0112-KDIL1-3.4012.429.2021.1.KK - Rozliczanie VAT w związku z dropshippingiem

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.). Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 11 września 2021 r. (data wpływu 11 września 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* określenia, czy działalność Wnioskodawcy jest świadczeniem usług czy dostawą towarów - jest nieprawidłowe,

* określenie miejsca dostawy towarów - jest nieprawidłowe,

* ustalenia, czy Wnioskodawca jest operatorem interfejsu elektronicznego - jest nieprawidłowe,

* braku obowiązku rejestracji do VAT-IOSS i rozliczania VAT w imieniu klienta - jest prawidłowe,

* braku obowiązku podatkowego w Polsce od wskazanych dostaw towarów - jest prawidłowe.

W dniu 11 września 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* określenia, czy działalność Wnioskodawcy jest świadczeniem usług czy dostawą towarów,

* określenie miejsca dostawy towarów,

* ustalenia, czy Wnioskodawca jest operatorem interfejsu elektronicznego,

* braku obowiązku rejestracji do VAT-IOSS i rozliczania VAT w imieniu klienta,

* braku obowiązku podatkowego w Polsce od wskazanych dostaw towarów.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zamierza odwiesić działalność gospodarczą i zacząć zajmować się pośrednictwem handlowym na rzecz Sprzedawcy. Wnioskodawca będzie wykorzystywał do tego swoje strony internetowe oferując w imieniu zagranicznych Sprzedawców produkty takie jak (...) itp.

Zagraniczni sprzedawcy/dostawcy posiadają siedziby poza Unią Europejską, na terytorium państwa trzeciego - głównie Singapuru i Chin.

Wnioskodawca w żadnym momencie nie będzie znajdować się w posiadaniu zamawianych produktów. Produkty będą wysyłane bezpośrednio na adres klienta dopiero po złożeniu przez niego zamówienia i dokonaniu płatności. Wnioskodawca będzie pośrednikiem w transakcji.

Model ten powszechnie funkcjonuje pod nazwą dropshipping. Transakcje będą przebiegać w następujący sposób:

1. Wnioskodawca nawiąże kontakt z zagranicznym sprzedawcą towarów i zaoferuje mu usługę pośrednictwa handlowego w zamian za prowizję. Kontakt zostanie nawiązany za pośrednictwem kanałów takich jak czat (...), email, komunikatory tekstowe, rozmowy głosowe, (...) itp. Sprzedawca zagraniczny przedstawi na swojej stronie na (...) ofertę produktową wraz z cenami i poleci oferować je klientom w jego imieniu.

2. Następnie, Wnioskodawca zaprezentuje dany towar na prowadzonej przez Niego stronie internetowej stosownie do informacji otrzymanych od zagranicznego sprzedawcy. Wnioskodawca w ramach dostosowania produktu do lokalnych rynków przetłumaczy nazwę produktu, opis produktu, poprawi grafiki itp. Wnioskodawca na swojej stronie będzie podawał informacje o przybliżonym czasie i warunkach dostawy.

3. Po złożeniu zamówienia i płatności na rachunek bankowy Wnioskodawcy przez klienta, Wnioskodawca przekaże zamówienie na określony towar do swojego kontrahenta, podając odpowiednie dane nabywcy (w szczególności adres do wysyłki towaru i wybrane produkty). Ponadto, przekazując zamówienie za pośrednictwem (...), Wnioskodawca przekaże odpowiednią kwotę za towar, wysyłkę i wysokość podatku VAT należnego tytułem importu towaru na rachunek zagranicznego kontrahenta za pośrednictwem płatności kartą lub szybkiego przelewu. To (...) będzie zobowiązany jako interfejs elektroniczny do odprowadzenia należnego podatku VAT od importu w ramach SOTI.

4. Po otrzymaniu zapłaty, towar zostanie wysłany przez kontrahenta zagranicznego bezpośrednio do danego klienta, który zamówił towar za pośrednictwem strony internetowej. Dodatkowo to sprzedawca opłaci należny podatek VAT z tytułu importu towaru do odpowiedniego organu w zależności od kraju, do którego zostanie wysłany produkt. Na żadnym etapie Wnioskodawca nie stanie się właścicielem towaru.

5. Wnioskodawca nie ma/nie będzie miał fizycznego kontaktu z produktem, który będzie wysłany prosto do klienta, który sam dokona ewentualnych czynności podatkowych i celnych. Wyżej wymienione świadczone usługi pośrednictwa w sprzedaży będą polegać na prezentowaniu za pośrednictwem stron internetowych towarów będących własnością przedsiębiorców zagranicznych posiadających siedziby poza Unią Europejską, na terytorium państwa trzeciego - głównie Singapuru i Chin. Podmioty zagraniczne wystawiają towary do sprzedaży na (...).

Usługa pośrednictwa będzie polegać na zbieraniu zamówień od klientów poprzez stronę internetową i zawieraniu w ich imieniu umów kupna-sprzedaży z podmiotami zagranicznymi, obsłudze płatności, tj. przyjmowaniu wpłat od zamawiających w postaci przelewów bankowych na rachunek firmowy, za pośrednictwem płatności kartą online oraz za pośrednictwem szybkich płatności internetowych online i przekazywaniu zamówień do podmiotu zagranicznego będącego sprzedawcą danego towaru wraz z całkowitą opłatą za zamówienie po wcześniejszym potrąceniu prowizji za usługę pośrednictwa oraz w razie ewentualnej potrzeby pomoc klientom w postępowaniu reklamacyjnym z zagranicznym sprzedawcą i bieżącą obsługę zapytań od klientów za pośrednictwem maila i innych komunikatorów tekstowych/głosowych.

Po otrzymaniu płatności za towar podmiot zagraniczny zrealizuje jego wysyłkę bezpośrednio do klienta i dopełni wszystkich formalności związanych z przekazaniem podatku VAT od importu towaru do odpowiednich instytucji.

Zakupiony w ten sposób towar nigdy nie trafi do Wnioskodawcy jako pośrednika handlowego, lecz zawsze bezpośrednio do klienta. W żadnym momencie Wnioskodawca nie stanie się właścicielem towaru, nie dokona sprzedaży towarów we własnym imieniu i na własny rachunek, a jedynie będzie pośredniczyć w sprzedaży towarów będących własnością podmiotów zagranicznych, którzy są sprzedawcami.

Klient będzie informowany, że nabywa usługę pośrednictwa handlowego, a informacja ta będzie zawarta na stronie i w regulaminie świadczenia usług pośrednictwa handlowego dostępnego na stronie internetowej. Przed złożeniem zamówienia na stronie Wnioskodawcy, zapoznanie się i akceptacja regulaminu będzie obowiązkowa. Zobowiązanym z tytułu ewentualnych należności celnych z tytułu importu towaru będzie klient.

O wszystkich zobowiązaniach i procedurach klient będzie informowany przed złożeniem zamówienia, w regulaminie świadczenia usług pośrednictwa handlowego. Przychód Wnioskodawcy będzie stanowić prowizja, czyli różnica pomiędzy kwotą przelaną przelewem bankowym, płatnościami kartą online lub szybkimi płatnościami internetowymi online od klienta składającego zamówienie, a kwotą przekazaną do sprzedawcy poprzez złożenie zamówienia na (...).

W celu ustalenia przysługującego wynagrodzenia z przedmiotowego rodzaju działalności, będzie prowadzone dokładne zestawienie zrealizowanych zamówień. Stosownie do poczynionych ustaleń, w ewidencji będą do siebie dopasowane odpowiednio transakcje uznaniowe (kwoty odpowiadające wpłatom dokonywanym przez klientów) oraz transakcje obciążeniowe (kwoty odpowiadające wartości towaru z wysyłką u jego sprzedawcy), odpowiadające im numery zamówień (numer zamówienia złożonego na stronie) i numer zamówienia złożonego u zagranicznego sprzedawcy poprzez (...), za pomocą którego będzie można zidentyfikować daną transakcję oraz odpowiadające daty powstania przychodu. Zatem, kwotą stanowiącą wynagrodzenie (przychód) będzie prowizja, która stanowi różnicę pomiędzy kwotą przelaną od klienta, a kwotą przekazaną do sprzedawcy (właściciela towaru) tytułem poszczególnych transakcji. Podkreślić należy, że prowizja będzie należna Wnioskodawcy jedynie w przypadku sprzedaży danego produktu.

Wnioskodawca będzie prowadzić na bieżąco ewidencję/zestawienie wszystkich dokonanych transakcji i co miesiąc będzie załączać je do dokumentów księgowych.

Zestawienie/ewidencja transakcji będzie zawierać kwoty wpłat od klientów składających zamówienie oraz kwotę przekazaną sprzedawcy, który dostarczy towar bezpośrednio do klienta. Pozwoli to wyliczyć prowizję, czyli przychód Wnioskodawcy z tytułu pośrednictwa.

Prowizja będzie korygowana o:

* łączną sumę zwróconych wpłat dla klientów, którzy zrezygnują ze złożenia zamówienia u sprzedawcy lub je zareklamują,

* łączną sumę zwróconych wpłat na konto Wnioskodawcy za produkty zamówione u zagranicznego sprzedawcy posiadającego siedzibę poza Unią Europejską, na terytorium państwa trzeciego - głównie Chin, za produkty uszkodzone lub reklamowane.

Dodatkowo Wnioskodawca informuje, że warunki na jakich dokonywana będzie transakcja, będą szczegółowo opisane w Regulaminie strony internetowej ((...)), poprzez którą składane będą zamówienia. W ocenie Wnioskodawcy, ich treść będzie zrozumiała i nie może budzić żadnych wątpliwości. Jednakże bazując na poprzednich doświadczeniach Wnioskodawca zauważył, że często nabywcy dokonują akceptacji regulaminu bez zapoznania się z jego zapisami.

W związku z tym mogą wystąpić sytuacje, w których kupujący w wyniku swojego zaniedbania:

- nie będą mieli świadomości, że zamawiając towar na platformie zakupowej udzielają Wnioskodawcy pełnomocnictwa do zakupu w ich imieniu, towarów od podmiotu trzeciego,

- nie będą mieli świadomości skąd wysyłany jest towar i kto jest faktycznym jego dostawcą, tzn. z kim zawierają umowę kupna.

Ponadto na zadane pytania o treści:

1. "Czy jest Pan zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług?" Wnioskodawca wskazał: Tak.

2. "Czy obecnie prowadzi Pan działalność gospodarczą? Jeżeli tak, to proszę wskazać w jakim zakresie?"

Wnioskodawca wskazał: Nie.

