. z kasy mieszkaniowej zostaną do końca 2021 r. przeznaczone na remont domu i będą to środki w wysokości co najmniej wynoszącej kwotę, która została zgromadzona w kasie mieszkaniowej z udziałem ulgi podatkowej, tj. kwota co najmniej 38 620 zł.

Utrata prawa do ulgi następuje tylko w przypadkach określonych w art. 27a ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w jej brzmieniu, które obowiązywało do dnia 31 grudnia 2001 r. Natomiast treść art. 27a ust. 13 ww. ustawy stanowi, że zarówno wycofanie jak i doliczenie dotyczy tego samego roku podatkowego.

Zdaniem Wnioskodawcy, jeżeli wycofane w dniu 2 kwietnia 2021 r. oszczędności po zakończeniu systematycznego oszczędzania wskazanego w umowie kasy mieszkaniowej zostaną wydatkowane zgodnie z celami mieszkaniowymi określonymi w art. 8 ust. 1 ustawy o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego do końca 2021 r., jako podatnik, Wnioskodawca nie utraci prawa do przedmiotowej ulgi.

Zdaniem Wnioskodawcy, środki jakie jako Wnioskodawca interpretacji ma On przeznaczyć na jeden z celów mieszkaniowych wymienionych w ustawie są tymi środkami, które były gromadzone na rachunku do upływu terminu systematycznego gromadzenia środków na rachunku kasy mieszkaniowej wynikające z pierwotnej umowy o kredyt kontraktowy, w brzmieniu umowy do dnia 31 grudnia 2001 r., która przewidywała oszczędzanie do 2004 r. i które były odliczane w ramach ulgi podatkowej.

Natomiast, wypłata pozostałej części oszczędności, które były przez Wnioskodawcę gromadzone systematycznie nadal na rachunku kasy mieszkaniowej już po zakończeniu ulgi podatkowej i aneksowaniu umowy, z uwagi na brak dokonywania od tej części oszczędności odliczeń w ramach omawianej ulgi (był to stan braku takiego prawa na skutek zmian w przepisach i wygaszeniu ulgi a nie niekorzystanie z przysługującego Mu prawa), nie powinna być obarczona rygorem doliczenia uprzednio odliczonych w ramach ulgi kwot, ponieważ w tej części zgromadzonych oszczędności dobrowolnie przez Wnioskodawcę w kolejnych latach, nie mógł On korzystać z żadnych ulg w tym zakresie i żadne Mu nie przysługiwały.

Wymaganie wydatkowania w tym przypadku całości zgromadzonych oszczędności byłoby nadinterpretacją przepisów, naruszeniem ogólnie pojętych zasad sprawiedliwości społecznej i nierównego traktowania pod względem podatkowym podatników w podobnej sytuacji faktycznej, gdyż oszczędzanie dalsze poprzez systematyczne wpłaty na np. inny rachunek bankowy lub trzymanie tych dalszych środków po prostu w domu nie powodowałoby późniejszej konieczności korekty odliczonej ulgi przy wykorzystaniu na inne cele niż mieszkaniowe, co miałoby miejsce w tym przypadku, gdyby nie uwzględniono stanowiska Wnioskodawcy odnośnie pytania nr 1, gdyż powodowałoby opodatkowanie oszczędności zgromadzonych przez Wnioskodawcę, co do których Wnioskodawca nie miał prawa do korzystania z ulgi podatkowej i stawiało Go w niekorzystnej sytuacji w stosunku do osób, które takie same środki po zakończeniu ulgi podatkowej gromadziłyby na innych rachunkach lub w gotówce.

Pomimo że wydane już inne interpretacje indywidualne wiążą tylko w danej sprawie w odniesieniu do osoby pytającej i nie stanowią rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie, niemniej stanowią wskazanie sposobu postępowania w podobnych stanach faktycznych dla podatników - składając wniosek jako podatnik Wnioskodawca podpierał się już wydanymi i opublikowanymi interpretacjami indywidualnymi, które nie zostały jak dotąd zmienione czy uchylone przez Ministra Finansów, tj. interpretacje nr IPPB4/4511-168/16-2/JK Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 15 marca 2016 r. oraz pomocniczo nr ITPB2/4511-1059/15/IB Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 3 lutego 2016 r.

