Stasiak Krzysztof (red.), Zarys metodyki pracy kuratora sądowego

Monografie
Opublikowano: WKP 2017
Rodzaj:  monografia
Autorzy monografii:

Zarys metodyki pracy kuratora sądowego

Autorzy fragmentu:

WSTĘP DO WYDANIA CZWARTEGO

Od poprzedniego wydania Zarysu metodyki pracy kuratora sądowego minęły ponad trzy lata. W tym czasie, wskutek licznych zmian prawa karnego wykonawczego, Kodeksu karnego, a także wielu innych aktów prawnych, niektóre zadania realizowane przez kuratorów sądowych uległy bardzo poważnym przeobrażeniom. W konsekwencji niektóre fragmenty naszej książki zdezaktualizowały się i wymagały ponownego opracowania, inne natomiast – w świetle nowych wytycznych kierownictwa resortu albo wskutek nowych doświadczeń zebranych w tym czasie – należało uzupełnić. Z tych względów, ale także z powodu nieustającego zapotrzebowania na niniejszą publikację sygnalizowanego nam wprost przez kuratorów lub za pośrednictwem Wydawcy, przystąpiliśmy do pracy nad czwartym już wydaniem Zarysu metodyki pracy kuratora sądowego. Nie było to jednak zadanie łatwe, gdyż w 2015 r. zmarł dr Tadeusz Jedynak, nasz kolega, przyjaciel i mentor. Był on inicjatorem powstania tej książki, zaś swoją wiedzą, osobowością i pasją w sposób bardzo poważny wpłynął na jej kształt i treść. Ufamy, iż czwarte wydanie Zarysu metodyki pracy kuratora sądowego jest kontynuacją wizji niniejszej książki wypracowanej przez dr Tadeusza Jedynaka.

Jakie zmiany wprowadzono w niniejszym wydaniu książki? Przede wszystkim została ona dostosowana do aktualnego stanu prawnego. Minione 3 lata były bardzo bogate w zmiany prawa, które w sposób bezpośredni lub pośredni wpłynęły na wykonywane przez kuratorów zadania. Zmiany te, w niektórych przypadkach były na tyle poważne, iż wymusiły konieczność ponownego opracowania niektórych części (dotyczy to zwłaszcza dozoru elektronicznego). Do Zarysu metodyki pracy kuratora sądowego dodano też nowy rozdział poświęcony nadzorowi, o którym mowa w art. 181a § 2 k.k.w. Od nowa zostały też napisane części poświęcone odebraniu przez kuratora osoby podlegającej władzy rodzicielskiej lub opiece oraz udziałowi kuratora w sądownie ustalonych kontaktach rodzica z dzieckiem.

Okres od trzeciego wydania Zarysu metodyki pracy kuratora sądowego to także czas, w którym autorzy systematycznie pogłębiali swoje doświadczenia zawodowe, a ich poglądy na omawiane kwestie zyskały – jak mamy nadzieję – na jasności i zostały lepiej ugruntowane. Pewnym zmianom uległ też skład zespołu, bowiem niektórzy z jego członków odeszli ze służby kuratorskiej i nie mają już styczności z aktualną praktyką kuratorską. Ich zadania przejęli pozostali lub nowi członkowie zespołu, wskutek czego niektóre rozdziały otrzymały nowy kształt. W rezultacie oddajemy do rąk czytelników książkę nie tylko poprawioną, ale w wielu częściach zasadniczo zmienioną.

Mamy nadzieję, że czwarte wydanie Zarysu metodyki pracy kuratora sądowego, odpowiadające aktualnemu stanowi prawnemu, odpowie na potrzeby i oczekiwania kuratorów sądowych, aplikantów kuratorskich, studentów pedagogiki oraz wszystkich zainteresowanych.

Autorzy

Autorzy fragmentu:

RozdziałI
USTAWA O KURATORACH SĄDOWYCH – „KONSTYTUCJA” KURATORSKIEJ SŁUŻBY SĄDOWEJ

1.Zadania kuratorów sądowych

Kuratorzy sądowi w polskim wymiarze sprawiedliwości – jak to podkreślali autorzy raportu zespołu K. Sawickiej – spełniają funkcję usługową. Wykonują bowiem na rzecz sądów karnych i rodzinnych liczne i zróżnicowane zadania zarówno wspierające wydawanie orzeczeń, jak i zmierzające do ich skutecznego wykonania. Przez zadanie należy tu rozumieć „misję, posłannictwo, świadome podejmowanie działań i wybór czynności prowadzących do realizacji celu” . Ustawodawca w ustawie – Prawo o ustroju sądów powszechnych (art. 147 § 2) i w ustawie o kuratorach sądowych (art. 1) określił charakter tych zadań jako wychowawczo-resocjalizacyjny, diagnostyczny, profilaktyczny i kontrolny. Dokonał jakby „wyłączenia przed nawias” charakterystycznych rysów znamionujących owe zadania, a przez to także wyraźnie określił funkcję służby kuratorskiej w wymiarze sprawiedliwości. Jest to, z jednej strony, dostarczenie sądowi wiedzy o osobie, jej środowisku i zaburzeniach w jej społecznym funkcjonowaniu, koniecznej do...

Pełna treść dostępna po zalogowaniu do LEX