3. "Czy przedmiotem wniosku jest opodatkowanie:

a) wyłącznie usług pośrednictwa handlowego w oparciu o model dropshippingu, świadczonych przez Pana na rzecz podmiotów zagranicznych (sprzedawców/dostawców)?

czy też b) usług pośrednictwa na rzecz klientów (nabywców towarów)?"

Wnioskodawca wskazał: Przedmiotem wniosku jest opodatkowanie usług pośrednictwa handlowego na rzecz Sprzedawców. W ramach uzupełnienia Wnioskodawca dołącza świadczenie usług na rzecz klientów.

4. "Czy podmioty zagraniczne (sprzedawcy/dostawcy) będą podatnikami, o których mowa w art. 28a ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 z późn. zm.)?"

Wnioskodawca wskazał: Tak, podmioty zagraniczne będą podatnikami w myśl art. 28a ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 z późn. zm.).

5. "W związku z informacją zawartą w opisie sprawy, że podmioty zagraniczne (sprzedawcy/dostawcy) posiadają siedziby poza Unią Europejską, na terytorium państwa trzeciego - głównie Singapuru i Chin, proszę jednoznacznie wskazać:

Wnioskodawca wskazał: Podmioty zagraniczne posiadają stałe miejsce prowadzenia działalności i siedzibę działalności w kraju trzecim.

6. "Czy informacje dotyczące towarów oferowanych przez Sprzedawców z krajów trzecich w (...) będą przez Pana modyfikowane na prowadzonych przez Pana stronach internetowych?"

Wnioskodawca wskazał: Tak, informacje będą tłumaczone na język polski/angielski/francuski i dostosowywane do lokalnego odbiorcy.

7. "Czy będzie Pan tłumaczył opisy towarów na język polski lub inny język, dodawał dodatkowe opisy oraz dokonywał edycji graficznej zdjęć towarów prezentowanych na Pana stronach internetowych - celem dostosowania prezentowanych towarów do potrzeb odbiorcy?"

Wnioskodawca wskazał: Tak.

8. "Czy będzie Pan decydował jakie towary oferowane od Sprzedawców z krajów trzecich w (...) będą zaoferowane do sprzedaży na Pana stronach internetowych? Jeżeli nie, to proszę wskazać kto będzie decydował jakie towary będą zaoferowane do sprzedaży na Pana stronach internetowych?"

Wnioskodawca wskazał: Tak, będę decydował.

9. "Czy będzie Pan decydował za jaką cenę zostaną zaoferowane do sprzedaży towary na Pana stronach internetowych? Jeżeli nie, to proszę wskazać kto będzie decydował za jaką cenę zostaną zaoferowane do sprzedaży towary na Pana stronach internetowych?"

Wnioskodawca wskazał: Tak, będę decydował o cenie.

10. "Proszę jednoznacznie wskazać kto będzie właścicielem towarów, o których mowa we wniosku i między kim będzie dochodziło do przeniesienia prawa do dysponowania towarem jak właściciel?"

Wnioskodawca wskazał: W momencie zamówienia towaru na adres ostatecznego nabywcy właścicielem towaru będzie podmiot z kraju trzeciego.

11. "Czy jako pośrednik w dokonywaniu transakcji przez Internet będzie Pan dysponował dowodem zakupu?"

Wnioskodawca wskazał: Nie otrzymam oficjalnej faktury, dowodem zakupu będzie potwierdzenie zamówienia na stronie.

12. "Proszę wskazać jakim dokumentem za zakupiony towar i przez kogo wystawionym będzie dysponował nabywca towarów (klient)?"

Wnioskodawca wskazał: Potwierdzeniem zamówienia ze strony Wnioskodawcy.

13. "Czy będzie Pan podpisywał umowy z nabywcami towarów (klientami) w ramach świadczonych usług?"

Wnioskodawca wskazał: Tak, poprzez akceptację regulaminu dostępnego na stronie.

14. "Jeśli będzie Pan podpisywał ww. umowy, to proszę wskazać postanowienia jakie będą wynikały z tych umów, tzn. prawa i obowiązki stron?"

Wnioskodawca wskazał: Obowiązki Wnioskodawcy "Niniejszym Pośrednik oświadcza, że w związku ze świadczeniem przez niego usługi pośrednictwa w sprzedaży towarów od zagranicznych Sprzedawców, Pośrednik przejmuje na siebie niektóre z obowiązków, wynikających z przepisów prawa polskiego, ciążących na sprzedawcach towarów:

15. "Czy będzie Pan wskazywał nabywcy (klientowi) pełne dane Sprzedającego?"

Wnioskodawca wskazał: Tak, dane będą dostępne w regulaminie.

16. "Czy klient będzie miał możliwość wyboru Sprzedawcy z kraju trzeciego (producenta towarów), które zamierza kupić?"

Wnioskodawca wskazał: Nie, klient nie będzie miał do wyboru Sprzedawcy. Wnioskodawca będzie decydował, od którego sprzedawcy towar zostanie zamówiony.

17. "Kto będzie ponosił wszelkie opłaty związane z wprowadzeniem towaru z rynku zagranicznego do Polski?"

Wnioskodawca wskazał: Ostateczny odbiorca.

18. "Czy będzie Pan nadzorował prawidłowość realizacji zamówienia?"

Wnioskodawca wskazał: Tak.

19. "Czy będzie Pan udzielał klientowi niezbędnych informacji w zakresie prawa do odstąpienia od umowy sprzedaży? Jeśli nie, to proszę wskazać kto będzie udzielał takich informacji klientowi?"

Wnioskodawca wskazał: Tak, będę udzielał.

20. "Czy będzie Pan przeprowadzał procedurę zwrotu towarów, w sytuacji gdy klient chce odstąpić od umowy sprzedaży? Jeśli nie, to proszę wskazać kto będzie przeprowadzał taką procedurę?"

Wnioskodawca wskazał: Procedurę zwrotu towaru będzie przeprowadzał Sprzedawca za pośrednictwem Wnioskodawcy, który w imieniu klienta przekaże sprzedawcy wszystkie dane.

21. "Czy ewentualne zwroty towarów będą dokonywane bezpośrednio od klientów do dostawcy (Sprzedawcy) czy do Pana?"

Wnioskodawca wskazał: Zwroty będą wykonywane bezpośrednio na adres sprzedawcy do kraju trzeciego.

22. "Kto będzie zobowiązany do pokrycia kosztów zwrócenia ceny nabywcy za oddany (zwrócony) przez niego towar?"

Wnioskodawca wskazał: Ostateczny odbiorca, czyli klient.

23. "Czy będzie Pan udzielał klientowi niezbędnych informacji w zakresie prawa do odstąpienia od umowy sprzedaży? Jeśli nie, to proszę wskazać kto będzie udzielał takich informacji klientowi?"

Wnioskodawca wskazał: Tak, będę informował.

24. "Czy będzie Pan przeprowadzał procedurę zwrotu towarów, w sytuacji gdy klient chce odstąpić od umowy sprzedaży? Jeśli nie, to proszę wskazać kto będzie przeprowadzał taką procedurę?"

Wnioskodawca wskazał: Procedurę zwrotu towaru będzie przeprowadzał Sprzedawca za pośrednictwem Wnioskodawcy, który w imieniu klienta przekaże Sprzedawcy wszystkie dane.

25. "Czy ewentualne zwroty towarów będą dokonywane bezpośrednio od klientów do dostawcy (Sprzedawcy) czy do Pana?"

Wnioskodawca wskazał: Zwroty będą wykonywane bezpośrednio na adres Sprzedawcy do kraju trzeciego.

26. "Kto będzie zobowiązany do pokrycia kosztów zwrócenia ceny nabywcy za oddany (zwrócony) przez niego towar?"

Wnioskodawca wskazał: Ostateczny odbiorca, czyli klient.

27. "Czy będzie Pan przeprowadzał i rozpoznawał postępowanie reklamacyjne dotyczące towaru prezentowanego na Pana stronach internetowych? Jeżeli nie, to proszę wskazać kto będzie przeprowadzał i rozpatrywał takie postępowanie reklamacyjne i w oparciu o jakie powszechnie obowiązujące przepisy prawne?"

Wnioskodawca wskazał: Tak, zgodnie z warunkami umowy będę rozpoznawał postępowania reklamacyjne. Dodatkowo reklamacje będą przekazywane do sprzedawcy za pośrednictwem (...).

28. "Czy będzie Pan ponosił odpowiedzialność tytułem rękojmi za wady towaru prezentowanego na Pana stronach internetowych? Jeżeli nie, to proszę wskazać kto będzie ponosił odpowiedzialność z tytułu rękojmi za wady towaru i w oparciu o jakie powszechnie obowiązujące przepisy prawne?"

Wnioskodawca wskazał: Tak, będę ponosił.

29. "Czy będzie Pan dostarczał klientowi instrukcję użytkowania towaru oraz wszelkie niezbędne dokumenty związane z towarem w języku, którym posługuje się klient?" Wnioskodawca wskazał: Tak, na życzenie klienta.

30. "Czy nabywcy towarów (klienci) będą podatnikami, o których mowa w art. 28a ww. ustawy o podatku od towarów i usług?"

Wnioskodawca wskazał: Nie, klienci będą konsumentami.

31. "W jakim kraju nabywcy towarów (klienci) posiadają:

- siedzibę działalności gospodarczej, albo

- stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej (w przypadku, gdy przedmiotowa usługa jest świadczona przez Pana dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej klienta), albo

- stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu (w przypadku, gdy klient będący usługobiorcą nie posiada siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności)?"

Wnioskodawca wskazał: Nabywcy towarów będą z Polski, Francji, Hiszpanii i Niemiec.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy opisane powyżej transakcje (świadczenia na rzecz klientów Wnioskodawcy) należy na gruncie ustawy o VAT uznać za odpłatną dostawę towarów czy za odpłatne świadczenie usług?

2. W przypadku uznania świadczenia na rzecz klientów Wnioskodawcy za odpłatne świadczenie usług, gdzie będzie znajdować się miejsce świadczenia tych usług (opodatkowania tych usług)?

3. W przypadku uznania świadczenia za odpłatną dostawę towarów, gdzie będzie znajdować się miejsce dostawy towarów (opodatkowania dostaw towarów)?

4. Czy Wnioskodawca w myśl ustawy o VAT jest operatorem interfejsu elektronicznego?

5. Czy Wnioskodawca jest zobligowany do rejestracji w IOSS i rozliczaniu VAT w imieniu klienta?

6. Czy Wnioskodawca jest zobowiązany do opłacenia VAT w Polsce od wskazanych dostaw towarów?

Zdaniem Wnioskodawcy.