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pytania nr 2, w przypadku niezgodności ze stanowiskiem Wnioskodawcy z pytania nr 1, uznaje On, że należało będzie zwrócić odliczoną ulgę poprzez doliczenie do podatku w 2021 r. odliczonych w ramach ulgi podatkowej w latach 2001-2004 kwoty podatku obliczonej w proporcji, w jakiej pozostają wydatki niewydatkowane na cele mieszkaniowe do końca 2021 r. z wycofanej łącznej puli środków z kasy mieszkaniowej do całej kwoty wypłaconej w 2021 r. przez bank po potrąceniu podatku od odsetek, po zakończeniu oszczędzania w kasie mieszkaniowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie:

* uznania, że obowiązek wydatkowania środków z kasy mieszkaniowej zgodnie z ich przeznaczeniem na własne cele mieszkaniowe do końca 2021 r. ma dotyczyć jedynie środków zgromadzonych z udziałem ulgi podatkowej (pytanie nr 1) - jest prawidłowe,

* obowiązku zwrotu całej kwoty odliczonej w ramach ulgi podatkowej w przypadku nieuznania, że obowiązek wydatkowania środków z kasy mieszkaniowej zgodnie z ich przeznaczeniem na własne cele mieszkaniowe do końca 2021 r. ma dotyczyć jedynie środków zgromadzonych z udziałem ulgi podatkowej (pytanie nr 2) - jest bezprzedmiotowe.

Zgodnie z art. 27a ust. 1 pkt 1-2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2001 r. - podatek dochodowy od osób, o których mowa w art. 3 ust. 1, obliczony zgodnie z art. 27, obniżony zgodnie z art. 27b o kwotę składki na powszechne ubezpieczenie zdrowotne zmniejsza się na zasadach określonych w ust. 2-17, jeżeli w roku podatkowym podatnik:

W świetle art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 21 listopada 2001 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2001 r. Nr 134, poz. 1509) - podatnikom, którzy zawarli umowę o kredyt kontraktowy z bankiem prowadzącym kasę mieszkaniową o systematyczne gromadzenie oszczędności, według zasad określonych w przepisach o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego, i przed dniem 1 stycznia 2002 r. nabyli prawo do odliczenia od podatku wydatków poniesionych na cel określony w art. 27a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2002 r., przysługuje, na zasadach określonych w tej ustawie, prawo do odliczania od podatku dalszych kwot wpłaconych oszczędności na kontynuację systematycznego gromadzenia oszczędności wyłącznie na tym samym rachunku oszczędnościowo - kredytowym i w tym samym banku prowadzącym kasę mieszkaniową, poniesionych od dnia 1 stycznia 2002 r., do upływu określonego przed dniem 1 stycznia 2002 r. terminu systematycznego gromadzenia oszczędności, wynikającego z umowy o kredyt kontraktowy.

Stosownie do postanowień art. 6 ustawy z dnia 21 listopada 2001 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, przepis art. 27a ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2002 r., ma zastosowanie do wymienionych w nim zdarzeń powstałych po tym dniu.

Stosownie do treści art. 27a ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2001 r. - jeżeli podatnik skorzystał z odliczeń od dochodu (przychodu) lub podatku z tytułu wydatków poniesionych na cele określone w ust. 1 pkt 1 i 2, a następnie:

5. przeniósł uprawnienia do rachunku oszczędnościowo-kredytowego na rzecz osób trzecich, z wyjątkiem dzieci własnych lub przysposobionych - do dochodu (przychodu) lub podatku należnego za rok, w którym zaistniały te okoliczności, dolicza się odpowiednio kwoty poprzednio odliczone z tych tytułów.

W świetle powyższego, obowiązek doliczenia kwot uprzednio odliczonych z tytułu systematycznego gromadzenia oszczędności wyłącznie na jednym rachunku oszczędnościowo-kredytowym i w jednym banku prowadzącym kasę mieszkaniową występuje w przypadku:

Wyżej powołany przepis art. 6 stosuje się bowiem w przypadku zaistnienia zdarzeń wymienionych w art. 27a ust. 13 pkt 4 i 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2002 r., czyli niewątpliwie w przypadku niewydatkowania kwot wycofanych oszczędności zgodnie z celami określonymi w art. 8 ustawy z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1077 z późn. zm.).

Katalog wydatków, dotyczących celów mieszkaniowych, na które podatnik może przeznaczyć wycofane z kasy mieszkaniowej oszczędności precyzuje ustawa z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego (Dz. U. z 2019 r. poz. 2195, z późn. zm.).