Ad 1.

W ocenie Wnioskodawcy świadczenia wykonywane na rzecz klientów należy uznać za odpłatne świadczenie usług.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy do pytania nr 1

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 z późn. zm.), zwanej dalej: ustawa o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

Przez towary, zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Należy zauważyć, że dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, rozumiana jest przez ustawodawcę, jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W określeniu "jak właściciel" zawiera się możliwość uznania za dostawę faktycznego przeniesienia władztwa nad rzeczą. W rozumieniu ustawy "dostawa" oznacza wszelkiego rodzaju rozporządzanie towarem (sprzedaż, zamiana, darowizna, oraz każdą inną czynność, która w aspekcie ekonomicznym będzie prowadziła do podobnego rezultatu). Przepis art. 7 ust. 1 ustawy, definiujący pojęcie "dostawa towarów" nie odwołuje się do cywilistycznych pojęć sprzedaży, czy też przeniesienia prawa własności, stąd też nie można utożsamiać dostawy towarów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług z przeniesieniem prawa własności na gruncie prawa cywilnego. W konsekwencji pojęcie "dostawa towarów" oraz ekonomiczne aspekty transakcji, nie muszą wiązać się ze skutkami powstającymi na gruncie cywilistycznego prawa własności. Pozwala to na uznanie danej czynności za dostawę towarów, nawet w przypadkach nałożenia na nabywcę pewnych ograniczeń we władaniu towarem.

Pojęcie "przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel" - art. 7 ust. 1 ustawy - dotyczy tego rodzaju czynności, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nim jak właściciel. Należy przy tym uznać, że chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Ponieważ istotą dostawy towarów nie jest przeniesienie prawa własności, zatem zwrotu "prawo do rozporządzania jak właściciel" nie można interpretować jako "prawa własności". Co więcej, czynności przejścia własności ekonomicznej nie musi towarzyszyć przejście własności w sensie prawnym, ponieważ "dostawa towarów" nie ogranicza się wyłącznie do zbycia prawa własności rzeczy.

Przez świadczenie usług, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie niebędące dostawą towarów i świadczone na rzecz innego podmiotu. Powołane przepisy są wyrazem zawartej w ustawie o VAT zasady kompletności opodatkowania tzn. jeżeli czynność w ogóle podlega opodatkowaniu podatkiem VAT to będzie albo dostawą towarów albo świadczeniem usług. Pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji. Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Należy jednak zaznaczyć, że nie każde powstrzymanie się od działania czy tolerowanie czynności lub sytuacji może zostać uznane za usługę w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

W ocenie Wnioskodawcy świadczenia wykonywane na rzecz klientów należy uznać za odpłatne świadczenie usług. Wynika to przede wszystkim z zapisów regulaminu strony internetowej, która służy jako platforma pośrednictwa pomiędzy sprzedawcą z Chin a kupującymi z Polski. Regulamin jasno określa, że Wnioskodawca na podstawie udzielonego mu pełnomocnictwa dokonuje zamówienia towaru w imieniu i na rzecz klienta. Zatem nie nabywa towaru dla siebie celem jego dalszej odsprzedaży. Okoliczności składania zamówień u dostawców z kraju trzeciego jednoznacznie wskazują kto jest beneficjentem dokonanej dostawy towarów. Jednocześnie Wnioskodawca w żadnym momencie począwszy od złożenia zamówienia przez klienta do momentu dostawy nie posiada prawnego czy też ekonomicznego władztwa nad zamówionymi towarami. Oznacza to, że świadczenia realizowanego na rzecz klientów nie można uznać za dostawę towarów.

Końcowo Wnioskodawca zwraca uwagę, że świadomość klientów co do udzielenia Spółce pełnomocnictwa jest bez znaczenia dla rozstrzygnięcia czy mamy do czynienia z dostawą towarów czy ze świadczeniem usług. Każdy klient przed złożeniem zamówienia ma możliwość zapoznania się z regulaminem strony i musi go zaakceptować. W innym przypadku nie ma technicznej możliwości przejścia do etapu składania zamówienia. Zgodnie z jego treścią cyt: "Klient składając zamówienie tym samym oświadcza, że udziela Pośrednikowi pełnomocnictwa do dokonania w jego imieniu zamówienia towaru oraz do opłacenia w jego imieniu ceny i kosztów przesyłki towaru na adres Klienta. Pośrednik uprawniony jest do działania wyłącznie w zakresie udzielonego mu pełnomocnictwa".

To, że klienci wyrażają zgodę na udzielenie pełnomocnictwa i dokonują akceptacji regulaminu bez jego przeczytania nie zmienia faktu, że do takiego umocowania doszło i nie podważa w żaden sposób jego ważności. Strona nie uzyskuje pełnomocnictwa w wyniku oszustwa czy świadomego wprowadzenia klientów w błąd. Klienci przy zachowaniu zwykłej staranności mogą dowiedzieć się jakie są warunki, na których dokonują zamówienia towaru.

Taki pogląd można odnaleźć w wyroku NSA z 7 maja 2019 r. sygn. akt. I FSK 663/17 wydanym w podobnym stanie faktycznym, w którym sąd stwierdza:

7.4. "W tym zakresie trafnie zarówno w skardze, jak i w skardze kasacyjnej argumentowano, że każdorazowo "Kupujący" akceptował treść "Regulaminu..." i wynikające z niego zasady, w tym to, że Skarżący działa jako pośrednik, który " (...) w imieniu i na rzecz kupującego dokuje zamówienia od Sprzedającego" oraz że udzielenie pełnomocnictwa następuje " (...) automatycznie przez użytkownika X. dla Z. w przypadku skorzystania przez tego użytkownika z opcji Q. (...)".

7.5. W dostępnym i akceptowanym przez "Kupujących" "Regulaminie..."znajdowała się pełna treść "Pełnomocnictwa", która zawierała między innymi informację, że "Usługa polega na zamówieniu i przekazaniu należnych pieniędzy w imieniu kupującego na konto dostawcy", którym - o czym kupujący był każdorazowo informowany - był "producent lub jego przedstawiciel handlowy mający siedzibę na terytorium Chin będący właścicielem przedmiotów oferowanych na aukcjach użytkownika odpowiedzialny za wysyłkę towaru i realizację reklamacji".

7.6. Użyte w tej sytuacji przez Sąd pierwszej instancji argumenty, że Skarżący nie działał jako pośrednik, gdyż oferowane przez niego przedmioty polskim konsumentom zostały umieszczone na portalu aukcyjnym X. w dziale sprzedaży oraz, że transakcje dokonywane były na licytacjach za pomocą tradycyjnych form sprzedaży online za pomocą opcji "Q" nie mogły mieć prawnie doniosłego znaczenia, skoro warunkiem skorzystania z tej formy nabycia towaru było uprzednie zaakceptowanie przez "Kupującego" "Regulaminu..." oraz udzielenie Skarżącemu pełnomocnictwa do zakupu towaru w jego imieniu i na jego rzecz. Pełnomocnictwo to było udzielane w momencie skorzystania na stronie przedmiotu z opcji "Q". Kupujący - co wynikało z zebranego materiału dowodowego - w pełni zdawali sobie sprawę, względnie przy zachowaniu zwykłej staranności mogli zdawać sobie sprawę z tego, że Skarżący nie jest sprzedawcą towarów, lecz pośrednikiem (pełnomocnikiem).

Ad 2.

W przypadku uznania przez Organ, iż w przedstawionym stanie faktycznym mamy do czynienia z transakcjami o charakterze usługowym, tj. że stanowią one odpłatne świadczenie usług, miejsce ich świadczenia należy ustalić na podstawie art. 28d ustawy o VAT, zgodnie z którym miejscem świadczenia usług na rzecz podmiotów niebędących podatnikami przez pośredników działających w imieniu i na rzecz osób trzecich jest miejsce, w którym dokonywana jest podstawowa transakcja.

Z uwagi na to, że podstawową transakcją jest odpłatna dostawa towaru wysyłanego z terytorium Chin, miejscem opodatkowania usług jest terytorium kraju trzeciego (Chiny), ponieważ dostawa towarów rozpoczyna się w tym kraju. W związku z powyższym usługi pośrednictwa na rzecz klientów są wykonywane poza terytorium kraju i jako takie, nie podlegają opodatkowaniu w Polsce.

UZASADNIENIE stanowiska do pytania nr 2

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z przepisu tego wynika zasada terytorialności podatku VAT. Oznacza ona, że transakcje podlegają opodatkowaniu w miejscu, w którym są wykonane. Jeśli miejscem tym nie jest terytorium Rzeczypospolitej Polskiej to dostawa towarów lub świadczenie usług nie jest opodatkowane polskim podatkiem VAT.

Zasady określania miejsca świadczenia usług zostały określone w artykułach od 28a do 28o ustawy o VAT.

Stosownie do art. 28b ust. 1 (ust. 2 i ust. 3) miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej (lub stałe miejsce prowadzenie działalności gospodarczej lub stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu), z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Powyższa reguła znajdzie zastosowanie do nabywców prowadzących działalność gospodarczą - podatników podatku. Dla usług pośrednictwa świadczonych na ich rzecz miejscem opodatkowani jest terytorium RP.

Natomiast dla usług świadczonych na rzecz konsumentów (osób niebędących podatnikami VAT) zastosowanie znajduje inna reguła ustalania miejsca świadczenia. Zgodnie z art. 28c ust. 1 ustawy o VAT miejscem świadczenia usług na rzecz podmiotów niebędących podatnikami jest miejsce, w którym usługodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 oraz art. 28d, art. 28e, art. 28f ust. 1, 2 i 3, art. 28g ust. 2 i art. 28h-28n. Przepis ten ustanawia ogólną regułę ustalania miejsca opodatkowania usług świadczonych na rzecz osób nieprowadzących działalności gospodarczej (konsumentów). Reguła ta nie znajduje jednak zastosowania, jeśli miejsce świadczenia usług ustalane będzie w oparciu o przepisy szczególne, w tym o art. 28d ustawy o VAT.

Zgodnie z tym przepisem miejscem świadczenia usług na rzecz podmiotów niebędących podatnikami przez pośredników działających w imieniu i na rzecz osób trzecich jest miejsce, w którym dokonywana jest podstawowa transakcja. Przepis ten jest w zasadzie wierną kopią art. 46 dyrektywy 2006/112/WE.

Do zastosowania powyższego przepisu konieczne jest zatem, aby:

W ocenie Wnioskodawcy wszystkie powyższe warunki są spełnione ponieważ:

W świetle tej definicji uznać należy, że również i drugi z warunków jest spełniony, 3) trzeci warunek: z przytoczonej definicji pośrednika wynika, że jego zadaniem jest podejmowanie wszelkich zadań mających na celu doprowadzenie od zawarcia umowy pomiędzy dwiema stronami transakcji. Przy tym nie ważne jest czy pośrednik działa na rzecz jednej czy obu ze stron i od kogo otrzymuje wynagrodzenie za swoją usługę. Wystarczające jest, aby pośrednik działał na czyjeś zlecenie. Tym samym zasada ta nie obejmie podmiotów działających we własnym imieniu, lecz na rzecz zleceniodawcy.

Kolejnym elementem analizowanego przepisu wymagającym interpretacji jest termin "osoba trzecia". Z uwagi na fakt, że żaden przepis Dyrektywy VAT nie ogranicza znaczenia tego sformułowania, należy przyjąć, że beneficjentami usług pośrednictwa mogą być zarówno nabywcy (usługobiorcy), jak i dostawcy (usługodawcy) realizujący określone transakcje. Przepis ten ma zatem zastosowanie zarówno do usług pośrednictwa w zakupie, jak i usług pośrednictwa w sprzedaży. Stanowisko takie znajduje potwierdzenie w art. 30 Rozporządzenia Wykonawczego Rady (UE) Nr 282/2011 z 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej z 23 marca 2011 L 77/1). Zgodnie z tym przepisem "Świadczenie usług przez pośredników, o których mowa w art. 46 dyrektywy 2006/112/WE, obejmuje usługi pośredników działających w imieniu i na rzecz usługobiorcy oraz usługi świadczone przez pośredników, którzy działają w imieniu i na rzecz usługodawcy". A zatem, skoro usługi pośrednictwa handlowego są świadczone przez Spółkę na rzecz konsumenta (osoby nie będącej podatnikiem), z wykorzystaniem sprzedawcy z kraju trzeciego, miejsce świadczenia tych usług należy ustalić na podstawie art. 28d ustawy o VAT, zgodnie z którym miejscem świadczenia usług na rzecz podmiotów niebędących podatnikami przez pośredników działających w imieniu i na rzecz osób trzecich jest miejsce, w którym dokonywana jest podstawowa transakcja.

W niniejszej sprawie podstawową transakcją jest odpłatna dostawa towaru wysyłanego z terytorium Chin na terytorium Polski. Zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1 miejscem dostawy towarów, w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - jest miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy. Oznacza to, że miejscem opodatkowania usług powinny być Chiny, czyli terytorium kraju trzeciego, ponieważ dostawa towarów rozpoczyna się w tym kraju. W związku z powyższym usługi pośrednictwa na rzecz klientów - osób niebędących podatnikami, nie podlegają opodatkowaniu w Polsce.

Ad 3.

W przypadku uznania świadczenia za odpłatną dostawę towarów, miejscem opodatkowania tej transakcji jest terytorium kraju trzeciego (Chiny).

UZASADNIENIE stanowiska do pytania nr 3

Opierając się na dotychczas wydanych interpretacjach indywidualnych w tożsamych stanach faktycznych, m.in. Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie sygn. IPPP3/443-202/12-2/k.c., Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy sygn. ITPP3/443-83/14/AT, Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 1 czerwca 2016 r. sygn. ILPP4/4512-1-119/16-4/BA, Wnioskodawca uważa, iż nie będzie zobowiązany do rozliczenia w kraju VAT należnego z tytułu świadczonych usług pośrednictwa handlowego z uwagi na to, że miejscem świadczenia tych usług będzie państwo siedziby usługobiorcy - np. Singapur i Chiny.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Z przepisu powyższego wynika zasada, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatne świadczenie usług, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem świadczenia (określonym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które, w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 powołanej ustawy, rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej, zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji, świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa. Wskazać należy, że podatek od towarów i usług jest podatkiem o charakterze terytorialnym. Opodatkowaniu w danym państwie podlegają tylko te czynności, które zostały uznane za wykonane w danym państwie. W tym wypadku określenie miejsca świadczenia determinuje miejsce opodatkowania.

Określenie miejsca świadczenia jest szczególnie istotne w przypadku usług, których świadczenie odbywa się pomiędzy podmiotami z różnych państw. Miejsce świadczenia wskazuje jednocześnie państwo, w którym dana czynność winna zostać opodatkowana.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j i 28n.

W przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba lub stałe miejsce zamieszkania, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności (art. 28b ust. 2 ustawy).

W art. 28a ustawy o VAT wskazano, iż na potrzeby stosowania rozdziału dotyczącego miejsca świadczenia przy świadczeniu usług:

Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Za podatników będą uznawane również podmioty wykonujące działalność uznawaną za działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Stosownie do art. 28b ust. 1 ustawy o VAT, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j i 28n.

Analizując treść przytoczonych wyżej przepisów Wnioskodawca uważa, że usługa pośrednictwa, która będzie świadczona przez Niego nie będzie opodatkowana w Polsce z uwagi na fakt, że firmy zagraniczne, będące nabywcami usług spełniają definicję podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy, co oznacza, że miejscem świadczenia i opodatkowania tych usług - zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy - są państwa, w których usługobiorcy posiadają siedziby.

Przykładowo, w interpretacji indywidualnej DKIS z 11 lipca 2017 r., sygn. 0114-KDIP1 -2.4012.160.2017.2.RD: "Mając na uwadze wyżej cytowane przepisy oraz opis sprawy należy zatem stwierdzić, że dla usługi będącej przedmiotem wniosku na rzecz podatników (kontrahentów zagranicznych z siedzibą w kraju trzecim, spoza Unii Europejskiej) nie przewidziano szczególnego miejsca świadczenia i podlega ona opodatkowaniu zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy w kraju siedziby usługobiorcy. Tym samym świadczona usługa na rzecz podatników spoza UE nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce".

Analogiczne stanowisko przyjął również Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 19 kwietnia 2016 r., sygn. IBPP1/4512-20/16/LSz: "Odnosząc zatem wyżej cytowane przepisy do przedmiotowych okoliczności sprawy należy stwierdzić, że skoro usługobiorcą świadczonych przez Wnioskodawcę usług pośrednictwa jest kontrahent zagraniczny będący podatnikiem w rozumieniu art. 28a ustawy o VAT, to miejscem świadczenia i opodatkowania usługi pośrednictwa świadczonej przez Wnioskodawcę na rzecz kontrahenta z państwa spoza Unii Europejskiej, który posiada siedzibę działalności gospodarczej w państwie spoza Unii Europejskiej, należy określić zgodnie z ogólną zasadą dotyczącą miejsca świadczenia usług zawartą w art. 28b ust. 1 ustawy, tj. terytorium kraju, w którym usługobiorca posiada siedzibę. W konsekwencji, przedmiotowe usługi nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski".

Podobne wnioski płyną również z poniższych interpretacji indywidualnych:

* Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 7 czerwca 2016 r., sygn. IPPP3/4512 307/16-2/WH;

* Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 11 kwietnia 2016 r., sygn. ITPP2/4512 -84/16/AD;

* Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 6 sierpnia 2015 r., sygn. IPTPP2/4512 -287/15-4/JSz;

* Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 25 czerwca 2015 r., sygn. ILPP1/4512-1 -186/15-4/TK;

* Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 28 maja 2014 r., sygn. ITPP3/443-83 /14/AT.

W przypadku uznania świadczenia za odpłatną dostawę towarów, miejscem opodatkowania tej transakcji jest terytorium kraju trzeciego (Chiny). Realizowane przez Wnioskodawcę dostawy towarów na rzecz klientów nie podlegają opodatkowaniu od towarów i usług na terytorium Polski.

Przyjmując wykładnię przedstawioną w interpretacjach: 3063-ILPP1-3.4512.142.2016.1.JNa oraz 3063-ILPP1-3.4512.35.2017.1.KM, w ramach przedstawionego schematu realizacji zamówień występują dwie dostawy towarów:

Przywóz towarów na terytorium RP spełnia definicję importu określoną w art. 2 pkt 7 u.p.t.u.

Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 1 u.p.t.u. podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne na których ciąży obowiązek uiszczenia cła, również w przypadku, gdy na podstawie przepisów celnych importowany towar jest zwolniony od cła albo cło na towar zostało zawieszone, w części lub w całości, albo zastosowano preferencyjną, obniżoną lub zerową stawkę celną.

Status podatnika jest niezależny od faktu wykonywania działalności gospodarczej.

Obowiązek uiszczenia cła związany jest z ciążącym na określonym podmiocie długiem celnym, więc podatnikiem w przypadku importu jest ten podmiot, który jest dłużnikiem celnym (tj. zasadniczo podmiot dokonujący zgłoszenia lub podmiot, na rzecz którego działa przedstawiciel pośredni).

VAT jest podatkiem o charakterze terytorialnym. Odpłatna dostawa towarów podlega opodatkowaniu w kraju jedynie w przypadku, gdy miejscem dokonania dostawy jest Polska.

Miejsce dostaw towarów określa art. 22 u.p.t.u.

Zgodnie z ust. 1 pkt 1 tego artykułu miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy. Natomiast (art. 22 ust. 1 pkt 3 u.p.t.u.) miejscem dostawy towarów niewysyłanych ani nietransportowanych - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie dostawy.

Szczególne zasady określania miejsca dostawy dotyczą tzw. transakcji łańcuchowych.

Z transakcją łańcuchową mamy do czynienia w przypadku zaistnienia co najmniej 2 transakcji, gdzie towar jest dostarczany (wydawany) bezpośrednio przez pierwszego dostawcę ostatniemu nabywcy. W znaczeniu prawnym występuje więc kilka dostaw, mimo że fizycznie - tylko jeden raz dochodzi do przemieszczenia towaru.

Regulacje określające miejsce dostaw towarów w dostawach łańcuchowych zostały zawarte w art. 22 ust. 2 i 3 u.p.t.u.

Z kolei art. 22 ust. 4 u.p.t.u. reguluje sposób określania miejsca dostaw w przypadku dokonania dostaw przez podatnika z tyt. importu towarów.

Przywołane przepisy (art. 22 ust. 2 i 3 u.p.t.u) odzwierciedlają zasady wyrażone przez TSUE w wyrokach z 6 kwietnia 2006 r. w sprawie C-245/04 EMAG Handel Eder OHG v.

Finanzlandesdirektion für Karnten, oraz z 16 grudnia 2010 r. w sprawie C-430/09 Euro Tyre Holding BV v. Staatssecretaris van Financión.