Jak stanowi art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez zawarcie umowy o kredyt kontraktowy osoba fizyczna zobowiązuje się do systematycznego gromadzenia oszczędności w kasie mieszkaniowej przez czas oznaczony, a bank prowadzący kasę mieszkaniową - do przechowywania oszczędności i udzielenia po upływie tego okresu, z zastrzeżeniem art. 12 i 13, długoterminowego kredytu na cele mieszkaniowe.

W myśl art. 8 ust. 2 ww. ustawy, celami mieszkaniowymi, o których mowa w ust. 1, są służące zaspokojeniu własnych potrzeb mieszkaniowych kredytobiorcy:

Z ww. przepisów wynika, że aby nie utracić prawa do odliczeń związanych z oszczędzaniem w kasie mieszkaniowej należy przeznaczyć wycofane po okresie oszczędzania środki na co najmniej jeden z wyżej wymienionych celów systematycznego oszczędzania. Utrata prawa do ulgi z powyższego tytułu następuje tylko w przypadkach określonych w ww. art. 27a ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym do końca 2001 r.

Zatem, jak wskazuje treść przytoczonego wyżej art. 27a ust. 13 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zarówno wycofanie, jak i doliczenie dotyczy tego samego roku podatkowego. Dlatego też jedynie w sytuacji, gdy wycofane oszczędności po upływie okresu systematycznego oszczędzania określonego w umowie o kredyt kontraktowy, zostaną przez podatnika wydatkowane zgodnie z celami mieszkaniowymi, określonymi w art. 8 ust. 1 ustawy o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego, do końca roku podatkowego, w którym nastąpiło ich wycofanie, podatnik nie traci prawa do przedmiotowej ulgi. Natomiast, jeżeli podatnik po określonym w umowie o kredyt kontraktowy okresie systematycznego oszczędzania wycofa oszczędności z kasy mieszkaniowej w danym roku podatkowym, a następnie wycofaną kwotę wydatkuje zgodnie z celami systematycznego oszczędzania w następnych latach, to ma obowiązek doliczyć do dochodu (przychodu) lub podatku należnego za rok, w którym nastąpiło wycofanie, kwoty uprzednio odliczone z tego tytułu.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca gromadził oszczędności na rachunku w kasie mieszkaniowej w banku - nieprzerwanie prowadzonego od dnia 26 kwietnia 2001 r. Do 2004 r. na podstawie pierwotnie zawartej umowy na okres 3-letni środki na rachunku kasy mieszkaniowej w wysokości 38 620 zł były gromadzone z wykorzystaniem przysługującej wówczas w podatku dochodowym od osób fizycznych ulgi podatkowej na podstawie deklaracji o przeznaczeniu ich w przyszłości na cele mieszkaniowe rozliczane w ramach ulgi mieszkaniowej w zeznaniach rocznych PIT-37 z tytułu oszczędzania w kasie mieszkaniowej. W 2001 r. wpłacono 1 000 zł - odliczono w ramach ulgi 300 zł, w 2002 r. wpłacono 12 210 zł - odliczono w ramach ulgi 3 663 zł, w 2003 r. wpłacono 13 210 zł - odliczono w uldze 3 963 zł, w2004 r. wpłacono 12 200 zł - odliczono 3 660 zł. Łącznie w latach 2001-2004 wpłacono 38 620 zł a odliczono 11 586 zł. Wpłata z wykorzystaniem ulgi podatkowej ostatni raz została dokonana w 2004 r.

Z uwagi na zmianę przepisów w owym czasie i wygaśnięcie możliwości dalszego korzystania z ulgi podatkowej (umowa zawarta przed dniem 1 stycznia 2002 r. przewidywała oszczędzanie do 2004 r., późniejsze aneksy wydłużające oszczędzanie w kasie mieszkaniowej z uwagi na to, że zawarte już po zmianie przepisów nie pozwalały na dokonywanie odliczeń w ramach ulgi podatkowej od dalszych wpłat w kasie mieszkaniowej) i od dalszych wpłat w ramach wydłużania kolejnymi aneksami trwania umowy na prowadzenie kasy mieszkaniowej nie dokonywano odliczeń w PIT. W kolejnych latach systematycznie jednak nadal były gromadzone oszczędności z myślą ich przyszłego wykorzystania na cele mieszkaniowe i kwota zgromadzonych środków przewyższyła znacząco sumę kwot zgromadzonych do czasu wygaśnięcia ulgi w PIT. Na dzień 2 kwietnia 2021 r. zgromadzono według zestawienia banku łącznie 89 008 zł 73 gr wraz z odsetkami.