Wprowadzenie szczególnych zasad określania miejsca świadczenia w ramach łańcucha dostaw podyktowane jest specyfiką transakcji dokonywanych w ramach wspólnego systemu podatku od wartości dodanej.

Przyporządkowanie transportu/wysyłki do dostaw realizowanych przez dwa podmioty w łańcuchu byłoby - jak wskazał Trybunał w wyroku C-245/04 - pozbawione logiki oraz sprzeczne z systematyką przejściowego okresu przewidzianego dla opodatkowywania wymiany handlowej dokonywanej między państwami członkowskimi. Argumentacja ta pozostaje aktualna tylko w stosunku do dostaw realizowanych z/na terytorium państw członkowskich. Przepisy Dyrektywy nie zezwalają na odstępstwo od stosowania reguły ogólnej określania miejsca świadczenia (art. 33 Dyrektywy) w przypadku dokonywania dostawy towarów wysyłanych z państwa trzeciego.

Odnosząc powyższe do zaistniałego stanu faktycznego, należy stwierdzić, że Wnioskodawca dokonuje dostawy na rzecz importera towarów, tj. Klienta. Przed dokonaniem importu towar nie jest dopuszczony do obrotu jako towar wspólnotowy podlegający konsumpcji. Odrzucić należy zatem możliwość zastosowania w przedstawionym stanie przyszłym art. 22 ust. 4 u.p.t.u. Przepis ten odnosi się do dostaw dokonanych przez importera lub też dostaw następnych. W żadnym wypadku nie można w oparciu o jego treść czynić ustalenia w zakresie miejsca świadczenia dostaw na wcześniejszych etapach przed importerem.

Miejsce dostaw towarów realizowanych przez Wnioskodawcę należy określić w oparciu o art. 22 ust. 1 pkt 1 u.p.t.u., tj. miejscem dostaw towarów od Sprzedawcy dla Klienta będzie miejsce, w którym Sprzedawca przekaże towary do wysłania/transportu dla Klienta (miejsce rozpoczęcia wysyłki). W konsekwencji dostawa towarów od Wnioskodawcy dla Klienta nie stanowi czynności podlegającej opodatkowaniu VAT.

Podobne stanowisko zaprezentował:

- Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji z 17 kwietnia 2012 r., IPTPP2/443- 73/12-2/JS;

- Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji z 4 kwietnia 2011 r., ITPP2/443-1290/10/AK;

- Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z 13 grudnia 2013 r., IPPP3/443-859/13-2/k.c.;

- Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z 22 marca 2017 r., 3063- ILPP1-3.4512.35.2017.1.KM.

Interpretacje te zostały wydane w innych, lecz analogicznych sprawach faktycznych, a argumentacja tam przedstawiona służy lepszemu zobrazowaniu stanowiska Wnioskodawcy. Nawet przyjęcie odmiennego stanowiska (tj. uznanie, że miejscem dostaw towarów na rzecz Klienta jest terytorium Polski) nie mogłoby prowadzić do opodatkowania tej czynności na terytorium Polski. Opodatkowanie dostawy towaru na rzecz podmiotu, wobec którego powstał obowiązek z tyt. importu towarów pozostawałoby w sprzeczności z zasadą jednokrotności opodatkowania. Importer towarów ponosiłby bowiem ekonomiczny ciężar zapłaty podatku z tyt. importu towarów oraz nabycia towarów od Wnioskodawcy. Na problem ten zwrócił uwagę Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w wyroku z 12 listopada 2013 r., I SA/Po 338/13, który wykluczył możliwość opodatkowania dostawy pośrednika na rzecz importera towarów, stwierdzając, że "sprzedaż towaru przez skarżącą (pośrednika - przyp. Wnioskodawcy) na rzecz Spółki C (importer - przyp. Wnioskodawcy) będzie czynnością nieopodatkowaną, gdyż zgodnie z treścią art. 19 u.p.t.u. i art. 201 Wspólnotowego Kodeksu Celnego nie powstanie w stosunku do niej obowiązek podatkowy".

Ad 4.

W myśl ustawy o VAT Wnioskodawca nie jest operatorem interfejsu elektronicznego.

UZASADNIENIE stanowiska do pytania nr 4

Wnioskodawca nie powinien być uznawany jako "interfejs elektroniczny", ponieważ zgodnie z art. 7a:

"W przypadku gdy podatnik ułatwia, poprzez użycie interfejsu elektronicznego, takiego jak platforma, platforma handlowa, portal lub podobne środki, zwanego dalej »interfejsem elektronicznym«, sprzedaż na odległość towarów importowanych w przesyłkach o wartości rzeczywistej nieprzekraczającej kwoty wyrażonej w złotych odpowiadającej równowartości 150 euro, uznaje się, że podatnik ten samodzielnie otrzymał towary i dokonał ich dostawy". Wnioskodawca nie ułatwia sprzedaży, tylko ułatwia zakup produktów.

Ad 5.

W przypadku uznania Wnioskodawcy jako operatora interfejsu elektronicznego nie ma on obowiązku korzystania z procedury IOSS.

UZASADNIENIE stanowiska do pytania nr 5

Zgodnie z ustawą z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 z późn. zm.) korzystanie z procedury IOSS jest fakultatywne. Gdy sprzedawca/dostawca/operator nie korzysta z procedury IOSS to na ostatecznym odbiorcy spoczywa obowiązek opłacenia VAT, w związku z tym, że to on jest importerem.

Ad 6.

W przypadku uznania ww. transakcji jako dostawy towarów Wnioskodawca nie jest zobowiązany do odprowadzenia podatku VAT w Polsce.

UZASADNIENIE stanowiska do pytania nr 6

Miejsce dostaw towarów realizowanych przez Wnioskodawcę należy określić w oparciu o art. 22 ust. 1 pkt 1 u.p.t.u., tj. miejscem dostaw towarów od Sprzedawcy dla Klienta będzie miejsce, w którym Sprzedawca przekaże towary do wysłania/transportu dla Klienta (miejsce rozpoczęcia wysyłki). W konsekwencji dostawa towarów od Wnioskodawcy dla Klienta nie stanowi czynności podlegającej opodatkowaniu VAT. Klient jako importer jest zobowiązany do rozliczenia wszystkich należności celnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie:

* określenia, czy działalność Wnioskodawcy jest świadczeniem usług czy dostawą towarów - jest nieprawidłowe,

* określenie miejsca dostawy towarów - jest nieprawidłowe,

* ustalenia, czy Wnioskodawca jest operatorem interfejsu elektronicznego - jest nieprawidłowe,

* braku obowiązku rejestracji do VAT-IOSS i rozliczania VAT w imieniu klienta - jest prawidłowe,

* braku obowiązku podatkowego w Polsce od wskazanych dostaw towarów - jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają:

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które - w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Na mocy przepisu art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Towarami - w świetle art. 2 pkt 6 ustawy - są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy - miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Natomiast stosownie do art. 22 ust. 1 pkt 1b i 1c ustawy (obowiązującym od 1 lipca 2021 r.) - miejscem dostawy towarów jest w przypadku:

1b) sprzedaży na odległość towarów importowanych na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego zakończenia wysyłki lub transportu towarów do nabywcy - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie zakończenia wysyłki lub transportu do nabywcy;

1c) sprzedaży na odległość towarów importowanych na terytorium państwa członkowskiego zakończenia wysyłki lub transportu towarów do nabywcy - terytorium tego państwa członkowskiego, pod warunkiem że podatek lub podatek od wartości dodanej z tytułu dostawy tych towarów ma zostać zadeklarowany w procedurze szczególnej, o której mowa w dziale XII w rozdziale 9, lub na zasadach odpowiadających tym regulacjom.

Stosownie do art. 22 ust. 2-2d ustawy:

2. W przypadku gdy te same towary są przedmiotem kolejnych dostaw oraz są wysyłane lub transportowane bezpośrednio od pierwszego dostawcy do ostatniego w kolejności nabywcy, wysyłkę lub transport przyporządkowuje się wyłącznie jednej dostawie.

2a. W przypadku towarów, o których mowa w ust. 2, które są wysyłane lub transportowane z terytorium kraju na terytorium państwa trzeciego przez nabywcę, który dokonuje również ich dostawy, przyjmuje się, że wysyłka lub transport są przyporządkowane dostawie dokonanej do tego nabywcy, chyba że z warunków dostawy wynika, że wysyłkę lub transport towarów należy przyporządkować jego dostawie.

2b. W przypadku towarów, o których mowa w ust. 2, które są wysyłane lub transportowane z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego, wysyłka lub transport tych towarów są przyporządkowane wyłącznie dostawie dokonanej do podmiotu pośredniczącego.

2c. W przypadku gdy podmiot pośredniczący przekazał swojemu dostawcy numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany mu przez państwo członkowskie, z którego towary są wysyłane lub transportowane, wysyłkę lub transport przypisuje się wyłącznie dostawie dokonanej przez ten podmiot.

2d. Przez podmiot pośredniczący, o którym mowa w ust. 2b i 2c, rozumie się innego niż pierwszy w kolejności dostawcę towarów, który wysyła lub transportuje towar samodzielnie albo za pośrednictwem osoby trzeciej działającej na jego rzecz.

Zgodnie z art. 22 ust. 2e ustawy - obowiązującym od 1 października 2021 r.- w przypadku towarów, o których mowa w ust. 2, które są wysyłane lub transportowane z terytorium kraju na terytorium państwa trzeciego albo z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego przez:

W myśl art. 22 ust. 3 ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 października 2021 r.) - w przypadkach, o których mowa w ust. 2-2c, dostawę towarów, która:

Zgodnie z art. 22 ust. 3a ustawy (obowiązującym od 1 lipca 2021 r.) w przypadku dostaw towarów, o których mowa w art. 7a ust. 1 i 2, wysyłka lub transport tych towarów są przyporządkowane dostawie towarów dokonanej przez podatnika, który ułatwia dostawę towarów.

Jak wskazuje powyższy przepis, w przypadku dostaw towarów, o których mowa w art. 7a ust. 1 i 2 ustawy, wysyłka lub transport tych towarów są przyporządkowane dostawie towarów dokonanej przez podatnika, który ułatwia poprzez użycie interfejsu elektronicznego dostawę towarów. Oznacza to, że tzw. dostawa ruchoma jest przypisana do "fikcyjnej" dostawy dokonywanej przez operatora interfejsu elektronicznego na rzecz finalnego odbiorcy towarów (transakcje pomiędzy podmiotami gospodarczymi a klientami indywidualnymi, zwane dalej B2C). W konsekwencji "fikcyjna" dostawa dokonywana przez dostawcę bazowego na rzecz operatora interfejsu elektronicznego (transakcje pomiędzy podmiotami gospodarczymi, zwane dalej B2B) będzie dostawą "nieruchomą", podlegającą opodatkowaniu w miejscu, w którym towary znajdują się w momencie dostawy. A zatem w przypadku gdy platforma ułatwia sprzedaż na odległość towarów importowanych (zwanej dalej SOTI) w przesyłkach o wartości rzeczywistej nieprzekraczającej 150 euro, "fikcyjna" dostawa B2B nie będzie podlegała VAT w UE, gdyż w momencie dostawy towary będące przedmiotem tej dostawy znajdują się w państwie trzecim lub na terytorium trzecim, z którego są wysyłane/transportowane do nabywcy w UE.

Jednocześnie w myśl art. 22 ust. 3b przepisy ust. 2-2d nie mają zastosowania do dostaw towarów, o których mowa w art. 7a ust. 1 i 2, dokonywanych na rzecz podatnika ułatwiającego dostawy towarów oraz przez tego podatnika.

Jak wynika z art. 7a ustawy (obowiązującego od 1 lipca 2021 r.):

1. W przypadku gdy podatnik ułatwia, poprzez użycie interfejsu elektronicznego, takiego jak platforma, platforma handlowa, portal lub podobne środki, zwanego dalej "interfejsem elektronicznym", sprzedaż na odległość towarów importowanych w przesyłkach o wartości rzeczywistej nieprzekraczającej wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 150 euro, uznaje się, że podatnik ten samodzielnie otrzymał towary i dokonał ich dostawy.

2. W przypadku gdy podatnik ułatwia, poprzez użycie interfejsu elektronicznego, dokonanie na terytorium Unii Europejskiej przez podatnika nieposiadającego siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Unii Europejskiej:

- uznaje się, że podatnik, który ułatwia tę dostawę, samodzielnie otrzymał towary i dokonał ich dostawy.

3. Przez ułatwianie, o którym mowa w ust. 1 i 2, rozumie się ułatwianie w rozumieniu art. 5b rozporządzenia 282/2011.

W art. 7a ust. 1 i 2 ustawy zaimplementowano swego rodzaju fikcję prawną, która w istocie prowadzi do przeniesienia odpowiedzialności za zobowiązanie VAT z tytułu określonych dostaw towarów na podatników prowadzących działalność gospodarczą związaną z posiadaniem, prowadzeniem czy zarządzaniem interfejsami elektronicznymi. Regulacje obejmują swoim zakresem operatorów interfejsów elektronicznych, którzy ułatwiają dokonywanie określonych dostaw towarów, niezależnie od tego czy posiadają oni siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium UE, czy na terytorium państwa trzeciego.

Powyższy przepis wprowadza fikcję prawną (wyłącznie na potrzeby podatku VAT), polegającą na przyjęciu, że podatnik ułatwiający za pomocą interfejsu elektronicznego wyżej wskazane dostawy towarów na rzecz konsumentów, dokonywane przez tzw. dostawców bazowych:

* samodzielnie otrzymał (nabył) te towary (fikcja prawna w postaci przyjęcia, że ma miejsce dostawa towarów B2B pomiędzy dostawcą bazowym a operatorem interfejsu elektronicznego) oraz

* dokonał dostawy tych towarów (fikcja prawna polegająca na przyjęciu, że dochodzi do dostawy towarów B2C pomiędzy operatorem interfejsu elektronicznego a ostatecznym nabywcą tych towarów, tj. konsumentem, który faktycznie nabywa te towary).

Przy tym stosownie do art. 22 ust. 4 ustawy w przypadku gdy miejscem rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów jest terytorium państwa trzeciego, dostawę towarów dokonywaną przez podatnika lub podatnika podatku od wartości dodanej, który jest również podatnikiem z tytułu importu albo zaimportowania tych towarów, uważa się za dokonaną na terytorium państwa członkowskiego importu albo zaimportowania tych towarów.

Jednocześnie w myśl art. 26a ust. 1 ustawy miejscem importu towarów jest terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie ich wprowadzenia na terytorium Unii Europejskiej.

Zgodnie z art. 2 pkt 22b ustawy (obowiązującym od 1 lipca 2021 r.) przez sprzedaż na odległość towarów importowanych - rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych przez dostawcę lub na jego rzecz, w tym wtedy, gdy dostawca uczestniczy pośrednio w transporcie lub wysyłce towarów, z terytorium państwa trzeciego do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego, który jest:

c) podmiotem niebędącym podatnikiem - pod warunkiem że dostarczane towary nie są nowymi środkami transportu ani towarami, o których mowa w art. 22 ust. 1 pkt 2.

Za pośrednie uczestnictwo dostawcy w wysyłce lub transporcie towarów, zgodnie z art. 5a rozporządzenia 282/2011 (Dz. U.UE.L 77 z 23 marca 2021, s. 1 z późn. zm. dalej jako: "rozporządzenie 282/20211"), uznaje się w szczególności następujące przypadki:

Towarów nie uważa się za wysłane lub przetransportowane przez dostawcę lub na jego rzecz, w przypadku gdy nabywca transportuje towary samodzielnie lub z udziałem osoby trzeciej organizuje dostarczanie towarów, a dostawca nie bierze udziału bezpośrednio lub pośrednio w organizacji lub pomocy w organizacji wysyłki lub transportu towarów.

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie niebędące dostawą towarów i świadczone na rzecz innego podmiotu. Powołane przepisy wskazują, że pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji. Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Należy jednak zaznaczyć, że nie każde powstrzymanie się od działania czy tolerowanie czynności lub sytuacji może zostać uznane za usługę w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Z treści powołanego art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że świadczenie usług co do zasady podlega opodatkowaniu wówczas, gdy jest wykonywane odpłatnie. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Przy czym przepisy ustawy nie określają postaci wynagrodzenia.

Przy określeniu, czy miała miejsce czynność podlegająca opodatkowaniu istotne jest zatem określenie, czy wykonywano świadczenie i czy wynagrodzenie z tytułu wykonywania tego świadczenia miało być wypłacone. Niemniej muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

Należy przy tym podkreślić, że oba ww. warunki powinny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało - jako usługa - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Dana usługa podlega więc opodatkowaniu podatkiem VAT wówczas, gdy istnieje bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą, a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zamierza zajmować się pośrednictwem handlowym na rzecz Sprzedawcy. Wnioskodawca będzie wykorzystywał do tego swoje strony internetowe oferując w imieniu zagranicznych Sprzedawców produkty takie jak bielizna, odzież, akcesoria itp. Zagraniczni sprzedawcy/dostawcy posiadają siedziby poza Unią Europejską, na terytorium państwa trzeciego - głównie Singapuru i Chin. Wnioskodawca w żadnym momencie nie będzie znajdować się w posiadaniu zamawianych produktów. Produkty będą wysyłane bezpośrednio na adres klienta dopiero po złożeniu przez niego zamówienia i dokonaniu płatności. Wnioskodawca będzie pośrednikiem w transakcji. Model ten powszechnie funkcjonuje pod nazwą dropshipping.

Usługa pośrednictwa będzie polegać na zbieraniu zamówień od klientów poprzez stronę internetową i zawieraniu w ich imieniu umów kupna-sprzedaży z podmiotami zagranicznymi, obsłudze płatności, tj. przyjmowaniu wpłat od zamawiających w postaci przelewów bankowych na rachunek firmowy, za pośrednictwem płatności kartą online oraz za pośrednictwem szybkich płatności internetowych online i przekazywaniu zamówień do podmiotu zagranicznego będącego sprzedawcą danego towaru wraz z całkowitą opłatą za zamówienie po wcześniejszym potrąceniu prowizji za usługę pośrednictwa oraz w razie ewentualnej potrzeby pomoc klientom w postępowaniu reklamacyjnym z zagranicznym sprzedawcą i bieżącą obsługę zapytań od klientów za pośrednictwem maila i innych komunikatorów tekstowych/głosowych. Po otrzymaniu płatności za towar podmiot zagraniczny zrealizuje jego wysyłkę bezpośrednio do klienta i dopełni wszystkich formalności związanych z przekazaniem podatku VAT od importu towaru do odpowiednich instytucji. Zakupiony w ten sposób towar nigdy nie trafi do Wnioskodawcy jako pośrednika handlowego, lecz zawsze bezpośrednio do klienta. W żadnym momencie Wnioskodawca nie stanie się właścicielem towaru, nie dokona sprzedaży towarów we własnym imieniu i na własny rachunek, a jedynie będzie pośredniczyć w sprzedaży towarów będących własnością podmiotów zagranicznych, którzy są sprzedawcami.

Klient będzie informowany, że nabywa usługę pośrednictwa handlowego, a informacja ta będzie zawarta na stronie i w regulaminie świadczenia usług pośrednictwa handlowego dostępnego na stronie internetowej. Przed złożeniem zamówienia na stronie Wnioskodawcy, zapoznanie się i akceptacja regulaminu będzie obowiązkowa. Zobowiązanym z tytułu ewentualnych należności celnych z tytułu importu towaru będzie klient.

Wnioskodawca będzie decydował jakie towary oferowane przez Sprzedawców i za jaką cenę będzie oferował na swoich stronach internetowych. Będzie też tłumaczył opisy towarów na język lokalnego odbiorcy oraz dokonywał edycji graficznej zdjęć towarów prezentowanych na swoich stronach internetowych.

W momencie zamówienia właścicielem towaru będzie podmiot z kraju trzeciego. Potwierdzeniem zakupu towaru będzie potwierdzenie zamówienia ze strony Wnioskodawcy.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Sprzedawcy będą podatnikami w myśl art. 28a ustawy, posiadającymi stałe miejsce prowadzenia działalności i siedzibę działalności w kraju trzecim.

Wnioskodawca w związku ze świadczeniem przez niego usługi pośrednictwa w sprzedaży towarów od zagranicznych Sprzedawców, przejmuje na siebie niektóre z obowiązków, wynikających z przepisów prawa polskiego, ciążących na sprzedawcach towarów:

Nabywcy towarów (klienci) nie będą podatnikami, o których mowa w art. 28a ww. ustawy o podatku od towarów i usług.

Nabywcy towarów będą z Polski, Francji, Hiszpanii i Niemiec.

Wątpliwości Wnioskodawcy w analizowanej sprawie w pierwszej kolejności dotyczą ustalenia, czy wykonywana przez Wnioskodawcę na rzecz klientów działalność stanowi odpłatną dostawę towarów.