W dniu 2 kwietnia 2021 r. dokonano wypłaty środków w kwocie 84 907 zł 32 gr (89 008 zł 73 gr minus pobrany podatek od odsetek - 4 101 zł 41 gr).

Wypłacona kwota ze zlikwidowanego rachunku kasy mieszkaniowej będzie w części przeznaczona do końca 2021 r. na własne cele mieszkaniowe w postaci wydatków na remont budynku mieszkalnego (m.in. wymiana pokrycia dachowego, stolarki okiennej, izolacja i ocieplenie ścian i stropu budynku).

Planowana wysokość środków, która zostanie do końca 2021 r. wydatkowana na remont będzie większa niż wysokość środków zgromadzonych do czasu możliwości korzystania z odpisu w ramach ulgi w PIT z tytułu oszczędzania w kasie mieszkaniowej, tj. powyżej 38 620 zł, ale też mniejsza niż łączna kwota zgromadzona przez 20 lat w kasie mieszkaniowej, tj. poniżej 84 907 zł 32 gr, która wpłynęła po wycofaniu środków z rachunku. Pozostałe środki gromadzone przez Wnioskodawcę ponad kwotę 38 620 zł zostaną przeznaczone na inne potrzeby życiowe Wnioskodawcy i Jego rodziny.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że w przypadku wydatkowania przez Wnioskodawcę oszczędności z kasy mieszkaniowej co najmniej w wysokości środków zgromadzonych do 2004 r., do końca roku podatkowego, w którym zostały wycofane, tj. do dnia 31 grudnia 2021 r., na remont własnego budynku mieszkalnego (m.in. wymianę pokrycia dachowego, stolarki okiennej, izolację i ocieplenie ścian oraz stropu budynku) służącego zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych Wnioskodawcy, o którym mowa w art. 8 ust. 2 pkt 3 ustawy o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego, zostaną spełnione warunki do zachowania ulgi podatkowej, bowiem będzie to miało miejsce w tym samym roku z zachowaniem celu mieszkaniowego.

Środkami jakie Wnioskodawca powinien przeznaczyć na remont własnego budynku mieszkalnego są te środki, które były gromadzone na rachunku do upływu terminu systematycznego gromadzenia oszczędności wynikającego z pierwotnej umowy o kredyt kontraktowy (jak wynika z przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu sprawy zawartej od 2001 r. do 2004 r.) i które były odliczane przez Wnioskodawcę w ramach ulgi podatkowej za lata 2001-2004. Wypłata pozostałej części oszczędności jaką Wnioskodawca systematycznie gromadził na rachunku kasy mieszkaniowej, z uwagi na brak dokonywania od tej części odliczeń w ramach omawianej ulgi, nie będzie zagrożona rygorem doliczenia uprzednio odliczonych w ramach ulgi kwot.

W konsekwencji rozstrzygnięcie wniosku w części dotyczącej obowiązku zwrotu całej kwoty odliczonej w ramach ulgi podatkowej w przypadku nieuznania, że obowiązek wydatkowania środków z kasy mieszkaniowej zgodnie z ich przeznaczeniem na własne cele mieszkaniowe do końca 2021 r. ma dotyczyć jedynie środków zgromadzonych z udziałem ulgi podatkowej jest bezprzedmiotowe.

Jednocześnie tutejszy Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325, z późn. zm.) jest sam przepis prawa. W związku z tym w interpretacji indywidualnej Organ nie może dokonać konkretnego rozliczenia czy potwierdzenia wyliczenia poszczególnych kwot przychodu, kosztów, podatku, odliczeń od dochodu czy podatku, a tym samym nie może odnieść się do kwot i wyliczeń wskazanych przez Wnioskodawcę. Szczegółowe ustalenia w powyższym zakresie mogą być poczynione wyłącznie w ramach prowadzonego przez właściwy organ podatkowy postępowania podatkowego. Zgodnie z zasadą samoopodatkowania, obowiązującą w polskim systemie podatkowym, na podatniku spoczywa obowiązek dokonania oceny własnej sytuacji prawnopodatkowej, a po jej dokonaniu zachowania się zgodnie z przepisami prawa podatkowego, bowiem prawidłowość takiego rozliczenia podlega weryfikacji przez organ podatkowy. W świetle obowiązujących przepisów prawa podatkowego, to na podatniku spoczywa obowiązek udowodnienia w toku postępowania podatkowego okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli zatem przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie różniło się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w..., za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.