Z analizy opisanych przez Wnioskodawcę czynności, które będzie On wykonywał w związku z realizacją zamówień składanych przez klientów jednoznacznie wynika, że Wnioskodawca będzie uznany za podatnika, o którym mowa w art. 7a ust. 1 ustawy ułatwiającego, poprzez użycie interfejsu elektronicznego sprzedaż na odległość towarów importowanych.

Przedmiotem nabycia przez Klientów będą towary oferowane na stronie internetowej Wnioskodawcy. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej będzie wyszukiwał i decydował jakie towary i za jaką cenę zostaną zaoferowane do sprzedaży na jego stronach internetowych. Wnioskodawca będzie dostosowywał prezentację produktów na potrzeby danego rynku. Klienci Wnioskodawcy nie będą mieli żadnego wpływu na wartość (cenę) kupowanego towaru, nie będą decydować też o wyborze oferty i podmiotu, od którego zamierzają nabyć towar. O wyborze sprzedawcy oraz cenie wystawionego na własnych stronach internetowych towarów decydować będzie wyłącznie Wnioskodawca. Zainteresowany w ramach prowadzonej działalności gospodarczej będzie przyjmował płatności Klientów, na które składa się cena zakupu towaru, koszt transportu oraz wynagrodzenie Wnioskodawcy. Wnioskodawca będzie nadzorował prawidłowość realizacji zamówienia. Nabywca za pośrednictwem formularza zamówienia na stronie Wnioskodawcy przekaże dane adresowe do Wnioskodawcy. Następnie Wnioskodawca przekaże te dane do Sprzedawcy. Po otrzymaniu zamówienia Wnioskodawca będzie dokonywał zakupu wybranych towarów w (...) od sprzedawców z krajów trzecich, używając danych Klientów jako adresatów wysyłki tak zakupionego towaru. Zainteresowany będzie udzielać informacji o wszystkich kosztach związanych z nabyciem towarów, dostarczać instrukcję oraz wszelkich niezbędnych dokumentów związanych z towarem w języku, w którym posługuje się dany Klient. Również Wnioskodawca będzie podmiotem odpowiedzialnym za udzielanie gwarancji tytułem rękojmi za wady towarów oraz przeprowadzanie i rozpoznawanie reklamacji towarów.

Wskazać należy, że w prawodawstwie polskim obowiązuje zasada swobody umów w ramach której strony mogą dowolnie kształtować treść umowy w granicach wyznaczonych przez prawo. Zasada ta ma również zastosowanie na gruncie prawa podatkowego. Oznacza to, że ustawodawca nie ingeruje w sferę podejmowanych przez podatników decyzji w zakresie konstruowania umów cywilnoprawnych, jednakże umowy te nie mogą zmieniać obowiązków jakie wynikają z prawa podatkowego. Kwestia sformułowania umowy (regulaminu) z klientem, rodzaju wykonywanych czynności, ustalenia sposobu wynagrodzenia za wszystkie przewidziane umową (regulaminem) i wykonane czynności, nie może wywoływać skutków na gruncie podatkowym.

Zatem fakt przedstawiania przez Wnioskodawcę prowadzącego działalność gospodarczą swoim Klientom regulaminu do akceptacji, w treści którego określa siebie jako pośrednika dokonującego w imieniu i na rzecz Klienta zamówienia towaru i opłacenia ceny i kosztów przesyłki, w ramach udzielonego mu przez tego Klienta pełnomocnictwa, na gruncie przepisów podatku od towarów i usług pozostaje bez znaczenia. Przepisy dotyczące podatku od towarów i usług nie uzależniają kwalifikacji danej dostawy/nabycia od treści zawartej przez strony umowy (regulaminu), lecz odnoszą się do rzeczywiście zaistniałych zdarzeń gospodarczych.

Poza tym bez znaczenia pozostaje fakt, iż na żadnym etapie Wnioskodawca nie stanie się właścicielem oferowanych towarów (nie będzie posiadać prawnego czy też ekonomicznego władztwa nad zamówionymi przez konsumenta towarami). W analizowanej sprawie bowiem ma zastosowanie fikcja prawna z art. 7a ust. 1 ustawy, a Wnioskodawca traktowany jest dla celów podatku VAT tak jakby był rzeczywistym dostawcą towarów. Ponadto fakt, że klient będzie poinformowany w regulaminie zamieszczonym na stronie internetowej o nabyciu usługi pośrednictwa handlowego czy też o udzieleniu Wnioskodawcy pełnomocnictwa do zakupu towarów od podmiotu trzeciego nie powoduje, że nie dochodzi do dostawy towarów po stronie Wnioskodawcy na rzecz ostatecznego klienta. Samo istnienie postanowień umownych/regulaminowych mogących mieć istotne znaczenie na płaszczyźnie stosunków cywilnoprawnych nie jest wystarczające do wyłączenia fikcji prawnej określonej w art. 7a ust. 1 ustawy. Pomimo istnienia takich klauzul umownych, operator interfejsu elektronicznego nadal może być uznany za podatnika od ułatwianych przez niego dostaw towarów, gdyż w systemie VAT, który cechuje się autonomią prawną, rzeczywistość gospodarcza i faktyczna treść dokonywanych czynności (a nie forma) ma kluczowe znaczenie dla prawidłowego ustalenia skutków danej transakcji na gruncie podatku VAT.

Podsumowując, czynności, które Wnioskodawca będzie wykonywał w związku z realizacją zamówień składanych przez klientów dowodzą, że Wnioskodawca będzie uznany za podatnika, o którym mowa w art. 7a ust. 1 ustawy, ułatwiającego poprzez użycie interfejsu elektronicznego (strony internetowej) sprzedaż na odległość towarów importowanych. Wnioskodawca będzie uznany za podmiot, który samodzielnie otrzymał towary i dokonał ich dostawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 jest nieprawidłowe.

Wskazać należy, że w związku z uznaniem wykonywanych przez Wnioskodawcę świadczeń na rzecz klientów za odpłatną dostawę towarów, odstąpiono od odpowiedzi na pytanie nr 2 gdyż ww. pytanie zostało zadane pod warunkiem uznania wykonywanych przez Wnioskodawcę świadczeń za odpłatne świadczenie usług.

W dalszej kolejności wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą wskazania, miejsca dostawy towarów (opodatkowania dostaw towarów).

Zgonie z powołanym wyżej art. 7a ust. 1 ustawy (obowiązującym od 1 lipca 2021 r.), w przypadku gdy podatnik ułatwia, poprzez użycie interfejsu elektronicznego, takiego jak platforma, platforma handlowa, portal lub podobne środki, zwanego dalej "interfejsem elektronicznym", sprzedaż na odległość towarów importowanych w przesyłkach o wartości rzeczywistej nieprzekraczającej wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 150 euro, uznaje się, że podatnik ten samodzielnie otrzymał towary i dokonał ich dostawy.

Stosownie do art. 5b rozporządzenia 282/2011 termin "ułatwia" oznacza korzystanie z interfejsu elektronicznego w celu umożliwienia nawiązania kontaktu pomiędzy nabywcą a dostawcą, który oferuje towary na sprzedaż poprzez interfejs elektroniczny, co skutkuje dostawą towarów poprzez ten interfejs elektroniczny.

Jednakże podatnik nie ułatwia dostawy towarów, jeżeli spełnione są wszystkie następujące warunki:

Nie można uznać, że podatnik ułatwia sprzedaż, gdy wykonuje tylko jedną z następujących czynności:

Odnosząc powyższe przepisy do analizowanej sprawy wskazać należy, że zgodnie z art. 7a ust. 1 ustawy (obowiązującym od 1 lipca 2021 r.), dostawy towarów dokonywane przez Wnioskodawcę za pomocą strony internetowej będą stanowić sprzedaż na odległość towarów importowanych (SOTI), pod warunkiem, że dostawy tych towarów nastąpią w przesyłkach, których rzeczywista wartość nie przekroczy wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 150 euro.

W przypadku SOTI (sprzedaży na odległość towarów importowanych) miejsce dostawy towarów uzależnione jest od miejsca dopuszczenia towarów do obrotu w Unii Europejskiej (państwa importu) oraz od miejsca przeznaczenia tych towarów.

Miejscem dostawy sprzedaży na odległość towarów importowanych jest miejsce zakończenia wysyłki lub transportu towarów (kraj przeznaczenia).

Zasada ta ma zastosowanie w dwóch następujących przypadkach:

Zatem jeżeli w analizowanej sprawie Wnioskodawca nie będzie zarejestrowany do IOSS (a zatem zgodnie z przepisami celnymi państwo importu będzie jednocześnie państwem przeznaczenia), to wtedy znajdzie zastosowanie ogólna reguła dotycząca miejsca dostawy wynikająca z art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy. SOTI będzie więc opodatkowana w miejscu rozpoczęcia wysyłki/transportu towarów do klienta (czyli w kraju trzecim - Singapurze i Chinach).

Natomiast jeżeli Wnioskodawca zarejestruje się do procedury importu (czyli państwem importu może być dowolne państwo członkowskie UE) a wartość rzeczywista towarów w przesyłce nie przekroczy 150 euro, to miejscem opodatkowania SOTI będzie miejsce zakończenia wysyłki lub transportu towarów (Polska, Francja, Hiszpania i Niemcy). W tej sytuacji bowiem może mieć zastosowanie zarówno art. 22 ust. 1 pkt 1b, jak i art. 22 ust. 1 pkt 1c ustawy (w zależności od tego, czy państwo importu będzie równocześnie państwem zakończenia wysyłki lub transportu towarów czy też nie).

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy oceniając całościowo w zakresie pytania nr 3 jest nieprawidłowe.

Wnioskodawca powziął również wątpliwość, czy w myśl ustawy o VAT jest operatorem interfejsu elektronicznego.

Jak wynika z art. 7a ust. 1 ustawy, przez interfejs elektroniczny należy rozumieć platformę, platformę handlową, portal lub podobne środki.

Interfejs elektroniczny stanowi dowolne urządzenie lub oprogramowanie pozwalające na nawiązanie kontaktu pomiędzy użytkownikiem będącym sprzedawcą a użytkownikiem dokonującym zakupu. Pojęcie to ma szeroki zakres i obejmuje m.in. strony internetowe, portale, portale elektroniczne, platformy, platformy handlowe, interfejsy oprogramowania aplikacji (API).

Informacje unijne dotyczące zmian wskazują, że przepis dotyczący internetowych platform handlowych ma w założeniu objąć swoim zakresem przyszłe zmiany technologiczne w rozwijającym się dynamicznie obszarze handlu elektronicznego (e-handlu/e-commerce) stąd powyższe wyliczenie - co należy rozumieć przez interfejsy - ma tylko charakter przykładowy i nie jest to katalog zamknięty.

Jak wskazał Wnioskodawca, zamierza On, zajmować się pośrednictwem handlowym na rzecz Sprzedawców, do którego będzie wykorzystywał swoje strony internetowe.

Za pośrednictwem strony internetowej Wnioskodawcy, nabywcy towarów będą składać zamówienia na towary dostarczane przez dostawców z krajów trzecich. Wnioskodawca będzie posiadał dane nabywcy związane z dostawą towarów. Realizacja usługi pośrednictwa odbywać się będzie na podstawie konkretnych ustaleń pomiędzy Wnioskodawcą a klientem. Wnioskodawca dokona płatności za towar zamówiony przez klienta środkami pieniężnymi wpłaconymi przez klienta za pośrednictwem płatności kartą lub szybkiego przelewu. Ponadto Wnioskodawca będzie udzielał klientowi niezbędnych informacji w zakresie prawa do odstąpienia od umowy sprzedaży; przeprowadzał i rozpoznawał postępowanie reklamacyjne dotyczące towaru; ponosił odpowiedzialność tytułem rękojmi za wady towaru; dostarczał na życzenie klienta instrukcję użytkowania towaru, oraz wszelkie niezbędne dokumenty związane z towarem w języku polskim. Te oraz inne czynności wymienione przez Wnioskodawcę w opisie zdarzenia wskazują, że nie są spełnione jednocześnie wszystkie warunki wymienione w cytowanym powyżej art. 5b rozporządzenia 282/2011 do nie uznania Wnioskodawcy za podmiot ułatwiający dokonanie dostawy towarów.

Opisane przez Wnioskodawcę czynności, które będzie On wykonywał w związku z realizacją zamówień składanych przez klientów jednoznacznie dowodzą, że Wnioskodawca będzie uznany za podatnika, o którym mowa w art. 7a ust. 1 ustawy, ułatwiającego, poprzez użycie interfejsu elektronicznego (strony internetowej) sprzedaż na odległość towarów importowanych.

W związku z powyższym, w myśl ustawy o podatku od towarów i usług Wnioskodawca będzie uznany za podatnika, o którym mowa w art. 7a ust. 1 ustawy, ułatwiającego, poprzez użycie interfejsu elektronicznego sprzedaż na odległość towarów importowanych.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 4 jest nieprawidłowe.

Wątpliwości dotyczą również ustalenia czy Wnioskodawca jest zobligowany do rejestracji w IOSS i rozliczaniu VAT w imieniu klienta/konsumenta.

W myśl art. 138a ustawy, ilekroć jest mowa o:

1) VAT - rozumie się przez to podatek i podatek od wartości dodanej;

Z procedury importu zgodnie z art. 138b ust. 1 ustawy, może korzystać dokonujący sprzedaży na odległość towarów importowanych:

Podatnik korzystający z procedury importu stosuje ją do wszystkich transakcji sprzedaży na odległość towarów importowanych (art. 138b ust. 2 ustawy).

W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, podatnik może korzystać z procedury importu, jeżeli dokonuje sprzedaży na odległość towarów importowanych z państwa trzeciego, na terytorium którego posiada siedzibę (art. 138b ust. 3 ustawy).

Od 1 lipca 2021 r. podatek z tytułu importu towarów kupionych przez Internet jest płatny od wszystkich towarów importowanych do UE, niezależnie od ich wartości. Punkt kompleksowej obsługi towarów importowanych (IOSS) został stworzony w celu ułatwienia i uproszczenia deklaracji oraz płatności podatku VAT za sprzedaż na odległość importowanych towarów o wartości nieprzekraczającej 150 EUR.

Procedura IOSS skierowana jest do:

* Przedsiębiorców sprzedających na odległość towary importowe z państw trzecich w przesyłkach o wartości rzeczywistej nie większej niż 150 euro do osób prywatnych na terenie UE,

* Przedsiębiorców, którzy udostępniają interfejs elektroniczny, za pomocą którego wspierają (ułatwiają) dostawę towarów importowanych z państwa trzeciego w przesyłkach o wartości rzeczywistej nieprzekraczającej 150 euro, a zatem są traktowani tak, jakby sami dokonywali dostawy towarów.

Procedura IOSS może być stosowana, po spełnieniu łącznie następujących warunków:

* Towary są wysyłane z państwa trzeciego w momencie dostawy.

* Towary są wysyłane w jednej przesyłce o wartości rzeczywistej maksymalnie 150 euro.

* Towary są wysyłane lub transportowane przez dostawcę lub na jego rzecz do nabywcy w państwie członkowskim UE (w tym gdy dostawca jest pośrednio zaangażowany w wysyłkę lub transport towarów z państwa trzeciego).

Punkt kompleksowej obsługi ułatwia przedsiębiorstwom sprzedającym towary i świadczącym usługi konsumentom końcowym w całej UE wykonywanie obowiązków w zakresie VAT, umożliwiając im:

* zarejestrowanie się do celów VAT drogą elektroniczną w jednym państwie członkowskim na potrzeby wszelkich kwalifikujących się sprzedaży towarów i świadczenia usług nabywcom i usługobiorcom znajdującym się we wszystkich pozostałych 26 państwach członkowskich;

* złożenie deklaracji w jednym punkcie kompleksowej obsługi VAT i dokonanie pojedynczej płatności należnego podatku VAT z tytułu tych wszystkich sprzedaży towarów i świadczenia usług;

* współpracę z administracją podatkową państwa członkowskiego, w którym są zarejestrowani na potrzeby punktu kompleksowej obsługi, oraz obsługę w jednym języku, mimo że prowadzą sprzedaż w całej UE.

Należy przy tym podkreślić, że Procedura IOSS jest procedurą fakultatywną, a więc wybór korzystania z niej należy do podatników.

Procedura importu (szczególna procedura dotycząca sprzedaży na odległość towarów importowanych - IOSS) umożliwia rozliczenie VAT należnego z tytułu sprzedaży na odległość towarów importowanych w przesyłkach o wartości rzeczywistej do 150 euro państwu członkowskiemu konsumpcji, za pośrednictwem państwa członkowskiego identyfikacji (o czym stanowi art. 138a pkt 6 ustawy). Państwo członkowskie konsumpcji to państwo członkowskie zakończenia wysyłki lub transportu towarów do nabywcy (zgodnie z art. 138a pkt 4 ustawy), a państwo członkowskie identyfikacji to zasadniczo państwo członkowskie, w którym podatnik posiada siedzibę działalności gospodarczej (stosownie do art. 138a pkt 5 lit. b ustawy).

Procedura ta daje możliwość zadeklarowania i zapłacenia podatku VAT należnego w państwach członkowskich konsumpcji z tytułu dokonywania ww. dostaw, w tzw. "jednym okienku" za pomocą dedykowanego portalu internetowego, w państwie członkowskim identyfikacji, co pozwala uniknąć rejestracji oraz obowiązków ewidencyjno-sprawozdawczych w każdym państwie członkowskim, w którym są realizowane dostawy towarów.

IOSS dostępny jest m.in. dla podatników posiadających siedzibę działalności gospodarczej w UE, którzy prowadzą sprzedaż na odległość towarów importowanych (SOTI) o wartości rzeczywistej do 150 euro (zarówno dla przedsiębiorców, którzy dokonują ww. dostaw towarów, jak i dla przedsiębiorców, którzy ułatwiają poprzez użycie interfejsu elektronicznego SOTI w przesyłkach o ww. wartości).

Podsumowując, Wnioskodawca nie jest zobligowany do rejestracji w IOSS.

W przypadku rejestracji Wnioskodawcy do IOSS powinien On zadeklarować i odprowadzić podatek VAT należny państwu konsumpcji z tytułu sprzedaży dokonanej za pośrednictwem IOSS. Import takich towarów będzie zwolniony z podatku VAT, jeżeli w momencie odprawy celnej zostanie przedstawiony organom celnym w zgłoszeniu celnym nr IOSS platformy internetowej. Ma to na celu uniknięcie podwójnego opodatkowania tych samych towarów.

Natomiast jeżeli Wnioskodawca nie przystąpi do systemu IOSS i nie będzie dokonywał importu towarów, to SOTI nie będzie podlegać opodatkowaniu w UE (miejsce dostawy towarów będzie znajdować się w krajach trzecich). Import tych towarów będzie opodatkowany na zasadach ogólnych we właściwym dla odbiorcy towarów państwie UE a podatek VAT z tytułu importu będzie płacony przez nabywcę.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 5 jest prawidłowe.

Wnioskodawca powziął również wątpliwość, czy jest zobowiązany do opłacenia VAT w Polsce od wskazanych dostaw towarów.

Odnosząc się do powyższych wątpliwości wskazać należy, że obowiązek odprowadzenia podatku VAT w Polsce zaistnieje wówczas, gdy miejsce dostawy SOTI będzie znajdowało się (zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1, 1b i 1c ustawy) w Polsce. Taka sytuacja może mieć miejsce wówczas, gdy Wnioskodawca zarejestruje się do procedury importu IOSS i miejsce zakończenia wysyłki lub transportu towarów do nabywcy będzie znajdowało się na terytorium kraju. Podatek VAT z tego tytułu będzie wtedy rozliczony za pośrednictwem procedury szczególnej IOSS. Jeżeli natomiast Wnioskodawca nie zarejestruje się do systemu IOSS, to miejsce dostawy towarów będzie znajdowało się w państwie rozpoczęcia wysyłki/transportu (tj. w kraju trzecim), a nie w Polsce.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 6 jest prawidłowe.

Wskazać należy, że w związku z uznaniem wykonywanych przez Wnioskodawcę świadczeń na rzecz klientów za odpłatną dostawę towarów, odstąpiono od odpowiedzi na pytanie nr 2 gdyż ww. pytanie zostało zadane pod warunkiem uznania wykonywanych przez Wnioskodawcę świadczeń za odpłatne świadczenie usług.

Tutejszy organ wskazuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy oraz we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tutejszy organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego zdarzenia przyszłego.

Należy także zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Należy wskazać że, wydana interpretacja odnosi się do sprzedaży na odległość towarów importowanych w przesyłkach o wartości rzeczywistej nieprzekraczającej wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 150 euro.

Odnośnie natomiast powołanych interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie. Zatem powołane interpretacje indywidualne nie mogą mieć wpływu na ocenę prawną rozpatrzonej sprawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2021 r. poz. 329). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl